Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Έρευνα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Έρευνα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τρίτη 11 Ιουλίου 2017

Σχεδόν μία στις δύο γυναίκες ηλικίας από 28 έως 45 ετών καθυστερούν την απόφαση για απόκτηση οικογένειας επειδή δε θέλουν να χάσουν την ελευθερία τους, αναφέρει νέα έρευνα.
Οι περισσότερες αναβάλλουν την απόκτηση παιδιών επειδή θέλουν να βγάλουν λεφτά και να κοιτάξουν την καριέρα τους και να περάσουν περισσότερο χρόνο με το σύντροφό τους.
Σύμφωνα με την έρευνα Modern Motherhood Report 2012 που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Red, όπως γράφει η βρετανική Daily Mail, το 22% των γυναικών είχε διαφωνήσει με το σύντροφο ή σύζυγό του σχετικά με το θέμα.
Η έρευνα έγινε σε 3.000 γυναίκες ηλικίας 28 έως 45 ετών και σύμφωνα με αυτή περίπου το ένα τρίτο (ποσοστό 36%) δεν ήταν σίγουρο αν ήθελε να κάνει ποτέ οικογένεια.
Περισσότερες από τις μισές (54%) δήλωσαν ότι το γεγονός ότι το να μην κάνουν παιδί επειδή δεν έχουν βρει ακόμη τον «κ. Τέλειο» είναι το ίδιο σοβαρό και συναισθηματικά βαρύ με την υπογονιμότητα.
Μία στις πέντε δήλωσε ότι θα σκεφτόταν να μείνει έγκυος με δότη σπέρματος, ενώ ίδιο ήταν το ποσοστό σε εκείνες που σκέφτονταν να παγώσουν τα ωάριά τους, προκειμένου να μπορούν να κάνουν παιδιά σε μεγαλύτερη ηλικία.


Καθυστερούν την τεκνοποίηση οι γυναίκες

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Σχεδόν μία στις δύο γυναίκες ηλικίας από 28 έως 45 ετών καθυστερούν την απόφαση για απόκτηση οικογένειας επειδή δε θέλουν να χάσουν την ελευθερία τους, αναφέρει νέα έρευνα.
Οι περισσότερες αναβάλλουν την απόκτηση παιδιών επειδή θέλουν να βγάλουν λεφτά και να κοιτάξουν την καριέρα τους και να περάσουν περισσότερο χρόνο με το σύντροφό τους.
Σύμφωνα με την έρευνα Modern Motherhood Report 2012 που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Red, όπως γράφει η βρετανική Daily Mail, το 22% των γυναικών είχε διαφωνήσει με το σύντροφο ή σύζυγό του σχετικά με το θέμα.
Η έρευνα έγινε σε 3.000 γυναίκες ηλικίας 28 έως 45 ετών και σύμφωνα με αυτή περίπου το ένα τρίτο (ποσοστό 36%) δεν ήταν σίγουρο αν ήθελε να κάνει ποτέ οικογένεια.
Περισσότερες από τις μισές (54%) δήλωσαν ότι το γεγονός ότι το να μην κάνουν παιδί επειδή δεν έχουν βρει ακόμη τον «κ. Τέλειο» είναι το ίδιο σοβαρό και συναισθηματικά βαρύ με την υπογονιμότητα.
Μία στις πέντε δήλωσε ότι θα σκεφτόταν να μείνει έγκυος με δότη σπέρματος, ενώ ίδιο ήταν το ποσοστό σε εκείνες που σκέφτονταν να παγώσουν τα ωάριά τους, προκειμένου να μπορούν να κάνουν παιδιά σε μεγαλύτερη ηλικία.


Οι γυναίκες υποφέρουν από περισσότερους εφιάλτες στον ύπνο τους σε σχέση με τους άνδρες, επειδή τούς είναι πιο δύσκολο να "σβήσουν" τα συναισθήματά τους στο τέλος της μέρας, πριν πάνε να κοιμηθούν. Έτσι, μεταφέρουν τις ανησυχίες τους ευκολότερα στον ύπνο τους, με συνέπεια να είναι πιο επιρρεπείς στους εφιάλτες.
Αυτή είναι η διαπίστωση έρευνας του βρετανικού πανεπιστημίου της Δυτικής Αγγλίας στο Μπρίστολ, με υπεύθυνη την ψυχολόγο λέκτορα Τζένιφερ Πάρκερ. Από την καταγραφή των πιο πρόσφατων ονείρων των εθελοντών που συμμετείχαν, προέκυψε ότι το 19% των ανδρών είχαν δει εφιάλτες έναντι 34% των γυναικών, δηλαδή σχεδόν διπλάσιο ποσοστό.
Η πενταετής έρευνα είναι η πρώτη που εξετάζει τη διαφορά των ονείρων ανδρών-γυναικών. Σύμφωνα με την Πάρκερ, όχι μόνο οι γυναίκες βλέπουν συχνότερους εφιάλτες, αλλά επιπλέον οι εφιάλτες τους είναι πιο έντονοι συναισθηματικά σε σχέση με των_ανδρών.
Οι κυριότεροι γυναικείοι εφιάλτες είναι τριών ειδών: το αίσθημα ότι κάποιος τις κυνηγά και η ζωή τους απειλείται, η απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου και τα συγκεχυμένα όνειρα που φέρνουν δυσφορία. Οι άνδρες χονδρικά βλέπουν τους ίδιους εφιάλτες, αλλά τους βιώνουν συνήθως λιγότερο έντονα. Σύμφωνα με την έρευνα, οι γυναίκες βλέπουν πιο δυσάρεστα όνειρα εν γένει και αυτά περιέχουν περισσότερες ατυχίες, δυστυχίες, αποτυχίες και αρνητικά αισθήματα για τον εαυτό τους.
Άλλες έρευνες στο παρελθόν έχουν ανακαλύψει ότι τα γυναικεία όνειρα περιέχουν περισσότερα μέλη της οικογένειας, πιο αρνητικά συναισθήματα, περισσότερη δράση σε εξωτερικούς παρά εξωτερικούς χώρους και λιγότερη επιθετικότητα σε σχέση με τα ανδρικά όνειρα. Επιπλέον τα όνειρα των ανδρών περιέχουν περισσότερες αναφορές στη σεξουαλική επαφή καθεαυτή, ενώ τα όνειρα των γυναικών περιέχουν περισσότερα φιλιά, καθώς και σεξουαλικές φαντασιώσεις με ονειρικούς χαρακτήρες ανδρών.


Οι γυναίκες έχουν περισσότερους εφιάλτες από τους άνδρες

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Οι γυναίκες υποφέρουν από περισσότερους εφιάλτες στον ύπνο τους σε σχέση με τους άνδρες, επειδή τούς είναι πιο δύσκολο να "σβήσουν" τα συναισθήματά τους στο τέλος της μέρας, πριν πάνε να κοιμηθούν. Έτσι, μεταφέρουν τις ανησυχίες τους ευκολότερα στον ύπνο τους, με συνέπεια να είναι πιο επιρρεπείς στους εφιάλτες.
Αυτή είναι η διαπίστωση έρευνας του βρετανικού πανεπιστημίου της Δυτικής Αγγλίας στο Μπρίστολ, με υπεύθυνη την ψυχολόγο λέκτορα Τζένιφερ Πάρκερ. Από την καταγραφή των πιο πρόσφατων ονείρων των εθελοντών που συμμετείχαν, προέκυψε ότι το 19% των ανδρών είχαν δει εφιάλτες έναντι 34% των γυναικών, δηλαδή σχεδόν διπλάσιο ποσοστό.
Η πενταετής έρευνα είναι η πρώτη που εξετάζει τη διαφορά των ονείρων ανδρών-γυναικών. Σύμφωνα με την Πάρκερ, όχι μόνο οι γυναίκες βλέπουν συχνότερους εφιάλτες, αλλά επιπλέον οι εφιάλτες τους είναι πιο έντονοι συναισθηματικά σε σχέση με των_ανδρών.
Οι κυριότεροι γυναικείοι εφιάλτες είναι τριών ειδών: το αίσθημα ότι κάποιος τις κυνηγά και η ζωή τους απειλείται, η απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου και τα συγκεχυμένα όνειρα που φέρνουν δυσφορία. Οι άνδρες χονδρικά βλέπουν τους ίδιους εφιάλτες, αλλά τους βιώνουν συνήθως λιγότερο έντονα. Σύμφωνα με την έρευνα, οι γυναίκες βλέπουν πιο δυσάρεστα όνειρα εν γένει και αυτά περιέχουν περισσότερες ατυχίες, δυστυχίες, αποτυχίες και αρνητικά αισθήματα για τον εαυτό τους.
Άλλες έρευνες στο παρελθόν έχουν ανακαλύψει ότι τα γυναικεία όνειρα περιέχουν περισσότερα μέλη της οικογένειας, πιο αρνητικά συναισθήματα, περισσότερη δράση σε εξωτερικούς παρά εξωτερικούς χώρους και λιγότερη επιθετικότητα σε σχέση με τα ανδρικά όνειρα. Επιπλέον τα όνειρα των ανδρών περιέχουν περισσότερες αναφορές στη σεξουαλική επαφή καθεαυτή, ενώ τα όνειρα των γυναικών περιέχουν περισσότερα φιλιά, καθώς και σεξουαλικές φαντασιώσεις με ονειρικούς χαρακτήρες ανδρών.


Οι αντιδράσεις μας σε πράγματα που μας τρομάζουν είναι γενετικά προγραμματισμένες να ενεργοποιούνται σε διαφορετικές περιόδους της ζωής μας. Αυτό τουλάχιστον υποστηρίζουν δύο μελέτες για την επίδραση των γονιδίων στις φοβίες.
Οι επιστήμονες γνωρίζουν ήδη ότι οι φόβοι και οι φοβίες προσδιορίζονται εν μέρει από τα γονίδια. Οι μονοζυγώτες δίδυμοι, παραδείγματος χάριν, είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν τις ίδιες φοβίες απ’ ό,τι οι ετεροζυγώτες δίδυμοι. Αλλά δεν είναι σαφές πότε ενεργοποιούνται τα σχετικά γονίδια και ποιες είναι οι επιπτώσεις τους.
Ο David Rakison από το Πανεπιστήμιο Carnegie Mellon στο Πίτσμπουργκ, έδειξε σε μωρά πέντε μηνών απλές αναπαραστάσεις αραχνών και πιο μπερδεμένες εικόνες, φτιαγμένες όμως από τα ίδια τετραγωνισμένα σχήματα. Τα μωρά κοίταξαν τις σχηματοποιημένες εικόνες των αραχνών κατά μέσο όρο για 24 δευτερόλεπτα, 8 περίπου δευτερόλεπτα λιγότερο απ’ ό,τι τις πιο ετερόκλητες εικόνες.
Αυτό, σύμφωνα με τον Rakison και τον συνάδελφό του Jaime Derringer από το Πανεπιστήμιο της Μινεσότα, υποδεικνύει ότι τα μωρά γεννιούνται με ένα «νοητικό οδηγό» για το σχήμα των αραχνών και πιθανόν και άλλων αντικειμένων που μπορούν να τα βλάψουν, καθώς είναι μάλλον απίθανο να αναπτύσσουν τα μωρά ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τις αράχνες λίγους μόλις μήνες μετά τη γέννησή τους.
Για τα ασφαλή αντικείμενα, δεν φαίνεται να υπάρχει τέτοιος «οδηγός». Όταν ο Rakison επανέλαβε το πείραμα χρησιμοποιώντας μια αναπαράσταση λουλουδιού και ένα πιο ετερόκλητο ισοδύναμο, τα μωρά κοίταξαν τις εικόνες περίπου τον ίδιο χρόνο.
Από τη στιγμή της αναγνώρισής τους, οι αράχνες προκαλούν φόβο και αηδία σε πολλούς ανθρώπους. Αλλά αυτή η αντίδραση και τα γονίδια που την διαμορφώνουν, αλλάζουν κατά τη νεότητά μας, σύμφωνα με ξεχωριστή έρευνα του Kenneth Kendler από το Πανεπιστήμιο Virginia Commonwealth.
Στην εν λόγω μελέτη, οι επιστήμονες παρακολούθησαν περίπου 1.250 ζεύγη διδύμων, μονοζυγωτών και μη, κατά την παιδική τους ηλικία και την εφηβεία, και έκαναν ερωτήσεις σχετικά με τα πράγματα που τους τρόμαζαν.
Η ομάδα του Kendler εντόπισε διακυμάνσεις στις γονιδιακές επιδράσεις καθώς τα παιδιά μεγάλωναν. Παραδείγματος χάριν, η γενετική συμβολή σε φοβίες αναφορικά με το αίμα και τους τραυματισμούς, κορυφωνόταν στις ηλικίες μεταξύ 13 και 17.
Τα αποτελέσματα δεν υποστηρίζουν ότι διαφορετικά γονίδια δραστηριοποιούνται σε διαφορετικές ηλικίες, αλλά, σύμφωνα με τον Kendler, πιο αληθοφανής είναι η εξήγηση ότι οι πρόγονοί μας αντιμετώπιζαν διαφορετικά είδη απειλών σε διαφορετικές περιόδους της ζωής τους. Το να χαθεί στο σκοτάδι μπορεί, για παράδειγμα, να ήταν πιο επικίνδυνο για ένα τετράχρονο παιδί. Ένας νεαρός ενήλικος δεν χρειαζόταν να ανησυχεί τόσο για το αν θα χαθεί αλλά θα έπρεπε να φοβάται τους ξένους, από τη στιγμή που κινδύνευε να δεχθεί επίθεση από μέλη κάποιας άλλης φυλής.
Η έρευνα του Kendler επιβεβαιώνει προηγούμενες μελέτες που έχουν δείξει ότι οι ένα σημαντικό κομμάτι των φόβων είναι κληρονομητό, επισημαίνει ο Elliot Nelson, ψυχίατρος στο Πανεπιστήμιο του Σεντ Λούις.


Η γενετική του φόβου

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Οι αντιδράσεις μας σε πράγματα που μας τρομάζουν είναι γενετικά προγραμματισμένες να ενεργοποιούνται σε διαφορετικές περιόδους της ζωής μας. Αυτό τουλάχιστον υποστηρίζουν δύο μελέτες για την επίδραση των γονιδίων στις φοβίες.
Οι επιστήμονες γνωρίζουν ήδη ότι οι φόβοι και οι φοβίες προσδιορίζονται εν μέρει από τα γονίδια. Οι μονοζυγώτες δίδυμοι, παραδείγματος χάριν, είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν τις ίδιες φοβίες απ’ ό,τι οι ετεροζυγώτες δίδυμοι. Αλλά δεν είναι σαφές πότε ενεργοποιούνται τα σχετικά γονίδια και ποιες είναι οι επιπτώσεις τους.
Ο David Rakison από το Πανεπιστήμιο Carnegie Mellon στο Πίτσμπουργκ, έδειξε σε μωρά πέντε μηνών απλές αναπαραστάσεις αραχνών και πιο μπερδεμένες εικόνες, φτιαγμένες όμως από τα ίδια τετραγωνισμένα σχήματα. Τα μωρά κοίταξαν τις σχηματοποιημένες εικόνες των αραχνών κατά μέσο όρο για 24 δευτερόλεπτα, 8 περίπου δευτερόλεπτα λιγότερο απ’ ό,τι τις πιο ετερόκλητες εικόνες.
Αυτό, σύμφωνα με τον Rakison και τον συνάδελφό του Jaime Derringer από το Πανεπιστήμιο της Μινεσότα, υποδεικνύει ότι τα μωρά γεννιούνται με ένα «νοητικό οδηγό» για το σχήμα των αραχνών και πιθανόν και άλλων αντικειμένων που μπορούν να τα βλάψουν, καθώς είναι μάλλον απίθανο να αναπτύσσουν τα μωρά ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τις αράχνες λίγους μόλις μήνες μετά τη γέννησή τους.
Για τα ασφαλή αντικείμενα, δεν φαίνεται να υπάρχει τέτοιος «οδηγός». Όταν ο Rakison επανέλαβε το πείραμα χρησιμοποιώντας μια αναπαράσταση λουλουδιού και ένα πιο ετερόκλητο ισοδύναμο, τα μωρά κοίταξαν τις εικόνες περίπου τον ίδιο χρόνο.
Από τη στιγμή της αναγνώρισής τους, οι αράχνες προκαλούν φόβο και αηδία σε πολλούς ανθρώπους. Αλλά αυτή η αντίδραση και τα γονίδια που την διαμορφώνουν, αλλάζουν κατά τη νεότητά μας, σύμφωνα με ξεχωριστή έρευνα του Kenneth Kendler από το Πανεπιστήμιο Virginia Commonwealth.
Στην εν λόγω μελέτη, οι επιστήμονες παρακολούθησαν περίπου 1.250 ζεύγη διδύμων, μονοζυγωτών και μη, κατά την παιδική τους ηλικία και την εφηβεία, και έκαναν ερωτήσεις σχετικά με τα πράγματα που τους τρόμαζαν.
Η ομάδα του Kendler εντόπισε διακυμάνσεις στις γονιδιακές επιδράσεις καθώς τα παιδιά μεγάλωναν. Παραδείγματος χάριν, η γενετική συμβολή σε φοβίες αναφορικά με το αίμα και τους τραυματισμούς, κορυφωνόταν στις ηλικίες μεταξύ 13 και 17.
Τα αποτελέσματα δεν υποστηρίζουν ότι διαφορετικά γονίδια δραστηριοποιούνται σε διαφορετικές ηλικίες, αλλά, σύμφωνα με τον Kendler, πιο αληθοφανής είναι η εξήγηση ότι οι πρόγονοί μας αντιμετώπιζαν διαφορετικά είδη απειλών σε διαφορετικές περιόδους της ζωής τους. Το να χαθεί στο σκοτάδι μπορεί, για παράδειγμα, να ήταν πιο επικίνδυνο για ένα τετράχρονο παιδί. Ένας νεαρός ενήλικος δεν χρειαζόταν να ανησυχεί τόσο για το αν θα χαθεί αλλά θα έπρεπε να φοβάται τους ξένους, από τη στιγμή που κινδύνευε να δεχθεί επίθεση από μέλη κάποιας άλλης φυλής.
Η έρευνα του Kendler επιβεβαιώνει προηγούμενες μελέτες που έχουν δείξει ότι οι ένα σημαντικό κομμάτι των φόβων είναι κληρονομητό, επισημαίνει ο Elliot Nelson, ψυχίατρος στο Πανεπιστήμιο του Σεντ Λούις.


