Τι είναι και πως αντιμετωπίζεται η μαστίτιδα;

Δρ. Γεράσιμος Αρσένης
Μαιευτήρας - Ενδοσκοπικός Χειρουργός - Γυναικολόγος
Συνεργάτης & Επιμελητής του Μαιευτηρίου Μητέρα
Η μαστίτιδα είναι μια μικροβιακή λοίμωξη της μητέρας, που οφείλεται συνήθως στο χρυσίζοντα σταφυλόκοκκο. Δε χρειάζεται...
να θηλάζετε για να την πάθετε -σπανίως την παθαίνουν ακόμη και άνδρες- αλλά ο θηλασμός αυξάνει την πιθανότητα να την εμφανίσετε.
Ποια είναι τα συμπτώματα της μαστίτιδας;
Εάν πονάτε στα κόκαλα σαν να έχετε κρυώσει, έχετε πονοκέφαλο και βάρος κατά τις κινήσεις, στη συνέχεια δείτε μια περιοχή στο στήθος που είναι κοκκινωπή και ανεβάσετε πυρετό, τότε έχετε μαστίτιδα. Μπορεί επίσης να νιώσετε πόνο στο σημείο της φλεγμονής, δηλαδή εκεί που το στήθος είναι κόκκινο. Ο πόνος διαφέρει από γυναίκα σε γυναίκα. Οι περισσότερες μητέρες περιγράφουν μια αίσθηση βάρους τοπικά. Εάν πονάτε πάρα πολύ, μάλλον είχατε αρχικά φραγμένους πόρους.
Όταν έχετε μαστίτιδα, αισθάνεστε άρρωστη, σε αντίθεση με τους φραγμένους πόρους που, όταν εμφανίζονται, εσείς νιώθετε καλά. Η μαστίτιδα συνοδεύεται από υψηλό πυρετό, ενώ οι φραγμένοι πόροι από πυρετό ως 38,4°C, χωρίς αίσθημα κακουχίας.
Γιατί έπαθα μαστίτιδα;
Η μαστίτιδα της γυναίκας που θηλάζει εμφανίζεται πιο συχνά τους πρώτους 4 μήνες μετά τη γέννα, αλλά μπορεί να εμφανιστεί και αργότερα. Είναι πιο συχνή όταν το μωρό αραιώνει τους θηλασμούς, ειδικά τους νυχτερινούς, κάτι που γίνεται συνήθως αφού συμπληρώσει τις πρώτες 40 – 60 μέρες ζωής. Η μαστίτιδα αρχίζει επίσης όταν προσπαθήσετε να βάλετε πρόγραμμα στο θηλασμό, δώσετε συμπλήρωμα ή πιπίλα, έχετε πολύ γάλα ή πληγωμένες θηλές. Εμφανίζεται συνήθως μετά από κούραση, στρες και σε μητέρες που έχουν πληγωμένες θηλές ή φραγμένους πόρους.
Είναι πολύ σημαντικό να καταλάβετε γιατί πάθατε τη μαστίτιδα, έτσι ώστε να μη σας ξανασυμβεί.
Πώς να αντιμετωπίσω τη μαστίτιδα;
Ο καλύτερος τρόπος να επιταχύνετε την ανάρρωσή σας είναι κάνοντας τα εξής:
• Μείνετε ξαπλωμένη με το μωρό δίπλα σας
• H μαστίτιδα δεν κάνει το γάλα σας επικίνδυνο για το μωρό, παρόλο που ίσως αλλάζει λίγο τη γεύση του και γίνεται υφάλμυρο. Τα μωρά δεν έχουν πρόβλημα μ’ αυτή την αλλαγή. Συνεχίστε να θηλάζετε αποκλειστικά και συχνά. Βάζετε το μωρό να θηλάσει ειδικά από το πονεμένο στήθος και, αν είναι δυνατόν, με το πιγουνάκι του στραμμένο προς το πονεμένο σημείο. Για να γίνει αυτό, εάν η φλεγμονή είναι στην άνω πλευρά του στήθους, τοποθετήστε το μωρό ανάσκελα σε μια επιφάνεια όπως η αλλαξιέρα ή το τραπέζι της κουζίνας, με το κεφάλι του προς εσάς και σκύψτε από πάνω του για να θηλάσετε
• Τρώτε καλά και πίνετε πολλά υγρά, δηλαδή το λιγότερο τέσσερα λίτρα το εικοσιτετράωρο. Σε δύο το πολύ μέρες θα έχετε συνέλθει
• Οι υγρές ζεστές κομπρέσες, αν εφαρμοστούν τοπικά, είναι πολύ ανακουφιστικές για κάποιες μητέρες
• Εάν έχετε πυρετό πάνω από 38,5°C για περισσότερες από 24 ώρες, πράγμα σπάνιο, θα πρέπει να επικοινωνήσετε με το γιατρό σας. Θα σας συστήσει αντιβίωση που πρέπει να πάρετε για 10 μέρες και όχι μόνο μέχρι να υποχωρήσουν τα συμπτώματά σας. Σε αντίθετη περίπτωση μπορεί να ξαναπάθετε σύντομα μαστίτιδα ή η μαστίτιδά σας να εξελιχθεί σε απόστημα
• Αρχίστε να παίρνετε λεκιθίνη από μη μεταλλαγμένη σόγια, ένα συμπλήρωμα διατροφής ακίνδυνο για το μωρό, ένα κουταλάκι πρωί βράδυ για ένα μήνα. Έχει αποδειχθεί ότι προλαμβάνει την υποτροπή της μαστίτιδας. Για όσες φορές πάθατε μαστίτιδα σ’ αυτό το μωρό, τόσους μήνες μετά την τελευταία μαστίτιδα να παίρνετε λεκιθίνη
• Μη φοράτε συνθετικά ρούχα και εσώρουχα
• Μην κοιμάστε μπρούμυτα
• Μην αρχίσετε δίαιτα αδυνατίσματος ή σταματήστε την, αν κάνετε αυτό το διάστημα
• Όπως προαναφέρθηκε, είναι πολύ σημαντικό να καταλάβετε γιατί πάθατε μαστίτιδα, για να μην ξανασυμβεί, αν είναι δυνατόν
• Εάν σταματήσετε το θηλασμό, μπορεί να πάθετε ξανά μαστίτιδα ή απόστημα στο στήθος.

Γιατροί απαντούν στον διοικητή του νοσοκομείου Φλώρινας-ΒΙΝΤΕΟ

Τη δική τους άποψη σχετικά με τα όσα ανέφερε στην πρόσφατη συνέντευξή του ο – υπό διωγμό – διοικητής του νοσοκομείου Φλώρινας, Νίκος Κοτοπούλης, κατέθεσαν σε χθεσινή συνέντευξη Τύπου γιατροί του νοσοκομείου.

Κάντε κλικ πάνω στον σύνδεσμος της πηγής>

http://www.radioflorina.gr/2017/08/blog-post_87.html

Τρόποι για να αυξήσετε την πιθανότητα να συλλάβετε

Τα περισσότερα ζευγάρια περνούν μήνες και χρόνια προσπαθώντας να αποτρέψουν μια εγκυμοσύνη που φαντάζονται ότι η σύλληψη θα έρθει αμέσως μόλις σταματήσουν να προσέχουν. 

Είναι πραγματικά αποκαρδιωτικό όταν συνειδητοποιείς, ότι θέλει περισσότερη προσπάθεια για να συλλάβεις από το να διακόψεις απλά τις μεθόδους αντισύλληψης που χρησιμοποιούσες. Σήμερα θα δούμε 10 απλά πράγματα που μπορούν να στρέψουν τις στατιστικές της σύλληψης προς όφελός σας.

1.Διατροφή
Τα χαμηλά επίπεδα ψευδάργυρου στον άνδρα έχει συσχετιστεί με χαμηλά επίπεδα τεστοστερόνης και μειωμένο αριθμό σπερματοζωαρίων, γι’ αυτό οι άνδρες πρέπει να καταναλώνουν τροφές πλούσιες σε ψευδάργυρο όπως άπαχο κρέας, αυγά, θαλασσινά και δημητριακά ολικής άλεσης.

Επίσης το ασβέστιο και η βιταμίνη D μπορεί να βελτιώσει την ανδρική γονιμότητα, γι’ αυτό… ο καλός σας πρέπει να πίνει όλο το γάλα του!

Και μια συμβουλή για τις γυναίκες: Σε έρευνα που πραγματοποιήθηκε το 1998, παρατηρήθηκε ότι οι γυναίκες που έπιναν περισσότερο από μισή κούπα τσάι την ημέρα παρουσίασαν αυξημένη, κατά 7 φορές, πιθανότητα σύλληψης κατά τη διάρκεια αυτής της έρευνας που κράτησε τρεις μήνες.

Αν λοιπόν η επιθυμία σας να γίνεται σύντομα μαμά είναι έντονη, βάλτε το τσάι στην καθημερινότητά σας.

2.Αποτοξίνωση
Η αποχή από το αλκοόλ, το κάπνισμα (ακόμα και το παθητικό) και τα φάρμακα (ακόμα και τα φυτικά) και η κατάργηση από την ζωή σας των τοξικών χημικών, συμπεριλαμβανομένων και των προϊόντων που χρησιμοποιείτε για την καθαριότητα του σπιτιού είναι τα βασικά όπλα σας στην προσπάθειά σας να συλλάβετε. Περιορίζοντας επίσης την σοκολάτα, την καφεΐνη και τα αναψυκτικά θα βοηθήσετε το σώμα σας να αποτοξινωθεί και να είναι έτοιμο για την πολυπόθητη εγκυμοσύνη.
Τέλος θα πρέπει να γνωρίζετε ότι η υπερβολική άσκηση και τα χαμηλά επίπεδα λίπους (δείκτης μάζας σώματος κάτω του φυσιολογικού) μπορούν να οδηγήσουν σε προβλήματα μειωμένης γονιμότητας στις γυναίκες. Γι’ αυτό μην το παρακάνετε με εξαντλητικές δίαιτες.

3.Δροσιά και χαλαρότητα
Η παραγωγή σπέρματος εμποδίζεται όταν οι όρχεις του άνδρα υπερθερμαίνονται. Οι άνδρες λοιπόν πρέπει να φορούν βαμβακερά εσώρουχα και παντελόνια που να μην τους σφίγγουν, να αποφεύγουν τα καυτά μπάνια και την σάουνα, ακόμα και να μειώσουν τον χρόνο που κάνουν ποδήλατο ή έντονα σπορ.

4.Οι ημερομηνίες
Θα έχετε ακούσει ένα σωρό εικασίες για το πώς μπορούμε να ενισχύσουμε την γονιμότητα. Πριν τις υιοθετήσετε καλό θα είναι να συμβουλεύεστε πρώτα τον γυναικολόγο σας. Και πάνω απ’ όλα να γνωρίζεται πως έχει το θέμα με τις ημερομηνίες γονιμότητας μέσα στον κύκλο σας.
-Η ωορρηξία συμβαίνει 14 ημέρες πριν να έρθει η περίοδός σας. Αν ο κύκλος σας κυμαίνεται από 24 ως 30 ημέρες μπορείτε να υπολογίζετε την ωορρηξία σας ανάμεσα στην 10η και την 16η ημέρα.
- Το ωάριο ζει για 12 ως 24 ώρες, οπότε η σεξουαλική επαφή αργότερα από την ωορρηξία δεν θα οδηγήσει πιθανόν σε σύλληψη.
- Το σπερματοζωάριο ζει ως 72 ώρες, οπότε η σεξουαλική επαφή ακόμα και 3 ημέρες πριν την ωορρηξία μπορεί να οδηγήσει σε σύλληψη.

5.Η χρήση τεστ γονιμότητας
Τα καλά τεστ γονιμότητας μπορούν να βοηθήσουν στην αύξηση των πιθανοτήτων σύλληψης. Μετρούν τα επίπεδα της ωχρινοτρόπου ορμόνης που αυξάνεται 24-36 ώρες πριν την ωορρηξία. Άρα από την στιγμή που θα διαπιστώσετε ότι τα επίπεδα αυτής της ορμόνης είναι αυξημένα μπορείτε να ξέρετε ότι οι πιθανότητες σύλληψης είναι αυξημένες μέσα στις επόμενες 36 ώρες.

6.Ο γυναικολόγος
Προγραμματίστε ένα ραντεβού με τον γιατρό σας και προγραμματίστε κάποιες εξετάσεις. Ο γυναικολόγος σας θα σημειώσει το οικογενειακό σας ιστορικό, θα διαπιστώσει την καλή σας υγεία και θα σας συμβουλεύσει για της μεθόδους που θα βοηθήσουν στην σύλληψη. Αν παίρνατε χάπι αντισύλληψης θα πρέπει να γνωρίζετε ότι οι πιθανότητες εγκυμοσύνης αυξάνονται τουλάχιστον τρεις μήνες μετά την διακοπή του, αφού ο κύκλος σας θα έχει επιστρέψει στην φυσιολογική λειτουργία του.
Ο γιατρός σας επίσης μπορεί να σας προτείνει κάποιο σκεύασμα βιταμινών που θα βοηθήσουν τον οργανισμό σας να προετοιμαστεί για την πολυπόθητη εγκυμοσύνη.

7.Η συχνότητα
Οι γυναικολόγοι και οι ειδικοί στην γονιμότητα προτείνουν σεξουαλική επαφή κάθε μία ή δύο ημέρες τη περίοδο της ωορρηξίας σας. Πολλά ζευγάρια ανησυχούν αν το σπέρμα είναι αρκετά «δυνατό» για καθημερινή σεξουαλική επαφή. Αυτό όμως δεν μπορεί να μπει σε κανόνες. Σε μερικούς άνδρες το σπέρμα αδυνατίζει με την συχνή επαφή και με άλλους όχι.
Αξίζει επίσης να σημειώσουμε ότι τα επίπεδα τεστοστερόνης στον άνδρα είναι υψηλότερα τις πρωινές ώρες, άρα το πρωινό σεξ μπορεί να αποδειχθεί πιο… αποδοτικό.

