Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ιατρικά. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ιατρικά. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πέμπτη 4 Μαΐου 2017

Οι επιστήμονες έριξαν φως στο μυστήριο ορισμένων καπνιστών που φαίνεται να έχουν σχετικά υγιείς πνεύμονες παρά τα τσιγάρα που καπνίζουν.
Οι άνθρωποι αυτοί φαίνεται πως προστατεύονται από συγκεκριμένες «τυχερές» μεταλλάξεις στο DNA τους.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Μάρτιν Τόμπιν του βρετανικού Πανεπιστημίου του Λέστερ, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο ιατρικό περιοδικό "Lancet Respiratory Medicine", σύμφωνα με το BBC, ανέλυσαν γενετικά δείγματα που πήραν από 50.000 ανθρώπους και βρήκαν προστατευτικές μεταλλάξεις σε ορισμένους, οι οποίες έχουν ως αποτέλεσμα να βελτιώνεται η λειτουργία των πνευμόνων και να αντισταθμίζεται η δυνητικά θανατηφόρα επίπτωση του καπνίσματος.
Οι επιστήμονες δηλώνουν αισιόδοξοι ότι η ανακάλυψή τους μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη νέων φαρμάκων για τους πνεύμονες. Όμως τόνισαν ότι ακόμη και για τους ανθρώπους με ευνοϊκό DNA, το κάπνισμα δεν συνιστά την καλύτερη επιλογή. Πολλοί καπνιστές - αλλά όχι όλοι- θα αναπτύξουν κάποια πάθηση των πνευμόνων, όπως το ίδιο θα συμβεί και σε μερικούς που ποτέ δεν κάπνισαν στη ζωή τους. Η χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ) προκαλεί δύσπνοια, βήχα και συχνές λοιμώξεις των πνευμόνων.
Η σύγκριση του DNA καπνιστών και μη, καθώς και όσων πάσχουν από ΧΑΠ και όσων όχι, έδειξε ότι σε μερικούς ανθρώπους υπάρχουν τμήματα του γονιδιώματός τους που μειώνουν τον κίνδυνο για την εμφάνιση ΧΑΠ. Έτσι, οι καπνιστές με αυτά τα «καλά» γονίδια έχουν μικρότερο κίνδυνο για ΧΑΠ, σε σχέση με όσους έχουν «κακά» γονίδια.
Όμως, όπως είπε ο Τόμπιν, «δεν φαίνεται να υπάρχει κάποιο είδος μαγικής σφαίρας που παρέχει στον οποιονδήποτε εγγυημένη προστασία έναντι του καπνίσματος - οι άνθρωποι αυτοί (σ.σ. με τα «καλά» γονίδια») θα συνεχίσουν να έχουν πνεύμονες λιγότερο υγιείς από ό,τι θα είχαν, αν δεν ήσαν καπνιστές».
Εκτός από την ΧΑΠ, το κάπνισμα αυξάνει τον κίνδυνο για καρκίνο των πνευμόνων και για καρδιοπάθειες. Μια άλλη διεθνής επιστημονική έρευνα, με επικεφαλής τον καθηγητή περιβαλλοντικής γενετικής Ντέηβιντ Κριστιάνι της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου Χάρβαντ των ΗΠΑ, που δημοσιεύθηκε στο ιατρικό περιοδικό "EbioMedicine", δείχνει ότι οι καπνιστές με ΧΑΠ έχουν σχεδόν διπλάσιο κίνδυνο να αναπτύξουν την πιο επιθετική μορφή καρκίνου των πνευμόνων.
Ο λεγόμενος «μικροκυτταρικός καρκίνος του πνεύμονα» αποτελεί το 15% έως 18% του συνόλου των καρκίνων των πνευμόνων παγκοσμίως και είναι η πιο θανατηφόρα μορφή. Παρά την αρχική θεραπεία, πολλοί ασθενείς υποτροπιάζουν μέσα σε ένα έτος. Το μέσο προσδόκιμο ζωής του ασθενούς είναι εννέα έως 20 μήνες μετά τη διάγνωση.
Τέσσερις ελληνικής καταγωγής επιστήμονες που εργάζονται στη Βρετανία, συμμετείχαν στις δύο νέες έρευνες. Στην πρώτη οι Πάνος Δελούκας (Πανεπιστήμιο Queen Mary Λονδίνου), (Ιωάννα Ντάλλα, Πανεπιστήμιο Λέστερ) και Ελευθερία Ζεγγίνη (Ινστιτούτο Wellcome Trust Sanger Λονδίνου), ενώ στη δεύτερη έρευνα συμμετείχε ο Τριαντάφυλλος Λιλόγλου, καθηγητής μοριακής ογκολογίας στο Πανεπιστήμιο του Λίβερπουλ.

ΠΗΓΗ: cretablog.gr/

Γιατί μερικοί καπνιστές έχουν πιο υγιή πνευμόνια

Οι επιστήμονες έριξαν φως στο μυστήριο ορισμένων καπνιστών που φαίνεται να έχουν σχετικά υγιείς πνεύμονες παρά τα τσιγάρα που καπνίζουν.
Οι άνθρωποι αυτοί φαίνεται πως προστατεύονται από συγκεκριμένες «τυχερές» μεταλλάξεις στο DNA τους.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Μάρτιν Τόμπιν του βρετανικού Πανεπιστημίου του Λέστερ, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο ιατρικό περιοδικό "Lancet Respiratory Medicine", σύμφωνα με το BBC, ανέλυσαν γενετικά δείγματα που πήραν από 50.000 ανθρώπους και βρήκαν προστατευτικές μεταλλάξεις σε ορισμένους, οι οποίες έχουν ως αποτέλεσμα να βελτιώνεται η λειτουργία των πνευμόνων και να αντισταθμίζεται η δυνητικά θανατηφόρα επίπτωση του καπνίσματος.
Οι επιστήμονες δηλώνουν αισιόδοξοι ότι η ανακάλυψή τους μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη νέων φαρμάκων για τους πνεύμονες. Όμως τόνισαν ότι ακόμη και για τους ανθρώπους με ευνοϊκό DNA, το κάπνισμα δεν συνιστά την καλύτερη επιλογή. Πολλοί καπνιστές - αλλά όχι όλοι- θα αναπτύξουν κάποια πάθηση των πνευμόνων, όπως το ίδιο θα συμβεί και σε μερικούς που ποτέ δεν κάπνισαν στη ζωή τους. Η χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ) προκαλεί δύσπνοια, βήχα και συχνές λοιμώξεις των πνευμόνων.
Η σύγκριση του DNA καπνιστών και μη, καθώς και όσων πάσχουν από ΧΑΠ και όσων όχι, έδειξε ότι σε μερικούς ανθρώπους υπάρχουν τμήματα του γονιδιώματός τους που μειώνουν τον κίνδυνο για την εμφάνιση ΧΑΠ. Έτσι, οι καπνιστές με αυτά τα «καλά» γονίδια έχουν μικρότερο κίνδυνο για ΧΑΠ, σε σχέση με όσους έχουν «κακά» γονίδια.
Όμως, όπως είπε ο Τόμπιν, «δεν φαίνεται να υπάρχει κάποιο είδος μαγικής σφαίρας που παρέχει στον οποιονδήποτε εγγυημένη προστασία έναντι του καπνίσματος - οι άνθρωποι αυτοί (σ.σ. με τα «καλά» γονίδια») θα συνεχίσουν να έχουν πνεύμονες λιγότερο υγιείς από ό,τι θα είχαν, αν δεν ήσαν καπνιστές».
Εκτός από την ΧΑΠ, το κάπνισμα αυξάνει τον κίνδυνο για καρκίνο των πνευμόνων και για καρδιοπάθειες. Μια άλλη διεθνής επιστημονική έρευνα, με επικεφαλής τον καθηγητή περιβαλλοντικής γενετικής Ντέηβιντ Κριστιάνι της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου Χάρβαντ των ΗΠΑ, που δημοσιεύθηκε στο ιατρικό περιοδικό "EbioMedicine", δείχνει ότι οι καπνιστές με ΧΑΠ έχουν σχεδόν διπλάσιο κίνδυνο να αναπτύξουν την πιο επιθετική μορφή καρκίνου των πνευμόνων.
Ο λεγόμενος «μικροκυτταρικός καρκίνος του πνεύμονα» αποτελεί το 15% έως 18% του συνόλου των καρκίνων των πνευμόνων παγκοσμίως και είναι η πιο θανατηφόρα μορφή. Παρά την αρχική θεραπεία, πολλοί ασθενείς υποτροπιάζουν μέσα σε ένα έτος. Το μέσο προσδόκιμο ζωής του ασθενούς είναι εννέα έως 20 μήνες μετά τη διάγνωση.
Τέσσερις ελληνικής καταγωγής επιστήμονες που εργάζονται στη Βρετανία, συμμετείχαν στις δύο νέες έρευνες. Στην πρώτη οι Πάνος Δελούκας (Πανεπιστήμιο Queen Mary Λονδίνου), (Ιωάννα Ντάλλα, Πανεπιστήμιο Λέστερ) και Ελευθερία Ζεγγίνη (Ινστιτούτο Wellcome Trust Sanger Λονδίνου), ενώ στη δεύτερη έρευνα συμμετείχε ο Τριαντάφυλλος Λιλόγλου, καθηγητής μοριακής ογκολογίας στο Πανεπιστήμιο του Λίβερπουλ.

ΠΗΓΗ: cretablog.gr/

Τρίτη 2 Μαΐου 2017

Τα χέρια είναι τα σημείο του σώματος που χρησιμοποιούμε περισσότερο, γι' αυτό και κάθε πόνος ή άλλο σύμπτωμα μας κινητοποιεί άμεσα.
Πώς εκδηλώνεται όμως το ύποπτο σύμπτωμα;
Αίσθημα καύσου, φαγούρα, «μυρμήγκιασμα» ή μούδιασμα στην παλάμη και στα δάκτυλα, ειδικότερα στον αντίχειρα, τον δείκτη και τον μέσο.
Τα συμπτώματα εκδηλώνονται στο ένα ή και στα δύο χέρια στη διάρκεια της νύχτας και εξελίσσονται σε «μυρμήγκιασμα» στη διάρκεια της ημέρας.
Η λαβή μπορεί να είναι αδύναμη και ο πάσχων να νιώθει έναν οξύ πόνο να διαπερνά τον καρπό και το χέρι του σε ορισμένες θέσεις.
Η πιθανότερη αιτία είναι το σύνδρομο του καρπιαίου σωλήνα. Ο σωλήνας αυτός δημιουργείται από τα οστά του καρπού και περιέχει τους τένοντες και ένα νεύρο. Οι δραστηριότητες που περιλαμβάνουν επαναλαμβανόμενες, μονότονες κινήσεις, όπως η χρήση ηλεκτρονικού υπολογιστή, το βάψιμο κλπ. μπορεί να οδηγήσουν στην εμφάνισή του.
Οι ασκήσεις του καρπού (λ.χ. ανοιγοκλείσιμο της γροθιάς με δύναμη και χαλάρωση εναλλάξ) και τα παυσίπονα μπορεί να βοηθήσουν.
Αν τα συμπτώματα είναι έντονα μπορεί να χρειασθούν αντιφλεγμονώδη, ενώ στις πιο σοβαρές περιπτώσεις απαιτείται χειρουργική θεραπεία.

ΠΗΓΗ: cretablog.gr/

Tι συμβαίνει με την υγεία σας όταν «μυρμηγκιάζουν» τα χέρια σας

Τα χέρια είναι τα σημείο του σώματος που χρησιμοποιούμε περισσότερο, γι' αυτό και κάθε πόνος ή άλλο σύμπτωμα μας κινητοποιεί άμεσα.
Πώς εκδηλώνεται όμως το ύποπτο σύμπτωμα;
Αίσθημα καύσου, φαγούρα, «μυρμήγκιασμα» ή μούδιασμα στην παλάμη και στα δάκτυλα, ειδικότερα στον αντίχειρα, τον δείκτη και τον μέσο.
Τα συμπτώματα εκδηλώνονται στο ένα ή και στα δύο χέρια στη διάρκεια της νύχτας και εξελίσσονται σε «μυρμήγκιασμα» στη διάρκεια της ημέρας.
Η λαβή μπορεί να είναι αδύναμη και ο πάσχων να νιώθει έναν οξύ πόνο να διαπερνά τον καρπό και το χέρι του σε ορισμένες θέσεις.
Η πιθανότερη αιτία είναι το σύνδρομο του καρπιαίου σωλήνα. Ο σωλήνας αυτός δημιουργείται από τα οστά του καρπού και περιέχει τους τένοντες και ένα νεύρο. Οι δραστηριότητες που περιλαμβάνουν επαναλαμβανόμενες, μονότονες κινήσεις, όπως η χρήση ηλεκτρονικού υπολογιστή, το βάψιμο κλπ. μπορεί να οδηγήσουν στην εμφάνισή του.
Οι ασκήσεις του καρπού (λ.χ. ανοιγοκλείσιμο της γροθιάς με δύναμη και χαλάρωση εναλλάξ) και τα παυσίπονα μπορεί να βοηθήσουν.
Αν τα συμπτώματα είναι έντονα μπορεί να χρειασθούν αντιφλεγμονώδη, ενώ στις πιο σοβαρές περιπτώσεις απαιτείται χειρουργική θεραπεία.

ΠΗΓΗ: cretablog.gr/

Πέμπτη 27 Απριλίου 2017

Η ήπια λήθη είναι ένα φυσιολογικό μέρος της γήρανσης. Αν έχετε πρόβλημα να θυμάστε το όνομα κάποιου ατόμου, αλλά σας έρχεται αργότερα, αυτό δεν είναι σοβαρό πρόβλημα μνήμης.
Αλλά εάν τα προβλήματα μνήμης επηρεάζουν σημαντικά την καθημερινή σας ζωή, σύμφωνα με το iatropedia.gr, θα μπορούσαν να είναι τα πρώτα σημάδια της νόσου του Αλτσχάιμερ.
Αν και τα συμπτώματα που εκδηλώνει ο καθένας ποικίλλουν σε πλήθος και ένταση, είναι σημαντικό να μπορείτε να προσδιορίσετε τα πρώτα σημάδια. Κάντε τις ακόλουθες ερωτήσεις στον εαυτό ή σε κάποιον δικό σας άνθρωπο που ενδεχομένως να έχει πρόβλημα Αλτσχάιμερ και δώστε όσο πιο ειλικρινείς απαντήσεις μπορείτε:
Απώλεια μνήμης: 
Αυτό είναι το πιο κοινό σύμπτωμα. Μήπως ξεχνάτε εύκολα τις πληροφορίες που μόλις μάθατε; Χάνετε σημαντικές ημερομηνίες, ονόματα και τα γεγονότα; Ξεχνάτε ακόμα και σημαντικά πράγματα που έχουν συμβεί; Ρωτάτε διαρκώς ξανά και ξανά τις ίδιες πληροφορίες; Βασίζεστε σε μεγάλο βαθμό σε βοηθητικά όπως χαρτάκια με σημειώσεις ή υπενθυμίσεις στο smartphone σας;
Πρόβλημα στον σχεδιασμό και την επίλυση προβλημάτων: 
Έχετε πρόβλημα να κάνετε σχέδια και να τα τηρήσετε; Σας είναι δύσκολο να ακολουθήσετε μια συνταγή, ακόμα και αν την έχετε χρησιμοποιήσει πολλές φορές; Είναι δύσκολο να επικεντρωθείτε σε λεπτομερείς εργασίες, ιδίως όταν αυτές περιλαμβάνουν αριθμούς; Για παράδειγμα, μπορείτε να παρακολουθείτε τους λογαριασμούς σας και να την κίνηση του τραπεζικού σας λογαριασμού;
Οι καθημερινές εργασίες είναι μια "πρόκληση":
Έχετε πρόβλημα να οδηγήσετε προς έναν προορισμό στον οποίο πάτε συχνά; Μπορείτε να ολοκληρώσετε ένα συνηθισμένο έργο στον χώρο εργασίας; Μήπως ξεχνάτε τους κανόνες του αγαπημένου σας παιχνιδιού;
Σύγχυση χρόνου και τοποθεσίας: Μπορείς να κατανοήσετε πλήρως κάτι που δεν συμβαίνει αυτήν τη στιγμή; Αισθάνεστε αποπροσανατολισμένος; Μήπως χάνεστε εύκολα στον δρόμο; Έχετε ξεχάσει ποτέ που βρίσκεστε; Θυμάστε πάντα το πώς φτάσατε εκεί;
Αλλαγές στην όραση: 
Σας είναι ολοένα και πιο δύσκολο να διαβάσετε τις λέξεις σε μια σελίδα; Έχετε πρόβλημα κρίνετε πόσο μακριά είναι κάτι; Μπορείτε να διαχωρίσετε τα χρώματα;
Οι λέξεις και οι συνομιλίες σας δημιουργούν εκνευρισμό: 
Το λεξιλόγιο γίνεται κάτι με το οποίο δυσκολεύεστε; Μπορείτε να βρείτε τη σωστή λέξη που ψάχνετε; Μήπως λέτε τα πράγματα με το λάθος όνομα; Αποφεύγετε να συμμετέχετε σε μια μία συζήτηση; Είστε σε θέση να την παρακολουθήσετε ως τρίτο πρόσωπο; Σταματάτε ξαφνικά στην μέση μιας συζήτησης, γιατί δεν ξέρετε τι να πείτε; Επαναλαμβάνετε συχνά κάτι που μόλις είπατε ήδη;
Χάνετε πράγματα:
Ο καθένας μπορεί να βάλει κάτι στην λάθος θέση και να το ψάχνει από καιρό σε καιρό, αλλά μπορείτε να θυμηθείτε τα βήματά σας για να βρείτε πάλι αυτό που χάσατε; Έχετε βάλει ποτέ κάποιο αντικείμενο σε ασυνήθιστο μέρος, όπως τα κλειδιά σας μέσα στο ψυγείο; Έχετε κατηγορήσει άλλο άτομο ότι σας παίρνει ή σας μετακινεί διαρκώς πάρει τα πράγματα;
Άστοχες αποφάσεις:  
Έχετε κάνει κακές αποφάσεις τα τελευταία χρόνια; Έχετε κάνει λάθη με τα χρήματα, όπως το να δώσετε αρκετά λεφτά, όταν, κανονικά, δεν θα χρειαζόταν; Μήπως κάνετε ντους πολύ συχνά; Προσέχετε τον εαυτό σας λιγότερο από όσο στο παρελθόν; Έχει τύχει να φορέσετε λάθος ρούχα για τις καιρικές συνθήκες που επικρατούν έξω;
Κοινωνική απόσυρση: 
Αποσύρεστε ολοένα και περισσότερο από τους άλλους στον χώρο εργασίας; Ασχολείστε ολοένα και λιγότερο με το αγαπημένο σας χόμπι; Μήπως σας λείπει το κίνητρο να κάνετε πράγματα; Πιάνετε τον εαυτό σας να βλέπει τηλεόραση ή να κοιμάται περισσότερο από το συνηθισμένο;
Αλλαγές στην διάθεση: 
Εκνευρίζεστε πιο εύκολα; Αισθάνεστε κατάθλιψη, φόβο, ή άγχος; Είστε περισσότερο καχύποπτος με τους άλλους ανθρώπους;

ΠΗΓΗ: cretablog.gr/

Αλτσχάιμερ: Αυτό το τεστ ερωτήσεων αποκαλύπτει αν κάποιος έχει πρόβλημα

Η ήπια λήθη είναι ένα φυσιολογικό μέρος της γήρανσης. Αν έχετε πρόβλημα να θυμάστε το όνομα κάποιου ατόμου, αλλά σας έρχεται αργότερα, αυτό δεν είναι σοβαρό πρόβλημα μνήμης.
Αλλά εάν τα προβλήματα μνήμης επηρεάζουν σημαντικά την καθημερινή σας ζωή, σύμφωνα με το iatropedia.gr, θα μπορούσαν να είναι τα πρώτα σημάδια της νόσου του Αλτσχάιμερ.
Αν και τα συμπτώματα που εκδηλώνει ο καθένας ποικίλλουν σε πλήθος και ένταση, είναι σημαντικό να μπορείτε να προσδιορίσετε τα πρώτα σημάδια. Κάντε τις ακόλουθες ερωτήσεις στον εαυτό ή σε κάποιον δικό σας άνθρωπο που ενδεχομένως να έχει πρόβλημα Αλτσχάιμερ και δώστε όσο πιο ειλικρινείς απαντήσεις μπορείτε:
Απώλεια μνήμης: 
Αυτό είναι το πιο κοινό σύμπτωμα. Μήπως ξεχνάτε εύκολα τις πληροφορίες που μόλις μάθατε; Χάνετε σημαντικές ημερομηνίες, ονόματα και τα γεγονότα; Ξεχνάτε ακόμα και σημαντικά πράγματα που έχουν συμβεί; Ρωτάτε διαρκώς ξανά και ξανά τις ίδιες πληροφορίες; Βασίζεστε σε μεγάλο βαθμό σε βοηθητικά όπως χαρτάκια με σημειώσεις ή υπενθυμίσεις στο smartphone σας;
Πρόβλημα στον σχεδιασμό και την επίλυση προβλημάτων: 
Έχετε πρόβλημα να κάνετε σχέδια και να τα τηρήσετε; Σας είναι δύσκολο να ακολουθήσετε μια συνταγή, ακόμα και αν την έχετε χρησιμοποιήσει πολλές φορές; Είναι δύσκολο να επικεντρωθείτε σε λεπτομερείς εργασίες, ιδίως όταν αυτές περιλαμβάνουν αριθμούς; Για παράδειγμα, μπορείτε να παρακολουθείτε τους λογαριασμούς σας και να την κίνηση του τραπεζικού σας λογαριασμού;
Οι καθημερινές εργασίες είναι μια "πρόκληση":
Έχετε πρόβλημα να οδηγήσετε προς έναν προορισμό στον οποίο πάτε συχνά; Μπορείτε να ολοκληρώσετε ένα συνηθισμένο έργο στον χώρο εργασίας; Μήπως ξεχνάτε τους κανόνες του αγαπημένου σας παιχνιδιού;
Σύγχυση χρόνου και τοποθεσίας: Μπορείς να κατανοήσετε πλήρως κάτι που δεν συμβαίνει αυτήν τη στιγμή; Αισθάνεστε αποπροσανατολισμένος; Μήπως χάνεστε εύκολα στον δρόμο; Έχετε ξεχάσει ποτέ που βρίσκεστε; Θυμάστε πάντα το πώς φτάσατε εκεί;
Αλλαγές στην όραση: 
Σας είναι ολοένα και πιο δύσκολο να διαβάσετε τις λέξεις σε μια σελίδα; Έχετε πρόβλημα κρίνετε πόσο μακριά είναι κάτι; Μπορείτε να διαχωρίσετε τα χρώματα;
Οι λέξεις και οι συνομιλίες σας δημιουργούν εκνευρισμό: 
Το λεξιλόγιο γίνεται κάτι με το οποίο δυσκολεύεστε; Μπορείτε να βρείτε τη σωστή λέξη που ψάχνετε; Μήπως λέτε τα πράγματα με το λάθος όνομα; Αποφεύγετε να συμμετέχετε σε μια μία συζήτηση; Είστε σε θέση να την παρακολουθήσετε ως τρίτο πρόσωπο; Σταματάτε ξαφνικά στην μέση μιας συζήτησης, γιατί δεν ξέρετε τι να πείτε; Επαναλαμβάνετε συχνά κάτι που μόλις είπατε ήδη;
Χάνετε πράγματα:
Ο καθένας μπορεί να βάλει κάτι στην λάθος θέση και να το ψάχνει από καιρό σε καιρό, αλλά μπορείτε να θυμηθείτε τα βήματά σας για να βρείτε πάλι αυτό που χάσατε; Έχετε βάλει ποτέ κάποιο αντικείμενο σε ασυνήθιστο μέρος, όπως τα κλειδιά σας μέσα στο ψυγείο; Έχετε κατηγορήσει άλλο άτομο ότι σας παίρνει ή σας μετακινεί διαρκώς πάρει τα πράγματα;
Άστοχες αποφάσεις:  
Έχετε κάνει κακές αποφάσεις τα τελευταία χρόνια; Έχετε κάνει λάθη με τα χρήματα, όπως το να δώσετε αρκετά λεφτά, όταν, κανονικά, δεν θα χρειαζόταν; Μήπως κάνετε ντους πολύ συχνά; Προσέχετε τον εαυτό σας λιγότερο από όσο στο παρελθόν; Έχει τύχει να φορέσετε λάθος ρούχα για τις καιρικές συνθήκες που επικρατούν έξω;
Κοινωνική απόσυρση: 
Αποσύρεστε ολοένα και περισσότερο από τους άλλους στον χώρο εργασίας; Ασχολείστε ολοένα και λιγότερο με το αγαπημένο σας χόμπι; Μήπως σας λείπει το κίνητρο να κάνετε πράγματα; Πιάνετε τον εαυτό σας να βλέπει τηλεόραση ή να κοιμάται περισσότερο από το συνηθισμένο;
Αλλαγές στην διάθεση: 
Εκνευρίζεστε πιο εύκολα; Αισθάνεστε κατάθλιψη, φόβο, ή άγχος; Είστε περισσότερο καχύποπτος με τους άλλους ανθρώπους;

