Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα επιστήμη. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα επιστήμη. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Κυριακή 18 Αυγούστου 2019

Οι γυναίκες υποφέρουν περισσότερο από έλλειψη ύπνου σε σύγκριση με τους άνδρες.
Στις γυναίκες που έχουν το διπλό ρόλο της μητέρας και της εργαζόμενης, το πρόβλημα της στέρησης ύπνου είναι ακόμη πιο σοβαρό.
Έρευνες έχουν δείξει ότι μεταξύ των γυναικών ηλικίας από 30 έως 60 ετών, οι 3 στις 4 δεν μπορούν να έχουν τις 8 ώρες καθημερινού ύπνου που θεωρούνται απαραίτητες για να μπορεί κάποιος να αναζωογονείται, να ξεκουράζεται και να λειτουργεί σωστά στην επόμενη μέρα.
Ο μέσος όρος ωρών ύπνου των γυναικών είναι χαμηλός και κυμαίνεται γύρω στις 6,5 ώρες.
Ποιοι είναι οι λόγοι που κάνουν τις γυναίκες να υποφέρουν από τη στέρηση ύπνου;
ΟΡΜΟΝΙΚΟΙ ΛΟΓΟΙ
Οι ορμόνες και οι διακυμάνσεις τους που χαρακτηρίζουν το θηλυκό γένος, είναι μια από τις βασικές αιτίες.
Ορισμένες φάσεις της ζωής της γυναίκας όπως η κλιμακτήριος, η περίοδος μετά την εμμηνόπαυση όπως επίσης και το χρονικό διάστημα που ακολουθεί τον τοκετό, συνοδεύονται από ορμονικές διακυμάνσεις που δημιουργούν διαταραχές στον ύπνο.
Επιπρόσθετα από 25% έως 33% των γυναικών παρουσιάζουν προβλήματα ύπνου κατά τις ημέρες που προηγούνται της περιόδου τους.
ΛΟΓΟΙ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΡΟΛΟ Της ΜΗΤΕΡΑΣ
Στις γυναίκες, λόγω του ρόλου της μητέρας που τους έδωσε η φύση, ο εγκέφαλος έχει ένα επίπεδο εγρήγορσης και ετοιμότητας κατά τον ύπνο που είναι ψηλότερο.
Το γεγονός αυτό τους επιτρέπει πιο εύκολα και γρήγορα να ξυπνούν όταν συμβαίνουν ακόμη και ελάχιστα πράγματα κατά τον ύπνο τους. Όταν ένα παιδί βήχει ή κλαίει ή σηκώνεται το βράδυ από το κρεβάτι του και περπατά, οι γυναίκες ξυπνούν πιο εύκολα για να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα ή ένα πιθανό κίνδυνο.
Ο εγκέφαλος των γυναικών είναι πιο ευαίσθητος σε διάφορα ερεθίσματα κατά τον ύπνο, συνηθίζουν να ξυπνούν πιο άμεσα και έτσι έχουν περισσότερες πιθανότητες να παρουσιάσουν διαχρονικά μεγαλύτερη έλλειψη ύπνου.
ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΙ ΛΟΓΟΙ
Παρά το γεγονός ότι οι γυναίκες έχουν μια συνεχή και αυξανόμενη συμμετοχή στην επαγγελματική αρένα, εντούτοις διατηρούν αμείωτο το ρόλο τους σαν μητέρες και σαν βασικό στήριγμα της οικογένειας.
Τα νέα σοβαρά και χρονοβόρα καθήκοντα που έχουν αποκτήσει στην επαγγελματική τους καριέρα, δεν έχουν σαν αντισταθμιστικό μέτρο λιγότερες υποχρεώσεις στο σπίτι, προς τα παιδιά ή προς στο σύζυγό τους.
Οι αυξημένοι ρόλοι της γυναίκας, της δημιουργούν ένα σοβαρό κόστος με κάποτε τεράστιες συνέπειες. Πολύ συχνά μια από τις επιπτώσεις της υπερφόρτωσης αυτής είναι η απώλεια ωρών ύπνου. Για να μπορέσουν να εκπληρώσουν όλες τους τις υποχρεώσεις, οι γυναίκες τελικά αναγκάζονται να κλέβουν ώρες από τον ύπνο τους.
Εκτός από τους πιο πάνω λόγους, πρέπει να προσθέσουμε ότι οι γυναίκες είναι πιο ευπαθείς στους μυϊκούς πόνους και στην κατάθλιψη και αυτοί είναι παράγοντες που συμβάλλουν στη στέρηση ύπνου.
Η χρόνια απώλεια ωρών ύπνου, δημιουργεί καταστάσεις μείωσης των λειτουργικών ικανοτήτων της γυναίκας, μείωση της μνήμης, της συγκέντρωσης, της προσοχής και των γνωστικών ικανοτήτων.
Ακόμα επιφέρει και αλλαγές στην ψυχική διάθεση με αποτέλεσμα οι γυναίκες να υποφέρουν συνολικά από μια τέτοια κατάσταση.
Οι κίνδυνοι της χρόνιας έλλειψης του ύπνου είναι μεγάλοι.
Χαρακτηριστικά αναφέρουμε στατιστικές που δημοσιεύτηκαν από το Εθνικό Συμβούλιο για την Ασφάλεια στις Μεταφορές των Ηνωμένων Πολιτειών που έδειξαν ότι κάθε χρόνο, η κούραση που είναι μια σημαντική συνέπεια της αϋπνίας, προκαλεί 100,000 αυτοκινητιστικά δυστυχήματα που καταγράφονται από την αστυνομία με 1,550 θανάτους, 71,000 τραυματισμούς και οικονομικές απώλειες της τάξης των 12,5 δισεκατομμυρίων.

Οι γυναίκες κοιμούνται λιγότερο από τους άνδρες.

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Οι γυναίκες υποφέρουν περισσότερο από έλλειψη ύπνου σε σύγκριση με τους άνδρες.
Στις γυναίκες που έχουν το διπλό ρόλο της μητέρας και της εργαζόμενης, το πρόβλημα της στέρησης ύπνου είναι ακόμη πιο σοβαρό.
Έρευνες έχουν δείξει ότι μεταξύ των γυναικών ηλικίας από 30 έως 60 ετών, οι 3 στις 4 δεν μπορούν να έχουν τις 8 ώρες καθημερινού ύπνου που θεωρούνται απαραίτητες για να μπορεί κάποιος να αναζωογονείται, να ξεκουράζεται και να λειτουργεί σωστά στην επόμενη μέρα.
Ο μέσος όρος ωρών ύπνου των γυναικών είναι χαμηλός και κυμαίνεται γύρω στις 6,5 ώρες.
Ποιοι είναι οι λόγοι που κάνουν τις γυναίκες να υποφέρουν από τη στέρηση ύπνου;
ΟΡΜΟΝΙΚΟΙ ΛΟΓΟΙ
Οι ορμόνες και οι διακυμάνσεις τους που χαρακτηρίζουν το θηλυκό γένος, είναι μια από τις βασικές αιτίες.
Ορισμένες φάσεις της ζωής της γυναίκας όπως η κλιμακτήριος, η περίοδος μετά την εμμηνόπαυση όπως επίσης και το χρονικό διάστημα που ακολουθεί τον τοκετό, συνοδεύονται από ορμονικές διακυμάνσεις που δημιουργούν διαταραχές στον ύπνο.
Επιπρόσθετα από 25% έως 33% των γυναικών παρουσιάζουν προβλήματα ύπνου κατά τις ημέρες που προηγούνται της περιόδου τους.
ΛΟΓΟΙ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΡΟΛΟ Της ΜΗΤΕΡΑΣ
Στις γυναίκες, λόγω του ρόλου της μητέρας που τους έδωσε η φύση, ο εγκέφαλος έχει ένα επίπεδο εγρήγορσης και ετοιμότητας κατά τον ύπνο που είναι ψηλότερο.
Το γεγονός αυτό τους επιτρέπει πιο εύκολα και γρήγορα να ξυπνούν όταν συμβαίνουν ακόμη και ελάχιστα πράγματα κατά τον ύπνο τους. Όταν ένα παιδί βήχει ή κλαίει ή σηκώνεται το βράδυ από το κρεβάτι του και περπατά, οι γυναίκες ξυπνούν πιο εύκολα για να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα ή ένα πιθανό κίνδυνο.
Ο εγκέφαλος των γυναικών είναι πιο ευαίσθητος σε διάφορα ερεθίσματα κατά τον ύπνο, συνηθίζουν να ξυπνούν πιο άμεσα και έτσι έχουν περισσότερες πιθανότητες να παρουσιάσουν διαχρονικά μεγαλύτερη έλλειψη ύπνου.
ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΙ ΛΟΓΟΙ
Παρά το γεγονός ότι οι γυναίκες έχουν μια συνεχή και αυξανόμενη συμμετοχή στην επαγγελματική αρένα, εντούτοις διατηρούν αμείωτο το ρόλο τους σαν μητέρες και σαν βασικό στήριγμα της οικογένειας.
Τα νέα σοβαρά και χρονοβόρα καθήκοντα που έχουν αποκτήσει στην επαγγελματική τους καριέρα, δεν έχουν σαν αντισταθμιστικό μέτρο λιγότερες υποχρεώσεις στο σπίτι, προς τα παιδιά ή προς στο σύζυγό τους.
Οι αυξημένοι ρόλοι της γυναίκας, της δημιουργούν ένα σοβαρό κόστος με κάποτε τεράστιες συνέπειες. Πολύ συχνά μια από τις επιπτώσεις της υπερφόρτωσης αυτής είναι η απώλεια ωρών ύπνου. Για να μπορέσουν να εκπληρώσουν όλες τους τις υποχρεώσεις, οι γυναίκες τελικά αναγκάζονται να κλέβουν ώρες από τον ύπνο τους.
Εκτός από τους πιο πάνω λόγους, πρέπει να προσθέσουμε ότι οι γυναίκες είναι πιο ευπαθείς στους μυϊκούς πόνους και στην κατάθλιψη και αυτοί είναι παράγοντες που συμβάλλουν στη στέρηση ύπνου.
Η χρόνια απώλεια ωρών ύπνου, δημιουργεί καταστάσεις μείωσης των λειτουργικών ικανοτήτων της γυναίκας, μείωση της μνήμης, της συγκέντρωσης, της προσοχής και των γνωστικών ικανοτήτων.
Ακόμα επιφέρει και αλλαγές στην ψυχική διάθεση με αποτέλεσμα οι γυναίκες να υποφέρουν συνολικά από μια τέτοια κατάσταση.
Οι κίνδυνοι της χρόνιας έλλειψης του ύπνου είναι μεγάλοι.
Χαρακτηριστικά αναφέρουμε στατιστικές που δημοσιεύτηκαν από το Εθνικό Συμβούλιο για την Ασφάλεια στις Μεταφορές των Ηνωμένων Πολιτειών που έδειξαν ότι κάθε χρόνο, η κούραση που είναι μια σημαντική συνέπεια της αϋπνίας, προκαλεί 100,000 αυτοκινητιστικά δυστυχήματα που καταγράφονται από την αστυνομία με 1,550 θανάτους, 71,000 τραυματισμούς και οικονομικές απώλειες της τάξης των 12,5 δισεκατομμυρίων.