8.Οι στάσεις
Δεν μετράει μόνο η συχνότητα αλλά και ο τρόπος. Σύμφωνα με πολλούς ειδικούς σε θέματα γονιμότητας, η ιεραποστολική στάση επιτρέπει βαθύτερη διείσδυση και μπορεί να τοποθετήσει το σπέρμα βαθύτερα μέσα στον κόλπο σας.
Επίσης ο γυναικείος οργασμός και οι συσπάσεις που τον συνοδεύουν μπορεί να ωθήσει το σπέρμα ακόμα βαθύτερα και πιο κοντά στο ωάριο που περιμένει να γονιμοποιηθεί.
Αποφύγετε τέλος τεχνητά λιπαντικά. Τα τζελ, η βαζελίνη αλλά ακόμα και το σάλιο πολλές φορές μπορούν να σκοτώσουν το σπέρμα.

9.Το άγχος
Όταν προσπαθείτε να συλλάβετε, είναι πολύ πιθανό οι μηχανισμοί σύλληψης μπορούν να επισκιαστούν από το άγχος. Δυστυχώς το στρες μπορεί να καθυστερήσει τους μηχανισμούς σύλληψης στην γυναίκα, να μειώσει την επιθυμία για σεξουαλική επαφή, ακόμα και να μειώσει τα επίπεδα της τεστοστερόνης και την ποιότητα του σπέρματος στον άνδρα.
Γι’ αυτό αν θέλετε να γίνετε γονείς, κάντε έρωτα και όχι σεξ με σκοπό την τεκνοποίηση. Κάντε έρωτα με τον πιο αξέχαστο τρόπο, χαλαρώστε και απολαύστε το γιατί έτσι θα αυξήσετε τις πιθανότητες αυτή η αξέχαστη νύχτα να σας φέρει το μεγαλύτερο δώρο της ζωής σας.

10.Η βοήθεια
Παρόλο που θεωρητικά η σύλληψη μπορεί να συντελεστεί «εν μία νυκτί», αυτό δεν συμβαίνει συνήθως. Πόσο όμως θα πρέπει να προσπαθήσετε πριν αναζητήσετε βοήθεια;
Οι περισσότεροι ειδικοί προτείνουν να περιμένετε τουλάχιστον έναν χρόνο, από τη στιγμή που αποφασίσατε να τεκνοποιήσετε, πριν επισκεφτείτε κάποιον ειδικό σε προβλήματα γονιμότητας.
Ωστόσο αν κρίνετε ότι αυτό θα σας βοηθήσει να απαλλαγείτε από το άγχος, μερικές εξετάσεις γονιμότητας μετά τους 3-6 μήνες ίσως βοηθήσουν.
Έχει παρατηρηθεί, η εγκυμοσύνη να έρχεται λίγες ημέρες μόλις, μετά τις εξετάσεις, γεγονός που μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι το να ξεαγχωθεί το ζευγάρι, αφού τους έχουν διαβεβαιώσει ότι δεν αντιμετωπίζουν προβλήματα γονιμότητας, μπορεί να οδηγήσει γρηγορότερα στη σύλληψη.

Οι απαραίτητες προληπτικές εξετάσεις για κάθε γυναίκα

Τουλάχιστον μία φορά το χρόνο, κάθε γυναίκα πρέπει να υποβάλλεται σε έναν Προληπτικό Γυναικολογικό Έλεγχο.

Είναι πολύ σημαντικός για την υγεία, την αρτιμέλεια και γονιμότητα της γυναίκας, ενώ έτσι μπορούν να διαγνωστούν τα όποια μικρά προβλήματα που βρίσκονται σε αρχικά στάδια και να αναστραφούν

Σύμφωνα με τον Μαιευτήρα Χειρουργό Γυναικολόγο κ. Αρμενιάκο Αλέξανδρο, οι πλέον απαραίτητες γυναικολογικές εξετάσεις έχουν ως εξής:

Ιστορικό.

Κατά τον προληπτικό έλεγχο γίνεται ένα ιστορικό στο οποίο επισημαίνονται οι καταστάσεις που θα μπορούσαν να δημιουργήσουν πρόβλημα και θα πρέπει να ελεγχθούν ειδικά κατά τον γυναικολογικό έλεγχο.

Γυναικολογική Εξέταση.

Ο έλεγχος ξεκινάει με γυναικολογική εξέταση στην οποία επισκοπούνται το αιδοίο, τα χείλη και η είσοδος του κόλπου. Κατόπιν γίνεται εισαγωγή του κολποδιαστολέα (αποστειρωμένη συσκευή η οποία απάγει τα κολπικά τοιχώματα) και έτσι εξετάζεται ο κόλπος και ο τράχηλος.

Γίνεται παρατήρηση για τυχόν βλάβες, μολύνσεις, ασυνήθεις εκκρίσεις, ανατομικές ανωμαλίες. Σε περίπτωση που υπάρχουν ασυνήθεις εκκρίσεις που υποδηλώνουν μόλυνση, τότε συστήνεται καλλιέργεια κολπικού υγρού για την ανεύρεση και θεραπεία της μόλυνσης.

Τεστ ΠΑΠ.

Γίνεται λήψη του τεστ ΠΑΠ από την είσοδο του τραχήλου της μήτρας το οποίο αποστέλλεται στο εργαστήριο.

Η μόνη ενόχληση που μπορεί να νιώσει μια γυναίκα είναι κατά την ανεύρεση του τραχήλου, που διαρκεί όμως λιγότερο από μια στιγμή.

Κολποσκόπηση.

Σε περίπτωση προηγούμενων παθολογικων τεστ ΠΑΠ η εξέταση συνεχίζεται και συμπληρώνεται με κολποσκόπηση, στην οποία επισημαίνονται οι περιοχές οι οποίες παρουσιάζουν βλάβη και δίνουν τα παθολογικά κύτταρα στο τεστ ΠΑΠ.

Υπερηχογράφημα.

Η εξέταση συνεχίζεται με την υπερηχογραφική απεικόνιση των έσω γενετικών οργάνων. Με τον υπέρηχο μετράμε τον όγκο της μήτρας, ο οποίος διαφέρει από γυναίκα σε γυναίκα και σύμφωνα με το ιστορικό.

Παρατηρούμε την υφή και τη σύστασή της για την ανεύρεση τυχόν παθολογιών (ινομυώματα, πολύποδες κ.α.), καθώς και την ανατομία της για τυχόν ανωμαλίες (δίδελφος, δίκερος μήτρα, κ.α.). Κατόπιν ελέγχεται το ενδομήτριο (πάχος, σύσταση, κ.α.).

Η απεικόνιση των σαλπίγγων δεν είναι δυνατή παρά μόνο σε παθολογικές καταστάσεις (υδροσάλπιγγα).

Στη συνέχεια απεικονίζονται οι ωοθήκες, μετράται ο όγκος τους και επιβεβαιώνεται η ύπαρξη ωοθυλακίων κατά την γόνιμη ηλικία. Ελέγχονται για τυχόν παθολογίες όπως κύστες, συμπαγή μορφώματα, μικτές κύστες κ.α.

Ελέγχονται οι γύρω περιοχές για οιδήματα (υγρό δουγλασίου) που θα μπορούσαν να υποδηλώνουν μολύνσεις ή άλλες παθολογίες.

Έλεγχος Μαστών.

Κατά τον ετήσιο γυναικολογικό έλεγχο, αν μια γυναίκα είναι μικρότερη από 40 ετών τότε γίνεται ψηλάφηση. Αν κατά την ψηλάφηση υπάρχουν ύποπτες περιοχές, τότε γίνεται υπερηχογράφημα ακόμα και μαστογραφία. Για τις γυναίκες που έχουν υπερβεί το 40ο έτος ή υπάρχει ιστορικό κάνουμε μαστογραφία και κατόπιν γίνεται ψηλάφηση μαστού.

Ο έλεγχος των μαστών είναι αναπόσπαστο μέρος του προληπτικού γυναικολογικού ελέγχου και αποκτά μεγαλύτερη σημασία με την πάροδο του χρόνου.

Ο προληπτικός γυναικολογικός έλεγχος γίνεται μια φορά το χρόνο για τις γυναίκες που δεν παρουσιάζουν προβλήματα. Σε περίπτωση που υπάρχουν προβλήματα (μολύνσεις, αιμορραγίες) γίνεται θεραπεία και επανέλεγχος. Σε περίπτωση παθολογικού τεστ ΠΑΠ γίνεται θεραπεία ή παρακολούθηση ανάλογα με τα ευρήματα.

Οι γυναίκες που δεν θέλουν να έχουν προβλήματα πρέπει οπωσδήποτε να ελέγχονται μια φορά το χρόνο.

Μαστογραφία: Μύθοι και Πραγματικότητα

Συγγραφέας: Ιουλία Χριστοδουλίδου, ΜD, PhD Ακτινοδιαγνώστρια Μαστού, Ευρωκλινική Αθηνών

Ερωτήσεις και απαντήσεις για τη σωτήρια εξέταση της μαστογραφίας με σκοπό να αποσαφηνισθούν οι μύθοι που έχουν επικρατήσει γύρω από τη μαστογραφία.

Γιατί να κάνω μαστογραφία;

Κάνω μαστογραφία όχι για να μην πάθω καρκίνο αλλά για να ανακαλύψω μία ενδεχόμενη κακοήθεια σε πολύ αρχικό στάδιο και να αποφύγω τα χειρότερα.

Τι είναι η ψηφιακή μαστογραφία;

Βασίζεται στην ψηφιακή τεχνολογία, έχει καλύτερη ανάλυση στην εικόνα, υψηλότερη ευκρίνεια και μεγαλύτερη ακρίβεια στη διάγνωση.

Με τη μαστογραφία κινδυνεύω να πάθω καρκίνο λόγω της ακτινοβολίας;

Η ακτινοβολία της μαστογραφίας πλέον δεν ξεπερνά εκείνη ενός αεροπορικού ταξιδιού.

Σήμερα η ψηφιακή μαστογραφία εγγυάται έως και 75% μείωση της δόσης ακτινοβολίας συγκριτικά με την παλαιά αναλογική εξέταση.  Επιπλέον ο αριθμός των γυναικών που σώζονται με την έγκαιρη διάγνωση είναι αστρονομικά μεγαλύτερος από τον αριθμό εκείνων που πιθανόν να πάθουν καρκίνο λόγω της μαστογραφίας.

Στην οικογένειά μου δεν υπάρχει ιστορικό καρκίνου. Συνεπώς, εγώ δεν κινδυνεύω;

Ο κληρονομουμένος καρκίνος του μαστού αφορά μόνο το 5-8% του συνόλου. Οι παράγοντες χαμηλού και μέτριου κινδύνου (περιβάλλον, διατροφή, άγχος,) που ενοχοποιούνται για τον καρκίνο είναι απρόβλεπτοι και αστάθμητοι. Επιπλέον η συντριπτική πλειοψηφία των καρκίνων σήμερα θεωρούνται ένα τυχαίο γεγονός.

Δεν κάνω μαστογραφία γιατί πονάει. 

Όσο περισσότερη είναι η πίεση, τόσο λιγότερη είναι η δόση ακτινοβολίας και τόσο καλύτερα τα στοιχεία του μαστού διαχωρίζονται και αναλύονται, ώστε τίποτα να μην μπορεί να κρυφτεί.

Σε ποια ηλικία πρέπει να κάνω την πρώτη μαστογραφία;

Πλέον το όριο ηλικίας τείνει να πέσει από τα 40 στα 38 έτη. Για τις γυναίκες κάτω των 38 ετών, που έχουν μητέρα ή αδερφή με καρκίνο του μαστού ωοθηκών σε ηλικία κάτω των 45 ετών, προτείνεται μια πρώτη μαστογραφία αναφοράς σε ηλικία 32-35 ετών.

Η μαστογραφία γίνεται σε συγκεκριμένη ημέρα του κύκλου;

Συστήνεται η περίοδος μεταξύ 4ης έως 12ης ημέρας του κύκλου για να αποφευχθεί πιθανή εγκυμοσύνη και γιατί ο μαστός είναι μαλακός και λιγότερο επώδυνος.

Καλύτερα να κάνω εναλλάξ τον ένα χρόνο μαστογραφία και τον άλλο υπερηχογράφημα;

Το υπερηχογράφημα αν και δεν έχει ακτινοβολία είναι μια μέθοδος υποδεέστερη σε διαγνωστική ακρίβεια από τη μαστογραφία (τη συμπληρώνει για να λύσει απορίες ή να διερευνήσει περαιτέρω). Στην περίπτωση που δεν υπάρχουν ειδικά ευρήματα, χρησιμοποιείται ως ενδιάμεσος έλεγχος μεταξύ 2 μαστογραφιών (6 μήνες μετά την ετήσια μαστογραφία).

Είναι η μέθοδος εκλογής για τα νέα κορίτσια κάτω των 30 ετών με αρνητικό οικογενειακό ιστορικό. Επίσης προτείνεται η περίοδος μεταξύ 4ης έως 12ης ημέρας του κύκλου όπου ο μαστός είναι ορμονικά πιο ήρεμος.

Η ελαστογραφία είναι μια νέα τεχνική υπερηχογραφικού ελέγχου, σύμφωνα με την οποία ένα εύρημα χαρακτηρίζεται ανάλογα με το πόσο σκληρό είναι.

Η 3D/4D τεχνική εξετάζει ένα υπερηχογραφικό εύρημα στις 3διαστάσεις και σε πραγματικό χρόνο (real time imaging).

Καλύτερα να κάνω μαγνητική μαστογραφία που τα βλέπει όλα;

Η μαγνητική είναι η μέθοδος όπου καταλήγουμε για να ελέγξουμε ευρημάτων τα ευρήματα είτε της μαστογραφίας είτε του υπερηχογραφήματος και δεν έχουμε καταλήξει σε συμπεράσματα. Γίνεται υπό αυστηρές προϋποθέσεις και ακόμη αυστηρότερες ενδείξεις.