ΠΗΓΗ: cretablog.gr/

Σάββατο 22 Απριλίου 2017

Γυναικομαστία (gynecomastia) είναι ο όρος για τη διόγκωση των μαστών στους άνδρες. Είναι συχνή κατά την ήβη. Τα δύο τρίτα των αγοριών κατά την περίοδο αυτή έχουν ευαισθησία και διόγκωση του στήθους.
Ορισμένοι άνδρες και αγόρια έχουν λίπος πάνω στο στήθος τους, που το κάνει να φαίνεται σαν να έχουν μαστούς. Αυτό δεν είναι το ίδιο με τη γυναικομαστία.
Φυσιολογικά το αντρικό στήθος αποτελείται από το σύμπλεγμα της θηλής (θηλή-θηλαία άλως) και από έναν μικρό αδένα που ονομάζεται μαζικός αδένας και βρίσκεται πίσω από τη θηλή. Ο μαζικός αδένας είναι μικρός σε μέγεθος στους άνδρες και παραμένει ατροφικός καθώς δεν αναπτύσσεται κατά την εφηβεία όπως αντίθετα συμβαίνει με τον μαζικό αδένα του γυναικείου στήθους. Η ανάπτυξη του μαζικού αδένα τόσο στους άνδρες όσο και στις γυναίκες είναι αποτέλεσμα δράσης ειδικών ορμονών που ονομάζονται οιστρογόνα και είναι αυτές οι ορμόνες οι οποίες δίνουν τα γνωρίσματα του γυναικείου φύλου. Αυτό που τελικά καθορίζει την ανάπτυξη της γυναικομαστίας, είναι η αναλογία των οιστρογόνων προς τα ανδρογόνα.
Με τον όρο γυναικομαστία αναφερόμαστε στον υπερτροφικό μαζικό αδένα, ενώ με τον όρο ψευδογυναικομαστία ήλιπομαστία στην συσσώρευση λίπους στο αντρικό στήθος, χωρίς την παρουσία υπερτροφικού αδένα. Στο 99% των περιπτώσεων διογκωμένου στήθους, πρόκειται για λιπομαστία και μόνο το 1% των περιπτώσεων είναι γυναικομαστία. Η διάγνωση μεταξύ των δύο, γίνεται συνήθως με μαστογραφία ή με υπερηχογράφημα.
Η γυναικομαστία μπορεί να αφορά μόνο τον ένα μαστό, συνηθέστερα όμως είναι μια κατάσταση που πρσβάλλει το αντρικό στήθος αμφοτερόπλευρα. Αν και η μεγέθυνση των μαστών υποχωρεί συνήθως με την αύξηση της ηλικίας το πρόβλημα επιμένει στο 8% των αγοριών περίπου.
Αν και η γυναικομαστία δεν προκαλεί προβλήματα υγείας, μπορεί να κάνει τους μαστούς επώδυνους και να προκαλεί αίσθημα ντροπής στους άνδρες. Χρειάζεται θεραπεία, αν η διόγκωση των μαστών προκαλείται από μια νόσο ή όγκο.
Αιτίες
Η γυναικομαστία προκύπτει ως αποτέλεσμα των αλλαγών στις ορμόνες, μία διαταραχή της ισορροπίας στην αναλογία μεταξύοιστρογόνων και τεστοστερόνης, που μπορεί να προκύψει κατά την ήβη ή με την αύξηση της ηλικίας. Όλοι οι άνδρες έχουν οιστρογόνα. Όταν όμως οι άνδρες έχουν πολλά οιστρογόνα μπορεί να έχουν αναπτυγμένους μαστούς. Η σχέση μεταξύ αύξησης οιστρογόνων και της ανάπτυξης γυναικομαστίας έχει αναγνωρισθεί εδώ και πολλά χρόνια. Είναι εμφανής στη γυναικομαστία που παρατηρείται μετά τη χορήγηση οιστρογόνων, για θεραπευτικούς λόγους, όπως π.χ. στον καρκίνο του προστάτη.
Η γυναικομαστία είναι συχνή στα νεογνά αγόρια. Είναι φυσιολογικό για τα νεογέννητα αγόρια να έχουν διογκωμένο ιστό στους μαστούς εξαιτίας της έκθεσης στα μητρικά οιστρογόνα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Αυτό κανονικά εξαφανίζεται σύντομα μετά τη γέννηση. Επίσης, μπορεί να συμβαίνει στα αγόρια κατά τη διάρκεια της εφηβείας. Και στις δύο περιπτώσεις, συνήθως, η γυναικομαστία υποχωρεί από μόνη της.
Ση νεογνική ηλικία (μέχρι 10 μηνών), το στήθος του μωρού αναπτύσσεται λόγω των οιστρογόνων της μητέρας που μεταφέρονται σε αυτό μέσω της εμβρυοπλακουντικής κυκλοφορίας. Η νεογνική γυναικομαστία διαρκεί λίγους μόνο μήνες και συνήθως αντιστρέφεται πλήρως.
Σην πρώιμη εφηβική ηλικία (10-14 ετών), η θηλεοποίηση του στήθους σε αγόρια είναι ένα συχνό φαινόμενο και στις διάφορες μορφές του, μπορεί να φτάσει μέχρι και το 65% των νεαρών αγοριών. Οφείλεται σε υπεροχή της οιστραδιόλης σε σχέση με την τεστοστερόνη και στο μεγαλύτερο ποσοστό υποχωρεί με τη πάροδο ενός ή δύο ετών. Πρόκειται για ένα φυσιολογικό φαινόμενο λόγω της έναρξης της ανδροποίησης.
Αν ο νεαρός έφηβος εμφανίσει γυναικομαστία και το στήθος παραμείνει σταθερά υπερτροφικό για δύο χρόνια τότε η γυναικομαστία είναι μόνιμη. Η μόνη αντιμετώπιση για τη διόρθωση του προβλήματος σε αυτή την περίπτωση είναι η χειρουργική.
Στην ώριμη ηλικία (πάνω από 60 ετών), ο μαζικός αδένας φυσιολογικά διογκώνεται και αιτία είναι η εξασθένηση της σχέσης τεστοστερόνης – οιστρογόνων. Μπορεί το φαινόμενο να είναι ανεπιθύμητο αλλά δεν είναι παθολογικό. Στην περίπτωση όμως που αιτία είναι ο υπογοναδισμός (μειωμένη παραγωγή τεστοστερόνης ή σπερματοζωαρίων) μιλάμε για παθολογική γυναικομαστία.
Σε ενήλικους άνδρες μπορεί η γυναικομαστία να προκύψει επίσης ως αποτέλεσμα της κατανάλωσης αλκοόλ και κάποιων παράνομων ουσιών, όπως η μαριχουάνα, οι αμφεταμίνες και η ηρωίνη. Επίσης διάφορα φάρμακα και ουσίες μπορούν να είναι αιτία (αντιανδρογόνα όπως αυτά για τη θεραπεία του καρκίνου του προστάτη, αντιελκωτικά, αντιβιοτικά, αντιυπερτασικά, αναβολικά στεροειδή και φυτικά οιστρογόνα). Να σημειωθεί ότι η παχυσαρκία και το αυξημένο σωματικό λίπος μπορούν να αυξήσουν τα οιστρογόνα στο αίμα.
Τέλος, η χρόνια ηπατική νόσος, ο υπερθυρεοειδισμός και σπάνιοι ενδοκρινικοί όγκοι μπορούν να προκαλέσουν επίσης διόγκωση των μαστών, όπως και ο καρκίνος του μαστού, ο οποίος βέβαια εμφανίζεται πολύ σπάνια σε άνδρες. Παθήσεις όπως ο υπογοναδισμός, η κίρρωση του ήπατος, η νεφρική ανεπάρκεια τελικού σταδίου, η υποφυσιακή ανεπάρκεια και ο καρκίνος των όρχεων αποκαλύπτονται ορισμένες φορές μετά από διερεύνηση της γυναικομαστίας.
Μια μεγάλη επίσης κατηγορία για την αιτιολογία της κατάστασης, είναι η ιδιοπαθής γυναικομαστία. Σ’ αυτή την περίπτωση δεν υπάρχει αιτιολογική εξήγηση και οι γιατροί ονομάζουν το φαινόμενο ιδιοπαθές.
Να αναφερθεί ότι κάποιοι γιατροί έχουν παρατηρήσει αύξηση των περιστατικών γυναικομαστίας τα τελευταία χρόνια και έχει λεχθεί ότι αυτό μπορεί να οφείλεται στην πρόσληψη οιστρογόνων μέσω της διατροφής. Και αυτό διότι εξετάζοντας τους αδένες που αφαιρέθηκαν από ανδρικούς μαστούς, βρέθηκε πως είχαν τυπικά χαρακτηριστικά γυναικείων μαστών.
Διάγνωση
Η γυναικομαστία γενικά δεν παρουσιάζει συμπτώματα αλλά κάποιοι μπορεί να αισθάνονται ελαφρύ πόνο ή πρήξιμο στο στήθος.
Τα νεαρότερα αγόρια και οι ενήλικοι άνδρες με γυναικομαστία θα πρέπει να εξετάζονται, ώστε να βρεθεί τι προκαλεί την αιτία του προβλήματος. Είναι σημαντικό κατά τον κλινικό έλεγχο να διαπιστωθεί το ποσοστό της αμιγούς υπερτροφίας του αδένα σε σχέση με την παρουσία λίπους στην περιοχή του στήθους καθώς αυτό θα βοηθήσει στην καλύτερη δυνατή αντιμετώπιση του προβλήματος.
Στα νεογνά δεν χρειάζεται να γίνει τίποτα ενώ στην περίπτωση των νεαρών εφήβων πρέπει να υπάρξει αναμονή δεδομένου ότι η γυναικομαστία στις περισσότερες περιπτώσεις υποχωρεί. Όταν όμως το υπερτροφικό στήθος παραμείνει σταθερό για δύο χρόνια στο νεαρό έφηβο, τότε η γυναικομαστία είναι μόνιμη και χρειάζεται χειρουργική αντιμετώπιση η οποία πρέπει να προγραμματιστεί για την ηλικία του τέλους της εφηβείας. Σε άτομα που εμφανίζουν γυναικομαστία κατά την ώριμη ηλικία η μόνη λύση για τη διόρθωση του προβλήματος είναι η χειρουργική, ενώ η αναμονή συνήθως χειροτερεύει το πρόβλημα.
Ο γιατρός μπορεί να σας γράψει εξετάσεις αίματος για να μετρήσετε τα επίπεδα των ορμονών στο αίμα και για γίνει έλεγχος της θυρεοειδικής λειτουργίας, των νεφρών και του ήπατος. Ίσως να παραγγείλει απεικονιστικούς ελέγχους, όπως υπέρηχο και αξονική τομογραφία για να εντοπίσει όγκους και μαστογραφία για να αποκλείσει καρκίνο του μαστού. Ο γιατρός θα εξετάσει επίσης τους όρχεις σας για το μέγεθος και την παρουσία όγκου.
Θεραπεία
Το αν χρειάζεστε θεραπεία για τη γυναικομαστία εξαρτάται από την ηλικία σας και από το τι αποκομίζει ο γιατρός από το ιατρικό σας ιστορικό και την εξέταση. Στους έφηβους η διόγκωση των μαστών συνήθως παρέρχεται μόνη της σε 2 ή 3 χρόνια και δε χρειάζεται θεραπεία.
Συνήθως στα αγόρια με γυναικομαστία που είναι υπέρβαρα ή παχύσαρκα συνιστάται η απώλεια βάρους. Εάν όμως η απώλεια βάρους δε λύσει το πρόβλημα, σημαίνει ότι ο ασθενής έχει πραγματική υπερτροφία του μαζικού αδένα, ή υπερβολικά χαλαρό δέρμα στην περιοχή του μαστού.
Σε άνδρες με έλλειψη τεστοστερόνης μπορεί η ορμονική υποκατάσταση να επιφέρει θεαματικά αποτελέσματα. Μερικές φορές μπορεί να χρειάζεται εγχείρηση για να αφαιρεθεί ο επιπλέον ιστός του μαστού. Αυτό γίνεται μέσα από πολύ μικρές τομές από τις οποίες περνάει ένας πολύ λεπτός σωλήνας που αναρροφά το επιπλέον λίπος της περιοχής. Τα σημάδια που μένουν είναι πολύ μικρά και δυσδιάκριτα. Σε περιπτώσεις μεγάλου βαθμού γυναικομαστίας μπορεί να γίνει επέμβαση μειωτικής μαστού, όπως γίνεται και για την αντιμετώπιση του μεγάλου γυναικείου στήθους. Μετά την επέμβαση, οι ασθενείς πρέπει να φορούν για ένα μήνα ελαστικό μπούστο. Τα στήθη θα είναι πρησμένα, με μώλωπες και αρκετά ευαίσθητα για λίγες μέρες αλλά ο πόνος δεν είναι έντονος και μπορεί εύκολα να αντιμετωπιστεί με αναλγητικά.
Από τις πιθανές επιπλοκές η συχνότερη είναι το αιμάτωμα που συμβαίνει συνήθως τις πρώτες ώρες μετά την επέμβαση και πρέπει ο ασθενής να επιστρέψει στο χειρουργείο για να αντιμετωπιστεί. Άλλη πιθανή επιπλοκή είναι η φλεγμονή που εάν συμβεί θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με αντιβιοτικό.
Η λιπομαστία, δηλαδή η τοπική συσσώρευση λίπους, μπορεί να διορθωθεί με λιποαναρρόφηση.

ΠΗΓΗ: healthyliving.gr

Γυναικομαστία: Αιτίες και αντιμετώπιση

Γυναικομαστία (gynecomastia) είναι ο όρος για τη διόγκωση των μαστών στους άνδρες. Είναι συχνή κατά την ήβη. Τα δύο τρίτα των αγοριών κατά την περίοδο αυτή έχουν ευαισθησία και διόγκωση του στήθους.
Ορισμένοι άνδρες και αγόρια έχουν λίπος πάνω στο στήθος τους, που το κάνει να φαίνεται σαν να έχουν μαστούς. Αυτό δεν είναι το ίδιο με τη γυναικομαστία.
Φυσιολογικά το αντρικό στήθος αποτελείται από το σύμπλεγμα της θηλής (θηλή-θηλαία άλως) και από έναν μικρό αδένα που ονομάζεται μαζικός αδένας και βρίσκεται πίσω από τη θηλή. Ο μαζικός αδένας είναι μικρός σε μέγεθος στους άνδρες και παραμένει ατροφικός καθώς δεν αναπτύσσεται κατά την εφηβεία όπως αντίθετα συμβαίνει με τον μαζικό αδένα του γυναικείου στήθους. Η ανάπτυξη του μαζικού αδένα τόσο στους άνδρες όσο και στις γυναίκες είναι αποτέλεσμα δράσης ειδικών ορμονών που ονομάζονται οιστρογόνα και είναι αυτές οι ορμόνες οι οποίες δίνουν τα γνωρίσματα του γυναικείου φύλου. Αυτό που τελικά καθορίζει την ανάπτυξη της γυναικομαστίας, είναι η αναλογία των οιστρογόνων προς τα ανδρογόνα.
Με τον όρο γυναικομαστία αναφερόμαστε στον υπερτροφικό μαζικό αδένα, ενώ με τον όρο ψευδογυναικομαστία ήλιπομαστία στην συσσώρευση λίπους στο αντρικό στήθος, χωρίς την παρουσία υπερτροφικού αδένα. Στο 99% των περιπτώσεων διογκωμένου στήθους, πρόκειται για λιπομαστία και μόνο το 1% των περιπτώσεων είναι γυναικομαστία. Η διάγνωση μεταξύ των δύο, γίνεται συνήθως με μαστογραφία ή με υπερηχογράφημα.
Η γυναικομαστία μπορεί να αφορά μόνο τον ένα μαστό, συνηθέστερα όμως είναι μια κατάσταση που πρσβάλλει το αντρικό στήθος αμφοτερόπλευρα. Αν και η μεγέθυνση των μαστών υποχωρεί συνήθως με την αύξηση της ηλικίας το πρόβλημα επιμένει στο 8% των αγοριών περίπου.
Αν και η γυναικομαστία δεν προκαλεί προβλήματα υγείας, μπορεί να κάνει τους μαστούς επώδυνους και να προκαλεί αίσθημα ντροπής στους άνδρες. Χρειάζεται θεραπεία, αν η διόγκωση των μαστών προκαλείται από μια νόσο ή όγκο.
Αιτίες
Η γυναικομαστία προκύπτει ως αποτέλεσμα των αλλαγών στις ορμόνες, μία διαταραχή της ισορροπίας στην αναλογία μεταξύοιστρογόνων και τεστοστερόνης, που μπορεί να προκύψει κατά την ήβη ή με την αύξηση της ηλικίας. Όλοι οι άνδρες έχουν οιστρογόνα. Όταν όμως οι άνδρες έχουν πολλά οιστρογόνα μπορεί να έχουν αναπτυγμένους μαστούς. Η σχέση μεταξύ αύξησης οιστρογόνων και της ανάπτυξης γυναικομαστίας έχει αναγνωρισθεί εδώ και πολλά χρόνια. Είναι εμφανής στη γυναικομαστία που παρατηρείται μετά τη χορήγηση οιστρογόνων, για θεραπευτικούς λόγους, όπως π.χ. στον καρκίνο του προστάτη.
Η γυναικομαστία είναι συχνή στα νεογνά αγόρια. Είναι φυσιολογικό για τα νεογέννητα αγόρια να έχουν διογκωμένο ιστό στους μαστούς εξαιτίας της έκθεσης στα μητρικά οιστρογόνα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Αυτό κανονικά εξαφανίζεται σύντομα μετά τη γέννηση. Επίσης, μπορεί να συμβαίνει στα αγόρια κατά τη διάρκεια της εφηβείας. Και στις δύο περιπτώσεις, συνήθως, η γυναικομαστία υποχωρεί από μόνη της.
Ση νεογνική ηλικία (μέχρι 10 μηνών), το στήθος του μωρού αναπτύσσεται λόγω των οιστρογόνων της μητέρας που μεταφέρονται σε αυτό μέσω της εμβρυοπλακουντικής κυκλοφορίας. Η νεογνική γυναικομαστία διαρκεί λίγους μόνο μήνες και συνήθως αντιστρέφεται πλήρως.
Σην πρώιμη εφηβική ηλικία (10-14 ετών), η θηλεοποίηση του στήθους σε αγόρια είναι ένα συχνό φαινόμενο και στις διάφορες μορφές του, μπορεί να φτάσει μέχρι και το 65% των νεαρών αγοριών. Οφείλεται σε υπεροχή της οιστραδιόλης σε σχέση με την τεστοστερόνη και στο μεγαλύτερο ποσοστό υποχωρεί με τη πάροδο ενός ή δύο ετών. Πρόκειται για ένα φυσιολογικό φαινόμενο λόγω της έναρξης της ανδροποίησης.
Αν ο νεαρός έφηβος εμφανίσει γυναικομαστία και το στήθος παραμείνει σταθερά υπερτροφικό για δύο χρόνια τότε η γυναικομαστία είναι μόνιμη. Η μόνη αντιμετώπιση για τη διόρθωση του προβλήματος σε αυτή την περίπτωση είναι η χειρουργική.
Στην ώριμη ηλικία (πάνω από 60 ετών), ο μαζικός αδένας φυσιολογικά διογκώνεται και αιτία είναι η εξασθένηση της σχέσης τεστοστερόνης – οιστρογόνων. Μπορεί το φαινόμενο να είναι ανεπιθύμητο αλλά δεν είναι παθολογικό. Στην περίπτωση όμως που αιτία είναι ο υπογοναδισμός (μειωμένη παραγωγή τεστοστερόνης ή σπερματοζωαρίων) μιλάμε για παθολογική γυναικομαστία.
Σε ενήλικους άνδρες μπορεί η γυναικομαστία να προκύψει επίσης ως αποτέλεσμα της κατανάλωσης αλκοόλ και κάποιων παράνομων ουσιών, όπως η μαριχουάνα, οι αμφεταμίνες και η ηρωίνη. Επίσης διάφορα φάρμακα και ουσίες μπορούν να είναι αιτία (αντιανδρογόνα όπως αυτά για τη θεραπεία του καρκίνου του προστάτη, αντιελκωτικά, αντιβιοτικά, αντιυπερτασικά, αναβολικά στεροειδή και φυτικά οιστρογόνα). Να σημειωθεί ότι η παχυσαρκία και το αυξημένο σωματικό λίπος μπορούν να αυξήσουν τα οιστρογόνα στο αίμα.
Τέλος, η χρόνια ηπατική νόσος, ο υπερθυρεοειδισμός και σπάνιοι ενδοκρινικοί όγκοι μπορούν να προκαλέσουν επίσης διόγκωση των μαστών, όπως και ο καρκίνος του μαστού, ο οποίος βέβαια εμφανίζεται πολύ σπάνια σε άνδρες. Παθήσεις όπως ο υπογοναδισμός, η κίρρωση του ήπατος, η νεφρική ανεπάρκεια τελικού σταδίου, η υποφυσιακή ανεπάρκεια και ο καρκίνος των όρχεων αποκαλύπτονται ορισμένες φορές μετά από διερεύνηση της γυναικομαστίας.
Μια μεγάλη επίσης κατηγορία για την αιτιολογία της κατάστασης, είναι η ιδιοπαθής γυναικομαστία. Σ’ αυτή την περίπτωση δεν υπάρχει αιτιολογική εξήγηση και οι γιατροί ονομάζουν το φαινόμενο ιδιοπαθές.
Να αναφερθεί ότι κάποιοι γιατροί έχουν παρατηρήσει αύξηση των περιστατικών γυναικομαστίας τα τελευταία χρόνια και έχει λεχθεί ότι αυτό μπορεί να οφείλεται στην πρόσληψη οιστρογόνων μέσω της διατροφής. Και αυτό διότι εξετάζοντας τους αδένες που αφαιρέθηκαν από ανδρικούς μαστούς, βρέθηκε πως είχαν τυπικά χαρακτηριστικά γυναικείων μαστών.
Διάγνωση
Η γυναικομαστία γενικά δεν παρουσιάζει συμπτώματα αλλά κάποιοι μπορεί να αισθάνονται ελαφρύ πόνο ή πρήξιμο στο στήθος.
Τα νεαρότερα αγόρια και οι ενήλικοι άνδρες με γυναικομαστία θα πρέπει να εξετάζονται, ώστε να βρεθεί τι προκαλεί την αιτία του προβλήματος. Είναι σημαντικό κατά τον κλινικό έλεγχο να διαπιστωθεί το ποσοστό της αμιγούς υπερτροφίας του αδένα σε σχέση με την παρουσία λίπους στην περιοχή του στήθους καθώς αυτό θα βοηθήσει στην καλύτερη δυνατή αντιμετώπιση του προβλήματος.
Στα νεογνά δεν χρειάζεται να γίνει τίποτα ενώ στην περίπτωση των νεαρών εφήβων πρέπει να υπάρξει αναμονή δεδομένου ότι η γυναικομαστία στις περισσότερες περιπτώσεις υποχωρεί. Όταν όμως το υπερτροφικό στήθος παραμείνει σταθερό για δύο χρόνια στο νεαρό έφηβο, τότε η γυναικομαστία είναι μόνιμη και χρειάζεται χειρουργική αντιμετώπιση η οποία πρέπει να προγραμματιστεί για την ηλικία του τέλους της εφηβείας. Σε άτομα που εμφανίζουν γυναικομαστία κατά την ώριμη ηλικία η μόνη λύση για τη διόρθωση του προβλήματος είναι η χειρουργική, ενώ η αναμονή συνήθως χειροτερεύει το πρόβλημα.
Ο γιατρός μπορεί να σας γράψει εξετάσεις αίματος για να μετρήσετε τα επίπεδα των ορμονών στο αίμα και για γίνει έλεγχος της θυρεοειδικής λειτουργίας, των νεφρών και του ήπατος. Ίσως να παραγγείλει απεικονιστικούς ελέγχους, όπως υπέρηχο και αξονική τομογραφία για να εντοπίσει όγκους και μαστογραφία για να αποκλείσει καρκίνο του μαστού. Ο γιατρός θα εξετάσει επίσης τους όρχεις σας για το μέγεθος και την παρουσία όγκου.
Θεραπεία
Το αν χρειάζεστε θεραπεία για τη γυναικομαστία εξαρτάται από την ηλικία σας και από το τι αποκομίζει ο γιατρός από το ιατρικό σας ιστορικό και την εξέταση. Στους έφηβους η διόγκωση των μαστών συνήθως παρέρχεται μόνη της σε 2 ή 3 χρόνια και δε χρειάζεται θεραπεία.
Συνήθως στα αγόρια με γυναικομαστία που είναι υπέρβαρα ή παχύσαρκα συνιστάται η απώλεια βάρους. Εάν όμως η απώλεια βάρους δε λύσει το πρόβλημα, σημαίνει ότι ο ασθενής έχει πραγματική υπερτροφία του μαζικού αδένα, ή υπερβολικά χαλαρό δέρμα στην περιοχή του μαστού.
Σε άνδρες με έλλειψη τεστοστερόνης μπορεί η ορμονική υποκατάσταση να επιφέρει θεαματικά αποτελέσματα. Μερικές φορές μπορεί να χρειάζεται εγχείρηση για να αφαιρεθεί ο επιπλέον ιστός του μαστού. Αυτό γίνεται μέσα από πολύ μικρές τομές από τις οποίες περνάει ένας πολύ λεπτός σωλήνας που αναρροφά το επιπλέον λίπος της περιοχής. Τα σημάδια που μένουν είναι πολύ μικρά και δυσδιάκριτα. Σε περιπτώσεις μεγάλου βαθμού γυναικομαστίας μπορεί να γίνει επέμβαση μειωτικής μαστού, όπως γίνεται και για την αντιμετώπιση του μεγάλου γυναικείου στήθους. Μετά την επέμβαση, οι ασθενείς πρέπει να φορούν για ένα μήνα ελαστικό μπούστο. Τα στήθη θα είναι πρησμένα, με μώλωπες και αρκετά ευαίσθητα για λίγες μέρες αλλά ο πόνος δεν είναι έντονος και μπορεί εύκολα να αντιμετωπιστεί με αναλγητικά.
Από τις πιθανές επιπλοκές η συχνότερη είναι το αιμάτωμα που συμβαίνει συνήθως τις πρώτες ώρες μετά την επέμβαση και πρέπει ο ασθενής να επιστρέψει στο χειρουργείο για να αντιμετωπιστεί. Άλλη πιθανή επιπλοκή είναι η φλεγμονή που εάν συμβεί θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με αντιβιοτικό.
Η λιπομαστία, δηλαδή η τοπική συσσώρευση λίπους, μπορεί να διορθωθεί με λιποαναρρόφηση.

