Τετάρτη 14 Αυγούστου 2019

Στη σημερινή κοινωνία, με τις δύσκολες οικονομικές συνθήκες, οι περισσότερες μητέρες εργάζονται. Πολλές οικογένειες δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν με μόνο ένα μισθό.
Η κούραση, το στρες, οι επαγγελματικές ανησυχίες, οι εργασίες στο σπίτι, τα παιδιά που ασθενούν και οι αρνητικές επιπτώσεις στη σεξουαλικότητα είναι παράγοντες που μειώνουν την ποιότητα ζωής των εργαζομένων μητέρων. 
Παρά το γεγονός ότι οι μητέρες εργάζονται σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό σήμερα παρά παλαιότερα, εντούτοις δεν έχει παρατηρηθεί ο ίδιος βαθμός αύξησης της συμμετοχής των ανδρών στις δουλειές του σπιτιού. Αυτό σημαίνει ότι οι εργαζόμενες μητέρες έχουν την ευθύνη της διεκπεραίωσης των εργασιών του σπιτιού όπως επίσης και τη φροντίδα των παιδιών.
Όμως το γεγονός ότι η μητέρα εργάζεται, δεν σημαίνει υποχρεωτικά ότι η οικονομική κατάσταση της οικογένειας θα βελτιωθεί. Τα επιπρόσθετα έξοδα που δημιουργούνται λόγω της εργασίας της μητέρας, μπορούν στις χαμηλές εισοδηματικές τάξεις να υπερβαίνουν το καθαρό εισόδημα που παίρνει η εργαζόμενη μητέρα.
Ο διπλός ρόλος των γυναικών σαν εργαζόμενες και σαν μητέρες, είναι εξαιρετικά δύσκολος και προκαλεί καταστάσεις στρες, δυσάρεστες για όλη την οικογένεια.
Έρευνες έχουν δείξει ότι 60% των εργαζομένων μητέρων νιώθουν ότι ξεσπούν λόγω στρες πάνω στην υπόλοιπη οικογένεια. Περίπου 50% των γυναικών δηλώνουν ότι θα προτιμούσαν να έχουν μόνο το ρόλο της μητέρας ενώ 20% δηλώνουν ότι θα προτιμούσαν να έχουν μια δουλειά αλλά να εργάζονται από το σπίτι.
Είναι αξιοσημείωτο το ότι 8 στις 10 εργαζόμενες μητέρες δηλώνουν ότι θα εγκατέλειπαν τη δουλειά τους με πλήρη απασχόληση, εάν μπορούσαν να το κάνουν. Μόνο 4% των γυναικών θα διατηρούσαν εργασία πλήρους απασχόλησης εάν είχαν την επιλογή.
Είναι γεγονός ότι στην εποχή μας οι παντρεμένες γυναίκες βρίσκονται στη χειρότερη κατάσταση όσο ποτέ άλλοτε. Ίσως αυτό να εξηγεί ότι σήμερα οι γυναίκες ζητούν περισσότερα διαζύγια και κάνουν λιγότερα παιδιά.
Οι λόγοι που εξηγούν την άσχημη κατάσταση για τις εργαζόμενες μητέρες είναι πολλοί. Ένας από τους κυριότερους είναι ότι το περισσότερο βάρος για τις εργασίες στο σπίτι πέφτει πάνω τους.
Οι εργαζόμενες μητέρες εργάζονται συνολικά περισσότερες ώρες (στην εργασία τους όπου πληρώνονται και στο σπίτι όπου δεν πληρώνονται) σε σύγκριση με τους εργαζόμενους πατέρες. Οι μητέρες που εργάζονται με ωράριο μερικής απασχόλησης, έχουν τις περισσότερες ώρες εργασίες από όλες τις άλλες.
Η κατάσταση αυτή πιθανόν να συμβάλλει στο ότι τα περισσότερα διαζύγια σε αρκετές ανεπτυγμένες χώρες αρχίζουν με πρωτοβουλία των γυναικών.
Το θέμα των παιδιών που αρρωστούν απασχολεί έντονα τις εργαζόμενες μητέρες.
Πολλές μητέρες φοβούνται μήπως το παιδί τους αρρωστήσει και χρειαστεί φροντίδα κατά τη διάρκεια των ωρών εργασίας. Σε πολλές χώρες οι περισσότεροι εργοδότες δίνουν πληρωμένη άδεια ασθενείας μόνο όταν οι γυναίκες οι ίδιες αρρωστούν και όχι όταν ασθενούν τα παιδιά τους.
Για το λόγο αυτό οι μητέρες που εργάζονται και που έχουν ένα παιδί άρρωστο, υποχρεώνονται να παίρνουν ημέρες από την ετήσια τους άδεια ή ακόμη άδεια άνευ απολαβών για να μείνουν στο σπίτι και να φροντίσουν τα άρρωστα παιδιά τους.
Ακόμη και στις περιπτώσεις που και οι δύο γονείς εργάζονται, η φροντίδα του άρρωστου παιδιού γίνεται από τη μητέρα του. Μερικοί από τους λόγους για αυτό είναι το ότι συνήθως ο πατέρας κερδίζει περισσότερα χρήματα από τη μητέρα και το ότι οι ευθύνες της δουλειάς του θεωρούνται σημαντικότερες. Επίσης πολλοί εργοδότες, δέχονται πιο εύκολα μια εργαζόμενη μητέρα να μείνει στο σπίτι για να φροντίζει το παιδί.
Περίπου 10% των μητέρων που εργάζονται νιώθουν ένοχες για τις διευθετήσεις που κάνουν για το άρρωστο παιδί τους, οποιεσδήποτε και εάν είναι οι διευθετήσεις αυτές.
Η σεξουαλική ζωή των εργαζομένων μητέρων αυτών, οφείλεται μεταξύ άλλων, στο γεγονός ότι είναι πολύ κουρασμένες για να μπορέσουν να σκέφτονται το σεξ.
Πολλές από τις μητέρες που εργάζονται νιώθουν έντονα εναντίον των συζύγων τους διότι αυτοί δεν βοηθούν στο βαθμό που θα έπρεπε στο σπίτι με αποτέλεσμα ο θυμός αυτός να επηρεάζει αρνητικά τη σεξουαλική τους σχέση.
Επίσης έρευνες έδειξαν ότι οι εργαζόμενες γυναίκες νιώθουν λύπη και θυμό για τη χαμένη τους σεξουαλική ζωή.
Χρειάζονται λύσεις για τα σοβαρά αυτά προβλήματα. Οι εργοδότες και η πολιτεία μπορούν να βοηθήσουν επιτρέποντας περισσότερο ελαστικά ωράρια για τις εργαζόμενες μητέρες, δίνοντας γονική άδεια, παρέχοντας ευκολίες στο χώρο εργασίας για παιδιά που δεν είναι καλά και γενικά μια μεγαλύτερη κατανόηση προς τις μητέρες λόγω των πολλών προβλημάτων που αντιμετωπίζουν στο διπλό ρόλο της μητέρας και της εργαζόμενης.
Παράλληλα οι άνδρες θα πρέπει να βοηθούν με κάθε τρόπο τις μητέρες ιδιαίτερα για τις εργασίες στο σπίτι όπου η συμμετοχή τους  θα πρέπει να αυξηθεί. Με τον τρόπο αυτό θα συμβάλουν στη βελτίωση της ποιότητας ζωής των μητέρων που εργάζονται και αυτό θα έχει θετικές επιδράσεις στη δική τους ζωή και στην οικογένεια γενικότερα.


Εργαζόμενες μητέρες

Στη σημερινή κοινωνία, με τις δύσκολες οικονομικές συνθήκες, οι περισσότερες μητέρες εργάζονται. Πολλές οικογένειες δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν με μόνο ένα μισθό.
Η κούραση, το στρες, οι επαγγελματικές ανησυχίες, οι εργασίες στο σπίτι, τα παιδιά που ασθενούν και οι αρνητικές επιπτώσεις στη σεξουαλικότητα είναι παράγοντες που μειώνουν την ποιότητα ζωής των εργαζομένων μητέρων. 
Παρά το γεγονός ότι οι μητέρες εργάζονται σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό σήμερα παρά παλαιότερα, εντούτοις δεν έχει παρατηρηθεί ο ίδιος βαθμός αύξησης της συμμετοχής των ανδρών στις δουλειές του σπιτιού. Αυτό σημαίνει ότι οι εργαζόμενες μητέρες έχουν την ευθύνη της διεκπεραίωσης των εργασιών του σπιτιού όπως επίσης και τη φροντίδα των παιδιών.
Όμως το γεγονός ότι η μητέρα εργάζεται, δεν σημαίνει υποχρεωτικά ότι η οικονομική κατάσταση της οικογένειας θα βελτιωθεί. Τα επιπρόσθετα έξοδα που δημιουργούνται λόγω της εργασίας της μητέρας, μπορούν στις χαμηλές εισοδηματικές τάξεις να υπερβαίνουν το καθαρό εισόδημα που παίρνει η εργαζόμενη μητέρα.
Ο διπλός ρόλος των γυναικών σαν εργαζόμενες και σαν μητέρες, είναι εξαιρετικά δύσκολος και προκαλεί καταστάσεις στρες, δυσάρεστες για όλη την οικογένεια.
Έρευνες έχουν δείξει ότι 60% των εργαζομένων μητέρων νιώθουν ότι ξεσπούν λόγω στρες πάνω στην υπόλοιπη οικογένεια. Περίπου 50% των γυναικών δηλώνουν ότι θα προτιμούσαν να έχουν μόνο το ρόλο της μητέρας ενώ 20% δηλώνουν ότι θα προτιμούσαν να έχουν μια δουλειά αλλά να εργάζονται από το σπίτι.
Είναι αξιοσημείωτο το ότι 8 στις 10 εργαζόμενες μητέρες δηλώνουν ότι θα εγκατέλειπαν τη δουλειά τους με πλήρη απασχόληση, εάν μπορούσαν να το κάνουν. Μόνο 4% των γυναικών θα διατηρούσαν εργασία πλήρους απασχόλησης εάν είχαν την επιλογή.
Είναι γεγονός ότι στην εποχή μας οι παντρεμένες γυναίκες βρίσκονται στη χειρότερη κατάσταση όσο ποτέ άλλοτε. Ίσως αυτό να εξηγεί ότι σήμερα οι γυναίκες ζητούν περισσότερα διαζύγια και κάνουν λιγότερα παιδιά.
Οι λόγοι που εξηγούν την άσχημη κατάσταση για τις εργαζόμενες μητέρες είναι πολλοί. Ένας από τους κυριότερους είναι ότι το περισσότερο βάρος για τις εργασίες στο σπίτι πέφτει πάνω τους.
Οι εργαζόμενες μητέρες εργάζονται συνολικά περισσότερες ώρες (στην εργασία τους όπου πληρώνονται και στο σπίτι όπου δεν πληρώνονται) σε σύγκριση με τους εργαζόμενους πατέρες. Οι μητέρες που εργάζονται με ωράριο μερικής απασχόλησης, έχουν τις περισσότερες ώρες εργασίες από όλες τις άλλες.
Η κατάσταση αυτή πιθανόν να συμβάλλει στο ότι τα περισσότερα διαζύγια σε αρκετές ανεπτυγμένες χώρες αρχίζουν με πρωτοβουλία των γυναικών.
Το θέμα των παιδιών που αρρωστούν απασχολεί έντονα τις εργαζόμενες μητέρες.
Πολλές μητέρες φοβούνται μήπως το παιδί τους αρρωστήσει και χρειαστεί φροντίδα κατά τη διάρκεια των ωρών εργασίας. Σε πολλές χώρες οι περισσότεροι εργοδότες δίνουν πληρωμένη άδεια ασθενείας μόνο όταν οι γυναίκες οι ίδιες αρρωστούν και όχι όταν ασθενούν τα παιδιά τους.
Για το λόγο αυτό οι μητέρες που εργάζονται και που έχουν ένα παιδί άρρωστο, υποχρεώνονται να παίρνουν ημέρες από την ετήσια τους άδεια ή ακόμη άδεια άνευ απολαβών για να μείνουν στο σπίτι και να φροντίσουν τα άρρωστα παιδιά τους.
Ακόμη και στις περιπτώσεις που και οι δύο γονείς εργάζονται, η φροντίδα του άρρωστου παιδιού γίνεται από τη μητέρα του. Μερικοί από τους λόγους για αυτό είναι το ότι συνήθως ο πατέρας κερδίζει περισσότερα χρήματα από τη μητέρα και το ότι οι ευθύνες της δουλειάς του θεωρούνται σημαντικότερες. Επίσης πολλοί εργοδότες, δέχονται πιο εύκολα μια εργαζόμενη μητέρα να μείνει στο σπίτι για να φροντίζει το παιδί.
Περίπου 10% των μητέρων που εργάζονται νιώθουν ένοχες για τις διευθετήσεις που κάνουν για το άρρωστο παιδί τους, οποιεσδήποτε και εάν είναι οι διευθετήσεις αυτές.
Η σεξουαλική ζωή των εργαζομένων μητέρων αυτών, οφείλεται μεταξύ άλλων, στο γεγονός ότι είναι πολύ κουρασμένες για να μπορέσουν να σκέφτονται το σεξ.
Πολλές από τις μητέρες που εργάζονται νιώθουν έντονα εναντίον των συζύγων τους διότι αυτοί δεν βοηθούν στο βαθμό που θα έπρεπε στο σπίτι με αποτέλεσμα ο θυμός αυτός να επηρεάζει αρνητικά τη σεξουαλική τους σχέση.
Επίσης έρευνες έδειξαν ότι οι εργαζόμενες γυναίκες νιώθουν λύπη και θυμό για τη χαμένη τους σεξουαλική ζωή.
Χρειάζονται λύσεις για τα σοβαρά αυτά προβλήματα. Οι εργοδότες και η πολιτεία μπορούν να βοηθήσουν επιτρέποντας περισσότερο ελαστικά ωράρια για τις εργαζόμενες μητέρες, δίνοντας γονική άδεια, παρέχοντας ευκολίες στο χώρο εργασίας για παιδιά που δεν είναι καλά και γενικά μια μεγαλύτερη κατανόηση προς τις μητέρες λόγω των πολλών προβλημάτων που αντιμετωπίζουν στο διπλό ρόλο της μητέρας και της εργαζόμενης.
Παράλληλα οι άνδρες θα πρέπει να βοηθούν με κάθε τρόπο τις μητέρες ιδιαίτερα για τις εργασίες στο σπίτι όπου η συμμετοχή τους  θα πρέπει να αυξηθεί. Με τον τρόπο αυτό θα συμβάλουν στη βελτίωση της ποιότητας ζωής των μητέρων που εργάζονται και αυτό θα έχει θετικές επιδράσεις στη δική τους ζωή και στην οικογένεια γενικότερα.


Η κατάθλιψη που προσβάλλει τους εργαζομένους συγκαταλέγεται μεταξύ των 3 κυριότερων προβλημάτων που επηρεάζουν τους εργαζόμενους μετά από τις οικογενειακές κρίσεις και το στρες.
Η κλινική κατάθλιψη είναι μια σοβαρή αιτία απουσίας από την εργασία. Το κόστος που δημιουργείται λόγω απώλειας παραγωγικότητας και λόγω θεραπείας είναι παρά πολύ μεγάλο για τις επιχειρήσεις και για την κοινωνία.
Το κόστος αυτό μεγεθύνεται σημαντικά εάν η κλινική κατάθλιψη που μπορεί να προσβάλει τον εργαζόμενο παραμείνει χωρίς θεραπεία. Επιπρόσθετα η κατάθλιψη συμβαίνει συνήθως σε εργαζόμενους που βρίσκονται στα καλύτερα χρόνια της παραγωγικής τους ζωής.
Η σοβαρότητα της κατάστασης φαίνεται και από τα στατιστικά στοιχεία που δείχνουν ότι 15% των ατόμων που πάσχουν από σοβαρή κατάθλιψη θα αυτοκτονήσουν.
Εάν λάβουμε ακόμη υπ' όψη ότι 80% των ατόμων που πάσχουν από κλινική κατάθλιψη μπορούν να θεραπευθούν με επιτυχία, τότε γίνεται αντιληπτή η μεγάλη  σημασία που έχει η έγκαιρη διάγνωση της πάθησης.
Η έγκαιρη ανίχνευση και αναγνώριση του προβλήματος, επιτρέπει την κατάλληλη θεραπευτική παρέμβαση που μπορεί να είναι με τη μορφή φαρμάκων ή με διάφορες ψυχοθεραπευτικές παρεμβάσεις.
Πως όμως οι εργαζόμενοι βιώνουν την εμπειρία μιας κατάθλιψης;
Αρχικά θα πρέπει να τονίσουμε ότι η κλινική εικόνα είναι διαφορετική από άτομο σε άτομο. Ο χαρακτήρας των συμπτωμάτων, η διάρκειά τους και η σοβαρότητά τους καθορίζουν την εξατομικευμένη εικόνα του κάθε εργαζομένου που έχει προσβληθεί από κατάθλιψη.
Εάν κάποιος παρουσιάζει 5 ή περισσότερα από τα ακόλουθα συμπτώματα για περισσότερο από 2 εβδομάδες είναι καλά να συμβουλευτεί το γιατρό του:
Ψυχική κατάσταση που χαρακτηρίζεται από επίμονα αισθήματα λύπης αγωνίας και κακής διάθεσης
Προβλήματα ύπνου που μπορεί να είναι είτε αϋπνίες ή ξυπνήματα πολύ νωρίς το πρωί. Αντίθετα μπορεί να παρατηρείται τάση για υπερβολικές ώρες ύπνου
Μειωμένη όρεξη ή και απώλεια βάρους. Επίσης μπορεί να παρατηρηθεί και το αντίθετο με αυξημένη όρεξη ή βουλιμία με πρόσληψη βάρους
Απώλεια ενδιαφέροντος για δραστηριότητες που συνήθως άρεσαν στον ασθενή συμπεριλαμβανομένου και του σεξ
Ερεθιστικότητα, νευρικότητα
Ο ασθενής είναι δυνατόν να παρουσιάζει επίμονα σωματικά συμπτώματα τα οποία δεν υποχωρούν στις θεραπείες όπως για παράδειγμα πονοκέφαλοι, χρόνιοι πόνοι και πεπτικά προβλήματα
Δυσκολίες συγκέντρωσης, αναποφασιστικότητα και προβλήματα μνήμης
Επίμονη κούραση και αίσθημα του ασθενούς ότι δεν διαθέτει πλέον ενέργεια 
Αισθήματα ενοχής, απελπισίας και ο ασθενής νιώθει ότι δεν αξίζει πλέον τίποτα
Σκέψεις αυτοκτονίας και θανάτου
Είναι σημαντικό όπως ο γιατρός αφού διαπιστώσει ότι υπάρχουν ανησυχητικά συμπτώματα, να διερευνήσει κατά πόσον υπάρχουν οργανικές ασθένειες που μπορεί να είναι η γενεσιουργός αιτία των προβλημάτων. Όταν αποκλειστούν οι οργανικές παθήσεις τότε η διάγνωση της κατάθλιψης θα πρέπει να οδηγήσει στην ορθή αντιμετώπιση.
Ο εργαζόμενος που ζει την εμπειρία της κατάθλιψης, μπορεί αρχικά να μη ζητήσει βοήθεια από το γιατρό. Δεν είναι σπάνιες οι περιπτώσεις που ο εργαζόμενος δεν τολμά να ζητήσει βοήθεια και θεραπεία διότι φοβάται ότι εάν μαθευτεί ότι πάσχει από κατάθλιψη, αυτό ίσως επηρεάσει τη δουλειά του.
Ακόμη σε αρκετές περιπτώσεις, οι εργαζόμενοι πιθανόν να μην αντιλαμβάνονται ότι αυτό που τους συμβαίνει είναι η κατάθλιψη και την οποία μπορούν να καταπολεμήσουν αποτελεσματικά.
Είναι σημαντικό για τους εργοδότες να γνωρίζουν ότι η κατάθλιψη είναι ένα από τα 3 συχνότερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι μετά από τις οικογενειακές κρίσεις και το στρες. Είναι προς το συμφέρον της επιχείρησης ή της ομάδας εργασίας να αντιμετωπίζεται ορθά η κατάθλιψη στους υπαλλήλους.
Η συνειδητοποίηση και αντιμετώπιση του προβλήματος, τόσο από του ίδιους τους εργαζόμενους όσο και από τους εργοδότες, είναι καθοριστικές για την οικονομία αλλά και για την ποιότητα ζωής των εργαζομένων, τόσο στο χώρο απασχόλησής τους όσο και στο σπίτι. 