Τι είναι οι αποτιτανώσεις;

Φανταστείτε τις σαν κόκκους άμμου μέσα στο μαστό (στην εικόνα μοιάζουν με άσπρες τελείες). Μερικές φορές είναι το πρώτο σημάδι κακοήθειας και έτσι υπάρχουν περιπτώσεις που προτείνεται η εξαίρεση τους. Καμία άλλη απεικονιστική μέθοδος δε βλέπει τις μικραποτιτανώσεις όπως η μαστογραφία.

Δεν είναι όλες οι αποτιτανώσεις του μαστού ύποπτες και η απόφαση για βιοψία έγκειται στην εμπειρία του ειδικού.

Έκανα μαστογραφία και συμπληρωματικά και άλλη λήψη.

Μην τρομάζετε. Συχνά μια συμπληρωματική εικόνα επιλύει απορίες - διευκρινίζει -αναιρεί αρχικές εντυπώσεις. Συχνά προτείνεται μια λήψη επανέλεγχου - παρακολούθησης  ενός ευρήματος μετά πάροδο 6μηνων από τη μαστογραφία.

Μη βιαστείτε να επανελεγχτείτε (2-3 μήνες μετά) κατά 90% δε θα υπάρχει κάποια αξιολογήσιμη μεταβολή. Μην το ξεχάσετε (10 μήνες μετά) καταργείται η έννοια του ενδιάμεσου ελέγχου.

Η τομοσύνθεση είναι μια νέα μέθοδος που επιτρέπει τη μελέτη του μαστού σε διαφορετικά βάθη (τομές). Αν και αποτελείται από περισσότερες εικόνες η τεχνική είναι τέτοια που η συνολική ακτινοβόληση του μαστού είναι ίση με μία μόνο λήψη.

Τι σημαίνει πυκνοί μαστοί;

Φανταστείτε το μαστό σας σαν ένα δέντρο: όσο νεότερες είμαστε, το πλούσιο φύλλωμα μπορεί να κρύψει ευρήματα. Οι γυναίκες με πυκνούς μαστούς είναι χρήσιμο να συμπληρώνουν τη μαστογραφία με υπερηχογράφημα. Η πυκνότητα των μαστών αλλάζει με την ηλικία - όσο η γυναίκα μεγαλώνει τόσο ο μαστός «αδειάζει».

Ο όρος «ινοκυστική μαστοπάθεια» σημαίνει ότι έχω μαστούς δυσανάλογους με την πραγματική ηλικία (όχι στην εμφάνιση, αλλά στην πυκνότητα).

Συχνά ένα υπερηχογράφημα 6 μήνες μετά τη μαστογραφία χρησιμοποιείται για την  ενδιάμεση παρακολούθηση.

Οι εξωσωματικές προκαλούν καρκίνο;

Δεν υπάρχει καμία επιστημονική μελέτη που να επιβεβαιώνει τη συσχέτιση. Οι προβληματισμοί εγείρονται επειδή οι γυναίκες που κάνουν εξωσωματική και οι γυναίκες με καρκίνο του μαστού συνεχώς αυξάνονται. Προτού ξεκινήσετε την προσπάθεια IVF, φροντίστε να έχετε κάνει μια μαστογραφία ελέγχου.

Έχω ενθέματα σιλικόνης. Να κάνω μαστογραφία;     

Απαραιτήτως αλλά μόνο με συγκεκριμένη ειδική τεχνική. Θυμηθείτε ότι δεν μας ενδιαφέρει να μαστογραφήσουμε τη σιλικόνη αλλά το μαστό γύρω από αυτή.

Η σιλικόνη δεν κινδυνεύει να σπάσει με τη  μαστογραφία  προτού μπείτε στο χειρουργείο για μαστοπλαστική, φροντίστε να έχετε κάνει μια μαστογραφία ελέγχου.

Δεν κάνω αυτοψηλάφηση. Δεν είμαι γιατρός.

Οφείλετε να γνωρίζετε το σώμα σας. Εσείς πρώτες θα «ενοχλήσετε» το γιατρό σας για τυχόν αλλαγές.

Ποτέ δεν ψηλαφούμαστε παραμονές περιόδου ή ωορρηξίας. Στο γιατρό μας συνεχίζουμε τα τακτικά ραντεβού μας ετήσια ή ανά εξάμηνο.

Πρέπει να με παρακολουθεί ειδικός;

Όσον αφορά τις μαστογραφίες, την ψηλάφηση ή ένα χειρουργείο, πρέπει να απευθύνεστε σε γιατρό εξειδικευμένο στο μαστό.

Θεραπείες Τριχόπτωσης

Dr Anastasios Vekris, MD.

Η ανδρογενετική αλωπεκία ή ανδρική φαλάκρα, αποτελεί σήμερα το σημαντικότερο πρόβλημα στην εμφάνιση και ψυχολογία του σύγχρονου άνδρα.

Περίπου ένας στους δύο άνδρες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό υποφέρουν από κάποιου βαθμού αλωπεκία ή τριχόπτωση. Πρόσφατη έρευνα (2010) του Χαροκοπείου Πανεπιστημίου ανεβάζει το ποσοστό των ελλήνων ανδρών που πάσχουν από κάποιου βαθμού αλωπεκία, σε 38% του πληθυσμού μεταξύ 35-40 ετών.

Το πρόβλημα της τριχόπτωσης αφορά πλέον και τις γυναίκες, ακόμα και τις νέες σε ηλικία. Οι ψυχολογικές και κοινωνικές επιπτώσεις της τριχόπτωσης είναι πολύ σημαντικές, καθώς μπορεί να οδηγήσει σε απώλεια της αυτοπεποίθησης, και να επηρεάσει τις σχέσεις των ανθρώπων τόσο σε προσωπικό όσο και σε επαγγελματικό επίπεδο. Έχει παρατηρηθεί ότι  όλο και περισσότεροι άνδρες και γυναίκες προσφεύγουν στους ειδικούς για να λύσουν το πρόβλημα της απώλειας μαλλιών.

Η μεταμόσχευση μαλλιών αποτελεί σήμερα την πιο διαδεδομένη αισθητική επέμβαση στους άνδρες στο Δυτικό κόσμο. Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της ISHRS (International Society of Hair Restoration Surgery), το 2010 παρατηρείται παγκοσμίως αύξηση των επεμβάσεων μεταμόσχευσης μαλλιών κατά 11% σε σχέση με το 2008, εν μέσω οικονομικής κρίσης. Επιπλέον, η μεταμόσχευση μαλλιών έχει πάψει πλέον να θεωρείται ταμπού.

Με τις σύγχρονες μεθόδους μεταμόσχευσης μαλλιών είναι πλέον δυνατή η οριστική αντιμετώπιση του προβλήματος της απώλειας μαλλιών με φυσικό, πρακτικά ανώδυνο και μόνιμο τρόπο, χωρίς αντιαισθητικά σημάδια και μόνιμες ουλές.

Άνδρες και γυναίκες που επιθυμούν να υποβληθούν σε θεραπεία για την τριχόπτωση, οφείλουν πρώτα να συμβουλευτούν έναν εξειδικευμένο δερματολόγο ή πλαστικό χειρουργό, ο οποίος θα τους προτείνει την κατάλληλη μέθοδο αντιμετώπισης του προβλήματός τους.

Οι θεραπείες για την τριχόπτωση διακρίνονται σε συντηρητικές και χειρουργικές.

Με τις συντηρητικές θεραπείες επιτυγχάνεται η επιβράδυνση ή διακοπή της τριχόπτωσης, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις παρατηρείται η φύτρωση νέων μαλλιών. Οι συντηρητικές θεραπείες της τριχόπτωσης απευθύνονται κυρίως σε νέους και σε άτομα που βρίσκονται σε αρχικό στάδιο της τριχόπτωσης.

Σε αντίθεση με τις επεμβατικές θεραπείες, τα αποτελέσματα των συντηρητικών θεραπειών δεν είναι μόνιμα και υποχωρούν μετά τη διακοπή της αγωγής.

Στο Cosmetic Derma Medecine, το εξειδικευμένο προσωπικό μας μπορεί να σας βοηθήσει να αντιμετωπίσετε το πρόβλημα της τριχόπτωσης με μία από τις συντηρητικές θεραπείες που εφαρμόζονται στο κέντρο μας:

Θεραπεία τριχόπτωσης με laser LLLT

Θεραπεία τριχόπτωσης με μινοξιδίλη

Θεραπεία τριχόπτωσης με φιναστερίδη

Μεσοθεραπεία τριχόπτωσης με εφαρμογή αυξητικών παραγόντων (growth factors)

Σε ό,τι αφορά τις χειρουργικές μεθόδους αντιμετώπισης της τριχόπτωσης, η δημοφιλέστερη μέθοδος μεταμόσχευσης μαλλιών σήμερα είναι η FUT (Follicular Unit Transplant)- τεχνική Strip. Είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική, ωστόσο η εφαρμογή της μπορεί να δημιουργήσει ουλές στη δότρια ινιακή χώρα ή να προκαλέσει κάκωση στα τριχοθυλάκια.

Πολλές φορές, ασθενείς που έχουν υποβληθεί σε μεταμόσχευση μαλλιών με τη μέθοδο strip, απευθύνονται σε ειδικούς πλαστικούς χειρουργούς σε μια προσπάθεια αποκατάστασης ή μείωσης της ουλής που έχει δημιουργηθεί από το strip.

Τα τελευταία χρόνια αναπτύσσεται μια νέα καινοτόμος τεχνική μεταμόσχευσης μαλλιών χωρίς σημάδια και ουλές, η FUE (Follicular Unit Extraction). Τα βασικά πλεονεκτήματα της FUE είναι ο ελάχιστα επεμβατικός χαρακτήρας της, η αποφυγή ουλών, καθώς και τα άριστα αποτελέσματά της στην αντιμετώπιση της τριχόπτωσης.

Η τεχνική FUE εφαρμόζεται ευρέως σε περιπτώσεις αποκατάστασης φρυδιών, καθώς  αποτελεί την πιο ασφαλή, αποτελεσματική και ανώδυνη μέθοδο μεταμόσχευσης μαλλιών.

Εισήχθη το 2003 και σήμερα κερδίζει συνεχώς έδαφος λόγω του ελάχιστα επεμβατικού χαρακτήρα της. Κύριος σκοπός της τεχνικής αυτής, είναι η λήψη μεμονωμένων τριχοθυλακίων από τη δότρια χώρα χωρίς τη δημιουργία μόνιμης εμφανούς ουλής. Λόγω της μακράς καμπύλης εκμάθησης και της μεγάλης λεπτομέρειας που απαιτεί η εφαρμογή της, θεωρείται εξαιρετικά απαιτητική μέθοδος από τεχνικής πλευράς.

Το τμήμα μεταμόσχευσης μαλλιών του Cosmetic Derma Medicine είναι ένα από τα πλέον εξειδικευμένα και έμπειρα κέντρα μεταμόσχευσης μαλλιών με τη μέθοδο FUE παγκοσμίως. Δεν είναι τυχαίο ότι όλο και περισσότεροι άνδρες και ανάμεσα τους αρκετοί επώνυμοι επιλέγουν τη μέθοδο FUE για την αποκατάσταση των μαλλιών τους με μόνιμο και φυσικό τρόπο.

Λανθασμένες διαγνώσεις από παθολόγους

Άρης Σιφονιός.

Λανθασμένες διαγνώσεις από παθολόγους που επισκέπτονται ασθενείς στο σπίτι για ήπια συμπτώματα, οδηγούν πολλές φορές τους ασθενείς στο νοσοκομείο και εξελίσσονται σε πολύ βαρύτερα περιστατικά.

Εξετάζοντας στοιχεία από δύο νοσοκομεία ο Hardeep Singh, Επικεφαλής στο Τμήμα Πολιτική της Υγείας και Ποιότητας Προγραμμάτων, του  Medical Center στο Houston εντόπισε 190 περιπτώσεις ασθενών που επιδεινώθηκε η υγεία τους μετά από την επίσκεψη παθολόγου στο σπίτι. Από τους ασθενείς που χρειάσθηκε να νοσηλευθούν στους 68  είχε γίνει λανθασμένη διάγνωση για ασθένειες  οι οποίες θεωρούνται συνήθεις, όπως πνευμονία,  οξεία νεφρική ανεπάρκεια, καρκίνος ουρολοίμωξη πυελονεφρίτιδα.

Σύμφωνα με τα συμπεράσματα της έρευνας, οι ασθενείς αρχικά δεν είχαν συμπτώματα που οδηγούσαν άμεσα στην διάγνωση της ασθένειας τους, ή τουλάχιστον δεν τα περιέγραφαν στους παθολόγους. Εξάλλου βήχας, στομαχόπονος, δύσπνοια είναι συχνές ενοχλήσεις και αποτελούν συμπτώματα για πολλές και διαφορετικές ασθένειες.

Σχεδόν στο 80% των λανθασμένων διαγνώσεων οι γιατροί δεν παρακολούθησαν περαιτέρω τον ασθενή και ερμήνευσαν εσφαλμένα τα αποτελέσματα των κλινικών ερευνών. Πολλές φορές τα λάθη σχετίζονται με την ανεπαρκή περιγραφή των συμπτωμάτων του ασθενή, ή με ελλιπή εκ μέρους του παθολόγου κατανόηση της νόσου.

Το ένα τρίτο των ασθενών που πριν νοσηλευθούν είχαν εξετασθεί από γιατρό στο σπίτι περιέγραφαν κατά την εξέταση συμπτώματα που δεν είχαν να κάνουν με την πραγματική ασθένεια τους και οι γιατροί κάνοντας το λάθος να δώσουν περισσότερη βαρύτητα στις εκτιμήσεις των ασθενών τους, οδηγούνταν στη διάγνωση διαφορετικής ασθένειας από αυτή που έπασχε.