ΠΗΓΗ: healthyliving.gr

Παρασκευή 21 Απριλίου 2017

Αν και οι περισσότερες γυναίκες είναι βιολογικά ικανές να έρθουν σε οργασμό, ένα ποσοστό δεν το επιτυγχάνει ποτέ, άλλες έχουν οργασμό μόνο μερικές φορές και άλλες έχουν οργασμό σε κάθε σεξουαλική επαφή.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις, το 10% των γυναικών δεν έχουν έρθει ποτέ σε οργασμό, το 15% αναφέρουν δυσκολία στην επίτευξη οργασμού και το 50% αναφέρουν ότι έχουν έρθει σε οργασμό χωρίς να είναι ικανοποιημένες από τη ποιότητά του και τη συχνότητά του.
Ως οργασμική διαταραχή στη γυναίκα ορίζεται η επίμονη ή επαναλαμβανόμενη δυσκολία ή καθυστέρηση επίτευξης οργασμού μετά από επαρκή διέγερση.
Όταν γίνεται διάγνωση σε μια γυναίκα που δεν είχε ποτέ οργασμό, ο όρος είναι πρωτογενής οργασμική διαταραχή. Σε μια γυναίκα που είχε προηγουμένως οργασμούς, αλλά δεν έχει πια, ο όρος είναι δευτερογενής οργασμική διαταραχή. Φυσικά, αν η κατάσταση δε σας ενοχλεί, δεν θεωρείται διαταραχή και πολύ περισσότερο δεν θεωρείται πάθηση.
Η γυναικεία σεξουαλική αντίδραση είναι πολύπλοκη και αφορά τη σεξουαλική επιθυμία και τη σεξουαλική διέγερση. Η κατανόηση του πώς αντιδρά το σώμα σας στη σεξουαλική διέγερση, η γνώση του τι σας ευχαριστεί και η γνωστοποίηση των σεξουαλικών σας αναγκών σε ένα σύντροφο με κατανόηση είναι σημαντικά για την επίτευξη οργασμού.
Η διαταραχή οργασμού συνδέεται στενά με τη διαταραχή σεξουαλικής διέγερσης. Γενικά, αν δε νιώθετε ευχαρίστηση από τη σεξουαλική δραστηριότητα, δε θα έχετε οργασμό. Σε μερικές περιπτώσεις οργασμικής διαταραχής μια γυναίκα έχει οργασμό, αλλά πρέπει να προσπαθήσει υπερβολικά έντονα ή επί μακρό χρόνο, για να τον επιτύχει.
Ένα μεγάλο ποσοστό γυναικών – οι εκτιμήσεις κυμαίνονται από το 1/3 έως τα 2/3 όλων των γυναικών – χρειάζονται ερεθισμό της κλειτορίδας για να φτάσουν σε οργασμό. Μην υποθέσετε ότι έχετε οργασμική διαταραχή μέχρι να δοκιμάσετε εσείς ή ο σύντροφος σας άμεση διέγερση της κλειτορίδας και διαπιστώσετε ότι δεν μπορείτε να φτάσετε σε οργασμό.
Μια συνηθισμένη αιτία της διαταραχής είναι μια κατηγορία αντικαταθλιπτικών φαρμάκων, γνωστών ως εκλεκτικών αναστολέων επαναπρόσληψης σεροτονίνης (SSRIs).  Άλλες φυσικές αιτίες είναι οι τραυματισμοί του νωτιαίου μυελού, ορισμένες νευρολογικές διαταραχές ή τραύματα.
Στις ψυχολογικές αιτίες περιλαμβάνονται η σεξουαλική αναστολή, ο φόβος απώλειας ελέγχου ή άλλοι παράγοντες που επηρεάζουν την ικανότητα σας να εστιάσετε σε ευχάριστα σεξουαλικά αισθήματα.
Σημεία και συμπτώματα
Αδυναμία να φτάσετε σε οργασμό στη διάρκεια του σεξ μετά από επαρκή διέγερση.
Καθυστέρηση οργασμού παρά την επαρκή διέγερση.
Στενοχώρια για την έλλειψη οργασμού.
Είναι η ανοργασμία διαταραχή;
Η έλλειψη γυναικείου οργασμού δεν είναι απαραιτήτως ιατρικό πρόβλημα. Υπάρχουν πολλές γυναίκες που νιώθουν πληρότητα χωρίς να έχουν νιώσει ποτέ οργασμό ή έχοντας σπανίως οργασμούς. Πρόκειται για πρόβλημα μόνο αν εσείς θεωρείται ότι είναι έτσι. Πριν μερικές δεκαετίες η δυσκολία των γυναικών να φτάσουν σε οργασμό θεωρούνταν φυσιολογική. Οι ειδικοί πίστευαν ότι η γυναίκα μπορεί να έχει μία ικανοποιητική σεξουαλική επαφή ανεξάρτητα από την παρουσία οργασμού.
Ο θηλυκός οργασμός δεν είναι ο κανόνας στη φύση. Τα περισσότερα αρσενικά ζώα είναι πολύ γρήγορα στο σεξ. Ο αρσενικός χιμπατζής, π.χ. εκσπερματώνει ύστερα από λίγες γρήγορες “κινήσεις” κι αυτό δεν δίνει μεγάλες ευκαιρίες για οργασμό στο θηλυκό. Καλώς ή κακώς, ο οργασμός του θηλυκού δεν είναι απαραίτητος για την αναπαραγωγή. Μόνο το αρσενικό πρέπει να φτάσει σε οργασμό, δηλαδή να εκσπερματώσει, για να γεννηθεί η νέα ζωή. Η εγκυμοσύνη δεν εξαρτάται από τον οργασμό του θηλυκού διότι είτε υπάρχει διαθέσιμο ωάριο και γονιμοποιείται είτε όχι. Αυτός είναι ο λόγος που, σε αντίθεση με τον άνδρα, υπάρχει μεγάλη ποικιλία σεξουαλικών ερεθισμών στις γυναίκες (κολπικές, κλειτοριδικές ή ανοργασμικές).
Το πρόβλημα με την απουσία οργασμού είναι πως όταν συνδυάζεται και με άλλες καταστάσεις που θεωρούνται σεξουαλικές διαταραχές όπως η έλλειψη επιθυμίας για σεξ και η απουσία σεξουαλικής διέγερσης, η γυναίκα δεν έχει κίνητρο να κάνει σεξ και άρα υπάρχουν μικρές πιθανότητες να γίνει μητέρα. Επιπλέον, αν αυτή η κατάσταση εμφανιστεί μετά την τεκνοποίηση, μπορεί να διαλύσει το γάμο. Πολλές λοιπόν γυναίκες υπερβάλλουν ως προς την σεξουαλικότητά τους προκειμένου να διατηρούν μια σταθερή σχέση και μερικές φορές να προσποιούνται ότι φτάνουν σε οργασμό ώστε να αποτρέψουν το σύντροφό τους να τις χαρακτηρίσει “ψυχρές” και να αναζητήσει άλλη σύντροφο. Έτσι, ένα ποσοστό γυναικών εμπλέκεται στη σεξουαλική πράξη όχι επειδή το επιθυμεί και το ευχαριστιέται αλλά επειδή πρέπει να εξασφαλίσει τη “μονογαμία” στη σχέση.
Σε παλιότερες εποχές η ανοργασμία δεν αποτελούσε πρόβλημα διότι οι γάμοι γίνονταν κατά κανόνα από υποχρέωση και με συνοικέσιο. Σήμερα όμως που ένα μεγάλο ποσοστό γυναικών (και ανδρών) δεν παντρεύεται και εξ’ αυτού του λόγου ίσως να μην αφήσει απογόνους, η έλλειψη σεξουαλικής διέγερση και οργασμού θεωρούνται δυσλειτουργίες ενώ πριν από έναν αιώνα θεωρούνται ως κάτι φυσικό.
Επειδή στη γυναίκα -σε αντίθεση με τον άνδρα- η έλλειψη οργασμού δεν είναι πάθηση, οι σεξολόγοι θεωρούν ότι υπάρχει πρόβλημα μόνο όταν προκαλεί δυσχέρεια για το ίδιο το άτομο. Μια δυσχέρεια που μπορεί να είναι καθαρά ψυχολογική, ειδικά οι ανοργασμικές γυναίκες νιώθουν ότι αποτελούν “εξαίρεση”. Κάτι τέτοιο φαίνεται πράγματι να συμβαίνει τα τελευταία χρόνια αφού μετά την σεξουαλική απελευθέρωση και τη μείωση των γάμων το ποσοστό των γυναικών που φτάνουν σε οργασμό αυξάνεται στο καθώς είναι λογικό να αφήνουν περισσότερους απογόνους.
Θεραπεία
Αν η γυναίκα δεν μπορεί να φτάσει σε οργασμό ούτε μόνη της,  δηλαδή μέσω αυνανισμού, θα πρέπει να αναζητήσει τη συνεργασία ενός ειδικού και αν κριθεί απαραίτητο να κάνει οργανικές εξετάσεις.
Τα θεραπευτικά προγράμματα έχουν στόχο να μάθει η γυναίκα να βιώνει οργασμό και βασίζονται σε δραστηριότητες όπου η γυναίκα προοδευτικά αποκτά γνώση του εαυτού της, πώς να διεγείρεται μόνη της και να αυτοϊκανοποιείται. Ένα πλεονέκτημα της αυτοδιέγερσης είναι ότι ακόμα κι αν η γυναίκα δεν έχει σύντροφο, μπορεί να μάθει να βιώνει οργασμό. Είναι άγνωστα τα ποσοστά επιτυχίας μιας τέτοιας θεραπείας.
Πρόσφατη, χρησιμοποιήθηκε σε μια κλινική δοκιμή που περιέλαβε 253 γυναίκες η τεστοστερόνη σε μορφή ρινικού σπρέι. Η τεστοστερόνη αύξησε τη συχνότητα των οργασμών σε 2,3 από 1,7 σε διάστημα 84 ημερών.
Τέλος, ο γιατρός μπορεί να σας προτείνει μια σειρά απλών ασκήσεων (ασκήσεις Kegel) που θα σας βοηθήσουν να αναπτύξετε τους μυς στο εξωτερικό μέρος του κόλπου όπου προκαλείται η αίσθηση της ευχαρίστησης. Οι ίδιοι μύες βοηθούν στον έλεγχο της ροής των ούρων.

ΠΗΓΗ: HealthyLiving.gr

Η σεξουαλική διαταραχή στις γυναίκες

Αν και οι περισσότερες γυναίκες είναι βιολογικά ικανές να έρθουν σε οργασμό, ένα ποσοστό δεν το επιτυγχάνει ποτέ, άλλες έχουν οργασμό μόνο μερικές φορές και άλλες έχουν οργασμό σε κάθε σεξουαλική επαφή.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις, το 10% των γυναικών δεν έχουν έρθει ποτέ σε οργασμό, το 15% αναφέρουν δυσκολία στην επίτευξη οργασμού και το 50% αναφέρουν ότι έχουν έρθει σε οργασμό χωρίς να είναι ικανοποιημένες από τη ποιότητά του και τη συχνότητά του.
Ως οργασμική διαταραχή στη γυναίκα ορίζεται η επίμονη ή επαναλαμβανόμενη δυσκολία ή καθυστέρηση επίτευξης οργασμού μετά από επαρκή διέγερση.
Όταν γίνεται διάγνωση σε μια γυναίκα που δεν είχε ποτέ οργασμό, ο όρος είναι πρωτογενής οργασμική διαταραχή. Σε μια γυναίκα που είχε προηγουμένως οργασμούς, αλλά δεν έχει πια, ο όρος είναι δευτερογενής οργασμική διαταραχή. Φυσικά, αν η κατάσταση δε σας ενοχλεί, δεν θεωρείται διαταραχή και πολύ περισσότερο δεν θεωρείται πάθηση.
Η γυναικεία σεξουαλική αντίδραση είναι πολύπλοκη και αφορά τη σεξουαλική επιθυμία και τη σεξουαλική διέγερση. Η κατανόηση του πώς αντιδρά το σώμα σας στη σεξουαλική διέγερση, η γνώση του τι σας ευχαριστεί και η γνωστοποίηση των σεξουαλικών σας αναγκών σε ένα σύντροφο με κατανόηση είναι σημαντικά για την επίτευξη οργασμού.
Η διαταραχή οργασμού συνδέεται στενά με τη διαταραχή σεξουαλικής διέγερσης. Γενικά, αν δε νιώθετε ευχαρίστηση από τη σεξουαλική δραστηριότητα, δε θα έχετε οργασμό. Σε μερικές περιπτώσεις οργασμικής διαταραχής μια γυναίκα έχει οργασμό, αλλά πρέπει να προσπαθήσει υπερβολικά έντονα ή επί μακρό χρόνο, για να τον επιτύχει.
Ένα μεγάλο ποσοστό γυναικών – οι εκτιμήσεις κυμαίνονται από το 1/3 έως τα 2/3 όλων των γυναικών – χρειάζονται ερεθισμό της κλειτορίδας για να φτάσουν σε οργασμό. Μην υποθέσετε ότι έχετε οργασμική διαταραχή μέχρι να δοκιμάσετε εσείς ή ο σύντροφος σας άμεση διέγερση της κλειτορίδας και διαπιστώσετε ότι δεν μπορείτε να φτάσετε σε οργασμό.
Μια συνηθισμένη αιτία της διαταραχής είναι μια κατηγορία αντικαταθλιπτικών φαρμάκων, γνωστών ως εκλεκτικών αναστολέων επαναπρόσληψης σεροτονίνης (SSRIs).  Άλλες φυσικές αιτίες είναι οι τραυματισμοί του νωτιαίου μυελού, ορισμένες νευρολογικές διαταραχές ή τραύματα.
Στις ψυχολογικές αιτίες περιλαμβάνονται η σεξουαλική αναστολή, ο φόβος απώλειας ελέγχου ή άλλοι παράγοντες που επηρεάζουν την ικανότητα σας να εστιάσετε σε ευχάριστα σεξουαλικά αισθήματα.
Σημεία και συμπτώματα
Αδυναμία να φτάσετε σε οργασμό στη διάρκεια του σεξ μετά από επαρκή διέγερση.
Καθυστέρηση οργασμού παρά την επαρκή διέγερση.
Στενοχώρια για την έλλειψη οργασμού.
Είναι η ανοργασμία διαταραχή;
Η έλλειψη γυναικείου οργασμού δεν είναι απαραιτήτως ιατρικό πρόβλημα. Υπάρχουν πολλές γυναίκες που νιώθουν πληρότητα χωρίς να έχουν νιώσει ποτέ οργασμό ή έχοντας σπανίως οργασμούς. Πρόκειται για πρόβλημα μόνο αν εσείς θεωρείται ότι είναι έτσι. Πριν μερικές δεκαετίες η δυσκολία των γυναικών να φτάσουν σε οργασμό θεωρούνταν φυσιολογική. Οι ειδικοί πίστευαν ότι η γυναίκα μπορεί να έχει μία ικανοποιητική σεξουαλική επαφή ανεξάρτητα από την παρουσία οργασμού.
Ο θηλυκός οργασμός δεν είναι ο κανόνας στη φύση. Τα περισσότερα αρσενικά ζώα είναι πολύ γρήγορα στο σεξ. Ο αρσενικός χιμπατζής, π.χ. εκσπερματώνει ύστερα από λίγες γρήγορες “κινήσεις” κι αυτό δεν δίνει μεγάλες ευκαιρίες για οργασμό στο θηλυκό. Καλώς ή κακώς, ο οργασμός του θηλυκού δεν είναι απαραίτητος για την αναπαραγωγή. Μόνο το αρσενικό πρέπει να φτάσει σε οργασμό, δηλαδή να εκσπερματώσει, για να γεννηθεί η νέα ζωή. Η εγκυμοσύνη δεν εξαρτάται από τον οργασμό του θηλυκού διότι είτε υπάρχει διαθέσιμο ωάριο και γονιμοποιείται είτε όχι. Αυτός είναι ο λόγος που, σε αντίθεση με τον άνδρα, υπάρχει μεγάλη ποικιλία σεξουαλικών ερεθισμών στις γυναίκες (κολπικές, κλειτοριδικές ή ανοργασμικές).
Το πρόβλημα με την απουσία οργασμού είναι πως όταν συνδυάζεται και με άλλες καταστάσεις που θεωρούνται σεξουαλικές διαταραχές όπως η έλλειψη επιθυμίας για σεξ και η απουσία σεξουαλικής διέγερσης, η γυναίκα δεν έχει κίνητρο να κάνει σεξ και άρα υπάρχουν μικρές πιθανότητες να γίνει μητέρα. Επιπλέον, αν αυτή η κατάσταση εμφανιστεί μετά την τεκνοποίηση, μπορεί να διαλύσει το γάμο. Πολλές λοιπόν γυναίκες υπερβάλλουν ως προς την σεξουαλικότητά τους προκειμένου να διατηρούν μια σταθερή σχέση και μερικές φορές να προσποιούνται ότι φτάνουν σε οργασμό ώστε να αποτρέψουν το σύντροφό τους να τις χαρακτηρίσει “ψυχρές” και να αναζητήσει άλλη σύντροφο. Έτσι, ένα ποσοστό γυναικών εμπλέκεται στη σεξουαλική πράξη όχι επειδή το επιθυμεί και το ευχαριστιέται αλλά επειδή πρέπει να εξασφαλίσει τη “μονογαμία” στη σχέση.
Σε παλιότερες εποχές η ανοργασμία δεν αποτελούσε πρόβλημα διότι οι γάμοι γίνονταν κατά κανόνα από υποχρέωση και με συνοικέσιο. Σήμερα όμως που ένα μεγάλο ποσοστό γυναικών (και ανδρών) δεν παντρεύεται και εξ’ αυτού του λόγου ίσως να μην αφήσει απογόνους, η έλλειψη σεξουαλικής διέγερση και οργασμού θεωρούνται δυσλειτουργίες ενώ πριν από έναν αιώνα θεωρούνται ως κάτι φυσικό.
Επειδή στη γυναίκα -σε αντίθεση με τον άνδρα- η έλλειψη οργασμού δεν είναι πάθηση, οι σεξολόγοι θεωρούν ότι υπάρχει πρόβλημα μόνο όταν προκαλεί δυσχέρεια για το ίδιο το άτομο. Μια δυσχέρεια που μπορεί να είναι καθαρά ψυχολογική, ειδικά οι ανοργασμικές γυναίκες νιώθουν ότι αποτελούν “εξαίρεση”. Κάτι τέτοιο φαίνεται πράγματι να συμβαίνει τα τελευταία χρόνια αφού μετά την σεξουαλική απελευθέρωση και τη μείωση των γάμων το ποσοστό των γυναικών που φτάνουν σε οργασμό αυξάνεται στο καθώς είναι λογικό να αφήνουν περισσότερους απογόνους.
Θεραπεία
Αν η γυναίκα δεν μπορεί να φτάσει σε οργασμό ούτε μόνη της,  δηλαδή μέσω αυνανισμού, θα πρέπει να αναζητήσει τη συνεργασία ενός ειδικού και αν κριθεί απαραίτητο να κάνει οργανικές εξετάσεις.
Τα θεραπευτικά προγράμματα έχουν στόχο να μάθει η γυναίκα να βιώνει οργασμό και βασίζονται σε δραστηριότητες όπου η γυναίκα προοδευτικά αποκτά γνώση του εαυτού της, πώς να διεγείρεται μόνη της και να αυτοϊκανοποιείται. Ένα πλεονέκτημα της αυτοδιέγερσης είναι ότι ακόμα κι αν η γυναίκα δεν έχει σύντροφο, μπορεί να μάθει να βιώνει οργασμό. Είναι άγνωστα τα ποσοστά επιτυχίας μιας τέτοιας θεραπείας.
Πρόσφατη, χρησιμοποιήθηκε σε μια κλινική δοκιμή που περιέλαβε 253 γυναίκες η τεστοστερόνη σε μορφή ρινικού σπρέι. Η τεστοστερόνη αύξησε τη συχνότητα των οργασμών σε 2,3 από 1,7 σε διάστημα 84 ημερών.
Τέλος, ο γιατρός μπορεί να σας προτείνει μια σειρά απλών ασκήσεων (ασκήσεις Kegel) που θα σας βοηθήσουν να αναπτύξετε τους μυς στο εξωτερικό μέρος του κόλπου όπου προκαλείται η αίσθηση της ευχαρίστησης. Οι ίδιοι μύες βοηθούν στον έλεγχο της ροής των ούρων.