Σάββατο 17 Αυγούστου 2019

Ο αριθμός των γυναικών που υποβάλλονται σε καισαρική τομή για να γεννήσουν, έχει αυξηθεί σημαντικά.
Δεν είναι ξεκάθαρο γιατί παρατηρείται αυτή η αύξηση. Είναι γεγονός ότι όλο και περισσότερες γυναίκες επιλέγουν και ζητούν να γεννήσουν με καισαρική.
Οι λόγοι που ωθούν τις γυναίκες στο να επιλέγουν την καισαρική περιλαμβάνουν το φόβο για επιπλοκές από μια φυσιολογική γέννα και την ανάγκη για καλύτερο προγραμματισμό για τη φροντίδα των άλλων παιδιών, της οικογένειας αλλά και για τις υπόλοιπες απαιτήσεις που χαρακτηρίζουν τη ζωή της σύγχρονης γυναίκας.
Επίσης  ο πόνος κατά το φυσιολογικό τοκετό και η απόσταση από το νοσοκομείο σε ορισμένες περιπτώσεις, αποτελούν κριτήριο επιλογής της καισαρικής.
Υπάρχουν βέβαια και οι καθαρά ιατρικοί, γυναικολογικοί, μαιευτικοί λόγοι για τους οποίους επιβάλλεται να γίνει η γέννα με καισαρική τομή. Σίγουρα στην εποχή μας, οι μαιευτήρες είναι πολύ περισσότερο προσεκτικοί στις επιπλοκές που δυνατόν να υπάρξουν σε μια φυσιολογική γέννα.
Οι νομικές, δικαστικές επιπτώσεις που πιθανόν να υπάρξουν λόγω μιας δύσκολης φυσιολογικής γέννας, καθιστούν την επιλογή της καισαρικής σε αριθμό περιπτώσεων μια πιο ασφαλή προσέγγιση.
Τα πιο πάνω δεδομένα περιλαμβάνονται στο σκεπτικό της απόφασης για σύσταση επιτροπής εμπειρογνωμόνων από τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας των Ηνωμένων Πολιτειών για διερεύνηση και σύσταση για το πότε πρέπει να γίνεται η καισαρική τομή.
Επισημαίνεται ότι στην εν λόγω χώρα όπου υπάρχουν αξιόπιστα στατιστικά στοιχεία, οι καισαρικές τομές χρησιμοποιούνται σήμερα για το 29% του συνόλου των γεννήσεων. Πρόκειται για ιστορικό ρεκόρ στο οποίο έχει φθάσει το ποσοστό των καισαρικών.
Από το 1996 μέχρι σήμερα παρατηρήθηκε μια αύξηση των καισαρικών κατά 40%. Πριν 10 χρόνια το ποσοστό των παιδιών που γεννιόνταν με καισαρική τομή ανερχόταν στο 20%.
Ταυτόχρονα παρατηρείται μια σημαντική αύξηση των καισαρικών σε γυναίκες που γεννούν για πρώτη φορά οι οποίες όμως έχουν χαμηλό κίνδυνο για προβλήματα τοκετού.
Κανένας δεν γνωρίζει πόσες από τις καισαρικές που διενεργούνται γίνονται ξεκάθαρα λόγω του ότι η γυναίκα το επέλεξε ενσυνείδητα, προαιρετικά, χωρίς να υπάρχει ιατρικός λόγος για αυτό.
Είναι βέβαιο ότι η καισαρική τομή είναι σωτήρια για τη ζωή του παιδιού ή και της μητέρας σε σημαντικό ποσοστό περιπτώσεων όπως:
Υποξία παιδιού που αναγνωρίζεται όταν πλησιάζει ο τοκετός
Εγκυμοσύνες ψηλού κινδύνου με δίδυμα, τρίδυμα ή περισσότερα παιδιά
Προβλήματα πλακούντα
Προηγούμενες καισαρικές, ιδιαίτερα εάν υπήρξαν 2 ή περισσότερες προηγούμενες καισαρικές
Μολύνσεις της μητέρας με ιούς που μπορούν να βλάψουν το παιδί, όπως τον HIV που προκαλεί το AIDS ή τον ιό του έρπητα κατά τις ημέρες του τοκετού. Επίσης η μόλυνση με τον ιό της ηπατίτιδας C στη μητέρα μπορεί να αποτελεί ένδειξη για καισαρική
Δυσκολία διόδου του παιδιού από το γεννητικό σύστημα της μητέρας. Για παράδειγμα όταν υπάρχει πραγματική δυσαναλογία μεταξύ του μεγέθους του κεφαλιού του παιδιού και της λεκάνης της μητέρας που δυσκολεύει την έξοδο του παιδιού 
Η θέση του παιδιού πριν από τον τοκετό στο χώρο της λεκάνης της μητέρας μπορεί να επιβάλλει την καισαρική τομή. Σε περιπτώσεις ισχιακής προβολής (το παιδί έρχεται με τα οπίσθια, τα οποία βρίσκονται προς την έξοδο της λεκάνης) ή άλλων ανώμαλων προβολών, ο μαιευτήρας είναι πιθανόν να επιλέξει την καισαρική
Εάν η μητέρα παρουσιάσει προεκλαμψία, πιθανόν να επιλεχθεί η καισαρική
Όμως η καισαρική δεν είναι μια απλή επέμβαση. Πρόκειται για σοβαρή επέμβαση στην κοιλιά της γυναίκας με τομή στη μήτρα που μπορεί να συνοδευτεί από επιπλοκές.
Οι κυριότερες επιπλοκές της καισαρικής περιλαμβάνουν:
Αιμορραγίες κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης
Λοιμώξεις, ενδομητρίτιδα που παρατηρείται περίπου σε 1 για κάθε 30 καισαρικές
Θρόμβωση, ιδιαίτερα στις μεγάλες φλέβες των κάτω μελών με κίνδυνο πνευμονικής εμβολής κατά τη φάση της ανάρρωσης από τη χειρουργική επέμβαση
Μικρή αύξηση των κινδύνων για μια μελλοντική εγκυμοσύνη που περιλαμβάνουν τον προδρομικό πλακούντα (πλακούντας που αναπτύσσεται χαμηλά στη μήτρα), αποβολή, έκτοπος εγκυμοσύνη, χαμηλό βάρος γέννησης για τα επόμενα παιδιά 
Κίνδυνος ρήξης της μήτρας κατά τη διάρκεια μιας μελλοντικής εγκυμοσύνης ή ενός μελλοντικού φυσιολογικού τοκετού 
Σε σπάνιες περιπτώσεις οι επιπλοκές αυτές της καισαρικής τομής, μπορεί να θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή της γυναίκας. Παράλληλα με κάθε καισαρική τομή στην οποία υποβάλλεται η γυναίκα, αυξάνεται ο κίνδυνος επιπλοκών για την επόμενη εγκυμοσύνη.
Μετά από μελέτη και αξιολόγηση των επιστημονικών δεδομένων που υπάρχουν για το ζήτημα, η ειδική επιτροπή εμπειρογνωμόνων δεν μπόρεσε να δώσει συγκεκριμένες εισηγήσεις υπέρ της μιας ή της άλλης προσέγγισης.
Μεταξύ άλλων οι κυριότερες εισηγήσεις περιλαμβάνουν:
Οι γυναίκες που ζητούν να υποβληθούν σε καισαρική επειδή προτιμούν αυτή τη μέθοδο τοκετού, χωρίς να υπάρχει οποιοσδήποτε ιατρικός λόγος που να την επιβάλλει, πρέπει να λαμβάνουν διεξοδική ενημέρωση και πληροφόρηση για τους κινδύνους και τα πλεονεκτήματα τόσο του φυσιολογικού τοκετού όσο και της καισαρικής.
Η επιλογή της καισαρικής λόγω επιθυμίας της μητέρας μόνον χωρίς να συντρέχει άλλη αιτία, δεν πρέπει να ενθαρρύνεται ή να προωθείται από τους μαιευτήρες. Στις περιπτώσεις που μια γυναίκα επιμένει στην επιλογή αυτή, τότε είναι απαραίτητο ο γιατρός να εξηγεί με κάθε λεπτομέρεια τα υπέρ και τα κατά, τους κινδύνους για το παιδί και για τη μητέρα, της κάθε μεθόδου   
Οι γυναίκες που προγραμματίζουν να κάνουν περισσότερα από 1 ή 2 παιδιά, δεν πρέπει να επιλέγουν την καισαρική τομή εάν δεν συντρέχει οποιοσδήποτε άλλος ιατρικός λόγος. Ο λόγος είναι διότι μια προηγούμενη καισαρική αυξάνει τον κίνδυνο για προβλήματα, ιδιαίτερα με τον πλακούντα και τη μήτρα, για μελλοντικές εγκυμοσύνες
Τα νεογέννητα παρουσιάζουν συχνότερα αναπνευστικά προβλήματα μετά από καισαρική. Είναι λοιπόν απαραίτητο η προαιρετική καισαρική λόγω επιθυμίας της μητέρας να γεννήσει έτσι, να γίνεται μόνο εάν είναι βέβαιο ότι το παιδί έχει συμπληρώσει τις 39 εβδομάδες κύησης. Στο στάδιο αυτό οι πνεύμονες του παιδιού έχουν ωριμάσει πλήρως και μπορούν να αντεπεξέλθουν
Εάν ο πόνος κατά τη φυσιολογική γέννα είναι ο κύριος λόγος για τον οποίο μια γυναίκα επιμένει στο να επιλέγει την καισαρική για να γεννήσει, τότε οι γιατροί, πρέπει να της εξηγούν τις μεθόδους που καθιστούν τη φυσιολογική γέννα πολύ πιο λίγο οδυνηρή. Από τις μεθόδους αυτές, η επισκληρίδιος αναισθησία είναι η πλέον αποτελεσματική για την αναλγησία. Δεν πρέπει ο φόβος του πόνου να αφήνεται να επηρεάζει την απόφαση της γυναίκας διότι σήμερα υπάρχουν αποτελεσματικοί τρόποι εξουδετέρωσης του πόνου κατά το φυσιολογικό τοκετό
Συνοπτικά βλέπουμε ότι δεν υπάρχουν σαφείς οδηγίες για την προαιρετική καισαρική. Δεν υπάρχει η χρυσή λύση που να ταιριάζει για όλες τις περιπτώσεις.
Το σημαντικότερο είναι κατά τη γνώμη μας να υπάρχει μια άριστη σχέση και επικοινωνία μεταξύ του γιατρού και της γυναίκας.
Η ορθή ενημέρωση της γυναίκας, η αξιολόγηση των υπέρ και κατά της κάθε περίπτωσης, θα επιτρέπουν μια πιο ισοζυγισμένη απόφαση όσον αφορά στην απόφαση της προαιρετικής καισαρικής για τον τοκετό.

Καισαρική τομή: Πότε πρέπει να γίνεται;