Κατά τις τελευταίες δεκαετίες, παρατηρείται μια δραματική αύξηση του αριθμού των διαζυγίων.
Μια από τις συνέπειες της διάλυσης των σχέσεων, είναι το γεγονός ότι ένας αυξανόμενος αριθμός ανθρώπων, αρχίζουν ξανά, για δεύτερη ή τρίτη φορά, την αναζήτηση ενός συντρόφου που πιθανόν να είναι ο νέος ή η νέα σύζυγος ή συγκάτοικος.
Στην προσπάθεια τους, συναντούν ένα ευρύ φάσμα ανθρώπων που είναι και αυτοί μόνοι τους. Μερικοί έχουν παιδιά από προηγούμενους γάμους, άλλοι έχουν μόνο συγκατοικήσει με κάποιο ενώ υπάρχουν και αυτοί που δεν είχαν ποτέ σχέσεις.
Με βάση την κοινωνική εικόνα που διαμορφώνεται στον τομέα αυτό, Ολλανδοί ερευνητές από το πανεπιστήμιο της Utrecht, εξέτασαν τις συνέπειες που μπορεί να έχουν οι προηγούμενες σχέσεις ενός ατόμου για τιςμελλοντικές του σχέσεις.
Τα προκαταρκτικά ευρήματα, δείχνουν ότι μετά από ένα χωρισμό ή ένα διαζύγιο, οι πιθανότητες νέου γάμου ή απλά συγκατοίκησης, μειώνονται. Ιδιαίτερα ένας προηγούμενος γάμος ή παιδιά που γεννήθηκαν εξαιτίας μιας προηγούμενης σχέσης, μειώνουν τις πιθανότητες και ελπίδες επιτυχίας μιας νέας σχέσης. Επιπρόσθετα οι ελπίδες για μια γυναίκα, είναι λιγότερες σε σύγκριση με τους άνδρες.
Μια πιθανή εξήγηση για την αρνητική επίδραση των προηγούμενων εμπειριών, μπορεί να είναι το ότι οι άνθρωποι γίνονται πολύ πιο προσεκτικοί μετά
από ένα διαζύγιο.
Ας δούμε με περισσότερη λεπτομέρεια την ανάλυση των ευρημάτων των
Ολλανδών ερευνητών:
1. Πιθανότητες μιας νέας σχέσης, προηγούμενος γάμος και παιδιά
Οι ελπίδες για μια νέα σχέση, μειώνονται σημαντικά εάν υπάρχει προηγούμενος γάμος ή παιδιά από προηγούμενη σχέση. Παρά το γεγονός ότι οι χωρισμένοι ή οι διαζευγμένοι άνθρωποι επιθυμούν ακόμη εξίσου έντονα ένα ταίρι, εντούτοις έχουν ισχυρότερη προτίμηση για μια λιγότερο δεσμευτική μορφή σχέσης όπως για παράδειγμα να έχουν τη σχέση αλλά να
ζουν ξεχωριστά ή να συγκατοικούν χωρίς όμως να προχωρούν σε γάμο. Ιδιαίτερα αυτοί που έχουν πάρει διαζύγιο, προτιμούν περισσότερο να μην συζούν με ένα σύντροφο. Αυτοί, που στην προηγούμενη σχέση συγκατοικούσαν μόνο, ακόμη επιθυμούν να κάνουν το ίδιο. Οι προηγούμενες εμπειρίες διαζυγίου, επηρεάζουν πολύ βαθύτερα τις προτιμήσεις των γυναικών παρά εκείνες των ανδρών.
2. Επιλογή του ταιριού
Οι διαζευγμένοι άνδρες και γυναίκες, αρκετά συχνά έχουν ένα ταίρι που επίσης είναι διαζευγμένο. Το γεγονός αυτό ισχύει ανεξάρτητα από την ηλικία των διαζευγμένων. Η ηλικία και το φύλο παίζουν ρόλο για την επόμενη σχέση.
Οι γυναίκες και οι πιο ηλικιωμένοι χωρίς εμπειρίες διαζυγίου, έχουν συχνότερα σύντροφο που είναι διαζευγμένος. Οι άντρες και οι νεότεροι χωρίς εμπειρίες διαζυγίου, έχουν με μεγαλύτερη συχνότητα, ένα νέο σύντροφο χωρίς προηγούμενο ιστορικό σχέσης.
3. Ξανά διαζύγιο
Οι προηγούμενες εμπειρίες, επηρεάζουν τις ελπίδες επιτυχίας της επόμενης σχέσης. Στοιχεία από τη Νορβηγία, δείχνουν ότι άνθρωποι που ήδη βίωσαν εμπειρία διαζυγίου, έχουν περισσότερες πιθανότητες να πάρουν ξανά διαζύγιο.
Μεταξύ αυτών που έχουν προηγούμενες εμπειρίες συγκατοίκησης και συνάπτουν ξανά νέα σχέση και συγκατοικούν, οι πιθανότητες διάλυσης της νέας σχέσης είναι οι ίδιες όπως σε ανθρώπους που συγκατοικούν για πρώτη φορά.
Μόλις παντρευτούν οι άνθρωποι που συγκατοικούν, οι πιθανότητες τους να διαζευχθούν, είναι λίγο χαμηλότερες από αυτές των ανθρώπων που παντρεύονται για πρώτη φορά.
Βλέπουμε λοιπόν ότι απαιτούνται σημαντικές έρευνες για να κατανοήσουμε καλά το νέο κοινωνικό πλαίσιο που δημιουργείται στην εποχή μας λόγω του μεγάλου αριθμού διαζυγίων και τη μορφή που παίρνει πλέον ένα σημαντικό ποσοστό των οικογενειών και νοικοκυριών.
Θα τονίσουμε τις διαφορές που πιθανότατα υπάρχουν σε διάφορες χώρες λόγω κοινωνικών, πολιτισμικών, θρησκευτικών και άλλων ιδιαιτεροτήτων. Τα ευρήματα που σας παρουσιάζουμε προέρχονται κυρίως από την Ολλανδία και Νορβηγία και δεν σημαίνει ότι σε άλλες χώρες ισχύουν τα ίδια.
Το σημαντικό που πρέπει να συγκρατήσουμε είναι ότι ως κοινωνία, έχουμε υποχρέωση να μελετούμε και να καταλαβαίνουμε καλά τις νέες πραγματικότητες που διαμορφώνονται. Διότι μόνο έτσι θα μπορούμε να βοηθούμε, όσο το δυνατό καλύτερα τους συνανθρώπους μας όταν μας χρειάζονται.


Ζωή μετά από διαζύγιο: Ποιες οι πιθανότητες για νέα επιτυχημένη σχέση;

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Κατά τις τελευταίες δεκαετίες, παρατηρείται μια δραματική αύξηση του αριθμού των διαζυγίων.
Μια από τις συνέπειες της διάλυσης των σχέσεων, είναι το γεγονός ότι ένας αυξανόμενος αριθμός ανθρώπων, αρχίζουν ξανά, για δεύτερη ή τρίτη φορά, την αναζήτηση ενός συντρόφου που πιθανόν να είναι ο νέος ή η νέα σύζυγος ή συγκάτοικος.
Στην προσπάθεια τους, συναντούν ένα ευρύ φάσμα ανθρώπων που είναι και αυτοί μόνοι τους. Μερικοί έχουν παιδιά από προηγούμενους γάμους, άλλοι έχουν μόνο συγκατοικήσει με κάποιο ενώ υπάρχουν και αυτοί που δεν είχαν ποτέ σχέσεις.
Με βάση την κοινωνική εικόνα που διαμορφώνεται στον τομέα αυτό, Ολλανδοί ερευνητές από το πανεπιστήμιο της Utrecht, εξέτασαν τις συνέπειες που μπορεί να έχουν οι προηγούμενες σχέσεις ενός ατόμου για τιςμελλοντικές του σχέσεις.
Τα προκαταρκτικά ευρήματα, δείχνουν ότι μετά από ένα χωρισμό ή ένα διαζύγιο, οι πιθανότητες νέου γάμου ή απλά συγκατοίκησης, μειώνονται. Ιδιαίτερα ένας προηγούμενος γάμος ή παιδιά που γεννήθηκαν εξαιτίας μιας προηγούμενης σχέσης, μειώνουν τις πιθανότητες και ελπίδες επιτυχίας μιας νέας σχέσης. Επιπρόσθετα οι ελπίδες για μια γυναίκα, είναι λιγότερες σε σύγκριση με τους άνδρες.
Μια πιθανή εξήγηση για την αρνητική επίδραση των προηγούμενων εμπειριών, μπορεί να είναι το ότι οι άνθρωποι γίνονται πολύ πιο προσεκτικοί μετά
από ένα διαζύγιο.
Ας δούμε με περισσότερη λεπτομέρεια την ανάλυση των ευρημάτων των
Ολλανδών ερευνητών:
1. Πιθανότητες μιας νέας σχέσης, προηγούμενος γάμος και παιδιά
Οι ελπίδες για μια νέα σχέση, μειώνονται σημαντικά εάν υπάρχει προηγούμενος γάμος ή παιδιά από προηγούμενη σχέση. Παρά το γεγονός ότι οι χωρισμένοι ή οι διαζευγμένοι άνθρωποι επιθυμούν ακόμη εξίσου έντονα ένα ταίρι, εντούτοις έχουν ισχυρότερη προτίμηση για μια λιγότερο δεσμευτική μορφή σχέσης όπως για παράδειγμα να έχουν τη σχέση αλλά να
ζουν ξεχωριστά ή να συγκατοικούν χωρίς όμως να προχωρούν σε γάμο. Ιδιαίτερα αυτοί που έχουν πάρει διαζύγιο, προτιμούν περισσότερο να μην συζούν με ένα σύντροφο. Αυτοί, που στην προηγούμενη σχέση συγκατοικούσαν μόνο, ακόμη επιθυμούν να κάνουν το ίδιο. Οι προηγούμενες εμπειρίες διαζυγίου, επηρεάζουν πολύ βαθύτερα τις προτιμήσεις των γυναικών παρά εκείνες των ανδρών.
2. Επιλογή του ταιριού
Οι διαζευγμένοι άνδρες και γυναίκες, αρκετά συχνά έχουν ένα ταίρι που επίσης είναι διαζευγμένο. Το γεγονός αυτό ισχύει ανεξάρτητα από την ηλικία των διαζευγμένων. Η ηλικία και το φύλο παίζουν ρόλο για την επόμενη σχέση.
Οι γυναίκες και οι πιο ηλικιωμένοι χωρίς εμπειρίες διαζυγίου, έχουν συχνότερα σύντροφο που είναι διαζευγμένος. Οι άντρες και οι νεότεροι χωρίς εμπειρίες διαζυγίου, έχουν με μεγαλύτερη συχνότητα, ένα νέο σύντροφο χωρίς προηγούμενο ιστορικό σχέσης.
3. Ξανά διαζύγιο
Οι προηγούμενες εμπειρίες, επηρεάζουν τις ελπίδες επιτυχίας της επόμενης σχέσης. Στοιχεία από τη Νορβηγία, δείχνουν ότι άνθρωποι που ήδη βίωσαν εμπειρία διαζυγίου, έχουν περισσότερες πιθανότητες να πάρουν ξανά διαζύγιο.
Μεταξύ αυτών που έχουν προηγούμενες εμπειρίες συγκατοίκησης και συνάπτουν ξανά νέα σχέση και συγκατοικούν, οι πιθανότητες διάλυσης της νέας σχέσης είναι οι ίδιες όπως σε ανθρώπους που συγκατοικούν για πρώτη φορά.
Μόλις παντρευτούν οι άνθρωποι που συγκατοικούν, οι πιθανότητες τους να διαζευχθούν, είναι λίγο χαμηλότερες από αυτές των ανθρώπων που παντρεύονται για πρώτη φορά.
Βλέπουμε λοιπόν ότι απαιτούνται σημαντικές έρευνες για να κατανοήσουμε καλά το νέο κοινωνικό πλαίσιο που δημιουργείται στην εποχή μας λόγω του μεγάλου αριθμού διαζυγίων και τη μορφή που παίρνει πλέον ένα σημαντικό ποσοστό των οικογενειών και νοικοκυριών.
Θα τονίσουμε τις διαφορές που πιθανότατα υπάρχουν σε διάφορες χώρες λόγω κοινωνικών, πολιτισμικών, θρησκευτικών και άλλων ιδιαιτεροτήτων. Τα ευρήματα που σας παρουσιάζουμε προέρχονται κυρίως από την Ολλανδία και Νορβηγία και δεν σημαίνει ότι σε άλλες χώρες ισχύουν τα ίδια.
Το σημαντικό που πρέπει να συγκρατήσουμε είναι ότι ως κοινωνία, έχουμε υποχρέωση να μελετούμε και να καταλαβαίνουμε καλά τις νέες πραγματικότητες που διαμορφώνονται. Διότι μόνο έτσι θα μπορούμε να βοηθούμε, όσο το δυνατό καλύτερα τους συνανθρώπους μας όταν μας χρειάζονται.


Μέχρι σήμερα γνωρίζαμε ότι η επιλογή συντρόφου διέπεται από συγκεκριμένα στερεότυπα. Δηλαδή ότι συνήθως οι γυναίκες προτιμούν τους μεγαλύτερους, εύπορους και ισχυρούς άνδρες, ενώ οι άνδρες ελκύονται από νεότερες γυναίκες που ξέρουν να μαγειρεύουν.
Ωστόσο, τα στερεότυπα αυτά καταρρίπτονται από μια νέα έρευνα που αποκαλύπτει ότι οι ερωτικές προτιμήσεις σχετίζονται περισσότερο με την κοινωνική προέλευση, αλλά και με την καταγωγή.
Δύο αμερικανοί ψυχολόγοι έκαναν έρευνα σε δέκα χώρες (Νότια Κορέα, Μεξικό, Τουρκία, Ιταλία, Πολωνία, Πορτογαλία, Φινλανδία, Φιλιππίνες, Γερμανία και ΗΠΑ) , ζητώντας να μάθουν τι αναζητούν οι άνθρωποι σε έναν σύντροφο.
Όπως διαπίστωσαν, στις χώρες όπου υπάρχει περισσότερη ισότητα ανάμεσα στα δύο φύλα, τα στερεότυπα τείνουν να ακυρώνονται.
Οι άνδρες δεν θέλουν απαραιτήτως μία γυναίκα, νέα, δοτική και καλή μαγείρισσα, ενώ οι γυναίκες γυρνούν την πλάτη στους γηραιότερους και πλούσιους, προτιμώντας άνδρες νεότερους, έξυπνους και πιο όμορφους.
Αντιθέτως, σε χώρες όπου ο άνδρας διατηρεί τον τίτλο και το ρόλο του ισχυρού, τα στερεότυπα παραμένουν ακλόνητα.
Ένα άλλο ενδιαφέρον στοιχείο έχει να κάνει με τον μιμιτισμό. Σύμφωνα με τους ψυχολόγους, οι άνδρες τείνουν να αναζητούν στις γυναίκες αυτό που έχουν βιώσει στο οικογενειακό τους περιβάλλον.
Ένας άνδρας που μεγάλωσε βλέποντας όλες τις γυναίκες να μαγειρεύουν και τους άνδρες να μη συμμετέχουν στις εργασίες του σπιτιού, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα ψάξει να βρει ένα ανάλογο ταίρι.
Το ίδιο ισχύει και για τις γυναίκες που γαλουχούνται με το πρότυπο της «πλανεύτρας» που σαγηνεύει τους ώριμους και επιτυχημένους άνδρες.

Πώς επιλέγουμε σύντροφο

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Μέχρι σήμερα γνωρίζαμε ότι η επιλογή συντρόφου διέπεται από συγκεκριμένα στερεότυπα. Δηλαδή ότι συνήθως οι γυναίκες προτιμούν τους μεγαλύτερους, εύπορους και ισχυρούς άνδρες, ενώ οι άνδρες ελκύονται από νεότερες γυναίκες που ξέρουν να μαγειρεύουν.
Ωστόσο, τα στερεότυπα αυτά καταρρίπτονται από μια νέα έρευνα που αποκαλύπτει ότι οι ερωτικές προτιμήσεις σχετίζονται περισσότερο με την κοινωνική προέλευση, αλλά και με την καταγωγή.
Δύο αμερικανοί ψυχολόγοι έκαναν έρευνα σε δέκα χώρες (Νότια Κορέα, Μεξικό, Τουρκία, Ιταλία, Πολωνία, Πορτογαλία, Φινλανδία, Φιλιππίνες, Γερμανία και ΗΠΑ) , ζητώντας να μάθουν τι αναζητούν οι άνθρωποι σε έναν σύντροφο.
Όπως διαπίστωσαν, στις χώρες όπου υπάρχει περισσότερη ισότητα ανάμεσα στα δύο φύλα, τα στερεότυπα τείνουν να ακυρώνονται.
Οι άνδρες δεν θέλουν απαραιτήτως μία γυναίκα, νέα, δοτική και καλή μαγείρισσα, ενώ οι γυναίκες γυρνούν την πλάτη στους γηραιότερους και πλούσιους, προτιμώντας άνδρες νεότερους, έξυπνους και πιο όμορφους.
Αντιθέτως, σε χώρες όπου ο άνδρας διατηρεί τον τίτλο και το ρόλο του ισχυρού, τα στερεότυπα παραμένουν ακλόνητα.
Ένα άλλο ενδιαφέρον στοιχείο έχει να κάνει με τον μιμιτισμό. Σύμφωνα με τους ψυχολόγους, οι άνδρες τείνουν να αναζητούν στις γυναίκες αυτό που έχουν βιώσει στο οικογενειακό τους περιβάλλον.
Ένας άνδρας που μεγάλωσε βλέποντας όλες τις γυναίκες να μαγειρεύουν και τους άνδρες να μη συμμετέχουν στις εργασίες του σπιτιού, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα ψάξει να βρει ένα ανάλογο ταίρι.
Το ίδιο ισχύει και για τις γυναίκες που γαλουχούνται με το πρότυπο της «πλανεύτρας» που σαγηνεύει τους ώριμους και επιτυχημένους άνδρες.
Η χρησιμοποίηση λαδιού καρύδας από κοκοφοίνικα μπορεί να καταπολεμήσει τα βακτήρια, τα οποία σαπίζουν τα δόντια.
Το εν λόγω λάδι αποτελεί αποτελεσματικό φυσικό αντιβιοτικό που θα μπορούσε να ενσωματωθεί σε εμπορικά προϊόντα οδοντικής προστασίας, σύμφωνα με ιρλανδούς επιστήμονες, οι οποίοι παρουσίασαν τα ευρήματά τους σε συνέδριο της Εταιρίας Γενικής Μικροβιολογίας στη Βρετανία.
Οι ερευνητές του Ινστιτούτου Τεχνολογίας Athlone, με επικεφαλής τον δρα Ντάμιεν Μπρέιντι, έλεγξαν τις αντιμικροβιακές ιδιότητες του λαδιού καρύδας τόσο στη φυσική ανεπεξέργαστη κατάστασή του, όσο και μετά από την επεξεργασία του με ένζυμα (όπως κατά την πέψη).
Το λάδι δοκιμάστηκε εναντίον στελεχών του στρεπτόκοκκου, ενός βακτηρίου πολύ συνηθισμένου μέσα στο στόμα.
Όπως διαπιστώθηκε, ιδίως η επεξεργασμένη μέσω ενζύμων μορφή του λαδιού της καρύδας εμποδίζει σε σημαντικό βαθμό την ανάπτυξη των περισσότερων στελεχών του στρεπτόκοκκου, μεταξύ των οποίων ενός (Streptococcus mutans) που παράγει οξύ και συνιστά μείζονα απειλή για φθορά των δοντιών.
Πολλές έρευνες στο παρελθόν έχουν δείξει ότι διάφορες τροφές έχουν προστατευτική δράση κατά διαφόρων παθογόνων μικροοργανισμών.
Μεταξύ άλλων, έχει βρεθεί ότι το γάλα, μετά την προσθήκη ορισμένων ενζύμων, προστατεύει την αδαμαντίνη των δοντιών από τα βακτήρια του στρεπτόκοκκου.
Οι ιρλανδοί ερευνητές σχεδιάζουν περαιτέρω μελέτες σχετικά με τον συγκεκριμένο μοριακό μηχανισμό μέσω του οποίου το λάδι της καρύδας δρα πάνω στον στρεπτόκοκκο, καθώς και για να διαπιστώσουν έναντι ποιών άλλων βακτηρίων και ζυμομυκήτων είναι δραστικό το λάδι.
Ήδη οι επιστήμονες έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι το τροποποιημένο με ένζυμα λάδι καρύδας είναι αποτελεσματικό εναντίον του μύκητα Candida albicans, ο οποίος, μεταξύ άλλων, προκαλεί άφτρες στο στόμα.
Σύμφωνα με τον Μπρέιντι, το εν λόγω λάδι -και μάλιστα σε χαμηλές ποσότητες- θα μπορούσε να αποτελέσει μια καλή εναλλακτική λύση σε σχέση με τα συνήθη χημικά πρόσθετα που χρησιμοποιούνται στα εμπορικά προϊόντα οδοντικής προστασίας.
Όπως προσθέτει, καθώς αυξάνεται διεθνώς η αντίσταση των μικροβίων στα υπάρχοντα αντιβιοτικά, είναι σημαντικό να αναζητηθούν νέοι τρόποι καταπολέμησης των μικροβιακών λοιμώξεων.