ΠΗΓΗ: HealthyLiving.gr
Ορισμένα άτομα που εκδηλώνουν Αλτσχάιμερ έκαναν στο παρελθόν πνευματική εργασία η οποία όμως δεν τους προστάτευσε από την ασθένεια. Αυτό παρακίνησε τους επιστήμονες να ασχοληθούν με το γιατί η πνευματική άσκηση φαίνεται να προστατεύει ορισμένα άτομα από την άνοια και άλλα όχι.
Σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Neurology από ερευνητές από την Κλινική Μάγιο, στο Ρότσεστερ της Μινεσότα, οι πνευματικές ασκήσεις προστατεύουν μόνο αυτούς που διαθέτουν ένα γονίδιο το οποίο αυξάνει τον κίνδυνο για τη νόσο, το ApoE4. Το γονίδιο αυτό υπάρχει στο 20% του πληθυσμού.
Ο καθένας φέρει δύο αντίγραφα του γονιδίου APOE το οποίο φτιάχνει μια πρωτεΐνη που ονομάζεται απολιποπρωτεΐνης Ε (APOE). Η απολιποπρωτεΐνη Ε είναι μια πρωτεΐνη που εμπλέκεται στο μεταβολισμό της χοληστερίνης. Το γονίδιο APOE4 είναι μια παραλλαγή του APOE και αποτελεί τον πιο γνωστό γενετικό παράγοντα κινδύνου για Αλτσχάιμερ. Υπάρχουν τρεις διαφορετικοί τύποι του γονιδίου APOE που ονομάζονται αλληλόμορφα. Σε προηγούμενη μελέτη, δύο αλληλόμορφα APOE4 αποδείχθηκε ότι ανέβαζαν 3-15 φορές τον κίνδυνο εμφάνισης της νόσου του Alzheimer σε προχωρημένη ηλικία.
Εξετάζοντας άτομα ηλικίας άνω των 70 ετών, οι επιστήμονες βρήκαν ότι τα σταυρόλεξα, τα δύσκολα μαθηματικά και οι κάθε είδους απαιτητικές δραστηριότητες για το μυαλό δρούσαν προστατευτικά μόνο σε αυτούς που ήταν φορείς του APOE4. Χωρίς αυτό το γονίδιο δεν υπήρχε ιδιαίτερη προστασία.
Το εύρημα μπορεί να εξηγεί το γιατί είναι αντιφατικά τα μέχρι τώρα ευρήματα σχετικά με το όφελος που έχει η πνευματική δραστηριότητα στη μνήμη και τη νόηση.
Το γονίδιο ApoE4
Η νόσος Αλτσχάιμερ αρχίζει δεκαετίες πριν εκδηλωθούν τα συμπτώματα και το χαρακτηριστικό εύρημά της στις μαγνητικές τομογραφίες είναι η συσσώρευση μιας πρωτεΐνης που λέγεται βήτα-αμυλοειδές.
Στο πλαίσιο της νέας μελέτης, 393 άτομα (340 ήταν κλινικώς φυσιολογικά και 53 είχαν ήπια γνωστική εξασθένηση) χωρίστηκαν σε τέσσερις ομάδες, ανάλογα με το μορφωτικό επίπεδο το βαθμό εξάσκησης του μυαλού τους και το αν ήταν φορείς του γονιδίου ApoE4. Στη συνέχεια, υποβλήθηκαν σε μαγνητικές τομογραφίες εγκεφάλου.
Όπως διαπίστωσαν οι ερευνητές, όσα άτομα είχαν το γονίδιο ApoE4 και είχαν περάσει τουλάχιστον 14 χρόνια στα θρανία φροντίζοντας να διατηρούν δραστήριο το μυαλό τους στην μέση ηλικία, είχαν χαμηλότερα επίπεδα της πρωτεΐνης βήτα-αμυλοειδούς απ’ ό,τι οι συνομήλικοί τους οι οποίοι δεν έφεραν το γονίδιο.
Σε όλους τους άλλους εθελοντές όμως, το μορφωτικό επίπεδο, το επάγγελμα και η εξάσκηση του μυαλού με σταυρόλεξα, κουίζ κ.λπ. δεν φάνηκε να έχει ιδιαίτερη προστατευτική δράση έναντι της συσσώρευσης της βήτα-αμυλοειδούς πρωτεΐνης.

ΠΗΓΗ: HealthyLiving.gr

Αλτσχάιμερ: Η πνευματική άσκηση προστατεύει όσους φέρουν το γονίδιο ApoE4

Ορισμένα άτομα που εκδηλώνουν Αλτσχάιμερ έκαναν στο παρελθόν πνευματική εργασία η οποία όμως δεν τους προστάτευσε από την ασθένεια. Αυτό παρακίνησε τους επιστήμονες να ασχοληθούν με το γιατί η πνευματική άσκηση φαίνεται να προστατεύει ορισμένα άτομα από την άνοια και άλλα όχι.
Σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Neurology από ερευνητές από την Κλινική Μάγιο, στο Ρότσεστερ της Μινεσότα, οι πνευματικές ασκήσεις προστατεύουν μόνο αυτούς που διαθέτουν ένα γονίδιο το οποίο αυξάνει τον κίνδυνο για τη νόσο, το ApoE4. Το γονίδιο αυτό υπάρχει στο 20% του πληθυσμού.
Ο καθένας φέρει δύο αντίγραφα του γονιδίου APOE το οποίο φτιάχνει μια πρωτεΐνη που ονομάζεται απολιποπρωτεΐνης Ε (APOE). Η απολιποπρωτεΐνη Ε είναι μια πρωτεΐνη που εμπλέκεται στο μεταβολισμό της χοληστερίνης. Το γονίδιο APOE4 είναι μια παραλλαγή του APOE και αποτελεί τον πιο γνωστό γενετικό παράγοντα κινδύνου για Αλτσχάιμερ. Υπάρχουν τρεις διαφορετικοί τύποι του γονιδίου APOE που ονομάζονται αλληλόμορφα. Σε προηγούμενη μελέτη, δύο αλληλόμορφα APOE4 αποδείχθηκε ότι ανέβαζαν 3-15 φορές τον κίνδυνο εμφάνισης της νόσου του Alzheimer σε προχωρημένη ηλικία.
Εξετάζοντας άτομα ηλικίας άνω των 70 ετών, οι επιστήμονες βρήκαν ότι τα σταυρόλεξα, τα δύσκολα μαθηματικά και οι κάθε είδους απαιτητικές δραστηριότητες για το μυαλό δρούσαν προστατευτικά μόνο σε αυτούς που ήταν φορείς του APOE4. Χωρίς αυτό το γονίδιο δεν υπήρχε ιδιαίτερη προστασία.
Το εύρημα μπορεί να εξηγεί το γιατί είναι αντιφατικά τα μέχρι τώρα ευρήματα σχετικά με το όφελος που έχει η πνευματική δραστηριότητα στη μνήμη και τη νόηση.
Το γονίδιο ApoE4
Η νόσος Αλτσχάιμερ αρχίζει δεκαετίες πριν εκδηλωθούν τα συμπτώματα και το χαρακτηριστικό εύρημά της στις μαγνητικές τομογραφίες είναι η συσσώρευση μιας πρωτεΐνης που λέγεται βήτα-αμυλοειδές.
Στο πλαίσιο της νέας μελέτης, 393 άτομα (340 ήταν κλινικώς φυσιολογικά και 53 είχαν ήπια γνωστική εξασθένηση) χωρίστηκαν σε τέσσερις ομάδες, ανάλογα με το μορφωτικό επίπεδο το βαθμό εξάσκησης του μυαλού τους και το αν ήταν φορείς του γονιδίου ApoE4. Στη συνέχεια, υποβλήθηκαν σε μαγνητικές τομογραφίες εγκεφάλου.
Όπως διαπίστωσαν οι ερευνητές, όσα άτομα είχαν το γονίδιο ApoE4 και είχαν περάσει τουλάχιστον 14 χρόνια στα θρανία φροντίζοντας να διατηρούν δραστήριο το μυαλό τους στην μέση ηλικία, είχαν χαμηλότερα επίπεδα της πρωτεΐνης βήτα-αμυλοειδούς απ’ ό,τι οι συνομήλικοί τους οι οποίοι δεν έφεραν το γονίδιο.
Σε όλους τους άλλους εθελοντές όμως, το μορφωτικό επίπεδο, το επάγγελμα και η εξάσκηση του μυαλού με σταυρόλεξα, κουίζ κ.λπ. δεν φάνηκε να έχει ιδιαίτερη προστατευτική δράση έναντι της συσσώρευσης της βήτα-αμυλοειδούς πρωτεΐνης.

ΠΗΓΗ: HealthyLiving.gr

Τετάρτη 19 Απριλίου 2017

Τι ήρθε πρώτα, το άγχος εξαιτίας της υπογονιμότητας ή η υπογονιμότητα εξαιτίας του στρες; Παρά το γεγονός ότι γνωρίζουμε πολύ περισσότερα για τις κύριες αιτίες της υπογονιμότητας σήμερα από ό, τι 10 χρόνια πριν, εξακολουθεί να είναι μια περίπλοκη κατάσταση.
Όμως, χάρη στην πρόοδο της τεχνολογίας στην υποβοηθούμενη αναπαραγωγή, όλο και περισσότερα ζευγάρια καταφέρνουν να κάνουν το όνειρο τους πραγματικότητα και να γίνουν γονείς.
Σήμερα, σχεδόν επτά εκατομμύρια γυναίκες στις ΗΠΑ έχουν προβλήματα υπογονιμότητας. Είναι ένα πολυπαραγοντικό πρόβλημα, ένας συνδυασμός πραγμάτων. Είναι ωστόσο σημαντικό τα ζευγάρια να καταλάβουν ότι δεν αποτελεί πλέον θέμα ταμπού.
Πότε όμως θα πρέπει κανείς να απευθυνθεί σε κάποιον ειδικό; Ένα ζευγάρι πρέπει να απευθυνθεί σε κάποιον ειδικό γονιμότητας όταν και οι δύο σύντροφοι είναι ηλικίας κάτω των 35 και οι προσπάθειες φυσιολογικής σύλληψης είναι άκαρπες για μια περίοδο περίπου 12 μηνών. Όταν η γυναίκα είναι άνω των 35 και προσπαθεί να συλλάβει φυσιολογικά για περίπου 6 μήνες χωρίς ωστόσο επιτυχία, πρέπει και πάλι να απευθυνθεί σε ένα ειδικό για να πάρει διάγνωση. Όσο πιο σύντομα το κάνει, τόσο καλύτερο θα είναι το αποτέλεσμα.
Σε κάθε περίπτωση αν προσπαθείτε να μείνετε έγκυος χωρίς αποτέλεσμα, εδώ είναι οι 5 πιθανοί λόγοι που σαμποτάρουν τη γονιμότητά σας.
Στρες
Όταν αναφέρετε σε φίλους και συγγενείς ότι «προσπαθείτε» να αποκτήσετε ένα παιδάκι, το πιθανότερο είναι να σας λένε «Απλά χαλαρώστε και θα γίνει.». Ευκολότερα λέγεται παρά γίνεται. Το άγχος, καλώς ή κακώς, επηρεάζει τόσο σε σωματικό όσο και σε ψυχολογικό επίπεδο. Η ισορροπία και η ηρεμία είναι απαραίτητα συστατικά κατά τη διαδικασία σύλληψης.
Δεν χρειάζεται να αλλάξετε την ρουτίνα της καθημερινότητάς σας, απλά χαλαρώστε κι όλα θα γίνουν!
Στέρηση ύπνου
Γνωρίζετε ήδη πόσο σημαντικός είναι ο ύπνος για την υγεία. Εφόσον όμως βρίσκεστε στη διαδικασία προσπάθειας να αποκτήσετε ένα μωράκι, είναι ακόμη πιο σημαντικό να κοιμάστε καλά . Η στέρηση ύπνου προκαλεί στο σώμα σας στρες. Επιπλέον οι άνθρωποι που κοιμούνται λίγες ώρες έχουν πιο ευάλωτο ανοσοποιητικό σύστημα και έχουν περισσότερες πιθανότητες να πάθουν λοιμώξεις, οι οποίες επηρεάζουν και το αναπαραγωγικό κύκλο. Αυτό ισχύει όχι μόνο για τις γυναίκες, αλλά και τους άντρες. Οι λοιμώξεις προκαλούν πυρετό και ότι η υπερβολική θερμότητα μπορεί να βλάψει το σπέρμα προσωρινά. Οι γυναίκες πάλι που δεν κοιμούνται αρκετά, αρχίζουν να νιώθουν άγχος, το οποίο μπορεί να προκαλέσει αναπάντητες περιόδους.
Φροντίστε λοιπόν το εαυτό σας και το σώμα σας.
Προβλήματα βάρους
Μια γυναίκα που είναι λιποβαρής ή υπέρβαρη μπορεί να αντιμετωπίσει δυσκολία στη διαδικασία σύλληψης. Ένας υποσιτιζόμενος οργανισμός δεν μπορεί να έχει σωστά ωορρηξία. Από την άλλη πλευρά, το υπερβολικό βάρος μπορεί να έχει σημαντική επίδραση στη γονιμότητα. Η διατήρηση μιας υγιεινής διατροφής και η καθημερινή άσκηση θα κάνει θαύματα στο μυαλό και το σώμα σας.
Σύγχυση κύκλου
Πολλές γυναίκες δεν ξέρουν τον κύκλο τους. Οι περισσότερες από εμάς γνωρίζουμε από το Γυμνάσιο ότι ένας φυσιολογικός κύκλος είναι περίπου 28 ημερών. Ωστόσο κάθε γυναίκα είναι διαφορετική και οι κύκλοι ποικίλλουν.
Η πλειονότητα των γυναικών ξέρει ότι η ωορρηξία είναι δύο εβδομάδες (14 ημέρες) πριν από την περίοδο. Αλλά αυτό συμβαίνει, μόνο αν έχετε κύκλο τεσσάρων εβδομάδων (28 ημερών). Το καλύτερο είναι να παρακολουθείτε τον κύκλο σας, ώστε να ξέρετε πότε έχετε ωορρηξία και πότε να κάνετε σεξ. Πολλοί άνθρωποι δεν γνωρίζουν επίσης ότι το λιπαντικό μειώνει την κινητικότητα του σπέρματος και τη μεταφορά, έτσι δεν χρειάζεται να χρησιμοποιείτε λιπαντικό αν προσπαθείτε να μείνετε έγκυος.
Απαισιοδοξία
Η θετική στάση απέναντι στα πράγματα είναι εξαιρετικά σημαντικό. Υπάρχει μια τεράστια σύνδεση μεταξύ μυαλού και σώματος. Προσπαθήστε να μην ακούτε ή να διαβάζετε αρνητικές ιστορίες και διατηρήστε την αισιοδοξία σας.
Από Αθανασιάδου Βιολέττα
ΠΗΓΗ: baby.gr

Γιατί δεν μπορώ να μείνω έγκυος;