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Ο αριθμός των γυναικών που υποβάλλονται σε καισαρική τομή για να γεννήσουν, έχει αυξηθεί σημαντικά.
Δεν είναι ξεκάθαρο γιατί παρατηρείται αυτή η αύξηση. Είναι γεγονός ότι όλο και περισσότερες γυναίκες επιλέγουν και ζητούν να γεννήσουν με καισαρική.
Οι λόγοι που ωθούν τις γυναίκες στο να επιλέγουν την καισαρική περιλαμβάνουν το φόβο για επιπλοκές από μια φυσιολογική γέννα και την ανάγκη για καλύτερο προγραμματισμό για τη φροντίδα των άλλων παιδιών, της οικογένειας αλλά και για τις υπόλοιπες απαιτήσεις που χαρακτηρίζουν τη ζωή της σύγχρονης γυναίκας.
Επίσης  ο πόνος κατά το φυσιολογικό τοκετό και η απόσταση από το νοσοκομείο σε ορισμένες περιπτώσεις, αποτελούν κριτήριο επιλογής της καισαρικής.
Υπάρχουν βέβαια και οι καθαρά ιατρικοί, γυναικολογικοί, μαιευτικοί λόγοι για τους οποίους επιβάλλεται να γίνει η γέννα με καισαρική τομή. Σίγουρα στην εποχή μας, οι μαιευτήρες είναι πολύ περισσότερο προσεκτικοί στις επιπλοκές που δυνατόν να υπάρξουν σε μια φυσιολογική γέννα.
Οι νομικές, δικαστικές επιπτώσεις που πιθανόν να υπάρξουν λόγω μιας δύσκολης φυσιολογικής γέννας, καθιστούν την επιλογή της καισαρικής σε αριθμό περιπτώσεων μια πιο ασφαλή προσέγγιση.
Τα πιο πάνω δεδομένα περιλαμβάνονται στο σκεπτικό της απόφασης για σύσταση επιτροπής εμπειρογνωμόνων από τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας των Ηνωμένων Πολιτειών για διερεύνηση και σύσταση για το πότε πρέπει να γίνεται η καισαρική τομή.
Επισημαίνεται ότι στην εν λόγω χώρα όπου υπάρχουν αξιόπιστα στατιστικά στοιχεία, οι καισαρικές τομές χρησιμοποιούνται σήμερα για το 29% του συνόλου των γεννήσεων. Πρόκειται για ιστορικό ρεκόρ στο οποίο έχει φθάσει το ποσοστό των καισαρικών.
Από το 1996 μέχρι σήμερα παρατηρήθηκε μια αύξηση των καισαρικών κατά 40%. Πριν 10 χρόνια το ποσοστό των παιδιών που γεννιόνταν με καισαρική τομή ανερχόταν στο 20%.
Ταυτόχρονα παρατηρείται μια σημαντική αύξηση των καισαρικών σε γυναίκες που γεννούν για πρώτη φορά οι οποίες όμως έχουν χαμηλό κίνδυνο για προβλήματα τοκετού.
Κανένας δεν γνωρίζει πόσες από τις καισαρικές που διενεργούνται γίνονται ξεκάθαρα λόγω του ότι η γυναίκα το επέλεξε ενσυνείδητα, προαιρετικά, χωρίς να υπάρχει ιατρικός λόγος για αυτό.
Είναι βέβαιο ότι η καισαρική τομή είναι σωτήρια για τη ζωή του παιδιού ή και της μητέρας σε σημαντικό ποσοστό περιπτώσεων όπως:
Υποξία παιδιού που αναγνωρίζεται όταν πλησιάζει ο τοκετός
Εγκυμοσύνες ψηλού κινδύνου με δίδυμα, τρίδυμα ή περισσότερα παιδιά
Προβλήματα πλακούντα
Προηγούμενες καισαρικές, ιδιαίτερα εάν υπήρξαν 2 ή περισσότερες προηγούμενες καισαρικές
Μολύνσεις της μητέρας με ιούς που μπορούν να βλάψουν το παιδί, όπως τον HIV που προκαλεί το AIDS ή τον ιό του έρπητα κατά τις ημέρες του τοκετού. Επίσης η μόλυνση με τον ιό της ηπατίτιδας C στη μητέρα μπορεί να αποτελεί ένδειξη για καισαρική
Δυσκολία διόδου του παιδιού από το γεννητικό σύστημα της μητέρας. Για παράδειγμα όταν υπάρχει πραγματική δυσαναλογία μεταξύ του μεγέθους του κεφαλιού του παιδιού και της λεκάνης της μητέρας που δυσκολεύει την έξοδο του παιδιού 
Η θέση του παιδιού πριν από τον τοκετό στο χώρο της λεκάνης της μητέρας μπορεί να επιβάλλει την καισαρική τομή. Σε περιπτώσεις ισχιακής προβολής (το παιδί έρχεται με τα οπίσθια, τα οποία βρίσκονται προς την έξοδο της λεκάνης) ή άλλων ανώμαλων προβολών, ο μαιευτήρας είναι πιθανόν να επιλέξει την καισαρική
Εάν η μητέρα παρουσιάσει προεκλαμψία, πιθανόν να επιλεχθεί η καισαρική
Όμως η καισαρική δεν είναι μια απλή επέμβαση. Πρόκειται για σοβαρή επέμβαση στην κοιλιά της γυναίκας με τομή στη μήτρα που μπορεί να συνοδευτεί από επιπλοκές.
Οι κυριότερες επιπλοκές της καισαρικής περιλαμβάνουν:
Αιμορραγίες κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης
Λοιμώξεις, ενδομητρίτιδα που παρατηρείται περίπου σε 1 για κάθε 30 καισαρικές
Θρόμβωση, ιδιαίτερα στις μεγάλες φλέβες των κάτω μελών με κίνδυνο πνευμονικής εμβολής κατά τη φάση της ανάρρωσης από τη χειρουργική επέμβαση
Μικρή αύξηση των κινδύνων για μια μελλοντική εγκυμοσύνη που περιλαμβάνουν τον προδρομικό πλακούντα (πλακούντας που αναπτύσσεται χαμηλά στη μήτρα), αποβολή, έκτοπος εγκυμοσύνη, χαμηλό βάρος γέννησης για τα επόμενα παιδιά 
Κίνδυνος ρήξης της μήτρας κατά τη διάρκεια μιας μελλοντικής εγκυμοσύνης ή ενός μελλοντικού φυσιολογικού τοκετού 
Σε σπάνιες περιπτώσεις οι επιπλοκές αυτές της καισαρικής τομής, μπορεί να θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή της γυναίκας. Παράλληλα με κάθε καισαρική τομή στην οποία υποβάλλεται η γυναίκα, αυξάνεται ο κίνδυνος επιπλοκών για την επόμενη εγκυμοσύνη.
Μετά από μελέτη και αξιολόγηση των επιστημονικών δεδομένων που υπάρχουν για το ζήτημα, η ειδική επιτροπή εμπειρογνωμόνων δεν μπόρεσε να δώσει συγκεκριμένες εισηγήσεις υπέρ της μιας ή της άλλης προσέγγισης.
Μεταξύ άλλων οι κυριότερες εισηγήσεις περιλαμβάνουν:
Οι γυναίκες που ζητούν να υποβληθούν σε καισαρική επειδή προτιμούν αυτή τη μέθοδο τοκετού, χωρίς να υπάρχει οποιοσδήποτε ιατρικός λόγος που να την επιβάλλει, πρέπει να λαμβάνουν διεξοδική ενημέρωση και πληροφόρηση για τους κινδύνους και τα πλεονεκτήματα τόσο του φυσιολογικού τοκετού όσο και της καισαρικής.
Η επιλογή της καισαρικής λόγω επιθυμίας της μητέρας μόνον χωρίς να συντρέχει άλλη αιτία, δεν πρέπει να ενθαρρύνεται ή να προωθείται από τους μαιευτήρες. Στις περιπτώσεις που μια γυναίκα επιμένει στην επιλογή αυτή, τότε είναι απαραίτητο ο γιατρός να εξηγεί με κάθε λεπτομέρεια τα υπέρ και τα κατά, τους κινδύνους για το παιδί και για τη μητέρα, της κάθε μεθόδου   
Οι γυναίκες που προγραμματίζουν να κάνουν περισσότερα από 1 ή 2 παιδιά, δεν πρέπει να επιλέγουν την καισαρική τομή εάν δεν συντρέχει οποιοσδήποτε άλλος ιατρικός λόγος. Ο λόγος είναι διότι μια προηγούμενη καισαρική αυξάνει τον κίνδυνο για προβλήματα, ιδιαίτερα με τον πλακούντα και τη μήτρα, για μελλοντικές εγκυμοσύνες
Τα νεογέννητα παρουσιάζουν συχνότερα αναπνευστικά προβλήματα μετά από καισαρική. Είναι λοιπόν απαραίτητο η προαιρετική καισαρική λόγω επιθυμίας της μητέρας να γεννήσει έτσι, να γίνεται μόνο εάν είναι βέβαιο ότι το παιδί έχει συμπληρώσει τις 39 εβδομάδες κύησης. Στο στάδιο αυτό οι πνεύμονες του παιδιού έχουν ωριμάσει πλήρως και μπορούν να αντεπεξέλθουν
Εάν ο πόνος κατά τη φυσιολογική γέννα είναι ο κύριος λόγος για τον οποίο μια γυναίκα επιμένει στο να επιλέγει την καισαρική για να γεννήσει, τότε οι γιατροί, πρέπει να της εξηγούν τις μεθόδους που καθιστούν τη φυσιολογική γέννα πολύ πιο λίγο οδυνηρή. Από τις μεθόδους αυτές, η επισκληρίδιος αναισθησία είναι η πλέον αποτελεσματική για την αναλγησία. Δεν πρέπει ο φόβος του πόνου να αφήνεται να επηρεάζει την απόφαση της γυναίκας διότι σήμερα υπάρχουν αποτελεσματικοί τρόποι εξουδετέρωσης του πόνου κατά το φυσιολογικό τοκετό
Συνοπτικά βλέπουμε ότι δεν υπάρχουν σαφείς οδηγίες για την προαιρετική καισαρική. Δεν υπάρχει η χρυσή λύση που να ταιριάζει για όλες τις περιπτώσεις.
Το σημαντικότερο είναι κατά τη γνώμη μας να υπάρχει μια άριστη σχέση και επικοινωνία μεταξύ του γιατρού και της γυναίκας.
Η ορθή ενημέρωση της γυναίκας, η αξιολόγηση των υπέρ και κατά της κάθε περίπτωσης, θα επιτρέπουν μια πιο ισοζυγισμένη απόφαση όσον αφορά στην απόφαση της προαιρετικής καισαρικής για τον τοκετό.
Για να μείνει μια γυναίκα έγκυος είναι απαραίτητο να συμβούν μια σειρά από γεγονότα.
Το ωάριο πρέπει να αναπτυχθεί κανονικά στην ωοθήκη της γυναίκας το οποίο στη συνέχεια θα απελευθερωθεί όπως γίνεται κάθε μήνα, μέσα στη σάλπιγγα (ωορρηξία).
Το σπερματοζωάριο από τον άνδρα πρέπει να γονιμοποιήσει το ωάριο μέσα στη σάλπιγγα. Στη συνέχεια το γονιμοποιημένο ωάριο που μετακινείται από τις σάλπιγγες, πρέπει να προσδεθεί και να εμφυτευτεί στη μήτρα.
Εάν σε οποιαδήποτε φάση της διαδικασίας αυτής συμβεί κάποιο πρόβλημα, τότε προκύπτει στειρότητα.
Η στειρότητα είναι η αδυναμία ενός σεξουαλικά ενεργού ζευγαριού που δεν χρησιμοποιεί μεθόδους αντισύλληψης, να συλλάβει μετά από ένα χρόνο προσπαθειών.
Στο 40% των περιπτώσεων, τα προβλήματα στειρότητας έχουν σχέση με τη γυναίκα, στο 30% έχουν σχέση με τους άνδρες και στο 10% η αιτία είναι άγνωστη. 
Οι αιτίες στις γυναίκες
Περίπου στο 25% των περιπτώσεων το πρόβλημα της στειρότητας των γυναικών προκαλείται από ανωμαλίες της ωορρηξίας.
Οι ανωμαλίες στο ισοζύγιο της ωχρινοποιητικής ορμόνης LH και της ωοθυλακιοτρόπου ορμόνης FSH, ένας τραυματισμός ή άλλη βλάβη στην υπόφυση όπου οι πιο πάνω ορμόνες παράγονται, όγκοι της υπόφυσης, το υπερβολικό ή ακόμη το ελλιπές βάρος σώματος, είναι σε θέση να προκαλούν προβλήματα ωορρηξίας.
Άλλες ορμονικές παθολογίες που είναι σε θέση να προκαλούν πρόβλημα στειρότητας περιλαμβάνουν ανωμαλίες του θυρεοειδούς αδένα, το σύνδρομο των πολυκυστικών ωοθηκών, η πρόωρη ανεπάρκεια των ωοθηκών και κάποτε το σύνδρομο Cushing.
Άλλες αιτίες που προκαλούν στειρότητα στις γυναίκες περιλαμβάνουν:Η αύξηση της ηλικίας είναι αιτία στειρότητας στις γυναίκες διότι μειώνεται η ποσότητα και ποιότητα των ωαρίων
Τα προβλήματα του αναπαραγωγικού συστήματος που περιλαμβάνουν βλάβες ή αποφράξεις των σαλπίγγων, τις συμφύσεις, τα ινομυώματα, επιπλοκές από χειρουργικές επεμβάσεις ή μολύνσεις
Σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα όπως τα χλαμύδια και η γονόρροια
Παθήσεις όπως η δρεπανοκυτταρική αναιμία, το AIDS και νεφρικές νόσοι
Φάρμακα όπως τα αντικαταθλιπτικά, τα ηρεμιστικά, οι αναστολείς των καναλιών ασβεστίου, τα ναρκωτικά και η χημειοθεραπεία
Η έκθεση στην ακτινοβολία (όπως για παράδειγμα εάν οι ωοθήκες εκτεθούν σε ακτινοθεραπεία), στο μόλυβδο, εντομοκτόνα και τοξικά αέρια
Η διάγνωση της στειρότητας στις γυναίκες
Το ατομικό ιστορικό της γυναίκας που περιλαμβάνει αναφορά σε ενδεχόμενες ανωμαλίες της περιόδου, ασθένειες που έχει περάσει η γυναίκα, σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα, χειρουργικές επεμβάσεις. Επίσης εξετάζονται οι θεραπείες τις οποίες λαμβάνει ή έλαβε η γυναίκα και κατά πόσο έχει εκτεθεί σε τοξικούς παράγοντες.
Η γυναικολογική εξέταση ακολουθεί τη λήψη του ιστορικού και τη γενική κλινική εξέταση. Εξετάζεται κατά πόσο η ανατομική κατάσταση του γυναικείου αναπαραγωγικού συστήματος είναι κανονική. Γίνονται εξετάσεις αίματος οι οποίες μεταξύ άλλων διερευνούν την ορμονική κατάσταση της γυναίκας.
Επίσης είναι απαραίτητο να διερευνάται και η κατάσταση του συζύγου ή συντρόφου της γυναίκας. Το ιατρικό ιστορικό και η ανάλυση του σπέρματος του ανδρός μπορούν να δώσουν σημαντικές πληροφορίες για την αιτία της στειρότητας.
Η θεραπεία της στειρότητας στις γυναίκες
Η αντιμετώπιση εξαρτάται από την αιτία. Επίσης σημαντικοί παράγοντες της θεραπείας είναι η διάρκεια της στειρότητας και η ηλικία της γυναίκας.
Υπάρχουν βασικά δύο κατηγορίες αντιμετώπισης. Η πρώτη είναι η αποκατάσταση της γονιμότητας με τη βοήθεια φαρμάκων ή της χειρουργικής. Η δεύτερη κατηγορία είναι οι μέθοδοι τεχνητής αναπαραγωγής (ιατρική υποβοήθηση στην ανθρώπινη αναπαραγωγή).
Τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για προβλήματα ωορρηξίας περιλαμβάνουν την κλομιφένη (clomiphene citrate), τις ενέσεις FSH και LH. Η θεραπεία αυτή μπορεί επίσης να χορηγηθεί μαζί με την τοποθέτηση σπερματοζωάριων στην κοιλότητα της μήτρας (ενδομητρική σπερματέγχυση).
Η χειρουργική προσέγγιση ενδείκνυται όταν υπάρχουν προβλήματα απόφραξης των σαλπίγγων ή ενδομητρίωση.
Οι τεχνικές της ιατρικώς υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, περιλαμβάνουν τη δωρεά ωαρίων και εμβρύων, την εξωσωματική γονιμοποίηση και την ενδοωαριακή τοποθέτηση σπερματοζωαρίων.