Το λάδι της καρύδας προστατεύει τα δόντια

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Η χρησιμοποίηση λαδιού καρύδας από κοκοφοίνικα μπορεί να καταπολεμήσει τα βακτήρια, τα οποία σαπίζουν τα δόντια.
Το εν λόγω λάδι αποτελεί αποτελεσματικό φυσικό αντιβιοτικό που θα μπορούσε να ενσωματωθεί σε εμπορικά προϊόντα οδοντικής προστασίας, σύμφωνα με ιρλανδούς επιστήμονες, οι οποίοι παρουσίασαν τα ευρήματά τους σε συνέδριο της Εταιρίας Γενικής Μικροβιολογίας στη Βρετανία.
Οι ερευνητές του Ινστιτούτου Τεχνολογίας Athlone, με επικεφαλής τον δρα Ντάμιεν Μπρέιντι, έλεγξαν τις αντιμικροβιακές ιδιότητες του λαδιού καρύδας τόσο στη φυσική ανεπεξέργαστη κατάστασή του, όσο και μετά από την επεξεργασία του με ένζυμα (όπως κατά την πέψη).
Το λάδι δοκιμάστηκε εναντίον στελεχών του στρεπτόκοκκου, ενός βακτηρίου πολύ συνηθισμένου μέσα στο στόμα.
Όπως διαπιστώθηκε, ιδίως η επεξεργασμένη μέσω ενζύμων μορφή του λαδιού της καρύδας εμποδίζει σε σημαντικό βαθμό την ανάπτυξη των περισσότερων στελεχών του στρεπτόκοκκου, μεταξύ των οποίων ενός (Streptococcus mutans) που παράγει οξύ και συνιστά μείζονα απειλή για φθορά των δοντιών.
Πολλές έρευνες στο παρελθόν έχουν δείξει ότι διάφορες τροφές έχουν προστατευτική δράση κατά διαφόρων παθογόνων μικροοργανισμών.
Μεταξύ άλλων, έχει βρεθεί ότι το γάλα, μετά την προσθήκη ορισμένων ενζύμων, προστατεύει την αδαμαντίνη των δοντιών από τα βακτήρια του στρεπτόκοκκου.
Οι ιρλανδοί ερευνητές σχεδιάζουν περαιτέρω μελέτες σχετικά με τον συγκεκριμένο μοριακό μηχανισμό μέσω του οποίου το λάδι της καρύδας δρα πάνω στον στρεπτόκοκκο, καθώς και για να διαπιστώσουν έναντι ποιών άλλων βακτηρίων και ζυμομυκήτων είναι δραστικό το λάδι.
Ήδη οι επιστήμονες έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι το τροποποιημένο με ένζυμα λάδι καρύδας είναι αποτελεσματικό εναντίον του μύκητα Candida albicans, ο οποίος, μεταξύ άλλων, προκαλεί άφτρες στο στόμα.
Σύμφωνα με τον Μπρέιντι, το εν λόγω λάδι -και μάλιστα σε χαμηλές ποσότητες- θα μπορούσε να αποτελέσει μια καλή εναλλακτική λύση σε σχέση με τα συνήθη χημικά πρόσθετα που χρησιμοποιούνται στα εμπορικά προϊόντα οδοντικής προστασίας.
Όπως προσθέτει, καθώς αυξάνεται διεθνώς η αντίσταση των μικροβίων στα υπάρχοντα αντιβιοτικά, είναι σημαντικό να αναζητηθούν νέοι τρόποι καταπολέμησης των μικροβιακών λοιμώξεων.

Σάββατο 8 Ιουλίου 2017

Ο Dr O'Connor εξηγεί πως τα άτομα που συνήθως τρέφονται με τέτοιο τρόπο όταν βρίσκονται σε κατάσταση άγχους, βλέπουν περισσότερο «συναισθηματικά» την τροφή.
"Τα άτομα αυτά είναι πιο ευαίσθητα και έχουν την τάση να στρέφονται στο φαγητό σαν μια διέξοδο στα προβλήματά τους.
"Με άλλα λόγια, όταν αισθάνονται άγχος, όταν τα συναισθήματά τους είναι ταραγμένα ή όταν νιώθουν αρνητικά για τον εαυτό τους, προσπαθούν να αποφύγουν αυτά τα αρνητικά συναισθήματα στρέφοντας την προσοχή τους στο φαγητό."
Ο Cary Cooper, καθηγητής εργασιακής ψυχολογίας στο πανεπιστήμιο του Lancaster, υποστηρίζει ότι οι άνδρες είναι λιγότερο πιθανό να επηρεάζονται με τέτοιο τρόπο από επιβαρυμένα ωράρια εργασίας καθώς δεν χρειάζεται να ασχολούνται με πολλά πράγματα παράλληλα όπως οι γυναίκες.
"Στους άνδρες αρέσει να εργάζονται πολλές ώρες γιατί τους κάνει να νιώθουν σημαντικοί. Υποθέτω επίσης ότι πολλοί άνδρες επιλέγουν να εργάζονται περισσότερο για να αποφύγουν την ενασχόληση με δουλειές και υποθέσεις του σπιτιού.
"Από την άλλη μεριά, όταν οι γυναίκες εργάζονται πολλές ώρες αγχώνονται περισσότερο γιατί από αυτές απαιτείται όχι μόνο να αποδίδουν στο εργασιακό περιβάλλον αλλά και στο σπίτι."
Η εν λόγω έρευνα χρηματοδοτήθηκε από το βρετανικό Συμβούλιο Οικονομικών και Κοινωνικών Ερευνών.

Υπερωρίες στη δουλειά και στο σπίτι

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Ο Dr O'Connor εξηγεί πως τα άτομα που συνήθως τρέφονται με τέτοιο τρόπο όταν βρίσκονται σε κατάσταση άγχους, βλέπουν περισσότερο «συναισθηματικά» την τροφή.
"Τα άτομα αυτά είναι πιο ευαίσθητα και έχουν την τάση να στρέφονται στο φαγητό σαν μια διέξοδο στα προβλήματά τους.
"Με άλλα λόγια, όταν αισθάνονται άγχος, όταν τα συναισθήματά τους είναι ταραγμένα ή όταν νιώθουν αρνητικά για τον εαυτό τους, προσπαθούν να αποφύγουν αυτά τα αρνητικά συναισθήματα στρέφοντας την προσοχή τους στο φαγητό."
Ο Cary Cooper, καθηγητής εργασιακής ψυχολογίας στο πανεπιστήμιο του Lancaster, υποστηρίζει ότι οι άνδρες είναι λιγότερο πιθανό να επηρεάζονται με τέτοιο τρόπο από επιβαρυμένα ωράρια εργασίας καθώς δεν χρειάζεται να ασχολούνται με πολλά πράγματα παράλληλα όπως οι γυναίκες.
"Στους άνδρες αρέσει να εργάζονται πολλές ώρες γιατί τους κάνει να νιώθουν σημαντικοί. Υποθέτω επίσης ότι πολλοί άνδρες επιλέγουν να εργάζονται περισσότερο για να αποφύγουν την ενασχόληση με δουλειές και υποθέσεις του σπιτιού.
"Από την άλλη μεριά, όταν οι γυναίκες εργάζονται πολλές ώρες αγχώνονται περισσότερο γιατί από αυτές απαιτείται όχι μόνο να αποδίδουν στο εργασιακό περιβάλλον αλλά και στο σπίτι."
Η εν λόγω έρευνα χρηματοδοτήθηκε από το βρετανικό Συμβούλιο Οικονομικών και Κοινωνικών Ερευνών.
ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ,ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ :
Σύμφωνα με έρευνα Καναδών ψυχολόγων, οι άνδρες χάνουν την ικανότητα να επιλέγουν αυτό που τους συμφέρει περισσότερο, μπροστά στη θέα όμορφων γυναικών.
Οι εθελοντές που συμμετείχαν στο πείραμα του Πανεπιστημίου του Χάμιλτον κλήθηκαν να κοιτάξουν σε μια οθόνη υπολογιστή πρόσωπα του αντίθετου φύλου. Στη συνέχεια τους δόθηκαν δύο επιλογές: είτε να αμοιφθούν με 15 έως 35 δολάρια την αμέσως επόμενη ημέρα, είτε με 50 έως 75 δολάρια έπειτα από κάποιο χρονικό διάστημα.
Διαπιστώθηκε ότι οι άνδρες που είχαν κοιτάξει όμορφες γυναίκες προτίμησαν τη λιγότερο συμφέρουσα επιλογή της άμεσης αμοιβής, ενώ όσοι είχαν δει γυναίκες μέτριας εμφάνισης μπόρεσαν να χρησιμοποιήσουν καλύτερα τη λογική τους.
Η γυναικεία λογική, αντίθετα, δεν φάνηκε να επηρεάζεται από τη γοητεία του αντίθετου φύλου.
Όπως εξηγεί η ηλεκτρονική σελίδα του περιοδικού New Scientist, στόχος της ομάδας της Δρ Μάργκο Ουίλσον ήταν να μελετήσει την επίδραση της σεξουαλικής διέγερσης σε ένα ψυχολογικό φαινόμενο που ονομάζεται «παράβλεψη του μέλλοντος» (discounting the future).
Όλα τα ζώα εκδηλώνουν αυτή την τάση: προτιμούν τα οφέλη του τύπου «εδώ και τώρα» παρά οφέλη που θα έρθουν στο μέλλον, έστω και μεγαλύτερα.
Ακόμα και στον άνθρωπο, η άμεση καταβολή ενός ποσού είναι προτιμότερη από την καταβολή του ίδιου ποσού αργότερα στο μέλλον. Όταν όμως η μελλοντική αμοιβή είναι πολύ υψηλότερη, η λογική υποδεικνύει ότι είναι καλύτερα κανείς να περιμένει.
Η λογική αυτή σκέψη διαταράσσεται σε ορισμένους ανθρώπους, όπως για παράδειγμα σε χρήστες ναρκωτικών, που προτιμούν μια μικρή ποσότητα ναρκωτικού εδώ και τώρα από μια μεγαλύτερη ποσότητα στο μέλλον.
Φαίνεται όμως ότι και η γοητεία λειτουργεί κατά τον ίδιο τρόπο. Όπως αναφέρει η Δρ Ουίλσον: «Δεν έχουμε διαλευκάνει τους ψυχολογικούς μηχανισμούς στους οποίους οφείλονται τα αποτελέσματά μας. Αλλά υποθέτουμε ότι η θέα όμορφων γυναικών ήταν μέτρια διεγερτική, πυροδοτώντας νευρικούς μηχανισμούς που σχετίζονται με το σεξουαλικό οπορτουνισμό».
Άλλοι ερευνητές δίνουν μια διαφορετική, εξελικτική εξήγηση στο φαινόμενο: όταν υπάρχει η πιθανότητα να έχει κανείς μια πολύ όμορφη σύντροφο, ίσως αξίζει να διακυνδυνεύσει να παραβλέψει την άμεσα διαθέσιμη, αλλά λιγότερο γοητευτική εναλλακτική λύση.

Οι όμορφες γυναίκες κάνουν τους άνδρες να τα χάνουν

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Σύμφωνα με έρευνα Καναδών ψυχολόγων, οι άνδρες χάνουν την ικανότητα να επιλέγουν αυτό που τους συμφέρει περισσότερο, μπροστά στη θέα όμορφων γυναικών.
Οι εθελοντές που συμμετείχαν στο πείραμα του Πανεπιστημίου του Χάμιλτον κλήθηκαν να κοιτάξουν σε μια οθόνη υπολογιστή πρόσωπα του αντίθετου φύλου. Στη συνέχεια τους δόθηκαν δύο επιλογές: είτε να αμοιφθούν με 15 έως 35 δολάρια την αμέσως επόμενη ημέρα, είτε με 50 έως 75 δολάρια έπειτα από κάποιο χρονικό διάστημα.
Διαπιστώθηκε ότι οι άνδρες που είχαν κοιτάξει όμορφες γυναίκες προτίμησαν τη λιγότερο συμφέρουσα επιλογή της άμεσης αμοιβής, ενώ όσοι είχαν δει γυναίκες μέτριας εμφάνισης μπόρεσαν να χρησιμοποιήσουν καλύτερα τη λογική τους.
Η γυναικεία λογική, αντίθετα, δεν φάνηκε να επηρεάζεται από τη γοητεία του αντίθετου φύλου.
Όπως εξηγεί η ηλεκτρονική σελίδα του περιοδικού New Scientist, στόχος της ομάδας της Δρ Μάργκο Ουίλσον ήταν να μελετήσει την επίδραση της σεξουαλικής διέγερσης σε ένα ψυχολογικό φαινόμενο που ονομάζεται «παράβλεψη του μέλλοντος» (discounting the future).
Όλα τα ζώα εκδηλώνουν αυτή την τάση: προτιμούν τα οφέλη του τύπου «εδώ και τώρα» παρά οφέλη που θα έρθουν στο μέλλον, έστω και μεγαλύτερα.
Ακόμα και στον άνθρωπο, η άμεση καταβολή ενός ποσού είναι προτιμότερη από την καταβολή του ίδιου ποσού αργότερα στο μέλλον. Όταν όμως η μελλοντική αμοιβή είναι πολύ υψηλότερη, η λογική υποδεικνύει ότι είναι καλύτερα κανείς να περιμένει.
Η λογική αυτή σκέψη διαταράσσεται σε ορισμένους ανθρώπους, όπως για παράδειγμα σε χρήστες ναρκωτικών, που προτιμούν μια μικρή ποσότητα ναρκωτικού εδώ και τώρα από μια μεγαλύτερη ποσότητα στο μέλλον.
Φαίνεται όμως ότι και η γοητεία λειτουργεί κατά τον ίδιο τρόπο. Όπως αναφέρει η Δρ Ουίλσον: «Δεν έχουμε διαλευκάνει τους ψυχολογικούς μηχανισμούς στους οποίους οφείλονται τα αποτελέσματά μας. Αλλά υποθέτουμε ότι η θέα όμορφων γυναικών ήταν μέτρια διεγερτική, πυροδοτώντας νευρικούς μηχανισμούς που σχετίζονται με το σεξουαλικό οπορτουνισμό».
Άλλοι ερευνητές δίνουν μια διαφορετική, εξελικτική εξήγηση στο φαινόμενο: όταν υπάρχει η πιθανότητα να έχει κανείς μια πολύ όμορφη σύντροφο, ίσως αξίζει να διακυνδυνεύσει να παραβλέψει την άμεσα διαθέσιμη, αλλά λιγότερο γοητευτική εναλλακτική λύση.
Οι γυναίκες που εργάζονται πολλές ώρες είναι πιο πιθανό σε σχέση με τους άνδρες να ενδώσουν σε ανθυγιεινές συμπεριφορές όπως είναι η κακή διατροφή, η υπερβολική κατανάλωση καφεΐνης και το υπερβολικό κάπνισμα. 
Ερευνητική ομάδα από το πανεπιστήμιο Leeds της Βρετανίας βρήκε ότι οι άνδρες και οι γυναίκες αντιδρούν πολύ διαφορετικά σε ένα επιβαρυμένο πρόγραμμα εργασίας, με τις γυναίκες να επηρεάζονται περισσότερο.
Και τα δύο φύλα είναι πιθανό να αυξήσουν την κατανάλωση ανθυγιεινών τροφών.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, κάτι τέτοιο είναι πιθανά απόρροια του άγχους που προκαλεί μια υψηλών απαιτήσεων εργασία.
Στη μελέτη τους βρήκαν ότι οι γυναίκες που εργάζονται πολλές ώρες, καταναλώνουν περισσότερες τροφές με πολλά λιπαρά και θερμίδες, γυμνάζονται λιγότερο και πίνουν περισσότερους καφέδες σε σχέση με τους άνδρες συναδέλφους τους που εργάζονται περίπου τις ίδιες ώρες.
Επίσης, αν είναι καπνίστριες, συνήθως καπνίζουν περισσότερο. Ωστόσο, τα επιβαρυμένα ωράρια εργασίας φαίνεται να μην έχουν κάποια αρνητική επίδραση στην άσκηση, το κάπνισμα και την κατανάλωση καφεΐνης στους άνδρες. Τόσο στις γυναίκες όσο και στους άνδρες, παρατηρήθηκε μειωμένη κατανάλωση αλκοόλ.
Τροφή της …παρηγοριάς
Τα ευρήματα αυτά είναι μέρος μιας ευρύτερης έρευνας σχετικά με την επίδραση του άγχους στις διατροφικές συνήθειες των ατόμων.
Ο επικεφαλής της μελέτης Dr Daryl O'Connor αναφέρει: "Το άγχος διαταράσσει τις φυσιολογικές διατροφικές συνήθειες.
"Υπό την επήρεια του άγχους, τα άτομα συνήθως επιλέγουν τροφές με υψηλά λιπαρά και θερμίδες και δεν προτιμούν τις πιο υγιεινές τροφές.
"Επίσης, περιορίζουν την ποσότητα τροφής στα κυρίως γεύματά τους, τρώνε λιγότερα φρούτα και λαχανικά και στρέφονται περισσότερο σε αλμυρά ή γλυκά σνακ με πολλά λιπαρά."
Στην έρευνα μελετήθηκε το άγχος που προκαλούν περιστατικά μικρής σημασίας τόσο στο εργασιακό περιβάλλον όσο και εκτός, όπως είναι μια διαφωνία με ένα φίλο η συνεργάτη, μια συνάντηση με τον προϊστάμενο, μια επαγγελματική παρουσίαση ή η μη ολοκλήρωση ενός έργου στον προκαθορισμένο χρόνο.
Τα άτομα που δήλωσαν πως αντιμετωπίζουν ένα ή περισσότερα τέτοια περιστατικά κατά τη διάρκεια της ημέρας κατανάλωναν περισσότερα σνακ ανάμεσα στα γεύματα, έτρωγαν λιγότερα φρούτα και λαχανικά και μικρότερης ποσότητας κυρίως γεύματα. 

Οι υπερωρίες βλάπτουν τις γυναίκες!

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Οι γυναίκες που εργάζονται πολλές ώρες είναι πιο πιθανό σε σχέση με τους άνδρες να ενδώσουν σε ανθυγιεινές συμπεριφορές όπως είναι η κακή διατροφή, η υπερβολική κατανάλωση καφεΐνης και το υπερβολικό κάπνισμα. 
Ερευνητική ομάδα από το πανεπιστήμιο Leeds της Βρετανίας βρήκε ότι οι άνδρες και οι γυναίκες αντιδρούν πολύ διαφορετικά σε ένα επιβαρυμένο πρόγραμμα εργασίας, με τις γυναίκες να επηρεάζονται περισσότερο.
Και τα δύο φύλα είναι πιθανό να αυξήσουν την κατανάλωση ανθυγιεινών τροφών.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, κάτι τέτοιο είναι πιθανά απόρροια του άγχους που προκαλεί μια υψηλών απαιτήσεων εργασία.
Στη μελέτη τους βρήκαν ότι οι γυναίκες που εργάζονται πολλές ώρες, καταναλώνουν περισσότερες τροφές με πολλά λιπαρά και θερμίδες, γυμνάζονται λιγότερο και πίνουν περισσότερους καφέδες σε σχέση με τους άνδρες συναδέλφους τους που εργάζονται περίπου τις ίδιες ώρες.
Επίσης, αν είναι καπνίστριες, συνήθως καπνίζουν περισσότερο. Ωστόσο, τα επιβαρυμένα ωράρια εργασίας φαίνεται να μην έχουν κάποια αρνητική επίδραση στην άσκηση, το κάπνισμα και την κατανάλωση καφεΐνης στους άνδρες. Τόσο στις γυναίκες όσο και στους άνδρες, παρατηρήθηκε μειωμένη κατανάλωση αλκοόλ.
Τροφή της …παρηγοριάς
Τα ευρήματα αυτά είναι μέρος μιας ευρύτερης έρευνας σχετικά με την επίδραση του άγχους στις διατροφικές συνήθειες των ατόμων.
Ο επικεφαλής της μελέτης Dr Daryl O'Connor αναφέρει: "Το άγχος διαταράσσει τις φυσιολογικές διατροφικές συνήθειες.
"Υπό την επήρεια του άγχους, τα άτομα συνήθως επιλέγουν τροφές με υψηλά λιπαρά και θερμίδες και δεν προτιμούν τις πιο υγιεινές τροφές.
"Επίσης, περιορίζουν την ποσότητα τροφής στα κυρίως γεύματά τους, τρώνε λιγότερα φρούτα και λαχανικά και στρέφονται περισσότερο σε αλμυρά ή γλυκά σνακ με πολλά λιπαρά."
Στην έρευνα μελετήθηκε το άγχος που προκαλούν περιστατικά μικρής σημασίας τόσο στο εργασιακό περιβάλλον όσο και εκτός, όπως είναι μια διαφωνία με ένα φίλο η συνεργάτη, μια συνάντηση με τον προϊστάμενο, μια επαγγελματική παρουσίαση ή η μη ολοκλήρωση ενός έργου στον προκαθορισμένο χρόνο.
Τα άτομα που δήλωσαν πως αντιμετωπίζουν ένα ή περισσότερα τέτοια περιστατικά κατά τη διάρκεια της ημέρας κατανάλωναν περισσότερα σνακ ανάμεσα στα γεύματα, έτρωγαν λιγότερα φρούτα και λαχανικά και μικρότερης ποσότητας κυρίως γεύματα. 