Τι ήρθε πρώτα, το άγχος εξαιτίας της υπογονιμότητας ή η υπογονιμότητα εξαιτίας του στρες; Παρά το γεγονός ότι γνωρίζουμε πολύ περισσότερα για τις κύριες αιτίες της υπογονιμότητας σήμερα από ό, τι 10 χρόνια πριν, εξακολουθεί να είναι μια περίπλοκη κατάσταση.
Όμως, χάρη στην πρόοδο της τεχνολογίας στην υποβοηθούμενη αναπαραγωγή, όλο και περισσότερα ζευγάρια καταφέρνουν να κάνουν το όνειρο τους πραγματικότητα και να γίνουν γονείς.
Σήμερα, σχεδόν επτά εκατομμύρια γυναίκες στις ΗΠΑ έχουν προβλήματα υπογονιμότητας. Είναι ένα πολυπαραγοντικό πρόβλημα, ένας συνδυασμός πραγμάτων. Είναι ωστόσο σημαντικό τα ζευγάρια να καταλάβουν ότι δεν αποτελεί πλέον θέμα ταμπού.
Πότε όμως θα πρέπει κανείς να απευθυνθεί σε κάποιον ειδικό; Ένα ζευγάρι πρέπει να απευθυνθεί σε κάποιον ειδικό γονιμότητας όταν και οι δύο σύντροφοι είναι ηλικίας κάτω των 35 και οι προσπάθειες φυσιολογικής σύλληψης είναι άκαρπες για μια περίοδο περίπου 12 μηνών. Όταν η γυναίκα είναι άνω των 35 και προσπαθεί να συλλάβει φυσιολογικά για περίπου 6 μήνες χωρίς ωστόσο επιτυχία, πρέπει και πάλι να απευθυνθεί σε ένα ειδικό για να πάρει διάγνωση. Όσο πιο σύντομα το κάνει, τόσο καλύτερο θα είναι το αποτέλεσμα.
Σε κάθε περίπτωση αν προσπαθείτε να μείνετε έγκυος χωρίς αποτέλεσμα, εδώ είναι οι 5 πιθανοί λόγοι που σαμποτάρουν τη γονιμότητά σας.
Στρες
Όταν αναφέρετε σε φίλους και συγγενείς ότι «προσπαθείτε» να αποκτήσετε ένα παιδάκι, το πιθανότερο είναι να σας λένε «Απλά χαλαρώστε και θα γίνει.». Ευκολότερα λέγεται παρά γίνεται. Το άγχος, καλώς ή κακώς, επηρεάζει τόσο σε σωματικό όσο και σε ψυχολογικό επίπεδο. Η ισορροπία και η ηρεμία είναι απαραίτητα συστατικά κατά τη διαδικασία σύλληψης.
Δεν χρειάζεται να αλλάξετε την ρουτίνα της καθημερινότητάς σας, απλά χαλαρώστε κι όλα θα γίνουν!
Στέρηση ύπνου
Γνωρίζετε ήδη πόσο σημαντικός είναι ο ύπνος για την υγεία. Εφόσον όμως βρίσκεστε στη διαδικασία προσπάθειας να αποκτήσετε ένα μωράκι, είναι ακόμη πιο σημαντικό να κοιμάστε καλά . Η στέρηση ύπνου προκαλεί στο σώμα σας στρες. Επιπλέον οι άνθρωποι που κοιμούνται λίγες ώρες έχουν πιο ευάλωτο ανοσοποιητικό σύστημα και έχουν περισσότερες πιθανότητες να πάθουν λοιμώξεις, οι οποίες επηρεάζουν και το αναπαραγωγικό κύκλο. Αυτό ισχύει όχι μόνο για τις γυναίκες, αλλά και τους άντρες. Οι λοιμώξεις προκαλούν πυρετό και ότι η υπερβολική θερμότητα μπορεί να βλάψει το σπέρμα προσωρινά. Οι γυναίκες πάλι που δεν κοιμούνται αρκετά, αρχίζουν να νιώθουν άγχος, το οποίο μπορεί να προκαλέσει αναπάντητες περιόδους.
Φροντίστε λοιπόν το εαυτό σας και το σώμα σας.
Προβλήματα βάρους
Μια γυναίκα που είναι λιποβαρής ή υπέρβαρη μπορεί να αντιμετωπίσει δυσκολία στη διαδικασία σύλληψης. Ένας υποσιτιζόμενος οργανισμός δεν μπορεί να έχει σωστά ωορρηξία. Από την άλλη πλευρά, το υπερβολικό βάρος μπορεί να έχει σημαντική επίδραση στη γονιμότητα. Η διατήρηση μιας υγιεινής διατροφής και η καθημερινή άσκηση θα κάνει θαύματα στο μυαλό και το σώμα σας.
Σύγχυση κύκλου
Πολλές γυναίκες δεν ξέρουν τον κύκλο τους. Οι περισσότερες από εμάς γνωρίζουμε από το Γυμνάσιο ότι ένας φυσιολογικός κύκλος είναι περίπου 28 ημερών. Ωστόσο κάθε γυναίκα είναι διαφορετική και οι κύκλοι ποικίλλουν.
Η πλειονότητα των γυναικών ξέρει ότι η ωορρηξία είναι δύο εβδομάδες (14 ημέρες) πριν από την περίοδο. Αλλά αυτό συμβαίνει, μόνο αν έχετε κύκλο τεσσάρων εβδομάδων (28 ημερών). Το καλύτερο είναι να παρακολουθείτε τον κύκλο σας, ώστε να ξέρετε πότε έχετε ωορρηξία και πότε να κάνετε σεξ. Πολλοί άνθρωποι δεν γνωρίζουν επίσης ότι το λιπαντικό μειώνει την κινητικότητα του σπέρματος και τη μεταφορά, έτσι δεν χρειάζεται να χρησιμοποιείτε λιπαντικό αν προσπαθείτε να μείνετε έγκυος.
Απαισιοδοξία
Η θετική στάση απέναντι στα πράγματα είναι εξαιρετικά σημαντικό. Υπάρχει μια τεράστια σύνδεση μεταξύ μυαλού και σώματος. Προσπαθήστε να μην ακούτε ή να διαβάζετε αρνητικές ιστορίες και διατηρήστε την αισιοδοξία σας.
Από Αθανασιάδου Βιολέττα
ΠΗΓΗ: baby.gr
Του Κωνσταντίνου Κουτσομητέλη, Ιατρός - Ειδικός Παθολόγος.
Από πολύ παλιά στην Κίνα το 1000 μ.χ., παρατήρησαν όταν μερικοί άνθρωποι περνούσαν μια ασθένεια (σοβαρή ή όχι), μετά δεν ασθενούσαν από την ίδια νόσο ποτέ. Αυτή η παρατήρηση οδήγησε σε αρχικά σε άσχημα αποτελέσματα γιατί διάφοροι ιατροί της εποχής προέτρεπαν τους υγιείς ανθρώπους να καταπιούν αίμα η αλλά υγρά από τον πάσχοντα. Το αποτέλεσμα ήταν στις περισσότερες των περιπτώσεων ολέθρια. Οι άνθρωποι, αν η νόσος ήταν σοβαρή, απλά πέθαιναν και η ανοσία δεν είχε καμιά σημασία πια για αυτούς.
Γιατί το πρόβλημα είναι πως θα διεγείρεις το αμυντικό σύστημα του οργανισμού χωρίς ο άνθρωπος να αρρωστήσει. Μετά από πολλές ερευνητικές προσπάθειες ο Luis Pasteur το 1888, συστηματοποίησε την γνώση και την πρακτική του εμβολιασμού και από τότε η ανθρωπότητα απαλλάχτηκε από πολλές μολυσματικές αρρώστιες. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι το 1994 οι ΗΠΑ ανακοίνωσαν την εξάλειψη της Πολιομυελίτιδας και ακολούθησε η Ευρώπη το 2002 και η πολύπαθη Ινδία το 2014.Επίσης αναφέρω, για τους αντιρρησίες του συστηματικού εμβολιασμού ,ότι στη Αφρική, αυτή τη στιγμή, κάθε 5 λεπτά πεθαίνει ένα παιδάκι από την Ιλαρά (σημειώστε ότι το εμβόλιο της Ιλαράς κοστίζει στην Ελλάδα περίπου 5 ευρώ).
Τι κάνουν λοιπόν τα εμβόλια, ποια είναι η δουλειά τους;
Με τα εμβόλια εισάγουμε στον οργανισμό τον ίδιο τον μικροοργανισμό (ιό ή μικρόβιο) νεκρό ή εξασθενημένο, ή ένα "κομμάτι" από αυτόν. Με τον τρόπο αυτό διεγείρουμε τον οργανισμό να παράγει δικά του αντισώματα δηλαδή τους δικούς του στρατιώτες πολεμιστές οι οποίοι κατευθύνονται εναντίον του συγκεκριμένου μικροοργανισμού και τον καταστρέφουν. Ταυτόχρονα όμως και εδώ είναι το μεγάλο κέρδος, εάν στο μέλλον προσπαθήσει να ξαναμπεί ο ίδιος μικροοργανισμός, τα αντισώματα που ήδη υπάρχουν θα τον εξουδετερώσουν και ο άνθρωπος δε θα ξαναρρωστήσει ποτέ από την συγκεκριμένη νόσο. Δυστυχώς όλες οι αρρώστιες δεν αντιμετωπίζονται ακόμη με εμβόλια ,χαρακτηριστικό παράδειγμα ο ιός του HIV (Έιτζ) και για μερικές ασθένειες δεν έχουμε πετύχει ισοβιότητα στη ανοσία .Πρέπει κάθε τόσο να επαναλαμβάνουμε το εμβόλιο όπως πχ, το εμβόλιο έναντι της Γρίπης. Ευτυχώς υπάρχουν εμβόλια για πάρα πολλά λοιμώδη νοσήματα τα οποία εφαρμόζονται και στην χώρα μας στο Εθνικό πρόγραμμα εμβολιασμού. Ενδεικτικά αναφέρουμε εμβόλια έναντι του Τετάνου , Διφθερίτιδας, Κοκκύτη, Ηπατίτιδων, Πνευμονιοκόκκου κ.α.
Παρόλα τα προφανή οφέλη από την ευρεία εφαρμογή των προγραμμάτων εμβολιασμου, οι αντιδράσεις στον εμβολιασμό εμφανίστηκαν σχεδόν από τις πρώτες προσπάθειες μαζικού εμβολιασμού. Τα οφέλη όμως της πρόληψης από σοβαρές μολυσματικές ασθένειες υπερνικούν σε πολύ μεγάλο βαθμό τον κίνδυνο για τις σπάνιες επιπλοκές οι οποίες μπορεί να προκύψουν. Κριτικές έχουν ανακύψει σε σχέση με την ηθική, την αποτελεσματικότητα και την ασφάλεια του εμβολιασμού. Μερικές κριτικές απέναντι στον εμβολιασμό αναφέρουν ότι δεν είναι αποτελεσματικός απέναντι στις ασθένειες ή ότι οι μελέτες για την ασφάλειά του είναι ανεπαρκείς. Μερικές θρησκευτικές ομάδες απαγορεύουν τον εμβολιασμό, ενώ κάποιες πολιτικές ομάδες εναντιώνονται στον υποχρεωτικό εμβολιασμό στα πλαίσια της ατομικής ελευθερίας. Επιστημονική βάση στα παραπάνω δεν υπάρχει αντίθετα ανησυχία έχει προκληθεί διότι αν τα μη εμβολιασμένα παιδιά αυξηθούν, τότε οι λοιμώδεις μάστιγες μπορούν να επανεμφανισθούν.
Μερικοί γονείς πιστεύουν ότι τα εμβόλια προκαλούν αυτισμό, παρ' όλο που η επιστημονική κοινότητα έχει απορρίψει τη ιδέα αυτή. Μάλιστα το 2011 ο Andrew Wakefield, ένας από τους πρωτεργάτες της άποψης ότι τα εμβόλια σχετίζονται με τον αυτισμό, βρέθηκε να έχει οικονομικό συμφέρον από την αμφισβήτηση των ερευνητικών αποτελεσμάτων και στη συνέχεια του αφαιρέθηκε η άδεια ασκήσεως του ιατρικού επαγγέλματος.
Κινδυνεύει λοιπόν η υγεία όσων υποβάλλονται σε εμβολιασμό;
Κατηγορηματικά όχι, όταν ακολουθούνται όλοι οι κανόνες καλής πρακτικής. Βεβαίως μπορεί να εμφανιστούν επιπλοκές οι οποίες είναι πολύ ήπιες, όπως πόνος, ερυθρότητα, φούσκωμα στην περιοχή της ένεσης, ενώ αλλεργικές αντιδράσεις ή σπασμοί είναι σπανιότατες.
Ένα από τα σημαντικότερα εμβόλια κυρίως για τα παιδιά αλλά και για τους ενήλικες είναι αυτό εναντίον του πνευμονιόκοκκου. Ο πνευμονιόκοκκος είναι μία από τις σημαντικότερες αιτίες της πνευμονίας και μάλιστα η πιο σοβαρή μορφή της. Η θνησιμότητα παραμένει μεγάλη, ιδιαίτερα στις μεγάλες ηλικίες και στους πάσχοντες από σοβαρά χρόνια νοσήματα. Κυρίως κινδυνεύουν άτομα ηλικίας άνω των 65 ετών και άτομα με καρδιοπάθειες, πνευμονοπάθειες, νεφροπάθειες, άτομα με ζαχαρώδη διαβήτη, ή πάσχοντες από αυτοάνοσα νοσήματα. Επίσης άτομα που ζουν σε κλειστές κοινότητες όπως γηροκομεία, ιδρύματα χρονίως πασχόντων ή το προσωπικό που εργάζεται εκεί.
Το εμβόλιο μπορεί να γίνει οποιαδήποτε εποχή του χρόνου, ταυτόχρονα με το αντιγριπικό εμβόλιο, το καθένα σε άλλο βραχίονα. Ο διπλός εμβολιασμός δεν αυξάνει τις παρενέργειες ενώ δρα αθροιστικά στην προστασία έναντι των λοιμώξεων του αναπνευστικού συστήματος. Μία απλή δόση αρκεί για να δημιουργήσει ανοσία.

ΠΗΓΗ: typosthes.gr

Πως λειτουργούν τα εμβόλια και γιατί μας προστατεύουν;

Του Κωνσταντίνου Κουτσομητέλη, Ιατρός - Ειδικός Παθολόγος.
Από πολύ παλιά στην Κίνα το 1000 μ.χ., παρατήρησαν όταν μερικοί άνθρωποι περνούσαν μια ασθένεια (σοβαρή ή όχι), μετά δεν ασθενούσαν από την ίδια νόσο ποτέ. Αυτή η παρατήρηση οδήγησε σε αρχικά σε άσχημα αποτελέσματα γιατί διάφοροι ιατροί της εποχής προέτρεπαν τους υγιείς ανθρώπους να καταπιούν αίμα η αλλά υγρά από τον πάσχοντα. Το αποτέλεσμα ήταν στις περισσότερες των περιπτώσεων ολέθρια. Οι άνθρωποι, αν η νόσος ήταν σοβαρή, απλά πέθαιναν και η ανοσία δεν είχε καμιά σημασία πια για αυτούς.
Γιατί το πρόβλημα είναι πως θα διεγείρεις το αμυντικό σύστημα του οργανισμού χωρίς ο άνθρωπος να αρρωστήσει. Μετά από πολλές ερευνητικές προσπάθειες ο Luis Pasteur το 1888, συστηματοποίησε την γνώση και την πρακτική του εμβολιασμού και από τότε η ανθρωπότητα απαλλάχτηκε από πολλές μολυσματικές αρρώστιες. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι το 1994 οι ΗΠΑ ανακοίνωσαν την εξάλειψη της Πολιομυελίτιδας και ακολούθησε η Ευρώπη το 2002 και η πολύπαθη Ινδία το 2014.Επίσης αναφέρω, για τους αντιρρησίες του συστηματικού εμβολιασμού ,ότι στη Αφρική, αυτή τη στιγμή, κάθε 5 λεπτά πεθαίνει ένα παιδάκι από την Ιλαρά (σημειώστε ότι το εμβόλιο της Ιλαράς κοστίζει στην Ελλάδα περίπου 5 ευρώ).
Τι κάνουν λοιπόν τα εμβόλια, ποια είναι η δουλειά τους;
Με τα εμβόλια εισάγουμε στον οργανισμό τον ίδιο τον μικροοργανισμό (ιό ή μικρόβιο) νεκρό ή εξασθενημένο, ή ένα "κομμάτι" από αυτόν. Με τον τρόπο αυτό διεγείρουμε τον οργανισμό να παράγει δικά του αντισώματα δηλαδή τους δικούς του στρατιώτες πολεμιστές οι οποίοι κατευθύνονται εναντίον του συγκεκριμένου μικροοργανισμού και τον καταστρέφουν. Ταυτόχρονα όμως και εδώ είναι το μεγάλο κέρδος, εάν στο μέλλον προσπαθήσει να ξαναμπεί ο ίδιος μικροοργανισμός, τα αντισώματα που ήδη υπάρχουν θα τον εξουδετερώσουν και ο άνθρωπος δε θα ξαναρρωστήσει ποτέ από την συγκεκριμένη νόσο. Δυστυχώς όλες οι αρρώστιες δεν αντιμετωπίζονται ακόμη με εμβόλια ,χαρακτηριστικό παράδειγμα ο ιός του HIV (Έιτζ) και για μερικές ασθένειες δεν έχουμε πετύχει ισοβιότητα στη ανοσία .Πρέπει κάθε τόσο να επαναλαμβάνουμε το εμβόλιο όπως πχ, το εμβόλιο έναντι της Γρίπης. Ευτυχώς υπάρχουν εμβόλια για πάρα πολλά λοιμώδη νοσήματα τα οποία εφαρμόζονται και στην χώρα μας στο Εθνικό πρόγραμμα εμβολιασμού. Ενδεικτικά αναφέρουμε εμβόλια έναντι του Τετάνου , Διφθερίτιδας, Κοκκύτη, Ηπατίτιδων, Πνευμονιοκόκκου κ.α.
Παρόλα τα προφανή οφέλη από την ευρεία εφαρμογή των προγραμμάτων εμβολιασμου, οι αντιδράσεις στον εμβολιασμό εμφανίστηκαν σχεδόν από τις πρώτες προσπάθειες μαζικού εμβολιασμού. Τα οφέλη όμως της πρόληψης από σοβαρές μολυσματικές ασθένειες υπερνικούν σε πολύ μεγάλο βαθμό τον κίνδυνο για τις σπάνιες επιπλοκές οι οποίες μπορεί να προκύψουν. Κριτικές έχουν ανακύψει σε σχέση με την ηθική, την αποτελεσματικότητα και την ασφάλεια του εμβολιασμού. Μερικές κριτικές απέναντι στον εμβολιασμό αναφέρουν ότι δεν είναι αποτελεσματικός απέναντι στις ασθένειες ή ότι οι μελέτες για την ασφάλειά του είναι ανεπαρκείς. Μερικές θρησκευτικές ομάδες απαγορεύουν τον εμβολιασμό, ενώ κάποιες πολιτικές ομάδες εναντιώνονται στον υποχρεωτικό εμβολιασμό στα πλαίσια της ατομικής ελευθερίας. Επιστημονική βάση στα παραπάνω δεν υπάρχει αντίθετα ανησυχία έχει προκληθεί διότι αν τα μη εμβολιασμένα παιδιά αυξηθούν, τότε οι λοιμώδεις μάστιγες μπορούν να επανεμφανισθούν.
Μερικοί γονείς πιστεύουν ότι τα εμβόλια προκαλούν αυτισμό, παρ' όλο που η επιστημονική κοινότητα έχει απορρίψει τη ιδέα αυτή. Μάλιστα το 2011 ο Andrew Wakefield, ένας από τους πρωτεργάτες της άποψης ότι τα εμβόλια σχετίζονται με τον αυτισμό, βρέθηκε να έχει οικονομικό συμφέρον από την αμφισβήτηση των ερευνητικών αποτελεσμάτων και στη συνέχεια του αφαιρέθηκε η άδεια ασκήσεως του ιατρικού επαγγέλματος.
Κινδυνεύει λοιπόν η υγεία όσων υποβάλλονται σε εμβολιασμό;
Κατηγορηματικά όχι, όταν ακολουθούνται όλοι οι κανόνες καλής πρακτικής. Βεβαίως μπορεί να εμφανιστούν επιπλοκές οι οποίες είναι πολύ ήπιες, όπως πόνος, ερυθρότητα, φούσκωμα στην περιοχή της ένεσης, ενώ αλλεργικές αντιδράσεις ή σπασμοί είναι σπανιότατες.
Ένα από τα σημαντικότερα εμβόλια κυρίως για τα παιδιά αλλά και για τους ενήλικες είναι αυτό εναντίον του πνευμονιόκοκκου. Ο πνευμονιόκοκκος είναι μία από τις σημαντικότερες αιτίες της πνευμονίας και μάλιστα η πιο σοβαρή μορφή της. Η θνησιμότητα παραμένει μεγάλη, ιδιαίτερα στις μεγάλες ηλικίες και στους πάσχοντες από σοβαρά χρόνια νοσήματα. Κυρίως κινδυνεύουν άτομα ηλικίας άνω των 65 ετών και άτομα με καρδιοπάθειες, πνευμονοπάθειες, νεφροπάθειες, άτομα με ζαχαρώδη διαβήτη, ή πάσχοντες από αυτοάνοσα νοσήματα. Επίσης άτομα που ζουν σε κλειστές κοινότητες όπως γηροκομεία, ιδρύματα χρονίως πασχόντων ή το προσωπικό που εργάζεται εκεί.
Το εμβόλιο μπορεί να γίνει οποιαδήποτε εποχή του χρόνου, ταυτόχρονα με το αντιγριπικό εμβόλιο, το καθένα σε άλλο βραχίονα. Ο διπλός εμβολιασμός δεν αυξάνει τις παρενέργειες ενώ δρα αθροιστικά στην προστασία έναντι των λοιμώξεων του αναπνευστικού συστήματος. Μία απλή δόση αρκεί για να δημιουργήσει ανοσία.

ΠΗΓΗ: typosthes.gr

Τρίτη 18 Απριλίου 2017

Οι περισσότεροι άνθρωποι μπορεί να μη το γνωρίζουν, αλλά τρίζουν τα δόντια τους όταν κοιμούνται. Το φαινόμενο αυτό ονομάζεται βρουξισμός.
Συνήθως ο βρουξισμός δε θέλει κάποια ιατρική παρακολούθηση. Ωστόσο υπάρχουν περιπτώσεις που μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα στην υγεία.
Το άγχος, η κακή σύγκλειση, η έλλειψη δοντιών μπορούν να δημιουργήσουν έντονο τρίξιμο και αυτό να έχει ως αποτέλεσμα χαλάρωση ή και απώλεια δοντιού, πρόβλημα στις γνάθους, απώλεια ακοής, αλλοίωση της εμφάνισης του προσώπου.
Μια καλή λύση στο πρόβλημα είναι να φορέσεις ένα ειδικό μασελάκι για να προστατεύσεις τα δόντια σου.
Μπορείς επίσης να ξεκινήσεις θεραπεία για την αντιμετώπιση του στρες, κάποιο είδος σωματικής άθλησης ή να πάρεις μυοχαλαρωτικά φάρμακα.
Θα πρέπει επίσης να αποφύγεις τροφές ή ροφήματα που περιέχουν καφεΐνη καθώς και τη συχνή κατανάλωση οινοπνευματωδών ποτών.

Τομέας ενημέρωσης prisonplanet.gr

Τρίζεις τα δόντια σου;

Οι περισσότεροι άνθρωποι μπορεί να μη το γνωρίζουν, αλλά τρίζουν τα δόντια τους όταν κοιμούνται. Το φαινόμενο αυτό ονομάζεται βρουξισμός.
Συνήθως ο βρουξισμός δε θέλει κάποια ιατρική παρακολούθηση. Ωστόσο υπάρχουν περιπτώσεις που μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα στην υγεία.
Το άγχος, η κακή σύγκλειση, η έλλειψη δοντιών μπορούν να δημιουργήσουν έντονο τρίξιμο και αυτό να έχει ως αποτέλεσμα χαλάρωση ή και απώλεια δοντιού, πρόβλημα στις γνάθους, απώλεια ακοής, αλλοίωση της εμφάνισης του προσώπου.
Μια καλή λύση στο πρόβλημα είναι να φορέσεις ένα ειδικό μασελάκι για να προστατεύσεις τα δόντια σου.
Μπορείς επίσης να ξεκινήσεις θεραπεία για την αντιμετώπιση του στρες, κάποιο είδος σωματικής άθλησης ή να πάρεις μυοχαλαρωτικά φάρμακα.
Θα πρέπει επίσης να αποφύγεις τροφές ή ροφήματα που περιέχουν καφεΐνη καθώς και τη συχνή κατανάλωση οινοπνευματωδών ποτών.

Τομέας ενημέρωσης prisonplanet.gr

Σάββατο 15 Απριλίου 2017

Πρόσφατα η Βρετανική Ιατρική Εταιρεία εισηγήθηκε τη νομοθετική απαγόρευση του καπνίσματος μέσα στο αυτοκίνητο.
Και τούτο γιατί οι τελευταίες μελέτες απέδειξαν ότι το κάπνισμα μέσα στο αυτοκίνητο είναι 23 φορές πιο βλαβερό από το κάπνισμα σε ένα μπαρ καπνιστών
Με απλά λόγια, αν κάποιος καπνίζει ένα πακέτο τσιγάρα μέσα στο αυτοκίνητό του ενώ ταξιδεύει από την Αθήνα για τη Θεσσαλονίκη, στην πραγματικότητα καπνίζει 23 πακέτα. Ο καπνιστής δηλαδή συνεχίζει να καπνίζει ακόμα και όταν δεν έχει το τσιγάρο στο στόμα του.
Με βάση αυτά τα δεδομένα, η Βουλή της Αυστραλίας πρόσφατα ψήφισε νόμο σύμφωνα με τον οποίο τα πακέτα των τσιγάρων θα κυκλοφορούν σε απόχρωση μαύρου χρώματος, ενώ μαζί με την ένδειξη π.χ. «το κάπνισμα προκαλεί καρκίνο» θα υπάρχει και φωτογραφία του καρκίνου του στόματος πάνω στο πακέτο.
Στην Αμερική, όχι μόνο απαγορεύεται το κάπνισμα ακόμα και στους ανοιχτούς χώρους (πεζοδρόμια, πάρκα κ.λπ.) αλλά προβλέπεται να τιμωρείται και με πρόστιμο 50 δολαρίων ο καπνιστής.
Είναι άραγε όλα αυτά υπερβολικά; Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας διαπιστώνει ότι η Αυστραλία, η Αγγλία και η Αμερική, που έχουν εφαρμόσει την αυστηρότερη αντικαπνιστική πολιτική, είναι οι χώρες που κατάφεραν να ελαττώσουν τους θανάτους από καρδιαγγειακές παθήσεις στο ένα τρίτο.
Αντίθετα, η χώρα μας που βρίσκεται στον αντίποδα αυτής της λογικής, με τον αντικαπνιστικό νόμο που ψηφίστηκε σε πλήρη παράλυση, απλώς χειροτερεύει συνεχώς τη θέση της από πλευράς επιβίωσης του πληθυσμού της.
Από τις πρώτες θέσεις στις οποίες βρισκόταν παγκοσμίως υποχώρησε στη 15η θέση. Μήπως είναι καιρός κάποιος αρμόδιος επιτέλους να ευαισθητοποιηθεί για ουσιαστική εφαρμογή του αντικαπνιστικού νόμου;

Πηγή: greekradar.gr

Μην καπνίζετε στο αυτοκίνητο!