Σύμφωνα πάντως με τον David Newman-Toker Johns του Hopkins University School of Medicine οι λανθασμένες εκτιμήσεις οφείλονται περισσότερο, στο ότι η πολυπλοκότητα της ιατρικής διάγνωσης αποτελεί ένα από τα δυσκολότερα καθήκοντα για το ανθρώπινο μυαλό παρά σε λάθη και γκάφες των γιατρών.

Πρώτη φορά στον γυναικολόγο

∆εν έχετε πάει ποτέ στον γυναικολόγο επειδή είστε πολύ µικρή, δεν έχετε κάνει ακόµα σεξ ή επειδή ντρέπεστε; Μάθετε όσα χρειάζεστε και µην το αναβάλλετε χωρίς λόγο.

Η κατάλληλη ηλικία
Επειδή στη χώρα µας δεν υπάρχει –σε επίσηµη βάση– διαπαιδαγώγηση των νέων για σεξουαλικά ζητήµατα, καλό είναι µια γυναίκα που σκοπεύει να ξεκινήσει τη σεξουαλική της ζωή να επισκεφτεί γυναικολόγο πριν από την πρώτη της επαφή, ανεξάρτητα από την ηλικία στην οποία βρίσκεται. Με τον τρόπο αυτό θα έχει την ευκαιρία να συζητήσει µαζί του ορισµένα ζητήµατα που ενδεχοµένως θα την βοηθήσουν να αποφύγει κάποιες σοβαρές συνέπειες σχετικές κυρίως µε Σεξουαλικώς Μεταδιδόµενα Νοσήµατα (ΣΜΝ), π.χ. για τη σηµασία και τη σωστή χρήση του προφυλακτικού κ.λπ. Μετά την πρώτη επαφή πάντως πρέπει να κανονιστεί –σε ένα εύλογο χρονικό διάστηµα– και δεύτερη επίσκεψη ώστε να γίνει όχι µόνο συζήτηση για τη σωστή σεξουαλική συµπεριφορά αλλά και για να ξεκινήσει η γυναίκα τους επιβαλλόµενους τακτικούς ελέγχους.

Η πρώτη εξέταση
Η εξέταση στην οποία υποβάλλεται η γυναίκα την πρώτη φορά που επισκέπτεται γυναικολόγο είναι η συνήθης απλή γυναικολογική εξέταση (επισκόπηση έσω και έξω γεννητικών οργάνων, ψηλάφιση) και ένα υπερηχογράφηµα των έσω γεννητικών οργάνων.

Πρέπει να γίνει τεστ ΠΑΠ;
∆εν είναι πάντα απαραίτητο. Η εφαρµογή του τεστ ΠΑΠ εξαρτάται από την ηλικία έναρξης των σεξουαλικών σχέσεων και συνήθως αρχίζει από την ηλικία των 21 ετών. Πάντως το να κάνει µια γυναίκα το τεστ πριν από αυτή την ηλικία, εφόσον έχει ήδη σεξουαλικές επαφές, δεν µπορούµε να πούµε ότι είναι λάθος.

Νιώστε άνετα
Η πρώτη φορά στον γυναικολόγο σίγουρα για τις περισσότερες από εµάς είναι τουλάχιστον άβολη. Πώς µπορούµε να νιώσουµε καλύτερα; Μια καλή ιδέα είναι να πάµε µε παρέα. Συνήθως οι κοπέλες στην εφηβεία όταν επισκέπτονται γυναικολόγο εξαιτίας κάποιου προβλήµατος (πόνος, φαγούρα) συνοδεύονται από τη µητέρα τους. Αν ωστόσο έχουν κάποιο θέµα (π.χ. φοβούνται ότι έχουν κάποιο ΣΜΝ ή ότι είναι έγκυοι) που δεν θέλουν να µάθει η µητέρα τους, πηγαίνουν κατά κανόνα µε µια φίλη τους. Για οποιονδήποτε λόγο πάµε πάντως, το να έχουµε κάποιον µαζί µας µπορεί να µας βοηθήσει να αισθανθούµε πιο άνετα. Επίσης µπορεί κάποια να νιώθει καλύτερα µε γυναίκα γυναικολόγο, αλλά και αυτό δεν είναι απόλυτο, καθώς όπως φαίνεται οι περισσότερες προτιµούν άντρες (βέβαια οι άντρες γυναικολόγοι υπερτερούν και αριθµητικά, αν και τα τελευταία χρόνια έχουν αρχίσει να αυξάνονται και οι γυναίκες). Στο τέλος της επίσκεψης πάντως θα διαπιστώσετε ότι δεν είχατε κανέναν λόγο να ντρέπεστε ή να φοβάστε.

Η σωστή επιλογή
Πριν καταλήξετε για πρώτη φορά σε κάποιον γυναικολόγο, φροντίστε να έχετε ενηµερωθεί κατάλληλα. Ρωτήστε συγγενείς, φίλους και γνωστούς αν έχουν ιδιαίτερη εµπιστοσύνη σε κάποιον ή, ακόµα καλύτερα, τον οικογενειακό σας γιατρό. Αν πάτε µε τη µητέρα σας, το πιο πιθανό είναι να πάτε στον γιατρό που εµπιστεύεται και εκείνη, οπότε θα έχετε µια ιδέα. Αν πάτε µόνη σας ή µε κάποια φίλη, προσπαθήστε και πάλι να ενηµερωθείτε όσο καλύτερα µπορείτε για ό,τι µπορεί να σας ενδιαφέρει (τη φήµη του, τη σχέση µε τις ασθενείς κ.λπ.). Από κει και ύστερα θα καταλάβετε και µόνες σας αν ο γιατρός σας σάς ταιριάζει και αν τον εµπιστεύεστε αρκετά και θα κινηθείτε αναλόγως.

Έχω περάσει τα 21, αλλά δεν έχω κάνει σεξ. Πρέπει να πάω στον γυναικολόγο;
∆εν υπάρχει συγκεκριµένη ηλικία για την πρώτη επίσκεψη στον γυναικολόγο. Εποµένως, µια κοπέλα που δεν έχει ιδιαίτερα προβλήµατα και δεν έχει έρθει ποτέ σε σεξουαλική επαφή δεν είναι υποχρεωτικό να επισκεφτεί τον γιατρό παρά µόνο συμβουλευτικά.

Ωστόσο µετά την ηλικία των 18-19 ετών ένα υπερηχογράφηµα των έσω γεννητικών οργάνων είναι χρήσιµο.

Η πρώτη επίσκεψη στον γυναικολόγο πρέπει να γίνει απαραιτήτως µετά την πρώτη σεξουαλική επαφή, ανεξάρτητα από την ηλικία της γυναίκας, ενώ καλό είναι να τον συµβουλευτεί και πριν από αυτήν.
Της Χρύσας Γιαννοπούλου
Με τη συνεργασία του Ιωάννη Μεσσήνη, καθηγητή Μαιευτικής & Γυναικολογίας Πανεπιστηµίου Θεσσαλίας.

Ευάλωτοι στο Αλτσχάιμερ λόγω... στρες

Οι ηλικιωμένοι άνθρωποι που δεν έχουν πολλές ανησυχίες και στρες είναι ενδεχομένως καλύτερα προστατευμένοι απέναντι στην εξέλιξη της νόσου Αλτσχάιμερ σε σχέση με τους συνομηλίκους τους που υφίστανται ψυχολογική πίεση.
Ενώ το στρες από μόνο του δεν θεωρείται ικανό να προκαλέσει Αλτσχάιμερ, μπορεί να επιταχύνει το είδος του εκφυλισμού των εγκεφαλικών κυττάρων που οδηγεί στα συμπτώματα της άνοιας, σύμφωνα με αργεντίνους ερευνητές που συμμετείχαν σε πρόσφατο συνέδριο της Ευρωπαϊκής Νευρολογικής Εταιρίας στην Πράγα.
Οι ερευνητές ανακοίνωσαν ότι αυτός είναι αρκετός λόγος για να δοθεί περισσότερη προσοχή στην ψυχική υγεία των ηλικιωμένων.
Στο συμπέρασμα αυτό κατέληξαν αφού εξέτασαν 107 ασθενείς με ήπια συμπτώματα της νόσου και ηλικία, κατά μέσον όρο, τα 72 χρόνια. Υπήρχε ένα κενό 2,5 ετών κατά μέσον όρο από την εμφάνιση των πρώτων συμπτωμάτων μέχρι την διάγνωση.
Υγιείς άνθρωποι στην ίδια περίπου ηλικία, με το ίδιο φύλο και επίπεδο μόρφωσης αποτέλεσαν την ομάδα ελέγχου.
Τόσο οι συμμετέχοντες όσο και οι συγγενείς τους και όσοι τους φρόντιζαν κλήθηκαν να απαντήσουν στο αν συνέβη κάτι αξιομνημόνευτο κατά τα τρία χρόνια πριν από την διάγνωση.
Απ΄ό,τι προέκυψε το 73% των ασθενών με Αλτσχάιμερ βρίσκονταν κάτω από έντονο ψυχολογικό στρες, συχνά εξαιτίας του θανάτου ενός συντρόφου ή παιδιού ή τους είχε συμβεί ένα περιστατικό βίας όπως ένα τροχαίο ή μια επίθεση, όχι τόσο με σωματικές επιπτώσεις όσο με ψυχολογικές.
Μόνο το 24% εκείνων που εντάχθηκαν στην ομάδα ελέγχου είχαν βιώσει παρόμοια περιστατικά.
Το Αλτσχάιμερ θεωρείται ότι είναι η πιο κοινή μορφή άνοιας στον κόσμο και οι παράγοντες κινδύνου είναι η ηλικία, η υπέρταση, ο διαβήτης, η σωματική και πνευματική νωθρότητα.
Σύμφωνα με την ομάδα των αργεντίνων επιστημόνων, ο αντίκτυπος περιβαλλοντικών παραγόντων, όπως το στρες, στην εμφάνιση του Αλτσχάιμερ, χρήζει περαιτέρω διερεύνησης.

5 απαντήσεις για τον πόνο στο μαστό

Ένα από τα πιο ευαίσθητα σημεία του σώματός μας, ο μαστός, μπορεί να παρουσιάσει πολλές φορές έντονο πόνο. Τι μπορεί να σημαίνει;
Γιατί πονάω ανάμεσα στις περιόδους;
Η πιο συνήθης αιτία που προκαλεί πόνο στο στήθος στις γυναίκες (ή αλλιώς μαστοδυνία) είναι η μείωση της παραγωγής της προγεστερόνης, μιας ορμόνης που ασκεί προστατευτική δράση στο γυναικείο οργανισμό. Η έλλειψη της προγεστερόνης όμως συμβάλλει στην απελευθέρωση των οιστρογόνων, τα οποία ευθύνονται για την ευαισθησία που μπορεί να παρουσιάσουν οι μαστοί. Σύμφωνα με τους ειδικούς, οι περισσότερες από εμάς στη μέση του κύκλου μας, και κυρίως στο τελευταίο δεκαήμερο πριν από την επόμενη περίοδο, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να νιώσουμε κάποια στιγμή πόνο. Πολλές φορές ο πόνος αυτός μπορεί να είναι συνεχόμενος και να μειώνεται μετά την περίοδο αλλά να διατηρείται για κάποιους μήνες.
Γιατί πονάω σε ένα συγκεκριμένο σημείο;
Πολλές φορές ο πόνος επικεντρώνεται σε ένα συγκεκριμένο σημείο του μαστού. Αν λοιπόν η γυναίκα τον περιγράφει σαν σουβλιά και μπορεί να τον εντοπίσει σε αυτό το σημείο, τότε τις περισσότερες φορές πρόκειται για νευρόπονο και ο μαστός δεν παρουσιάζει κάποια παθολογία. Η εξήγηση του φαινομένου είναι απλή, καθώς πίσω από το μαστό, στο θωρακικό τοίχωμα, υπάρχουν νεύρα τα οποία «χτυπούν» στο στήθος.
Τι άλλο μπορεί να φταίει;
Ο πόνος στο στήθος μπορεί να αποτελεί ένδειξη μιας ή περισσότερων κύστεων, φλεγμονής, ιναδενώματος (καλοήθης διόγκωση μέσα στο μαστό) αλλά και κακοήθειας. Γι’ αυτό καλό είναι να του δίνουμε την απαραίτητη προσοχή.
Τι πρέπει να κάνω αν ο πόνος δεν σταματά;
Αν ο πόνος δεν υποχωρεί, θα πρέπει να επισκεφτείτε αμέσως τον γιατρό σας, καθώς όσο το πρόβλημα χρονίζει τόσο περισσότερο εγκαθίσταται.
Πώς θα φύγει;
Ανάλογα με την κάθε περίπτωση χορηγείται και η κατάλληλη θεραπεία που συνήθως είναι φαρμακευτική. Σε ό,τι αφορά τις κύστες ωστόσο, αν αυξηθούν σε μέγεθος, ίσως χρειαστεί να γίνει κάποια παρακέντηση ή αφαίρεση. Αν πάλι υπάρχει υποψία κακοήθειας, ο γιατρός συστήνει μαστογραφία και, αν απαιτείται μεγαλύτερη διερεύνηση κάποιου όγκου, θα πρέπει να γίνει υπέρηχος.
info 
Όταν ο πόνος στο στήθος οφείλεται σε ορμονική διαταραχή, μπορεί να συνοδεύεται από πρήξιμο και έντονη ευαισθησία. Γι’ αυτό και η γυναίκα μπορεί να ενοχλείται ακόμη και με ένα απαλό άγγιγμα.
Της Φλώρενς Τοκατλιάν
Με τη συνεργασία του Σαράντη Κωστίκογλου, μαιευτήρα - χειρουργού γυναικολόγου, διδάκτορα Πανεπιστημίου Αθηνών.