Παρασκευή 7 Ιουλίου 2017

Τα μήλα είναι πλούσια σε φλαβονοειδείς ουσίες. Πιθανόν χάρις στις αντιοξειδωτικές τους ιδιότητες να είναι μεταξύ των πρωταθλητών της καταπολέμησης κινδύνου προσβολής από καρδιακές και αγγειακές παθήσεις.
Βασικά τα μήλα μπορεί να μας προστατεύουν από καρδιακή προσβολή και εγκεφαλικά επεισόδια. Το ίδιο φαίνεται να ισχύει σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες και για τα αχλάδια και το κρασί.
Οι προστατευτικές δράσεις των μήλων σχετίζονται με μείωση της οξείδωσης της κακής χοληστερόλης LDL και του κίνδύνου στένωσης ζωτικών αρτηριών καρδίας και εγκέφαλου. Η απόφραξη τους οδηγεί συχνά στο θάνατο.
Το μήλο εκτός από τα οφέλη του για την καρδία και τις αρτηρίες μας είναι ωφέλιμο και για άλλα συστήματα του οργανισμού μας. Έρευνες έχουν δείξει ότι συμβάλει στη μείωση του κινδύνου προσβολής από καρκίνο του παχέος εντέρου, του προστάτη και του πνεύμονα.
Επίσης μερικές ερευνητικές εργασίες έδειξαν ότι ο χυμός του μήλου αυξάνει την παραγωγή νευροδιαβιβαστών. Με τον τρόπο αυτό βελτιώνει τη λειτουργία του εγκεφάλου και πιθανόν να επιβραδύνει την εγκατάσταση άνοιας λόγω γήρανσης.  
Να θυμάστε ότι είχε δίκιο η μητέρα σας που σας έλεγε ότι ένα μήλο την ημέρα κάνει το γιατρό πιο πέρα και μην αμελείτε την υγιεινή σας διατροφή για καλύτερη και μακρύτερη ζωή.

Τα μήλα προστατεύον την καρδιά

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Τα μήλα είναι πλούσια σε φλαβονοειδείς ουσίες. Πιθανόν χάρις στις αντιοξειδωτικές τους ιδιότητες να είναι μεταξύ των πρωταθλητών της καταπολέμησης κινδύνου προσβολής από καρδιακές και αγγειακές παθήσεις.
Βασικά τα μήλα μπορεί να μας προστατεύουν από καρδιακή προσβολή και εγκεφαλικά επεισόδια. Το ίδιο φαίνεται να ισχύει σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες και για τα αχλάδια και το κρασί.
Οι προστατευτικές δράσεις των μήλων σχετίζονται με μείωση της οξείδωσης της κακής χοληστερόλης LDL και του κίνδύνου στένωσης ζωτικών αρτηριών καρδίας και εγκέφαλου. Η απόφραξη τους οδηγεί συχνά στο θάνατο.
Το μήλο εκτός από τα οφέλη του για την καρδία και τις αρτηρίες μας είναι ωφέλιμο και για άλλα συστήματα του οργανισμού μας. Έρευνες έχουν δείξει ότι συμβάλει στη μείωση του κινδύνου προσβολής από καρκίνο του παχέος εντέρου, του προστάτη και του πνεύμονα.
Επίσης μερικές ερευνητικές εργασίες έδειξαν ότι ο χυμός του μήλου αυξάνει την παραγωγή νευροδιαβιβαστών. Με τον τρόπο αυτό βελτιώνει τη λειτουργία του εγκεφάλου και πιθανόν να επιβραδύνει την εγκατάσταση άνοιας λόγω γήρανσης.  
Να θυμάστε ότι είχε δίκιο η μητέρα σας που σας έλεγε ότι ένα μήλο την ημέρα κάνει το γιατρό πιο πέρα και μην αμελείτε την υγιεινή σας διατροφή για καλύτερη και μακρύτερη ζωή.
ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ,ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ :
Στην εποχή μας το χρόνιο ανεξέλεγκτο στρες, δηλητηριάζει σε πολλούς ανθρώπους την καθημερινή ζωή. Οι επιπτώσεις δεν είναι μόνο βλαβερές για πολλά συστήματα του σώματος αλλά επιδεινώνουν επίσης τις διαπροσωπικές, συζυγικές, επαγγελματικές και οικογενειακές σχέσεις.
Είναι λοιπόν λογικό να διερωτηθούμε εάν το χιούμορ και το γέλιο, θα μπορούσαν να βοηθούν στην καλύτερη καταπολέμηση του στρες, προσφέροντας ανακούφιση και χαλάρωση.
Τα άτομα που γελούν εύκολα και έχουν την αίσθηση του χιούμορ, σε αντίθεση με αυτούς που θυμώνουν εύκολα, φαίνεται σύμφωνα με έρευνες να παρουσιάζουν λιγότερα καρδιακά επεισόδια.
Ακόμη και η αναμονή ενός ευχάριστου γεγονότος το οποίο θα συνοδευτεί από πολύ γέλιο, προάγει αλλαγές στο μεταβολισμό του σώματος που είναι ευεργετικές για διάφορα όργανα και για τα αιμοφόρα αγγεία.
Η προσδοκία για ένα καλό γέλιο, ακόμη και μέρες πριν από το γεγονός που θα προσφέρει το γέλιο, αυξάνει στο αίμα τις ενδορφίνες, μειώνει τις ορμόνες του στρες, αυξάνει ορμόνες που σχετίζονται με τη χαλάρωση και την ευχαρίστηση.
Επιστήμονες του πανεπιστήμιου της Καλιφόρνιας, μέτρησαν σε άνδρες εθελοντές τις ορμονικές αλλαγές στο αίμα όταν αυτοί περίμεναν από 3 μέρες πριν, να δουν ένα ευχάριστο γεγονός που αναμενόταν ότι θα τους προκαλούσε πολύ γέλιο. Οι μετρήσεις έδειξαν ενδιαφέροντα στοιχεία:
1. Πτώση κατά 39% των επιπέδων της κορτιζόνης στο αίμα, η οποία είναι ορμόνη που σχετίζεται με το στρες
2. Πτώση κατά 70% της αδρεναλίνης, η οποία είναι η κατεξοχήν ορμόνη του στρες
3. Αύξηση κατά 27% της ενδορφίνης, η οποία είναι ορμόνη που παράγεται από τον οργανισμό, ανάλογη της μορφίνης και που κάνει το άτομο να νιώθει καλά
4. Αύξηση κατά 87% της αυξητικής ορμόνης. Η αυξητική ορμόνη έχει θετικές επιδράσεις στο ανοσοποιητικό σύστημα που είναι το σύστημα άμυνας του οργανισμού
Η μείωση των ορμονών του στρες συμβάλλει στη μείωση της αρτηριακής πίεσης ελαττώνοντας έτσι τον κίνδυνο για καρδιακά και εγκεφαλικά επεισόδια. Είναι απαραίτητο να προσπαθούμε όλοι καθημερινά, να έχουμε μια καλή δόση γέλιου.
Οι γιατροί, επειδή ακόμη δεν μπορούν να γράφουν συνταγή ενός φαρμάκου για γέλιο, θα ήταν καλό να εξηγούν στους ασθενείς πόσο σημαντικό είναι να επιδιώκουν δραστηριότητες που προσφέρουν άφθονο γέλιο.

Οι ορμόνες του στρες: Πώς επηρεάζονται από το γέλιο;

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Στην εποχή μας το χρόνιο ανεξέλεγκτο στρες, δηλητηριάζει σε πολλούς ανθρώπους την καθημερινή ζωή. Οι επιπτώσεις δεν είναι μόνο βλαβερές για πολλά συστήματα του σώματος αλλά επιδεινώνουν επίσης τις διαπροσωπικές, συζυγικές, επαγγελματικές και οικογενειακές σχέσεις.
Είναι λοιπόν λογικό να διερωτηθούμε εάν το χιούμορ και το γέλιο, θα μπορούσαν να βοηθούν στην καλύτερη καταπολέμηση του στρες, προσφέροντας ανακούφιση και χαλάρωση.
Τα άτομα που γελούν εύκολα και έχουν την αίσθηση του χιούμορ, σε αντίθεση με αυτούς που θυμώνουν εύκολα, φαίνεται σύμφωνα με έρευνες να παρουσιάζουν λιγότερα καρδιακά επεισόδια.
Ακόμη και η αναμονή ενός ευχάριστου γεγονότος το οποίο θα συνοδευτεί από πολύ γέλιο, προάγει αλλαγές στο μεταβολισμό του σώματος που είναι ευεργετικές για διάφορα όργανα και για τα αιμοφόρα αγγεία.
Η προσδοκία για ένα καλό γέλιο, ακόμη και μέρες πριν από το γεγονός που θα προσφέρει το γέλιο, αυξάνει στο αίμα τις ενδορφίνες, μειώνει τις ορμόνες του στρες, αυξάνει ορμόνες που σχετίζονται με τη χαλάρωση και την ευχαρίστηση.
Επιστήμονες του πανεπιστήμιου της Καλιφόρνιας, μέτρησαν σε άνδρες εθελοντές τις ορμονικές αλλαγές στο αίμα όταν αυτοί περίμεναν από 3 μέρες πριν, να δουν ένα ευχάριστο γεγονός που αναμενόταν ότι θα τους προκαλούσε πολύ γέλιο. Οι μετρήσεις έδειξαν ενδιαφέροντα στοιχεία:
1. Πτώση κατά 39% των επιπέδων της κορτιζόνης στο αίμα, η οποία είναι ορμόνη που σχετίζεται με το στρες
2. Πτώση κατά 70% της αδρεναλίνης, η οποία είναι η κατεξοχήν ορμόνη του στρες
3. Αύξηση κατά 27% της ενδορφίνης, η οποία είναι ορμόνη που παράγεται από τον οργανισμό, ανάλογη της μορφίνης και που κάνει το άτομο να νιώθει καλά
4. Αύξηση κατά 87% της αυξητικής ορμόνης. Η αυξητική ορμόνη έχει θετικές επιδράσεις στο ανοσοποιητικό σύστημα που είναι το σύστημα άμυνας του οργανισμού
Η μείωση των ορμονών του στρες συμβάλλει στη μείωση της αρτηριακής πίεσης ελαττώνοντας έτσι τον κίνδυνο για καρδιακά και εγκεφαλικά επεισόδια. Είναι απαραίτητο να προσπαθούμε όλοι καθημερινά, να έχουμε μια καλή δόση γέλιου.
Οι γιατροί, επειδή ακόμη δεν μπορούν να γράφουν συνταγή ενός φαρμάκου για γέλιο, θα ήταν καλό να εξηγούν στους ασθενείς πόσο σημαντικό είναι να επιδιώκουν δραστηριότητες που προσφέρουν άφθονο γέλιο.

Τετάρτη 5 Ιουλίου 2017

Το διαζύγιο φαίνεται ότι βλάπτει περισσότερο την καρδιά των μεσήλικων γυναικών από ότι βλάπτει την καρδιά των μεσήλικων ανδρών.
Οι συνέπειες του διαζυγίου στον οικονομικό και συναισθηματικό τομέα, ευθύνονται για τις μεγαλύτερες επιπτώσεις στο καρδιαγγειακό σύστημα των γυναικών σε σύγκριση με τους άνδρες.Παρά το γεγονός ότι το διαζύγιο δεν φαίνεται να επηρεάζει την καρδιαγγειακή υγεία των μεσήλικων ανδρών που είναι διαζευγμένοι, χήροι ή που ξαναπαντρεύτηκαν, εντούτοις έχουν περισσότερες πιθανότητες να πεθάνουν νωρίτερα εξαιτίας μη καρδιακών λόγων από ότι οι άνδρες που παρέμειναν παντρεμένοι με την ίδια γυναίκα.Τα συμπεράσματα αυτά προκύπτουν από ενδιαφέρουσα έρευνα που διεξήγαγαν Αμερικανοί επιστήμονες σε 9.434 μεσήλικες άνδρες και γυναίκες ηλικίας μεταξύ 51 και 61 ετών το 1992 όταν είχε αρχίσει η μελέτη. Κάθε 2 χρόνια μέχρι το 2000 γινόταν νέα αξιολόγηση της κατάστασης τους.Οι γυναίκες που είχαν διαζευχθεί, έμειναν χήρες ή ξαναπαντρεύτηκαν, είχαν περισσότερες πιθανότητες να παρουσιάσουν καρδιοπάθεια σε σύγκριση με τις γυναίκες που παρέμεναν συνεχώς παντρεμένες. Υπολογίστηκε ότι εάν μέχρι την ηλικία των 60 ετών καμία γυναίκα δεν πέθαινε, τότε 31% των γυναικών που ξαναπαντρεύτηκαν, 33% των γυναικών με διαζύγιο και 30% των γυναικών που έμειναν χήρες θα είχαν καρδιοπάθεια. Συγκριτικά μόνο 22% των γυναικών που παρέμεναν παντρεμένες με τον ίδιο άνδρα παρουσίαζαν καρδιοπάθεια.Αντίθετα καμία τέτοια διαφορά δεν καταγράφηκε μεταξύ των ανδρών που διαζεύχθηκαν και των ανδρών που παρέμεναν παντρεμένοι με την ίδια γυναίκα. Στην πραγματικότητα, οι άνδρες που ξαναπαντρεύτηκαν είχαν 19% λιγότερες πιθανότητες να προσβληθούν από καρδιοπάθεια σε σύγκριση με τους άνδρες που παρέμεναν παντρεμένοι με το ίδιο πρόσωπο.Οι γυναίκες που ξαναπαντρεύτηκαν είχαν περισσότερες πιθανότητες να παρουσιάσουν καρδιοπάθεια από ότι οι γυναίκες που παρέμεναν συνεχώς παντρεμένες με τον ίδιο άντρα και παρά το γεγονός ότι η οικονομική τους κατάσταση δεν ήταν ουσιαστικά χειρότερη.Οι ευεργετικές για την υγεία επιδράσεις της γαμήλιας ζωής, έχουν πλέον τεκμηριωθεί επαρκώς. Οι άνθρωποι που παντρεύτηκαν στη ζωή τους, έχουν μεγαλύτερη διάρκεια ζωής  από ότι ανάλογοι άνθρωποι που δεν έχουν ποτέ παντρευτεί. Επίσης οι πιθανότητες τους να παρουσιάσουν προβλήματα της ψυχικής τους υγείας όπως κατάθλιψη και άγχος, είναι λιγότερες. Είναι όμως γεγονός ότι οι μελέτες των επιπτώσεων στην υγεία του.

Το διαζύγιο και η καρδιά των γυναικών

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Το διαζύγιο φαίνεται ότι βλάπτει περισσότερο την καρδιά των μεσήλικων γυναικών από ότι βλάπτει την καρδιά των μεσήλικων ανδρών.
Οι συνέπειες του διαζυγίου στον οικονομικό και συναισθηματικό τομέα, ευθύνονται για τις μεγαλύτερες επιπτώσεις στο καρδιαγγειακό σύστημα των γυναικών σε σύγκριση με τους άνδρες.Παρά το γεγονός ότι το διαζύγιο δεν φαίνεται να επηρεάζει την καρδιαγγειακή υγεία των μεσήλικων ανδρών που είναι διαζευγμένοι, χήροι ή που ξαναπαντρεύτηκαν, εντούτοις έχουν περισσότερες πιθανότητες να πεθάνουν νωρίτερα εξαιτίας μη καρδιακών λόγων από ότι οι άνδρες που παρέμειναν παντρεμένοι με την ίδια γυναίκα.Τα συμπεράσματα αυτά προκύπτουν από ενδιαφέρουσα έρευνα που διεξήγαγαν Αμερικανοί επιστήμονες σε 9.434 μεσήλικες άνδρες και γυναίκες ηλικίας μεταξύ 51 και 61 ετών το 1992 όταν είχε αρχίσει η μελέτη. Κάθε 2 χρόνια μέχρι το 2000 γινόταν νέα αξιολόγηση της κατάστασης τους.Οι γυναίκες που είχαν διαζευχθεί, έμειναν χήρες ή ξαναπαντρεύτηκαν, είχαν περισσότερες πιθανότητες να παρουσιάσουν καρδιοπάθεια σε σύγκριση με τις γυναίκες που παρέμεναν συνεχώς παντρεμένες. Υπολογίστηκε ότι εάν μέχρι την ηλικία των 60 ετών καμία γυναίκα δεν πέθαινε, τότε 31% των γυναικών που ξαναπαντρεύτηκαν, 33% των γυναικών με διαζύγιο και 30% των γυναικών που έμειναν χήρες θα είχαν καρδιοπάθεια. Συγκριτικά μόνο 22% των γυναικών που παρέμεναν παντρεμένες με τον ίδιο άνδρα παρουσίαζαν καρδιοπάθεια.Αντίθετα καμία τέτοια διαφορά δεν καταγράφηκε μεταξύ των ανδρών που διαζεύχθηκαν και των ανδρών που παρέμεναν παντρεμένοι με την ίδια γυναίκα. Στην πραγματικότητα, οι άνδρες που ξαναπαντρεύτηκαν είχαν 19% λιγότερες πιθανότητες να προσβληθούν από καρδιοπάθεια σε σύγκριση με τους άνδρες που παρέμεναν παντρεμένοι με το ίδιο πρόσωπο.Οι γυναίκες που ξαναπαντρεύτηκαν είχαν περισσότερες πιθανότητες να παρουσιάσουν καρδιοπάθεια από ότι οι γυναίκες που παρέμεναν συνεχώς παντρεμένες με τον ίδιο άντρα και παρά το γεγονός ότι η οικονομική τους κατάσταση δεν ήταν ουσιαστικά χειρότερη.Οι ευεργετικές για την υγεία επιδράσεις της γαμήλιας ζωής, έχουν πλέον τεκμηριωθεί επαρκώς. Οι άνθρωποι που παντρεύτηκαν στη ζωή τους, έχουν μεγαλύτερη διάρκεια ζωής  από ότι ανάλογοι άνθρωποι που δεν έχουν ποτέ παντρευτεί. Επίσης οι πιθανότητες τους να παρουσιάσουν προβλήματα της ψυχικής τους υγείας όπως κατάθλιψη και άγχος, είναι λιγότερες. Είναι όμως γεγονός ότι οι μελέτες των επιπτώσεων στην υγεία του.
Σύμφωνα με έρευνα Ούγγρων ερευνητών, οι γυναίκες έχουν την τάση να επιλέγουν ερωτικούς συντρόφους που μοιάζουν εμφανισιακά με τους πατέρες τους.
Φαίνεται ότι σε πολύ μικρή ηλικία οι γυναίκες συντάσσουν ασυνείδητα τις «προδιαγραφές» του μελλοντικού συζύγου τους βασιζόμενες στην πατρική εικόνα.
Οι άνθρωποι που μοιάζουν μεταξύ τους είναι πιθανότερο να διαθέτουν κοινά γονίδια. Και η γενετική ομοιότητα των γονέων είναι ως ένα βαθμό ωφέλιμη για τους απογόνους.
Σύμφωνα μάλιστα με τον Γκλεν Ουάισφιλντ του Πανεπιστημίου Wayne στο Ντιτρόιτ, ο οποίος δεν μετείχε στην έρευνα, υπάρχουν ενδείξεις ότι στον άνθρωπο τα ανδρόγυνα που μοιάζουν παρουσιάζουν μικρότερη συχνότητα αποβολών.
Όταν πάντως η γενετική ομοιότητα των γονέων είναι μεγάλη, συχνά δημιουργεί προβλήματα, όπως στις περιπτώσεις αιμομιξίας.
Οι ερευνητές μελέτησαν 26 οικογένειες με υιοθετημένα παιδιά, ώστε να αποκλείσουν τυχόν κληρονομήσιμες προτιμήσεις στην επιλογή συντρόφου. Περίπου 250 φοιτητές κλήθηκαν να βαθμολογήσουν την εμφανισιακή ομοιότητα των μελών κάθε οικογένειας σε τρεις σειρές φωτογραφιών.
Οι φοιτητές αντιστοίχισαν τις γυναίκες με τους συζύγους τους (εντόπισαν αυξημένη ομοιότητα) με ποσοστό επιτυχίας τόσο υψηλό που δεν μπορεί να οφείλεται στην τύχη. Ακόμα και οι σύζυγοι υιοθετημένων γυναικών αντιστοιχήθηκαν επιτυχώς με τους θετούς πατέρες. Το ποσοστό επιτυχίας στην περίπτωση αυτή ήταν 38%, ενώ αν οι απαντήσεις ήταν τυχαίες δεν θα ήταν δυνατό να υπερβαίνει το 25%.
Ομοιότητα ανάμεσα στις γυναίκες και στις θετές μητέρες τους δεν παρατηρήθηκε.
Ένα «μη αναμενόμενο εύρημα» σχολιάζει ο Ουάισφιλντ, ήταν ότι οι γυναίκες που θεωρούσαν ότι οι θετοί πατέρες τους ήταν δοτικοί συναισθηματικά είχαν αυξημένη πιθανότητα να παντρευτούν άντρες που έμοιαζαν στους θετούς πατέρες τους. Ο Ουάισφιλντ διευκρινίζει, πάντως, ότι στον άνθρωπο η διαδικασία επιλογής συντρόφου είναι περίπλοκη και εξαρτάται από πολλούς ακόμα παράγοντες, όπως η οσμή.