Πρόσφατα η Βρετανική Ιατρική Εταιρεία εισηγήθηκε τη νομοθετική απαγόρευση του καπνίσματος μέσα στο αυτοκίνητο.
Και τούτο γιατί οι τελευταίες μελέτες απέδειξαν ότι το κάπνισμα μέσα στο αυτοκίνητο είναι 23 φορές πιο βλαβερό από το κάπνισμα σε ένα μπαρ καπνιστών
Με απλά λόγια, αν κάποιος καπνίζει ένα πακέτο τσιγάρα μέσα στο αυτοκίνητό του ενώ ταξιδεύει από την Αθήνα για τη Θεσσαλονίκη, στην πραγματικότητα καπνίζει 23 πακέτα. Ο καπνιστής δηλαδή συνεχίζει να καπνίζει ακόμα και όταν δεν έχει το τσιγάρο στο στόμα του.
Με βάση αυτά τα δεδομένα, η Βουλή της Αυστραλίας πρόσφατα ψήφισε νόμο σύμφωνα με τον οποίο τα πακέτα των τσιγάρων θα κυκλοφορούν σε απόχρωση μαύρου χρώματος, ενώ μαζί με την ένδειξη π.χ. «το κάπνισμα προκαλεί καρκίνο» θα υπάρχει και φωτογραφία του καρκίνου του στόματος πάνω στο πακέτο.
Στην Αμερική, όχι μόνο απαγορεύεται το κάπνισμα ακόμα και στους ανοιχτούς χώρους (πεζοδρόμια, πάρκα κ.λπ.) αλλά προβλέπεται να τιμωρείται και με πρόστιμο 50 δολαρίων ο καπνιστής.
Είναι άραγε όλα αυτά υπερβολικά; Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας διαπιστώνει ότι η Αυστραλία, η Αγγλία και η Αμερική, που έχουν εφαρμόσει την αυστηρότερη αντικαπνιστική πολιτική, είναι οι χώρες που κατάφεραν να ελαττώσουν τους θανάτους από καρδιαγγειακές παθήσεις στο ένα τρίτο.
Αντίθετα, η χώρα μας που βρίσκεται στον αντίποδα αυτής της λογικής, με τον αντικαπνιστικό νόμο που ψηφίστηκε σε πλήρη παράλυση, απλώς χειροτερεύει συνεχώς τη θέση της από πλευράς επιβίωσης του πληθυσμού της.
Από τις πρώτες θέσεις στις οποίες βρισκόταν παγκοσμίως υποχώρησε στη 15η θέση. Μήπως είναι καιρός κάποιος αρμόδιος επιτέλους να ευαισθητοποιηθεί για ουσιαστική εφαρμογή του αντικαπνιστικού νόμου;

Πηγή: greekradar.gr

Τρίτη 11 Απριλίου 2017

Οι πόνοι περιόδου ταλαιπωρούν μεγάλο ποσοστό των γυναικών αναπαραγωγικής ηλικίας.
Μάλιστα, σε πολλές περιπτώσεις, ο πόνος είναι αρκετά έντονος ώστε να επηρεάζει αρνητικά την καθημερινότητα της γυναίκας, δυσκολεύοντας την εκτέλεση διαφόρων δραστηριοτήτων, για μία ή περισσότερες μέρες κάθε μήνα.
Στην ιατρική, οι πόνοι περιόδου περιγράφονται με τον όρο «δυσμηνόρροια», η οποία διακρίνεται σε δευτεροπαθή και πρωτοπαθή, ανάλογα με το αν οφείλεται σε κάποια υποκείμενη παθολογική κατάσταση ή όχι. Σε κάθε περίπτωση, πρόκειται για μια κατάσταση που συνήθως αντιμετωπίζεται με χρήση μη-στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων, καθώς στην εμφάνισή της εμπλέκονται μόρια που σχετίζονται με τη φλεγμονή, τα οποία ονομάζονται προσταγλανδίνες.
Τα τελευταία χρόνια, πολλές μελέτες έχουν εξετάσει την επίδραση διαφόρων παραγόντων που σχετίζονται με τη διατροφή και τον τρόπο ζωής στη συχνότητα εμφάνισης και τη σοβαρότητα της δυσμηνόρροιας, με αποτέλεσμα να έχουν ταυτοποιηθεί ορισμένα θρεπτικά συστατικά που είναι πιθανό να ασκούν καταπραϋντική ή επιβαρυντική δράση.
Σε γενικές γραμμές, έχει φανεί πως η υψηλή κατανάλωση ω-3 λιπαρών οξέων μπορεί να μειώσει τα επίπεδα προσταγλανδινών, ανακουφίζοντας τα συμπτώματα της δυσμηνόρροιας, ενώ η κατανάλωση δίαιτας με υψηλή περιεκτικότητα σε ω-3 λιπαρά έχει συνδεθεί με χαμηλότερη χρήση μη-στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων κατά τη διάρκεια της περιόδου.
Από την άλλη, η αυξημένη πρόσληψη φυτικών ινών είναι πιθανό να δρα βοηθητικά, καθώς και η κατανάλωση χορτοφαγικής δίαιτας με χαμηλή περιεκτικότητα σε λιπαρά. Ωστόσο, αν και υπάρχουν μελέτες που δείχνουν πως η αυξημένη κατανάλωση φρούτων και λαχανικών μπορεί να συμβάλλει στη μείωση του πόνου κατά τη διάρκεια της περιόδου, η δράση αυτή δεν επιβεβαιώνεται από το σύνολο της υπάρχουσας βιβλιογραφίας.
Επιπλέον, έχει φανεί πως η επαρκής πρόσληψη μαγνησίου ενδεχομένως να παίζει ρόλο στην ανακούφιση των πόνων περιόδου, εξαιτίας της συμμετοχής του στη σύσπαση και χαλάρωση των μυών, ενώ η καφεΐνη έχει συσχετισθεί με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης δυσμηνόρροιας. Τέλος, αν και το αλκοόλ έχει χαρακτηριστεί ως επιβαρυντικός παράγοντας, νεότερα δεδομένα δε φαίνεται να επιβεβαιώνουν τη σχέση της κατανάλωσης αλκοόλ με την επιδείνωση του πόνου κατά τη διάρκεια της περιόδου.
ΠΗΓΗ: Neadiatrofis.gr

Πώς η διατροφή σχετίζεται με τους πόνους της περιόδου

Οι πόνοι περιόδου ταλαιπωρούν μεγάλο ποσοστό των γυναικών αναπαραγωγικής ηλικίας.
Μάλιστα, σε πολλές περιπτώσεις, ο πόνος είναι αρκετά έντονος ώστε να επηρεάζει αρνητικά την καθημερινότητα της γυναίκας, δυσκολεύοντας την εκτέλεση διαφόρων δραστηριοτήτων, για μία ή περισσότερες μέρες κάθε μήνα.
Στην ιατρική, οι πόνοι περιόδου περιγράφονται με τον όρο «δυσμηνόρροια», η οποία διακρίνεται σε δευτεροπαθή και πρωτοπαθή, ανάλογα με το αν οφείλεται σε κάποια υποκείμενη παθολογική κατάσταση ή όχι. Σε κάθε περίπτωση, πρόκειται για μια κατάσταση που συνήθως αντιμετωπίζεται με χρήση μη-στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων, καθώς στην εμφάνισή της εμπλέκονται μόρια που σχετίζονται με τη φλεγμονή, τα οποία ονομάζονται προσταγλανδίνες.
Τα τελευταία χρόνια, πολλές μελέτες έχουν εξετάσει την επίδραση διαφόρων παραγόντων που σχετίζονται με τη διατροφή και τον τρόπο ζωής στη συχνότητα εμφάνισης και τη σοβαρότητα της δυσμηνόρροιας, με αποτέλεσμα να έχουν ταυτοποιηθεί ορισμένα θρεπτικά συστατικά που είναι πιθανό να ασκούν καταπραϋντική ή επιβαρυντική δράση.
Σε γενικές γραμμές, έχει φανεί πως η υψηλή κατανάλωση ω-3 λιπαρών οξέων μπορεί να μειώσει τα επίπεδα προσταγλανδινών, ανακουφίζοντας τα συμπτώματα της δυσμηνόρροιας, ενώ η κατανάλωση δίαιτας με υψηλή περιεκτικότητα σε ω-3 λιπαρά έχει συνδεθεί με χαμηλότερη χρήση μη-στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων κατά τη διάρκεια της περιόδου.
Από την άλλη, η αυξημένη πρόσληψη φυτικών ινών είναι πιθανό να δρα βοηθητικά, καθώς και η κατανάλωση χορτοφαγικής δίαιτας με χαμηλή περιεκτικότητα σε λιπαρά. Ωστόσο, αν και υπάρχουν μελέτες που δείχνουν πως η αυξημένη κατανάλωση φρούτων και λαχανικών μπορεί να συμβάλλει στη μείωση του πόνου κατά τη διάρκεια της περιόδου, η δράση αυτή δεν επιβεβαιώνεται από το σύνολο της υπάρχουσας βιβλιογραφίας.
Επιπλέον, έχει φανεί πως η επαρκής πρόσληψη μαγνησίου ενδεχομένως να παίζει ρόλο στην ανακούφιση των πόνων περιόδου, εξαιτίας της συμμετοχής του στη σύσπαση και χαλάρωση των μυών, ενώ η καφεΐνη έχει συσχετισθεί με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης δυσμηνόρροιας. Τέλος, αν και το αλκοόλ έχει χαρακτηριστεί ως επιβαρυντικός παράγοντας, νεότερα δεδομένα δε φαίνεται να επιβεβαιώνουν τη σχέση της κατανάλωσης αλκοόλ με την επιδείνωση του πόνου κατά τη διάρκεια της περιόδου.
ΠΗΓΗ: Neadiatrofis.gr

Παρασκευή 7 Απριλίου 2017

Αισθάνεστε φουσκώματα, έχετε δυσκολία να φάτε, σας σφίγγουν τα ρούχα ή νιώθετε δυσφορία όταν γυμνάζεστε;
Τα παραπάνω αποτελούν συμπτώματα τυμπανισμού, μία κατάσταση ιδιαιτέρως δυσάρεστη στην καθημερινότητα.
Ο τυμπανισμός σας δίνει την αίσθηση ότι το στομάχι σας είναι μεγαλύτερο και πιο πρησμένο από ό,τι συνήθως και ορισμένες φορές συνοδεύεται από αέρια, που προκαλούν ρέψιμο. Εμφανίζεται συνήθως τα απογεύματα, τα Σαββατοκύριακα ή κοντά στις γιορτές και συχνά συνδέεται με καταχρήσεις και ατασθαλίες στη διατροφή.
Το 43% των ενηλίκων στην Ελλάδα έχει εμφανίσει τουλάχιστον μία φορά συμπτώματα τυμπανισμού και αερίων, ενώ ειδικά οι γυναίκες αντιμετωπίζουν συχνότερα τέτοιου είδους προβλήματα.
Ο τυμπανισμός δεν αποτελεί σοβαρό πρόβλημα αλλά μια φυσιολογική κατάσταση του οργανισμού, γι’ αυτό και στις περισσότερες περιπτώσεις δεν αντιμετωπίζεται με θεραπευτική αγωγή.
Στην Ελλάδα, το 38% των ασθενών δεν λαμβάνει καμία απολύτως δράση για να αντιμετωπίσει τα συμπτώματα.
Ωστόσο, ο τυμπανισμός μπορεί να προκαλεί δυσφορία και αμηχανία και να έχει σημαντική επίπτωση στην ποιότητα ζωής.
Τι πρέπει να προσέχετε:
Αποφύγετε τα τρόφιμα με πολύ νάτριο
Μια απότομη πρόσληψη αλατιού δημιουργεί κατακράτηση νερού στο σώμα. Τα συσκευασμένα τρόφιμα, όπως και τα τηγανιτά έχουν πολύ υψηλό επίπεδο αλατιού. Η συνιστώμενη πρόσληψη νατρίου είναι περίπου 2.300 mg την ημέρα. Μια μερίδα σούπας σε κονσέρβα μπορεί να περιέχει 800 mg νατρίου. Μειώστε την κατανάλωση πρόχειρου φαγητού και επεξεργασμένων τροφίμων που είναι συχνά φορτωμένα σε νάτριο.
Καταναλώστε τρόφιμα πλούσια σε κάλιο
Τα φρέσκα, ολόκληρα τρόφιμα έχουν συνήθως υψηλή περιεκτικότητα σε κάλιο. Το κάλιο βοηθά στην αποβολή του νατρίου από τον οργανισμό. Τρόφιμα πλούσια σε κάλιο είναι η μπανάνα, η πατάτα, τα φασόλια, η σάλτσα ντομάτας κτλ. Για τη διατήρηση του καλίου είναι καλύτερο το ψήσιμο ή το μαγείρεμα στον ατμό και όχι το βράσιμο των τροφών.
Αποφύγετε τα τρόφιμα που παράγουν αέρια
Φασόλια και σταυρανθή λαχανικά όπως μπρόκολο, κουνουπίδι, λαχανάκια Βρυξελλών και λάχανο, περιέχουν ένα σύνθετο σάκχαρο που ονομάζεται ραφινόζη και είναι πιο δύσπεπτο από άλλα σάκχαρα, με συνέπεια τα εντερικά βακτήρια να πρέπει να εργαστούν σκληρά για να το διασπάσουν και παράγουν αέρια. Προσθέστε στη διατροφή σας τροφές πλούσιες σε φυτικές ίνες, ώστε το σώμα σας να προσαρμοστεί.
Μουλιάστε τα όσπρια
Το μούλιασμα βοηθά στην απελευθέρωση του αερίου μέσα στο νερό. Μη χρησιμοποιείτε αυτό το υγρό. Καλό είναι επίσης να χύνετε το πρώτο νερό στο βράσιμο των οσπρίων.
Δυσανεξία στη λακτόζη
Εάν αισθάνεστε πρησμένοι ή έχετε σοβαρή διάρροια μέσα σε μια ώρα από την κατανάλωση γαλακτοκομικών προϊόντων, μπορεί να έχετε δυσανεξία στη λακτόζη. Η λακτόζη είναι ένα φυσικό σάκχαρο που βρίσκεται στα γαλακτοκομικά προϊόντα. Τα άτομα με δυσανεξία στη λακτόζη έχουν έλλειψη ενός ένζυμου –λακτάση– που απαιτείται για την πέψη της λακτόζης. Καταναλώστε γάλα χωρίς λακτόζη.
Αυξήστε την πρόσληψη φυτικών ινών σταδιακά
Αν δεν τρώτε συχνά πλούσια σε φυτικές ίνες τρόφιμα, μια αυξημένη πρόσληψη σε φυτικές ίνες μπορεί να σας προκαλέσει φούσκωμα. Προσθέστε σταδιακά φυτικές ίνες στη διατροφή σας ώστε να αποφύγετε το φούσκωμα, καθώς προσαρμόζεται το σώμα σας στη νέα διατροφή.
Αν πάσχετε συχνά από φούσκωμα ή κοιλιακό άλγος μετά από τα γεύματα, μιλήστε με το γιατρό ή τον διαιτολόγο σας.

ΠΗΓΗ: onmed.gr

Ο τυμπανισμός και πώς να τον αντιμετωπίσετε

Αισθάνεστε φουσκώματα, έχετε δυσκολία να φάτε, σας σφίγγουν τα ρούχα ή νιώθετε δυσφορία όταν γυμνάζεστε;
Τα παραπάνω αποτελούν συμπτώματα τυμπανισμού, μία κατάσταση ιδιαιτέρως δυσάρεστη στην καθημερινότητα.
Ο τυμπανισμός σας δίνει την αίσθηση ότι το στομάχι σας είναι μεγαλύτερο και πιο πρησμένο από ό,τι συνήθως και ορισμένες φορές συνοδεύεται από αέρια, που προκαλούν ρέψιμο. Εμφανίζεται συνήθως τα απογεύματα, τα Σαββατοκύριακα ή κοντά στις γιορτές και συχνά συνδέεται με καταχρήσεις και ατασθαλίες στη διατροφή.
Το 43% των ενηλίκων στην Ελλάδα έχει εμφανίσει τουλάχιστον μία φορά συμπτώματα τυμπανισμού και αερίων, ενώ ειδικά οι γυναίκες αντιμετωπίζουν συχνότερα τέτοιου είδους προβλήματα.
Ο τυμπανισμός δεν αποτελεί σοβαρό πρόβλημα αλλά μια φυσιολογική κατάσταση του οργανισμού, γι’ αυτό και στις περισσότερες περιπτώσεις δεν αντιμετωπίζεται με θεραπευτική αγωγή.
Στην Ελλάδα, το 38% των ασθενών δεν λαμβάνει καμία απολύτως δράση για να αντιμετωπίσει τα συμπτώματα.
Ωστόσο, ο τυμπανισμός μπορεί να προκαλεί δυσφορία και αμηχανία και να έχει σημαντική επίπτωση στην ποιότητα ζωής.
Τι πρέπει να προσέχετε:
Αποφύγετε τα τρόφιμα με πολύ νάτριο
Μια απότομη πρόσληψη αλατιού δημιουργεί κατακράτηση νερού στο σώμα. Τα συσκευασμένα τρόφιμα, όπως και τα τηγανιτά έχουν πολύ υψηλό επίπεδο αλατιού. Η συνιστώμενη πρόσληψη νατρίου είναι περίπου 2.300 mg την ημέρα. Μια μερίδα σούπας σε κονσέρβα μπορεί να περιέχει 800 mg νατρίου. Μειώστε την κατανάλωση πρόχειρου φαγητού και επεξεργασμένων τροφίμων που είναι συχνά φορτωμένα σε νάτριο.
Καταναλώστε τρόφιμα πλούσια σε κάλιο
Τα φρέσκα, ολόκληρα τρόφιμα έχουν συνήθως υψηλή περιεκτικότητα σε κάλιο. Το κάλιο βοηθά στην αποβολή του νατρίου από τον οργανισμό. Τρόφιμα πλούσια σε κάλιο είναι η μπανάνα, η πατάτα, τα φασόλια, η σάλτσα ντομάτας κτλ. Για τη διατήρηση του καλίου είναι καλύτερο το ψήσιμο ή το μαγείρεμα στον ατμό και όχι το βράσιμο των τροφών.
Αποφύγετε τα τρόφιμα που παράγουν αέρια
Φασόλια και σταυρανθή λαχανικά όπως μπρόκολο, κουνουπίδι, λαχανάκια Βρυξελλών και λάχανο, περιέχουν ένα σύνθετο σάκχαρο που ονομάζεται ραφινόζη και είναι πιο δύσπεπτο από άλλα σάκχαρα, με συνέπεια τα εντερικά βακτήρια να πρέπει να εργαστούν σκληρά για να το διασπάσουν και παράγουν αέρια. Προσθέστε στη διατροφή σας τροφές πλούσιες σε φυτικές ίνες, ώστε το σώμα σας να προσαρμοστεί.
Μουλιάστε τα όσπρια
Το μούλιασμα βοηθά στην απελευθέρωση του αερίου μέσα στο νερό. Μη χρησιμοποιείτε αυτό το υγρό. Καλό είναι επίσης να χύνετε το πρώτο νερό στο βράσιμο των οσπρίων.
Δυσανεξία στη λακτόζη
Εάν αισθάνεστε πρησμένοι ή έχετε σοβαρή διάρροια μέσα σε μια ώρα από την κατανάλωση γαλακτοκομικών προϊόντων, μπορεί να έχετε δυσανεξία στη λακτόζη. Η λακτόζη είναι ένα φυσικό σάκχαρο που βρίσκεται στα γαλακτοκομικά προϊόντα. Τα άτομα με δυσανεξία στη λακτόζη έχουν έλλειψη ενός ένζυμου –λακτάση– που απαιτείται για την πέψη της λακτόζης. Καταναλώστε γάλα χωρίς λακτόζη.
Αυξήστε την πρόσληψη φυτικών ινών σταδιακά
Αν δεν τρώτε συχνά πλούσια σε φυτικές ίνες τρόφιμα, μια αυξημένη πρόσληψη σε φυτικές ίνες μπορεί να σας προκαλέσει φούσκωμα. Προσθέστε σταδιακά φυτικές ίνες στη διατροφή σας ώστε να αποφύγετε το φούσκωμα, καθώς προσαρμόζεται το σώμα σας στη νέα διατροφή.
Αν πάσχετε συχνά από φούσκωμα ή κοιλιακό άλγος μετά από τα γεύματα, μιλήστε με το γιατρό ή τον διαιτολόγο σας.