Τι γνωρίζουμε για το τεστ-Παπανικολάου

ΑΠΟ  ΤΙΣ  ΜΑΙΕΣ  ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΥΓΕΙΑΣ ΑΜΥΝΤΑΙΟΥ.

-Ο Γεώργιος Παπανικολάου μετά από μελέτες πολλών ετών κατάφερε να φτάσει σε σημαντικά συμπεράσματα που τον οδήγησαν στην ανακάλυψη του Τεστ-Παπανικολάου, Τεστ-Παπ. Η Διεθνής Αντικαρκινική Ένωση, το 1954 ανέλαβε την προβολή σε παγκόσμια κλίμακα του Τεστ-Παπανικολάου μια ιατρική εξέταση που έχει σώσει πολλές γυναίκες παγκοσμίως από τη μάστιγα του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας. Δυστυχώς στη χώρα μας λιγότερό από το 25% των γυναικών κάνει τεστ-Παπ ενώ στις χώρες της Ευρώπης πάνω από το 90%.

Τι είναι το Τεστ-Παπ ;

-Είναι μία προληπτική γυναικολογική εξέταση, ανώδυνη, αναίμακτη και σύντομη. Λαμβάνεται από τον τράχηλο, (που είναι το κατώτερο τμήμα της μήτρας που συνδέεται με τον κόλπο),τον ενδοτράχηλο, εξωτράχηλο μικρή ποσότητα κυτταρικού υλικού, η οποία υποβάλλεται σε κυτταρολογική εξέταση. Επίσης με το τεστ-Παπανικολάου μπορούν να ανιχνευτούν φλεγμονές κόλπου, τραχήλου μήτρας,, προκαρκινωματώδεις καταστάσεις (δυσπλασίες),καρκίνο σε αρχόμενο στάδιο  και γενικότερα βοηθάει στην έγκαιρη διάγνωση του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας γι’ αυτό και

η αξία του είναι αναμφισβήτητη

-Δηλαδή το τεστ δεν λέει μόνο αν υπάρχει κάτι κακό αλλά μπορεί να δείξει ένα σωρό καταστάσεις, που αν δεν αντιμετωπιστούν, να οδηγήσουν σε βάθος χρόνου σε κάτι κακό.

ΚΑΝΟΥΝ ΟΛΕΣ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΤΕΣΤ-ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ ;

Η απάντηση είναι :    

ΟΧΙ…..αλλά…. ΓΙΑΤΙ;

-Όλες οι γυναίκες έχουν ακούσει για το τεστ Παπ, πολλές δεν ξέρουν σε ποια ηλικία πρέπει να αρχίσουν, άλλες φοβούνται.

-Πολλές γυναίκες λένε τη φράση: δεν θέλω να κάνω τεστ Παπανικολάου, διότι φοβάμαι τι θα δείξει, δεν θέλω να ξέρω αν έχω κάτι…....

-Όλες οι γυναίκες πρέπει να κάνουν τεστ-Παπανικολάου, ανεξαρτήτως ηλικίας

-Από την στιγμή που μια γυναίκα έρθει σε σεξουαλική επαφή, πρέπει κάθε χρόνο να κάνει τεστ-Παπανικολάου

Που και Πότε κάνουμε το Τεστ;

-Η εξέταση μπορεί να γίνει μετά από τηλεφωνικό ραντεβού στα γυναικολογικά ιατρεία των Κέντρων Υγείας, των Γενικών Νοσοκομείων, στο ΙΚΑ, στα Κέντρα Οικογενειακού Προγραμματισμού και από ιδιώτες Ιατρούς Γυναικολόγους

*Το τεστ μπορεί να γίνει οποιαδήποτε μέρα του κύκλου εκτός περιόδου (στη μέση μηνιαίου κύκλου καλύτερα).

*Καλό θα είναι να υπάρχει αποχή από σεξουαλική επαφή δύο ημερών

*Δεν πρέπει να κάνετε κολπική πλύση

*Δεν πρέπει να κάνετε θεραπευτική αγωγή του κόλπου

( π.χ με υπόθετα, κολπικές κρέμες).

-Ο καρκίνος του τραχήλου μήτρας αφορά όλες τις γυναίκες, είναι η 2η συχνότερη αιτία θανάτου γυναικών από καρκίνο στον κόσμο μετά από τον καρκίνο μαστού. Στην Ευρώπη ~ 30.000 γυναίκες εμφανίζουν κάθε χρόνο καρκίνο τραχήλου μήτρας και ~15.000 γυναίκες πεθαίνουν κάθε χρόνο από τη νόσο αυτή ( ~100 στην Ελλάδα),

μία νόσο που είναι δυνατόν να προληφθεί σχεδόν 100%

Η ΠΡΟΛΗΨΗ ΣΩΖΕΙ ΖΩΕΣ.

ΑΓΑΠΑΩ ΤΗ ΖΩΗ.

ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΞΙΖΩ ΝΑ ΖΩ.

ΚΕΝΤΡΟ ΥΓΕΙΑΣ ΑΜΥΝΤΑΙΟΥ

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ  ΔΕΥΤΕΡΑ ΕΩΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

ΛΗΨΕΙΣ ΤΕΣΤ-ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ

08:00-14:00

ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

2386350000.

Στειρότητα στις γυναίκες: Τα βασικά σημεία

Για να μείνει μια γυναίκα έγκυος είναι απαραίτητο να συμβούν μια σειρά από γεγονότα.
Το ωάριο πρέπει να αναπτυχθεί κανονικά στην ωοθήκη της γυναίκας το οποίο στη συνέχεια θα απελευθερωθεί όπως γίνεται κάθε μήνα, μέσα στη σάλπιγγα (ωορρηξία).
Το σπερματοζωάριο από τον άνδρα πρέπει να γονιμοποιήσει το ωάριο μέσα στη σάλπιγγα. Στη συνέχεια το γονιμοποιημένο ωάριο που μετακινείται από τις σάλπιγγες, πρέπει να προσδεθεί και να εμφυτευτεί στη μήτρα.
Εάν σε οποιαδήποτε φάση της διαδικασίας αυτής συμβεί κάποιο πρόβλημα, τότε προκύπτει στειρότητα.
Η στειρότητα είναι η αδυναμία ενός σεξουαλικά ενεργού ζευγαριού που δεν χρησιμοποιεί μεθόδους αντισύλληψης, να συλλάβει μετά από ένα χρόνο προσπαθειών.
Στο 40% των περιπτώσεων, τα προβλήματα στειρότητας έχουν σχέση με τη γυναίκα, στο 30% έχουν σχέση με τους άνδρες και στο 10% η αιτία είναι άγνωστη.
Περίπου στο 25% των περιπτώσεων το πρόβλημα της στειρότητας των γυναικών προκαλείται από ανωμαλίες της ωορρηξίας.
Οι ανωμαλίες στο ισοζύγιο της ωχρινοποιητικής ορμόνης LH και της ωοθυλακιοτρόπου ορμόνης FSH, ένας τραυματισμός ή άλλη βλάβη στην υπόφυση όπου οι πιο πάνω ορμόνες παράγονται, όγκοι της υπόφυσης, το υπερβολικό ή ακόμη το ελλιπές βάρος σώματος, είναι σε θέση να προκαλούν προβλήματα ωορρηξίας.
Άλλες ορμονικές παθολογίες που είναι σε θέση να προκαλούν πρόβλημα στειρότητας περιλαμβάνουν ανωμαλίες του θυρεοειδούς αδένα, το σύνδρομο των πολυκυστικών ωοθηκών, η πρόωρη ανεπάρκεια των ωοθηκών και κάποτε το σύνδρομο Cushing.
Άλλες αιτίες που προκαλούν στειρότητα στις γυναίκες περιλαμβάνουν:
*Η αύξηση της ηλικίας είναι αιτία στειρότητας στις γυναίκες διότι
μειώνεται η ποσότητα και ποιότητα των ωαρίων *Τα προβλήματα του αναπαραγωγικού συστήματος που περιλαμβάνουν βλάβες ή αποφράξεις των σαλπίγγων, τις συμφύσεις, τα ινομυώματα, επιπλοκές από χειρουργικές επεμβάσεις ή μολύνσεις

*Σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα όπως τα χλαμύδια και η γονόρροια
*Παθήσεις όπως η δρεπανοκυτταρική αναιμία, το AIDS και νεφρικές νόσοι
*Φάρμακα όπως τα αντικαταθλιπτικά, τα ηρεμιστικά, οι αναστολείς των καναλιών ασβεστίου, τα ναρκωτικά και η χημειοθεραπεία
*Η έκθεση στην ακτινοβολία (όπως για παράδειγμα εάν οι ωοθήκες
εκτεθούν σε ακτινοθεραπεία), στο μόλυβδο, εντομοκτόνα και τοξικά αέρια Το ατομικό ιστορικό της γυναίκας που περιλαμβάνει αναφορά σε ενδεχόμενες ανωμαλίες της περιόδου, ασθένειες που έχει περάσει η γυναίκα, σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα, χειρουργικές επεμβάσεις. Επίσης εξετάζονται οι θεραπείες τις οποίες λαμβάνει ή έλαβε η γυναίκα και κατά πόσο έχει
εκτεθεί σε τοξικούς παράγοντες.
Η γυναικολογική εξέταση ακολουθεί τη λήψη του ιστορικού και τη γενική κλινική εξέταση. Εξετάζεται κατά πόσο η ανατομική κατάσταση του γυναικείου αναπαραγωγικού συστήματος είναι κανονική. Γίνονται εξετάσεις αίματος οι οποίες μεταξύ άλλων διερευνούν την ορμονική κατάσταση της γυναίκας.
Επίσης είναι απαραίτητο να διερευνάται και η κατάσταση του συζύγου ή συντρόφου της γυναίκας. Το ιατρικό ιστορικό και η ανάλυση του σπέρματος του ανδρός μπορούν να δώσουν σημαντικές πληροφορίες για την αιτία της στειρότητας.
Η αντιμετώπιση εξαρτάται από την αιτία. Επίσης σημαντικοί παράγοντες της θεραπείας είναι η διάρκεια της στειρότητας και η ηλικία της γυναίκας.
Υπάρχουν βασικά δύο κατηγορίες αντιμετώπισης. Η πρώτη είναι η αποκατάσταση της γονιμότητας με τη βοήθεια φαρμάκων ή της χειρουργικής.
Η δεύτερη κατηγορία είναι οι μέθοδοι τεχνητής αναπαραγωγής (ιατρική υποβοήθηση στην ανθρώπινη αναπαραγωγή).
Τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για προβλήματα ωορρηξίας περιλαμβάνουν την_κλομιφένη (clomiphene citrate), τις ενέσεις FSH και LH. Η θεραπεία αυτή μπορεί επίσης να χορηγηθεί μαζί με την τοποθέτηση σπερματοζωάριων στην κοιλότητα της μήτρας (ενδομητρική σπερματέγχυση).
Η χειρουργική προσέγγιση ενδείκνυται όταν υπάρχουν προβλήματα απόφραξης των σαλπίγγων ή ενδομητρίωση.
Οι τεχνικές της ιατρικώς υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, περιλαμβάνουν  δωρεά ωαρίων και εμβρύων, την εξωσωματική γονιμοποίηση και την ενδοωαριακή τοποθέτηση σπερματοζωάριων.

Το λάδι της καρύδας προστατεύει τα δόντια

Η χρησιμοποίηση λαδιού καρύδας από κοκοφοίνικα μπορεί να καταπολεμήσει τα βακτήρια, τα οποία σαπίζουν τα δόντια.
Το εν λόγω λάδι αποτελεί αποτελεσματικό φυσικό αντιβιοτικό που θα μπορούσε να ενσωματωθεί σε εμπορικά προϊόντα οδοντικής προστασίας, σύμφωνα με ιρλανδούς επιστήμονες, οι οποίοι παρουσίασαν τα ευρήματά τους σε συνέδριο της Εταιρίας Γενικής Μικροβιολογίας στη Βρετανία.
Οι ερευνητές του Ινστιτούτου Τεχνολογίας Athlone, με επικεφαλής τον δρα Ντάμιεν Μπρέιντι, έλεγξαν τις αντιμικροβιακές ιδιότητες του λαδιού καρύδας τόσο στη φυσική ανεπεξέργαστη κατάστασή του, όσο και μετά από την επεξεργασία του με ένζυμα (όπως κατά την πέψη).
Το λάδι δοκιμάστηκε εναντίον στελεχών του στρεπτόκοκκου, ενός βακτηρίου πολύ συνηθισμένου μέσα στο στόμα.
Όπως διαπιστώθηκε, ιδίως η επεξεργασμένη μέσω ενζύμων μορφή του λαδιού της καρύδας εμποδίζει σε σημαντικό βαθμό την ανάπτυξη των περισσότερων στελεχών του στρεπτόκοκκου, μεταξύ των οποίων ενός (Streptococcus mutans) που παράγει οξύ και συνιστά μείζονα απειλή για φθορά των δοντιών.
Πολλές έρευνες στο παρελθόν έχουν δείξει ότι διάφορες τροφές έχουν προστατευτική δράση κατά διαφόρων παθογόνων μικροοργανισμών.
Μεταξύ άλλων, έχει βρεθεί ότι το γάλα, μετά την προσθήκη ορισμένων ενζύμων, προστατεύει την αδαμαντίνη των δοντιών από τα βακτήρια του στρεπτόκοκκου.
Οι ιρλανδοί ερευνητές σχεδιάζουν περαιτέρω μελέτες σχετικά με τον συγκεκριμένο μοριακό μηχανισμό μέσω του οποίου το λάδι της καρύδας δρα πάνω στον στρεπτόκοκκο, καθώς και για να διαπιστώσουν έναντι ποιών άλλων βακτηρίων και ζυμομυκήτων είναι δραστικό το λάδι.
Ήδη οι επιστήμονες έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι το τροποποιημένο με ένζυμα λάδι καρύδας είναι αποτελεσματικό εναντίον του μύκητα Candida albicans, ο οποίος, μεταξύ άλλων, προκαλεί άφτρες στο στόμα.
Σύμφωνα με τον Μπρέιντι, το εν λόγω λάδι -και μάλιστα σε χαμηλές ποσότητες- θα μπορούσε να αποτελέσει μια καλή εναλλακτική λύση σε σχέση με τα συνήθη χημικά πρόσθετα που χρησιμοποιούνται στα εμπορικά προϊόντα οδοντικής προστασίας.
Όπως προσθέτει, καθώς αυξάνεται διεθνώς η αντίσταση των μικροβίων στα υπάρχοντα αντιβιοτικά, είναι σημαντικό να αναζητηθούν νέοι τρόποι καταπολέμησης των μικροβιακών λοιμώξεων.