Οι γυναίκες επιλέγουν συζύγους που μοιάζουν με τον πατέρα τους.

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Σύμφωνα με έρευνα Ούγγρων ερευνητών, οι γυναίκες έχουν την τάση να επιλέγουν ερωτικούς συντρόφους που μοιάζουν εμφανισιακά με τους πατέρες τους.
Φαίνεται ότι σε πολύ μικρή ηλικία οι γυναίκες συντάσσουν ασυνείδητα τις «προδιαγραφές» του μελλοντικού συζύγου τους βασιζόμενες στην πατρική εικόνα.
Οι άνθρωποι που μοιάζουν μεταξύ τους είναι πιθανότερο να διαθέτουν κοινά γονίδια. Και η γενετική ομοιότητα των γονέων είναι ως ένα βαθμό ωφέλιμη για τους απογόνους.
Σύμφωνα μάλιστα με τον Γκλεν Ουάισφιλντ του Πανεπιστημίου Wayne στο Ντιτρόιτ, ο οποίος δεν μετείχε στην έρευνα, υπάρχουν ενδείξεις ότι στον άνθρωπο τα ανδρόγυνα που μοιάζουν παρουσιάζουν μικρότερη συχνότητα αποβολών.
Όταν πάντως η γενετική ομοιότητα των γονέων είναι μεγάλη, συχνά δημιουργεί προβλήματα, όπως στις περιπτώσεις αιμομιξίας.
Οι ερευνητές μελέτησαν 26 οικογένειες με υιοθετημένα παιδιά, ώστε να αποκλείσουν τυχόν κληρονομήσιμες προτιμήσεις στην επιλογή συντρόφου. Περίπου 250 φοιτητές κλήθηκαν να βαθμολογήσουν την εμφανισιακή ομοιότητα των μελών κάθε οικογένειας σε τρεις σειρές φωτογραφιών.
Οι φοιτητές αντιστοίχισαν τις γυναίκες με τους συζύγους τους (εντόπισαν αυξημένη ομοιότητα) με ποσοστό επιτυχίας τόσο υψηλό που δεν μπορεί να οφείλεται στην τύχη. Ακόμα και οι σύζυγοι υιοθετημένων γυναικών αντιστοιχήθηκαν επιτυχώς με τους θετούς πατέρες. Το ποσοστό επιτυχίας στην περίπτωση αυτή ήταν 38%, ενώ αν οι απαντήσεις ήταν τυχαίες δεν θα ήταν δυνατό να υπερβαίνει το 25%.
Ομοιότητα ανάμεσα στις γυναίκες και στις θετές μητέρες τους δεν παρατηρήθηκε.
Ένα «μη αναμενόμενο εύρημα» σχολιάζει ο Ουάισφιλντ, ήταν ότι οι γυναίκες που θεωρούσαν ότι οι θετοί πατέρες τους ήταν δοτικοί συναισθηματικά είχαν αυξημένη πιθανότητα να παντρευτούν άντρες που έμοιαζαν στους θετούς πατέρες τους. Ο Ουάισφιλντ διευκρινίζει, πάντως, ότι στον άνθρωπο η διαδικασία επιλογής συντρόφου είναι περίπλοκη και εξαρτάται από πολλούς ακόμα παράγοντες, όπως η οσμή.

Τρίτη 4 Ιουλίου 2017

Το κάπνισμα και η παχυσαρ­κία προκαλούν απώλεια ακοής. Όπως και η έκθεση σε δυνατούς ήχους στο χώρο εργασίας, είναι παράγοντες κινδύνου για μόνιμη, μη ανατρέψιμη βλάβη στο ακουστικό σύ­στημα των ανθρώπων.
Αντίθετα, η ήπια κατανάλωση αλκοόλ, φαίνεται να βοηθά στη συντήρηση της ακοής από τις απώλειες που υφίσταται λόγω αύξησης της ηλικίας.
Η έναρξη της απώλειας ακοής αρχίζει σε ανθρώπους που καπνίζουν
συστηματικά για περισσότερο από ένα χρόνο. Ακόμη και νέοι υφίστανται τις βλάβες στην ακοή τους λόγω καπνίσματος. Η αύξηση της ηλικίας επιδεινώνει
το πρόβλημα. Οι νέοι πρέπει να καταλά­βουν ότι οι μη ανατρέψιμες βλάβες στην ακοή λόγω καπνίσματος επέρχονται νω­ρίς. Είναι ψευδαίσθηση να νομίζουν ότι εάν σταματήσουν να καπνίζουν αργότερα στη ζωή τους, θα αποφύγουν την απώλεια
ακοής και άλλα δεινά που τους επιφέρει το κάπνισμα.  
Η παχυσαρκία όπως προσδιο­ρίζεται από το δείκτη μάζας σώματος,
συνοδεύεται επίσης από μη ανατρέψιμες βλάβες στην ακοή. (Για το δείκτη μάζας σώματος και τη σχέση του σωματικού βάρους με ασθένειες, διαβάστε περισσότερα στο άρθρο Το υπερβολικό βάρος προκαλεί σοβαρές χρόνιες ασθένειες <http://www.medlook.net/article.asp?item_id=776>  )
Ο μηχανισμός διαμέσου του οποίου το κάπνισμα και η παχυσαρκία βλάπτουν το ακουστικό σύστημα είναι οι βλαβερές συνέπειες και οι διαταραχές που προκαλούν στο κυκλοφορικό σύστημα. Όπως και σε άλλα όργανα, το κάπνισμα και η παχυσαρκία επηρεάζουν αρνητικά την κυκλοφορία του αίματος. Έτσι δεν επιτρέπουν την καλή οξυγόνωση των ιστών και δυσκολεύουν την αποτελεσματική απομάκρυνση τοξικών ουσιών από ευαίσθητα κύτταρα.
Η μείωση παροχής οξυγόνου και η υπερβολική έκθεση σε τοξικές ουσίες, βλάπτουν μεταξύ άλλων το ακουστικό σύστημα, την καρδία, τους νεφρούς και
τον εγκέφαλο. Εξάλλου έρευνες έχουν δείξει ότι το κάπνισμα είναι αιτία επιδείνωσης της μνήμης.
Οι βλάβες στη μνήμη συμ­βάλλουν στη γένεση της άνοιας. Η απώλεια της μνήμης και άλλων πνευματι­κών ικανοτήτων που χαρα­κτηρίζουν διάφορες μορφές άνοιας όπως η νόσος Αλτσχάιμερ και η γεροντική άνοια, στις επόμενες δεκαετίες. Για αυτό είναι σημαντικό να ανα­γνωριστούν όσο το δυνατό καλύτερα οι γενε­σιουργοί παράγοντες του προβλήματος και να εφαρμοστούν τα κατάλληλα μέτρα πρόληψης.
Η σχέση καπνίσματος, παχυ­σαρκίας και απώλειας ακοής εξετάστηκαν σε μεγάλη Ευρωπαϊκή έρευνα που συμπεριέλαβε 4.083 αν­θρώπους από 7 χώρες.
Πρόκειται για μια από τις πιο μεγάλες έρευνες που έγιναν ποτέ και οι
οποίες εξέτασαν τους παρά­γοντες που προκαλούν απώ­λεια ακοής.
Οι ηλικίες των συμμετεχό­ντων ήταν μεταξύ 53 και 67 ετών. Συμπλήρωσαν ερωτηματολόγιο σχετικό με το ιατρικό τους ιστορικό και την έκθεση τους
σε περιβαλλοντικούς νοση­ρούς παράγοντες.
Στη συνέχεια της έρευνας εξετάστηκε η ακοή τους σε 9 ακουολογικά κέντρα των 7 Ευρωπαϊκών χωρών που συμμετείχαν. Τα δεδο­μένα που προέκυψαν, αναλύθηκαν για να φανεί εάν υπήρχαν σχέσεις μεταξύ της απώλειας της ακοής τους και διαφόρων χαρακτηριστικών των ασθε­νών ή παραγόντων στους οποίους υποβάλλονταν.
Τα αποτελέσματα έδειξαν:
1. Η έκθεση σε ήχους ψηλής έντασης, συσχετιζόταν με σημαντική
απώλεια ακοής ιδιαίτερα στις ψηλές συχνότητες (>1 kHz)
2. Το κάπνισμα μείωνε σημαντικά την απώλεια ακοής στις ψηλές
συχνότητες. Ο βαθμός απώ­λειας της ακοής ήταν μεγα­λύτερος όταν οι άνθρωποι κάπνιζαν περισσό­τερο
3. Οι άνθρωποι με το με­γαλύτερο ύψος είχαν κατά μέσο όρο καλύτερη ακοή και αυτό ήταν πιο έντονο στις χαμηλές συχνό­τητες ήχων (<2 kHz)         
4. Ο ψηλότερος δείκτης μάζας σώματος (υπέρβαροι και παχύσαρκοι
άνθρωποι) σχετιζόταν με απώλεια ακοής στις συχνότη­τες που αξιολογήθηκαν
5. Η ήπια κατανάλωση αλκοόλ σχετιζόταν αντί­στροφα με απώλεια ακοής, δηλαδή η ήπια κατανάλωση με τουλάχιστον 1 αλκοο­λούχο ποτό εβδομαδιαίως, μείωνε τον κίνδυνο απώλειας ακοής.
Ένα αλκοολούχο ποτό θεωρείτο στην έρευνα ένα ποτήρι με κρασί, μπίρα ή άλλο αλκοολούχο ποτό. Η μεγάλη κατανάλωση αλκοόλ και η σχέση της με την ακοή δεν εξετάστηκαν στην έρευνα.
Είναι γεγονός ότι η απώλεια ακοής θεωρείτο ανέκαθεν ως αναπόσπαστο μέρος
της γήρανσης. Ωστόσο όλο και περισσότερες έρευνες δείχνουν ότι αυτό δεν είναι αναγκαστικά ο κανόνας.
Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που επηρεάζουν το ακου­στικό σύστημα. Με την πάροδο του χρόνου οι επι­δράσεις τους συσσωρεύονται και συναθροίζονται προκαλώντας αλλοιώσεις στην ακοή.
Είναι λοιπόν σημαντικό να γνωρίζουμε τους παράγοντες που βλάπτουν την ακοή μας όπως οι δυνατοί ήχοι στη δουλειά, στην ψυχαγωγία στο σπίτι ή αλλού, το κάπνισμα και η παχυσαρκία.
Λαμβάνοντας τα μέτρα πρόληψης, είναι δυνατόν να διασφαλίσουμε την καλή ποιότητα της ακοής μας προστατεύοντας την όσο το δυνατό καλύτερα από το πέρασμα του χρόνου.

Απώλεια ακοής και μνήμης από το Κάπνισμα και την παχυσαρκία

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Το κάπνισμα και η παχυσαρ­κία προκαλούν απώλεια ακοής. Όπως και η έκθεση σε δυνατούς ήχους στο χώρο εργασίας, είναι παράγοντες κινδύνου για μόνιμη, μη ανατρέψιμη βλάβη στο ακουστικό σύ­στημα των ανθρώπων.
Αντίθετα, η ήπια κατανάλωση αλκοόλ, φαίνεται να βοηθά στη συντήρηση της ακοής από τις απώλειες που υφίσταται λόγω αύξησης της ηλικίας.
Η έναρξη της απώλειας ακοής αρχίζει σε ανθρώπους που καπνίζουν
συστηματικά για περισσότερο από ένα χρόνο. Ακόμη και νέοι υφίστανται τις βλάβες στην ακοή τους λόγω καπνίσματος. Η αύξηση της ηλικίας επιδεινώνει
το πρόβλημα. Οι νέοι πρέπει να καταλά­βουν ότι οι μη ανατρέψιμες βλάβες στην ακοή λόγω καπνίσματος επέρχονται νω­ρίς. Είναι ψευδαίσθηση να νομίζουν ότι εάν σταματήσουν να καπνίζουν αργότερα στη ζωή τους, θα αποφύγουν την απώλεια
ακοής και άλλα δεινά που τους επιφέρει το κάπνισμα.  
Η παχυσαρκία όπως προσδιο­ρίζεται από το δείκτη μάζας σώματος,
συνοδεύεται επίσης από μη ανατρέψιμες βλάβες στην ακοή. (Για το δείκτη μάζας σώματος και τη σχέση του σωματικού βάρους με ασθένειες, διαβάστε περισσότερα στο άρθρο Το υπερβολικό βάρος προκαλεί σοβαρές χρόνιες ασθένειες <http://www.medlook.net/article.asp?item_id=776>  )
Ο μηχανισμός διαμέσου του οποίου το κάπνισμα και η παχυσαρκία βλάπτουν το ακουστικό σύστημα είναι οι βλαβερές συνέπειες και οι διαταραχές που προκαλούν στο κυκλοφορικό σύστημα. Όπως και σε άλλα όργανα, το κάπνισμα και η παχυσαρκία επηρεάζουν αρνητικά την κυκλοφορία του αίματος. Έτσι δεν επιτρέπουν την καλή οξυγόνωση των ιστών και δυσκολεύουν την αποτελεσματική απομάκρυνση τοξικών ουσιών από ευαίσθητα κύτταρα.
Η μείωση παροχής οξυγόνου και η υπερβολική έκθεση σε τοξικές ουσίες, βλάπτουν μεταξύ άλλων το ακουστικό σύστημα, την καρδία, τους νεφρούς και
τον εγκέφαλο. Εξάλλου έρευνες έχουν δείξει ότι το κάπνισμα είναι αιτία επιδείνωσης της μνήμης.
Οι βλάβες στη μνήμη συμ­βάλλουν στη γένεση της άνοιας. Η απώλεια της μνήμης και άλλων πνευματι­κών ικανοτήτων που χαρα­κτηρίζουν διάφορες μορφές άνοιας όπως η νόσος Αλτσχάιμερ και η γεροντική άνοια, στις επόμενες δεκαετίες. Για αυτό είναι σημαντικό να ανα­γνωριστούν όσο το δυνατό καλύτερα οι γενε­σιουργοί παράγοντες του προβλήματος και να εφαρμοστούν τα κατάλληλα μέτρα πρόληψης.
Η σχέση καπνίσματος, παχυ­σαρκίας και απώλειας ακοής εξετάστηκαν σε μεγάλη Ευρωπαϊκή έρευνα που συμπεριέλαβε 4.083 αν­θρώπους από 7 χώρες.
Πρόκειται για μια από τις πιο μεγάλες έρευνες που έγιναν ποτέ και οι
οποίες εξέτασαν τους παρά­γοντες που προκαλούν απώ­λεια ακοής.
Οι ηλικίες των συμμετεχό­ντων ήταν μεταξύ 53 και 67 ετών. Συμπλήρωσαν ερωτηματολόγιο σχετικό με το ιατρικό τους ιστορικό και την έκθεση τους
σε περιβαλλοντικούς νοση­ρούς παράγοντες.
Στη συνέχεια της έρευνας εξετάστηκε η ακοή τους σε 9 ακουολογικά κέντρα των 7 Ευρωπαϊκών χωρών που συμμετείχαν. Τα δεδο­μένα που προέκυψαν, αναλύθηκαν για να φανεί εάν υπήρχαν σχέσεις μεταξύ της απώλειας της ακοής τους και διαφόρων χαρακτηριστικών των ασθε­νών ή παραγόντων στους οποίους υποβάλλονταν.
Τα αποτελέσματα έδειξαν:
1. Η έκθεση σε ήχους ψηλής έντασης, συσχετιζόταν με σημαντική
απώλεια ακοής ιδιαίτερα στις ψηλές συχνότητες (>1 kHz)
2. Το κάπνισμα μείωνε σημαντικά την απώλεια ακοής στις ψηλές
συχνότητες. Ο βαθμός απώ­λειας της ακοής ήταν μεγα­λύτερος όταν οι άνθρωποι κάπνιζαν περισσό­τερο
3. Οι άνθρωποι με το με­γαλύτερο ύψος είχαν κατά μέσο όρο καλύτερη ακοή και αυτό ήταν πιο έντονο στις χαμηλές συχνό­τητες ήχων (<2 kHz)         
4. Ο ψηλότερος δείκτης μάζας σώματος (υπέρβαροι και παχύσαρκοι
άνθρωποι) σχετιζόταν με απώλεια ακοής στις συχνότη­τες που αξιολογήθηκαν
5. Η ήπια κατανάλωση αλκοόλ σχετιζόταν αντί­στροφα με απώλεια ακοής, δηλαδή η ήπια κατανάλωση με τουλάχιστον 1 αλκοο­λούχο ποτό εβδομαδιαίως, μείωνε τον κίνδυνο απώλειας ακοής.
Ένα αλκοολούχο ποτό θεωρείτο στην έρευνα ένα ποτήρι με κρασί, μπίρα ή άλλο αλκοολούχο ποτό. Η μεγάλη κατανάλωση αλκοόλ και η σχέση της με την ακοή δεν εξετάστηκαν στην έρευνα.
Είναι γεγονός ότι η απώλεια ακοής θεωρείτο ανέκαθεν ως αναπόσπαστο μέρος
της γήρανσης. Ωστόσο όλο και περισσότερες έρευνες δείχνουν ότι αυτό δεν είναι αναγκαστικά ο κανόνας.
Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που επηρεάζουν το ακου­στικό σύστημα. Με την πάροδο του χρόνου οι επι­δράσεις τους συσσωρεύονται και συναθροίζονται προκαλώντας αλλοιώσεις στην ακοή.
Είναι λοιπόν σημαντικό να γνωρίζουμε τους παράγοντες που βλάπτουν την ακοή μας όπως οι δυνατοί ήχοι στη δουλειά, στην ψυχαγωγία στο σπίτι ή αλλού, το κάπνισμα και η παχυσαρκία.
Λαμβάνοντας τα μέτρα πρόληψης, είναι δυνατόν να διασφαλίσουμε την καλή ποιότητα της ακοής μας προστατεύοντας την όσο το δυνατό καλύτερα από το πέρασμα του χρόνου.

Δευτέρα 3 Ιουλίου 2017

Ο αριθμός των ζευγαριών που επιθυμούν να κάνουν παιδιά αλλά το
αναβάλλουν για αργότερα, συνεχώς αυξάνεται.
Όμως ποια είναι η επίδραση της αύξησης της ηλικίας του άνδρα στη
δυνατότητα αναπαραγωγής που έχει το ζευγάρι;
Είναι σημαντικό να γνωρίζουν τα ζευγάρια ότι όταν η ηλικία του άνδρα είναι άνω των 40 ετών, οι πιθανότητες σύλληψης και τεκνοποίησης μειώνονται σημαντικά.
Πολλοί άνδρες δεν γνωρίζουν ότι η αύξηση της ηλικίας τους, επηρεάζει αρνητικά τις δυνατότητες τους να γίνουν πατέρες. Οι περισσότεροι γνωρίζουν βέβαια ότι οι δυνατότητες των γυναικών για να τεκνοποιήσουν μειώνονται με την αύξηση της ηλικίας ιδιαίτερα μετά την ηλικία των 35 ετών.
Είναι γεγονός ότι η επίδραση της ηλικίας στην ικανότητα τεκνοποίησης που έχουν οι άνδρες, δεν έχει μελετηθεί ικανοποιητικά.
Σε μια ενδιαφέρουσα έρευνα που έγινε από Γάλλους γιατρούς βρέθηκε ότι η γονιμότητα των ανδρών μειώνεται σημαντικά με τον ίδιο τρόπο που
μειώνεται η ικανότητα των γυναικών να συλλάβουν μετά την ηλικία των 35.
Η έρευνα τους συμπεριέλαβε σχεδόν 2.000 ζευγάρια που λάμβαναν θεραπεία για στειρότητα. Οι βασικές διαπιστώσεις ήσαν οι ακόλουθες:
1. Οι πιθανότητες σύλληψης και εγκυμοσύνης ήταν 70% λιγότερες όταν ο άνδρας ήταν 40 ετών ή μεγαλύτερος σε σύγκριση με το εάν ήταν νεαρότερος των 30 ετών
2. Οι γυναίκες κάτω των 30 χρονών είχαν 25% λιγότερες πιθανότητες να μείνουν έγκυες όταν ο άνδρας τους ήταν 40 ετών ή μεγαλύτερος
3. Οι γυναίκες μεταξύ 35 και 37 ετών, είχαν 50% λιγότερες
πιθανότητες να συλλάβουν όταν ο άνδρας τους ήταν άνω των 40 ετών Βλέπουμε λοιπόν ότι συσσωρεύονται τα στοιχεία που τεκμηριώνουν ότι η
βιολογική γήρανση του ανδρός συνοδεύεται από ουσιαστική μείωση των δυνατοτήτων γονιμοποίησης που έχει και να γίνει πατέρας.
Σύμφωνα με τους ερευνητές μια πιθανή εξήγηση είναι η μείωση στην
ποιότητα του σπέρματος που επέρχεται με την αύξηση της ηλικίας.
Σε προηγούμενες έρευνες τους οι ίδιοι Γάλλοι ερευνητές βρήκαν ότι η αύξηση της ηλικίας του ζευγαριού, συνοδεύεται όχι μόνο από μείωση των δυνατοτήτων σύλληψης αλλά και μεγαλύτερο κίνδυνο αποβολής.
Στην αναπαραγωγή λοιπόν, δεν πρέπει μόνο να λαμβάνεται υπόψη η ηλικία της μητέρας αλλά και του πατέρα. Οι Γάλλοι ερευνητές θεωρούν ότι η προχωρημένη ηλικία για σκοπούς τεκνοποίησης είναι για τις γυναίκες τα 35 χρόνια ενώ για τους άνδρες τα 40.