Η στειρότητα στις γυναίκες

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Για να μείνει μια γυναίκα έγκυος είναι απαραίτητο να συμβούν μια σειρά από γεγονότα.
Το ωάριο πρέπει να αναπτυχθεί κανονικά στην ωοθήκη της γυναίκας το οποίο στη συνέχεια θα απελευθερωθεί όπως γίνεται κάθε μήνα, μέσα στη σάλπιγγα (ωορρηξία).
Το σπερματοζωάριο από τον άνδρα πρέπει να γονιμοποιήσει το ωάριο μέσα στη σάλπιγγα. Στη συνέχεια το γονιμοποιημένο ωάριο που μετακινείται από τις σάλπιγγες, πρέπει να προσδεθεί και να εμφυτευτεί στη μήτρα.
Εάν σε οποιαδήποτε φάση της διαδικασίας αυτής συμβεί κάποιο πρόβλημα, τότε προκύπτει στειρότητα.
Η στειρότητα είναι η αδυναμία ενός σεξουαλικά ενεργού ζευγαριού που δεν χρησιμοποιεί μεθόδους αντισύλληψης, να συλλάβει μετά από ένα χρόνο προσπαθειών.
Στο 40% των περιπτώσεων, τα προβλήματα στειρότητας έχουν σχέση με τη γυναίκα, στο 30% έχουν σχέση με τους άνδρες και στο 10% η αιτία είναι άγνωστη. 
Οι αιτίες στις γυναίκες
Περίπου στο 25% των περιπτώσεων το πρόβλημα της στειρότητας των γυναικών προκαλείται από ανωμαλίες της ωορρηξίας.
Οι ανωμαλίες στο ισοζύγιο της ωχρινοποιητικής ορμόνης LH και της ωοθυλακιοτρόπου ορμόνης FSH, ένας τραυματισμός ή άλλη βλάβη στην υπόφυση όπου οι πιο πάνω ορμόνες παράγονται, όγκοι της υπόφυσης, το υπερβολικό ή ακόμη το ελλιπές βάρος σώματος, είναι σε θέση να προκαλούν προβλήματα ωορρηξίας.
Άλλες ορμονικές παθολογίες που είναι σε θέση να προκαλούν πρόβλημα στειρότητας περιλαμβάνουν ανωμαλίες του θυρεοειδούς αδένα, το σύνδρομο των πολυκυστικών ωοθηκών, η πρόωρη ανεπάρκεια των ωοθηκών και κάποτε το σύνδρομο Cushing.
Άλλες αιτίες που προκαλούν στειρότητα στις γυναίκες περιλαμβάνουν:Η αύξηση της ηλικίας είναι αιτία στειρότητας στις γυναίκες διότι μειώνεται η ποσότητα και ποιότητα των ωαρίων
Τα προβλήματα του αναπαραγωγικού συστήματος που περιλαμβάνουν βλάβες ή αποφράξεις των σαλπίγγων, τις συμφύσεις, τα ινομυώματα, επιπλοκές από χειρουργικές επεμβάσεις ή μολύνσεις
Σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα όπως τα χλαμύδια και η γονόρροια
Παθήσεις όπως η δρεπανοκυτταρική αναιμία, το AIDS και νεφρικές νόσοι
Φάρμακα όπως τα αντικαταθλιπτικά, τα ηρεμιστικά, οι αναστολείς των καναλιών ασβεστίου, τα ναρκωτικά και η χημειοθεραπεία
Η έκθεση στην ακτινοβολία (όπως για παράδειγμα εάν οι ωοθήκες εκτεθούν σε ακτινοθεραπεία), στο μόλυβδο, εντομοκτόνα και τοξικά αέρια
Η διάγνωση της στειρότητας στις γυναίκες
Το ατομικό ιστορικό της γυναίκας που περιλαμβάνει αναφορά σε ενδεχόμενες ανωμαλίες της περιόδου, ασθένειες που έχει περάσει η γυναίκα, σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα, χειρουργικές επεμβάσεις. Επίσης εξετάζονται οι θεραπείες τις οποίες λαμβάνει ή έλαβε η γυναίκα και κατά πόσο έχει εκτεθεί σε τοξικούς παράγοντες.
Η γυναικολογική εξέταση ακολουθεί τη λήψη του ιστορικού και τη γενική κλινική εξέταση. Εξετάζεται κατά πόσο η ανατομική κατάσταση του γυναικείου αναπαραγωγικού συστήματος είναι κανονική. Γίνονται εξετάσεις αίματος οι οποίες μεταξύ άλλων διερευνούν την ορμονική κατάσταση της γυναίκας.
Επίσης είναι απαραίτητο να διερευνάται και η κατάσταση του συζύγου ή συντρόφου της γυναίκας. Το ιατρικό ιστορικό και η ανάλυση του σπέρματος του ανδρός μπορούν να δώσουν σημαντικές πληροφορίες για την αιτία της στειρότητας.
Η θεραπεία της στειρότητας στις γυναίκες
Η αντιμετώπιση εξαρτάται από την αιτία. Επίσης σημαντικοί παράγοντες της θεραπείας είναι η διάρκεια της στειρότητας και η ηλικία της γυναίκας.
Υπάρχουν βασικά δύο κατηγορίες αντιμετώπισης. Η πρώτη είναι η αποκατάσταση της γονιμότητας με τη βοήθεια φαρμάκων ή της χειρουργικής. Η δεύτερη κατηγορία είναι οι μέθοδοι τεχνητής αναπαραγωγής (ιατρική υποβοήθηση στην ανθρώπινη αναπαραγωγή).
Τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για προβλήματα ωορρηξίας περιλαμβάνουν την κλομιφένη (clomiphene citrate), τις ενέσεις FSH και LH. Η θεραπεία αυτή μπορεί επίσης να χορηγηθεί μαζί με την τοποθέτηση σπερματοζωάριων στην κοιλότητα της μήτρας (ενδομητρική σπερματέγχυση).
Η χειρουργική προσέγγιση ενδείκνυται όταν υπάρχουν προβλήματα απόφραξης των σαλπίγγων ή ενδομητρίωση.
Οι τεχνικές της ιατρικώς υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, περιλαμβάνουν τη δωρεά ωαρίων και εμβρύων, την εξωσωματική γονιμοποίηση και την ενδοωαριακή τοποθέτηση σπερματοζωαρίων.
Δύο ασθενείς με μελάνωμα στο τελικό στάδιο απαλλάχθηκαν από τον καρκίνο όταν οι γιατροί απομόνωσαν από το αίμα τους ειδικά κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος και τα τροποποίησαν γενετικά ώστε να επιτίθενται στους όγκους.
Δεκαπέντε άλλοι εθελοντές στους οποίους δοκιμάστηκε η μέθοδος δεν έδειξαν βελτίωση. Ωστόσο το πειραματικό πρωτόκολλο θα μπορούσε να τελειοποιηθεί ώστε να προσφέρει σε κάθε ασθενή μακράς διαρκείας προστασία από τον καρκίνο, γράφουν οι ερευνητές στο περιοδικό Science.
Το αμερικανικό Εθνικό Ινστιτούτο Καρκίνου, όπου πραγματοποιήθηκε η μελέτη, χαρακτηρίζει τα αποτελέσματα την πρώτη πραγματική επιτυχία της γονιδιακής θεραπείας στην καταπολέμηση του καρκίνου.
Η τακτική της εισαγωγής επιπλέον γονιδίων στον οργανισμό των ασθενών θεωρήθηκε παλαιότερα η πλέον υποσχόμενη προσέγγιση για την αντιμετώπιση πληθώρας ασθενειών. Η αισιοδοξία μετριάστηκε από τις σοβαρές παρενέργειες που εμφανίστηκαν σε ορισμένες μελέτες, με χαρακτηριστικότερη περίπτωση δύο παιδιά από τη Γαλλία που θεραπεύτηκαν από θανατηφόρο, κληρονομική ασθένεια του ανοσοποιητικού συστήματος, αργότερα όμως εμφάνισαν λευχαιμία.
Στην τελευταία έρευνα, οι δύο ασθενείς παραμένουν απαλλαγμένοι από τον καρκίνο και υγιείς σχεδόν δύο χρόνια μετά τη θεραπεία. Αρχικά οι γιατροί τους έδιναν μόνο τρεις με έξι μήνες ζωής.
Τροποποιημένα Τ-κύτταρα
Η γονιδιακή θεραπεία βασίστηκε στα Τ-κύτταρα, λευκά αιμοσφαίρια τα οποία εξοντώνουν μικρόβια και άλλα ξένα σώματα. Το 2002, Δρ Στίβεν Ρόσενμπεργκ και οι συνεργάτες του είχαν μια σημαντική επιτυχία: Απομόνωσαν από ορισμένους ασθενείς με μελάνωμα Τ-κύτταρα τα οποία αναγνώριζαν και κατέστρεφαν τους όγκους. Όταν τα κύτταρα αυτά καλλιεργήθηκαν σε μεγάλους αριθμούς στο εργαστήριο και μεταφέρθηκαν πίσω στον οργανισμό των ασθενών, ο καρκίνος υποχώρησε.
Φαίνεται ότι Τ-κύτταρα που αναγνωρίζουν τους όγκους υπάρχουν στον οργανισμό πολλών ασθενών, δεν είναι όμως αρκετά ώστε να τους εξαλείψουν.
Αυτή τη φορά, ο Ρόσενμπεργκ αποφάσισε να δημιουργήσει τέτοια κύτταρα από το μηδέν. Απομόνωσε από τους εθελοντές κανονικά Τ-κύτταρα, τα οποία στη συνέχεια μόλυνε με έναν ιό που χρησιμοποιείται για την εισαγωγή ξένων γονιδίων. Χάρη στα επιπλέον γονίδια, τα λευκά αιμοσφαίρια παράγουν υποδοχείς που συνδέονται πάνω στα καρκινικά κύτταρα και τα αναγνωρίζουν ως στόχους.
Σε 15 από τους 17 ασθενείς τα Τ-κύτταρα εδραιώθηκαν και πολλαπλασιάστηκαν αργά τους επόμενους μήνες. Μόνο σε δύο όμως εξόντωσαν τον καρκίνο.
Αν και το ποσοστό αποτυχίας ήταν υψηλό, τα συμπεράσματα θεωρούνται θριαμβευτικά. Η μέθοδος επιδέχεται βελτιώσεων σε πολλά επίπεδα, για παράδειγμα στην επιλογή κατάλληλων Τ-κυττάρων και κατάλληλων υποδοχέων.

