-Πριν πολλά χρόνια στην επιφάνεια του φεγγαριού κατοικούσαν όλα τα ζώα, το Φεγγάρι και ο Λύκος ερωτεύτηκαν, η αγάπη τους ήταν τόσο μεγάλη που προκαλούσε ζήλια και φθόνο στα άλλα.
-Η πονηρή Αλεπού μη μπορώντας
να αντέξει την απόρριψη φρόντισε (δήθεν τυχαία) να συναντηθεί με τον λύκο, ο
Λύκος την χαιρέτησε και ρώτησε: Πως από τα μέρη μας κυρά Αλεπού;
-Η Αλεπού προσποιούμενη την
αδιάφορη είπε: Μπα, τίποτα το σπουδαίο το Φεγγάρι θέλει λίγα λουλούδια από την
γη και λέω να κατέβω να τα μαζέψω.
-Ο Λύκος δεν απάντησε,
προχώρησε και μονολόγησε: Δεν είναι σωστό να πάει η Αλεπού λουλούδια στο
Φεγγάρι μου, έκανε μια δρασκελιά και βρέθηκε στην γη, μη γνωρίζοντας ότι όσοι
κατεβαίνουν δεν μπορούν να επιστρέψουν ξανά.
-Από τότε το Φεγγάρι βγαίνει
τις νύχτες μόνο στον ουρανό!… ο Λύκος το κοιτά σπαράζει και κλαίει.-
Κεντρική
ιδέα: «Στην κρίση του Αναγνώστη!».
Σπύρος Α. Ηλιάδης
Δημοσιογράφος
Διαχ. στο ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ
τ. Πρόεδρος & Διευθύνων Σύμβουλος
TV ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