Προβλήματα τεκνοποίησης σε άνδρες πάνω από σαράντα

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Ο αριθμός των ζευγαριών που επιθυμούν να κάνουν παιδιά αλλά το
αναβάλλουν για αργότερα, συνεχώς αυξάνεται.
Όμως ποια είναι η επίδραση της αύξησης της ηλικίας του άνδρα στη
δυνατότητα αναπαραγωγής που έχει το ζευγάρι;
Είναι σημαντικό να γνωρίζουν τα ζευγάρια ότι όταν η ηλικία του άνδρα είναι άνω των 40 ετών, οι πιθανότητες σύλληψης και τεκνοποίησης μειώνονται σημαντικά.
Πολλοί άνδρες δεν γνωρίζουν ότι η αύξηση της ηλικίας τους, επηρεάζει αρνητικά τις δυνατότητες τους να γίνουν πατέρες. Οι περισσότεροι γνωρίζουν βέβαια ότι οι δυνατότητες των γυναικών για να τεκνοποιήσουν μειώνονται με την αύξηση της ηλικίας ιδιαίτερα μετά την ηλικία των 35 ετών.
Είναι γεγονός ότι η επίδραση της ηλικίας στην ικανότητα τεκνοποίησης που έχουν οι άνδρες, δεν έχει μελετηθεί ικανοποιητικά.
Σε μια ενδιαφέρουσα έρευνα που έγινε από Γάλλους γιατρούς βρέθηκε ότι η γονιμότητα των ανδρών μειώνεται σημαντικά με τον ίδιο τρόπο που
μειώνεται η ικανότητα των γυναικών να συλλάβουν μετά την ηλικία των 35.
Η έρευνα τους συμπεριέλαβε σχεδόν 2.000 ζευγάρια που λάμβαναν θεραπεία για στειρότητα. Οι βασικές διαπιστώσεις ήσαν οι ακόλουθες:
1. Οι πιθανότητες σύλληψης και εγκυμοσύνης ήταν 70% λιγότερες όταν ο άνδρας ήταν 40 ετών ή μεγαλύτερος σε σύγκριση με το εάν ήταν νεαρότερος των 30 ετών
2. Οι γυναίκες κάτω των 30 χρονών είχαν 25% λιγότερες πιθανότητες να μείνουν έγκυες όταν ο άνδρας τους ήταν 40 ετών ή μεγαλύτερος
3. Οι γυναίκες μεταξύ 35 και 37 ετών, είχαν 50% λιγότερες
πιθανότητες να συλλάβουν όταν ο άνδρας τους ήταν άνω των 40 ετών Βλέπουμε λοιπόν ότι συσσωρεύονται τα στοιχεία που τεκμηριώνουν ότι η
βιολογική γήρανση του ανδρός συνοδεύεται από ουσιαστική μείωση των δυνατοτήτων γονιμοποίησης που έχει και να γίνει πατέρας.
Σύμφωνα με τους ερευνητές μια πιθανή εξήγηση είναι η μείωση στην
ποιότητα του σπέρματος που επέρχεται με την αύξηση της ηλικίας.
Σε προηγούμενες έρευνες τους οι ίδιοι Γάλλοι ερευνητές βρήκαν ότι η αύξηση της ηλικίας του ζευγαριού, συνοδεύεται όχι μόνο από μείωση των δυνατοτήτων σύλληψης αλλά και μεγαλύτερο κίνδυνο αποβολής.
Στην αναπαραγωγή λοιπόν, δεν πρέπει μόνο να λαμβάνεται υπόψη η ηλικία της μητέρας αλλά και του πατέρα. Οι Γάλλοι ερευνητές θεωρούν ότι η προχωρημένη ηλικία για σκοπούς τεκνοποίησης είναι για τις γυναίκες τα 35 χρόνια ενώ για τους άνδρες τα 40.
ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ,ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ :
Πολλές φορές το τι νομίζουν για τις δυνατότητες των άλλων στη σεξουαλική τους δραστηριότητα, είναι πηγή προβλημάτων στις δικές τους σχέσεις. Είναι γεγονός ότι υπάρχουν πολλές λανθασμένες εντυπώσεις και κυκλοφορούν πολλοί μύθοι για τις σεξουαλικές δυνατότητες των ερωτικών συντρόφων, για διάρκεια και την ποιότητα της συνουσίας.
Οι άνδρες είναι πιο ευάλωτοι και πιο ανήσυχοι σε θέματα σεξουαλικής απόδοσης και ικανοποίησης της συντρόφου τους. Το πρόβλημα της πρόωρης εκσπερμάτωσης, είτε ως φόβος είτε ως πραγματική διαταραχή, επηρεάζει αρνητικά και αυξάνει το άγχος κατά τη σεξουαλική επαφή σε πολλούς άνδρες.
Η γνώση του τι πραγματικά συμβαίνει σε ευρεία κλίμακα, μπορεί να βοηθά πολλούς ανθρώπους. Αποκρίνει τον κίνδυνο απογοητεύσεων, δυσαρέσκειας και σεξουαλικών δυσλειτουργιών.
Η εξακρίβωση με επιστημονικό τρόπο της αλήθειας για τα τόσο ευαίσθητα αυτά θέματα, απελευθερώνει τους ανθρώπους από ψευδαισθήσεις, άγχος και βελτιώνει την ποιότητα της σεξουαλικής τους ζωής.
Με βάση αυτό το σκεπτικό γιατροί που είναι ειδικοί στην ιατρική του σεξ, διενεργούν έρευνες προσπαθώντας να ανακαλύψουν και να τεκμηριώσουν το τι πραγματικά συμβαίνει.
Γιατροί από τις Ηνωμένες Πολιτείες συμπλήρωσαν έρευνα σε 1.500 ζευγάρια που στόχο είχε τον υπολογισμό του χρόνου διάρκειας της συνουσίας άνδρα-γυναίκας (από τη στιγμή της εισόδου του πέους στον κόλπο έως την εκσπερμάτωση). Οι γυναίκες ήσαν εφοδιασμένες με χρονόμετρο.
Επίσης οι ερευνητές διεξήγαγαν έρευνα με ερωτηματολόγιο σε 50 μέλη της Εταιρείας για τη Θεραπεία και Έρευνα του Σεξ (Society for Sex Therapy
and Research) που περιλαμβάνει ειδικούς από διάφορες τομείς.
Συνοπτικά, τα αποτελέσματα μας προσφέρουν ενδιαφέρουσες πληροφορίες:
1. Ο μέσος χρόνος διάρκειας συνουσίας ήταν 7,3 λεπτά
2. Με βάση τα ευρήματα της έρευνας οι ειδικοί στη θεραπεία του σεξ,
συμπέραναν ότι ο  ιδανικός χρόνος διάρκειας της συνουσίας κυμαινόταν από 3 έως 13 λεπτά
3. Ήταν δύσκολο τόσο για τους ηλικιωμένους άνδρες όσο και για τους νέους, να μπορέσουν να κάνουν τη συνουσία να διαρκέσει περισσότερο
4. Στο χρόνο αυτό δεν συμπεριλαμβάνονταν τα προκαταρκτικά πριν από την έναρξη της συνουσίας
5. Η σεξουαλική συνουσία που διαρκεί από 1 έως 2 λεπτά, θεωρήθηκε
από τους ειδικούς ως πολύ σύντομη, από 3 έως 7 ικανοποιητική, από 7 έως 13 επιθυμητή και από 10 έως 30 υπερβολικής διάρκειας
Παλαιότερες μελέτες είχαν δείξει ότι τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες, θεωρούσαν με βάση τα στερεότυπα που δημιουργήθηκαν και κυριάρχησαν, ότι
τα προκαταρκτικά της ερωτικής συνεύρεσης και της συνουσίας έπρεπε να διαρκούν περισσότερο. Όμως η μεγάλη αυτή έρευνα δείχνει ότι περισσότερο δεν σημαίνει κατ' ανάγκη καλύτερο.
Επίσης δίνει ένα καθαρό μήνυμα στους άνδρες που ανησυχούν, ότι δεν είναι απαραίτητο να διαρκούν για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα πριν από την εκσπερμάτωση για να ικανοποιούν τις συντρόφους τους.
Η διάρκεια και η αντοχή δεν είναι ο καθοριστικός παράγοντας στην
ποιότητα της συνουσίας μεταξύ άνδρα και γυναίκας. Επιπρόσθετα, τονίζεται ότι η σεξουαλική ζωή των περισσότερων ανθρώπων δεν είναι τόσο καταπληκτική όσο οι άλλοι άνθρωποι νομίζουν.
Οι πληροφορίες αυτές μας επιτρέπουν να έχουμε μια πιο αντικειμενική εικόνα για το τι συμβαίνει γενικότερα σε άλλους ανθρώπους. Δυστυχώς σήμερα, έχει αναπτυχθεί μια κουλτούρα στην οποία ορισμένα στερεότυπα καταδυναστεύουν τους ανθρώπους.
Στις πλείστες περιπτώσεις, τα στερεότυπα αυτά δεν αντιπροσωπεύουν την πραγματικότητα. Για παράδειγμα πολλοί άνδρες και γυναίκες, έχουν οδηγηθεί στο να πιστεύουν ότι το μεγάλο πέος, οι ιδιαίτερα σκληρές στύσεις και οι ολονύχτιες συνουσίες αποτελούν το ιδανικό μοντέλο.
Οι λανθασμένες αυτές στερεότυπες αντιλήψεις, τους οδηγούν στο να
αναμένουν καταστάσεις που δεν είναι ρεαλιστικές. Κάτω από αυτές τις συνθήκες, οι απογοητεύσεις και η δυσαρέσκεια είναι εύκολο να
δημιουργούνται.
Θα προσθέσουμε ότι το σύνολο της ποιότητας της σεξουαλικής επαφής δεν πρέπει να εξετάζεται μόνο από την οργανική και μηχανιστική της πτυχή.
Η ποιότητα εξαρτάται και από την αγάπη που υπάρχει στο ζεύγος, την ψυχολογία τους και τη γενικότερη σωματική τους κατάσταση.
Η δύναμη των ψυχολογικών σχέσεων που ενώνει τους δύο, η στοργή και η τρυφερότητα είναι καθοριστικοί παράγοντες στην ικανοποίηση που τους προσφέρει η σεξουαλική τους συνεύρεση με συνουσία.    
Οι πληροφορίες που μας προσφέρει αυτή η έρευνα θα μπορούσαν να είναι χρήσιμες και για τη θεραπεία ανθρώπων με σεξουαλικού τύπου προβλήματα.
Επίσης δίνοντας την ορθή εικόνα της κατάστασης που επικρατεί, απαλλάσσει τους ανθρώπους από λανθασμένες εντυπώσεις και απομακρύνει τον κίνδυνο άγχους, απογοητεύσεων και σεξουαλικών δυσλειτουργιών.  

Οι άνθρωποι έχουν πολλές φαντασιώσεις για τη σεξουαλική ζωή των άλλων

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Πολλές φορές το τι νομίζουν για τις δυνατότητες των άλλων στη σεξουαλική τους δραστηριότητα, είναι πηγή προβλημάτων στις δικές τους σχέσεις. Είναι γεγονός ότι υπάρχουν πολλές λανθασμένες εντυπώσεις και κυκλοφορούν πολλοί μύθοι για τις σεξουαλικές δυνατότητες των ερωτικών συντρόφων, για διάρκεια και την ποιότητα της συνουσίας.
Οι άνδρες είναι πιο ευάλωτοι και πιο ανήσυχοι σε θέματα σεξουαλικής απόδοσης και ικανοποίησης της συντρόφου τους. Το πρόβλημα της πρόωρης εκσπερμάτωσης, είτε ως φόβος είτε ως πραγματική διαταραχή, επηρεάζει αρνητικά και αυξάνει το άγχος κατά τη σεξουαλική επαφή σε πολλούς άνδρες.
Η γνώση του τι πραγματικά συμβαίνει σε ευρεία κλίμακα, μπορεί να βοηθά πολλούς ανθρώπους. Αποκρίνει τον κίνδυνο απογοητεύσεων, δυσαρέσκειας και σεξουαλικών δυσλειτουργιών.
Η εξακρίβωση με επιστημονικό τρόπο της αλήθειας για τα τόσο ευαίσθητα αυτά θέματα, απελευθερώνει τους ανθρώπους από ψευδαισθήσεις, άγχος και βελτιώνει την ποιότητα της σεξουαλικής τους ζωής.
Με βάση αυτό το σκεπτικό γιατροί που είναι ειδικοί στην ιατρική του σεξ, διενεργούν έρευνες προσπαθώντας να ανακαλύψουν και να τεκμηριώσουν το τι πραγματικά συμβαίνει.
Γιατροί από τις Ηνωμένες Πολιτείες συμπλήρωσαν έρευνα σε 1.500 ζευγάρια που στόχο είχε τον υπολογισμό του χρόνου διάρκειας της συνουσίας άνδρα-γυναίκας (από τη στιγμή της εισόδου του πέους στον κόλπο έως την εκσπερμάτωση). Οι γυναίκες ήσαν εφοδιασμένες με χρονόμετρο.
Επίσης οι ερευνητές διεξήγαγαν έρευνα με ερωτηματολόγιο σε 50 μέλη της Εταιρείας για τη Θεραπεία και Έρευνα του Σεξ (Society for Sex Therapy
and Research) που περιλαμβάνει ειδικούς από διάφορες τομείς.
Συνοπτικά, τα αποτελέσματα μας προσφέρουν ενδιαφέρουσες πληροφορίες:
1. Ο μέσος χρόνος διάρκειας συνουσίας ήταν 7,3 λεπτά
2. Με βάση τα ευρήματα της έρευνας οι ειδικοί στη θεραπεία του σεξ,
συμπέραναν ότι ο  ιδανικός χρόνος διάρκειας της συνουσίας κυμαινόταν από 3 έως 13 λεπτά
3. Ήταν δύσκολο τόσο για τους ηλικιωμένους άνδρες όσο και για τους νέους, να μπορέσουν να κάνουν τη συνουσία να διαρκέσει περισσότερο
4. Στο χρόνο αυτό δεν συμπεριλαμβάνονταν τα προκαταρκτικά πριν από την έναρξη της συνουσίας
5. Η σεξουαλική συνουσία που διαρκεί από 1 έως 2 λεπτά, θεωρήθηκε
από τους ειδικούς ως πολύ σύντομη, από 3 έως 7 ικανοποιητική, από 7 έως 13 επιθυμητή και από 10 έως 30 υπερβολικής διάρκειας
Παλαιότερες μελέτες είχαν δείξει ότι τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες, θεωρούσαν με βάση τα στερεότυπα που δημιουργήθηκαν και κυριάρχησαν, ότι
τα προκαταρκτικά της ερωτικής συνεύρεσης και της συνουσίας έπρεπε να διαρκούν περισσότερο. Όμως η μεγάλη αυτή έρευνα δείχνει ότι περισσότερο δεν σημαίνει κατ' ανάγκη καλύτερο.
Επίσης δίνει ένα καθαρό μήνυμα στους άνδρες που ανησυχούν, ότι δεν είναι απαραίτητο να διαρκούν για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα πριν από την εκσπερμάτωση για να ικανοποιούν τις συντρόφους τους.
Η διάρκεια και η αντοχή δεν είναι ο καθοριστικός παράγοντας στην
ποιότητα της συνουσίας μεταξύ άνδρα και γυναίκας. Επιπρόσθετα, τονίζεται ότι η σεξουαλική ζωή των περισσότερων ανθρώπων δεν είναι τόσο καταπληκτική όσο οι άλλοι άνθρωποι νομίζουν.
Οι πληροφορίες αυτές μας επιτρέπουν να έχουμε μια πιο αντικειμενική εικόνα για το τι συμβαίνει γενικότερα σε άλλους ανθρώπους. Δυστυχώς σήμερα, έχει αναπτυχθεί μια κουλτούρα στην οποία ορισμένα στερεότυπα καταδυναστεύουν τους ανθρώπους.
Στις πλείστες περιπτώσεις, τα στερεότυπα αυτά δεν αντιπροσωπεύουν την πραγματικότητα. Για παράδειγμα πολλοί άνδρες και γυναίκες, έχουν οδηγηθεί στο να πιστεύουν ότι το μεγάλο πέος, οι ιδιαίτερα σκληρές στύσεις και οι ολονύχτιες συνουσίες αποτελούν το ιδανικό μοντέλο.
Οι λανθασμένες αυτές στερεότυπες αντιλήψεις, τους οδηγούν στο να
αναμένουν καταστάσεις που δεν είναι ρεαλιστικές. Κάτω από αυτές τις συνθήκες, οι απογοητεύσεις και η δυσαρέσκεια είναι εύκολο να
δημιουργούνται.
Θα προσθέσουμε ότι το σύνολο της ποιότητας της σεξουαλικής επαφής δεν πρέπει να εξετάζεται μόνο από την οργανική και μηχανιστική της πτυχή.
Η ποιότητα εξαρτάται και από την αγάπη που υπάρχει στο ζεύγος, την ψυχολογία τους και τη γενικότερη σωματική τους κατάσταση.
Η δύναμη των ψυχολογικών σχέσεων που ενώνει τους δύο, η στοργή και η τρυφερότητα είναι καθοριστικοί παράγοντες στην ικανοποίηση που τους προσφέρει η σεξουαλική τους συνεύρεση με συνουσία.    
Οι πληροφορίες που μας προσφέρει αυτή η έρευνα θα μπορούσαν να είναι χρήσιμες και για τη θεραπεία ανθρώπων με σεξουαλικού τύπου προβλήματα.
Επίσης δίνοντας την ορθή εικόνα της κατάστασης που επικρατεί, απαλλάσσει τους ανθρώπους από λανθασμένες εντυπώσεις και απομακρύνει τον κίνδυνο άγχους, απογοητεύσεων και σεξουαλικών δυσλειτουργιών.  
ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ,ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ :

Σάββατο 1 Ιουλίου 2017

Το φάρμακο φαίνεται να είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικό σε γυναίκες που
παρουσιάζουν δυσλειτουργίες της σεξουαλικής τους ζωής όπως προβλήματα
διέγερσης, σεξουαλικής ικανοποίησης και οργασμού.
Το Βιάγκρα  περιέχει τη φαρμακευτική ουσία sildenafil η οποία είναι
αποτελεσματική για την αντιμετώπιση προβλημάτων της στύσης στους άνδρες.
Η δράση του Βιάγκρα βασίζεται στο γεγονός ότι αυξάνει σημαντικά τη ροή
αίματος στο πέος.
Σε μια έρευνα που σκοπό είχε την διερεύνηση των ενεργειών του Βιάγκρα
στις γυναίκες, Ιταλοί γιατροί από το πανεπιστήμιο της Catania, χορήγησαν
σε 53 γυναίκες το Βιάγκρα.
Οι γυναίκες, ηλικίας από 22 έως 28 ετών, είχαν διάφορα προβλήματα της
σεξουαλικής τους ζωής συμπεριλαμβανομένης και της διέγερσης τους.
Οι ερευνητές χώρισαν τις γυναίκες σε 3 ομάδες. Στην πρώτη ομάδα δόθηκε
θεραπεία με 25 mg Βιάγκρα, στη δεύτερη δόθηκε θεραπεία με 50 mg Βιάγκρα
και στην τρίτη ομάδα δόθηκε εικονικό φάρμακο.
Οι θεραπείες χορηγήθηκαν για 3 περιόδους των 4 εβδομάδων με διακοπή
μεταξύ των περιόδων που διαρκούσαν 1 εβδομάδα.
Για την αξιολόγηση των επιδράσεων των φαρμάκων οι γυναίκες συμπλήρωναν
ειδικά προσωπικά ερωτηματολόγια.
Σε αυτά βαθμολογούσαν σε μια κλίμακα το 1 έως 5 τα αποτελέσματα της
θεραπείας που έπαιρναν. Υπήρξε και αξιολόγηση της προσωπικής τους
κατάστασης πριν από την έναρξη της θεραπείας.
Τα αποτελέσματα της έρευνας αυτής έδειξαν:
* Οι γυναίκες που έπαιρναν το Βιάγκρα, παρουσίασαν ουσιαστική
βελτίωση όσον αφορά τη σεξουαλική τους διέγερση, τις σεξουαλικές τους
φαντασιώσεις, την ικανοποίηση και τον οργασμό τους
* Οι γυναίκες που έπαιρναν το Βιάγκρα, παρουσίαζαν μια σημαντική
αύξηση στον αριθμό των σεξουαλικών επαφών και στον αριθμό των οργασμών
που είχαν. Αυτό ήταν σε αντίθεση με τις γυναίκες που έπαιρναν το
εικονικό φάρμακο που ανέφεραν μόνο μια μικρή βελτίωση
* Δεν υπήρχε διαφορά στις επιδράσεις της θεραπείας μεταξύ των
γυναικών που έπαιρναν τις 2 διαφορετικές δόσεις του Βιάγκρα. Δηλαδή τα
25 mg και 50 mg είχαν τα ίδια αποτελέσματα
Τα συμπεράσματα των ερευνητών είναι ότι το Βιάγκρα, μπορεί να βελτιώνει
ουσιαστικά τη σεξουαλική ζωή των γυναικών με αύξηση της διέγερσης τους,
του αριθμού σεξουαλικών επαφών, της ικανοποίησης και των οργασμών.
Παράλληλα η βελτίωση της σεξουαλικής τους ζωής, έχει και άλλες
ευεργετικές επιδράσεις στην ποιότητα ζωής τους.
Πρέπει να τονιστεί το γεγονός ότι τα θετικά αυτά αποτελέσματα έχουν
βρεθεί σε νέες γυναίκες, σε ηλικία πριν από την εμμηνόπαυση, που
παρουσίαζαν προβλήματα της σεξουαλικής τους ζωής.
Ανάλογες έρευνες που έγιναν σε γυναίκες σε ηλικία μετά από την
εμμηνόπαυση, δεν έδειξαν θετικά αποτελέσματα.
Παρά το γεγονός ότι στις γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση, το Βιάγκρα
βελτιώνει τη ροή αίματος στην κλειτορίδα, εντούτοις δεν παρατηρήθηκαν
ευεργετικές επιδράσεις στη σεξουαλική ζωή όπως αυτές που παρατηρήθηκαν
σε νεαρές γυναίκες.