Η υγεία μας

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Δύο ασθενείς με μελάνωμα στο τελικό στάδιο απαλλάχθηκαν από τον καρκίνο όταν οι γιατροί απομόνωσαν από το αίμα τους ειδικά κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος και τα τροποποίησαν γενετικά ώστε να επιτίθενται στους όγκους.
Δεκαπέντε άλλοι εθελοντές στους οποίους δοκιμάστηκε η μέθοδος δεν έδειξαν βελτίωση. Ωστόσο το πειραματικό πρωτόκολλο θα μπορούσε να τελειοποιηθεί ώστε να προσφέρει σε κάθε ασθενή μακράς διαρκείας προστασία από τον καρκίνο, γράφουν οι ερευνητές στο περιοδικό Science.
Το αμερικανικό Εθνικό Ινστιτούτο Καρκίνου, όπου πραγματοποιήθηκε η μελέτη, χαρακτηρίζει τα αποτελέσματα την πρώτη πραγματική επιτυχία της γονιδιακής θεραπείας στην καταπολέμηση του καρκίνου.
Η τακτική της εισαγωγής επιπλέον γονιδίων στον οργανισμό των ασθενών θεωρήθηκε παλαιότερα η πλέον υποσχόμενη προσέγγιση για την αντιμετώπιση πληθώρας ασθενειών. Η αισιοδοξία μετριάστηκε από τις σοβαρές παρενέργειες που εμφανίστηκαν σε ορισμένες μελέτες, με χαρακτηριστικότερη περίπτωση δύο παιδιά από τη Γαλλία που θεραπεύτηκαν από θανατηφόρο, κληρονομική ασθένεια του ανοσοποιητικού συστήματος, αργότερα όμως εμφάνισαν λευχαιμία.
Στην τελευταία έρευνα, οι δύο ασθενείς παραμένουν απαλλαγμένοι από τον καρκίνο και υγιείς σχεδόν δύο χρόνια μετά τη θεραπεία. Αρχικά οι γιατροί τους έδιναν μόνο τρεις με έξι μήνες ζωής.
Τροποποιημένα Τ-κύτταρα
Η γονιδιακή θεραπεία βασίστηκε στα Τ-κύτταρα, λευκά αιμοσφαίρια τα οποία εξοντώνουν μικρόβια και άλλα ξένα σώματα. Το 2002, Δρ Στίβεν Ρόσενμπεργκ και οι συνεργάτες του είχαν μια σημαντική επιτυχία: Απομόνωσαν από ορισμένους ασθενείς με μελάνωμα Τ-κύτταρα τα οποία αναγνώριζαν και κατέστρεφαν τους όγκους. Όταν τα κύτταρα αυτά καλλιεργήθηκαν σε μεγάλους αριθμούς στο εργαστήριο και μεταφέρθηκαν πίσω στον οργανισμό των ασθενών, ο καρκίνος υποχώρησε.
Φαίνεται ότι Τ-κύτταρα που αναγνωρίζουν τους όγκους υπάρχουν στον οργανισμό πολλών ασθενών, δεν είναι όμως αρκετά ώστε να τους εξαλείψουν.
Αυτή τη φορά, ο Ρόσενμπεργκ αποφάσισε να δημιουργήσει τέτοια κύτταρα από το μηδέν. Απομόνωσε από τους εθελοντές κανονικά Τ-κύτταρα, τα οποία στη συνέχεια μόλυνε με έναν ιό που χρησιμοποιείται για την εισαγωγή ξένων γονιδίων. Χάρη στα επιπλέον γονίδια, τα λευκά αιμοσφαίρια παράγουν υποδοχείς που συνδέονται πάνω στα καρκινικά κύτταρα και τα αναγνωρίζουν ως στόχους.
Σε 15 από τους 17 ασθενείς τα Τ-κύτταρα εδραιώθηκαν και πολλαπλασιάστηκαν αργά τους επόμενους μήνες. Μόνο σε δύο όμως εξόντωσαν τον καρκίνο.
Αν και το ποσοστό αποτυχίας ήταν υψηλό, τα συμπεράσματα θεωρούνται θριαμβευτικά. Η μέθοδος επιδέχεται βελτιώσεων σε πολλά επίπεδα, για παράδειγμα στην επιλογή κατάλληλων Τ-κυττάρων και κατάλληλων υποδοχέων.
Μέχρι σήμερα γνωρίζαμε πολύ καλά ότι η παχυσαρκία μπορεί να προκαλεί διαβήτη, καρκίνο, πόνους στην πλάτη, ψηλή πίεση και καρδιοπάθειες.
Τώρα όμως τα νέα δεδομένα που δείχνουν ότι η σεξουαλική ζωή επηρεάζεται πολύ αρνητικά από το υπερβολικό βάρος και την παχυσαρκία, σίγουρα δεν θα περάσουν απαρατήρητα.
Η παχυσαρκία βλάπτει τη σεξουαλική ζωή τόσο των ανδρών όσο και των γυναικών. Μειώνει τη σεξουαλική ορμή, τη διάθεση για σεξ, την απόλαυση, τη συχνότητα και δυσχεραίνει μηχανικά τη συνουσία.
Περίπου 1.200 παχύσαρκοι ασθενείς που παρακολουθούνταν στο Ιατρικό Κέντρο του πανεπιστημίου Duke, αξιολογήθηκαν για θέματα σχετικά με την ποιότητα της ζωής τους. Τα αποτελέσματα τους συγκρίθηκαν με αυτά ατόμων κανονικού βάρους.
Που οφείλεται η αρνητική επίδραση των περιττών κιλών, του υπερβολικού βάρους και της παχυσαρκίας στη σεξουαλική ζωή;
Η απάντηση δεν είναι εύκολη. Το πρόβλημα είναι σύνθετο. Οι ψυχολογικοί παράγοντες περιλαμβάνουν την αντίληψη της σωματικής εικόνας. Οι μηχανικοί παράγοντες σχετίζονται με τις δυσκολίες λόγω μεγέθους του σώματος.
Το λίπος παράγει ουσίες και λειτουργεί ως ενδοκρινής αδένας και υπάρχουν υποψίες ότι οι εν λόγω ουσίες πιθανόν να καταστέλλουν τη διάθεση για σεξ.
Η παχυσαρκία μπορεί να συνοδεύεται από καρδιακά προβλήματα, αγγειακά προβλήματα, μειωμένη αντοχή και είναι δυνατόν η συμβολή διαφόρων παραγόντων ταυτόχρονα να δημιουργούν αρνητικές συνθήκες για σεξουαλική δραστηριότητα.
Σίγουρα αρκετά είναι εικασίες και δεν γνωρίζουμε καλά το τι ευθύνεται για τις αρνητικές επιδράσεις της παχυσαρκίας στο σεξ. Θα χρειαστούν και άλλες μελέτες για να κατανοήσουμε τις διαφορές στο σεξ μεταξύ ανθρώπων κανονικού βάρους και παχύσαρκων ή υπέρβαρων.
Αναμένοντας όμως θα πρέπει να διαλέξουμε: Μειωμένη σεξουαλική ζωή και ικανοποίηση ή κανονικό βάρος σώματος; Η απάντηση μπορεί να είναι αυτονόητη αλλά η αποφυγή λήψης περιττών κιλών και λίπους με διατήρηση ενός κανονικού βάρους σώματος, δεν είναι εύκολη υπόθεση.
Βέβαια γνωρίζοντας τώρα ότι εκτός από όλα τα άλλα το υπερβολικό λίπος, μπορεί να καταστρέφει τη σεξουαλική μας ζωή, είναι ένα ισχυρό μήνυμα για να κάνουμε ότι μπορούμε για να έχουμε ένα κανονικό βάρος σώματος. 