ΠΗΓΗ: onmed.gr

Πέμπτη 6 Απριλίου 2017

Θάνος Πέτρος
Χειρουργός Ουρολόγος.
Η καθυστερημένη εκσπερμάτιση είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει την ιατρική κατάσταση στην οποία ένας άνδρας δεν είναι σε θέση να εκσπερματίσει κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής δραστηριότητας, ή απαιτείται μεγάλο χρονικό διάστημα γι’ αυτό.
Η εκσπερμάτιση είναι μια ακούσια αντίδραση (αντανακλαστική) στη σεξουαλική διέγερση. Στις περισσότερες περιπτώσεις, το πέος, που αποτελεί το ανδρικό σεξουαλικό όργανο, γίνεται σκληρό και άκαμπτο πριν από την εκσπερμάτιση.
Κατά τη διάρκεια της διέγερσης, τα νεύρα στέλνουν μηνύματα προς το αγγειακό σύστημα αυξάνοντας τη ροή του αίματος.
Η εκσπερμάτιση χωρίζεται σε δύο φάσεις:
Tο σπέρμα (σπερματοζωάρια) και άλλες εκκρίσεις περνούν από τον προστάτη αδένα και την ουρήθρα και
το σπέρμα απομακρύνεται. Η εκσπερμάτιση παρουσιάζεται ως αποτέλεσμα των μυϊκών συστολών της ουρήθρας.
Σημαντικές αλήθειες
Η καθυστερημένη εκσπερμάτιση δεν προκαλεί στυτική δυσλειτουργία (ΣΔ)
Οι σωματικοί και οι ψυχολογικοί παράγοντες μπορούν να προκαλέσουν καθυστερημένη εκσπερμάτιση.
Νευρολογικές παθήσεις (π.χ.εγκεφαλικό επεισόδιο,τραύματα στην σπονδυλική στήλη ,διαβήτης κ.α) ,ψυχολογικοί παράγοντες ,λήψη φαρμάκων και άγχος μπορεί να προκαλέσουν καθυστερημένη εκσπερμάτιση.
Ένα ιατρικό ιστορικό περιλαμβάνει πληροφορίες σχετικά με τα ακόλουθα:
Υφιστάμενες ασθένειες και παθήσεις (π.χ. διαβήτη, εγκεφαλικό επεισόδιο)
Ιστορία των συμπτωμάτων (π.χ., οι περιστάσεις που περιβάλλουν την εμφάνιση των συμπτωμάτων)
Ζημία ή τραυματισμό (π.χ., τραύματα της σπονδυλικής στήλης, τραύμα στο πίσω ή πύελο)Φάρμακα (π.χ., αντικαταθλιπτικά, SSRIs)
Θεραπεία
Η Θεραπεία στην καθυστερημένη εκσπερμάτιση ποικίλλει ανάλογα με την αιτία. Η αποφυγή του άγχους, των οινοπνευματωδών ποτών και ναρκωτικών, ο καλός ύπνος και η άσκηση σε σχέση με την υγιεινή διατροφή βοηθούν και αποτελούν βασικά στοιχεία στην επίλυση του προβλήματος.
Θάνος Πέτρος
Χειρουργός Ουρολόγος
ΠΗΓΗ: healthpost.gr

Καθυστερημένη εκσπερμάτιση

Θάνος Πέτρος
Χειρουργός Ουρολόγος.
Η καθυστερημένη εκσπερμάτιση είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει την ιατρική κατάσταση στην οποία ένας άνδρας δεν είναι σε θέση να εκσπερματίσει κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής δραστηριότητας, ή απαιτείται μεγάλο χρονικό διάστημα γι’ αυτό.
Η εκσπερμάτιση είναι μια ακούσια αντίδραση (αντανακλαστική) στη σεξουαλική διέγερση. Στις περισσότερες περιπτώσεις, το πέος, που αποτελεί το ανδρικό σεξουαλικό όργανο, γίνεται σκληρό και άκαμπτο πριν από την εκσπερμάτιση.
Κατά τη διάρκεια της διέγερσης, τα νεύρα στέλνουν μηνύματα προς το αγγειακό σύστημα αυξάνοντας τη ροή του αίματος.
Η εκσπερμάτιση χωρίζεται σε δύο φάσεις:
Tο σπέρμα (σπερματοζωάρια) και άλλες εκκρίσεις περνούν από τον προστάτη αδένα και την ουρήθρα και
το σπέρμα απομακρύνεται. Η εκσπερμάτιση παρουσιάζεται ως αποτέλεσμα των μυϊκών συστολών της ουρήθρας.
Σημαντικές αλήθειες
Η καθυστερημένη εκσπερμάτιση δεν προκαλεί στυτική δυσλειτουργία (ΣΔ)
Οι σωματικοί και οι ψυχολογικοί παράγοντες μπορούν να προκαλέσουν καθυστερημένη εκσπερμάτιση.
Νευρολογικές παθήσεις (π.χ.εγκεφαλικό επεισόδιο,τραύματα στην σπονδυλική στήλη ,διαβήτης κ.α) ,ψυχολογικοί παράγοντες ,λήψη φαρμάκων και άγχος μπορεί να προκαλέσουν καθυστερημένη εκσπερμάτιση.
Ένα ιατρικό ιστορικό περιλαμβάνει πληροφορίες σχετικά με τα ακόλουθα:
Υφιστάμενες ασθένειες και παθήσεις (π.χ. διαβήτη, εγκεφαλικό επεισόδιο)
Ιστορία των συμπτωμάτων (π.χ., οι περιστάσεις που περιβάλλουν την εμφάνιση των συμπτωμάτων)
Ζημία ή τραυματισμό (π.χ., τραύματα της σπονδυλικής στήλης, τραύμα στο πίσω ή πύελο)Φάρμακα (π.χ., αντικαταθλιπτικά, SSRIs)
Θεραπεία
Η Θεραπεία στην καθυστερημένη εκσπερμάτιση ποικίλλει ανάλογα με την αιτία. Η αποφυγή του άγχους, των οινοπνευματωδών ποτών και ναρκωτικών, ο καλός ύπνος και η άσκηση σε σχέση με την υγιεινή διατροφή βοηθούν και αποτελούν βασικά στοιχεία στην επίλυση του προβλήματος.
Θάνος Πέτρος
Χειρουργός Ουρολόγος
ΠΗΓΗ: healthpost.gr

Τρίτη 4 Απριλίου 2017

Η μαστίτιδα είναι μια μόλυνση των ιστών του μαστού που οδηγεί σε πόνο στο στήθος , οίδημα και ερυθρότητα του μαστού. Αν έχετε μαστίτιδα , μπορεί επίσης να εμφανίσετε πυρετό και ρίγη . Η μαστίτιδα πλήττει πιο συχνά τις γυναίκες που θηλάζουν ( μαστίτιδα θηλασμού ) , αν και μερικές φορές αυτή η κατάσταση μπορεί να συμβεί και σε γυναίκες που δεν θηλάζουν . Στις περισσότερες περιπτώσεις ,η  μαστίτιδα θηλασμού συμβαίνει εντός των πρώτων τριών μηνών μετά τον τοκετό , αλλά μπορεί να συμβεί αργότερα κατά τη διάρκεια του θηλασμού .
Αρκετά συχνές είναι και οι μαστίτιδες των μαστών σε καπνίστριες ή σε γυναίκες που πάσχουν από σακχαρώδη διαβήτη. Φαίνεται ότι οι βλαπτικές ουσίες που περιέχει ο καπνός προκαλούν αλλοιώσεις των πόρων του αδένα, νέκρωση του ιστού, απόφραξη των πόρων και φλεγμονή. Η θεραπεία  γίνεται με τη χορήγηση αντιβιοτικών, συνιστάται η διακοπή του καπνίσματος στις γυναίκες που καπνίζουν ενώ στις γυναίκες με διαβήτη απαιτείται πολύ καλός έλεγχος.
Με τη μαστίτιδα , τα συμπτώματα μπορεί να εμφανιστούν ξαφνικά και περιλαμβάνουν :
Ευαισθησία του μαστού
Γενικώς αίσθημα αδιαθεσίας ( αίσθημα κακουχίας )
Διόγκωση του μαστού
Πόνος ή αίσθημα καύσου συνεχώς ή κατά το θηλασμό
Ερυθρότητα του δέρματος
Πυρετός (πάνω από 38 C)
Πότε πρέπει να δείτε ένα γιατρό
Στις περισσότερες περιπτώσεις , θα αισθανθείτε άρρωστος με γρίπη – όπως συμπτώματα για αρκετές ώρες προτού να αναγνωρίσουμε ότι υπάρχει μια πληγή κόκκινη περιοχή σε ένα από τα στήθη σας . Μόλις έχετε αναγνωρίσει αυτό το συνδυασμό των σημείων και συμπτωμάτων , ήρθε η ώρα να επικοινωνήσετε με το γιατρό σας .Μια αντιβίωση που θα σας δώσει ο γιατρός σας μπορεί να είναι πολύ αποτελεσματική για τη θεραπεία αυτής της κατάστασης. Εάν  τα συμπτώματά σας δεν βελτιώνονται μετά από τις δύο πρώτες ημέρες από τη λήψη αντιβιοτικών , δείτε το γιατρό σας αμέσως για να βεβαιωθείτε ότι η κατάστασή σας δεν είναι το αποτέλεσμα ενός πιο σοβαρού προβλήματος .
Η μαστίτιδα μπορεί να προκληθεί από :
Εάν το στήθος σας δεν αδειάσει τελείως κατά το τάισμα, μπορεί να φράξουν οι αγωγοί  και να οδηγηθείτε σε κάποια λοίμωξη του μαστού.
Τα βακτήρια από την επιφάνεια του δέρματός σας και το στόμα του μωρού μπορεί να εισέλθουν στους αγωγούς γάλακτος μέσα από ένα άνοιγμα ή μια ρωγμή στο δέρμα της θηλής σας.  Τα βακτήρια μπορούν να πολλαπλασιαστούν , με αποτέλεσμα την μόλυνση. Αυτά τα μικρόβια δεν είναι επιβλαβή για το μωρό σας – ο καθένας τους έχει . Απλώς δεν ανήκουν σε ιστούς του μαστού σας .

Πηγή: www.boro.gr

Μαστίτιδα: Μια επώδυνη μόλυνση των μαστών

Η μαστίτιδα είναι μια μόλυνση των ιστών του μαστού που οδηγεί σε πόνο στο στήθος , οίδημα και ερυθρότητα του μαστού. Αν έχετε μαστίτιδα , μπορεί επίσης να εμφανίσετε πυρετό και ρίγη . Η μαστίτιδα πλήττει πιο συχνά τις γυναίκες που θηλάζουν ( μαστίτιδα θηλασμού ) , αν και μερικές φορές αυτή η κατάσταση μπορεί να συμβεί και σε γυναίκες που δεν θηλάζουν . Στις περισσότερες περιπτώσεις ,η  μαστίτιδα θηλασμού συμβαίνει εντός των πρώτων τριών μηνών μετά τον τοκετό , αλλά μπορεί να συμβεί αργότερα κατά τη διάρκεια του θηλασμού .
Αρκετά συχνές είναι και οι μαστίτιδες των μαστών σε καπνίστριες ή σε γυναίκες που πάσχουν από σακχαρώδη διαβήτη. Φαίνεται ότι οι βλαπτικές ουσίες που περιέχει ο καπνός προκαλούν αλλοιώσεις των πόρων του αδένα, νέκρωση του ιστού, απόφραξη των πόρων και φλεγμονή. Η θεραπεία  γίνεται με τη χορήγηση αντιβιοτικών, συνιστάται η διακοπή του καπνίσματος στις γυναίκες που καπνίζουν ενώ στις γυναίκες με διαβήτη απαιτείται πολύ καλός έλεγχος.
Με τη μαστίτιδα , τα συμπτώματα μπορεί να εμφανιστούν ξαφνικά και περιλαμβάνουν :
Ευαισθησία του μαστού
Γενικώς αίσθημα αδιαθεσίας ( αίσθημα κακουχίας )
Διόγκωση του μαστού
Πόνος ή αίσθημα καύσου συνεχώς ή κατά το θηλασμό
Ερυθρότητα του δέρματος
Πυρετός (πάνω από 38 C)
Πότε πρέπει να δείτε ένα γιατρό
Στις περισσότερες περιπτώσεις , θα αισθανθείτε άρρωστος με γρίπη – όπως συμπτώματα για αρκετές ώρες προτού να αναγνωρίσουμε ότι υπάρχει μια πληγή κόκκινη περιοχή σε ένα από τα στήθη σας . Μόλις έχετε αναγνωρίσει αυτό το συνδυασμό των σημείων και συμπτωμάτων , ήρθε η ώρα να επικοινωνήσετε με το γιατρό σας .Μια αντιβίωση που θα σας δώσει ο γιατρός σας μπορεί να είναι πολύ αποτελεσματική για τη θεραπεία αυτής της κατάστασης. Εάν  τα συμπτώματά σας δεν βελτιώνονται μετά από τις δύο πρώτες ημέρες από τη λήψη αντιβιοτικών , δείτε το γιατρό σας αμέσως για να βεβαιωθείτε ότι η κατάστασή σας δεν είναι το αποτέλεσμα ενός πιο σοβαρού προβλήματος .
Η μαστίτιδα μπορεί να προκληθεί από :
Εάν το στήθος σας δεν αδειάσει τελείως κατά το τάισμα, μπορεί να φράξουν οι αγωγοί  και να οδηγηθείτε σε κάποια λοίμωξη του μαστού.
Τα βακτήρια από την επιφάνεια του δέρματός σας και το στόμα του μωρού μπορεί να εισέλθουν στους αγωγούς γάλακτος μέσα από ένα άνοιγμα ή μια ρωγμή στο δέρμα της θηλής σας.  Τα βακτήρια μπορούν να πολλαπλασιαστούν , με αποτέλεσμα την μόλυνση. Αυτά τα μικρόβια δεν είναι επιβλαβή για το μωρό σας – ο καθένας τους έχει . Απλώς δεν ανήκουν σε ιστούς του μαστού σας .

Πηγή: www.boro.gr

Κυριακή 2 Απριλίου 2017

Σε καισαρική τομή υποβάλλεται η πλειοψηφία των Ελληνίδων και μάλιστα κατά πολύ συχνότερα σε σχέση με τις μέλλουσες μητέρες στην υπόλοιπη Ευρώπη.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις ειδικών, το ποσοστό των καισαρικών τομών στην Ελλάδα κυμαίνεται από 50%-70% στο σύνολο των γεννήσεων, ανάλογα με το μαιευτήριο –τα υψηλότερα ποσοστά αναφέρονται κυρίως στα ιδιωτικά– αλλά και τον αριθμό των γεννήσεων που πραγματοποιούνται στον καθένα.
Είναι ενδεικτικό, σύμφωνα με την «Καθημερινή», ότι στο δημόσιο νοσοκομείο «Έλενα Βενιζέλου», με εξειδίκευση στη μαιευτική, πρόσφατη έρευνα κατέδειξε ότι έξι στις δέκα γέννες (63,1%) γίνονται με καισαρική τομή. Και αυτό, όταν ο μέσος όρος στις χώρες της Ε.Ε. είναι περίπου 25% και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας χαρακτηρίζει «επιτρεπτό» ποσοστό καισαρικών το 15%, με πρόσφατες μελέτες Αμερικανών ειδικών να το ανεβάζουν στο 20%.
Το υψηλό ποσοστό καισαρικών θα μπορούσε να χαρακτηριστεί «φαινόμενο του Νότου». Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία του ΟΟΣΑ, στην Ιταλία το ποσοστό των καισαρικών ανέρχεται στο 36% και στην Πορτογαλία στο 35%, ενώ στη γειτονική Τουρκία στο 50,4%. Στον αντίποδα βρίσκονται οι Ισλανδία, Φινλανδία, Σουηδία, Νορβηγία και Ολλανδία, όπου τα ποσοστά των καισαρικών κυμαίνονται από 15,2% έως 16,5%. Εξαίρεση σε αυτό το «μοτίβο» είναι το Ισραήλ με 15,4%.
Για τη χώρα μας, η πρώτη αιτία για την οποία οι υποψήφιες μητέρες οδηγούνται στο χειρουργείο για καισαρική είναι η… έλλειψη «υπομονής». Όπως αναφέρει στην «Κ» ο καθηγητής Μαιευτικής Γυναικολογίας στο Πανεπιστήμιο Stony Brook της Νέας Υόρκης, Γιώργος Φαρμακίδης, ο υπ’ αριθμόν 1 λόγος για καισαρική είναι η πρόκληση τοκετού. Ο γιατρός κρίνει ότι έχουν «περάσει» οι ημέρες, στις οποίες η γυναίκα θα έπρεπε να γεννήσει, οπότε την οδηγεί σε προκλητή έναρξη τοκετού, η οποία γίνεται σε ανώριμο τράχηλο και συνήθως δεν έχει αποτέλεσμα. Έτσι ακολουθεί η καισαρική. «Σπανίως ακολουθούνται τα κριτήρια που θέτουν διεθνείς επιστημονικές εταιρείες, σχετικά με το πότε ο τοκετός δεν προχωράει και πρέπει να γίνει καισαρική», εξηγεί ο κ. Φαρμακίδης. Είναι χαρακτηριστικά τα ευρήματα μελέτης στο «Έλενα Βενιζέλου», βάσει των οποίων τα παιδιά που γεννιούνται με καισαρική έρχονται στον κόσμο μία εβδομάδα νωρίτερα σε σχέση με τα παιδιά από φυσιολογικό τοκετό (38,3 και 39,4 εβδομάδες κύησης αντίστοιχα).
Ένα άλλο μέρος των καισαρικών γίνεται για λόγους ευκολίας της εγκυμονούσας και του γιατρού, αφού και στην Ελλάδα έχει στηθεί γύρω από τον τοκετό μία πολύ επικερδής «βιομηχανία». Οι τιμές για το βασικό «πακέτο» με ΕΟΠΥΥ σε ιδιωτικό μαιευτήριο ξεκινούν από 1.500 ευρώ (τρίκλινο) και φτάνουν στις 12.500 ευρώ (σουίτα), χωρίς να υπολογίζεται η αμοιβή του γιατρού. Όταν πρόκειται για καισαρική οι τιμές είναι κατά περίπου 200 ευρώ υψηλότερες.

ΠΗΓΗ: onmed.gr

Πρωταθλήτρια στις καισαρικές η Ελλάδα

Σε καισαρική τομή υποβάλλεται η πλειοψηφία των Ελληνίδων και μάλιστα κατά πολύ συχνότερα σε σχέση με τις μέλλουσες μητέρες στην υπόλοιπη Ευρώπη.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις ειδικών, το ποσοστό των καισαρικών τομών στην Ελλάδα κυμαίνεται από 50%-70% στο σύνολο των γεννήσεων, ανάλογα με το μαιευτήριο –τα υψηλότερα ποσοστά αναφέρονται κυρίως στα ιδιωτικά– αλλά και τον αριθμό των γεννήσεων που πραγματοποιούνται στον καθένα.
Είναι ενδεικτικό, σύμφωνα με την «Καθημερινή», ότι στο δημόσιο νοσοκομείο «Έλενα Βενιζέλου», με εξειδίκευση στη μαιευτική, πρόσφατη έρευνα κατέδειξε ότι έξι στις δέκα γέννες (63,1%) γίνονται με καισαρική τομή. Και αυτό, όταν ο μέσος όρος στις χώρες της Ε.Ε. είναι περίπου 25% και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας χαρακτηρίζει «επιτρεπτό» ποσοστό καισαρικών το 15%, με πρόσφατες μελέτες Αμερικανών ειδικών να το ανεβάζουν στο 20%.
Το υψηλό ποσοστό καισαρικών θα μπορούσε να χαρακτηριστεί «φαινόμενο του Νότου». Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία του ΟΟΣΑ, στην Ιταλία το ποσοστό των καισαρικών ανέρχεται στο 36% και στην Πορτογαλία στο 35%, ενώ στη γειτονική Τουρκία στο 50,4%. Στον αντίποδα βρίσκονται οι Ισλανδία, Φινλανδία, Σουηδία, Νορβηγία και Ολλανδία, όπου τα ποσοστά των καισαρικών κυμαίνονται από 15,2% έως 16,5%. Εξαίρεση σε αυτό το «μοτίβο» είναι το Ισραήλ με 15,4%.
Για τη χώρα μας, η πρώτη αιτία για την οποία οι υποψήφιες μητέρες οδηγούνται στο χειρουργείο για καισαρική είναι η… έλλειψη «υπομονής». Όπως αναφέρει στην «Κ» ο καθηγητής Μαιευτικής Γυναικολογίας στο Πανεπιστήμιο Stony Brook της Νέας Υόρκης, Γιώργος Φαρμακίδης, ο υπ’ αριθμόν 1 λόγος για καισαρική είναι η πρόκληση τοκετού. Ο γιατρός κρίνει ότι έχουν «περάσει» οι ημέρες, στις οποίες η γυναίκα θα έπρεπε να γεννήσει, οπότε την οδηγεί σε προκλητή έναρξη τοκετού, η οποία γίνεται σε ανώριμο τράχηλο και συνήθως δεν έχει αποτέλεσμα. Έτσι ακολουθεί η καισαρική. «Σπανίως ακολουθούνται τα κριτήρια που θέτουν διεθνείς επιστημονικές εταιρείες, σχετικά με το πότε ο τοκετός δεν προχωράει και πρέπει να γίνει καισαρική», εξηγεί ο κ. Φαρμακίδης. Είναι χαρακτηριστικά τα ευρήματα μελέτης στο «Έλενα Βενιζέλου», βάσει των οποίων τα παιδιά που γεννιούνται με καισαρική έρχονται στον κόσμο μία εβδομάδα νωρίτερα σε σχέση με τα παιδιά από φυσιολογικό τοκετό (38,3 και 39,4 εβδομάδες κύησης αντίστοιχα).
Ένα άλλο μέρος των καισαρικών γίνεται για λόγους ευκολίας της εγκυμονούσας και του γιατρού, αφού και στην Ελλάδα έχει στηθεί γύρω από τον τοκετό μία πολύ επικερδής «βιομηχανία». Οι τιμές για το βασικό «πακέτο» με ΕΟΠΥΥ σε ιδιωτικό μαιευτήριο ξεκινούν από 1.500 ευρώ (τρίκλινο) και φτάνουν στις 12.500 ευρώ (σουίτα), χωρίς να υπολογίζεται η αμοιβή του γιατρού. Όταν πρόκειται για καισαρική οι τιμές είναι κατά περίπου 200 ευρώ υψηλότερες.