Το Βιάγκρα στην ζωή των γυναικών και ανδρών

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Το φάρμακο φαίνεται να είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικό σε γυναίκες που
παρουσιάζουν δυσλειτουργίες της σεξουαλικής τους ζωής όπως προβλήματα
διέγερσης, σεξουαλικής ικανοποίησης και οργασμού.
Το Βιάγκρα  περιέχει τη φαρμακευτική ουσία sildenafil η οποία είναι
αποτελεσματική για την αντιμετώπιση προβλημάτων της στύσης στους άνδρες.
Η δράση του Βιάγκρα βασίζεται στο γεγονός ότι αυξάνει σημαντικά τη ροή
αίματος στο πέος.
Σε μια έρευνα που σκοπό είχε την διερεύνηση των ενεργειών του Βιάγκρα
στις γυναίκες, Ιταλοί γιατροί από το πανεπιστήμιο της Catania, χορήγησαν
σε 53 γυναίκες το Βιάγκρα.
Οι γυναίκες, ηλικίας από 22 έως 28 ετών, είχαν διάφορα προβλήματα της
σεξουαλικής τους ζωής συμπεριλαμβανομένης και της διέγερσης τους.
Οι ερευνητές χώρισαν τις γυναίκες σε 3 ομάδες. Στην πρώτη ομάδα δόθηκε
θεραπεία με 25 mg Βιάγκρα, στη δεύτερη δόθηκε θεραπεία με 50 mg Βιάγκρα
και στην τρίτη ομάδα δόθηκε εικονικό φάρμακο.
Οι θεραπείες χορηγήθηκαν για 3 περιόδους των 4 εβδομάδων με διακοπή
μεταξύ των περιόδων που διαρκούσαν 1 εβδομάδα.
Για την αξιολόγηση των επιδράσεων των φαρμάκων οι γυναίκες συμπλήρωναν
ειδικά προσωπικά ερωτηματολόγια.
Σε αυτά βαθμολογούσαν σε μια κλίμακα το 1 έως 5 τα αποτελέσματα της
θεραπείας που έπαιρναν. Υπήρξε και αξιολόγηση της προσωπικής τους
κατάστασης πριν από την έναρξη της θεραπείας.
Τα αποτελέσματα της έρευνας αυτής έδειξαν:
* Οι γυναίκες που έπαιρναν το Βιάγκρα, παρουσίασαν ουσιαστική
βελτίωση όσον αφορά τη σεξουαλική τους διέγερση, τις σεξουαλικές τους
φαντασιώσεις, την ικανοποίηση και τον οργασμό τους
* Οι γυναίκες που έπαιρναν το Βιάγκρα, παρουσίαζαν μια σημαντική
αύξηση στον αριθμό των σεξουαλικών επαφών και στον αριθμό των οργασμών
που είχαν. Αυτό ήταν σε αντίθεση με τις γυναίκες που έπαιρναν το
εικονικό φάρμακο που ανέφεραν μόνο μια μικρή βελτίωση
* Δεν υπήρχε διαφορά στις επιδράσεις της θεραπείας μεταξύ των
γυναικών που έπαιρναν τις 2 διαφορετικές δόσεις του Βιάγκρα. Δηλαδή τα
25 mg και 50 mg είχαν τα ίδια αποτελέσματα
Τα συμπεράσματα των ερευνητών είναι ότι το Βιάγκρα, μπορεί να βελτιώνει
ουσιαστικά τη σεξουαλική ζωή των γυναικών με αύξηση της διέγερσης τους,
του αριθμού σεξουαλικών επαφών, της ικανοποίησης και των οργασμών.
Παράλληλα η βελτίωση της σεξουαλικής τους ζωής, έχει και άλλες
ευεργετικές επιδράσεις στην ποιότητα ζωής τους.
Πρέπει να τονιστεί το γεγονός ότι τα θετικά αυτά αποτελέσματα έχουν
βρεθεί σε νέες γυναίκες, σε ηλικία πριν από την εμμηνόπαυση, που
παρουσίαζαν προβλήματα της σεξουαλικής τους ζωής.
Ανάλογες έρευνες που έγιναν σε γυναίκες σε ηλικία μετά από την
εμμηνόπαυση, δεν έδειξαν θετικά αποτελέσματα.
Παρά το γεγονός ότι στις γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση, το Βιάγκρα
βελτιώνει τη ροή αίματος στην κλειτορίδα, εντούτοις δεν παρατηρήθηκαν
ευεργετικές επιδράσεις στη σεξουαλική ζωή όπως αυτές που παρατηρήθηκαν
σε νεαρές γυναίκες.
Τα άτομα τα οποία εσωτερικεύουν και συγκροτούν το θυμό τους, κινδυνεύουν να υποφέρουν περισσότερο από πονοκέφαλους.
Η συγκράτηση του θυμού προκαλεί μάλιστα περισσότερους πονοκέφαλους σε σύγκριση με άλλες ψυχικές καταστάσεις που είναι αιτία πονοκεφάλων όπως η κατάθλιψη και το άγχος. Όμως τα ξεσπάσματα θυμού δεν είναι η λύση για την αντιμετώπιση του προβλήματος αυτού. Οι εκρήξεις θυμού εναντίον συναδέλφων στη δουλειά ή εναντίον του προϊσταμένου μπορεί να έχουν πολύ σοβαρές αρνητικές συνέπειες. Επίσης ο θυμός στο δρόμο κατά τη διάρκεια της οδήγησης, μπορεί να έχει μια σειρά από δυσάρεστες και ίσως επικίνδυνες εξελίξεις.Οι πιο πάνω σημαντικές σχέσεις μεταξύ πονοκεφάλων και θυμού προκύπτουν από έρευνα που έγινε σε 422 ενήλικες εκ των οποίων οι 171 υπέφεραν από πονοκέφαλο. Οι συμμετέχοντες στην έρευνα αξιολογήθηκαν για τα επίπεδα θυμού τους, πόσο μπορούσαν να εσωτερικεύουν και να συγκρατούν το θυμό τους και τέλος πόσο σοβαροί και συχνοί ήταν οι πονοκέφαλοι που παρουσίαζαν.Οι γιατροί στο πανεπιστήμιο Saint Louis, των Ηνωμένων Πολιτειών που έκαναν την έρευνα, σημειώνουν ότι είναι σημαντικό για τον κάθε άνθρωπο να προσπαθήσει να ψηλώσει την αντίστασή του σε γεγονότα που του προκαλούν θυμό για να μην θυμώνει και να εξάπτεται εύκολα.

Συστήνουν διάφορους τρόπους που μπορούν να βοηθήσουν:
Εάν νιώθετε ότι θυμώνετε πάρτε τρεις βαθιές αναπνοές. Αυτό μειώνει τα επίπεδα εσωτερικής νευρικότητας και μειώνει το κίνδυνο να εκφράσετε προς τα έξω το θυμό σας
 
Προσπαθήστε να ανιχνεύετε και να αναγνωρίζετε ανθρώπους και καταστάσεις που πιθανόν να σας δημιουργούν νευρικότητα και αυξάνουν τον κίνδυνο θυμού σας
 
Εάν νιώθετε θυμωμένοι προτιμήστε να αλλάξετε περιβάλλον, πηγαίνετε για ένα περίπατο μερικών λεπτών, βάλτε το ραδιόφωνο εάν είστε στο αυτοκίνητο, ακούστε μουσική. Αυτά μπορούν να σας κατευνάσουν και έτσι να αποφύγετε μια έκρηξη θυμού με πιθανές αρνητικές συνέπειες
 
Μιλήστε με τους άλλους και πέστε τους με θετικό τρόπο χωρίς πνεύμα αντιπαράθεσης αυτό που έχουν κάνει και σας έχει ενοχλήσει. Αυτό μπορεί να σας κάνει να νιώσετε καλύτερα.

Εάν όμως το να μιλήσετε με τους άλλους εμπεριέχει κάποιους κινδύνους να ξεσπάσετε με θυμό, κερδίστε χρόνο και προτιμήστε να μιλήσετε το θέμα με κάποιο στενό σας φίλο προτού προχωρήσετε σε κάποια κίνηση
 
Είναι σημαντικό να συνειδητοποιήσετε ότι δεν μπορείτε να τα ελέγχετε όλα. Κάποια πράγματα πρέπει να τα αφήνετε όπως έρχονται.

Εκείνο που μπορείτε να ελέγξετε και μπορεί να αλλάξει ουσιαστικά την κατάσταση είναι το πως εσείς συμπεριφέρεστε και ανταποκρίνεστε προς τους άλλους. Με το να θυμώνετε δεν διορθώνετε τίποτα απλά θα νιώθετε πιο άσχημα μετά
 
Η συγχώρεση είναι μια από τις πιο χρήσιμες και ωφέλιμες στρατηγικές. Είναι όμως για πολλούς δύσκολο να μάθουν και να εφαρμόζουν τη μέθοδο αυτή.

Εάν κάποιος σας έχει κάμει κακό ή εάν εσείς οι ίδιοι με τη συμπεριφορά σας κάνατε κακό στο εαυτό σας, τότε πρέπει να μπορείτε να συγχωρείτε τους άλλους όπως και τον εαυτό σας. Φυσικά αυτό δεν θα αλλάξει το τι έχει γίνει αλλά ούτε το να είστε θυμωμένοι το αλλάζει.

Συμπερασματικά θα τονίσουμε το γεγονός ότι ο θυμός είναι αιτία πονοκεφάλων. Ο θυμός και οι εκνευρισμοί δεν βοηθούν τουναντίον είναι λόγοι για πολλές αρνητικές εξελίξεις σε πολλά επίπεδα.Ας τονίσουμε και να θυμόμαστε το γεγονός ότι ο θυμός είναι ένδειξη αδυναμίας.Είναι πολύ σημαντικό ο καθένας μας, να βρει τρόπους που να μην επιτρέπουν στο θυμό να μας κυριεύει. Σίγουρα μια τέτοια στρατηγική έχει πολλά να μας προσφέρει και μπορεί να βελτιώσει την ποιότητα της ζωής μας.

Ο θυμός και ο πονοκέφαλος

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Τα άτομα τα οποία εσωτερικεύουν και συγκροτούν το θυμό τους, κινδυνεύουν να υποφέρουν περισσότερο από πονοκέφαλους.
Η συγκράτηση του θυμού προκαλεί μάλιστα περισσότερους πονοκέφαλους σε σύγκριση με άλλες ψυχικές καταστάσεις που είναι αιτία πονοκεφάλων όπως η κατάθλιψη και το άγχος. Όμως τα ξεσπάσματα θυμού δεν είναι η λύση για την αντιμετώπιση του προβλήματος αυτού. Οι εκρήξεις θυμού εναντίον συναδέλφων στη δουλειά ή εναντίον του προϊσταμένου μπορεί να έχουν πολύ σοβαρές αρνητικές συνέπειες. Επίσης ο θυμός στο δρόμο κατά τη διάρκεια της οδήγησης, μπορεί να έχει μια σειρά από δυσάρεστες και ίσως επικίνδυνες εξελίξεις.Οι πιο πάνω σημαντικές σχέσεις μεταξύ πονοκεφάλων και θυμού προκύπτουν από έρευνα που έγινε σε 422 ενήλικες εκ των οποίων οι 171 υπέφεραν από πονοκέφαλο. Οι συμμετέχοντες στην έρευνα αξιολογήθηκαν για τα επίπεδα θυμού τους, πόσο μπορούσαν να εσωτερικεύουν και να συγκρατούν το θυμό τους και τέλος πόσο σοβαροί και συχνοί ήταν οι πονοκέφαλοι που παρουσίαζαν.Οι γιατροί στο πανεπιστήμιο Saint Louis, των Ηνωμένων Πολιτειών που έκαναν την έρευνα, σημειώνουν ότι είναι σημαντικό για τον κάθε άνθρωπο να προσπαθήσει να ψηλώσει την αντίστασή του σε γεγονότα που του προκαλούν θυμό για να μην θυμώνει και να εξάπτεται εύκολα.

Συστήνουν διάφορους τρόπους που μπορούν να βοηθήσουν:
Εάν νιώθετε ότι θυμώνετε πάρτε τρεις βαθιές αναπνοές. Αυτό μειώνει τα επίπεδα εσωτερικής νευρικότητας και μειώνει το κίνδυνο να εκφράσετε προς τα έξω το θυμό σας
 
Προσπαθήστε να ανιχνεύετε και να αναγνωρίζετε ανθρώπους και καταστάσεις που πιθανόν να σας δημιουργούν νευρικότητα και αυξάνουν τον κίνδυνο θυμού σας
 
Εάν νιώθετε θυμωμένοι προτιμήστε να αλλάξετε περιβάλλον, πηγαίνετε για ένα περίπατο μερικών λεπτών, βάλτε το ραδιόφωνο εάν είστε στο αυτοκίνητο, ακούστε μουσική. Αυτά μπορούν να σας κατευνάσουν και έτσι να αποφύγετε μια έκρηξη θυμού με πιθανές αρνητικές συνέπειες
 
Μιλήστε με τους άλλους και πέστε τους με θετικό τρόπο χωρίς πνεύμα αντιπαράθεσης αυτό που έχουν κάνει και σας έχει ενοχλήσει. Αυτό μπορεί να σας κάνει να νιώσετε καλύτερα.

Εάν όμως το να μιλήσετε με τους άλλους εμπεριέχει κάποιους κινδύνους να ξεσπάσετε με θυμό, κερδίστε χρόνο και προτιμήστε να μιλήσετε το θέμα με κάποιο στενό σας φίλο προτού προχωρήσετε σε κάποια κίνηση
 
Είναι σημαντικό να συνειδητοποιήσετε ότι δεν μπορείτε να τα ελέγχετε όλα. Κάποια πράγματα πρέπει να τα αφήνετε όπως έρχονται.

Εκείνο που μπορείτε να ελέγξετε και μπορεί να αλλάξει ουσιαστικά την κατάσταση είναι το πως εσείς συμπεριφέρεστε και ανταποκρίνεστε προς τους άλλους. Με το να θυμώνετε δεν διορθώνετε τίποτα απλά θα νιώθετε πιο άσχημα μετά
 
Η συγχώρεση είναι μια από τις πιο χρήσιμες και ωφέλιμες στρατηγικές. Είναι όμως για πολλούς δύσκολο να μάθουν και να εφαρμόζουν τη μέθοδο αυτή.

Εάν κάποιος σας έχει κάμει κακό ή εάν εσείς οι ίδιοι με τη συμπεριφορά σας κάνατε κακό στο εαυτό σας, τότε πρέπει να μπορείτε να συγχωρείτε τους άλλους όπως και τον εαυτό σας. Φυσικά αυτό δεν θα αλλάξει το τι έχει γίνει αλλά ούτε το να είστε θυμωμένοι το αλλάζει.

Συμπερασματικά θα τονίσουμε το γεγονός ότι ο θυμός είναι αιτία πονοκεφάλων. Ο θυμός και οι εκνευρισμοί δεν βοηθούν τουναντίον είναι λόγοι για πολλές αρνητικές εξελίξεις σε πολλά επίπεδα.Ας τονίσουμε και να θυμόμαστε το γεγονός ότι ο θυμός είναι ένδειξη αδυναμίας.Είναι πολύ σημαντικό ο καθένας μας, να βρει τρόπους που να μην επιτρέπουν στο θυμό να μας κυριεύει. Σίγουρα μια τέτοια στρατηγική έχει πολλά να μας προσφέρει και μπορεί να βελτιώσει την ποιότητα της ζωής μας.
ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ,ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ :
Το ανθρώπινο σύστημα λήψης αποφάσεων κυβερνάται βασικά από δύο μηχανισμούς. Σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες υπάρχουν στον εγκέφαλο δύο νευρικά κέντρα που εμπλέκονται στη λήψη αποφάσεων, το διαβουλευτικό (συζητικό, που μελετά, εξετάζει, αναλύει) και το συναισθηματικό.
Το συναισθηματικό κέντρο λήψης αποφάσεων, είναι πολύ αρχαιότερο στους ανθρώπους. Τους εξυπηρέτησε στην προσαρμογή τους για επιβίωση μπροστά στις πολλαπλές απειλές που είχαν να αντιμετωπίσουν. Τους βοήθησε να καλύπτουν τις βασικές τους ανάγκες, νααναγνωρίζουν και να αντιμετωπίζουν ταχύτατα τους κινδύνους.
Όμως με την εξέλιξη τους οι άνθρωποι, ανάπτυξαν την ικανότητα να αναλύουν τις μακροχρόνιες συνέπειες της συμπεριφοράς τους που βασίζεται στο συναισθηματικό κέντρο λήψης αποφάσεων. Άρχισαν να υπολογίζουν τα υπέρ και τα κατά, το όφελος και το κόστος των επιλογών τους.Το διαβουλευτικό κέντρο λήψης αποφάσεων εντοπίζεται στον προμετωπιαίο φλοιό του εγκεφάλου.
Το μέρος αυτό του εγκεφάλου των ανθρώπων αναπτύχθηκε αργότερα στην εξέλιξη τους αλλά δεν αντικατέστησε τα παλαιότερα εγκεφαλικά συστήματα.
Πρέπει να τονίσουμε ότι η ανθρώπινη συμπεριφορά δεν βρίσκεται μόνο κάτω από τον έλεγχο του συναισθηματικού ή του διαβουλευτικού κέντρου λήψης αποφάσεων. Είναι αποτέλεσμα των αλληλεπιδράσεων μεταξύ των δύο συστημάτων.
Ο συναισθηματικός έλεγχος λήψης αποφάσεων είναι γρήγορος. Όμως έχει τη δυνατότητα να ανταποκρίνεται μόνο σε περιορισμένο αριθμό καταστάσεων. Ο διαβουλευτικός μηχανισμός, είναι πολύ πιο ευπροσάρμοστος, αλλά κοπιαστικός και σχετικά αργός.
Ο συναισθηματικός είναι ο προκαθορισμένος και προεπιλεγμένος μηχανισμός λήψης αποφάσεων στον άνθρωπο. Το διαβουλευτικό κέντρο επεμβαίνει όταν οι άνθρωποι συναντούν νέες καταστάσεις ή όταν η ορθή απόφαση δεν είναι ευδιάκριτη.
Ο συναισθηματικός έλεγχος επηρεάζεται από έντονες, ζωντανές εικόνες, από την αμεσότητα και τις ειδήσεις. Αυτό σημαίνει ότι επηρεάζεται και ανταποκρίνεται σε γεγονότα που συνοδεύονται από εντυπωσιακές οπτικές παραστάσεις (φωτογραφίες, προβολές βίντεο στις ειδήσεις) ιδιαίτερα όταν αυτά συνέβηκαν πρόσφατα και όταν οι άνθρωποι δεν είναι εξοικειωμένοι ή δεν είχαν το χρόνο να προσαρμοστούν.
Επίσης πολύ σημαντικό είναι ότι το συναισθηματικό κέντρο λήψης αποφάσεων, επηρεάζεται σοβαρά από τις ομάδες, τάξεις ή άλλες κατηγοριοποιήσεις στις οποίες εντάσσουν οι άνθρωποι τους άλλους ανθρώπους που συναντούν. Δηλαδή το "εμείς" και "εκείνοι" είναι μια εξαιρετικά σημαντική διάκριση στους μηχανισμούς της συναισθηματικής λήψης αποφάσεων.
Πρέπει να προσθέσουμε ότι το συναισθηματικό κέντρο είναι σε θέση να ενεργοποιεί το διαβουλευτικό κέντρο λήψης αποφάσεων. Τα μέτρια επίπεδα φόβου, θυμού, ή οποιασδήποτε άλλης αρνητικής συναισθηματικής κατάστασης, προειδοποιούν το διαβουλευτικό κέντρο ότι κάτι δεν πάει καλά και ότι οι υπηρεσίες του απαιτούνται.