Η παχυσαρκία βλάπτει σοβαρά τη σεξουαλική ζωή

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Μέχρι σήμερα γνωρίζαμε πολύ καλά ότι η παχυσαρκία μπορεί να προκαλεί διαβήτη, καρκίνο, πόνους στην πλάτη, ψηλή πίεση και καρδιοπάθειες.
Τώρα όμως τα νέα δεδομένα που δείχνουν ότι η σεξουαλική ζωή επηρεάζεται πολύ αρνητικά από το υπερβολικό βάρος και την παχυσαρκία, σίγουρα δεν θα περάσουν απαρατήρητα.
Η παχυσαρκία βλάπτει τη σεξουαλική ζωή τόσο των ανδρών όσο και των γυναικών. Μειώνει τη σεξουαλική ορμή, τη διάθεση για σεξ, την απόλαυση, τη συχνότητα και δυσχεραίνει μηχανικά τη συνουσία.
Περίπου 1.200 παχύσαρκοι ασθενείς που παρακολουθούνταν στο Ιατρικό Κέντρο του πανεπιστημίου Duke, αξιολογήθηκαν για θέματα σχετικά με την ποιότητα της ζωής τους. Τα αποτελέσματα τους συγκρίθηκαν με αυτά ατόμων κανονικού βάρους.
Που οφείλεται η αρνητική επίδραση των περιττών κιλών, του υπερβολικού βάρους και της παχυσαρκίας στη σεξουαλική ζωή;
Η απάντηση δεν είναι εύκολη. Το πρόβλημα είναι σύνθετο. Οι ψυχολογικοί παράγοντες περιλαμβάνουν την αντίληψη της σωματικής εικόνας. Οι μηχανικοί παράγοντες σχετίζονται με τις δυσκολίες λόγω μεγέθους του σώματος.
Το λίπος παράγει ουσίες και λειτουργεί ως ενδοκρινής αδένας και υπάρχουν υποψίες ότι οι εν λόγω ουσίες πιθανόν να καταστέλλουν τη διάθεση για σεξ.
Η παχυσαρκία μπορεί να συνοδεύεται από καρδιακά προβλήματα, αγγειακά προβλήματα, μειωμένη αντοχή και είναι δυνατόν η συμβολή διαφόρων παραγόντων ταυτόχρονα να δημιουργούν αρνητικές συνθήκες για σεξουαλική δραστηριότητα.
Σίγουρα αρκετά είναι εικασίες και δεν γνωρίζουμε καλά το τι ευθύνεται για τις αρνητικές επιδράσεις της παχυσαρκίας στο σεξ. Θα χρειαστούν και άλλες μελέτες για να κατανοήσουμε τις διαφορές στο σεξ μεταξύ ανθρώπων κανονικού βάρους και παχύσαρκων ή υπέρβαρων.
Αναμένοντας όμως θα πρέπει να διαλέξουμε: Μειωμένη σεξουαλική ζωή και ικανοποίηση ή κανονικό βάρος σώματος; Η απάντηση μπορεί να είναι αυτονόητη αλλά η αποφυγή λήψης περιττών κιλών και λίπους με διατήρηση ενός κανονικού βάρους σώματος, δεν είναι εύκολη υπόθεση.
Βέβαια γνωρίζοντας τώρα ότι εκτός από όλα τα άλλα το υπερβολικό λίπος, μπορεί να καταστρέφει τη σεξουαλική μας ζωή, είναι ένα ισχυρό μήνυμα για να κάνουμε ότι μπορούμε για να έχουμε ένα κανονικό βάρος σώματος. 
Η κλωνοποίηση του ανθρώπου εκτός από τα ηθικά προβλήματα που δημιουργεί, περιέχει και σοβαρούς κινδύνους τόσο για την υγεία του νέου κλωνοποιημένου οργανισμού όσο και τη μητέρα που θα εγκυμονήσει.
Η κλωνοποίηση των ζώων έδειξε ότι η διαδικασία που χρησιμοποιείται είναι ανεπαρκής.
Για κάθε 100 δοκιμές για παραγωγή ενός νέου κλωνοποιημένου οργανισμού, πετυχαίνουν μόνο οι 2. Από τις κυήσεις που θα προκύψουν από τις πετυχημένες προσπάθειες, μόνο ένα μικρό ποσοστό θα επιβιώσει μετά την γέννηση.
Το ποσοστό των κλωνοποιημένων ζώων που επιβιώνουν μετά από τη περιγεννητική περίοδο είναι πολύ μικρό. Ακόμη και στον τομέα της κλωνοποίησης των ζώων, δεν προβλέπεται ότι θα λυθούν τα προβλήματα αυτά στο σύντομο μέλλον.
Οι κίνδυνοι για το κλωνοποιημένο ζώο δεν έχουν σχέση μόνο με τα προβλήματα κατά τον τοκετό.
Οι συχνότερες ανωμαλίες που έχουν περιγραφεί σε κλωνοποιημένα ζώα είναι οι ακόλουθες:
Τα ζώα αυτά έχουν συνήθως πολύ μεγάλο μέγεθος κατά το εμβρυϊκό στάδιο
Έχουν προβλήματα στον πλακούντα
Σοβαρά προβλήματα στους πνεύμονες και στην καρδία
Ανωμαλίες του εγκεφάλου
Ανωμαλίες των νεφρών
Ανωμαλίες του ανοσοποιητικού συστήματος που αποτελεί το βασικό σύστημα άμυνας του οργανισμού
Παρά το γεγονός ότι στα ζώα είναι δύσκολο να τεκμηριωθούν, εντούτοις έχουν παρατηρηθεί αλλαγές στη συμπεριφορά και στη ψυχολογία των κλωνοποιημένων ζώων
Εκτός από τους κινδύνους για το νέο οργανισμό, έχουν παρατηρηθεί και πολλοί θάνατοι στα ζώα τα οποία έχουν προσφέρει τη μήτρα τους, για την ανάπτυξη και γέννηση του κλωνοποιημένου οργανισμού.
Με βάση λοιπόν τα δεδομένα αυτά, τίθεται εύλογα το ερώτημα κατά πόσο η ανθρωπότητα είναι έτοιμη να δεχθεί τους κινδύνους αυτούς για τις γυναίκες και τα παιδιά.
Θα θέλαμε να βλέπουμε αυξημένους εμβρυϊκούς θανάτους, νεογέννητα με σοβαρά αναπνευστικά και καρδιακά προβλήματα, ανωμαλίες του εγκεφάλου ή των νεφρών, παιδιά να πεθαίνουν λόγω συγγενών ανωμαλιών και μητέρες να πεθαίνουν απροσδόκητα;
Οι περισσότεροι ειδικοί θεωρούν ότι δεν είμαστε έτοιμοι να προχωρήσουμε σε κλωνοποίηση ανθρώπων για σκοπούς αναπαραγωγής. Για τους λόγους αυτούς σε πολλές χώρες δεν επιτρέπεται η διεξαγωγή πειραμάτων κλωνοποίησης για σκοπούς αναπαραγωγής στον άνθρωπο.
Οι λόγοι για τους οποίους παρατηρούνται όλες αυτές οι σοβαρές ανωμαλίες στον κλώνο και στη μητέρα, οφείλονται σε ανωμαλίες που δημιουργούνται στο DNA του σωματικού κυττάρου που χρησιμοποιείται για σκοπούς πυρηνικής μεταμόσχευσης.
Στην κλωνοποίηση για σκοπούς αναπαραγωγής, ο πυρήνας ενός σωματικού κυττάρου από ένα οργανισμό, αφαιρείται και μεταμοσχεύεται σε ένα ωάριο από το οποίο πρωτύτερα, έχει αφαιρεθεί ο δικός του πυρήνας. Η διαδικασία αυτή ονομάζεται πυρηνική μεταμόσχευση.
Στη συνέχεια το νέο τροποποιημένο ωάριο, αφού υποβληθεί σε μια τεχνική που δραστηριοποιεί το DNA (τεχνική με χρήση ηλεκτρικού ρεύματος ή χημικού διαλύματος), εμφυτεύεται στη μήτρα ενός θηλυκού ζώου. Εκεί πολλαπλασιάζεται, δημιουργεί το βλαστοκύστη, μετά το έμβρυο και μπορεί να οδηγήσει στη γέννηση ενός κλώνου.
Οι ειδικοί πιστεύουν ότι οι γενεσιουργές ανωμαλίες, προκύπτουν κατά τη διαδικασία δραστηριοποίησης του DNA του δότη.
Επειδή δεν γίνεται η φυσιολογική ωρίμανση που παρατηρείται στα σπερματοζωάρια και στα ωάρια (γαμετογένεση), ορισμένες αναγκαίες επεξεργασίες που γίνονται στο DNA (genetic reprogramming, DNA methylation ) δεν λαμβάνουν χώρα όπως θα έπρεπε με αποτέλεσμα τις πολλαπλές ανωμαλίες που παρατηρούνται.
Κάποιοι πιθανόν να θέσουν το ερώτημα: Υπάρχει τρόπος ανίχνευσης των ανωμαλιών στο κλωνοποιημένο έμβρυο, ούτως ώστε να προλαμβάνονται τα προβλήματα της κλωνοποίησης;
Η απάντηση είναι όχι. Με τις τεχνικές που διαθέτουμε σήμερα, αυτό είναι αδύνατο.
Με βάση τα πιο πάνω στοιχεία γίνεται εύκολα κατανοητό ότι οι κίνδυνοι της κλωνοποίησης στον άνθρωπο είναι μεγάλοι. Ένα τέτοιο εγχείρημα θα μπορούσε να δημιουργήσει σωρεία αποτυχιών με θανάτους νεογνών, πολλών συγγενών ανωμαλιών σε παιδιά και ακόμη θανάτων των γυναικών που θα γεννούσαν τους κλώνους.
Οι αποτυχίες αυτές μπορούν να δημιουργήσουν ένα πολύ αρνητικό κλίμα εναντίον της γενετικής επιστήμης. Παράλληλα θα σταματούσε και τις εξελίξεις σε ένα άλλο τομέα, στον τομέα της θεραπευτικής κλωνοποίησης.
Η θεραπευτική κλωνοποίηση, σε αντίθεση με την κλωνοποίηση για σκοπούς αναπαραγωγής, χρησιμοποιεί τον κλώνο που δημιουργείται με τις ίδιες τεχνικές (πυρηνική μεταμόσχευση) μόνο μέχρι το στάδιο του βλαστοκύστη.
Όταν δημιουργηθεί το κλωνοποινημένο ωάριο, οι επιστήμονες κατά τη θεραπευτική κλωνοποίηση το αφήνουν  να εξελιχθεί μόνο μέχρι το στάδιο του βλαστοκύστη και δεν το εμφυτεύουν σε μήτρα.
Στο στάδιο του βλαστοκύστη, λαμβάνουν τα κύτταρα τα οποία ονομάζονται αρχέγονα πολυδύναμα εμβρυϊκά κύτταρα και τα καλλιεργούν. Με ειδικές τροποποιήσεις, τουλάχιστο θεωρητικά, τα κύτταρα αυτά μπορούν να εξελιχθούν σε κύτταρα οποιασδήποτε μορφής (καρδίας, εγκεφάλου, νεφρών, κλπ)
Τα κύτταρα αυτά θα μπορούσαν να είναι πολύτιμα για θεραπείες ασθενών με σοβαρές παθήσεις διαφόρων συστημάτων του οργανισμού (νευρικό, καρδιακό, νεφρικό, ανοσοποιητικό, κλπ).
Συμπερασματικά θα τελειώσουμε τονίζοντας ότι, η κλωνοποίηση για σκοπούς αναπαραγωγής εμπεριέχει πολλούς βιολογικούς κινδύνους για το νέο οργανισμό και τη μητέρα του, όπως επίσης και άλυτα ηθικά προβλήματα.
Σε αντίθεση η θεραπευτική κλωνοποίηση, προσφέρει σημαντικές δυνατότητες ίασης σοβαρών ασθενειών με τη χρήση κλωνοποιημένων  αρχέγονων κυττάρων.
Δεν πρέπει λοιπόν οι βεβιασμένες και ίσως επιπόλαιες προσπάθειες για αναπαραγωγική κλωνοποίηση, να δημιουργήσουν τέτοια σοβαρά προβλήματα που να αποτελέσουν κατασταλτικό παράγοντα για την ανάπτυξη της θεραπευτικής κλωνοποίησης.