Οι εργαζόμενοι και η κατάθλιψη

Η κατάθλιψη που προσβάλλει τους εργαζομένους συγκαταλέγεται μεταξύ των 3 κυριότερων προβλημάτων που επηρεάζουν τους εργαζόμενους μετά από τις οικογενειακές κρίσεις και το στρες.
Η κλινική κατάθλιψη είναι μια σοβαρή αιτία απουσίας από την εργασία. Το κόστος που δημιουργείται λόγω απώλειας παραγωγικότητας και λόγω θεραπείας είναι παρά πολύ μεγάλο για τις επιχειρήσεις και για την κοινωνία.
Το κόστος αυτό μεγεθύνεται σημαντικά εάν η κλινική κατάθλιψη που μπορεί να προσβάλει τον εργαζόμενο παραμείνει χωρίς θεραπεία. Επιπρόσθετα η κατάθλιψη συμβαίνει συνήθως σε εργαζόμενους που βρίσκονται στα καλύτερα χρόνια της παραγωγικής τους ζωής.
Η σοβαρότητα της κατάστασης φαίνεται και από τα στατιστικά στοιχεία που δείχνουν ότι 15% των ατόμων που πάσχουν από σοβαρή κατάθλιψη θα αυτοκτονήσουν.
Εάν λάβουμε ακόμη υπ' όψη ότι 80% των ατόμων που πάσχουν από κλινική κατάθλιψη μπορούν να θεραπευθούν με επιτυχία, τότε γίνεται αντιληπτή η μεγάλη  σημασία που έχει η έγκαιρη διάγνωση της πάθησης.
Η έγκαιρη ανίχνευση και αναγνώριση του προβλήματος, επιτρέπει την κατάλληλη θεραπευτική παρέμβαση που μπορεί να είναι με τη μορφή φαρμάκων ή με διάφορες ψυχοθεραπευτικές παρεμβάσεις.
Πως όμως οι εργαζόμενοι βιώνουν την εμπειρία μιας κατάθλιψης;
Αρχικά θα πρέπει να τονίσουμε ότι η κλινική εικόνα είναι διαφορετική από άτομο σε άτομο. Ο χαρακτήρας των συμπτωμάτων, η διάρκειά τους και η σοβαρότητά τους καθορίζουν την εξατομικευμένη εικόνα του κάθε εργαζομένου που έχει προσβληθεί από κατάθλιψη.
Εάν κάποιος παρουσιάζει 5 ή περισσότερα από τα ακόλουθα συμπτώματα για περισσότερο από 2 εβδομάδες είναι καλά να συμβουλευτεί το γιατρό του:
Ψυχική κατάσταση που χαρακτηρίζεται από επίμονα αισθήματα λύπης αγωνίας και κακής διάθεσης
Προβλήματα ύπνου που μπορεί να είναι είτε αϋπνίες ή ξυπνήματα πολύ νωρίς το πρωί. Αντίθετα μπορεί να παρατηρείται τάση για υπερβολικές ώρες ύπνου
Μειωμένη όρεξη ή και απώλεια βάρους. Επίσης μπορεί να παρατηρηθεί και το αντίθετο με αυξημένη όρεξη ή βουλιμία με πρόσληψη βάρους
Απώλεια ενδιαφέροντος για δραστηριότητες που συνήθως άρεσαν στον ασθενή συμπεριλαμβανομένου και του σεξ
Ερεθιστικότητα, νευρικότητα
Ο ασθενής είναι δυνατόν να παρουσιάζει επίμονα σωματικά συμπτώματα τα οποία δεν υποχωρούν στις θεραπείες όπως για παράδειγμα πονοκέφαλοι, χρόνιοι πόνοι και πεπτικά προβλήματα
Δυσκολίες συγκέντρωσης, αναποφασιστικότητα και προβλήματα μνήμης
Επίμονη κούραση και αίσθημα του ασθενούς ότι δεν διαθέτει πλέον ενέργεια 
Αισθήματα ενοχής, απελπισίας και ο ασθενής νιώθει ότι δεν αξίζει πλέον τίποτα
Σκέψεις αυτοκτονίας και θανάτου
Είναι σημαντικό όπως ο γιατρός αφού διαπιστώσει ότι υπάρχουν ανησυχητικά συμπτώματα, να διερευνήσει κατά πόσον υπάρχουν οργανικές ασθένειες που μπορεί να είναι η γενεσιουργός αιτία των προβλημάτων. Όταν αποκλειστούν οι οργανικές παθήσεις τότε η διάγνωση της κατάθλιψης θα πρέπει να οδηγήσει στην ορθή αντιμετώπιση.
Ο εργαζόμενος που ζει την εμπειρία της κατάθλιψης, μπορεί αρχικά να μη ζητήσει βοήθεια από το γιατρό. Δεν είναι σπάνιες οι περιπτώσεις που ο εργαζόμενος δεν τολμά να ζητήσει βοήθεια και θεραπεία διότι φοβάται ότι εάν μαθευτεί ότι πάσχει από κατάθλιψη, αυτό ίσως επηρεάσει τη δουλειά του.
Ακόμη σε αρκετές περιπτώσεις, οι εργαζόμενοι πιθανόν να μην αντιλαμβάνονται ότι αυτό που τους συμβαίνει είναι η κατάθλιψη και την οποία μπορούν να καταπολεμήσουν αποτελεσματικά.
Είναι σημαντικό για τους εργοδότες να γνωρίζουν ότι η κατάθλιψη είναι ένα από τα 3 συχνότερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι μετά από τις οικογενειακές κρίσεις και το στρες. Είναι προς το συμφέρον της επιχείρησης ή της ομάδας εργασίας να αντιμετωπίζεται ορθά η κατάθλιψη στους υπαλλήλους.
Η συνειδητοποίηση και αντιμετώπιση του προβλήματος, τόσο από του ίδιους τους εργαζόμενους όσο και από τους εργοδότες, είναι καθοριστικές για την οικονομία αλλά και για την ποιότητα ζωής των εργαζομένων, τόσο στο χώρο απασχόλησής τους όσο και στο σπίτι. 


Οι γυναίκες υποφέρουν περισσότερο από έλλειψη ύπνου σε σύγκριση με τους άνδρες.
Στις γυναίκες που έχουν το διπλό ρόλο της μητέρας και της εργαζόμενης, το πρόβλημα της στέρησης ύπνου είναι ακόμη πιο σοβαρό.
Έρευνες έχουν δείξει ότι μεταξύ των γυναικών ηλικίας από 30 έως 60 ετών, οι 3 στις 4 δεν μπορούν να έχουν τις 8 ώρες καθημερινού ύπνου που θεωρούνται απαραίτητες για να μπορεί κάποιος να αναζωογονείται, να ξεκουράζεται και να λειτουργεί σωστά στην επόμενη μέρα.
Ο μέσος όρος ωρών ύπνου των γυναικών είναι χαμηλός και κυμαίνεται γύρω στις 6,5 ώρες.
Ποιοι είναι οι λόγοι που κάνουν τις γυναίκες να υποφέρουν από τη στέρηση ύπνου;
ΟΡΜΟΝΙΚΟΙ ΛΟΓΟΙ
Οι ορμόνες και οι διακυμάνσεις τους που χαρακτηρίζουν το θηλυκό γένος, είναι μια από τις βασικές αιτίες.
Ορισμένες φάσεις της ζωής της γυναίκας όπως η κλιμακτήριος, η περίοδος μετά την εμμηνόπαυση όπως επίσης και το χρονικό διάστημα που ακολουθεί τον τοκετό, συνοδεύονται από ορμονικές διακυμάνσεις που δημιουργούν διαταραχές στον ύπνο.
Επιπρόσθετα από 25% έως 33% των γυναικών παρουσιάζουν προβλήματα ύπνου κατά τις ημέρες που προηγούνται της περιόδου τους.
ΛΟΓΟΙ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΡΟΛΟ Της ΜΗΤΕΡΑΣ
Στις γυναίκες, λόγω του ρόλου της μητέρας που τους έδωσε η φύση, ο εγκέφαλος έχει ένα επίπεδο εγρήγορσης και ετοιμότητας κατά τον ύπνο που είναι ψηλότερο.
Το γεγονός αυτό τους επιτρέπει πιο εύκολα και γρήγορα να ξυπνούν όταν συμβαίνουν ακόμη και ελάχιστα πράγματα κατά τον ύπνο τους. Όταν ένα παιδί βήχει ή κλαίει ή σηκώνεται το βράδυ από το κρεβάτι του και περπατά, οι γυναίκες ξυπνούν πιο εύκολα για να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα ή ένα πιθανό κίνδυνο.
Ο εγκέφαλος των γυναικών είναι πιο ευαίσθητος σε διάφορα ερεθίσματα κατά τον ύπνο, συνηθίζουν να ξυπνούν πιο άμεσα και έτσι έχουν περισσότερες πιθανότητες να παρουσιάσουν διαχρονικά μεγαλύτερη έλλειψη ύπνου.
ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΙ ΛΟΓΟΙ
Παρά το γεγονός ότι οι γυναίκες έχουν μια συνεχή και αυξανόμενη συμμετοχή στην επαγγελματική αρένα, εντούτοις διατηρούν αμείωτο το ρόλο τους σαν μητέρες και σαν βασικό στήριγμα της οικογένειας.
Τα νέα σοβαρά και χρονοβόρα καθήκοντα που έχουν αποκτήσει στην επαγγελματική τους καριέρα, δεν έχουν σαν αντισταθμιστικό μέτρο λιγότερες υποχρεώσεις στο σπίτι, προς τα παιδιά ή προς στο σύζυγό τους.
Οι αυξημένοι ρόλοι της γυναίκας, της δημιουργούν ένα σοβαρό κόστος με κάποτε τεράστιες συνέπειες. Πολύ συχνά μια από τις επιπτώσεις της υπερφόρτωσης αυτής είναι η απώλεια ωρών ύπνου. Για να μπορέσουν να εκπληρώσουν όλες τους τις υποχρεώσεις, οι γυναίκες τελικά αναγκάζονται να κλέβουν ώρες από τον ύπνο τους.
Εκτός από τους πιο πάνω λόγους, πρέπει να προσθέσουμε ότι οι γυναίκες είναι πιο ευπαθείς στους μυϊκούς πόνους και στην κατάθλιψη και αυτοί είναι παράγοντες που συμβάλλουν στη στέρηση ύπνου.
Η χρόνια απώλεια ωρών ύπνου, δημιουργεί καταστάσεις μείωσης των λειτουργικών ικανοτήτων της γυναίκας, μείωση της μνήμης, της συγκέντρωσης, της προσοχής και των γνωστικών ικανοτήτων.
Ακόμα επιφέρει και αλλαγές στην ψυχική διάθεση με αποτέλεσμα οι γυναίκες να υποφέρουν συνολικά από μια τέτοια κατάσταση.
Οι κίνδυνοι της χρόνιας έλλειψης του ύπνου είναι μεγάλοι.
Χαρακτηριστικά αναφέρουμε στατιστικές που δημοσιεύτηκαν από το Εθνικό Συμβούλιο για την Ασφάλεια στις Μεταφορές των Ηνωμένων Πολιτειών που έδειξαν ότι κάθε χρόνο, η κούραση που είναι μια σημαντική συνέπεια της αϋπνίας, προκαλεί 100,000 αυτοκινητιστικά δυστυχήματα που καταγράφονται από την αστυνομία με 1,550 θανάτους, 71,000 τραυματισμούς και οικονομικές απώλειες της τάξης των 12,5 δισεκατομμυρίων

Οι γυναίκες κοιμούνται λιγότερο από τους άνδρες

Οι γυναίκες υποφέρουν περισσότερο από έλλειψη ύπνου σε σύγκριση με τους άνδρες.
Στις γυναίκες που έχουν το διπλό ρόλο της μητέρας και της εργαζόμενης, το πρόβλημα της στέρησης ύπνου είναι ακόμη πιο σοβαρό.
Έρευνες έχουν δείξει ότι μεταξύ των γυναικών ηλικίας από 30 έως 60 ετών, οι 3 στις 4 δεν μπορούν να έχουν τις 8 ώρες καθημερινού ύπνου που θεωρούνται απαραίτητες για να μπορεί κάποιος να αναζωογονείται, να ξεκουράζεται και να λειτουργεί σωστά στην επόμενη μέρα.
Ο μέσος όρος ωρών ύπνου των γυναικών είναι χαμηλός και κυμαίνεται γύρω στις 6,5 ώρες.
Ποιοι είναι οι λόγοι που κάνουν τις γυναίκες να υποφέρουν από τη στέρηση ύπνου;
ΟΡΜΟΝΙΚΟΙ ΛΟΓΟΙ
Οι ορμόνες και οι διακυμάνσεις τους που χαρακτηρίζουν το θηλυκό γένος, είναι μια από τις βασικές αιτίες.
Ορισμένες φάσεις της ζωής της γυναίκας όπως η κλιμακτήριος, η περίοδος μετά την εμμηνόπαυση όπως επίσης και το χρονικό διάστημα που ακολουθεί τον τοκετό, συνοδεύονται από ορμονικές διακυμάνσεις που δημιουργούν διαταραχές στον ύπνο.
Επιπρόσθετα από 25% έως 33% των γυναικών παρουσιάζουν προβλήματα ύπνου κατά τις ημέρες που προηγούνται της περιόδου τους.
ΛΟΓΟΙ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΡΟΛΟ Της ΜΗΤΕΡΑΣ
Στις γυναίκες, λόγω του ρόλου της μητέρας που τους έδωσε η φύση, ο εγκέφαλος έχει ένα επίπεδο εγρήγορσης και ετοιμότητας κατά τον ύπνο που είναι ψηλότερο.
Το γεγονός αυτό τους επιτρέπει πιο εύκολα και γρήγορα να ξυπνούν όταν συμβαίνουν ακόμη και ελάχιστα πράγματα κατά τον ύπνο τους. Όταν ένα παιδί βήχει ή κλαίει ή σηκώνεται το βράδυ από το κρεβάτι του και περπατά, οι γυναίκες ξυπνούν πιο εύκολα για να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα ή ένα πιθανό κίνδυνο.
Ο εγκέφαλος των γυναικών είναι πιο ευαίσθητος σε διάφορα ερεθίσματα κατά τον ύπνο, συνηθίζουν να ξυπνούν πιο άμεσα και έτσι έχουν περισσότερες πιθανότητες να παρουσιάσουν διαχρονικά μεγαλύτερη έλλειψη ύπνου.
ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΙ ΛΟΓΟΙ
Παρά το γεγονός ότι οι γυναίκες έχουν μια συνεχή και αυξανόμενη συμμετοχή στην επαγγελματική αρένα, εντούτοις διατηρούν αμείωτο το ρόλο τους σαν μητέρες και σαν βασικό στήριγμα της οικογένειας.
Τα νέα σοβαρά και χρονοβόρα καθήκοντα που έχουν αποκτήσει στην επαγγελματική τους καριέρα, δεν έχουν σαν αντισταθμιστικό μέτρο λιγότερες υποχρεώσεις στο σπίτι, προς τα παιδιά ή προς στο σύζυγό τους.
Οι αυξημένοι ρόλοι της γυναίκας, της δημιουργούν ένα σοβαρό κόστος με κάποτε τεράστιες συνέπειες. Πολύ συχνά μια από τις επιπτώσεις της υπερφόρτωσης αυτής είναι η απώλεια ωρών ύπνου. Για να μπορέσουν να εκπληρώσουν όλες τους τις υποχρεώσεις, οι γυναίκες τελικά αναγκάζονται να κλέβουν ώρες από τον ύπνο τους.
Εκτός από τους πιο πάνω λόγους, πρέπει να προσθέσουμε ότι οι γυναίκες είναι πιο ευπαθείς στους μυϊκούς πόνους και στην κατάθλιψη και αυτοί είναι παράγοντες που συμβάλλουν στη στέρηση ύπνου.
Η χρόνια απώλεια ωρών ύπνου, δημιουργεί καταστάσεις μείωσης των λειτουργικών ικανοτήτων της γυναίκας, μείωση της μνήμης, της συγκέντρωσης, της προσοχής και των γνωστικών ικανοτήτων.
Ακόμα επιφέρει και αλλαγές στην ψυχική διάθεση με αποτέλεσμα οι γυναίκες να υποφέρουν συνολικά από μια τέτοια κατάσταση.
Οι κίνδυνοι της χρόνιας έλλειψης του ύπνου είναι μεγάλοι.
Χαρακτηριστικά αναφέρουμε στατιστικές που δημοσιεύτηκαν από το Εθνικό Συμβούλιο για την Ασφάλεια στις Μεταφορές των Ηνωμένων Πολιτειών που έδειξαν ότι κάθε χρόνο, η κούραση που είναι μια σημαντική συνέπεια της αϋπνίας, προκαλεί 100,000 αυτοκινητιστικά δυστυχήματα που καταγράφονται από την αστυνομία με 1,550 θανάτους, 71,000 τραυματισμούς και οικονομικές απώλειες της τάξης των 12,5 δισεκατομμυρίων

Αξιότιμοι/ες συμπολίτες/ισσες,
Μετά από περίπου έναν μήνα από τις εκλογές της 7ης Ιουλίου 2019 και τη νέα σύνθεση της Βουλής των Ελλήνων, θεωρώ υποχρέωσή μου να ενημερώσω τους πολίτες της Φλώρινας, που παρόλο βρισκόμαστε εν μέσω θέρους, έγινε πυκνό κοινοβουλευτικό έργο και νομοθετήματα που μόνο αδιάφορα δεν μπορούν να χαρακτηριστούν.
Ενδεικτικά, νομοθετήθηκαν είτε με διατάξεις νόμων,  είτε με τροπολογίες της τελευταίας στιγμής αλλά και υπουργικές αποφάσεις/προεδρικά διατάγματα τα παρακάτω:
-Μια προεδρεία της κυβέρνησης με εκατό (100) μετακλητούς που θα υπάγεται στον πρωθυπουργό. Το Μέγαρο Μαξίμου περίπου τριπλασιάζεται και δημιουργούνται 6 Γενικές Γραμματείες.
-Οι συνεργάτες των Υπουργών δεν χρειάζεται πια να έχουν πτυχίο πανεπιστημίου και οι προσλήψεις τους δε θα δημοσιεύονται στη Διαύγεια.
-Αυξάνεται σε 14 από 7 ο αριθμός συνεργατών που θα έχει κάθε υπουργός και πλέον υπουργοί και υφυπουργοί 51, στο σύνολο, είναι το μεγαλύτερο υπουργικό συμβούλιο της μεταπολίτευσης με χαρακτηριστική την ελάχιστη παρουσία γυναικών.
-Μια επιτροπή για τους εορτασμούς (και όχι μόνο) των 200 χρόνων από την ελληνική Επανάσταση του 1821 θα διορίζεται και θα ελέγχεται από τον πρωθυπουργό. Οι δε σκοποί της είναι σαφώς εθνικιστικού περιεχομένου. Διορίστηκε η κ. Γιάννα Αγγελοπούλου – Δασκαλάκη που συντόνισε τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004.
- Καταργείται ο Γενικός Επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης και δημιουργείται νέα υπηρεσία με την ονομασία Αρχή Διαφάνειας με εποπτεία και έλεγχο σε όλες τις Ανεξάρτητες Αρχές. Τον επικεφαλής τον ορίζει ο πρωθυπουργός κ. Μητσοτάκης.
- Ξήλωμα και υποβάθμιση ανεξάρτητων ελεγκτικών μηχανισμών (Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας, Σ.Δ.Ο.Ε., Σ.Ε.Ε.Δ.Δ., Σ.Ε.Υ.Υ.Π., Σ.Ε.Δ.Ε).
- Καταργείται το Μητρώο Στελεχών της Δημόσιας Διοίκησης, που συστήθηκε για την αποκομματικοποίηση του κράτους και την στελέχωση ανώτερων δημόσιων διοικητικών θέσεων και οργανισμών. Με υπουργικές αποφάσεις, υπουργοί διορίζουν τις διοικήσεις ΝΠΔΔ, ΝΠΙΔ και οργανισμών.  
- Υπερμοριοδοτουνται συνέντευξη και προσωπικότητα (!) για την κάλυψη ανώτερων διοικητικών θέσεων.
- Ε.Υ.Π, ΕΡΤ και ΑΠΕ – ΜΠΕ υπάγονται κατευθείαν στον πρωθυπουργό κ. Μητσοτάκη.
- Στην ΕΡΤ προτείνεται Πρόεδρος ο μέχρι πρότινος διευθυντής του γρ. Τύπου της ΝΔ.
- Κατάργηση Νομικής σχολής στην Πάτρα και αναστέλλονται τα Διετή Προγράμματα Επαγγελματικής Εκπαίδευσης στα Α.Ε.Ι.  
- Αναστολή της πρόσληψης 10.500 εκπαιδευτικών – καθυστέρηση στην διαδικασία προκήρυξης πρόσληψης 4500 εκπαιδευτικών ειδικής αγωγής.
- Καμία μέχρι στιγμής ενέργεια για την πρόσληψη αναπληρωτών και την κάλυψη κενών στα σχολεία της χώρας.
- Κατάργηση του Πανεπιστημιακού Ασύλου.
- Κατάργηση της υποχρεωτικής αιτιολόγησης απολύσεων.
- Κατάργηση της προστασίας των εργαζομένων στις εργολαβίες.
- Αύξηση του πλαφόν της σύνταξης από 3000 σε 4600 ευρώ μηνιαίως.
- Διοικητής της Ε.Υ.Π. χωρίς αναγνωρισμένο πτυχίο ΑΕΙ.
- Υπουργικός σύμβουλος στην επένδυση του Ελληνικού πρώην υπάλληλος της εταιρίας που διαπραγματευόταν τους όρους προς όφελος του ιδιώτη.
- Μεθόδευση ξεπουλήματος της ΔΕΗ α λα Ολυμπιακής Αεροπορίας με παράλληλη μη-μείωση των τιμολογίων σε προ-νομοθετημένη μείωση του ΦΠΑ από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.
- Νόθευση της απλής αναλογικής για τους Δήμους και Περιφέρειες με υπερσυγκέντρωση εξουσιών στους Δημάρχους και Περιφερειάρχες.
- Ψηφίστηκε   τροπολογία την οποία συνυπογράφουν οι υπουργοί Οικονομικών Χρήστος Σταϊκούρας, Εσωτερικών Τάκης Θεοδωρικάκος και Αγροτικής Ανάπτυξης Μάκης Βορίδης και είναι πιθανό να μείνει στη σύγχρονη πολιτική Ιστορία του τόπου ως αυτή με την οποία –εμμέσως πλην σαφώς– μπαίνει ταφόπλακα στο ΑΣΕΠ, μία από τις σπουδαιότερες μεταρρυθμιστικές τομές της μεταπολιτευτικής Ελλάδας. Αυτή η τροπολογία ορίζει ότι κατά παρέκκλιση του άρθρου 21 του Ν. 2190/1994 (Νόμος ΑΣΕΠ) και άλλων διατάξεων μπορεί να απασχολείται έκτακτο προσωπικό (έως 50 άτομα) στο ΥΠΑΑΤ για έναν χρόνο.
- Καθαίρεση της Διοίκησης της Επιτροπής Ανταγωνισμού με τροπολογία της τελευταίας στιγμής -δίχως συμμόρφωση στην κοινοτική οδηγία για τις ανεξάρτητες αρχές και πριν την λήξη της θητείας των μελών- λίγο πριν το άνοιγμα του φακέλου για τη διανομή Τύπου και του πρακτορείου Άργος.
Στο πλαίσιο της εμπιστοσύνης που μας έδειξε ο λαός της Φλώρινας, βρίσκομαι στην πρώτη γραμμή της υπεράσπισης όλων όσων κατακτήθηκαν κατά το προηγούμενο κοινοβουλευτικό διάστημα. Η αξιωματική αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία θα συνεχίσει να αναδεικνύει τα κακώς κείμενα και τα πεπραγμένα της κυβέρνησης της ΝΔ, που μόνο προοδευτικό ευρωπαϊκό κράτος δεν θυμίζουν και δεν έχουν καμία σχέση με όσα υποσχέθηκε περί αριστείας και αξιοκρατίας κατά την προεκλογική περίοδο. Οι προτάσεις, το κοινοβουλευτικό έργο και η επεξεργασία θέσεων μας θα δημοσιοποιείται στους πολίτες της Φλώρινας προκειμένου να λογοδοτούμε για τις ευθύνες που μας έδωσαν. Ελπίζω να αναλογίζονται την ίδια ευθύνη απέναντι στους πολίτες και αυτοί που τώρα νομοθετούν.

