-Σε εκείνα τα δύσκολα μεταπολεμικά φτωχά χρόνια σε μια μικρή πόλη ζούσε ένας άνθρωπος που είχε το χάρισμα να θεραπεύει κάθε αρρώστια με ένα άγγιγμα μόνο!
-Είχε το Θείο χάρισμα, ποτέ
δεν το εκμεταλλεύτηκε παρά την κακή οικονομική κατάσταση του, θεράπευε πάντα
τους ανθρώπους αρνούμενος επίμονα να πάρει το φιλοδώρημα που του προσέφεραν.
-Ταξίδεψε σε πόλεις και
χωριά, σε φτωχές και πλούσιες συνοικίες περπάτησε ασταμάτητα, πείνασε δίψασε,
πέρασε μπόρες και κακουχίες μα δεν το έβαλε κάτω συνέχιζε αφοσιωμένος το αέναο
ταξίδι με μοναδικό σκοπό να θεραπεύει άρρωστους ανθρώπους.
-Οι γιατροί δεν το είδαν με
καλό μάτι, θεώρησαν ότι τους κλέβει την δουλειά και τον κατήγγειλαν στην
δικαιοσύνη, η μεγάλη μέρα έφτασε, στην δικαστική αίθουσα επικρατούσε το
αδιαχώρητο δεκάδες εκατοντάδες θεραπευμένοι έσπευσαν να τον στηρίξουν.
-Ο Θεραπευτής στάθηκε στο
εδώλιο του κατηγορουμένου και κοίταξε στα χέρια τον Πρόσεδρο, διαπίστωσε ένα «ελάττωμα»
στο αριστερό του χέρι, μια αναπηρία εκ γεννηθείς, τον πλησίασε τον άγγιξε και
είπε: «Να γίνεις καλά, ελπίζω να ξανασυναντηθούμε εκεί που ορίζει το Θείο
θέλημα», η αναπηρία χάθηκε, το αριστερό του χέρι έγινε όμοιο με το δεξί!, παρά
ταύτα τον καταδίκασε σε πολυετή φυλάκιση.
-Μετά από πολλά χρόνια ο
Θεραπευτής συναντήθηκε με τον Πρόεδρο, ο Πρόεδρος τον ρώτησε πως πέρασε στην
φυλακή; ο Θεραπευτής απάντησε: «Στην φυλακή θεράπευσα πολλούς ανθρώπους, αν δεν
με δίκαζες δεν θα είχα την ευκαιρία να το κάνω»!.-
Κεντρική
ιδέα: «Στην κρίση του Αναγνώστη!».
Σπύρος Α. Ηλιάδης
Δημοσιογράφος
Διαχ. στο ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ
τ. Πρόεδρος & Διευθύνων Σύμβουλος
TV ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