Κεφαλαλγία–Προσωπαλγία ωτορινολαρυγγoλογικής (ΩΡΛ) αιτιολογίας

Δρ Ιωάννης Μουμουλίδης

Χειρουργός ΩΡΛ

Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Aberdeen, Μεγάλη Βρετανία.

Υπάρχει ένα μεγάλο φάσμα ωτορινολαρυγγολογικών παθήσεων που μπορεί να προκαλέσουν πόνο στην κεφαλή ή στο πρόσωπο. Συνήθως είναι αντανακλαστικοί πόνοι, δηλαδή παρόλο που προκαλούνται από μια πάθηση στη μύτη, το αυτί ή το λαιμό, ο πόνος εμφανίζεται στο κεφάλι ή το πρόσωπο.

Παθήσεις της  μύτης και των παραρρινίων κόλπων

Οι πιο συνηθισμένες  παθήσεις  της μύτης που μπορεί να προκαλέσουν χρόνιο πόνο στη κεφαλή ή το πρόσωπο είναι οι ρινικοί πολύποδες, η σκολίωση του ρινικού διαφράγματος  και η ρινίτιδα, η οποία προκαλεί οίδημα της ρινικής βλεννογόνου και έχει ως αποτέλεσμα τη διόγκωση των ρινικών κογχών. Αυτές οι ανατομικές ανωμαλίες μέσα στη ρινική κοιλότητα, δημιουργούν σημεία επαφής μεταξύ του βλεννογόνου των ρινικών κογχών και του διαφράγματος.  Έτσι, η πίεση που ασκείται στο ρινικό βλεννογόνο μπορεί να προκαλέσει κεφαλαλγία. Για αυτό, εάν δεν εντοπίζεται κάποιος άλλος αιτιολογικός παράγοντας πρόκλησης πονοκεφάλου, πάντοτε πρέπει να αναζητείται η παρουσία επαφών του ρινικού διαφράγματος με τις ρινικές κόγχες.

Εκτός από τις παθήσεις της ρινικής κοιλότητας, υπάρχουν κλινικές  παθήσεις μέσα στους παραρρινίους κόλπους, τα γνωστά σε όλους μας ιγμόρεια, οι οποίες  μπορούν να προκαλέσουν έντονες κεφαλαλγίες και προσωπαλγίες. Η πιο συνηθισμένη πάθηση είναι η οξεία  ή χρόνια παραρρινοκολπίτιδα. Η  παραρρινοκολπίτιδα, γνωστή περισσότερο ως ιγμορίτιδα, γενικά συνοδεύεται από ρινική συμφόρηση,  καταρροή, πονοκεφάλους ποικίλης έντασης, αίσθημα  πίεσης στο πρόσωπο ή το μέτωπο και πιθανή διαταραχή της όσφρησης.  Ο πόνος είναι χειρότερος  το πρωί και όταν γέρνουμε το κεφάλι  προς τα εμπρός. Η άμεση αιτία των πονοκεφάλων είναι η φλεγμονή του βλεννογόνου των κόλπων, η οποία μπορεί να είναι επακόλουθο μιας λοίμωξης ή κάποιας αλλεργίας, που ξεκινάει από το ρινικό βλεννογόνο και εξαπλώνεται στο βλεννογόνο των κόλπων. Μια φυσιολογική μύτη μαζί με τους παραρρινίους κόλπους εκκρίνει περίπου 350ml  βλέννας, η οποία κατεβαίνει στο φάρυγγα και την καταπίνουμε χωρίς να αισθανθούμε απολύτως κανένα σύμπτωμα. Όταν υπάρχει απόφραξη της βλέννας λόγο ανατομικών ανωμαλιών στη μύτη,  προκαλείται συχνή επαναλαμβανόμενη μόλυνση των ρινικών κόλπων (ιγμορίτιδα).

Υπάρχει μία ιδιαίτερη  πάθηση, η σφηνοειδίτιδα (φλεγμονή μόνο στο σφηνοειδή κόλπο που βρίσκεται στο πίσω μέρος της μύτης), στην οποία ο ασθενής παραπονιέται για μόνιμο βάρος στο κεφάλι ή πόνο πίσω από τα μάτια χωρίς να εμφανίζει κανένα άλλο από τα παραπάνω  ρινολογικά συμπτώματα.  Η διάγνωση γίνετε μόνο με ενδοσκοπική εξέταση της μύτης και αξονική τομογραφία. Τα μορφώματα ή όγκοι στη ρινική κοιλότητα και στους παραρρινίους κόλπους παρουσιάζονται σπάνια (1:100.000).

Η ημικρανία και οι λοιποί πονοκέφαλοι σχετίζονται άμεσα με την αλλεργική ρινίτιδα. Η υψηλή συχνότητα των πονοκεφάλων στα άτομα με αναπνευστικές αλλεργίες οφείλεται στην ισταμίνη, που είναι βασικός χημικός μεσολαβητής της πρόκλησης της αλλεργικής φλεγμονής στη μύτη. Η ισταμίνη είναι ουσία που πυροδοτεί τις ημικρανίες μέσω της αγγειοδιαστολής και της φλεγμονώδους παθογένεσης των ημικρανιακών πονοκεφάλων.

Μέσα στα πλαίσια της διαφορικής διάγνωσης των κεφαλαλγιών πρέπει να γίνει ενδοσκοπική εξέταση της μύτης (με εύκαμπτο ή άκαμπτο ενδοσκόπιο) και έλεγχος των παραρρινίων κόλπων με αξονική ή μαγνητική τομογραφία για τον ακριβή εντοπισμό των ανατομικών ανωμαλιών της ρινικής κοιλότητας. Γενικά οι πονοκέφαλοι βελτιώνονται εάν θεραπευτεί η φλεγμονή στη μύτη και αποκατασταθούν χειρουργικά οι ανατομικές ανωμαλίες του ρινικού διαφράγματος. Μελέτες έδειξαν ότι το 74% των ασθενών με χρόνια ρινοκολπίτιδα ή πολύποδες που έπασχαν από πονοκέφαλο, ο πόνος τους υποχώρησε μετά από ενδοσκοπική χειρουργική των ιγμορείων και αφαίρεση των πολυπόδων.

Κεφαλαλγία σε ωτολογικές παθήσεις

Οι παθήσεις των αυτιών που μπορεί να προκαλέσουν κεφαλαλγίες είναι η οξεία ωτίτιδα (εξωτερική ή μέση ωτίτιδα), η χρόνια ωτίτιδα με ή χωρίς διάτρηση του τυμπανικού υμένα, ο ωτικός έρπης ζωστήρας καθώς και ενδοκρανιακές παθήσεις όπως το ακουστικό νευρίνωμα. Παρακάτω περιγράφονται κάποιες παθήσεις, οι οποίες αν και είναι σπάνιες, ο ασθενής παρουσιάζει κεφαλαλγία πολλές φορές ως πρωταρχικό σύμπτωμα. Οι ωτίτιδες συνήθως εμφανίζονται με πόνο στο αυτί παρά με πόνο στο κεφάλι.

Ωτικός έρπης ζωστήρας είναι μια ιογενή φλεγμονή. Προσβάλει κυρίως το προσωπικό νεύρο (υπεύθυνο για της κινήσεις του προσώπου) αλλά μπορεί και το ακουστικό  νεύρο (υπεύθυνο για την ακοή και ισορροπία). Οι ασθενείς που προσβάλλονται από αυτό τον ιό εμφανίζουν έντονους νευραλγικούς πόνους στο αυτί και το κρόταφο. Ενδέχεται  ο πόνος να υπάρξει πριν από οποιοδήποτε άλλο σύμπτωμα. Στην εξέταση του αυτιού υπάρχει εξάνθημα (σαν φυσαλίδες) στο πτερύγιο ή τον ακουστικό πόρο. Ο ασθενής ενδέχεται να παρουσιάζει παράλυση του προσωπικού νεύρου, βαρηκοΐα και ίλιγγο. Θεραπεύεται με αντιικά φάρμακα αν και στο 30% των περιπτώσεων ενδέχεται να μην υπάρχει πλήρης αποκατάσταση στις κινήσεις  του προσώπου.

Το ακουστικό  νευρίνωμα είναι καλοήθης όγκος που αναπτύσσεται στο  περίβλημα του ακουστικού νεύρου (το νεύρο της  ακοής και της ισορροπίας). Τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα είναι η απώλεια ακοής, οι εμβοές, διαταραχή της ισορροπίας καθώς και πόνος στο πρόσωπο ή το κεφάλι. Σε πιο σπάνιες περιπτώσεις μπορεί να υπάρξει  παράλυση του προσωπικού νεύρου καθώς και οφθαλμολογικές αλλαγές. Η διάγνωση  γίνεται κατά προτίμηση με μαγνητική τομογραφία αλλά και με αξονική. Η αντιμετώπιση των νευρινωμάτων περιλαμβάνει παρακολούθηση, ακτινοθεραπεία ή χειρουργική αφαίρεση ανάλογα με το μέγεθος του όγκου. Ο ασθενής πρέπει να ενημερωθεί πλήρως από τον ΩΡΛ για τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα της κάθε θεραπευτικής αγωγής. Οι παράμετροι που πρέπει να συνεκτιμηθούν είναι η ηλικία του ασθενή, η γενική κατάσταση της υγείας του, η απώλεια ακοής, το μέγεθος και ο ρυθμός αύξησης του όγκου.

Η κλινική εξέταση του αυτιού περιλαμβάνει ωτοσκόπηση με ενδοσκόπιο ή μικροσκόπιο, ακουομετρικό έλεγχο,  όχι τόσο για να δούμε πόσο ακούει ο ασθενής, αλλά για διερεύνηση πιθανής ασυμμετρίας στην ακοή, που μπορεί να κρύβει κάποιες ενδοκρανιακές παθήσεις, όπως το ακουστικό νευρίνωμα που αναφέραμε παραπάνω. Επίσης, πρέπει να γίνει τυμπανομετρία και σε κάποιες περιπτώσεις δοκιμασία πρόκλησης ιλίγγου, όπως θερμικός διακλεισμός και βιντεονυσταγμογραφία. Οι απεικονιστικές μέθοδοι στις ωτολογικές παθήσεις, περιλαμβάνουν αξονική και μαγνητική τομογραφία.

Κεφαλαλγία σε τραχηλικές παθήσεις

Αντανακλαστικό πόνο στην περιοχή της κεφαλής μπορεί να προκαλεί η ύπαρξη  όγκου στο φάρυγγα ακόμα και στην αμυγδαλή. Κεφαλαλγία παρατηρείται στο 20% των ατόμων που πάσχουν από καρκίνο του ρινοφάρυγγα. Ρινοφάρυγγας είναι το ανώτερο τμήμα του φάρυγγα που βρίσκεται πίσω από τη μύτη. Όγκοι στο ρινοφάρυγγα είναι εξαιρετικά σπάνιοι (0.2% του συνόλου των καρκίνων) και συνήθως εκδηλώνονται με διόγκωση τραχηλικού λεμφαδένα (στο 50% των περιπτώσεων.)  Άλλα συμπτώματα μπορεί να είναι η ρινική συμφόρηση, ρινορραγία, εκρηκτική μέση ωτίτιδα και πιο σπάνια δυσκαταποσία, ή παράλυση φωνητικών  χορδών. Η διάγνωση γίνεται με οπίσθια ρινοσκόπηση, αξονική ή μαγνητική τομογραφία  και βιοψία. Η ακτινοθεραπεία  αποτελεί τη μόνη θεραπευτική προσέγγιση.

Κεφαλαλγία και κροταφογναθική διάρθρωση (ΚΦΓΔ)

Η ΚΦΓΔ συνδέει την κάτω γνάθο με το οστό του κρανίου ακριβώς μπροστά από τα αυτιά. Κάθε φορά που μασάμε ή μιλάμε χρησιμοποιούμε αυτήν την άρθρωση. Αν τοποθετήσουμε τα δάκτυλα μας μπροστά από τα αυτιά μας και ανοίξουμε το στόμα μας μπορούμε να αισθανθούμε την άρθρωση στα πλάγια του κεφαλιού μας. Οι κροταφογναθικές δυσλειτουργίες οφείλονται συνήθως σε τραυματισμό, (π.χ. λόγω σφιξίματος δοντιών ή συχνής μάσησης τσίχλας), γενετική προδιάθεση, άγχος, κακή ποιότητα ύπνου και ανωμαλίες σύγκλεισης της γνάθου. Οι λειτουργικές διαταραχές της διάρθρωσης μπορεί να προκαλέσουν επίσης ισχυρό πόνο γύρω από την άρθρωση, στην κροταφική χώρα και να φτάσουν από την κεφαλή μέχρι την περιοχή του αυχένα.

Κάποιες φορές ο πονοκέφαλος μπορεί να μιμηθεί την ημικρανία. Παθήσεις της άρθρωσης συνήθως προκαλούν ισχυρό πόνο κυρίως κατά τη λειτουργία της κάτω γνάθου. Χαρακτηριστικός πολλές φορές είναι ο ήχος τριβής στο άνοιγμα-κλείσιμο του στόματος. Επίσης ο ασθενής μπορεί να παρουσιάσει βούισμα και πόνο στο αυτί, καθώς και υπερβολική φθορά στα δόντια. Τα συμπτώματα των ασθενών με σύνδρομο κροταφογναθικής διάρθρωσης επιδεινώνονται όταν αυτοί βρίσκονται υπό συνθήκες εντόνου άγχους, υπερέντασης και κατάθλιψης.