Η Βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία,
Θεοπίστη (Πέτη) Πέρκα


ΕΝΑΣ ΜΗΝΑΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΥ ΕΡΓΟΥ – ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ Ν.Δ

Αξιότιμοι/ες συμπολίτες/ισσες,
Μετά από περίπου έναν μήνα από τις εκλογές της 7ης Ιουλίου 2019 και τη νέα σύνθεση της Βουλής των Ελλήνων, θεωρώ υποχρέωσή μου να ενημερώσω τους πολίτες της Φλώρινας, που παρόλο βρισκόμαστε εν μέσω θέρους, έγινε πυκνό κοινοβουλευτικό έργο και νομοθετήματα που μόνο αδιάφορα δεν μπορούν να χαρακτηριστούν.
Ενδεικτικά, νομοθετήθηκαν είτε με διατάξεις νόμων,  είτε με τροπολογίες της τελευταίας στιγμής αλλά και υπουργικές αποφάσεις/προεδρικά διατάγματα τα παρακάτω:
-Μια προεδρεία της κυβέρνησης με εκατό (100) μετακλητούς που θα υπάγεται στον πρωθυπουργό. Το Μέγαρο Μαξίμου περίπου τριπλασιάζεται και δημιουργούνται 6 Γενικές Γραμματείες.
-Οι συνεργάτες των Υπουργών δεν χρειάζεται πια να έχουν πτυχίο πανεπιστημίου και οι προσλήψεις τους δε θα δημοσιεύονται στη Διαύγεια.
-Αυξάνεται σε 14 από 7 ο αριθμός συνεργατών που θα έχει κάθε υπουργός και πλέον υπουργοί και υφυπουργοί 51, στο σύνολο, είναι το μεγαλύτερο υπουργικό συμβούλιο της μεταπολίτευσης με χαρακτηριστική την ελάχιστη παρουσία γυναικών.
-Μια επιτροπή για τους εορτασμούς (και όχι μόνο) των 200 χρόνων από την ελληνική Επανάσταση του 1821 θα διορίζεται και θα ελέγχεται από τον πρωθυπουργό. Οι δε σκοποί της είναι σαφώς εθνικιστικού περιεχομένου. Διορίστηκε η κ. Γιάννα Αγγελοπούλου – Δασκαλάκη που συντόνισε τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004.
- Καταργείται ο Γενικός Επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης και δημιουργείται νέα υπηρεσία με την ονομασία Αρχή Διαφάνειας με εποπτεία και έλεγχο σε όλες τις Ανεξάρτητες Αρχές. Τον επικεφαλής τον ορίζει ο πρωθυπουργός κ. Μητσοτάκης.
- Ξήλωμα και υποβάθμιση ανεξάρτητων ελεγκτικών μηχανισμών (Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας, Σ.Δ.Ο.Ε., Σ.Ε.Ε.Δ.Δ., Σ.Ε.Υ.Υ.Π., Σ.Ε.Δ.Ε).
- Καταργείται το Μητρώο Στελεχών της Δημόσιας Διοίκησης, που συστήθηκε για την αποκομματικοποίηση του κράτους και την στελέχωση ανώτερων δημόσιων διοικητικών θέσεων και οργανισμών. Με υπουργικές αποφάσεις, υπουργοί διορίζουν τις διοικήσεις ΝΠΔΔ, ΝΠΙΔ και οργανισμών.  
- Υπερμοριοδοτουνται συνέντευξη και προσωπικότητα (!) για την κάλυψη ανώτερων διοικητικών θέσεων.
- Ε.Υ.Π, ΕΡΤ και ΑΠΕ – ΜΠΕ υπάγονται κατευθείαν στον πρωθυπουργό κ. Μητσοτάκη.
- Στην ΕΡΤ προτείνεται Πρόεδρος ο μέχρι πρότινος διευθυντής του γρ. Τύπου της ΝΔ.
- Κατάργηση Νομικής σχολής στην Πάτρα και αναστέλλονται τα Διετή Προγράμματα Επαγγελματικής Εκπαίδευσης στα Α.Ε.Ι.  
- Αναστολή της πρόσληψης 10.500 εκπαιδευτικών – καθυστέρηση στην διαδικασία προκήρυξης πρόσληψης 4500 εκπαιδευτικών ειδικής αγωγής.
- Καμία μέχρι στιγμής ενέργεια για την πρόσληψη αναπληρωτών και την κάλυψη κενών στα σχολεία της χώρας.
- Κατάργηση του Πανεπιστημιακού Ασύλου.
- Κατάργηση της υποχρεωτικής αιτιολόγησης απολύσεων.
- Κατάργηση της προστασίας των εργαζομένων στις εργολαβίες.
- Αύξηση του πλαφόν της σύνταξης από 3000 σε 4600 ευρώ μηνιαίως.
- Διοικητής της Ε.Υ.Π. χωρίς αναγνωρισμένο πτυχίο ΑΕΙ.
- Υπουργικός σύμβουλος στην επένδυση του Ελληνικού πρώην υπάλληλος της εταιρίας που διαπραγματευόταν τους όρους προς όφελος του ιδιώτη.
- Μεθόδευση ξεπουλήματος της ΔΕΗ α λα Ολυμπιακής Αεροπορίας με παράλληλη μη-μείωση των τιμολογίων σε προ-νομοθετημένη μείωση του ΦΠΑ από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.
- Νόθευση της απλής αναλογικής για τους Δήμους και Περιφέρειες με υπερσυγκέντρωση εξουσιών στους Δημάρχους και Περιφερειάρχες.
- Ψηφίστηκε   τροπολογία την οποία συνυπογράφουν οι υπουργοί Οικονομικών Χρήστος Σταϊκούρας, Εσωτερικών Τάκης Θεοδωρικάκος και Αγροτικής Ανάπτυξης Μάκης Βορίδης και είναι πιθανό να μείνει στη σύγχρονη πολιτική Ιστορία του τόπου ως αυτή με την οποία –εμμέσως πλην σαφώς– μπαίνει ταφόπλακα στο ΑΣΕΠ, μία από τις σπουδαιότερες μεταρρυθμιστικές τομές της μεταπολιτευτικής Ελλάδας. Αυτή η τροπολογία ορίζει ότι κατά παρέκκλιση του άρθρου 21 του Ν. 2190/1994 (Νόμος ΑΣΕΠ) και άλλων διατάξεων μπορεί να απασχολείται έκτακτο προσωπικό (έως 50 άτομα) στο ΥΠΑΑΤ για έναν χρόνο.
- Καθαίρεση της Διοίκησης της Επιτροπής Ανταγωνισμού με τροπολογία της τελευταίας στιγμής -δίχως συμμόρφωση στην κοινοτική οδηγία για τις ανεξάρτητες αρχές και πριν την λήξη της θητείας των μελών- λίγο πριν το άνοιγμα του φακέλου για τη διανομή Τύπου και του πρακτορείου Άργος.
Στο πλαίσιο της εμπιστοσύνης που μας έδειξε ο λαός της Φλώρινας, βρίσκομαι στην πρώτη γραμμή της υπεράσπισης όλων όσων κατακτήθηκαν κατά το προηγούμενο κοινοβουλευτικό διάστημα. Η αξιωματική αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία θα συνεχίσει να αναδεικνύει τα κακώς κείμενα και τα πεπραγμένα της κυβέρνησης της ΝΔ, που μόνο προοδευτικό ευρωπαϊκό κράτος δεν θυμίζουν και δεν έχουν καμία σχέση με όσα υποσχέθηκε περί αριστείας και αξιοκρατίας κατά την προεκλογική περίοδο. Οι προτάσεις, το κοινοβουλευτικό έργο και η επεξεργασία θέσεων μας θα δημοσιοποιείται στους πολίτες της Φλώρινας προκειμένου να λογοδοτούμε για τις ευθύνες που μας έδωσαν. Ελπίζω να αναλογίζονται την ίδια ευθύνη απέναντι στους πολίτες και αυτοί που τώρα νομοθετούν.

Η Βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία,
Θεοπίστη (Πέτη) Πέρκα


Οι πόνοι που μπορούν να έχουν τα κορίτσια εφηβικής ηλικίας κατά τη διάρκεια της περιόδου τους είναι ένα πρόβλημα αρκετά σοβαρό, το οποίο είναι όχι μόνο οδυνηρό αλλά μπορεί να επηρεάσει τις δραστηριότητες και τη σχολική απόδοση των κοριτσιών.
Περίπου το 65% των κοριτσιών παραπονιούνται για πόνους της κάτω κοιλιακής χώρας ή και για κράμπες κατά την εφηβεία. Ορισμένα κορίτσια μπορεί να έχουν τόσο σοβαρούς πόνους που μπορεί να υποχρεώνονται ν' απουσιάζουν από το σχολείο μερικές μέρες κάθε μήνα.
Είναι πολύ σημαντικό το πρόβλημα αυτό ν' αντιμετωπίζεται με τον κατάλληλο τρόπο και να χορηγούνται τα ανάλογα φάρμακα για την αντιμετώπιση της οδυνηρής αυτής κατάστασης.
Οι πόνοι αυτοί συνήθως οφείλονται σε λειτουργικές αιτίες οι οποίες συνοδεύουν μια φυσιολογική ανατομική κατάσταση.
Όμως στις περιπτώσεις εκείνες που οι πόνοι έχουν μια ασυνήθιστη ένταση ή προκαλούν ζαλάδες και εμετούς μπορεί να υπάρχει μια άλλη ανωμαλία όπως η ενδομητρίωση ή ανατομικό πρόβλημα το οποίο πλέον να χρειάζεται εξειδικευμένη αντιμετώπιση εκτός από τα συνήθη αναλγησικά φάρμακα τα οποία καταπολεμούν τον πόνο.
Οι πόνοι και οι κράμπες που αισθάνονται τα κορίτσια οφείλονται σε συσπάσεις της μήτρας οι οποίες προκαλούνται από ενδογενείς χημικές ουσίες οι οποίες ονομάζονται προσταγλανδίνες. Οι προσταγλανδίνες εκκρίνονται από την μήτρα αμέσως πριν και κατά τη διάρκεια της περιόδου.
Οι μυς της μήτρας έχουν συσπάσεις και προκαλούν πόνο ο οποίος γίνεται αισθητός στην πλάτη, στη λεκάνη και στα πόδια. Τα περισσότερα κορίτσια νιώθουν τους πόνους αυτούς κατά τις πρώτες δύο μέρες της περιόδου τους.
Η έμμηνος ρήση (περίοδος) στα κορίτσια μπορεί να αρχίσει στις ηλικίες μεταξύ 9 και 16 ετών. Συνήθως αρχίζει μεταξύ 12 και 13 ετών.
Τα κορίτσια σε προχωρημένη εφηβική ηλικία έχουν περισσότερες πιθανότητες να έχουν κράμπες σε κάθε περίοδο. Οι πόνοι και κράμπες είναι συχνότερες στα κορίτσια που έχουν ωορρηξία σε κάθε κύκλο που είναι η ωρίμανση και απελευθέρωση του ωαρίου από την ωοθήκη.
Στις περιπτώσεις εκείνες που οι πόνοι είναι πολύ έντονοι ή συνοδεύονται από ζαλάδες και εμετούς πρέπει ένας ειδικός γιατρός όπως ένας γυναικολόγος με ειδικό ενδιαφέρον για τα προβλήματα της εφηβικής ηλικίας, να εξετάσει την έφηβο διότι μπορεί να υπάρχει συγκεκριμένη αιτιολογία που να κρύβεται πίσω από το πρόβλημα.
Υπάρχουν ανατομικές ανωμαλίες της μήτρας και του γεννητικού συστήματος που να δημιουργήθησαν κατά την εμβρυϊκή ζωή οι οποίες να μη επιτρέπουν τη φυσιολογική διαδικασία της έμμηνου ρήσης με αποτέλεσμα να δημιουργούν δυσάρεστες και οδυνηρές επιπλοκές.
Επίσης υπάρχουν ασθένειες όπως η ενδομητρίωση η οποία αν και είναι σχετικά σπάνια στις έφηβους εντούτοις υπάρχει σε ένα μικρό ποσοστό και πρέπει να λαμβάνεται υπ' όψη σε ανάλογες περιπτώσεις. 
Στην ενδομητρίωση υπάρχουν αποικίες κυττάρων, όμοιων με αυτών της εσωτερικής επιφάνειας της μήτρας (ενδομήτριο), τα οποία έχουν δημιουργηθεί και τοποθετηθεί σε ανατομικές περιοχές εκτός της μήτρας που θα έπρεπε να ήταν, όπως σε όργανα της κοιλιάς.
Οι ομάδες αυτές των κυττάρων ακολουθούν τον κανονικό ορμονικό κύκλο αλλά βρίσκονται σε λάθος χώρο ή όργανο με αποτέλεσμα να δημιουργούνται παθολογικές καταστάσεις.
Η αντιμετώπιση των πόνων της περιόδου στις έφηβους χρειάζεται λοιπόν εκτός από τα αναλγησικά φάρμακα και μια διερεύνηση από ειδικό γιατρό στις περιπτώσεις που οι πόνοι είναι ασυνήθιστα έντονοι.
Τα φάρμακα τα οποία χρησιμοποιούνται σε πρώτη γραμμή για την καταπολέμηση του πόνου είναι:
τα μη στεροειδή  αντιφλεγμονώδη φάρμακα τα οποία έχουν δράση που καταστέλλει τη δράση των προσταγλανδινών. Τέτοια φάρμακα είναι το ibuprofen (400 mg μαζί με το φαγητό κάθε 6 ώρες, εάν οι πόνοι δεν υποχωρήσουν μπορεί η δόση ν' αυξηθεί σε 600mg κάθε 6 ώρες)).
αναλγησικά φάρμακα όπως το acetaminophen μπορεί να χρησιμοποιηθεί για περιπτώσεις ήπιων πόνων (από 650 έως 1000 mg κάθε 6 ώρες)
η ασπιρίνη αν και είναι πολύ αποτελεσματικό φάρμακο με πολύ ισχυρή δράση εναντίον των προσταγλανδινών έχει εγκαταλειφθεί κατά τα τελευταία 20 χρόνια διότι η χορήγηση της ασπιρίνης σε παιδιά έχει συσχετισθεί με την εκδήλωση ενός πολύ σοβαρού και δυνητικά συνδρόμου του συνδρόμου του Rey.
υπάρχουν και άλλα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα τα οποία έχουν ισχυρή δράση εναντίον των προσταγλανδινών όπως το naproxen, το mefenamic acid, το flurbiprofen και άλλα
ακόμη ένα πολύ αποτελεσματικό φάρμακο για σοβαρούς πόνους της περιόδου είναι ο συνδυασμός οιστρογόνων και προγεστερόνης τα οποία χρησιμοποιούνται σαν αντισυλληπτικά φάρμακα. Τα αντισυλληπτικά αυτά φάρμακα επειδή μεταβάλλουν την κανονική ορμονική διαδικασία που οδηγεί στην ωορρηξία μειώνουν τους πόνους της έμμηνου ρήσης. Ο ειδικός γιατρός θ' αποφασίσει εάν επιβάλλεται η θεραπεία αυτή ανεξάρτητα από το εάν υπάρχει ή όχι σεξουαλική δραστηριότητα.
Συνοπτικά πρέπει να τονίσουμε ότι οι πόνοι και οι έντονες κράμπες που ταλαιπωρούν τα κορίτσια κατά την εφηβική ηλικία δεν πρέπει ν' αφήνονται χωρίς αντιμετώπιση.
Πρέπει να δίνονται τα κατάλληλα για την περίπτωση φάρμακα με τρόπο τέτοιο που να μην διαταράσσονται οι κανονικές δραστηριότητες σχολικές και άλλες του παιδιού.
Επίσης σε ορισμένες περιπτώσεις έντονων πόνων, μια διερεύνηση από ειδικό γιατρό είναι απαραίτητη για ν' αποκλείονται τυχόν παθολογικές οργανικές καταστάσεις.