Η κλωνοποίηση και οι κίνδυνοι της

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Η κλωνοποίηση του ανθρώπου εκτός από τα ηθικά προβλήματα που δημιουργεί, περιέχει και σοβαρούς κινδύνους τόσο για την υγεία του νέου κλωνοποιημένου οργανισμού όσο και τη μητέρα που θα εγκυμονήσει.
Η κλωνοποίηση των ζώων έδειξε ότι η διαδικασία που χρησιμοποιείται είναι ανεπαρκής.
Για κάθε 100 δοκιμές για παραγωγή ενός νέου κλωνοποιημένου οργανισμού, πετυχαίνουν μόνο οι 2. Από τις κυήσεις που θα προκύψουν από τις πετυχημένες προσπάθειες, μόνο ένα μικρό ποσοστό θα επιβιώσει μετά την γέννηση.
Το ποσοστό των κλωνοποιημένων ζώων που επιβιώνουν μετά από τη περιγεννητική περίοδο είναι πολύ μικρό. Ακόμη και στον τομέα της κλωνοποίησης των ζώων, δεν προβλέπεται ότι θα λυθούν τα προβλήματα αυτά στο σύντομο μέλλον.
Οι κίνδυνοι για το κλωνοποιημένο ζώο δεν έχουν σχέση μόνο με τα προβλήματα κατά τον τοκετό.
Οι συχνότερες ανωμαλίες που έχουν περιγραφεί σε κλωνοποιημένα ζώα είναι οι ακόλουθες:
Τα ζώα αυτά έχουν συνήθως πολύ μεγάλο μέγεθος κατά το εμβρυϊκό στάδιο
Έχουν προβλήματα στον πλακούντα
Σοβαρά προβλήματα στους πνεύμονες και στην καρδία
Ανωμαλίες του εγκεφάλου
Ανωμαλίες των νεφρών
Ανωμαλίες του ανοσοποιητικού συστήματος που αποτελεί το βασικό σύστημα άμυνας του οργανισμού
Παρά το γεγονός ότι στα ζώα είναι δύσκολο να τεκμηριωθούν, εντούτοις έχουν παρατηρηθεί αλλαγές στη συμπεριφορά και στη ψυχολογία των κλωνοποιημένων ζώων
Εκτός από τους κινδύνους για το νέο οργανισμό, έχουν παρατηρηθεί και πολλοί θάνατοι στα ζώα τα οποία έχουν προσφέρει τη μήτρα τους, για την ανάπτυξη και γέννηση του κλωνοποιημένου οργανισμού.
Με βάση λοιπόν τα δεδομένα αυτά, τίθεται εύλογα το ερώτημα κατά πόσο η ανθρωπότητα είναι έτοιμη να δεχθεί τους κινδύνους αυτούς για τις γυναίκες και τα παιδιά.
Θα θέλαμε να βλέπουμε αυξημένους εμβρυϊκούς θανάτους, νεογέννητα με σοβαρά αναπνευστικά και καρδιακά προβλήματα, ανωμαλίες του εγκεφάλου ή των νεφρών, παιδιά να πεθαίνουν λόγω συγγενών ανωμαλιών και μητέρες να πεθαίνουν απροσδόκητα;
Οι περισσότεροι ειδικοί θεωρούν ότι δεν είμαστε έτοιμοι να προχωρήσουμε σε κλωνοποίηση ανθρώπων για σκοπούς αναπαραγωγής. Για τους λόγους αυτούς σε πολλές χώρες δεν επιτρέπεται η διεξαγωγή πειραμάτων κλωνοποίησης για σκοπούς αναπαραγωγής στον άνθρωπο.
Οι λόγοι για τους οποίους παρατηρούνται όλες αυτές οι σοβαρές ανωμαλίες στον κλώνο και στη μητέρα, οφείλονται σε ανωμαλίες που δημιουργούνται στο DNA του σωματικού κυττάρου που χρησιμοποιείται για σκοπούς πυρηνικής μεταμόσχευσης.
Στην κλωνοποίηση για σκοπούς αναπαραγωγής, ο πυρήνας ενός σωματικού κυττάρου από ένα οργανισμό, αφαιρείται και μεταμοσχεύεται σε ένα ωάριο από το οποίο πρωτύτερα, έχει αφαιρεθεί ο δικός του πυρήνας. Η διαδικασία αυτή ονομάζεται πυρηνική μεταμόσχευση.
Στη συνέχεια το νέο τροποποιημένο ωάριο, αφού υποβληθεί σε μια τεχνική που δραστηριοποιεί το DNA (τεχνική με χρήση ηλεκτρικού ρεύματος ή χημικού διαλύματος), εμφυτεύεται στη μήτρα ενός θηλυκού ζώου. Εκεί πολλαπλασιάζεται, δημιουργεί το βλαστοκύστη, μετά το έμβρυο και μπορεί να οδηγήσει στη γέννηση ενός κλώνου.
Οι ειδικοί πιστεύουν ότι οι γενεσιουργές ανωμαλίες, προκύπτουν κατά τη διαδικασία δραστηριοποίησης του DNA του δότη.
Επειδή δεν γίνεται η φυσιολογική ωρίμανση που παρατηρείται στα σπερματοζωάρια και στα ωάρια (γαμετογένεση), ορισμένες αναγκαίες επεξεργασίες που γίνονται στο DNA (genetic reprogramming, DNA methylation ) δεν λαμβάνουν χώρα όπως θα έπρεπε με αποτέλεσμα τις πολλαπλές ανωμαλίες που παρατηρούνται.
Κάποιοι πιθανόν να θέσουν το ερώτημα: Υπάρχει τρόπος ανίχνευσης των ανωμαλιών στο κλωνοποιημένο έμβρυο, ούτως ώστε να προλαμβάνονται τα προβλήματα της κλωνοποίησης;
Η απάντηση είναι όχι. Με τις τεχνικές που διαθέτουμε σήμερα, αυτό είναι αδύνατο.
Με βάση τα πιο πάνω στοιχεία γίνεται εύκολα κατανοητό ότι οι κίνδυνοι της κλωνοποίησης στον άνθρωπο είναι μεγάλοι. Ένα τέτοιο εγχείρημα θα μπορούσε να δημιουργήσει σωρεία αποτυχιών με θανάτους νεογνών, πολλών συγγενών ανωμαλιών σε παιδιά και ακόμη θανάτων των γυναικών που θα γεννούσαν τους κλώνους.
Οι αποτυχίες αυτές μπορούν να δημιουργήσουν ένα πολύ αρνητικό κλίμα εναντίον της γενετικής επιστήμης. Παράλληλα θα σταματούσε και τις εξελίξεις σε ένα άλλο τομέα, στον τομέα της θεραπευτικής κλωνοποίησης.
Η θεραπευτική κλωνοποίηση, σε αντίθεση με την κλωνοποίηση για σκοπούς αναπαραγωγής, χρησιμοποιεί τον κλώνο που δημιουργείται με τις ίδιες τεχνικές (πυρηνική μεταμόσχευση) μόνο μέχρι το στάδιο του βλαστοκύστη.
Όταν δημιουργηθεί το κλωνοποινημένο ωάριο, οι επιστήμονες κατά τη θεραπευτική κλωνοποίηση το αφήνουν  να εξελιχθεί μόνο μέχρι το στάδιο του βλαστοκύστη και δεν το εμφυτεύουν σε μήτρα.
Στο στάδιο του βλαστοκύστη, λαμβάνουν τα κύτταρα τα οποία ονομάζονται αρχέγονα πολυδύναμα εμβρυϊκά κύτταρα και τα καλλιεργούν. Με ειδικές τροποποιήσεις, τουλάχιστο θεωρητικά, τα κύτταρα αυτά μπορούν να εξελιχθούν σε κύτταρα οποιασδήποτε μορφής (καρδίας, εγκεφάλου, νεφρών, κλπ)
Τα κύτταρα αυτά θα μπορούσαν να είναι πολύτιμα για θεραπείες ασθενών με σοβαρές παθήσεις διαφόρων συστημάτων του οργανισμού (νευρικό, καρδιακό, νεφρικό, ανοσοποιητικό, κλπ).
Συμπερασματικά θα τελειώσουμε τονίζοντας ότι, η κλωνοποίηση για σκοπούς αναπαραγωγής εμπεριέχει πολλούς βιολογικούς κινδύνους για το νέο οργανισμό και τη μητέρα του, όπως επίσης και άλυτα ηθικά προβλήματα.
Σε αντίθεση η θεραπευτική κλωνοποίηση, προσφέρει σημαντικές δυνατότητες ίασης σοβαρών ασθενειών με τη χρήση κλωνοποιημένων  αρχέγονων κυττάρων.
Δεν πρέπει λοιπόν οι βεβιασμένες και ίσως επιπόλαιες προσπάθειες για αναπαραγωγική κλωνοποίηση, να δημιουργήσουν τέτοια σοβαρά προβλήματα που να αποτελέσουν κατασταλτικό παράγοντα για την ανάπτυξη της θεραπευτικής κλωνοποίησης.
Τα παιδιά που παρακολουθούν τηλεόραση το βράδυ παράγουν λιγότερη μελατονίνη, την ορμόνη που ρυθμίζει τον ύπνο και πιθανώς και το χρόνο έναρξης της εφηβείας, υποδεικνύει έρευνα στην Ιταλία.
Όπως αναφέρει το NewScientist.com, οι επιστήμονες του Πανεπιστημίου της Φλωρεντίας πιστεύουν ότι το φως που εκπέμπει η τηλεόραση είναι αρκετό για να μειώσει τα επίπεδα της μελατονίνης, επισπεύδοντας τη σεξουαλική ωρίμανση. Διαπίστωσαν ότι μια εβδομάδα αποχής από την τηλεόραση ήταν αρκετή για να αυξήσει τα επίπεδα της ορμόνης κατά 30%.
Η ομάδα του Ρομπέρτο Σάλτι, επικεφαλής των ερευνητών, παρακολούθησε 74 παιδιά έξι έως 12 ετών από την Τοσκάνη, τα οποία έβλεπαν κατά μέσο όρο τρεις ώρες τηλεόραση τις νυχτερινές ώρες. Την εβδομάδα που προηγήθηκε του πειράματος, τα παιδιά ενθαρρύνθηκαν να παρακολουθούν τηλεόραση περισσότερο από ό,τι συνήθως.
Την εβδομάδα που ακολούθησε, τα παιδιά έπρεπε να μην παρακολουθήσουν καθόλου τηλεόραση και οι γονείς τους έπρεπε να περιορίσουν τον τεχνητό φωτισμό το βράδυ.
Στο τέλος του επταήμερου πειράματος, τα επίπεδα της μελατονίνης είχαν αυξηθεί στα παιδιά κατά το ένα τρίτο, κατά μέσο όρο. Μάλιστα, η μεγαλύτερη αύξηση παρατηρήθηκε στις μικρότερες ηλικίες.
Η μελατονίνη, ορμόνη που παράγεται από την επίφυση, ρυθμίζει τον κύκλο ύπνου/εγρήγορσης. Στη διάρκεια του 24ώρου τα επίπεδά της μεταβάλλονται περιοδικά, ανάλογα με το φως που φτάνει στους αμφιβληστροειδείς των ματιών.
Ο τεχνητός φωτισμός στη διάρκεια της νύχτας πιστεύεται ότι μπορεί να διαταράξει αυτή την περιοδική μεταβολή και να μειώσει τα μέσα επίπεδα της ορμόνης.
Πάντως, ο ακριβής μηχανισμός του φαινόμενου παραμένει ασαφής, και οι επιστήμονες δεν έχουν αποδείξει με μελέτες στον άνθρωπο ότι τα επίπεδα της μελατονίνης σχετίζονται αιτιολογικά με το χρόνο έναρξης της εφηβείας.

Η τηλεόραση προκαλεί ορμονικές αλλαγές

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Τα παιδιά που παρακολουθούν τηλεόραση το βράδυ παράγουν λιγότερη μελατονίνη, την ορμόνη που ρυθμίζει τον ύπνο και πιθανώς και το χρόνο έναρξης της εφηβείας, υποδεικνύει έρευνα στην Ιταλία.
Όπως αναφέρει το NewScientist.com, οι επιστήμονες του Πανεπιστημίου της Φλωρεντίας πιστεύουν ότι το φως που εκπέμπει η τηλεόραση είναι αρκετό για να μειώσει τα επίπεδα της μελατονίνης, επισπεύδοντας τη σεξουαλική ωρίμανση. Διαπίστωσαν ότι μια εβδομάδα αποχής από την τηλεόραση ήταν αρκετή για να αυξήσει τα επίπεδα της ορμόνης κατά 30%.
Η ομάδα του Ρομπέρτο Σάλτι, επικεφαλής των ερευνητών, παρακολούθησε 74 παιδιά έξι έως 12 ετών από την Τοσκάνη, τα οποία έβλεπαν κατά μέσο όρο τρεις ώρες τηλεόραση τις νυχτερινές ώρες. Την εβδομάδα που προηγήθηκε του πειράματος, τα παιδιά ενθαρρύνθηκαν να παρακολουθούν τηλεόραση περισσότερο από ό,τι συνήθως.
Την εβδομάδα που ακολούθησε, τα παιδιά έπρεπε να μην παρακολουθήσουν καθόλου τηλεόραση και οι γονείς τους έπρεπε να περιορίσουν τον τεχνητό φωτισμό το βράδυ.
Στο τέλος του επταήμερου πειράματος, τα επίπεδα της μελατονίνης είχαν αυξηθεί στα παιδιά κατά το ένα τρίτο, κατά μέσο όρο. Μάλιστα, η μεγαλύτερη αύξηση παρατηρήθηκε στις μικρότερες ηλικίες.
Η μελατονίνη, ορμόνη που παράγεται από την επίφυση, ρυθμίζει τον κύκλο ύπνου/εγρήγορσης. Στη διάρκεια του 24ώρου τα επίπεδά της μεταβάλλονται περιοδικά, ανάλογα με το φως που φτάνει στους αμφιβληστροειδείς των ματιών.
Ο τεχνητός φωτισμός στη διάρκεια της νύχτας πιστεύεται ότι μπορεί να διαταράξει αυτή την περιοδική μεταβολή και να μειώσει τα μέσα επίπεδα της ορμόνης.
Πάντως, ο ακριβής μηχανισμός του φαινόμενου παραμένει ασαφής, και οι επιστήμονες δεν έχουν αποδείξει με μελέτες στον άνθρωπο ότι τα επίπεδα της μελατονίνης σχετίζονται αιτιολογικά με το χρόνο έναρξης της εφηβείας.

Παρασκευή 16 Αυγούστου 2019

Με νέα στοιχεία που προκύπτουν για το κάπνισμα που δείχνουν ότι μειώνει το δείκτη νοημοσύνης (IQ), οι καπνιστές πρέπει να σκεφτούν πολύ σοβαρά κατά πόσο επιθυμούν να συνεχίζουν να βλάπτουν όχι μόνο διάφορα όργανα του σώματός τους αλλά και τις πνευματικές τους δεξιότητες. 
Παρά το γεγονός ότι υπάρχουν πληθώρα αποδεικτικών στοιχείων για τις σοβαρές βλάβες και ασθένειες που απειλούν τη ζωή τις οποίες προκαλεί το κάπνισμα, εντούτοις πολλοί άνθρωποι συνεχίζουν να καπνίζουν.
Μεταξύ των λόγων που επικαλούνται οι καπνιστές για να συνεχίζουν την επιβλαβή για την υγεία τους συνήθεια, είναι ότι το κάπνισμα τους προκαλεί ευχάριστα αισθήματα, ότι βελτιώνεται η εγρήγορση τους και ότι αυξάνεται η προσοχή και η μνήμη τους.
Βέβαια οι ισχυρισμοί για βελτίωση των γνωστικών ικανοτήτων, της προσοχής και της μνήμης, δεν τεκμηριώνονται από επιστημονικά στοιχεία. Αντίθετα οι εν λόγω μύθοι καταρρίπτονται από έρευνες που έδειξαν ότι η ψυχοκινητική ταχύτητα των καπνιστών είναι μειωμένη σε σύγκριση με αυτήν των μη καπνιστών.
Οι μακροχρόνιες επιδράσεις του καπνίσματος στις πνευματικές ικανότητες, είναι ζήτημα που όχι μόνο ενδιαφέρει ιδιαίτερα τους ερευνητές αλλά έχει παράλληλα και μεγάλη σημασία για τη δημόσια υγεία δεδομένου ότι επηρεάζεται ένα σημαντικό ποσοστό του πληθυσμού.
Σε μια αξιόλογη πρωτότυπη έρευνα, γιατροί και επιστήμονες από τη Σκωτία, εξέτασαν την επιρροή του καπνίσματος στο δείκτη νοημοσύνης. Χρησιμοποίησαν τα τεστ νοημοσύνης που έγιναν σε 465 άτομα το 1947 όταν τα εν λόγω άτομα ήσαν ηλικίας 11 ετών (γεννήθηκαν το 1936) και είχαν στη διάθεσή τους το παιδικό IQ που υπολογίσθηκε τότε. Τα ίδια άτομα, αξιολογήθηκαν ξανά και μετρήθηκε το IQ τους, μεταξύ 2000 και 2004 όταν είχαν φτάσει στην ηλικία των 64 ετών.
Τα αποτελέσματα έδειξαν:
Οι καπνιστές είχαν σημαντικά χειρότερα αποτελέσματα, σε πέντε διαφορετικά τεστ αξιολόγησης των γνωστικών ικανοτήτων, σε σύγκριση με αυτούς που δεν κάπνισαν ποτέ ή που είχαν διακόψει το κάπνισμα.
Η ψυχοκινητική ταχύτητα ήταν χαμηλότερη στους καπνιστές.
Οι βλαβερές επιδράσεις του καπνίσματος στις πνευματικές δεξιότητες, ήταν πιο εμφανείς στους καπνιστές παρά στους πρώην καπνιστές. Είναι πιθανόν ότι οι μειονεξίες των πνευματικών ικανοτήτων εμφανίζονται μετά από πολλά χρόνια καπνίσματος
Επίσης όταν συνδυάζονται με τις αλλαγές που προκαλούνται λόγω ηλικίας, τα αποτελέσματα είναι ίσως χειρότερα. Προηγούμενες έρευνες, εισηγήθηκαν ότι από την ηλικία των 53 ετών αρχίζει να εμφανίζεται η εν λόγω αρνητική για τον εγκέφαλο συνέργια
Η λειτουργία των πνευμόνων ήταν χειρότερη στους καπνιστές και στους πρώην καπνιστές
Για να ερμηνευτούν οι σημαντικές αυτές διαφορές στις πνευματικές ικανότητες μεταξύ καπνιστών και μη καπνιστών, ελήφθησαν υπ' όψη το IQ κατά την παιδική ηλικία, το επίπεδο μόρφωσης, το επάγγελμα, η λειτουργία των πνευμόνων και το ιστορικό καπνίσματος.
Το κάπνισμα φάνηκε ότι είναι ανεξάρτητος παράγοντας που συμβάλλει μέχρι 1% στην απώλεια των γνωστικών ικανοτήτων. Ο συνδυασμός καπνίσματος και κακής πνευμονικής λειτουργίας συμβάλλει μέχρι 4% στη μείωση των γνωστικών ικανοτήτων.
Η χρήση του IQ όπως υπολογίσθηκε κατά την παιδική ηλικία, για την αξιολόγηση της επίδρασης του καπνίσματος στις πνευματικές ικανότητες κατά τη διάρκεια της ζωής προσφέρει σοβαρά πλεονεκτήματα.
Δίνει ένα αρχικό υπολογισμό των πνευματικών ικανοτήτων προτού ακόμη αρχίσει το κάπνισμα. Δείχνει το επίπεδο πνευματικών ικανοτήτων προτού ακόμη αρχίσει η επαγγελματική ζωή διότι ορισμένα επαγγέλματα συνδυάζονται περισσότερο με το κάπνισμα, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε μείωση του IQ. Τέλος η σύγκριση του IQ στην παιδική και στην προχωρημένη ηλικία, επιτρέπει να φανεί η διαφορά που επέρχεται στις πνευματικές δεξιότητες ενός ατόμου κατά τη διάρκεια μιας ολόκληρης ζωής.
Οι λόγοι για τους οποίους το κάπνισμα μειώνει τις πνευματικές ικανότητες δεν έχουν πλήρως διαλευκανθεί. Είναι πιθανόν η λειτουργία των πνευμόνων που επηρεάζεται αρνητικά από το κάπνισμα, να συμβάλλει στην απώλεια γνωστικών ικανοτήτων.
Μια άλλη πιθανή εξήγηση είναι ότι ο εγκέφαλος των καπνιστών υφίσταται οξειδωτικές αλλοιώσεις από τα τοξικά περιεχόμενα του καπνού. Οι νευρώνες του κεντρικού νευρικού συστήματος, είναι ιδιαίτερα ευάλωτοι στους οξειδωτικούς βλαβερούς παράγοντες.
Η άποψη μας είναι ότι παρά το γεγονός ότι φαίνεται εκ πρώτης όψεως, σε ατομικό επίπεδο η απώλεια των πνευματικών ικανοτήτων λόγω καπνίσματος να είναι σχετικά μικρή, εντούτοις σε πληθυσμιακό επίπεδο, με μεγάλο αριθμό καπνιστών, το πρόβλημα καθίσταται πολύ σοβαρό.
Είναι λοιπόν απαραίτητο οι πτυχές που είναι σχετικές με τη μείωση των πνευματικών δεξιοτήτων λόγω καπνίσματος, να γίνουν περισσότερο γνωστές στο ευρύτερο κοινό με στόχο την προστασία της σωματικής και πνευματικής του υγείας.