Η θεραπεία στις παθήσεις της κροταφογναθικής διάρθρωσης εξατομικεύεται ανάλογα με τη διάγνωση. Σημαντικό ρόλο παίζει η ανεύρεση και εξάλειψη επιβαρυντικών παραγόντων. Η φαρμακευτική (συντηρητική) αγωγή περιλαμβάνει παυσίπονα, αντιφλεγμονώδη και μυοχαλαρωτικά χάπια. Η φυσιοθεραπεία μπορεί να βοηθήσει σε κάποιες περιπτώσεις καθώς και η χρήση ενδοστοματικού νάρθηκα που φοράει ο ασθενής κατά την διάρκεια του ύπνου. Η γναθοχειρουργική έχει ρόλο στις πιο βαριές περιπτώσεις.

Ανακεφαλαιώνοντας, μια επίμονη κεφαλαλγία/προσωπαλγία μπορεί να οφείλεται σε κάποιο νόσημα του ΩΡΛ συστήματος. Για αυτό, σε αυτές τις περιπτώσεις απαιτείται λεπτομερής ενδοσκοπικός έλεγχος του αρρώστου. Η συμβολή κατά συνέπεια του ΩΡΛ στην διάγνωση και διαφορική διάγνωση των κεφαλαλγιών είναι σημαντική.

Δρ Ιωάννης Μουμουλίδης

Χειρουργός ΩΡΛ

Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Aberdeen, Μεγάλη Βρετανία

Αρριανού 11, Φλώρινα

Τηλ. 23850 22221

Το παραπάνω άρθρο είναι από την παρουσίαση του γιατρού στην ημερίδα που οργανώθηκε στη Φλώρινα από τον Νευρολόγο-Ψυχίατρο κ. Μπαλογιάννη στις 15/9/12,  με τίτλο “Κεφαλαλγίαι-Ημικρανία”.

Αιδοιοπλαστική: Ποιες γυναίκες τη χρειάζονται και γιατί;

Ο dr. Νικόλαος Ναούμ, Μαιευτήρας Χειρουργός – Γυναικολόγος, ειδικευμένος στην Κοσμητική και Επανορθωτική Γυναικολογία, λύνει τις δικές μας απορίες.

-Απευθύνεται σε γυναίκες που παρουσιάζουν είτε από κληρονομικότητα, είτε από έναν δύσκολο φυσιολογικό τοκετό δυσμορφίες στη γεννητική περιοχή. Σε αυτές συγκαταλέγονται τα μακριά ή χαλαρά τα μικρά ή μεγάλα χείλη του αιδοίου, η υπερτροφία και ασυμμετρία της κλειτορίδας, ακόμα και η διεύρυνση και χαλάρωση του κόλπου μετά τον τοκετό, γεγονός τεράστιας σημασίας τη στιγμή που ο κίνδυνος της επιλόχειας κατάθλιψης λόγω απογοήτευσης της γυναίκας με το σώμα της ελλοχεύει.
-Είναι αξιοσημείωτο ότι παρά το γεγονός πως 1 στις 2 γυναίκες παρουσιάζει κάποια δυσμορφία στη γεννητική περιοχή, ελάχιστες το αναγνωρίζουν και αντιλαμβάνονται ότι αρκετές δυσκολίες της καθημερινότητάς τους οφείλονται σε αυτό το πρόβλημα. Η δυσκολία του να γυμναστούν ή να κάνουν ποδήλατο, οι έντονοι πόνοι κατά τη σεξουαλική επαφή, ο μόνιμος ερεθισμός, η ερυθρότητα, η αδυναμία να φορέσουν μαγιό ή στενό παντελόνι που διαγράφουν το πρόβλημα, οφείλονται καθαρά στην μορφολογία της γεννητικής περιοχής. Έτσι, επόμενο είναι να χάνεται η αυτοπεποίθηση και η σεξουαλικότητα της γυναίκας, με αποτέλεσμα να μαθαίνει να ζει με το πρόβλημα, το οποίο επηρεάζει τη ζωή της τόσο λειτουργικά όσο και ψυχολογικά.
-Η αιδοιοπλαστική είναι η πιο σημαντική επέμβαση του τομέα της Κοσμητικής και Επανορθωτικής Γυναικολογίας, που μόνο ελάχιστοι εξειδικευμένοι γιατροί στην Ελλάδα μπορούν να πραγματοποιήσουν, καθώς δεν είναι μία αισθητική επέμβαση που θα έκανε ο πλαστικός χειρουργός τους.
-Η κλινική μου εμπειρία έχει δείξει, ότι αν και η αιδοιοπλαστική θεωρείται ενδεχομένως ταμπού στην Ελλάδα (παρόλο που στη Μέση Ανατολή και τον Δυτικό κόσμο αποτελεί πια επέμβαση που γίνεται ακόμα για καθαρά αισθητικούς λόγους), ολοένα και περισσότερες ελληνίδες επιλέγουν να απαλλαγούν από το πρόβλημα και να αλλάξουν αυτό που τις ενοχλεί. Άλλωστε, τα αποτελέσματα της αιδοιοπλαστικής είναι τόσο εντυπωσιακά και φυσικά μόνιμα, ενώ ο χρόνος αποθεραπείας είναι τόσο μικρός, ώστε το μόνο που χρειάζεται είναι απλώς να το πάρει η γυναίκα απόφαση.
-Θα συμβούλευα τέλος τις γυναίκες, να ξεπεράσουν τον φόβο ή το ταμπού τους και να αντιληφθούν ότι η αιδοιοπλαστική δεν γίνεται απλώς για την αισθητικότητα της περιοχής, αλλά ουσιαστικούς λόγους που θα αλλάξουν τη ζωή τους.

Αέρια εντέρου

Το πρόβλημα των αερίων στο έντερο είναι πάρα πολύ συχνό. Σε όλους δημιουργούνται αέρια στο πεπτικό σύστημα τα οποία στη συνέχεια αποβάλλονται είτε από το στόμα δια μέσου του ρεψίματος είτε δια μέσου του πρωκτού.   Όλοι νιώθουν άβολα να αποβάλλουν αέρια από τη μια ή την άλλη οδό. Συνήθως υπάρχει η εντύπωση ότι η παράγωγή αερίων είναι υπερβολική ενώ στην πραγματικότητα η παραγωγή αυτή είναι φυσιολογική.Οι περισσότεροι άνθρωποι παράγουν τουλάχιστο 500 κ.ε. αερίων την ημέρα και αποβάλλουν αέρια περίπου 14 φορές την ημέρα. Στις περισσότερες περιπτώσεις το αέριο που αποβάλλεται δεν έχει μυρωδιά. Η μυρωδιά που παίρνει οφείλεται σε βακτηρίδια που παράγουν θείο. Σε μερικές περιπτώσεις τα αέρια προκαλούν φούσκωμα και πόνο. Όμως αυτό δεν συμβαίνει σε όλους τους ανθρώπους. Το πόσο αέριο παράγει κάποιος και το πόσο ευαίσθητος είναι, εξαρτάται από πολλούς παράγοντες και από τις ατομικές ιδιαιτερότητες όσον αφορά την ευαισθησία του χοντρού εντέρου.Οι αιτίες που αυξάνουν την παραγωγή αερίου από το έντερο είναι πολλές. Ο αέρας που καταπίνουμε φυσιολογικά όταν τρώμε και τα αέρια που δημιουργούνται από την πέψη των τροφίμων μέσα στον πεπτικό σωλήνα είναι οι κυριότερες αιτίες. Τα τρόφιμα που περιέχουν πολλούς υδατάνθρακες δημιουργούν πολλά αέρια σε σύγκριση με τις πρωτεΐνες και τα λίπη που προκαλούν μόνο λίγα.

Τι μπορεί να κάνει κάποιος για να καταπολεμήσει την αυξημένη παραγωγή αερίων από το έντερό του, γεγονός που είναι δυνατόν να προκαλεί φούσκωμα, πόνο ή και δυσφορία;

1. Αρχικά είναι καλό να μειώσει κάποιος στη διατροφή του τα φαγητά που είναι γνωστό ότι αυξάνουν την παραγωγή αερίων. Η ποσότητα αερίων που παράγουν κάποια τρόφιμα δεν είναι η ίδια από άνθρωπο σε άνθρωπο. Ο καλύτερος τρόπος για να καταλάβετε το τι συμβαίνει στη δική σας περίπτωση είναι δοκιμάζοντας και παρατηρώντας.Τα τρόφιμα που προκαλούν στους περισσότερους αυξημένα αέρια είναι:

Τα φασόλια, τα λαχανικά όπως το μπρόκολο, τα λαχανάκια των Βρυξελών, τα κρεμμύδια, οι αγκινάρες και      σπαράγγια
Ορισμένα φρούτα όπως τα αχλάδια, τα μήλα και τα ροδάκινα
Το σιτάρι ολικής αλέσεως και τα πίτουρα
Τα αναψυκτικά και τα ποτά με φρούτα
Το γάλα και τα γαλακτοκομικά προϊόντα όπως το τυρί και το παγωτό
Τα συσκευασμένα τρόφιμα που περιέχουν λακτόζη
Ορισμένα τρόφιμα για δίαιτα με γλυκά χωρίς ζάχαρη και μαστίχα

2. Πίνετε άφθονο νερό. Αποφεύγετε τα αεριούχα αναψυκτικά ή άλλα ποτά. Τρώτε ελαφριές σούπες.Αποφεύγετε να πίνετε υγρά που δημιουργούν αέρια όπως οι σόδες και η μπύρα. Εάν θέλετε οπωσδήποτε να πιείτε κάτι από αυτά, τότε είναι καλό αφού τα βάλετε στο ποτήρι, να τα αφήσετε για λίγο για να φύγει το αέριο που περιέχουν.

3. Μειώστε την ποσότητα αέρα που καταπίνετε. Υπάρχουν διάφοροι τρόποι για να το κάνετε:

Τρώτε αργά και μασάτε περισσότερο το φαγητό σας. Έτσι μειώνεται ο αέρας που θα καταπιείτε
Αποφεύγετε να μασάτε πίσσες και να τρώτε  σκληρά ζαχαρωτά ή γλειφιτζούρια
Εάν καπνίζετε προσπαθήστε να μειώσετε ή να σταματήσετε
Εάν έχετε τεχνητές οδοντοστοιχίες, δείτε με τον οδοντίατρό σας κατά πόσο αυτές εφαρμόζουν καλά

4. Γράφετε σε ένα ημερολόγιο τα φαγητά που τρώτε για να δείτε ποια είναι εκείνα που σας προκαλούν τα περισσότερα προβλήματα. Επίσης είναι καλό να γράφετε και τις ποσότητες που τρώτε από τα συγκεκριμένα φαγητά. Με τον τρόπο αυτό θα καταλάβετε ποια είναι εκείνα που σας προκαλούν τα περισσότερα αέρια και σε ποιες ποσότητες.Στις περιπτώσεις που τα απλά αυτά μέτρα δεν μπορούν να σας ανακουφίσουν ή ακόμη εάν το πρόβλημα σας προκαλεί πόνο και δυσφορία, τότε θα πρέπει να δείτε το γιατρό σας.Συνοπτικά θα τονίσουμε το γεγονός ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν αέρια στο πεπτικό τους σωλήνα. Πολύ συχνά νομίζουμε ότι έχουμε περισσότερα αέρια από ότι πρέπει ενώ στην πραγματικότητα δεν είναι έτσι.Τα να κάνει κάποιος συχνά αέρια είναι φυσιολογικό. Οι δύο κυριότεροι τρόποι για να μειώσει κάποιος την ποσότητα αερίων που παράγει είναι αρχικά να μειώσει την ποσότητα αέρα που καταπίνει και μετά να μειώσει τα φαγητά εκείνα που προκαλούν στον ίδιο περισσότερα αέρια.