Οι πόνοι της περιόδου σε κορίτσια εφηβικής ηλικίας

Οι πόνοι που μπορούν να έχουν τα κορίτσια εφηβικής ηλικίας κατά τη διάρκεια της περιόδου τους είναι ένα πρόβλημα αρκετά σοβαρό, το οποίο είναι όχι μόνο οδυνηρό αλλά μπορεί να επηρεάσει τις δραστηριότητες και τη σχολική απόδοση των κοριτσιών.
Περίπου το 65% των κοριτσιών παραπονιούνται για πόνους της κάτω κοιλιακής χώρας ή και για κράμπες κατά την εφηβεία. Ορισμένα κορίτσια μπορεί να έχουν τόσο σοβαρούς πόνους που μπορεί να υποχρεώνονται ν' απουσιάζουν από το σχολείο μερικές μέρες κάθε μήνα.
Είναι πολύ σημαντικό το πρόβλημα αυτό ν' αντιμετωπίζεται με τον κατάλληλο τρόπο και να χορηγούνται τα ανάλογα φάρμακα για την αντιμετώπιση της οδυνηρής αυτής κατάστασης.
Οι πόνοι αυτοί συνήθως οφείλονται σε λειτουργικές αιτίες οι οποίες συνοδεύουν μια φυσιολογική ανατομική κατάσταση.
Όμως στις περιπτώσεις εκείνες που οι πόνοι έχουν μια ασυνήθιστη ένταση ή προκαλούν ζαλάδες και εμετούς μπορεί να υπάρχει μια άλλη ανωμαλία όπως η ενδομητρίωση ή ανατομικό πρόβλημα το οποίο πλέον να χρειάζεται εξειδικευμένη αντιμετώπιση εκτός από τα συνήθη αναλγησικά φάρμακα τα οποία καταπολεμούν τον πόνο.
Οι πόνοι και οι κράμπες που αισθάνονται τα κορίτσια οφείλονται σε συσπάσεις της μήτρας οι οποίες προκαλούνται από ενδογενείς χημικές ουσίες οι οποίες ονομάζονται προσταγλανδίνες. Οι προσταγλανδίνες εκκρίνονται από την μήτρα αμέσως πριν και κατά τη διάρκεια της περιόδου.
Οι μυς της μήτρας έχουν συσπάσεις και προκαλούν πόνο ο οποίος γίνεται αισθητός στην πλάτη, στη λεκάνη και στα πόδια. Τα περισσότερα κορίτσια νιώθουν τους πόνους αυτούς κατά τις πρώτες δύο μέρες της περιόδου τους.
Η έμμηνος ρήση (περίοδος) στα κορίτσια μπορεί να αρχίσει στις ηλικίες μεταξύ 9 και 16 ετών. Συνήθως αρχίζει μεταξύ 12 και 13 ετών.
Τα κορίτσια σε προχωρημένη εφηβική ηλικία έχουν περισσότερες πιθανότητες να έχουν κράμπες σε κάθε περίοδο. Οι πόνοι και κράμπες είναι συχνότερες στα κορίτσια που έχουν ωορρηξία σε κάθε κύκλο που είναι η ωρίμανση και απελευθέρωση του ωαρίου από την ωοθήκη.
Στις περιπτώσεις εκείνες που οι πόνοι είναι πολύ έντονοι ή συνοδεύονται από ζαλάδες και εμετούς πρέπει ένας ειδικός γιατρός όπως ένας γυναικολόγος με ειδικό ενδιαφέρον για τα προβλήματα της εφηβικής ηλικίας, να εξετάσει την έφηβο διότι μπορεί να υπάρχει συγκεκριμένη αιτιολογία που να κρύβεται πίσω από το πρόβλημα.
Υπάρχουν ανατομικές ανωμαλίες της μήτρας και του γεννητικού συστήματος που να δημιουργήθησαν κατά την εμβρυϊκή ζωή οι οποίες να μη επιτρέπουν τη φυσιολογική διαδικασία της έμμηνου ρήσης με αποτέλεσμα να δημιουργούν δυσάρεστες και οδυνηρές επιπλοκές.
Επίσης υπάρχουν ασθένειες όπως η ενδομητρίωση η οποία αν και είναι σχετικά σπάνια στις έφηβους εντούτοις υπάρχει σε ένα μικρό ποσοστό και πρέπει να λαμβάνεται υπ' όψη σε ανάλογες περιπτώσεις. 
Στην ενδομητρίωση υπάρχουν αποικίες κυττάρων, όμοιων με αυτών της εσωτερικής επιφάνειας της μήτρας (ενδομήτριο), τα οποία έχουν δημιουργηθεί και τοποθετηθεί σε ανατομικές περιοχές εκτός της μήτρας που θα έπρεπε να ήταν, όπως σε όργανα της κοιλιάς.
Οι ομάδες αυτές των κυττάρων ακολουθούν τον κανονικό ορμονικό κύκλο αλλά βρίσκονται σε λάθος χώρο ή όργανο με αποτέλεσμα να δημιουργούνται παθολογικές καταστάσεις.
Η αντιμετώπιση των πόνων της περιόδου στις έφηβους χρειάζεται λοιπόν εκτός από τα αναλγησικά φάρμακα και μια διερεύνηση από ειδικό γιατρό στις περιπτώσεις που οι πόνοι είναι ασυνήθιστα έντονοι.
Τα φάρμακα τα οποία χρησιμοποιούνται σε πρώτη γραμμή για την καταπολέμηση του πόνου είναι:
τα μη στεροειδή  αντιφλεγμονώδη φάρμακα τα οποία έχουν δράση που καταστέλλει τη δράση των προσταγλανδινών. Τέτοια φάρμακα είναι το ibuprofen (400 mg μαζί με το φαγητό κάθε 6 ώρες, εάν οι πόνοι δεν υποχωρήσουν μπορεί η δόση ν' αυξηθεί σε 600mg κάθε 6 ώρες)).
αναλγησικά φάρμακα όπως το acetaminophen μπορεί να χρησιμοποιηθεί για περιπτώσεις ήπιων πόνων (από 650 έως 1000 mg κάθε 6 ώρες)
η ασπιρίνη αν και είναι πολύ αποτελεσματικό φάρμακο με πολύ ισχυρή δράση εναντίον των προσταγλανδινών έχει εγκαταλειφθεί κατά τα τελευταία 20 χρόνια διότι η χορήγηση της ασπιρίνης σε παιδιά έχει συσχετισθεί με την εκδήλωση ενός πολύ σοβαρού και δυνητικά συνδρόμου του συνδρόμου του Rey.
υπάρχουν και άλλα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα τα οποία έχουν ισχυρή δράση εναντίον των προσταγλανδινών όπως το naproxen, το mefenamic acid, το flurbiprofen και άλλα
ακόμη ένα πολύ αποτελεσματικό φάρμακο για σοβαρούς πόνους της περιόδου είναι ο συνδυασμός οιστρογόνων και προγεστερόνης τα οποία χρησιμοποιούνται σαν αντισυλληπτικά φάρμακα. Τα αντισυλληπτικά αυτά φάρμακα επειδή μεταβάλλουν την κανονική ορμονική διαδικασία που οδηγεί στην ωορρηξία μειώνουν τους πόνους της έμμηνου ρήσης. Ο ειδικός γιατρός θ' αποφασίσει εάν επιβάλλεται η θεραπεία αυτή ανεξάρτητα από το εάν υπάρχει ή όχι σεξουαλική δραστηριότητα.
Συνοπτικά πρέπει να τονίσουμε ότι οι πόνοι και οι έντονες κράμπες που ταλαιπωρούν τα κορίτσια κατά την εφηβική ηλικία δεν πρέπει ν' αφήνονται χωρίς αντιμετώπιση.
Πρέπει να δίνονται τα κατάλληλα για την περίπτωση φάρμακα με τρόπο τέτοιο που να μην διαταράσσονται οι κανονικές δραστηριότητες σχολικές και άλλες του παιδιού.
Επίσης σε ορισμένες περιπτώσεις έντονων πόνων, μια διερεύνηση από ειδικό γιατρό είναι απαραίτητη για ν' αποκλείονται τυχόν παθολογικές οργανικές καταστάσεις.

Το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Φλώρινας σας γνωρίζει ότι εκδόθηκε το ΦΕΚ για την Προκήρυξη σαράντα έξι (46) θέσεων ειδικότητας ΠΕ Κτηνιατρικού με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου, με σκοπό την αποτροπή εισόδου στη χώρα της Αφρικανικής Πανώλης των Χοίρων και τον έλεγχο του νοσήματος στην περίπτωση της εξάπλωσής του.
Οι θέσεις για την Διεύθυνση Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής της Φλώρινας είναι δύο (2).
Η διαδικασία πρόσληψης διενεργείται από τη Διεύθυνση Διοίκησης Ανθρώπινου Δυναμικού του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων σύμφωνα με τις διατάξεις της παρούσας απόφασης.
Οι υποψήφιοι, μέσα σε προθεσμία πέντε (5) εργάσιμων ημερών από την επόμενη της δημοσίευσης περίληψης της παρούσας σε δύο ημερήσιες εφημερίδες πανελλαδικής εμβέλειας και ευρείας κυκλοφορίας, υποβάλλουν αίτηση (σύμφωνα με υπόδειγμα αίτησης – υπεύθυνης δήλωσης που βρίσκεται αναρτημένο στην ιστοσελίδα του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων www.minagric.gr) στην οποία δηλώνουν μέχρι πέντε (5) προτιμήσεις τοποθέτησής τους και, επιπλέον, εάν δέχονται να τοποθετηθούν σε οποιαδήποτε θέση, εφόσον δεν επιλεγούν για τοποθέτηση σε μία από τις θέσεις προτίμησής τους.
Η προθεσμία υποβολής των αιτήσεων είναι ενιαία για όλες τις κατά τόπους Υπηρεσίες
Δείτε εδώ το ΦΕΚ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΕΚΦ

Προκηρύχθηκαν θέσεις εργασίας στη Διεύθυνση Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής της Φλώρινας

Το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Φλώρινας σας γνωρίζει ότι εκδόθηκε το ΦΕΚ για την Προκήρυξη σαράντα έξι (46) θέσεων ειδικότητας ΠΕ Κτηνιατρικού με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου, με σκοπό την αποτροπή εισόδου στη χώρα της Αφρικανικής Πανώλης των Χοίρων και τον έλεγχο του νοσήματος στην περίπτωση της εξάπλωσής του.
Οι θέσεις για την Διεύθυνση Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής της Φλώρινας είναι δύο (2).
Η διαδικασία πρόσληψης διενεργείται από τη Διεύθυνση Διοίκησης Ανθρώπινου Δυναμικού του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων σύμφωνα με τις διατάξεις της παρούσας απόφασης.
Οι υποψήφιοι, μέσα σε προθεσμία πέντε (5) εργάσιμων ημερών από την επόμενη της δημοσίευσης περίληψης της παρούσας σε δύο ημερήσιες εφημερίδες πανελλαδικής εμβέλειας και ευρείας κυκλοφορίας, υποβάλλουν αίτηση (σύμφωνα με υπόδειγμα αίτησης – υπεύθυνης δήλωσης που βρίσκεται αναρτημένο στην ιστοσελίδα του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων www.minagric.gr) στην οποία δηλώνουν μέχρι πέντε (5) προτιμήσεις τοποθέτησής τους και, επιπλέον, εάν δέχονται να τοποθετηθούν σε οποιαδήποτε θέση, εφόσον δεν επιλεγούν για τοποθέτηση σε μία από τις θέσεις προτίμησής τους.
Η προθεσμία υποβολής των αιτήσεων είναι ενιαία για όλες τις κατά τόπους Υπηρεσίες
Δείτε εδώ το ΦΕΚ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΕΚΦ

Πολλές από τις χειρονομίες που εκφράζουν τρυφερότητα πηγάζουν από την παιδική ηλικία και παρατηρούνται, όχι μόνο στους ανθρώπους, αλλά και σε πολλά θηλαστικά.
Όσον αφορά την προέλευση του φιλιού υπάρχουν δύο βασικές θεωρίες. Κάποιοι πιστεύουν ότι το φιλί είναι η εξέλιξη μιας μητρικής συμπεριφοράς που εντοπίζεται στα θηλαστικά όλων των ειδών: οι μητέρες καθαρίζουν και νταντεύουν τα μικρά τους γλείφοντάς τα. Στον άνθρωπο εκφράζει στοργή και χαιρετισμό, ακόμα και μεταξύ μη συγγενικών προσώπων. Ανάλογη συμπεριφορά παρατηρείται και στις κατοικίδιες γάτες.
Αντίθετα, σύμφωνα με τον καθηγητή Ανθρώπινης Ηθολογίας Ιρενάους Άιμπλ- Άιμπεσφελντ, το φιλί προέρχεται από μια άλλη συμπεριφορά, η οποία είχε στόχο τη μετάδοση της τροφής στόμα με στόμα. Η μητέρα προσφέρει στο μικρό παιδί -αλλά και σε κάποιο συγγενή ή στο μωρό κάποιου άλλου- ήδη μασημένη τροφή. Άλλοτε του προσφέρει μόνο σάλιο, είτε ως ένδειξη τρυφερότητας είτε για να συμβάλει στο σταδιακό απογαλακτισμό του. Η παροχή τροφής με το στόμα παρατηρείται και σε ανθρωπόμορφα ζώα, όπως οι πίθηκοι, οι γορίλες, οι χιμπατζήδες και οι ουραγκοτάγκοι. Ειδικά οι χιμπατζήδες, συχνά προσφέρουν με το στόμα μικρές ποσότητες τροφής στους φίλους τους, ως ένδειξη χαιρετισμού.


Τα ζώα φιλιούνται;

Πολλές από τις χειρονομίες που εκφράζουν τρυφερότητα πηγάζουν από την παιδική ηλικία και παρατηρούνται, όχι μόνο στους ανθρώπους, αλλά και σε πολλά θηλαστικά.
Όσον αφορά την προέλευση του φιλιού υπάρχουν δύο βασικές θεωρίες. Κάποιοι πιστεύουν ότι το φιλί είναι η εξέλιξη μιας μητρικής συμπεριφοράς που εντοπίζεται στα θηλαστικά όλων των ειδών: οι μητέρες καθαρίζουν και νταντεύουν τα μικρά τους γλείφοντάς τα. Στον άνθρωπο εκφράζει στοργή και χαιρετισμό, ακόμα και μεταξύ μη συγγενικών προσώπων. Ανάλογη συμπεριφορά παρατηρείται και στις κατοικίδιες γάτες.
Αντίθετα, σύμφωνα με τον καθηγητή Ανθρώπινης Ηθολογίας Ιρενάους Άιμπλ- Άιμπεσφελντ, το φιλί προέρχεται από μια άλλη συμπεριφορά, η οποία είχε στόχο τη μετάδοση της τροφής στόμα με στόμα. Η μητέρα προσφέρει στο μικρό παιδί -αλλά και σε κάποιο συγγενή ή στο μωρό κάποιου άλλου- ήδη μασημένη τροφή. Άλλοτε του προσφέρει μόνο σάλιο, είτε ως ένδειξη τρυφερότητας είτε για να συμβάλει στο σταδιακό απογαλακτισμό του. Η παροχή τροφής με το στόμα παρατηρείται και σε ανθρωπόμορφα ζώα, όπως οι πίθηκοι, οι γορίλες, οι χιμπατζήδες και οι ουραγκοτάγκοι. Ειδικά οι χιμπατζήδες, συχνά προσφέρουν με το στόμα μικρές ποσότητες τροφής στους φίλους τους, ως ένδειξη χαιρετισμού.



Μια φορά κι ένα καιρό, ένας νεαρός είχε σταθεί στη μέση της πόλης και φώναζε ότι είχε την ομορφότερη καρδιά σ' όλη την περιοχή. Μεγάλο πλήθος μαζεύτηκε, κι όλοι θαύμαζαν την καρδιά του, που ήταν τέλεια. Δεν υπήρχε ούτε σημάδι, ούτε το παραμικρό ψεγάδι πάνω της. Κι όλοι τότε συμφώνησαν ότι αυτή ήταν η πιο όμορφη καρδιά που είχαν δει ποτέ τους.
Ο νεαρός μας ήταν πολύ περήφανος και κορδωνόταν φωνάζοντας για την ωραία του καρδιά. Ξάφνου ένας γέρος στάθηκε μπροστά στον κόσμο κι είπε, "Όμως η καρδιά σου δεν πλησιάζει την ομορφιά της δικής μου καρδιάς."
Ο κόσμος, αλλά και το παλικάρι, κοίταξαν την καρδιά του γέροντα. Χτυπούσε δυνατά, όμως ήταν γεμάτη ουλές. Υπήρχαν σημεία όπου φαινόταν ότι είχαν κοπεί κομμάτια και στη θέση τους είχαν τοποθετηθεί άλλα, που όμως δεν ταίριαζαν καλά με αποτέλεσμα να υπάρχουν πολλές δαντελωτές άκρες. Κι αλλού υπήρχαν σημεία με βαθιά χάσματα, απ' όπου έλειπαν και ολόκληρα κομμάτια.
Οι άνθρωποι κοίταζαν ο ένας τον άλλο - πως είναι δυνατόν να ισχυρίζεται αυτός ότι η καρδιά του είναι ωραιότερη, σκέφτονταν ;
Ο νέος κοίταξε την καρδιά του γέρου, είδε τα χάλια της και γέλασε.
"Πλάκα μας κάνεις ;" είπε. "Για κάνε σύγκριση ανάμεσα στη δικιά σου και στη δικιά μου καρδιά. Η δικιά μου είναι τέλεια, ενώ η δικιά σου είναι ένα μάτσο ουλές και δάκρυα."
"Μάλιστα" είπε ο γέροντας, "η δική σου δείχνει τέλεια, όμως δεν θ' άλλαζα ποτέ μου τη δική μου καρδιά με τη δική σου. Κοίταξε, κάθε ουλή αντιπροσωπεύει κάποιον που του έδωσα την αγάπη μου - κόβω ένα κομμάτι της καρδιάς μου και του το δίνω, και συχνά μου δίνει ένα κομμάτι της δικής του καρδιάς για να πάει στη θέση του άδειου μέρους της καρδιάς μου, αλλά επειδή τα κομμάτια δεν είναι ακριβώς ίδια, έχω μερικές αγκαθωτές άκρες, που όμως τις λατρεύω γιατί μου θυμίζουν την αγάπη που μοιραστήκαμε."
"Μερικές άλλες φορές έχω δώσει κομμάτια της καρδιάς μου, και ο άλλος δεν μου έδωσε πίσω ένα κομμάτι της δικής του καρδιάς. Αυτά είναι τα άδεια χάσματα - ξέρεις, το να προσφέρεις την αγάπη σου έχει και κάποιο ρίσκο. Παρ' όλο που αυτά τα χάσματα πονούν, παραμένουν ανοιχτά και μου θυμίζουν την αγάπη που έχω και γι αυτούς τους ανθρώπους, κι ελπίζω πως κάποια μέρα θα γυρίσουν κοντά μου και θα γεμίσουν τους χώρους που τους έχω άδειους να περιμένουν. Βλέπεις λοιπόν τι θα πει πραγματική ομορφιά ;"
Ο νεαρός στάθηκε σιωπηλός, με δάκρυα να τρέχουν στα μάγουλά του. Προχώρησε προς τον γέροντα, άπλωσε το χέρι του μέσα στην τέλεια, νεανική και όμορφη καρδιά του, και ξέσκισε ένα κομμάτι της. Το πρόσφερε στο γέροντα με χέρια που έτρεμαν. Ο γέρος τότε πήρε αυτή την προσφορά, την έβαλε στην καρδιά του, και μετά πήρε λίγη από την κατακομματιασμένη του καρδιά και την έβαλε πάνω στην πληγή της καρδιάς του νέου. Ταίριαζε βέβαια, αλλά όχι και απόλυτα, κι έτσι έμειναν κάποιες άγριες άκρες.
Και το παλικάρι κοίταξε την καρδιά του, που δεν ήταν πια τέλεια, ήταν όμως ομορφότερη από οποιαδήποτε άλλη αφού η αγάπη από την καρδιά του γέροντα ξεχείλιζε τώρα και στη δική του καρδιά.
Πριν λίγο καιρό ήμουν στην Λευκάδα για ένα σεμινάριο με θέμα τις μικρές χαρές της ζωής. Μετά το τέλος της εκδήλωσης, πήγα και περπάτησα λίγο, πήγα στο περίπτερο, αγόρασα εφημερίδα και βολτάρισα μέσα στα υπέροχα σοκάκια της πόλης. Ήταν ένα πανέμορφο βράδυ και η ψυχή μου χάρηκε τόσο πολύ. Άρχισε να σουρουπώνει και περπατώντας έξω από κάποιο ταβερνάκι άκουσα τους ανθρώπους με τις κιθάρες που τραγουδούσαν ωραία τραγούδια και τις ευγενικές μελωδίες που σκόρπιζε το βραδινό αεράκι μέσα κι έξω από την ψυχή μου. Τότε είπα "Σ' ευχαριστώ, Θεέ μου, που είμαι σ' αυτό το ωραίο μέρος και ακούω αυτές τις ωραίες φωνές". Τα συναισθήματα της αφθονίας και της ευγνωμοσύνης άγγιξαν πέρα για πέρα την ψυχή μου.
Είναι πολύ σπουδαίο να μάθουμε και να ευγνωμονούμε ανά πάσα στιγμή αυτό που έχουμε. Ας κάνουμε κάθε στιγμή της ζωής μας να αξίζει, να μετράει. Γιατί, αν δεν το κάνουμε εμείς οι ίδιοι, ποιος θα το κάνει για μας;
Μόνο εμείς μπορούμε να κάνουμε τη ζωή μας να αξίζει, να ανθίσει, να λάμπει, να ακτινοβολεί. Ας ξεκινήσουμε έτσι, ευγνωμονώντας όλους αυτούς τους ανθρώπους που μας έχουν δυσκολέψει, μας έχουν ταλαιπωρήσει, μας έχουν σταθεί εμπόδιο, γιατί χάρη αυτούς έχουμε γίνει πιο δυνατοί, πιο αποφασιστικοί, περισσότερο ώριμοι.
Θυμάμαι όταν πρωτοξεκίνησα να γράφω, αλλά ακόμα και στην δουλειά μου, δέχθηκα έναν τρομερό πόλεμο από πολλούς ανθρώπους που δεν τους ήξερα. Σήμερα τους ευγνωμονώ, γιατί χάρις σ' αυτούς τους ανθρώπους δούλεψα, διάβασα, εξασκήθηκα και έγινα καλύτερος. Μάθετε να ευγνωμονείτε εκείνους που σας δείχνουν το σκληρό πρόσωπο της ζωής, γιατί σας κάνουν δωρεάν μαθήματα δύναμης. Μην παίρνετε τις κακοήθειες, ανηθικότητες και ασχήμιες τους προσωπικά. Κάποιοι άνθρωποι δεν μπορούν να σας δώσουν τίποτε περισσότερο. Κάποιοι άνθρωποι μπορούν να μοιραστούν μόνο αυτό που υπάρχει μέσα τους.
Μάθετε να ευγνωμονείτε όλους εκείνους που σας πικραίνουν, που σας δυσκολεύουν, που σας απορρίπτουν. Δεν είναι εχθροί σας. Είναι τα μαθήματα που πρέπει να περάσετε για να πάρετε το "πτυχίο" που η ζωή κρατάει καλά φυλαγμένο στα ψηλότερα ράφια της.
Μάθετε να ζείτε το τώρα. Χαρείτε που είστε ζωντανοί, που αναπνέετε, που έχετε μάτια και διαβάζετε αυτές τις γραμμές. Κάποιοι άλλοι δεν μπορούν να κάνουν ούτε κι αυτό! Τους είδαμε στην Παρά-ολυμπιάδα, την απόλυτη μορφή της ανθρώπινης δύναμης και μεγαλοπρέπειας. Ας μάθουμε από αυτούς. Ας ξεκλέψουμε λίγο από τη δύναμη που κρύβουν μέσα τους αυτοί οι άνθρωποι. Κι αυτή η δύναμη είναι η δύναμη του τώρα. Η δύναμη να ρουφούν τη ζωή έτσι όπως αυτή τους έχει χαριστεί με όλη τη δύναμη των πνευμόνων τους.
Γιατί; Έτσι απλά, γιατί τώρα που εσείς διαβάζετε αυτή τη στήλη, στο σπίτι, στο τραίνο ή στο γραφείο σας, υπάρχουν πολλά εκατομμύρια άνθρωποι που θα έδιναν τα πάντα για να βρεθούν στη θέση σας!