Όμως με ένα περίεργο τρόπο, παρά το γεγονός ότι το συναισθηματικό ενεργοποιεί το διαβουλευτικό, όσο πιο έντονα γίνονται τα συναισθήματα τόσο πιο πολύ το συναισθηματικό κέντρο τείνει να αντικαταστήσει το διαβουλευτικό κέντρο στη λήψη αποφάσεων και στη συμπεριφορά.
Έτσι βρισκόμαστε σε καταστάσεις που ενώ οι άνθρωποι καταλαβαίνουν ποια είναι η πιο ορθή πορεία που πρέπει να ακολουθήσουν, εντούτοις βρίσκουν τους εαυτούς τους να κάνουν ακριβώς το αντίθετο.
Αυτό σημαίνει ότι οι καταστάσεις που απαιτούν το περισσότερο μια προσεκτική καλά ζυγισμένη και ορθολογιστική απάντηση και συμπεριφορά, είναι εκείνες στις οποίες τα συναισθήματα μας μπορούν να υπονομεύσουν τα μακροπρόθεσμα συμφέροντα μας.

Θα συγκρατήσουμε λοιπόν ότι τα έντονα συναισθήματα και τα πάθη μπορεί να υπερισχύουν της λογικής και των αρχών.
Για αυτό απαιτούνται μηχανισμοί προσεκτικού και σχολαστικού ελέγχου στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων τόσο σε ατομικό επίπεδο όσο και σε επίπεδο κρατών, κυβερνήσεων και πολιτικών.
Αυτό δεν σημαίνει ότι τα συναισθήματα είναι πάντοτε κακός σύμβουλος και ότι οδηγούν σε ζημιογόνες αποφάσεις και ενέργειες. Αντίθετα υπάρχουν πολλά παραδείγματα στην ιστορία που ο προσεκτικός χειρισμός των έντονων συναισθημάτων, η στρατολόγηση της λογικής, της διαβούλευσης και η ορθολογιστική λήψη αποφάσεων, κατάφεραν να πετύχουνσυνεργαζόμενα όλα μαζί, τεράστια επιτεύγματα.
Στους επικίνδυνους καιρούς που ζούμε, χρειάζεται ακόμη περισσότερη προσοχή. Οι πολιτικοί, οι επικοινωνιολόγοι και οι σύμβουλοι τους για δημόσιες σχέσεις, γνωρίζουν καλά να χρησιμοποιούν τα συναισθήματα για να πετυχαίνουν τους στόχους τους.
Εμείς ως κοινωνία πρέπει να είμαστε πληροφορημένοι για τους μηχανισμούς που εμπλέκονται και επηρεάζονται στο εγκέφαλο μας για τη λήψη αποφάσεων. Οφείλουμε να αναγνωρίζουμε το ρόλο των συναισθημάτων και να απαιτούμε από τις κυβερνήσεις και τους νομοθέτες να θέτουν σε εφαρμογή μηχανισμούς που ναπροστατεύουν από τη λήψη αποφάσεων που βασίζονται κυρίως στο συναισθηματικό παρά στο διαβουλευτικό κέντρο λήψης αποφάσεων του ανθρώπινου εγκέφαλου.


Στον εγκέφαλο δύο νευρικά κέντρα εμπλέκονται στη λήψη αποφάσεων

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Το ανθρώπινο σύστημα λήψης αποφάσεων κυβερνάται βασικά από δύο μηχανισμούς. Σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες υπάρχουν στον εγκέφαλο δύο νευρικά κέντρα που εμπλέκονται στη λήψη αποφάσεων, το διαβουλευτικό (συζητικό, που μελετά, εξετάζει, αναλύει) και το συναισθηματικό.
Το συναισθηματικό κέντρο λήψης αποφάσεων, είναι πολύ αρχαιότερο στους ανθρώπους. Τους εξυπηρέτησε στην προσαρμογή τους για επιβίωση μπροστά στις πολλαπλές απειλές που είχαν να αντιμετωπίσουν. Τους βοήθησε να καλύπτουν τις βασικές τους ανάγκες, νααναγνωρίζουν και να αντιμετωπίζουν ταχύτατα τους κινδύνους.
Όμως με την εξέλιξη τους οι άνθρωποι, ανάπτυξαν την ικανότητα να αναλύουν τις μακροχρόνιες συνέπειες της συμπεριφοράς τους που βασίζεται στο συναισθηματικό κέντρο λήψης αποφάσεων. Άρχισαν να υπολογίζουν τα υπέρ και τα κατά, το όφελος και το κόστος των επιλογών τους.Το διαβουλευτικό κέντρο λήψης αποφάσεων εντοπίζεται στον προμετωπιαίο φλοιό του εγκεφάλου.
Το μέρος αυτό του εγκεφάλου των ανθρώπων αναπτύχθηκε αργότερα στην εξέλιξη τους αλλά δεν αντικατέστησε τα παλαιότερα εγκεφαλικά συστήματα.
Πρέπει να τονίσουμε ότι η ανθρώπινη συμπεριφορά δεν βρίσκεται μόνο κάτω από τον έλεγχο του συναισθηματικού ή του διαβουλευτικού κέντρου λήψης αποφάσεων. Είναι αποτέλεσμα των αλληλεπιδράσεων μεταξύ των δύο συστημάτων.
Ο συναισθηματικός έλεγχος λήψης αποφάσεων είναι γρήγορος. Όμως έχει τη δυνατότητα να ανταποκρίνεται μόνο σε περιορισμένο αριθμό καταστάσεων. Ο διαβουλευτικός μηχανισμός, είναι πολύ πιο ευπροσάρμοστος, αλλά κοπιαστικός και σχετικά αργός.
Ο συναισθηματικός είναι ο προκαθορισμένος και προεπιλεγμένος μηχανισμός λήψης αποφάσεων στον άνθρωπο. Το διαβουλευτικό κέντρο επεμβαίνει όταν οι άνθρωποι συναντούν νέες καταστάσεις ή όταν η ορθή απόφαση δεν είναι ευδιάκριτη.
Ο συναισθηματικός έλεγχος επηρεάζεται από έντονες, ζωντανές εικόνες, από την αμεσότητα και τις ειδήσεις. Αυτό σημαίνει ότι επηρεάζεται και ανταποκρίνεται σε γεγονότα που συνοδεύονται από εντυπωσιακές οπτικές παραστάσεις (φωτογραφίες, προβολές βίντεο στις ειδήσεις) ιδιαίτερα όταν αυτά συνέβηκαν πρόσφατα και όταν οι άνθρωποι δεν είναι εξοικειωμένοι ή δεν είχαν το χρόνο να προσαρμοστούν.
Επίσης πολύ σημαντικό είναι ότι το συναισθηματικό κέντρο λήψης αποφάσεων, επηρεάζεται σοβαρά από τις ομάδες, τάξεις ή άλλες κατηγοριοποιήσεις στις οποίες εντάσσουν οι άνθρωποι τους άλλους ανθρώπους που συναντούν. Δηλαδή το "εμείς" και "εκείνοι" είναι μια εξαιρετικά σημαντική διάκριση στους μηχανισμούς της συναισθηματικής λήψης αποφάσεων.
Πρέπει να προσθέσουμε ότι το συναισθηματικό κέντρο είναι σε θέση να ενεργοποιεί το διαβουλευτικό κέντρο λήψης αποφάσεων. Τα μέτρια επίπεδα φόβου, θυμού, ή οποιασδήποτε άλλης αρνητικής συναισθηματικής κατάστασης, προειδοποιούν το διαβουλευτικό κέντρο ότι κάτι δεν πάει καλά και ότι οι υπηρεσίες του απαιτούνται.

Όμως με ένα περίεργο τρόπο, παρά το γεγονός ότι το συναισθηματικό ενεργοποιεί το διαβουλευτικό, όσο πιο έντονα γίνονται τα συναισθήματα τόσο πιο πολύ το συναισθηματικό κέντρο τείνει να αντικαταστήσει το διαβουλευτικό κέντρο στη λήψη αποφάσεων και στη συμπεριφορά.
Έτσι βρισκόμαστε σε καταστάσεις που ενώ οι άνθρωποι καταλαβαίνουν ποια είναι η πιο ορθή πορεία που πρέπει να ακολουθήσουν, εντούτοις βρίσκουν τους εαυτούς τους να κάνουν ακριβώς το αντίθετο.
Αυτό σημαίνει ότι οι καταστάσεις που απαιτούν το περισσότερο μια προσεκτική καλά ζυγισμένη και ορθολογιστική απάντηση και συμπεριφορά, είναι εκείνες στις οποίες τα συναισθήματα μας μπορούν να υπονομεύσουν τα μακροπρόθεσμα συμφέροντα μας.

Θα συγκρατήσουμε λοιπόν ότι τα έντονα συναισθήματα και τα πάθη μπορεί να υπερισχύουν της λογικής και των αρχών.
Για αυτό απαιτούνται μηχανισμοί προσεκτικού και σχολαστικού ελέγχου στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων τόσο σε ατομικό επίπεδο όσο και σε επίπεδο κρατών, κυβερνήσεων και πολιτικών.
Αυτό δεν σημαίνει ότι τα συναισθήματα είναι πάντοτε κακός σύμβουλος και ότι οδηγούν σε ζημιογόνες αποφάσεις και ενέργειες. Αντίθετα υπάρχουν πολλά παραδείγματα στην ιστορία που ο προσεκτικός χειρισμός των έντονων συναισθημάτων, η στρατολόγηση της λογικής, της διαβούλευσης και η ορθολογιστική λήψη αποφάσεων, κατάφεραν να πετύχουνσυνεργαζόμενα όλα μαζί, τεράστια επιτεύγματα.
Στους επικίνδυνους καιρούς που ζούμε, χρειάζεται ακόμη περισσότερη προσοχή. Οι πολιτικοί, οι επικοινωνιολόγοι και οι σύμβουλοι τους για δημόσιες σχέσεις, γνωρίζουν καλά να χρησιμοποιούν τα συναισθήματα για να πετυχαίνουν τους στόχους τους.
Εμείς ως κοινωνία πρέπει να είμαστε πληροφορημένοι για τους μηχανισμούς που εμπλέκονται και επηρεάζονται στο εγκέφαλο μας για τη λήψη αποφάσεων. Οφείλουμε να αναγνωρίζουμε το ρόλο των συναισθημάτων και να απαιτούμε από τις κυβερνήσεις και τους νομοθέτες να θέτουν σε εφαρμογή μηχανισμούς που ναπροστατεύουν από τη λήψη αποφάσεων που βασίζονται κυρίως στο συναισθηματικό παρά στο διαβουλευτικό κέντρο λήψης αποφάσεων του ανθρώπινου εγκέφαλου.


ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ,ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ :

Παρασκευή 30 Ιουνίου 2017

Οι θεωρίες για τη σεξουαλική επιλογή αφορούν συνήθως τον ανταγωνισμό μεταξύ των ανδρών για τις γυναίκες. Πρόσφατα όμως οι επιστήμονες επισημαίνουν ότι ο ανταγωνισμός μεταξύ των γυναικών για τους άντρες, είναι μια πραγματικότητα που έχει τα δικά της ιδιαίτερα χαρακτηριστικά.

Οι γυναίκες που έχουν ψηλά επίπεδα οιστρογόνων στο αίμα τους με αυξημένη γονιμότητα κατά τη διάρκεια του ορμονικού τους κύκλου, είναι ανταγωνιστικές και μειώνουν περισσότερο άλλες γυναίκες.
Στη φάση του κύκλου τους με χαμηλότερα επίπεδα οιστρογόνων και μειωμένη γονιμότητα είναι λιγότερο επικριτικές για την εμφάνιση και ελκυστικότητα άλλων γυναικών.

Τα συμπεράσματα αυτά προκύπτουν από μια πρώτη στο είδος της έρευνα που έγινε στον Καναδά, που είχε ως στόχο να μελετήσει τους μηχανισμούς σεξουαλικής επιλογής για το αντίθετο φύλο στις γυναίκες. Η έρευνα συμπεριέλαβε 57 φοιτήτριες που έπρεπε να σχολιάσουν τις φωτογραφίες 35 γυναικών και 30 ανδρών. Οι φοιτήτριες που βρίσκονταν μεταξύ των ημερών από 12 έως 21 του κύκλου τους, δηλαδή με ψηλά επίπεδα οιστρογόνων, βαθμολογούσαν την ελκυστικότητα των άλλων γυναικών πολύ πιο χαμηλά σε σύγκριση με τις γυναίκες που βρίσκονταν στις μέρες του κύκλου τους με χαμηλά οιστρογόνα. Η αξιολόγηση των ανδρών δεν επηρεαζόταν από τις ορμονικές αλλαγές των φοιτητριών.
Οι ερευνητές εξετάζουν κατά πόσο αυτό είναι ένδειξη μιας έμμεσης επιθετικότητας που μειώνει τις αντιπάλους με πλάγιο τρόπο. Ο ανταγωνισμός οφείλεται στην ανάγκη εξασφάλισης δυνατών ανδρών για την τεκνοποίηση που θεωρούνται ικανοί για να προστατέψουν τα παιδιά τους.
 Άλλες έρευνες έδειξαν ότι οι γυναίκες κατά τις ημέρες του κύκλου τους στις οποίες είναι λιγότερο γόνιμες ψάχνουν για πιο ευαίσθητους άνδρες. Κατά τις μέρες ψηλής γονιμότητας με αυξημένα οιστρογόνα στο αίμα τους, ψάχνουν για ισχυρότερους, επικρατούντες άνδρες.Σύμφωνα με τους Καναδούς ερευνητές, για να αυξήσουν τις δικές τους πιθανότητες ανεύρεσης ανδρός που να ικανοποιεί τις προσδοκίες τους, είναι δυνατόν να αναπτύσσουν πιο επικριτική συμπεριφορά έναντι άλλων γυναικών που θεωρούν αντίπαλες. Επίσης στις μέρες του κύκλου τους με ψηλά οιστρογόνα και αυξημένη γονιμότητα πιθανόν να χρησιμοποιούν και άλλες τεχνικές μείωσης των αντιπάλων τους και ανάλογα με το δικό τους επίπεδο που μπορεί να είναι η διάδοση κακών ψιθύρων, ιστοριών απιστίας ή πολλών ερωτικών περιπετειών και δηκτικό κουτσομπολιό.
Τα δεδομένα που προέκυψαν έχουν ενθαρρύνει τους επιστήμονες να διενεργήσουν περισσότερες έρευνες στο εργασιακό και κοινωνικό περιβάλλον των γυναικών για να διαφανούν σχέσεις μεταξύ των κυκλικών ορμονικών αλλαγών και συγκεκριμένων συμπεριφορών.

Οι θεωρίες για τη σεξουαλική επιλογή αφορούν συνήθως τον ανταγωνισμό μεταξύ των ανδρών για τις γυναίκες

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Οι θεωρίες για τη σεξουαλική επιλογή αφορούν συνήθως τον ανταγωνισμό μεταξύ των ανδρών για τις γυναίκες. Πρόσφατα όμως οι επιστήμονες επισημαίνουν ότι ο ανταγωνισμός μεταξύ των γυναικών για τους άντρες, είναι μια πραγματικότητα που έχει τα δικά της ιδιαίτερα χαρακτηριστικά.

Οι γυναίκες που έχουν ψηλά επίπεδα οιστρογόνων στο αίμα τους με αυξημένη γονιμότητα κατά τη διάρκεια του ορμονικού τους κύκλου, είναι ανταγωνιστικές και μειώνουν περισσότερο άλλες γυναίκες.
Στη φάση του κύκλου τους με χαμηλότερα επίπεδα οιστρογόνων και μειωμένη γονιμότητα είναι λιγότερο επικριτικές για την εμφάνιση και ελκυστικότητα άλλων γυναικών.

Τα συμπεράσματα αυτά προκύπτουν από μια πρώτη στο είδος της έρευνα που έγινε στον Καναδά, που είχε ως στόχο να μελετήσει τους μηχανισμούς σεξουαλικής επιλογής για το αντίθετο φύλο στις γυναίκες. Η έρευνα συμπεριέλαβε 57 φοιτήτριες που έπρεπε να σχολιάσουν τις φωτογραφίες 35 γυναικών και 30 ανδρών. Οι φοιτήτριες που βρίσκονταν μεταξύ των ημερών από 12 έως 21 του κύκλου τους, δηλαδή με ψηλά επίπεδα οιστρογόνων, βαθμολογούσαν την ελκυστικότητα των άλλων γυναικών πολύ πιο χαμηλά σε σύγκριση με τις γυναίκες που βρίσκονταν στις μέρες του κύκλου τους με χαμηλά οιστρογόνα. Η αξιολόγηση των ανδρών δεν επηρεαζόταν από τις ορμονικές αλλαγές των φοιτητριών.
Οι ερευνητές εξετάζουν κατά πόσο αυτό είναι ένδειξη μιας έμμεσης επιθετικότητας που μειώνει τις αντιπάλους με πλάγιο τρόπο. Ο ανταγωνισμός οφείλεται στην ανάγκη εξασφάλισης δυνατών ανδρών για την τεκνοποίηση που θεωρούνται ικανοί για να προστατέψουν τα παιδιά τους.
 Άλλες έρευνες έδειξαν ότι οι γυναίκες κατά τις ημέρες του κύκλου τους στις οποίες είναι λιγότερο γόνιμες ψάχνουν για πιο ευαίσθητους άνδρες. Κατά τις μέρες ψηλής γονιμότητας με αυξημένα οιστρογόνα στο αίμα τους, ψάχνουν για ισχυρότερους, επικρατούντες άνδρες.Σύμφωνα με τους Καναδούς ερευνητές, για να αυξήσουν τις δικές τους πιθανότητες ανεύρεσης ανδρός που να ικανοποιεί τις προσδοκίες τους, είναι δυνατόν να αναπτύσσουν πιο επικριτική συμπεριφορά έναντι άλλων γυναικών που θεωρούν αντίπαλες. Επίσης στις μέρες του κύκλου τους με ψηλά οιστρογόνα και αυξημένη γονιμότητα πιθανόν να χρησιμοποιούν και άλλες τεχνικές μείωσης των αντιπάλων τους και ανάλογα με το δικό τους επίπεδο που μπορεί να είναι η διάδοση κακών ψιθύρων, ιστοριών απιστίας ή πολλών ερωτικών περιπετειών και δηκτικό κουτσομπολιό.
Τα δεδομένα που προέκυψαν έχουν ενθαρρύνει τους επιστήμονες να διενεργήσουν περισσότερες έρευνες στο εργασιακό και κοινωνικό περιβάλλον των γυναικών για να διαφανούν σχέσεις μεταξύ των κυκλικών ορμονικών αλλαγών και συγκεκριμένων συμπεριφορών.
Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)