Ο λόξυγκας: Αυτά που πρέπει να ξέρετε

Ο λόξυγκας είναι ένα σύνθετο αντανακλαστικό. Οφείλεται στην ξαφνική σύσπαση του διαφράγματος και των μεσοπλεύριων μυών. Προκαλείται μια γρήγορη και ακούσια εισπνοή που τελειώνει με κλείσιμο του λάρυγγα προκαλώντας έτσι το χαρακτηριστικό ήχο του λόξυγκα.
Στις περισσότερες περιπτώσεις συσπάται μόνο η μια πλευρά του διαφράγματος. Στο  80% των περιπτώσεων συσπάται η αριστερή μεριά του διαφράγματος.
Ο λόγος για τον οποίοέχουμε  λόξυγκα είναι άγνωστος. Στις περισσότερες περιπτώσεις ο λόξυγκας είναι φυσιολογικό φαινόμενο. Παρατηρείται ακόμη και σε έμβρυα κατά το τρίτο τρίμηνο της κύησης. Επίσης υπάρχουν και πολλά ζώα που μπορούν να έχουν λόξυγκα.
Το νευρικό αντανακλαστικό που προκαλεί το λόξυγκα μπορεί να ενεργοποιηθεί από διάφορους παράγοντες όπως:

* Συναισθηματικό στρες
* Διέγερση
* Διάταση του στομαχιού λόγω υπερκατανάλωσης φαγητού, αεριούχων αναψυκτικών ή υπερβολικού αέρα
*Απότομες αλλαγές θερμοκρασίας όπως αυτές που προκαλούνται όταν πίνουμε ένα ζεστό ρόφημα
* Κατάχρηση αλκοόλ
* Κάπνισμα
Στις περισσότερες περιπτώσεις ο λόξυγκας είναι παροδικός, διαρκεί για λίγο και υποχωρεί. Σε σπάνιες περιπτώσεις διαρκεί περισσότερο και δυνατό να σχετίζεται με ασθένειες.
Οι ειδικοί διαχωρίζουν τις ακόλουθες καταστάσεις όπου παρατηρείται για μεγάλο χρόνο λόξυγκας:

1. Παρατεταμένος λόξυγκας: Επεισόδια λόξυγκα που επαναλαμβάνονται για 48 περίπου ώρες
2. Επίμονος λόξυγκας: Επεισόδια λόξυγκα που διαρκούν για περισσότερο από 48 ώρες αλλά για λιγότερο από ένα μήνα
3. Ανθεκτικός λόξυγκας: Λόξυγκας που διαρκεί για δύο μήνες ή περισσότερο
Ο ανθεκτικός λόξυγκας μπορεί να οφείλεται σε ασθένειες και να προκαλεί προβλήματα. Ο ασθενής μπορεί να δυσκολεύεται να τρώει, χάνει βάρος, αφυδατώνεται και δυσκολεύεται να κοιμηθεί. Πολύ σπάνια ο λόξυγκας μπορεί να οδηγήσει στο θάνατο.
Ασθένειες που ερεθίζουν ή προκαλούν βλάβες σε νεύρα στο θώρακα και στο αναπνευστικό σύστημα, μπορούν να προκαλούν λόξυγκα. Τέτοιες ασθένειες είναι η λαρυγγίτιδα, η βρογχοκήλη, όγκοι του λαιμού, μολύνσεις κοντά στο διάφραγμα, η διαφραγματοκήλη, η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση.
Επίσης η υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ, η νεφρική ανεπάρκεια, οι ωτίτιδες και σπανιότερα το ανεύρυσμα αορτής και η κατά πλάκας σκλήρυνση δυνατό να προκαλούν λόξυγκα.
Η αντιμετώπιση των ασθενών με επίμονο ή παρατεταμένο λόξυγκα περιλαμβάνει αρχικά τη θεραπεία μιας παθολογικής κατάστασης που πιθανόν να είναι η αιτία πρόκλησης του.
Πολλά λέγονται και συστήνονται για την αντιμετώπιση και διακοπή του λόξυγκα. Ο συνήθης λόξυγκας υποχωρεί μετά από λίγο μόνος του.
Για λόξυγκα που διαρκεί περισσότερο, υπάρχουν διάφορες τεχνικές που προτείνονται αλλά είναι άγνωστο πόσο πραγματικά βοηθούν.
Η συγκράτηση της αναπνοής, η πόση νερού από την απέναντι μεριά του ποτηριού, το δάγκωμα σε λεμόνι, η γαργάρα με κρύο νερό είναι μεταξύ αυτών που προτείνονται αλλά στις πλείστες περιπτώσεις δεν υπάρχει επιστημονική τεκμηρίωση της αποτελεσματικότητας των μεθόδων αυτών.
Φάρμακα που μπορούν να μειώνουν το λόξυγκα και για τα οποία υπάρχει επιστημονική τεκμηρίωση της αποτελεσματικότητας τους, είναι η χλωρπρομαζίνη, η μετοκλοπραμίδη και η μπακλοφένη.       
Υπάρχουν φάρμακα που προκαλούν λόξυγγα όπως η μιδαζολάμη, η διγοξίνη και μερικά χημειοθεραπευτικά φάρμακα.
Σε περιπτώσεις ανθεκτικού λόξυγκα, έχουν δοκιμασθεί διάφορες άλλες μέθοδοι με αβέβαια έκβαση όπως η ύπνωση, ο βελονισμός και χειρουργικές επεμβάσεις επί του φρενικού νεύρου που είναι το νεύρο του διαφράγματος.
Τελειώνοντας θέλουμε να τονίσουμε ότι ο λόξυγκας είναι μια συχνή, φυσιολογική κατάσταση. Στις περισσότερες περιπτώσεις ανεξάρτητα από οποιαδήποτε τεχνική που θα χρησιμοποιηθεί, ο λόξυγκας υποχωρεί από μόνος του.
Σπανιότερα υπάρχουν περιπτώσεις παρατεταμένου, επίμονου ή ανθεκτικού λόξυγκα. Στις καταστάσεις αυτές πρέπει να αναζητηθεί μια πάθηση που πιθανόν να προκαλεί το λόξυγκα. Η αντιμετώπιση της γενεσιουργού νόσου είναι και η θεραπεία του λόξυγγα.

Η περίμετρος της κοιλιάς σας και οι κίνδυνοι για την καρδία

Τελικά η μέτρηση της περιμέτρου της κοιλιάς μας, ίσως να είναι ο καλύτερος και ευκολότερος τρόπος που έχουν οι γιατροί για να αξιολογούν τον κίνδυνο που ο καθένας μας έχει για καρδιακή προσβολή ή και ξαφνικό θάνατο.
Για χρόνια τώρα οι επιστήμονες και οι γιατροί είχαν παρατηρήσει ότι τα άτομα με μεγάλη κοιλιά είχαν αυξημένα προβλήματα υγείας. Τώρα νέες έρευνες, μας δείχνουν ότι η περίμετρος της κοιλιάς, είναι ένας καθοριστικός παράγοντας που σχετίζεται με την πρόκληση σοβαρών καρδιακών παθήσεων.
Τα δεδομένα που υπάρχουν σήμερα είναι τόσο δυνατά, που ορισμένοι ειδικοί αρχίζουν να ισχυρίζονται ότι μια ταινία μέτρησης της περιμέτρου της κοιλιάς, πιθανόν να είναι το καλύτερο εργαλείο που διαθέτουν οι γιατροί, για την πρόβλεψη του καρδιακού κινδύνου σε ένα ασθενή.
Σήμερα οι γιατροί για να υπολογίσουν τον καρδιακό κίνδυνο στους ασθενείς τους, μετρούν την πίεση, τη χοληστερόλη στο αίμα, το βάρος του ασθενή, για να δουν εάν είναι υπέρβαρος ή παχύσαρκος. Επίσης λαμβάνουν υπ' όψη κατά πόσο ο ασθενής τους είναι καπνιστής διότι δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι το κάπνισμα παραμένει η κυριότερη θανάτων λόγω καρδίας.
Η παχυσαρκία έχει γίνει στην εποχή μας ίσως ο δεύτερος σημαντικότερος ένοχος θανάτων λόγω καρδίας μετά από το κάπνισμα. Η λεπτομερέστερη ανάλυση των στοιχείων, έχει δείξει ότι σημασία έχει όχι μόνο το κατά πόσο κάποιος είναι παχύσαρκος αλλά και το πως κατανέμεται στο σώμα το περιττό βάρος και λίπος.
Όταν το περιττό λίπος συγκεντρώνεται στη μέση, στην κοιλιά, τότε ο κίνδυνος για την καρδία αυξάνεται σημαντικά. Αντίθετα όταν το λίπος συγκεντρώνεται στους γοφούς, ο κίνδυνος δεν αυξάνεται τόσο πολύ.
Οι ειδικοί δηλώνουν ότι δεν γνωρίζουν ακόμη ακριβώς ποια είναι η ιδανική περίμετρος μέσης για την υγεία. Στους άνδρες ο κίνδυνος φαίνεται να αρχίζει όταν η περίμετρος μέσης είναι μεγαλύτερη από 102 εκατοστά. Στις γυναίκες ο κίνδυνος αρχίζει όταν η περίμετρος μέσης είναι μεγαλύτερη από 89 εκατοστά.
Παρά το γεγονός ότι τα ακριβή όρια των μετρήσεων της περιμέτρου της κοιλιάς, για τη σχέση της με τον καρδιακό κίνδυνο δεν έχουν ακόμη καθορισθεί, εντούτοις είναι βέβαιο ότι η αύξηση της περιμέτρου αυτής, είναι βασικός παράγοντας στην πρόκληση εμφράγματος μυοκαρδίου και ξαφνικού θανάτου λόγω καρδίας.
Ο λόγος για το φαινόμενο αυτό φαίνεται να είναι το γεγονός ότι το πάχος που μαζεύεται κάτω από το δέρμα στην κοιλιά και το σπλαγχνικό λίπος, είναι περισσότερο τοξικά για την καρδία. Και τα δύο είδη λίπους, αλλά πολύ περισσότερο το σπλαγχνικό λίπος, είναι ικανά να παράγουν φλεγμονώδεις ουσίες που εμπλέκονται στη γένεση του διαβήτη και των καρδιακών παθήσεων.
Συνοπτικά θέλουμε να τονίσουμε το γεγονός ότι άτομα με μεγάλη περίμετρο κοιλιάς, πρέπει οπωσδήποτε να κάνουν προσπάθειες να τη μειώσουν.
Η περίμετρος κοιλιάς είναι ένας βασικός παράγοντας που επηρεάζει την υγεία της καρδίας μας.
Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε και να μετρούμε τη περίμετρο κοιλιάς όπως μετρούμε την πίεση, τη χοληστερόλη, το βάρος και ύψος μας.
Γνωρίζοντας και παρακολουθώντας την τιμή της, θα είμαστε σε θέση να λαμβάνουμε άμεσα μέτρα (προσοχή στη διατροφή, απώλεια περιττών κιλών, τακτική σωματική άσκηση) για τη μείωση της. Τα ευεργετικά αποτελέσματα για την υγεία μας μπορεί να είναι ανυπολόγιστης αξίας.

Η φροντίδα των δοντιών προφυλάσσει την καρδία και τις αρτηρίες

Φροντίζετε τα δόντια σας! Θα κερδίζετε χρόνια ζωής.
Η φροντίδα των δοντιών προσφέρει μακροζωία. Φροντίζοντας τα δόντια σας, προφυλάσσεστε από τερηδόνα και ουλίτιδα.
Η χρόνια ουλίτιδα είναι μόλυνση των ούλων. Εξελίσσεται προκαλώντας ζημιά, όχι μόνο στο στόμα και στα δόντια, αλλά και στην καρδία και στις αρτηρίες.
Τα βακτήρια της ουλίτιδας και της τερηδόνας εισέρχονται στο κυκλοφορικό σύστημα. Προκαλούν φλεγμονή και αθηρωμάτωση με, μακροχρόνια, κίνδυνο απόφραξης αρτηριών και βλαβών στην καρδία.
Τι μπορείτε να κάνετε για τη φροντίδα των δοντιών σας, για να κερδίζετε περισσότερα χρόνια καλής ζωής:
1. Το βούρτσισμα και τα στοματικά διαλύματα μαζί με καθαρισμό με οδοντικό νήμα, μετά από κάθε γεύμα, σάς προφυλάσσουν από τερηδόνα και ουλίτιδα. Μην παραμελείτε να κάνετε τον καθαρισμό των δοντιών από οδοντίατρο.
2. Τρώτε έξυπνα. Αποφεύγετε τα σνακ που είναι φορτωμένα με ζάχαρα και άμυλα. Επιλέγετε φρούτα και λαχανικά, τα οποία προφυλάσσουν από τερηδόνα και ουλίτιδα. 
3. Καταπολεμάτε την ξηρότητα του στόματος. Η καλή ενυδάτωση βοηθά την υγεία του ούλων και συμβάλλει κατά της κακοσμίας του στόματος.
4. Φροντίζετε για την καλή φθορίωση των δοντιών σας.
5. Να επισκέπτεστε τακτικά τον οδοντίατρο. Οι έλεγχοί του είναι πολύτιμοι. Μπορούν να βρουν τα πρώτα σημεία σοβαρών παθήσεων στη στοματική κοιλότητα. Η έγκαιρη θεραπεία μπορεί να προσθέτει χρόνια στη ζωή σας.
6. Μην καπνίζετε. Το κάπνισμα είναι ό,τι χειρότερο για τα ούλη και το στόμα.
7. Κάθε μέρα καθαρίζετε τα δόντια με οδοντικό νήμα. Θα προφυλάσσεστε έτσι από ουλίτιδα και παθήσεις της καρδίας και των αρτηριών.

Τα σημεία και συμπτώματα του διαβήτη

Στον ζαχαρώδη διαβήτη η συγκέντρωση της γλυκόζης στο αίμα είναι μεγαλύτερη από την κανονική.

Η συνεχής αύξηση της γλυκόζης στο αίμα, πέραν από τα φυσιολογικά όρια, είναι αιτία βραχυπροθέσμων και μακροπροθέσμων σοβαρών προβλημάτων.
Η εκδήλωση και σοβαρότητα των συμπτωμάτων, που προκαλεί ο ζαχαρώδης διαβήτης, εξαρτώνται από το πόσο ψηλή είναι η γλυκόζη στο αίμα του ασθενούς και από τη διάρκεια της εν λόγω αύξησης.
Οι ασθενείς που πάσχουν από διαβήτη μπορεί να έχουν μερικά ή κανένα από τα ακόλουθα σημεία και συμπτώματα:
1. Συχνουρία
2. Υπερβολική δίψα
3. Ανεξήγητη απώλεια βάρους
4. Υπερβολική πείνα
5. Παρουσία κετόνων στα ούρα
6. Συνεχής μεγάλη κούραση
7. Ξαφνικές αλλοιώσεις της όρασης
8. Μυρμηγκιάσματα ή μουδιάσματα στα χέρια ή στα πόδια
9. Πολύ ξηρό δέρμα
10. Πληγές που αργούν να επουλώνουν
11. Συχνά επεισόδια μολύνσεων
12. Ναυτία, αναγούλες, εμετοί και πόνος στην κοιλιά
Εάν ο διαβήτης παραμείνει χωρίς την κατάλληλη θεραπεία και ρύθμιση μπορεί να προκαλεί καρδιοπάθεια, νευροπάθεια, μολύνσεις, τύφλωση, νεφρική ανεπάρκεια και ακρωτηριασμό, ιδιαίτερα στα κάτω άκρα.
Ο ζαχαρώδης διαβήτης είναι από τις κυριότερες αιτίες θανάτων παγκοσμίως.