Εκτιμήστε αυτό που έχετε


Μια φορά κι ένα καιρό, ένας νεαρός είχε σταθεί στη μέση της πόλης και φώναζε ότι είχε την ομορφότερη καρδιά σ' όλη την περιοχή. Μεγάλο πλήθος μαζεύτηκε, κι όλοι θαύμαζαν την καρδιά του, που ήταν τέλεια. Δεν υπήρχε ούτε σημάδι, ούτε το παραμικρό ψεγάδι πάνω της. Κι όλοι τότε συμφώνησαν ότι αυτή ήταν η πιο όμορφη καρδιά που είχαν δει ποτέ τους.
Ο νεαρός μας ήταν πολύ περήφανος και κορδωνόταν φωνάζοντας για την ωραία του καρδιά. Ξάφνου ένας γέρος στάθηκε μπροστά στον κόσμο κι είπε, "Όμως η καρδιά σου δεν πλησιάζει την ομορφιά της δικής μου καρδιάς."
Ο κόσμος, αλλά και το παλικάρι, κοίταξαν την καρδιά του γέροντα. Χτυπούσε δυνατά, όμως ήταν γεμάτη ουλές. Υπήρχαν σημεία όπου φαινόταν ότι είχαν κοπεί κομμάτια και στη θέση τους είχαν τοποθετηθεί άλλα, που όμως δεν ταίριαζαν καλά με αποτέλεσμα να υπάρχουν πολλές δαντελωτές άκρες. Κι αλλού υπήρχαν σημεία με βαθιά χάσματα, απ' όπου έλειπαν και ολόκληρα κομμάτια.
Οι άνθρωποι κοίταζαν ο ένας τον άλλο - πως είναι δυνατόν να ισχυρίζεται αυτός ότι η καρδιά του είναι ωραιότερη, σκέφτονταν ;
Ο νέος κοίταξε την καρδιά του γέρου, είδε τα χάλια της και γέλασε.
"Πλάκα μας κάνεις ;" είπε. "Για κάνε σύγκριση ανάμεσα στη δικιά σου και στη δικιά μου καρδιά. Η δικιά μου είναι τέλεια, ενώ η δικιά σου είναι ένα μάτσο ουλές και δάκρυα."
"Μάλιστα" είπε ο γέροντας, "η δική σου δείχνει τέλεια, όμως δεν θ' άλλαζα ποτέ μου τη δική μου καρδιά με τη δική σου. Κοίταξε, κάθε ουλή αντιπροσωπεύει κάποιον που του έδωσα την αγάπη μου - κόβω ένα κομμάτι της καρδιάς μου και του το δίνω, και συχνά μου δίνει ένα κομμάτι της δικής του καρδιάς για να πάει στη θέση του άδειου μέρους της καρδιάς μου, αλλά επειδή τα κομμάτια δεν είναι ακριβώς ίδια, έχω μερικές αγκαθωτές άκρες, που όμως τις λατρεύω γιατί μου θυμίζουν την αγάπη που μοιραστήκαμε."
"Μερικές άλλες φορές έχω δώσει κομμάτια της καρδιάς μου, και ο άλλος δεν μου έδωσε πίσω ένα κομμάτι της δικής του καρδιάς. Αυτά είναι τα άδεια χάσματα - ξέρεις, το να προσφέρεις την αγάπη σου έχει και κάποιο ρίσκο. Παρ' όλο που αυτά τα χάσματα πονούν, παραμένουν ανοιχτά και μου θυμίζουν την αγάπη που έχω και γι αυτούς τους ανθρώπους, κι ελπίζω πως κάποια μέρα θα γυρίσουν κοντά μου και θα γεμίσουν τους χώρους που τους έχω άδειους να περιμένουν. Βλέπεις λοιπόν τι θα πει πραγματική ομορφιά ;"
Ο νεαρός στάθηκε σιωπηλός, με δάκρυα να τρέχουν στα μάγουλά του. Προχώρησε προς τον γέροντα, άπλωσε το χέρι του μέσα στην τέλεια, νεανική και όμορφη καρδιά του, και ξέσκισε ένα κομμάτι της. Το πρόσφερε στο γέροντα με χέρια που έτρεμαν. Ο γέρος τότε πήρε αυτή την προσφορά, την έβαλε στην καρδιά του, και μετά πήρε λίγη από την κατακομματιασμένη του καρδιά και την έβαλε πάνω στην πληγή της καρδιάς του νέου. Ταίριαζε βέβαια, αλλά όχι και απόλυτα, κι έτσι έμειναν κάποιες άγριες άκρες.
Και το παλικάρι κοίταξε την καρδιά του, που δεν ήταν πια τέλεια, ήταν όμως ομορφότερη από οποιαδήποτε άλλη αφού η αγάπη από την καρδιά του γέροντα ξεχείλιζε τώρα και στη δική του καρδιά.
Πριν λίγο καιρό ήμουν στην Λευκάδα για ένα σεμινάριο με θέμα τις μικρές χαρές της ζωής. Μετά το τέλος της εκδήλωσης, πήγα και περπάτησα λίγο, πήγα στο περίπτερο, αγόρασα εφημερίδα και βολτάρισα μέσα στα υπέροχα σοκάκια της πόλης. Ήταν ένα πανέμορφο βράδυ και η ψυχή μου χάρηκε τόσο πολύ. Άρχισε να σουρουπώνει και περπατώντας έξω από κάποιο ταβερνάκι άκουσα τους ανθρώπους με τις κιθάρες που τραγουδούσαν ωραία τραγούδια και τις ευγενικές μελωδίες που σκόρπιζε το βραδινό αεράκι μέσα κι έξω από την ψυχή μου. Τότε είπα "Σ' ευχαριστώ, Θεέ μου, που είμαι σ' αυτό το ωραίο μέρος και ακούω αυτές τις ωραίες φωνές". Τα συναισθήματα της αφθονίας και της ευγνωμοσύνης άγγιξαν πέρα για πέρα την ψυχή μου.
Είναι πολύ σπουδαίο να μάθουμε και να ευγνωμονούμε ανά πάσα στιγμή αυτό που έχουμε. Ας κάνουμε κάθε στιγμή της ζωής μας να αξίζει, να μετράει. Γιατί, αν δεν το κάνουμε εμείς οι ίδιοι, ποιος θα το κάνει για μας;
Μόνο εμείς μπορούμε να κάνουμε τη ζωή μας να αξίζει, να ανθίσει, να λάμπει, να ακτινοβολεί. Ας ξεκινήσουμε έτσι, ευγνωμονώντας όλους αυτούς τους ανθρώπους που μας έχουν δυσκολέψει, μας έχουν ταλαιπωρήσει, μας έχουν σταθεί εμπόδιο, γιατί χάρη αυτούς έχουμε γίνει πιο δυνατοί, πιο αποφασιστικοί, περισσότερο ώριμοι.
Θυμάμαι όταν πρωτοξεκίνησα να γράφω, αλλά ακόμα και στην δουλειά μου, δέχθηκα έναν τρομερό πόλεμο από πολλούς ανθρώπους που δεν τους ήξερα. Σήμερα τους ευγνωμονώ, γιατί χάρις σ' αυτούς τους ανθρώπους δούλεψα, διάβασα, εξασκήθηκα και έγινα καλύτερος. Μάθετε να ευγνωμονείτε εκείνους που σας δείχνουν το σκληρό πρόσωπο της ζωής, γιατί σας κάνουν δωρεάν μαθήματα δύναμης. Μην παίρνετε τις κακοήθειες, ανηθικότητες και ασχήμιες τους προσωπικά. Κάποιοι άνθρωποι δεν μπορούν να σας δώσουν τίποτε περισσότερο. Κάποιοι άνθρωποι μπορούν να μοιραστούν μόνο αυτό που υπάρχει μέσα τους.
Μάθετε να ευγνωμονείτε όλους εκείνους που σας πικραίνουν, που σας δυσκολεύουν, που σας απορρίπτουν. Δεν είναι εχθροί σας. Είναι τα μαθήματα που πρέπει να περάσετε για να πάρετε το "πτυχίο" που η ζωή κρατάει καλά φυλαγμένο στα ψηλότερα ράφια της.
Μάθετε να ζείτε το τώρα. Χαρείτε που είστε ζωντανοί, που αναπνέετε, που έχετε μάτια και διαβάζετε αυτές τις γραμμές. Κάποιοι άλλοι δεν μπορούν να κάνουν ούτε κι αυτό! Τους είδαμε στην Παρά-ολυμπιάδα, την απόλυτη μορφή της ανθρώπινης δύναμης και μεγαλοπρέπειας. Ας μάθουμε από αυτούς. Ας ξεκλέψουμε λίγο από τη δύναμη που κρύβουν μέσα τους αυτοί οι άνθρωποι. Κι αυτή η δύναμη είναι η δύναμη του τώρα. Η δύναμη να ρουφούν τη ζωή έτσι όπως αυτή τους έχει χαριστεί με όλη τη δύναμη των πνευμόνων τους.
Γιατί; Έτσι απλά, γιατί τώρα που εσείς διαβάζετε αυτή τη στήλη, στο σπίτι, στο τραίνο ή στο γραφείο σας, υπάρχουν πολλά εκατομμύρια άνθρωποι που θα έδιναν τα πάντα για να βρεθούν στη θέση σας!
Με αφορμή την επιζωοτία Αφρικανικής Πανώλους των Χοίρων στη Βουλγαρία και το νέο κρούσμα που εκδηλώθηκε σε απόσταση 10 χλμ. από τα Ελληνικά σύνορα, παρακαλούμε για την αυστηρή τήρηση των μέτρων βιοασφάλειας σε όλες τις εκμεταλλεύσεις χοίρων της ΠΕ Φλώρινας, εμπορικές ή μη, ανεξαρτήτως δυναμικότητας.
Α. ΑΥΣΤΗΡΗ ΤΗΡΗΣΗ ΤΩΝ ΜΕΤΡΩΝ ΒΙΟΑΣΦΑΛΕΙΑΣ
Οι κάτοχοι εμπορικών εκμεταλλεύσεων χοίρων και οικόσιτων χοίρων (χοίρων που διατηρούνται σε αυλές) υποχρεούνται για την τήρηση των ακόλουθων μέτρων:
α. Στέγαση των οικόσιτων χοίρων εντός περιφραγμένου χώρου (περίφραξης) ο οποίος θα εμποδίζει οποιαδήποτε είσοδο/έξοδο ζώων, αδέσποτων και άγριων και ειδικότερα την είσοδο αγριόχοιρων,
β. κατά την είσοδο στο χώρο στέγασης των χοίρων, χρήση καθαρών ρούχων που να μην έχουν χρησιμοποιηθεί κατά την επίσκεψη σε χώρο που διαβιούν άλλοι οικόσιτοι χοίροι ή κατά την επίσκεψη σε εκτροφή χοίρων ή σε χώρο που διαβιούν άλλοι χοίροι,
γ. τήρηση των κανόνων ατομικής υγιεινής από τον κάτοχο και όσους εισέρχονται εντός του περιφραγμένου χώρου στέγασης των χοίρων,
δ. καθαριότητα του χώρου στέγασης των ζώων, απομάκρυνση σκουπιδιών, κοπριάς και λοιπών αντικειμένων,
ε. περιορισμός των ατόμων που έχουν πρόσβαση στο χώρος στέγασης των χοίρων στο ελάχιστο δυνατό,
στ. σωστή συλλογή και επεξεργασία των αποβλήτων,
ζ. αποφυγή σχηματισμού στάσιμων νερών που προσελκύουν έντομα
η. αντιμετώπιση τρωκτικών, εντόμων και παρασίτων
θ. τακτική χρήση εξωπαρασιτοκτόνων στα ζώα,
ι. αποθήκευση των ζωοτροφών σε στεγασμένο χώρο,
κ. δήλωση των χοίρων τους στις κατά τόπους ΔΑΟΚ και σήμανσή τους
Β. ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΕΙΣ ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΕΙΣ ΧΟΙΡΩΝ
Σε όλες τις εκμεταλλεύσεις χοίρων (εμπορικές & οικόσιτες) ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΑΙ:
α. Η είσοδος ή η μεταφορά ενήλικων αγριόχοιρων και άγριων χοιριδίων στο χώρο στέγασης των χοίρων.
β. Η σίτιση των χοίρων με ωμό χοιρινό κρέας και υποπροϊόντα χοιρινού κρέατος ή κρέας θηραμάτων αγριόχοιρων
γ. Η είσοδος κυνηγών, του εξοπλισμού τους, των ενδυμάτων και υποδημάτων τους, στο χώρο στέγασης των χοίρων.
δ. Η παραμονή χοίρων προερχόμενων από εμπορικές ή μη εκμεταλλεύσεις, εκτός περιφραγμένων εγκαταστάσεων.
ε. Η άσκηση ημιεκτατικής χοιροτορφίας (ελεύθερη βόσκηση χοίρων) σε όλη την Ελληνική Επικράτεια
Επισημαίνεται ότι η τήρηση μέτρων βιοασφάλειας από τους κατόχους οικόσιτων χοίρων είναι ζωτικής σημασίας, προκειμένου να αποτραπεί η ενδεχόμενη επαφή των ζώων τους με μολυσμένους αγριόχοιρους ή άλλους χοίρους ελεύθερης βόσκησης, καθώς και η ενδεχόμενη μόλυνση των οικόσιτων χοίρων μετά από βρώση μολυσμένης ζωοτροφής ή επαφή τους με μολυσμένα υλικά, ρουχισμό, εξοπλισμό και άλλα αντικείμενα.
Σε περίπτωση μη τήρησης των μέτρων αυτών ή μη δήλωσης των ζώων στην αρμόδια κτηνιατρική αρχή και σήμανσης τους, επιβάλλονται οι διοικητικές και ποινικές κυρώσεις που προβλέπονται στο Ν. 4235/2014 (ΦΕΚ Α`32/11-02-2014), όπως ισχύει ενώ εφόσον κριθεί απαραίτητο, για λόγους προστασίας της υγείας του ζωικού κεφαλαίου της χώρας, θα επιβληθούν αυστηρότερα μέτρα.    
ΠΡΟΣΟΧΗ: Η νόσος δεν μεταδίδεται στον άνθρωπο, ωστόσο έχει ολέθριες συνέπειες για την χοιροτροφία και το εμπόριο προϊόντων από χοιρινό κρέας.

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΦΡΙΚΑΝΙΚΗ ΠΑΝΩΛΗ ΤΩΝ ΧΟΙΡΩΝ

Με αφορμή την επιζωοτία Αφρικανικής Πανώλους των Χοίρων στη Βουλγαρία και το νέο κρούσμα που εκδηλώθηκε σε απόσταση 10 χλμ. από τα Ελληνικά σύνορα, παρακαλούμε για την αυστηρή τήρηση των μέτρων βιοασφάλειας σε όλες τις εκμεταλλεύσεις χοίρων της ΠΕ Φλώρινας, εμπορικές ή μη, ανεξαρτήτως δυναμικότητας.
Α. ΑΥΣΤΗΡΗ ΤΗΡΗΣΗ ΤΩΝ ΜΕΤΡΩΝ ΒΙΟΑΣΦΑΛΕΙΑΣ
Οι κάτοχοι εμπορικών εκμεταλλεύσεων χοίρων και οικόσιτων χοίρων (χοίρων που διατηρούνται σε αυλές) υποχρεούνται για την τήρηση των ακόλουθων μέτρων:
α. Στέγαση των οικόσιτων χοίρων εντός περιφραγμένου χώρου (περίφραξης) ο οποίος θα εμποδίζει οποιαδήποτε είσοδο/έξοδο ζώων, αδέσποτων και άγριων και ειδικότερα την είσοδο αγριόχοιρων,
β. κατά την είσοδο στο χώρο στέγασης των χοίρων, χρήση καθαρών ρούχων που να μην έχουν χρησιμοποιηθεί κατά την επίσκεψη σε χώρο που διαβιούν άλλοι οικόσιτοι χοίροι ή κατά την επίσκεψη σε εκτροφή χοίρων ή σε χώρο που διαβιούν άλλοι χοίροι,
γ. τήρηση των κανόνων ατομικής υγιεινής από τον κάτοχο και όσους εισέρχονται εντός του περιφραγμένου χώρου στέγασης των χοίρων,
δ. καθαριότητα του χώρου στέγασης των ζώων, απομάκρυνση σκουπιδιών, κοπριάς και λοιπών αντικειμένων,
ε. περιορισμός των ατόμων που έχουν πρόσβαση στο χώρος στέγασης των χοίρων στο ελάχιστο δυνατό,
στ. σωστή συλλογή και επεξεργασία των αποβλήτων,
ζ. αποφυγή σχηματισμού στάσιμων νερών που προσελκύουν έντομα
η. αντιμετώπιση τρωκτικών, εντόμων και παρασίτων
θ. τακτική χρήση εξωπαρασιτοκτόνων στα ζώα,
ι. αποθήκευση των ζωοτροφών σε στεγασμένο χώρο,
κ. δήλωση των χοίρων τους στις κατά τόπους ΔΑΟΚ και σήμανσή τους
Β. ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΕΙΣ ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΕΙΣ ΧΟΙΡΩΝ
Σε όλες τις εκμεταλλεύσεις χοίρων (εμπορικές & οικόσιτες) ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΑΙ:
α. Η είσοδος ή η μεταφορά ενήλικων αγριόχοιρων και άγριων χοιριδίων στο χώρο στέγασης των χοίρων.
β. Η σίτιση των χοίρων με ωμό χοιρινό κρέας και υποπροϊόντα χοιρινού κρέατος ή κρέας θηραμάτων αγριόχοιρων
γ. Η είσοδος κυνηγών, του εξοπλισμού τους, των ενδυμάτων και υποδημάτων τους, στο χώρο στέγασης των χοίρων.
δ. Η παραμονή χοίρων προερχόμενων από εμπορικές ή μη εκμεταλλεύσεις, εκτός περιφραγμένων εγκαταστάσεων.
ε. Η άσκηση ημιεκτατικής χοιροτορφίας (ελεύθερη βόσκηση χοίρων) σε όλη την Ελληνική Επικράτεια
Επισημαίνεται ότι η τήρηση μέτρων βιοασφάλειας από τους κατόχους οικόσιτων χοίρων είναι ζωτικής σημασίας, προκειμένου να αποτραπεί η ενδεχόμενη επαφή των ζώων τους με μολυσμένους αγριόχοιρους ή άλλους χοίρους ελεύθερης βόσκησης, καθώς και η ενδεχόμενη μόλυνση των οικόσιτων χοίρων μετά από βρώση μολυσμένης ζωοτροφής ή επαφή τους με μολυσμένα υλικά, ρουχισμό, εξοπλισμό και άλλα αντικείμενα.
Σε περίπτωση μη τήρησης των μέτρων αυτών ή μη δήλωσης των ζώων στην αρμόδια κτηνιατρική αρχή και σήμανσης τους, επιβάλλονται οι διοικητικές και ποινικές κυρώσεις που προβλέπονται στο Ν. 4235/2014 (ΦΕΚ Α`32/11-02-2014), όπως ισχύει ενώ εφόσον κριθεί απαραίτητο, για λόγους προστασίας της υγείας του ζωικού κεφαλαίου της χώρας, θα επιβληθούν αυστηρότερα μέτρα.    
ΠΡΟΣΟΧΗ: Η νόσος δεν μεταδίδεται στον άνθρωπο, ωστόσο έχει ολέθριες συνέπειες για την χοιροτροφία και το εμπόριο προϊόντων από χοιρινό κρέας.