ΠΗΓΗ: onmed.gr

Πέμπτη 30 Μαρτίου 2017

Πέντε φορές μεγαλύτερο κίνδυνο να πάθουν καρδιακό ή εγκεφαλικό, έχουν αυτοί που αφήνουν το θυμό τους, να τους καταβάλλει.
Μία καινούργια έρευνα που δημοσιεύτικε στο «European Heart Journal», αποδεικνύει ότι τα έντονα συναισθήματα μπορεί να προκαλέσουν καρδιακά προβλήματα χωρίς όμως να είναι σαφείς οι βιολογικές αιτίες. Μάλιστα σύμφωνα με την έρευνα είναι εξαιρετικά κρίσιμο το επόμενο χρονικό διάστημα των δύο ωρών που ακολουθεί το ξέσπασμα του θυμού για την εκδήλωση καρδιακών αρρυθμιών.  Δύο ώρες μετά το ξέσπασμα ο κίνδυνος για καρδιακό αυξανόταν 4,6 φορές περισσότερο σε σχέση με τις στιγμές που το άτομο ήταν ήρεμο, ενώ ο κίνδυνος για εγκεφαλικό ήταν 3,6 φορές μεγαλύτερος.
Οι επιστήμονες στο Beth Israel Deaconess Medical Center στη Βοστώνη που κατέληξαν στα συγκεκριμένα συμπεράσματα, ανέλυσαν 9 έρευνες, που αφορούσαν ευρείες ομάδες ανθρώπων, των οποίων το «προφίλ οργής» ήταν γνωστό στους επιστήμονες.
Η  επικεφαλής της έρευνας, Ελίζαμπεθ Μοστόφσκι, αναφέρει ότι τα ευρήματα πρεπει να παρακινήσουν τους ανθρώπους να διαχειριστούν με διαφορετικό τρόπο τα ξεσπάσματα οργής σε καθημερινές καταστάσεις και να ωθήσουν τους θεραπευτές να συμβάλλουν στη φαρμακευτική και ψυχοκοινωνική υποστήριξη ανθρώπων, που υποφέρουν από τέτοια ξεσπάσματα. Πάντως όπως διευκρινίζει η Ελίζαμπεθ Μοστόφσκι, αν και ο κίνδυνος να υποστεί κάποιος ένα καρδιακό επεισόδιο με κάθε έκρηξη οργής είναι σχετικά μικρός, η απειλή για την υγεία του, πολλαπλασιάζεται όταν έχει συχνά τέτοιες οργισμένες αντιδράσεις. "Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό για ανθρώπους με υψηλό βαθμό κινδύνου λόγω επιβαρυντικών παραγόντων ή για εκείνους που έχουν ήδη υποστεί καρδιακή προσβολή, εγκεφαλικό ή διαβήτη", αναφέρει η κα Μοστόφσκι, προσθέτωντας ότι "Στους ανθρώπους που εκνευρίζονται συχνά, πέντε επεισόδια οργής την ημέρα θα μπορούσαν να προκαλέσουν 158 καρδιακές προσβολές ανά 10.000 ανθρώπους με χαμηλό καρδιαγγειακό κίνδυνο τον χρόνο. Σε όσους έχουν ήδη βεβαρημένο ιστορικό, ο αριθμός αυτός θα μπορούσε να εκτοξευτεί στις 657 πρόσθετες καρδιακές προσβολές".
Οι ερευνητές όμως πιστεύουν ότι χρειάζονται περισσότερες μελέτες προκειμένου οι γιατροί να αποφασίσουν ότι πρέπει να καταφύγουν σε φάρμακα κατά της υψηλής χοληστερόλης και αρτηριακής πίεσης ή να προτείνουν ψυχολογική βοήθεια για τον περιορισμό των κινδύνων στα συγκεκριμένα άτομα.
Πηγή: www.healthview.gr


Ο θυμός "βλάπτει σοβαρά την καρδιά"

Πέντε φορές μεγαλύτερο κίνδυνο να πάθουν καρδιακό ή εγκεφαλικό, έχουν αυτοί που αφήνουν το θυμό τους, να τους καταβάλλει.
Μία καινούργια έρευνα που δημοσιεύτικε στο «European Heart Journal», αποδεικνύει ότι τα έντονα συναισθήματα μπορεί να προκαλέσουν καρδιακά προβλήματα χωρίς όμως να είναι σαφείς οι βιολογικές αιτίες. Μάλιστα σύμφωνα με την έρευνα είναι εξαιρετικά κρίσιμο το επόμενο χρονικό διάστημα των δύο ωρών που ακολουθεί το ξέσπασμα του θυμού για την εκδήλωση καρδιακών αρρυθμιών.  Δύο ώρες μετά το ξέσπασμα ο κίνδυνος για καρδιακό αυξανόταν 4,6 φορές περισσότερο σε σχέση με τις στιγμές που το άτομο ήταν ήρεμο, ενώ ο κίνδυνος για εγκεφαλικό ήταν 3,6 φορές μεγαλύτερος.
Οι επιστήμονες στο Beth Israel Deaconess Medical Center στη Βοστώνη που κατέληξαν στα συγκεκριμένα συμπεράσματα, ανέλυσαν 9 έρευνες, που αφορούσαν ευρείες ομάδες ανθρώπων, των οποίων το «προφίλ οργής» ήταν γνωστό στους επιστήμονες.
Η  επικεφαλής της έρευνας, Ελίζαμπεθ Μοστόφσκι, αναφέρει ότι τα ευρήματα πρεπει να παρακινήσουν τους ανθρώπους να διαχειριστούν με διαφορετικό τρόπο τα ξεσπάσματα οργής σε καθημερινές καταστάσεις και να ωθήσουν τους θεραπευτές να συμβάλλουν στη φαρμακευτική και ψυχοκοινωνική υποστήριξη ανθρώπων, που υποφέρουν από τέτοια ξεσπάσματα. Πάντως όπως διευκρινίζει η Ελίζαμπεθ Μοστόφσκι, αν και ο κίνδυνος να υποστεί κάποιος ένα καρδιακό επεισόδιο με κάθε έκρηξη οργής είναι σχετικά μικρός, η απειλή για την υγεία του, πολλαπλασιάζεται όταν έχει συχνά τέτοιες οργισμένες αντιδράσεις. "Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό για ανθρώπους με υψηλό βαθμό κινδύνου λόγω επιβαρυντικών παραγόντων ή για εκείνους που έχουν ήδη υποστεί καρδιακή προσβολή, εγκεφαλικό ή διαβήτη", αναφέρει η κα Μοστόφσκι, προσθέτωντας ότι "Στους ανθρώπους που εκνευρίζονται συχνά, πέντε επεισόδια οργής την ημέρα θα μπορούσαν να προκαλέσουν 158 καρδιακές προσβολές ανά 10.000 ανθρώπους με χαμηλό καρδιαγγειακό κίνδυνο τον χρόνο. Σε όσους έχουν ήδη βεβαρημένο ιστορικό, ο αριθμός αυτός θα μπορούσε να εκτοξευτεί στις 657 πρόσθετες καρδιακές προσβολές".
Οι ερευνητές όμως πιστεύουν ότι χρειάζονται περισσότερες μελέτες προκειμένου οι γιατροί να αποφασίσουν ότι πρέπει να καταφύγουν σε φάρμακα κατά της υψηλής χοληστερόλης και αρτηριακής πίεσης ή να προτείνουν ψυχολογική βοήθεια για τον περιορισμό των κινδύνων στα συγκεκριμένα άτομα.
Πηγή: www.healthview.gr


Τετάρτη 29 Μαρτίου 2017

Το έμφραγμα “χτυπάει” συνήθως αιφνίδια, συνηθίζουμε να λέμε, αλλά δεν είναι έτσι. Κι αυτό αποδεικνύεται από μία ιατρική εξέταση, η οποία ανιχνεύει το ενδεχόμενο εμφράγματος. Πρόκειται για το τεστ τροποπίνης, το οποίο γίνεται σε σχεδόν όλα τα νοσοκομεία της χώρας, εδώ και πολλά χρόνια. Η τροπονίνη είναι μια πρωτεΐνη του μυοκαρδίου, η οποία εκλύεται στην κυκλοφορία του αίματος σε περίπτωση εμφράγματος. Ο δείκτης θνησιμότητας από έμφραγμα, είναι ιδιαίτερα υψηλός τις πρώτες ώρες από την εμφάνιση των συμπτωμάτων και ως εκ τούτου η έγκαιρη διάγνωση και η χορήγηση θεραπευτικής αγωγής επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό το αποτέλεσμα και πιθανότατα σώζει ζωές.
Τα αποτελέσματα της κλινικής μελέτης TRAPID-AMI, που δημοσιεύθηκαν διαδικτυακά στα Χρονικά της Επείγουσας Ιατρικής, επιβεβαιώνουν ότι η εξέταση τροπονίνης Τ εξασφαλίζει ταχύτερη διάγνωση του εμφράγματος σε ασθενείς με οξεία στηθάγχη. Ο δε απαιτούμενος χρόνος παρατήρησης για την επιβεβαίωση, ή τον αποκλεισμό του εμφράγματος μειώνεται από 3-6 ώρες, σε μόλις… 1 ώρα! Όπως αναφέρει ο Christian Mueller, καθηγητής καρδιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Βασιλείας στην Ελβετία, που συμμετείχε στη μελέτη:
“Χάρη σ’ αυτή τη νέα προσέγγιση, μπορούμε τώρα να μειώσουμε τον χρόνο διάγνωσης του εμφράγματος για εκατομμύρια ασθενείς παγκοσμίως, οι οποίοι προσέρχονται στο τμήμα επειγόντων περιστατικών με οξύ θωρακικό πόνο. Οι ασθενείς δε χρειάζεται, πια, να περιμένουν τρεις ώρες ή και περισσότερο χωρίς να γνωρίζουν εάν πάσχουν από κάποια θανατηφόρα νόσο ή αν ο θωρακικός πόνος που νιώθουν οφείλεται σε άλλες αιτίες”.

7imeres.gr

Νέα εξέταση θα προβλέπει το έμφραγμα μέσα σε μόλις μία ώρα!

Το έμφραγμα “χτυπάει” συνήθως αιφνίδια, συνηθίζουμε να λέμε, αλλά δεν είναι έτσι. Κι αυτό αποδεικνύεται από μία ιατρική εξέταση, η οποία ανιχνεύει το ενδεχόμενο εμφράγματος. Πρόκειται για το τεστ τροποπίνης, το οποίο γίνεται σε σχεδόν όλα τα νοσοκομεία της χώρας, εδώ και πολλά χρόνια. Η τροπονίνη είναι μια πρωτεΐνη του μυοκαρδίου, η οποία εκλύεται στην κυκλοφορία του αίματος σε περίπτωση εμφράγματος. Ο δείκτης θνησιμότητας από έμφραγμα, είναι ιδιαίτερα υψηλός τις πρώτες ώρες από την εμφάνιση των συμπτωμάτων και ως εκ τούτου η έγκαιρη διάγνωση και η χορήγηση θεραπευτικής αγωγής επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό το αποτέλεσμα και πιθανότατα σώζει ζωές.
Τα αποτελέσματα της κλινικής μελέτης TRAPID-AMI, που δημοσιεύθηκαν διαδικτυακά στα Χρονικά της Επείγουσας Ιατρικής, επιβεβαιώνουν ότι η εξέταση τροπονίνης Τ εξασφαλίζει ταχύτερη διάγνωση του εμφράγματος σε ασθενείς με οξεία στηθάγχη. Ο δε απαιτούμενος χρόνος παρατήρησης για την επιβεβαίωση, ή τον αποκλεισμό του εμφράγματος μειώνεται από 3-6 ώρες, σε μόλις… 1 ώρα! Όπως αναφέρει ο Christian Mueller, καθηγητής καρδιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Βασιλείας στην Ελβετία, που συμμετείχε στη μελέτη:
“Χάρη σ’ αυτή τη νέα προσέγγιση, μπορούμε τώρα να μειώσουμε τον χρόνο διάγνωσης του εμφράγματος για εκατομμύρια ασθενείς παγκοσμίως, οι οποίοι προσέρχονται στο τμήμα επειγόντων περιστατικών με οξύ θωρακικό πόνο. Οι ασθενείς δε χρειάζεται, πια, να περιμένουν τρεις ώρες ή και περισσότερο χωρίς να γνωρίζουν εάν πάσχουν από κάποια θανατηφόρα νόσο ή αν ο θωρακικός πόνος που νιώθουν οφείλεται σε άλλες αιτίες”.

7imeres.gr

Τρίτη 21 Μαρτίου 2017

Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνας στο Τσάπελ Χιλ διαπίστωσαν ότι ορισμένες γυναίκες είναι λιγότερο επιρρεπείς στη λοίμωξη από κάποιο σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα λόγω της ιδιαίτερης σύστασης της μικροχλωρίδας του κόλπου τους.

Στο πλαίσιο της σχετικής μελέτης, οι ερευνητές ανέλυσαν δείγματα κολπικών υγρών από 31 γυναίκες και χρησιμοποίησαν μικροσκόπιο υψηλής ανάλυσης ώστε να εξετάσουν εάν σωματίδια του ιού HIV θα παγιδεύονταν στην βλέννα ή θα εξαπλώνονταν στα γεννητικά όργανα. Στη δεύτερη περίπτωση, θα μπορούσε να προκύψει λοίμωξη από τον ιό.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα που δημοσιεύονται στην επιθεώρηση mBio, η μικροχλωρίδα του κόλπου θεωρείται «υγιής» όταν επικρατεί αριθμητικά ο γαλακτοβάκιλλος (ομάδα βακτηρίων). Ωστόσο, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ένα συγκεκριμένο στέλεχος γαλακτοβάκιλλου, το Lactobacillus crispatus, υψώνει μια βλεννώδη «ασπίδα» ενάντια στον HIV και άλλους σεξουαλικώς μεταδιδόμενους μικροοργανισμούς.
Η βλέννα του τραχήλου και του κόλπου στην οποία εντοπίστηκε το βακτήριο Lactobacillus crispatus και στην οποία τα επίπεδα D-γαλακτικού οξέος ήταν υψηλότερα φάνηκε να παγιδεύει αποτελεσματικά τον HIV, σημειώνουν οι ερευνητές. Αυτό το βιολογικό αβαντάζ ορισμένων γυναικών μπορεί να διαπιστωθεί με τη βοήθεια ειδικής εργαστηριακής εξέτασης.
Να σημειωθεί πως η βλέννα δεν παγίδευε αποτελεσματικά τον HIV όταν τα επίπεδα D-γαλακτικού οξέος ήταν χαμηλά, όταν εντοπίστηκε σε αυτήν το βακτήριο Lactobacillus iners (ένα άλλο στέλεχος γαλακτοβάκιλλου) ή όταν εντοπίστηκαν σε αυτήν σημαντικά επίπεδα του βακτηρίου Gardnerella vaginalis, το οποίο συνδέεται με την κολπίτιδα.
Πηγή:www.onmed.gr

Γιατί ο κόλπος ορισμένων γυναικών «αντιστέκεται» στα Σεξουαλικά Μεταδιδόμενα Νοσήματα;

Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνας στο Τσάπελ Χιλ διαπίστωσαν ότι ορισμένες γυναίκες είναι λιγότερο επιρρεπείς στη λοίμωξη από κάποιο σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα λόγω της ιδιαίτερης σύστασης της μικροχλωρίδας του κόλπου τους.

Στο πλαίσιο της σχετικής μελέτης, οι ερευνητές ανέλυσαν δείγματα κολπικών υγρών από 31 γυναίκες και χρησιμοποίησαν μικροσκόπιο υψηλής ανάλυσης ώστε να εξετάσουν εάν σωματίδια του ιού HIV θα παγιδεύονταν στην βλέννα ή θα εξαπλώνονταν στα γεννητικά όργανα. Στη δεύτερη περίπτωση, θα μπορούσε να προκύψει λοίμωξη από τον ιό.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα που δημοσιεύονται στην επιθεώρηση mBio, η μικροχλωρίδα του κόλπου θεωρείται «υγιής» όταν επικρατεί αριθμητικά ο γαλακτοβάκιλλος (ομάδα βακτηρίων). Ωστόσο, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ένα συγκεκριμένο στέλεχος γαλακτοβάκιλλου, το Lactobacillus crispatus, υψώνει μια βλεννώδη «ασπίδα» ενάντια στον HIV και άλλους σεξουαλικώς μεταδιδόμενους μικροοργανισμούς.
Η βλέννα του τραχήλου και του κόλπου στην οποία εντοπίστηκε το βακτήριο Lactobacillus crispatus και στην οποία τα επίπεδα D-γαλακτικού οξέος ήταν υψηλότερα φάνηκε να παγιδεύει αποτελεσματικά τον HIV, σημειώνουν οι ερευνητές. Αυτό το βιολογικό αβαντάζ ορισμένων γυναικών μπορεί να διαπιστωθεί με τη βοήθεια ειδικής εργαστηριακής εξέτασης.
Να σημειωθεί πως η βλέννα δεν παγίδευε αποτελεσματικά τον HIV όταν τα επίπεδα D-γαλακτικού οξέος ήταν χαμηλά, όταν εντοπίστηκε σε αυτήν το βακτήριο Lactobacillus iners (ένα άλλο στέλεχος γαλακτοβάκιλλου) ή όταν εντοπίστηκαν σε αυτήν σημαντικά επίπεδα του βακτηρίου Gardnerella vaginalis, το οποίο συνδέεται με την κολπίτιδα.
Πηγή:www.onmed.gr

Τετάρτη 15 Μαρτίου 2017

Σχεδόν όλες οι γυναίκες αντιμετωπίζουν ενοχλήσεις στην κοιλιακή χώρα κατά τη διάρκεια της περιόδου τους. Πότε ο πόνος θεωρείται φυσιολογικός και πότε θα πρέπει να σας ανησυχήσει;
Δείτε ποια είναι τα τέσσερα σημάδια που φανερώνουν ότι πρέπει να αναζητήσετε τη συμβουλή του γυναικολόγου σας.
1. Σοβαρότητα: Ο πόνος είναι υπερβολικός και δεν αντιμετωπίζεται με τα κοινά παυσίπονα.
2. Τοποθεσία: Ο πόνος «ακτινοβολεί» στη μέση ή τα πόδια.
3. Χρόνος εκδήλωσης: Ο πόνος δεν εμφανίζεται μόνο τις δύο-τρεις πρώτες ημέρες τις περιόδου αλλά και σε άλλα στάδια του κύκλου.
4. Άλλοι παράγοντες: Πόνος κατά τη διάρκεια του σεξ ή μετά το σεξ, αιμορραγία μεταξύ των περιόδων, ναυτία, τάση προς έμετο.
Τα παραπάνω αποτελούν ενδείξεις ενδομητρίωσης, μιας γυναικολογικής πάθησης στην οποία τμήματα του τοιχώματος της μήτρας αναπτύσσονται εκτός της μήτρας, για παράδειγμα στις ωοθήκες, την ουροδόχο κύστη ή το έντερο.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η υπερκατανάλωση ζάχαρης, η έλλειψη ψευδαργύρου, η κακή φυσική κατάσταση και το αυξημένο στρες εντείνουν την ένταση του πόνου κατά την περίοδο. Εάν οι παράγοντες αυτοί τεθούν υπό έλεγχο και ο πόνος παραμένει ισχυρός, τότε θα πρέπει να αξιολογηθεί από ειδικό.

Πηγή:www.onmed.gr

Πότε οι πόνοι περιόδου δείχνουν ενδομητρίωση

Σχεδόν όλες οι γυναίκες αντιμετωπίζουν ενοχλήσεις στην κοιλιακή χώρα κατά τη διάρκεια της περιόδου τους. Πότε ο πόνος θεωρείται φυσιολογικός και πότε θα πρέπει να σας ανησυχήσει;
Δείτε ποια είναι τα τέσσερα σημάδια που φανερώνουν ότι πρέπει να αναζητήσετε τη συμβουλή του γυναικολόγου σας.
1. Σοβαρότητα: Ο πόνος είναι υπερβολικός και δεν αντιμετωπίζεται με τα κοινά παυσίπονα.
2. Τοποθεσία: Ο πόνος «ακτινοβολεί» στη μέση ή τα πόδια.
3. Χρόνος εκδήλωσης: Ο πόνος δεν εμφανίζεται μόνο τις δύο-τρεις πρώτες ημέρες τις περιόδου αλλά και σε άλλα στάδια του κύκλου.
4. Άλλοι παράγοντες: Πόνος κατά τη διάρκεια του σεξ ή μετά το σεξ, αιμορραγία μεταξύ των περιόδων, ναυτία, τάση προς έμετο.
Τα παραπάνω αποτελούν ενδείξεις ενδομητρίωσης, μιας γυναικολογικής πάθησης στην οποία τμήματα του τοιχώματος της μήτρας αναπτύσσονται εκτός της μήτρας, για παράδειγμα στις ωοθήκες, την ουροδόχο κύστη ή το έντερο.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η υπερκατανάλωση ζάχαρης, η έλλειψη ψευδαργύρου, η κακή φυσική κατάσταση και το αυξημένο στρες εντείνουν την ένταση του πόνου κατά την περίοδο. Εάν οι παράγοντες αυτοί τεθούν υπό έλεγχο και ο πόνος παραμένει ισχυρός, τότε θα πρέπει να αξιολογηθεί από ειδικό.

Πηγή:www.onmed.gr
Οι περισσότερες γυναίκες έχουν έντονους πόνους κατά τη διάρκεια της περιόδου. Η δυσμηνόρροια , όπως λέγεται, επηρεάζει περίπου το 60 % των γυναικών και την ποιότητα της ζωής τους.
Πολλές μάλιστα αναγκάζονται λόγω του πόνου να απέχουν από τις καθημερινές δραστηριότητές τους, ακόμη και την εργασία τους.
Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι υπάρχει ένα φυτικό εκχύλισμα που σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να είναι πιο αποτελεσματικό από την ιβουπροφαίνη.
Πρόσφατη μελέτη αξιολόγησε την αποτελεσματικότητα του φυτικού εκχυλίσματος από σπόρους μάραθου, το οποίο περιέχει επίσης βιταμίνη Ε σε σχέση με την ιβουπροφαίνη. Εξήντα οκτώ γυναίκες με μέσο όρο ηλικίας τα 21,8 έτη χωρίστηκαν σε δύο ομάδες: οι 34 έλαβαν το εκχύλισμα μάραθου και βιταμίνης Ε , ενώ οι υπόλοιπες 34 έλαβαν ιβουπροφαίνη για τη θεραπεία των πόνων περιόδου . Μετά την χορήγηση, οι γυναίκες αξιολογήθηκαν για τα επίπεδα του πόνου 48 ώρες αργότερα. Παρόλο που τόσο το εκχύλισμα μάραθου όσο και η ιβουπροφαίνη έδειξαν αποτελεσματικότητα εναντίον του πόνου, το εκχύλισμα μάραθου και βιταμίνης Ε έδειξε στατιστικώς σημαντική αύξηση της αποτελεσματικότητας κατά την διάρκεια της πρώτης και δεύτερης ώρας.
Το μάραθο είναι ένα βότανο που έχει ευεργετικές ιδιότητες στη θεραπεία των πεπτικών προβλημάτων. Οι σπόροι και το εκχύλισμα των σπόρων έχουν επιστημονικά αποδεδειγμένες ικανότητες στην βελτίωση της πέψης και στη μείωση των συμπτωμάτων που συνδέονται με την έμμηνο ρύση.
Η μελέτη δεν αναφέρει ένα συγκεκριμένο προϊόν ή δοσολογία που χρησιμοποιείται για την επίτευξη αυτών των αποτελεσμάτων. Μια τυπική δοσολογία είναι 1 έως 2ml τρεις φορές την ημέρα.

Πηγή:www.onmed.gr

Πόνοι περιόδου: Το γιατροσόφι που θα σας «λυτρώσει»

Οι περισσότερες γυναίκες έχουν έντονους πόνους κατά τη διάρκεια της περιόδου. Η δυσμηνόρροια , όπως λέγεται, επηρεάζει περίπου το 60 % των γυναικών και την ποιότητα της ζωής τους.
Πολλές μάλιστα αναγκάζονται λόγω του πόνου να απέχουν από τις καθημερινές δραστηριότητές τους, ακόμη και την εργασία τους.
Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι υπάρχει ένα φυτικό εκχύλισμα που σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να είναι πιο αποτελεσματικό από την ιβουπροφαίνη.
Πρόσφατη μελέτη αξιολόγησε την αποτελεσματικότητα του φυτικού εκχυλίσματος από σπόρους μάραθου, το οποίο περιέχει επίσης βιταμίνη Ε σε σχέση με την ιβουπροφαίνη. Εξήντα οκτώ γυναίκες με μέσο όρο ηλικίας τα 21,8 έτη χωρίστηκαν σε δύο ομάδες: οι 34 έλαβαν το εκχύλισμα μάραθου και βιταμίνης Ε , ενώ οι υπόλοιπες 34 έλαβαν ιβουπροφαίνη για τη θεραπεία των πόνων περιόδου . Μετά την χορήγηση, οι γυναίκες αξιολογήθηκαν για τα επίπεδα του πόνου 48 ώρες αργότερα. Παρόλο που τόσο το εκχύλισμα μάραθου όσο και η ιβουπροφαίνη έδειξαν αποτελεσματικότητα εναντίον του πόνου, το εκχύλισμα μάραθου και βιταμίνης Ε έδειξε στατιστικώς σημαντική αύξηση της αποτελεσματικότητας κατά την διάρκεια της πρώτης και δεύτερης ώρας.
Το μάραθο είναι ένα βότανο που έχει ευεργετικές ιδιότητες στη θεραπεία των πεπτικών προβλημάτων. Οι σπόροι και το εκχύλισμα των σπόρων έχουν επιστημονικά αποδεδειγμένες ικανότητες στην βελτίωση της πέψης και στη μείωση των συμπτωμάτων που συνδέονται με την έμμηνο ρύση.
Η μελέτη δεν αναφέρει ένα συγκεκριμένο προϊόν ή δοσολογία που χρησιμοποιείται για την επίτευξη αυτών των αποτελεσμάτων. Μια τυπική δοσολογία είναι 1 έως 2ml τρεις φορές την ημέρα.

Πηγή:www.onmed.gr