-Είναι το δάκρυ των ανθρώπων που δε πρόλαβαν
ν’ αγγίξουν μιαν αχτίδα φως μες τον χειμώνα
Μονάχα για μία στιγμή κι αυτό κλεφτά
απ’ τη σχισμή της ρημαγμένης πόρτας
και η σχισμή σιγά-σιγά να κλείνει…
και η ηλιαχτίδα σιγά-σιγά να σβήνει…

-Μαζί με τη λαχτάρα των ματιών τους
που σαν πεφτάστρο με ορμή πέφτει στο πάτωμα
τρυπώντας με οργή το σάπιο ξύλο
κι αυτό το ξύλο μέχρι χθες δεν ήταν σάπιο
γέρασε μες σε μια στιγμή- σε μία μέρα
γιατί βήματα οικεία κι αγαπημένα

-Δε θα περάσουν σήμερα από εδώ…
και η πόρτα κοίτα πώς κλειδώθηκε μονάχη της
δε θέλει τώρα πια να δει κανέναν.
Γνώριμα χέρια που την άγγιζαν ν’ ανοίξει
δε θα περάσουν σήμερα από εδώ…

-Τώρα πια καμία ηλιαχτίδα
δε θα μπορέσει να γεννήσει τη λαχτάρα
όποια θελήσει τώρα να μας έρθει
να μην περάσει πια, ξανά από’ δω…

Η πόρτα

-Είναι το δάκρυ των ανθρώπων που δε πρόλαβαν
ν’ αγγίξουν μιαν αχτίδα φως μες τον χειμώνα
Μονάχα για μία στιγμή κι αυτό κλεφτά
απ’ τη σχισμή της ρημαγμένης πόρτας
και η σχισμή σιγά-σιγά να κλείνει…
και η ηλιαχτίδα σιγά-σιγά να σβήνει…

-Μαζί με τη λαχτάρα των ματιών τους
που σαν πεφτάστρο με ορμή πέφτει στο πάτωμα
τρυπώντας με οργή το σάπιο ξύλο
κι αυτό το ξύλο μέχρι χθες δεν ήταν σάπιο
γέρασε μες σε μια στιγμή- σε μία μέρα
γιατί βήματα οικεία κι αγαπημένα

-Δε θα περάσουν σήμερα από εδώ…
και η πόρτα κοίτα πώς κλειδώθηκε μονάχη της
δε θέλει τώρα πια να δει κανέναν.
Γνώριμα χέρια που την άγγιζαν ν’ ανοίξει
δε θα περάσουν σήμερα από εδώ…

-Τώρα πια καμία ηλιαχτίδα
δε θα μπορέσει να γεννήσει τη λαχτάρα
όποια θελήσει τώρα να μας έρθει
να μην περάσει πια, ξανά από’ δω…

Το εξαιρετικά έντονο στρες προκαλεί τη διακοπή της ανάπτυξης των μαλλιών και στη συνέχεια την πτώση τους.
Το σύνηθες στρες που βιώνουμε στην καθημερινή ζωή και στην εργασία μας, δεν είναι στις περισσότερες περιπτώσεις, αιτία έναρξης της πτώσης των μαλλιών.
Το υπερβολικό στρες που είναι αιτία πτώσης μαλλιών μπορεί να προκληθεί από έντονες σοβαρές συναισθηματικές καταστάσεις, από ασθένειες του θυρεοειδούς αδένα, το διαβήτη, από σοβαρές χειρουργικές επεμβάσεις και από ορισμένα φάρμακα. Επίσης γεγονότα της ζωής όπως η γέννηση ενός παιδιού ή μια αποβολή, προκαλούν ψηλού επιπέδου στρες που δυνατόν να προκαλέσει πτώση μαλλιών.
Η εγκυμοσύνη είναι μια σοβαρή αιτία απώλειας μαλλιών. Υπολογίζεται ότι μέχρι 45% των νέων μητέρων, παρουσιάζουν κάποιο βαθμό απώλειας μαλλιών λόγω του στρες που συνοδεύει τη γέννηση ενός παιδιού.
Βλέπουμε λοιπόν ότι πολλές αιτίες στρες που βιώνουμε συχνά, μπορεί να ξεκινήσουν την πτώση των μαλλιών. Για το λόγο αυτό δεν είναι εύκολο να αντιληφθούμε ποια ήταν η συγκεκριμένη αιτία που άρχισε την πτώση.
Στις περισσότερες περιπτώσεις πτώσης μαλλιών λόγω στρες, τα μαλλιά θα ξανά βλαστήσουν εντός των 6 μηνών που θα ακολουθήσουν. Όμως σε σημαντικό ποσοστό, αυτό το είδος απώλειας μαλλιών είναι η απαρχή ενός σοβαρότερου μακροχρόνιου προβλήματος.
Πώς το στρες προκαλεί την πτώση των μαλλιών;
Τα μαλλιά μεγαλώνουν σε επαναλαμβανόμενους κύκλους. Η φάση της ενεργούς ανάπτυξης διαρκεί περίπου 2 χρόνια. Στη συνέχεια ακολουθούν 3 μήνες χωρίς μεταβολές και ακολούθως τα μαλλιά πέφτουν από το κεφάλι.
Υπό κανονικές συνθήκες, οι τρίχες βρίσκονται σε διαφορετικά σημεία του κύκλου ανάπτυξης και πτώσης. Έτσι η πτώση των μαλλιών δεν γίνεται αντιληπτή. Είναι φυσιολογικό να χάνουμε περίπου 100 τρίχες από τα μαλλιά της κεφαλής κάθε μέρα.
Όμως σε περιπτώσεις που βιώνουμε έντονο στρες πολύ ψηλού βαθμού, υπολογίζεται ότι μέχρι 70% των μαλλιών μας, μπορεί να εισέλθουν πρόωρα στη φάση ανάπαυσης χωρίς μεταβολές που ονομάζεται τελογενές στάδιο.
Τρεις μήνες αργότερα, τα μαλλιά αυτά αρχίζουν να πέφτουν προκαλώντας σημαντική τριχόπτωση που γίνεται αντιληπτή (τελογενής πτώση).
Το άτομο που υφίσταται αυτό το φαινόμενο, δεν γίνεται εντελώς φαλακρό και η αραίωση των μαλλιών του δεν θα είναι πολύ εμφανής. Όμως η καθυστέρηση των 3 μηνών από τη στρεσσογόνο κατάσταση και το γεγονός ότι δεν φαίνεται να υπάρχει συσχετισμός, είναι οι λόγοι για τους οποίους δημιουργείται σύγχυση για το τι ήταν η αιτία του προβλήματος.
Ευτυχώς στις περισσότερες περιπτώσεις, τα μαλλιά θα αρχίσουν να φυτρώνουν ξανά εντός των 6 μηνών που ακολουθούν. Σε ένα μικρό ποσοστό ανθρώπων όμως, η τελογενής απώλεια, μπορεί να είναι η αιτία έναρξης για μακροχρόνια πτώση των μαλλιών.
Εάν αντιληφθείτε ότι ξαφνικά αρχίζετε να χάνετε μαλλιά, τότε πρέπει άμεσα να συμβουλευτείτε το δερματολόγο σας. Χρειάζεται να γίνει μια διαγνωστική διερεύνηση του προβλήματος ακόμη και στις περιπτώσεις που ένα στρεσσογόνο γεγονός ή άλλο, μπορεί να είναι η αιτία (γονιός που πρόσφατα έχασε ένα παιδί του, μητέρα που μόλις γέννησε ένα παιδί, νεαρή γυναίκα που σταμάτησε να παίρνει αντισυλληπτικά).
Μεταξύ των τεστ που πρέπει να γίνονται περιλαμβάνονται ο έλεγχος του σιδήρου στον οργανισμό, η αξιολόγηση της λειτουργίας του θυρεοειδούς αδένα και άλλων ορμονών.
Σε νεαρές γυναίκες είναι συχνό εύρημα τα χαμηλά επίπεδα σιδήρου στον οργανισμό. Η χορήγηση σιδήρου ή η αύξηση της κατανάλωσης κόκκινου κρέατος στη διατροφή, μπορεί να μειώνει τον κίνδυνο απώλειας μαλλιών λόγω χαμηλού σιδήρου.
Βέβαια μια πολύ καλή συμβουλή για τον περιορισμό της πτώσης μαλλιών λόγω στρες, είναι να ελέγχετε και να χειρίζεστε καλύτερα τις καταστάσεις που το προκαλούν. Αντίθετα, περισσότερο έντονο στρες μπορεί να είναι αιτία μακροχρόνιας απώλειας μαλλιών.

Πτώση μαλλιών λόγω στρες;

Το εξαιρετικά έντονο στρες προκαλεί τη διακοπή της ανάπτυξης των μαλλιών και στη συνέχεια την πτώση τους.
Το σύνηθες στρες που βιώνουμε στην καθημερινή ζωή και στην εργασία μας, δεν είναι στις περισσότερες περιπτώσεις, αιτία έναρξης της πτώσης των μαλλιών.
Το υπερβολικό στρες που είναι αιτία πτώσης μαλλιών μπορεί να προκληθεί από έντονες σοβαρές συναισθηματικές καταστάσεις, από ασθένειες του θυρεοειδούς αδένα, το διαβήτη, από σοβαρές χειρουργικές επεμβάσεις και από ορισμένα φάρμακα. Επίσης γεγονότα της ζωής όπως η γέννηση ενός παιδιού ή μια αποβολή, προκαλούν ψηλού επιπέδου στρες που δυνατόν να προκαλέσει πτώση μαλλιών.
Η εγκυμοσύνη είναι μια σοβαρή αιτία απώλειας μαλλιών. Υπολογίζεται ότι μέχρι 45% των νέων μητέρων, παρουσιάζουν κάποιο βαθμό απώλειας μαλλιών λόγω του στρες που συνοδεύει τη γέννηση ενός παιδιού.
Βλέπουμε λοιπόν ότι πολλές αιτίες στρες που βιώνουμε συχνά, μπορεί να ξεκινήσουν την πτώση των μαλλιών. Για το λόγο αυτό δεν είναι εύκολο να αντιληφθούμε ποια ήταν η συγκεκριμένη αιτία που άρχισε την πτώση.
Στις περισσότερες περιπτώσεις πτώσης μαλλιών λόγω στρες, τα μαλλιά θα ξανά βλαστήσουν εντός των 6 μηνών που θα ακολουθήσουν. Όμως σε σημαντικό ποσοστό, αυτό το είδος απώλειας μαλλιών είναι η απαρχή ενός σοβαρότερου μακροχρόνιου προβλήματος.
Πώς το στρες προκαλεί την πτώση των μαλλιών;
Τα μαλλιά μεγαλώνουν σε επαναλαμβανόμενους κύκλους. Η φάση της ενεργούς ανάπτυξης διαρκεί περίπου 2 χρόνια. Στη συνέχεια ακολουθούν 3 μήνες χωρίς μεταβολές και ακολούθως τα μαλλιά πέφτουν από το κεφάλι.
Υπό κανονικές συνθήκες, οι τρίχες βρίσκονται σε διαφορετικά σημεία του κύκλου ανάπτυξης και πτώσης. Έτσι η πτώση των μαλλιών δεν γίνεται αντιληπτή. Είναι φυσιολογικό να χάνουμε περίπου 100 τρίχες από τα μαλλιά της κεφαλής κάθε μέρα.
Όμως σε περιπτώσεις που βιώνουμε έντονο στρες πολύ ψηλού βαθμού, υπολογίζεται ότι μέχρι 70% των μαλλιών μας, μπορεί να εισέλθουν πρόωρα στη φάση ανάπαυσης χωρίς μεταβολές που ονομάζεται τελογενές στάδιο.
Τρεις μήνες αργότερα, τα μαλλιά αυτά αρχίζουν να πέφτουν προκαλώντας σημαντική τριχόπτωση που γίνεται αντιληπτή (τελογενής πτώση).
Το άτομο που υφίσταται αυτό το φαινόμενο, δεν γίνεται εντελώς φαλακρό και η αραίωση των μαλλιών του δεν θα είναι πολύ εμφανής. Όμως η καθυστέρηση των 3 μηνών από τη στρεσσογόνο κατάσταση και το γεγονός ότι δεν φαίνεται να υπάρχει συσχετισμός, είναι οι λόγοι για τους οποίους δημιουργείται σύγχυση για το τι ήταν η αιτία του προβλήματος.
Ευτυχώς στις περισσότερες περιπτώσεις, τα μαλλιά θα αρχίσουν να φυτρώνουν ξανά εντός των 6 μηνών που ακολουθούν. Σε ένα μικρό ποσοστό ανθρώπων όμως, η τελογενής απώλεια, μπορεί να είναι η αιτία έναρξης για μακροχρόνια πτώση των μαλλιών.
Εάν αντιληφθείτε ότι ξαφνικά αρχίζετε να χάνετε μαλλιά, τότε πρέπει άμεσα να συμβουλευτείτε το δερματολόγο σας. Χρειάζεται να γίνει μια διαγνωστική διερεύνηση του προβλήματος ακόμη και στις περιπτώσεις που ένα στρεσσογόνο γεγονός ή άλλο, μπορεί να είναι η αιτία (γονιός που πρόσφατα έχασε ένα παιδί του, μητέρα που μόλις γέννησε ένα παιδί, νεαρή γυναίκα που σταμάτησε να παίρνει αντισυλληπτικά).
Μεταξύ των τεστ που πρέπει να γίνονται περιλαμβάνονται ο έλεγχος του σιδήρου στον οργανισμό, η αξιολόγηση της λειτουργίας του θυρεοειδούς αδένα και άλλων ορμονών.
Σε νεαρές γυναίκες είναι συχνό εύρημα τα χαμηλά επίπεδα σιδήρου στον οργανισμό. Η χορήγηση σιδήρου ή η αύξηση της κατανάλωσης κόκκινου κρέατος στη διατροφή, μπορεί να μειώνει τον κίνδυνο απώλειας μαλλιών λόγω χαμηλού σιδήρου.
Βέβαια μια πολύ καλή συμβουλή για τον περιορισμό της πτώσης μαλλιών λόγω στρες, είναι να ελέγχετε και να χειρίζεστε καλύτερα τις καταστάσεις που το προκαλούν. Αντίθετα, περισσότερο έντονο στρες μπορεί να είναι αιτία μακροχρόνιας απώλειας μαλλιών.

Νίκη, το όνομά σου έχει τις ρίζες του στην αρχαία ελληνική μυθολογία και προέρχεται από την θεά που αντιπροσώπευε την δόξα του Ελληνικού πολιτισμού. Η νίκη ήταν η κόρη της Στύγας και του Πάλλαντα και είχε αδέλφια το Κράτος, το Ζήλο και τη Βία. Από την πλευρά της αριθμολογίας το όνομά σου, έχει προσωπικό λεξάριθμο το 7 και αυτό σημαίνει ότι είσαι μία γυναίκα μοναχική, απόμακρη και βαθιά σκεπτόμενη. Σου αρέσει η μοναχικότητα, η σκέψη και η ανάλυση, ποτέ δεν στέκεσαι στην επιφάνεια των πραγμάτων, προσπαθείς πάντα να φτάνεις στην ουσία κάθε θέματος. Η διαίσθησή σου είναι πολύ ισχυρή και σε στηρίζει σε κάθε σου βήμα. Με την πολύπλευρη σκέψη σου καταφέρνεις να βρίσκεις τις ιδανικές λύσεις για κάθε πρόβλημα. Στα αισθηματικά σου είσαι από τις γυναίκες που δεν ανοίγονται εύκολα, αργείς να χαρίσεις την εμπιστοσύνη σου, από την στιγμή όμως που κάποιος άνθρωπος καταφέρει να σου αποδείξει την αξία του, τότε του αφιερώνεσαι ολοκληρωτικά!
ΠΗΓΗ: myastro.gr

Νίκη

Νίκη, το όνομά σου έχει τις ρίζες του στην αρχαία ελληνική μυθολογία και προέρχεται από την θεά που αντιπροσώπευε την δόξα του Ελληνικού πολιτισμού. Η νίκη ήταν η κόρη της Στύγας και του Πάλλαντα και είχε αδέλφια το Κράτος, το Ζήλο και τη Βία. Από την πλευρά της αριθμολογίας το όνομά σου, έχει προσωπικό λεξάριθμο το 7 και αυτό σημαίνει ότι είσαι μία γυναίκα μοναχική, απόμακρη και βαθιά σκεπτόμενη. Σου αρέσει η μοναχικότητα, η σκέψη και η ανάλυση, ποτέ δεν στέκεσαι στην επιφάνεια των πραγμάτων, προσπαθείς πάντα να φτάνεις στην ουσία κάθε θέματος. Η διαίσθησή σου είναι πολύ ισχυρή και σε στηρίζει σε κάθε σου βήμα. Με την πολύπλευρη σκέψη σου καταφέρνεις να βρίσκεις τις ιδανικές λύσεις για κάθε πρόβλημα. Στα αισθηματικά σου είσαι από τις γυναίκες που δεν ανοίγονται εύκολα, αργείς να χαρίσεις την εμπιστοσύνη σου, από την στιγμή όμως που κάποιος άνθρωπος καταφέρει να σου αποδείξει την αξία του, τότε του αφιερώνεσαι ολοκληρωτικά!
ΠΗΓΗ: myastro.gr

Τρίτη 13 Αυγούστου 2019

-Είναι κι ο χρόνος που ύστερα έχασε τον δρόμο του
γιατί είχε μάθει σε ίσιους δρόμους να πηγαίνει
και δρασκελίζοντας μαύρους φράχτες ετοιμόρροπους
άφησε ίχνη από λασπόνερα και αίμα.

-Για όπλο, κράταγε στο χέρι του δρεπάνι
και θέριζε Μέλλον, το κεφάλι και τα πόδια
για να μην φτάσει να σκεφτεί, να κάνει βήμα
κι ύστερα θέρισε με βία όλους τους νέους
και των παιδιών τα δυνατά κι αθώα γέλια.

-Ύστερα ψάχνοντας για έδαφος πιο γόνιμο
μέσα στις γλάστρες των σπιτιών και στα παρτέρια
φύτεψε σπόρους και βολβούς που είχε στη τσέπη του
γιους της Απώλειας που ανθίζουν το ξημέρωμα.

Το ξημέρωμα

-Είναι κι ο χρόνος που ύστερα έχασε τον δρόμο του
γιατί είχε μάθει σε ίσιους δρόμους να πηγαίνει
και δρασκελίζοντας μαύρους φράχτες ετοιμόρροπους
άφησε ίχνη από λασπόνερα και αίμα.

-Για όπλο, κράταγε στο χέρι του δρεπάνι
και θέριζε Μέλλον, το κεφάλι και τα πόδια
για να μην φτάσει να σκεφτεί, να κάνει βήμα
κι ύστερα θέρισε με βία όλους τους νέους
και των παιδιών τα δυνατά κι αθώα γέλια.

-Ύστερα ψάχνοντας για έδαφος πιο γόνιμο
μέσα στις γλάστρες των σπιτιών και στα παρτέρια
φύτεψε σπόρους και βολβούς που είχε στη τσέπη του
γιους της Απώλειας που ανθίζουν το ξημέρωμα.

Τα τραγικά γεγονότα έχουν γίνει δυστυχώς μέρος της καθημερινής μας ζωής. Τα μέσα μαζικής επικοινωνίας και ιδιαίτερα η τηλεόραση, φέρνουν τόσο κοντά μας και τόσο γρήγορα τις καταστροφές που συμβαίνουν, που είναι αδύνατον να μην επηρεαζόμαστε από όλα όσα βλέπουμε και ακούμε.
Οι εικόνες αεροπορικών δυστυχημάτων, φυσικών καταστροφών, το τσουνάμι της Ασίας, ο φονικός τυφώνας Κατρίνα, τα τρομοκρατικά κτυπήματα, ταινίες που δείχνουν ανθρώπους σε οδύνη, πτώματα, χωρισμένες οικογένειες, χαμένα παιδιά, δημιουργούν έντονα αισθήματα λύπης, πένθους, απόγνωσης και ανασφάλειας όχι μόνο στους ενήλικες αλλά ιδιαίτερα στα παιδιά.
Επιβάλλεται να δίνουμε ειδική προσοχή στα παιδιά μας, οποιαδήποτε και εάν είναι η ηλικία τους, για να τα βοηθούμε να αντεπεξέρχονται και να καταλαβαίνουν το τι έχει συμβεί.
Υπάρχουν οι περιπτώσεις που τα παιδιά έχουν χάσει σε ένα τραγικό γεγονός, ένα μέλος της οικογένειας τους ή ένα φίλο, μπορεί να ήσαν τα ίδια παρόντα σε μια τέτοια κατάσταση ή απλά να έχουν παρακολουθήσει από την τηλεόραση, τις εφημερίδες, το διαδίκτυο την εξέλιξη συνταρακτικών γεγονότων.
Σε κάθε περίπτωση έχουμε καθήκον να τα βοηθήσουμε και να μην επιτρέψουμε να καταστούν αυτά, επιπρόσθετα θύματα των δραματικών γεγονότων.
Ο τρόπος με τον οποίο τα παιδιά βιώνουν και αντιδρούν στις εν λόγω καταστάσεις, εξαρτάται πολύ από την ηλικία τους και από την ψυχοσύνθεση τους. Παιδιά που είναι ήδη αγχώδη και φοβούνται εύκολα, θα δυσκολευτούν περισσότερο από τα άλλα για να αντιμετωπίσουν μια τέτοια κατάσταση.
Επίσης παιδιά που έχουν πρόσφατα υποφέρει ψυχικά λόγω απώλειας κάποιου αγαπημένου προσώπου στην οικογένεια ή στο περιβάλλον τους ή που υποφέρουν λόγω διαζυγίου των γονιών τους, θα έχουν περισσότερες δυσκολίες να αντεπεξέλθουν.
Στις περιπτώσεις που τα παιδιά εμπλέκονται άμεσα σε δραματικές καταστάσεις και έχουν χάσει ένα μέλος της οικογένειας ή ένα φίλο τους, είναι ιδιαίτερα δύσκολο για τους γονείς τους να τα βοηθήσουν. Πράγματι επειδή και οι ίδιοι υποφέρουν, πιθανόν να μην είναι σε θέση να κάνουν τα σωστά πράγματα για να βοηθήσουν ικανοποιητικά τα παιδιά τους. Σε τέτοιες περιπτώσεις χρειάζεται βοήθεια από εξειδικευμένους ψυχολόγους ή και παιδοψυχίατρους.
Η βοήθεια που μπορούν να δώσουν οι γονείς στα παιδιά τους για να αντεπεξέλθουν και να κατανοήσουν τραγικά συμβάντα, εξαρτάται από την ηλικία τους.
Δεν πρέπει να ξεχνούμε το γεγονός ότι η συνομιλία των γονιών με τα παιδιά τους για τα ζητήματα αυτά, δεν προκαλεί προβλήματα.
Οι γονείς δεν πρέπει να νομίζουν ότι μιλώντας με τα παιδιά τους για ένα τραυματικό γεγονός ότι θα τα αναστατώσουν, θα τα στεναχωρήσουν ή θα τα τραυματίσουν ξανά.
Αντίθετα εάν δεν μιλούν με τα παιδιά τους τακτικά για τα ζητήματα αυτά, θα δημιουργηθεί ένα επικοινωνιακό κενό μεταξύ παιδιών και γονιών που θα είναι κακό για την ψυχική υγεία των παιδιών τους.
Τα παιδιά έχουν ανάγκη να μιλούν για γεγονότα που τους έχουν προκαλέσει ψυχική αναστάτωση και πόνο με οποιονδήποτε τρόπο. Είναι σημαντικό να αισθάνονται ότι μπορούν να μιλούν για τους φόβους και ανησυχίες τους όταν το θέλουν.
Για μικρά παιδιά προσχολικής ηλικίας, ίσως ο καλύτερος τρόπος είναι απλά να τα απομακρύνουν από την τηλεόραση, να μην τα αφήνουν να βλέπουν τις ειδήσεις, περιορίζοντας τις ώρες κατά τις οποίες και οι ίδιοι τις παρακολουθούν. Πράγματι πολλές εικόνες που προβάλλονται μπορεί να έχουν ιδιαίτερα αρνητική επίδραση στον ψυχικό τους κόσμο.
Το τελευταίο ισχύει και για μεγαλύτερα παιδιά. Οι γονείς τους δεν πρέπει να τους επιτρέπουν να παρακολουθούν ανεξέλεγκτα και μόνα τους τις σκληρές και φοβερές σκηνές που συχνά προβάλλονται.
Αντίθετα σε μεγαλύτερα παιδιά πρέπει να περιορίζεται ο χρόνος παρακολούθησης των σχετικών ειδήσεων και ρεπορτάζ και πολύ σημαντικό οι ίδιοι οι γονείς πρέπει να είναι μαζί με τα παιδιά τους. Είναι καλό να βλέπουν για περιορισμένο χρόνο την ειδησεογραφική κάλυψη αλλά παράλληλα οι γονείς να τους εξηγούν και να τα βοηθούν να καταλαβαίνουν το τι έχει συμβεί.
Στις περιπτώσεις που μικρά παιδιά έχουν ερωτήσεις δεν πρέπει να αγνοούνται. Είναι αναγκαίο να τους δίνονται απαντήσεις κατάλληλες για την ηλικία τους και με περιορισμένο φάσμα περιγραφής γεγονότων.
Είναι πιθανόν ακόμη και τα μικρά παιδιά να θέλουν να ρωτούν επιπρόσθετες ερωτήσεις.  Εάν το κάνουν, είναι αναγκαίο να τους δίνεται η ίδια προσοχή και απαντήσεις με το ανάλογο πνεύμα και τρόπο.
Εάν οι γονείς διαισθάνονται ότι το παιδί έχει ανάγκη από περισσότερα αλλά δεν μπορεί να εκφραστεί, τότε μπορούν με ερωτήσεις να το βοηθήσουν να εκφράσει τις επιπρόσθετες ανησυχίες και απορίες που πιθανόν να έχει.
Στις περιπτώσεις μικρών παιδιών που τα ίδια έχουν βιώσει ένα τραγικό συμβάν τότε θα πρέπει να γίνεται μια εκτενής και κατάλληλη για την ηλικία του παιδιού συζήτηση και ανάλυση του θέματος. Στις περιπτώσεις αυτές, είναι πολύ σημαντικό να δημιουργηθεί ξανά το αίσθημα ασφάλειας που χρειάζονται απαραίτητα τα παιδιά.
Τα μικρά παιδιά έχουν συχνά ένα τρόπο σκέψης που τα κάνει να νιώθουν ότι τα ίδια έχουν κάνει κάτι που έχει προκαλέσει το δραματικό γεγονός. Είναι σημαντικό να τονίζεται στα παιδιά ότι δεν έχουν κάμει κάτι που έχει προκαλέσει μια συμφορά.
Επίσης τα μικρά παιδιά έχουν δυσκολία κάποτε στο να διαχωρίζουν την πραγματικότητα από τη φαντασία και να μην μπορούν να καταλαβαίνουν ότι οι ειδήσεις αποτελούν μια πραγματική κατάσταση.
Τα μεγαλύτερα παιδιά είναι πολύ πιθανόν ότι θα έχουν περισσότερες ερωτήσεις και θα θέλουν να μιλούν πιο πολύ για τα δραματικά γεγονότα. Μπορεί να θέλουν να μάθουν τους λόγους γιατί κάτι τέτοιο έχει συμβεί. Από την άλλη δεν πρέπει να νομίζουμε ότι τα μεγαλύτερα παιδιά πραγματικά θέλουν πολύ περισσότερες πληροφορίες και λεπτομέρειες.
Στις περιπτώσεις μεγαλύτερων παιδιών είναι καλό οι γονείς να βάζουν ερωτήσεις για να καταλάβουν πόσο τα παιδιά τους γνωρίζουν ήδη για το τι συνέβηκε και για το πόσα περισσότερα πραγματικά θέλουν να μάθουν.
Εάν διαπιστώσουν ότι τα παιδιά δεν θέλουν να μάθουν πολλά, τότε μερικές απλές κατανοητές εξηγήσεις αρκούν. Είναι όμως πιθανόν αργότερα να επανέλθουν με νέες ερωτήσεις και τότε οι γονείς θα πρέπει να διαθέτουν χρόνο για συζήτηση μαζί τους.
Στα παιδιά παρατηρείται συχνά ο φόβος να χάσουν ένα από τους γονείς τους. Όταν βιώνουν με διάφορους τρόπους θλιβερά γεγονότα, εκτός από τη λύπη, το πένθος που αισθάνονται, φοβούνται να μην πάθουν και τα ίδια κάποιο κακό. Παράλληλα οι φόβοι απώλειας των γονιών τους, αναβιώνουν.
Είναι σημαντικό οι γονείς να συγκρατήσουν μερικές επιπρόσθετες βασικές αρχές που μπορούν να τους επιτρέπουν να βοηθούν καλύτερα τα παιδιά τους για να αντιμετωπίζουν τραγικές καταστάσεις:
Να σέβονται, να λαμβάνουν υπόψη τους φόβους και τις ανησυχίες των παιδιών τους και να μη τους μηδενίζουν
 
Να τα ρωτούν για τους φόβους τους, τι είναι εκείνο που τους ανησυχεί περισσότερο
Δεν πρέπει να είναι υπερπροστατευτικοί και να αποφεύγουν οποιαδήποτε συζήτηση για το θέμα
Οι ίδιοι οι γονείς δεν πρέπει να αντιδρούν υπερβολικά. Η δική τους υπερβολική αντίδραση πιθανόν να ενδυναμώνει αρνητικές αντιδράσεις στα παιδιά
Είναι αναγκαίο να υποστηρίζουν το παιδί τους για να μπορέσει το ίδιο να ωριμάσει και να ελέγχει τους φόβους του
Είναι αναγκαίο να διατηρούν τη ρουτίνα, το καθημερινό ωράριο, τις απασχολήσεις των παιδιών όσο πιο κοντά γίνεται στον κανονικό τους ρυθμό
Εάν είναι δυνατό, είναι ωφέλιμο να τα εμπλέξουν σε δραστηριότητες βοήθειας προς τα θύματα, στο μέτρο των δυνατοτήτων τους
Πρέπει να παρακολουθούν να δουν εάν το παιδί τους, ανάλογα με την περίπτωση και του τι έχει βιώσει, παρουσιάζει συμπτώματα μετατραυματικού στρες (φοβίες, ανησυχίες, εφιάλτες, προβλήματα συμπεριφοράς, επιθετικότητα, ανορεξία, κεφαλόπονο, αϋπνία, πόνο στο στομάχι)
Το κυριότερο που μπορούν να κάνουν οι γονείς για να προστατεύουν τα παιδιά τους από τις δραματικές, τραγικές καταστάσεις που αναπόφευκτα και μοιραία θα συμβαίνουν, είναι να τους παρέχουν ένα ασφαλές, υποστηρικτικό, γεμάτο αγάπη οικογενειακό περιβάλλον στο σπίτι.
Παράλληλα είναι απαραίτητο να μην ξεχνούν ότι το σημαντικότερο παράδειγμα και μοντέλο συμπεριφοράς στη ζωή των παιδιών είναι οι γονείς τους. Παρακολουθούν τους γονείς τους πως αντιδρούν σε δύσκολες καταστάσεις, τους μιμούνται και πρέπει να αντλούν δύναμη και σιγουριά από αυτούς.


Πως θα μιλάτε στα παιδιά σας για τραγικά γεγονότα

Τα τραγικά γεγονότα έχουν γίνει δυστυχώς μέρος της καθημερινής μας ζωής. Τα μέσα μαζικής επικοινωνίας και ιδιαίτερα η τηλεόραση, φέρνουν τόσο κοντά μας και τόσο γρήγορα τις καταστροφές που συμβαίνουν, που είναι αδύνατον να μην επηρεαζόμαστε από όλα όσα βλέπουμε και ακούμε.
Οι εικόνες αεροπορικών δυστυχημάτων, φυσικών καταστροφών, το τσουνάμι της Ασίας, ο φονικός τυφώνας Κατρίνα, τα τρομοκρατικά κτυπήματα, ταινίες που δείχνουν ανθρώπους σε οδύνη, πτώματα, χωρισμένες οικογένειες, χαμένα παιδιά, δημιουργούν έντονα αισθήματα λύπης, πένθους, απόγνωσης και ανασφάλειας όχι μόνο στους ενήλικες αλλά ιδιαίτερα στα παιδιά.
Επιβάλλεται να δίνουμε ειδική προσοχή στα παιδιά μας, οποιαδήποτε και εάν είναι η ηλικία τους, για να τα βοηθούμε να αντεπεξέρχονται και να καταλαβαίνουν το τι έχει συμβεί.
Υπάρχουν οι περιπτώσεις που τα παιδιά έχουν χάσει σε ένα τραγικό γεγονός, ένα μέλος της οικογένειας τους ή ένα φίλο, μπορεί να ήσαν τα ίδια παρόντα σε μια τέτοια κατάσταση ή απλά να έχουν παρακολουθήσει από την τηλεόραση, τις εφημερίδες, το διαδίκτυο την εξέλιξη συνταρακτικών γεγονότων.
Σε κάθε περίπτωση έχουμε καθήκον να τα βοηθήσουμε και να μην επιτρέψουμε να καταστούν αυτά, επιπρόσθετα θύματα των δραματικών γεγονότων.
Ο τρόπος με τον οποίο τα παιδιά βιώνουν και αντιδρούν στις εν λόγω καταστάσεις, εξαρτάται πολύ από την ηλικία τους και από την ψυχοσύνθεση τους. Παιδιά που είναι ήδη αγχώδη και φοβούνται εύκολα, θα δυσκολευτούν περισσότερο από τα άλλα για να αντιμετωπίσουν μια τέτοια κατάσταση.
Επίσης παιδιά που έχουν πρόσφατα υποφέρει ψυχικά λόγω απώλειας κάποιου αγαπημένου προσώπου στην οικογένεια ή στο περιβάλλον τους ή που υποφέρουν λόγω διαζυγίου των γονιών τους, θα έχουν περισσότερες δυσκολίες να αντεπεξέλθουν.
Στις περιπτώσεις που τα παιδιά εμπλέκονται άμεσα σε δραματικές καταστάσεις και έχουν χάσει ένα μέλος της οικογένειας ή ένα φίλο τους, είναι ιδιαίτερα δύσκολο για τους γονείς τους να τα βοηθήσουν. Πράγματι επειδή και οι ίδιοι υποφέρουν, πιθανόν να μην είναι σε θέση να κάνουν τα σωστά πράγματα για να βοηθήσουν ικανοποιητικά τα παιδιά τους. Σε τέτοιες περιπτώσεις χρειάζεται βοήθεια από εξειδικευμένους ψυχολόγους ή και παιδοψυχίατρους.
Η βοήθεια που μπορούν να δώσουν οι γονείς στα παιδιά τους για να αντεπεξέλθουν και να κατανοήσουν τραγικά συμβάντα, εξαρτάται από την ηλικία τους.
Δεν πρέπει να ξεχνούμε το γεγονός ότι η συνομιλία των γονιών με τα παιδιά τους για τα ζητήματα αυτά, δεν προκαλεί προβλήματα.
Οι γονείς δεν πρέπει να νομίζουν ότι μιλώντας με τα παιδιά τους για ένα τραυματικό γεγονός ότι θα τα αναστατώσουν, θα τα στεναχωρήσουν ή θα τα τραυματίσουν ξανά.
Αντίθετα εάν δεν μιλούν με τα παιδιά τους τακτικά για τα ζητήματα αυτά, θα δημιουργηθεί ένα επικοινωνιακό κενό μεταξύ παιδιών και γονιών που θα είναι κακό για την ψυχική υγεία των παιδιών τους.
Τα παιδιά έχουν ανάγκη να μιλούν για γεγονότα που τους έχουν προκαλέσει ψυχική αναστάτωση και πόνο με οποιονδήποτε τρόπο. Είναι σημαντικό να αισθάνονται ότι μπορούν να μιλούν για τους φόβους και ανησυχίες τους όταν το θέλουν.
Για μικρά παιδιά προσχολικής ηλικίας, ίσως ο καλύτερος τρόπος είναι απλά να τα απομακρύνουν από την τηλεόραση, να μην τα αφήνουν να βλέπουν τις ειδήσεις, περιορίζοντας τις ώρες κατά τις οποίες και οι ίδιοι τις παρακολουθούν. Πράγματι πολλές εικόνες που προβάλλονται μπορεί να έχουν ιδιαίτερα αρνητική επίδραση στον ψυχικό τους κόσμο.
Το τελευταίο ισχύει και για μεγαλύτερα παιδιά. Οι γονείς τους δεν πρέπει να τους επιτρέπουν να παρακολουθούν ανεξέλεγκτα και μόνα τους τις σκληρές και φοβερές σκηνές που συχνά προβάλλονται.
Αντίθετα σε μεγαλύτερα παιδιά πρέπει να περιορίζεται ο χρόνος παρακολούθησης των σχετικών ειδήσεων και ρεπορτάζ και πολύ σημαντικό οι ίδιοι οι γονείς πρέπει να είναι μαζί με τα παιδιά τους. Είναι καλό να βλέπουν για περιορισμένο χρόνο την ειδησεογραφική κάλυψη αλλά παράλληλα οι γονείς να τους εξηγούν και να τα βοηθούν να καταλαβαίνουν το τι έχει συμβεί.
Στις περιπτώσεις που μικρά παιδιά έχουν ερωτήσεις δεν πρέπει να αγνοούνται. Είναι αναγκαίο να τους δίνονται απαντήσεις κατάλληλες για την ηλικία τους και με περιορισμένο φάσμα περιγραφής γεγονότων.
Είναι πιθανόν ακόμη και τα μικρά παιδιά να θέλουν να ρωτούν επιπρόσθετες ερωτήσεις.  Εάν το κάνουν, είναι αναγκαίο να τους δίνεται η ίδια προσοχή και απαντήσεις με το ανάλογο πνεύμα και τρόπο.
Εάν οι γονείς διαισθάνονται ότι το παιδί έχει ανάγκη από περισσότερα αλλά δεν μπορεί να εκφραστεί, τότε μπορούν με ερωτήσεις να το βοηθήσουν να εκφράσει τις επιπρόσθετες ανησυχίες και απορίες που πιθανόν να έχει.
Στις περιπτώσεις μικρών παιδιών που τα ίδια έχουν βιώσει ένα τραγικό συμβάν τότε θα πρέπει να γίνεται μια εκτενής και κατάλληλη για την ηλικία του παιδιού συζήτηση και ανάλυση του θέματος. Στις περιπτώσεις αυτές, είναι πολύ σημαντικό να δημιουργηθεί ξανά το αίσθημα ασφάλειας που χρειάζονται απαραίτητα τα παιδιά.
Τα μικρά παιδιά έχουν συχνά ένα τρόπο σκέψης που τα κάνει να νιώθουν ότι τα ίδια έχουν κάνει κάτι που έχει προκαλέσει το δραματικό γεγονός. Είναι σημαντικό να τονίζεται στα παιδιά ότι δεν έχουν κάμει κάτι που έχει προκαλέσει μια συμφορά.
Επίσης τα μικρά παιδιά έχουν δυσκολία κάποτε στο να διαχωρίζουν την πραγματικότητα από τη φαντασία και να μην μπορούν να καταλαβαίνουν ότι οι ειδήσεις αποτελούν μια πραγματική κατάσταση.
Τα μεγαλύτερα παιδιά είναι πολύ πιθανόν ότι θα έχουν περισσότερες ερωτήσεις και θα θέλουν να μιλούν πιο πολύ για τα δραματικά γεγονότα. Μπορεί να θέλουν να μάθουν τους λόγους γιατί κάτι τέτοιο έχει συμβεί. Από την άλλη δεν πρέπει να νομίζουμε ότι τα μεγαλύτερα παιδιά πραγματικά θέλουν πολύ περισσότερες πληροφορίες και λεπτομέρειες.
Στις περιπτώσεις μεγαλύτερων παιδιών είναι καλό οι γονείς να βάζουν ερωτήσεις για να καταλάβουν πόσο τα παιδιά τους γνωρίζουν ήδη για το τι συνέβηκε και για το πόσα περισσότερα πραγματικά θέλουν να μάθουν.
Εάν διαπιστώσουν ότι τα παιδιά δεν θέλουν να μάθουν πολλά, τότε μερικές απλές κατανοητές εξηγήσεις αρκούν. Είναι όμως πιθανόν αργότερα να επανέλθουν με νέες ερωτήσεις και τότε οι γονείς θα πρέπει να διαθέτουν χρόνο για συζήτηση μαζί τους.
Στα παιδιά παρατηρείται συχνά ο φόβος να χάσουν ένα από τους γονείς τους. Όταν βιώνουν με διάφορους τρόπους θλιβερά γεγονότα, εκτός από τη λύπη, το πένθος που αισθάνονται, φοβούνται να μην πάθουν και τα ίδια κάποιο κακό. Παράλληλα οι φόβοι απώλειας των γονιών τους, αναβιώνουν.
Είναι σημαντικό οι γονείς να συγκρατήσουν μερικές επιπρόσθετες βασικές αρχές που μπορούν να τους επιτρέπουν να βοηθούν καλύτερα τα παιδιά τους για να αντιμετωπίζουν τραγικές καταστάσεις:
Να σέβονται, να λαμβάνουν υπόψη τους φόβους και τις ανησυχίες των παιδιών τους και να μη τους μηδενίζουν
 
Να τα ρωτούν για τους φόβους τους, τι είναι εκείνο που τους ανησυχεί περισσότερο
Δεν πρέπει να είναι υπερπροστατευτικοί και να αποφεύγουν οποιαδήποτε συζήτηση για το θέμα
Οι ίδιοι οι γονείς δεν πρέπει να αντιδρούν υπερβολικά. Η δική τους υπερβολική αντίδραση πιθανόν να ενδυναμώνει αρνητικές αντιδράσεις στα παιδιά
Είναι αναγκαίο να υποστηρίζουν το παιδί τους για να μπορέσει το ίδιο να ωριμάσει και να ελέγχει τους φόβους του
Είναι αναγκαίο να διατηρούν τη ρουτίνα, το καθημερινό ωράριο, τις απασχολήσεις των παιδιών όσο πιο κοντά γίνεται στον κανονικό τους ρυθμό
Εάν είναι δυνατό, είναι ωφέλιμο να τα εμπλέξουν σε δραστηριότητες βοήθειας προς τα θύματα, στο μέτρο των δυνατοτήτων τους
Πρέπει να παρακολουθούν να δουν εάν το παιδί τους, ανάλογα με την περίπτωση και του τι έχει βιώσει, παρουσιάζει συμπτώματα μετατραυματικού στρες (φοβίες, ανησυχίες, εφιάλτες, προβλήματα συμπεριφοράς, επιθετικότητα, ανορεξία, κεφαλόπονο, αϋπνία, πόνο στο στομάχι)
Το κυριότερο που μπορούν να κάνουν οι γονείς για να προστατεύουν τα παιδιά τους από τις δραματικές, τραγικές καταστάσεις που αναπόφευκτα και μοιραία θα συμβαίνουν, είναι να τους παρέχουν ένα ασφαλές, υποστηρικτικό, γεμάτο αγάπη οικογενειακό περιβάλλον στο σπίτι.
Παράλληλα είναι απαραίτητο να μην ξεχνούν ότι το σημαντικότερο παράδειγμα και μοντέλο συμπεριφοράς στη ζωή των παιδιών είναι οι γονείς τους. Παρακολουθούν τους γονείς τους πως αντιδρούν σε δύσκολες καταστάσεις, τους μιμούνται και πρέπει να αντλούν δύναμη και σιγουριά από αυτούς.


Όταν ένας άνδρας μάθει ότι πρόκειται να γίνει πατέρας, εισέρχεται αυτόματα σε μια νέα συναισθηματική κατάσταση.
Εκτός από το γεγονός ότι πρέπει να εξοικειωθεί με την έννοια της εγκυμοσύνης και του επερχόμενου τοκετού, μια σειρά από αισθήματα και σκέψεις τον κατακλύζουν. Συχνά στην αρχική φάση, του δημιουργείται κάποια σύγχυση με αντικρουόμενες ψυχικές καταστάσεις που χαρακτηρίζονται με λύπη ή χαρά, φόβο ή άγχος.
Οι σκέψεις και τα συναισθήματα αυτά έχουν να κάνουν με πολλές πτυχές της ζωής του άνδρα, της γυναίκας, του παιδιού που αναμένεται και της οικογένειας γενικά.
Οι φόβοι για το κατά πόσο ο ίδιος σαν μελλοντικός πατέρας θα μπορέσει να προστατεύσει και να προσφέρει τα απαραίτητα στην οικογένεια του, αποτελούν μια από τις βασικές αιτίες που του προκαλούν ένταση και άγχος.
Ας μην ξεχνούμε ότι σε πολλά ζευγάρια, ο ερχομός του πρώτου παιδιού συνοδεύεται και από μια σημαντική αλλαγή. Τα εισοδήματα της οικογένειας που βασίζονταν σε δύο μισθούς, τώρα θα βασίζονται σε ένα μισθό ενώ οι ανάγκες δεν θα είναι για δύο άτομα αλλά για τρία.
Στο δύσκολο κόσμο που ζούμε, θα πρέπει ο άνδρας να βρει νέες δυνάμεις για να μπορέσει να υποστηρίξει την οικογένεια του τόσο οικονομικά αλλά και συναισθηματικά. Η γυναίκα του θα χρειαστεί πολύ περισσότερο τη βοήθειά του τώρα που αυτή θα βιώσει τις απαιτητικές εμπειρίες της εγκυμοσύνης, του τοκετού και της φροντίδας του νεογέννητου παιδιού της.
Πολλοί άνδρες νιώθουν φόβο και αβεβαιότητα σχετικά με τον τοκετό και τη γέννηση.
Για αυτούς η εγκυμοσύνη, η διαδικασία της γέννησης, τα μαιευτήρια, το νεογέννητο παιδί αποτελούν ένα άγνωστο κόσμο.
Φοβούνται ότι δεν θα μπορέσουν να αντεπεξέλθουν στις διάφορες δοκιμασίες, φοβούνται μήπως λιποθυμήσουν στην αίθουσα τοκετού και φοβούνται μήπως οι ίδιοι αντί να βοηθήσουν τη γυναίκα τους θα κάνουν το αντίθετο.
Ας μην ξεχνούμε ότι τα νοσοκομεία είναι ένα περιβάλλον δύσκολο, αφιλόξενο, κρύο όπου ο μελλοντικός πατέρας νιώθει αμήχανος και χωρίς έλεγχο.
Η εμπειρία δείχνει ότι στο τέλος τα πάνε πολύ καλά. Οι στατιστικές λένε ότι πολύ σπάνια μπορεί ένας άνδρας να λιποθυμήσει κατά τον τοκετό.
Εάν κάποιος δεν μπορεί να βλέπει αίμα πρέπει να το αναγνωρίσει και να αποφύγει να μπει στην αίθουσα τοκετού. Ή ακόμη καλύτερα να δει το θέμα με το ψυχολόγο του και κατά πόσο μπορεί να ξεπεράσει το πρόβλημα αυτό.
Δεν είναι σπάνιες οι περιπτώσεις ανδρών που ενστικτωδώς νιώθουν αμφιβολίες για το κατά πόσο είναι πραγματικά οι βιολογικοί πατέρες του παιδιού.
Σύμφωνα με ορισμένους ερευνητές μέχρι και 50% των ανδρών νιώθουν σε κάποια στιγμή τον ενστικτώδη αυτό φόβο.
Σίγουρα αντιλαμβάνονται ότι αυτό μπορεί να συμβαίνει μόνο στη σκέψη τους. Εξ' άλλου σε περίπτωση που εκφράσουν αυτές τις σκέψεις για παράδειγμα στον ψυχολόγο τους, εάν ερωτηθούν κατά πόσο πιστεύουν ότι η γυναίκα τους είχε μια άλλη σχέση, τότε νιώθουν άσχημα και προσβεβλημένοι.
Οι φόβοι για την πατρότητα έχουν να κάνουν περισσότερο με προσωπικές τους αμφιβολίες, πρωτόγονους φόβους και με την αμηχανία που νιώθουν βλέποντας ότι έχει συμβεί σε αυτούς κάτι τόσο ωραίο όπως η γέννηση ενός παιδιού.
Σε πολλούς άνδρες η γέννηση ενός παιδιού φέρνει μαζί της μια ουσιαστική αλλαγή στον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνονται τη ζωή.
Σίγουρα όταν πρόκειται για το πρώτο παιδί τα αισθήματα αυτά είναι πολύ πιο έντονα. Όμως μπορεί να υπάρχουν και κατά τη γέννηση άλλων παιδιών.
Ξαφνικά ο άνδρας νιώθει ότι δεν είναι πλέον μέρος της νεώτερης γενεάς. Γίνεται γονιός, το νεογέννητο παιδί αντιπροσωπεύει κατά κάποιο τρόπο τον αντικαταστάτη του που έχει φθάσει.
Παράλληλα οι φόβοι για το θάνατο γίνονται πολύ πιο έντονοι παρά πρωτύτερα όταν ο άνδρας ήταν χωρίς παιδί. Φοβάται ότι εάν αυτός πάθει κάτι το παιδί θα μείνει μόνο του χωρίς πατέρα και υποστήριξη. Οι σκέψεις αυτές κάνουν πολλούς άνδρες να πάρουν δραστικές αποφάσεις και να αλλάξουν πολλά πράγματα στη ζωή τους και στην επαγγελματική τους καριέρα.
Η γέννηση ενός παιδιού δημιουργεί φόβους και αγωνία στον άνδρα για τη ζωή της γυναίκας του και του παιδιού του.
Στον τοκετό μπορεί κάποτε να συμβούν δυσάρεστα πράγματα με κινδύνους για τη γυναίκα και το παιδί. Ας μην ξεχνούμε ότι στις αρχές του προηγούμενου αιώνα η κυριότερη αιτία θανάτου στις γυναίκες κάτω των 50 ετών ήταν η γέννηση ενός παιδιού.
Σήμερα οι κίνδυνοι αυτοί έχουν ελαχιστοποιηθεί χωρίς όμως να έχουν μηδενιστεί. Μετά από τη γέννηση πολύ συχνά ο πατέρας κοιτάζει προσεκτικά το παιδί για να βεβαιωθεί ότι όλα είναι φυσιολογικά.
Οι άνδρες νιώθουν ότι η σχέση τους με τη γυναίκα τους μετά από τη γέννηση του παιδιού αλλάζει.
Φοβούνται ότι η σχέση τους θα περιοριστεί, το παιδί θα πάρει πολύ μεγαλύτερη σημασία από αυτούς και παράλληλα η σχέση τους με το παιδί θα υπόκειται στον έλεγχο της μητέρας.
Η προσοχή της μητέρας επικεντρώνεται στο παιδί. Επιπρόσθετα μπορεί να βάζει κάποιους περιορισμούς στο τι μπορεί να κάνει ο άνδρας με το παιδί.
Είναι σημαντικό στη σχέση τους με το παιδί και οι δύο γονείς να συμβάλλουν ο καθένας με το δικό του ξεχωριστό τρόπο. Συνήθως η μητέρα θα δώσει την ασφάλεια, τη στοργή, τη θαλπωρή που χρειάζεται το παιδί ενώ ο πατέρας θα προσφέρει το αίσθημα της ελευθερίας, την ανεξαρτησία, την κατανόηση του κόσμου.
Φυσικά δεν υπάρχουν στεγανά στο τι θα δώσει ο καθένας αλλά το σημαντικό είναι ο καθένας με τον τρόπο του να προσφέρει στο παιδί το καλύτερο δυνατό.
Η μητέρα θα πρέπει να καταλαβαίνει τις φοβίες και ανησυχίες του πατέρα, να το βοηθά να τις ξεπερνά και όταν και οι δύο συνεργαστούν τα αποτελέσματα για όλους θα είναι εξαιρετικά.

Πως νιώθει ένας πατέρας αναμένοντας τη γέννηση ενός παιδιού;

Όταν ένας άνδρας μάθει ότι πρόκειται να γίνει πατέρας, εισέρχεται αυτόματα σε μια νέα συναισθηματική κατάσταση.
Εκτός από το γεγονός ότι πρέπει να εξοικειωθεί με την έννοια της εγκυμοσύνης και του επερχόμενου τοκετού, μια σειρά από αισθήματα και σκέψεις τον κατακλύζουν. Συχνά στην αρχική φάση, του δημιουργείται κάποια σύγχυση με αντικρουόμενες ψυχικές καταστάσεις που χαρακτηρίζονται με λύπη ή χαρά, φόβο ή άγχος.
Οι σκέψεις και τα συναισθήματα αυτά έχουν να κάνουν με πολλές πτυχές της ζωής του άνδρα, της γυναίκας, του παιδιού που αναμένεται και της οικογένειας γενικά.
Οι φόβοι για το κατά πόσο ο ίδιος σαν μελλοντικός πατέρας θα μπορέσει να προστατεύσει και να προσφέρει τα απαραίτητα στην οικογένεια του, αποτελούν μια από τις βασικές αιτίες που του προκαλούν ένταση και άγχος.
Ας μην ξεχνούμε ότι σε πολλά ζευγάρια, ο ερχομός του πρώτου παιδιού συνοδεύεται και από μια σημαντική αλλαγή. Τα εισοδήματα της οικογένειας που βασίζονταν σε δύο μισθούς, τώρα θα βασίζονται σε ένα μισθό ενώ οι ανάγκες δεν θα είναι για δύο άτομα αλλά για τρία.
Στο δύσκολο κόσμο που ζούμε, θα πρέπει ο άνδρας να βρει νέες δυνάμεις για να μπορέσει να υποστηρίξει την οικογένεια του τόσο οικονομικά αλλά και συναισθηματικά. Η γυναίκα του θα χρειαστεί πολύ περισσότερο τη βοήθειά του τώρα που αυτή θα βιώσει τις απαιτητικές εμπειρίες της εγκυμοσύνης, του τοκετού και της φροντίδας του νεογέννητου παιδιού της.
Πολλοί άνδρες νιώθουν φόβο και αβεβαιότητα σχετικά με τον τοκετό και τη γέννηση.
Για αυτούς η εγκυμοσύνη, η διαδικασία της γέννησης, τα μαιευτήρια, το νεογέννητο παιδί αποτελούν ένα άγνωστο κόσμο.
Φοβούνται ότι δεν θα μπορέσουν να αντεπεξέλθουν στις διάφορες δοκιμασίες, φοβούνται μήπως λιποθυμήσουν στην αίθουσα τοκετού και φοβούνται μήπως οι ίδιοι αντί να βοηθήσουν τη γυναίκα τους θα κάνουν το αντίθετο.
Ας μην ξεχνούμε ότι τα νοσοκομεία είναι ένα περιβάλλον δύσκολο, αφιλόξενο, κρύο όπου ο μελλοντικός πατέρας νιώθει αμήχανος και χωρίς έλεγχο.
Η εμπειρία δείχνει ότι στο τέλος τα πάνε πολύ καλά. Οι στατιστικές λένε ότι πολύ σπάνια μπορεί ένας άνδρας να λιποθυμήσει κατά τον τοκετό.
Εάν κάποιος δεν μπορεί να βλέπει αίμα πρέπει να το αναγνωρίσει και να αποφύγει να μπει στην αίθουσα τοκετού. Ή ακόμη καλύτερα να δει το θέμα με το ψυχολόγο του και κατά πόσο μπορεί να ξεπεράσει το πρόβλημα αυτό.
Δεν είναι σπάνιες οι περιπτώσεις ανδρών που ενστικτωδώς νιώθουν αμφιβολίες για το κατά πόσο είναι πραγματικά οι βιολογικοί πατέρες του παιδιού.
Σύμφωνα με ορισμένους ερευνητές μέχρι και 50% των ανδρών νιώθουν σε κάποια στιγμή τον ενστικτώδη αυτό φόβο.
Σίγουρα αντιλαμβάνονται ότι αυτό μπορεί να συμβαίνει μόνο στη σκέψη τους. Εξ' άλλου σε περίπτωση που εκφράσουν αυτές τις σκέψεις για παράδειγμα στον ψυχολόγο τους, εάν ερωτηθούν κατά πόσο πιστεύουν ότι η γυναίκα τους είχε μια άλλη σχέση, τότε νιώθουν άσχημα και προσβεβλημένοι.
Οι φόβοι για την πατρότητα έχουν να κάνουν περισσότερο με προσωπικές τους αμφιβολίες, πρωτόγονους φόβους και με την αμηχανία που νιώθουν βλέποντας ότι έχει συμβεί σε αυτούς κάτι τόσο ωραίο όπως η γέννηση ενός παιδιού.
Σε πολλούς άνδρες η γέννηση ενός παιδιού φέρνει μαζί της μια ουσιαστική αλλαγή στον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνονται τη ζωή.
Σίγουρα όταν πρόκειται για το πρώτο παιδί τα αισθήματα αυτά είναι πολύ πιο έντονα. Όμως μπορεί να υπάρχουν και κατά τη γέννηση άλλων παιδιών.
Ξαφνικά ο άνδρας νιώθει ότι δεν είναι πλέον μέρος της νεώτερης γενεάς. Γίνεται γονιός, το νεογέννητο παιδί αντιπροσωπεύει κατά κάποιο τρόπο τον αντικαταστάτη του που έχει φθάσει.
Παράλληλα οι φόβοι για το θάνατο γίνονται πολύ πιο έντονοι παρά πρωτύτερα όταν ο άνδρας ήταν χωρίς παιδί. Φοβάται ότι εάν αυτός πάθει κάτι το παιδί θα μείνει μόνο του χωρίς πατέρα και υποστήριξη. Οι σκέψεις αυτές κάνουν πολλούς άνδρες να πάρουν δραστικές αποφάσεις και να αλλάξουν πολλά πράγματα στη ζωή τους και στην επαγγελματική τους καριέρα.
Η γέννηση ενός παιδιού δημιουργεί φόβους και αγωνία στον άνδρα για τη ζωή της γυναίκας του και του παιδιού του.
Στον τοκετό μπορεί κάποτε να συμβούν δυσάρεστα πράγματα με κινδύνους για τη γυναίκα και το παιδί. Ας μην ξεχνούμε ότι στις αρχές του προηγούμενου αιώνα η κυριότερη αιτία θανάτου στις γυναίκες κάτω των 50 ετών ήταν η γέννηση ενός παιδιού.
Σήμερα οι κίνδυνοι αυτοί έχουν ελαχιστοποιηθεί χωρίς όμως να έχουν μηδενιστεί. Μετά από τη γέννηση πολύ συχνά ο πατέρας κοιτάζει προσεκτικά το παιδί για να βεβαιωθεί ότι όλα είναι φυσιολογικά.
Οι άνδρες νιώθουν ότι η σχέση τους με τη γυναίκα τους μετά από τη γέννηση του παιδιού αλλάζει.
Φοβούνται ότι η σχέση τους θα περιοριστεί, το παιδί θα πάρει πολύ μεγαλύτερη σημασία από αυτούς και παράλληλα η σχέση τους με το παιδί θα υπόκειται στον έλεγχο της μητέρας.
Η προσοχή της μητέρας επικεντρώνεται στο παιδί. Επιπρόσθετα μπορεί να βάζει κάποιους περιορισμούς στο τι μπορεί να κάνει ο άνδρας με το παιδί.
Είναι σημαντικό στη σχέση τους με το παιδί και οι δύο γονείς να συμβάλλουν ο καθένας με το δικό του ξεχωριστό τρόπο. Συνήθως η μητέρα θα δώσει την ασφάλεια, τη στοργή, τη θαλπωρή που χρειάζεται το παιδί ενώ ο πατέρας θα προσφέρει το αίσθημα της ελευθερίας, την ανεξαρτησία, την κατανόηση του κόσμου.
Φυσικά δεν υπάρχουν στεγανά στο τι θα δώσει ο καθένας αλλά το σημαντικό είναι ο καθένας με τον τρόπο του να προσφέρει στο παιδί το καλύτερο δυνατό.
Η μητέρα θα πρέπει να καταλαβαίνει τις φοβίες και ανησυχίες του πατέρα, να το βοηθά να τις ξεπερνά και όταν και οι δύο συνεργαστούν τα αποτελέσματα για όλους θα είναι εξαιρετικά.