Γιατί το κάπνισμα μειώνει το δείκτη νοημοσύνης;

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Με νέα στοιχεία που προκύπτουν για το κάπνισμα που δείχνουν ότι μειώνει το δείκτη νοημοσύνης (IQ), οι καπνιστές πρέπει να σκεφτούν πολύ σοβαρά κατά πόσο επιθυμούν να συνεχίζουν να βλάπτουν όχι μόνο διάφορα όργανα του σώματός τους αλλά και τις πνευματικές τους δεξιότητες. 
Παρά το γεγονός ότι υπάρχουν πληθώρα αποδεικτικών στοιχείων για τις σοβαρές βλάβες και ασθένειες που απειλούν τη ζωή τις οποίες προκαλεί το κάπνισμα, εντούτοις πολλοί άνθρωποι συνεχίζουν να καπνίζουν.
Μεταξύ των λόγων που επικαλούνται οι καπνιστές για να συνεχίζουν την επιβλαβή για την υγεία τους συνήθεια, είναι ότι το κάπνισμα τους προκαλεί ευχάριστα αισθήματα, ότι βελτιώνεται η εγρήγορση τους και ότι αυξάνεται η προσοχή και η μνήμη τους.
Βέβαια οι ισχυρισμοί για βελτίωση των γνωστικών ικανοτήτων, της προσοχής και της μνήμης, δεν τεκμηριώνονται από επιστημονικά στοιχεία. Αντίθετα οι εν λόγω μύθοι καταρρίπτονται από έρευνες που έδειξαν ότι η ψυχοκινητική ταχύτητα των καπνιστών είναι μειωμένη σε σύγκριση με αυτήν των μη καπνιστών.
Οι μακροχρόνιες επιδράσεις του καπνίσματος στις πνευματικές ικανότητες, είναι ζήτημα που όχι μόνο ενδιαφέρει ιδιαίτερα τους ερευνητές αλλά έχει παράλληλα και μεγάλη σημασία για τη δημόσια υγεία δεδομένου ότι επηρεάζεται ένα σημαντικό ποσοστό του πληθυσμού.
Σε μια αξιόλογη πρωτότυπη έρευνα, γιατροί και επιστήμονες από τη Σκωτία, εξέτασαν την επιρροή του καπνίσματος στο δείκτη νοημοσύνης. Χρησιμοποίησαν τα τεστ νοημοσύνης που έγιναν σε 465 άτομα το 1947 όταν τα εν λόγω άτομα ήσαν ηλικίας 11 ετών (γεννήθηκαν το 1936) και είχαν στη διάθεσή τους το παιδικό IQ που υπολογίσθηκε τότε. Τα ίδια άτομα, αξιολογήθηκαν ξανά και μετρήθηκε το IQ τους, μεταξύ 2000 και 2004 όταν είχαν φτάσει στην ηλικία των 64 ετών.
Τα αποτελέσματα έδειξαν:
Οι καπνιστές είχαν σημαντικά χειρότερα αποτελέσματα, σε πέντε διαφορετικά τεστ αξιολόγησης των γνωστικών ικανοτήτων, σε σύγκριση με αυτούς που δεν κάπνισαν ποτέ ή που είχαν διακόψει το κάπνισμα.
Η ψυχοκινητική ταχύτητα ήταν χαμηλότερη στους καπνιστές.
Οι βλαβερές επιδράσεις του καπνίσματος στις πνευματικές δεξιότητες, ήταν πιο εμφανείς στους καπνιστές παρά στους πρώην καπνιστές. Είναι πιθανόν ότι οι μειονεξίες των πνευματικών ικανοτήτων εμφανίζονται μετά από πολλά χρόνια καπνίσματος
Επίσης όταν συνδυάζονται με τις αλλαγές που προκαλούνται λόγω ηλικίας, τα αποτελέσματα είναι ίσως χειρότερα. Προηγούμενες έρευνες, εισηγήθηκαν ότι από την ηλικία των 53 ετών αρχίζει να εμφανίζεται η εν λόγω αρνητική για τον εγκέφαλο συνέργια
Η λειτουργία των πνευμόνων ήταν χειρότερη στους καπνιστές και στους πρώην καπνιστές
Για να ερμηνευτούν οι σημαντικές αυτές διαφορές στις πνευματικές ικανότητες μεταξύ καπνιστών και μη καπνιστών, ελήφθησαν υπ' όψη το IQ κατά την παιδική ηλικία, το επίπεδο μόρφωσης, το επάγγελμα, η λειτουργία των πνευμόνων και το ιστορικό καπνίσματος.
Το κάπνισμα φάνηκε ότι είναι ανεξάρτητος παράγοντας που συμβάλλει μέχρι 1% στην απώλεια των γνωστικών ικανοτήτων. Ο συνδυασμός καπνίσματος και κακής πνευμονικής λειτουργίας συμβάλλει μέχρι 4% στη μείωση των γνωστικών ικανοτήτων.
Η χρήση του IQ όπως υπολογίσθηκε κατά την παιδική ηλικία, για την αξιολόγηση της επίδρασης του καπνίσματος στις πνευματικές ικανότητες κατά τη διάρκεια της ζωής προσφέρει σοβαρά πλεονεκτήματα.
Δίνει ένα αρχικό υπολογισμό των πνευματικών ικανοτήτων προτού ακόμη αρχίσει το κάπνισμα. Δείχνει το επίπεδο πνευματικών ικανοτήτων προτού ακόμη αρχίσει η επαγγελματική ζωή διότι ορισμένα επαγγέλματα συνδυάζονται περισσότερο με το κάπνισμα, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε μείωση του IQ. Τέλος η σύγκριση του IQ στην παιδική και στην προχωρημένη ηλικία, επιτρέπει να φανεί η διαφορά που επέρχεται στις πνευματικές δεξιότητες ενός ατόμου κατά τη διάρκεια μιας ολόκληρης ζωής.
Οι λόγοι για τους οποίους το κάπνισμα μειώνει τις πνευματικές ικανότητες δεν έχουν πλήρως διαλευκανθεί. Είναι πιθανόν η λειτουργία των πνευμόνων που επηρεάζεται αρνητικά από το κάπνισμα, να συμβάλλει στην απώλεια γνωστικών ικανοτήτων.
Μια άλλη πιθανή εξήγηση είναι ότι ο εγκέφαλος των καπνιστών υφίσταται οξειδωτικές αλλοιώσεις από τα τοξικά περιεχόμενα του καπνού. Οι νευρώνες του κεντρικού νευρικού συστήματος, είναι ιδιαίτερα ευάλωτοι στους οξειδωτικούς βλαβερούς παράγοντες.
Η άποψη μας είναι ότι παρά το γεγονός ότι φαίνεται εκ πρώτης όψεως, σε ατομικό επίπεδο η απώλεια των πνευματικών ικανοτήτων λόγω καπνίσματος να είναι σχετικά μικρή, εντούτοις σε πληθυσμιακό επίπεδο, με μεγάλο αριθμό καπνιστών, το πρόβλημα καθίσταται πολύ σοβαρό.
Είναι λοιπόν απαραίτητο οι πτυχές που είναι σχετικές με τη μείωση των πνευματικών δεξιοτήτων λόγω καπνίσματος, να γίνουν περισσότερο γνωστές στο ευρύτερο κοινό με στόχο την προστασία της σωματικής και πνευματικής του υγείας.
Η ποιότητα των σχέσεων μεταξύ του άντρα και της γυναίκας μέσα σε ένα ζευγάρι επηρεάζεται από την ποιότητα της σχέσης που υπάρχει μεταξύ του άνδρα και της μητέρας του.
Οι άνδρες που είναι καλοί σύζυγοι φαίνεται ότι οφείλουν το προτέρημα αυτό στη μητέρα τους.
Οι άνδρες που συναισθηματικά βρίσκονται κοντά στη μητέρα τους, δείχνουν παράλληλα περισσότερη στοργικότητα και τρυφερότητα προς τη γυναίκα τους ή προς τη σύντροφό τους.
Ο αντίκτυπος της καλής σχέσης μεταξύ του γιου και της μητέρας του, επηρεάζει θετικά όχι μόνο τις σχέσεις του γιου με το άλλο φύλο αλλά και άλλες κοινωνικές πτυχές της ζωής της ζωής του.
Τα σημαντικά αυτά συμπεράσματα προέκυψαν από έρευνα που διεξήγαγαν ψυχολόγοι από τη Βιργινία. Οι ερευνητές έθεσαν στους άνδρες και στις γυναίκες από 33 ζευγάρια αναλυτικά ερωτηματολόγια που εξέταζαν τις διάφορες πτυχές της σχέσης τους. Οι συμμετέχοντες απάντησαν τα ερωτηματολόγια ξεχωριστά και χωρίς να ξέρει ο ένας τις απαντήσεις του άλλου.
Στις γυναίκες το ερωτηματολόγιο εξερευνούσε κυρίως την ικανοποίηση που ένιωθαν οι ίδιες για τη σχέση τους. Στους άντρες το ερωτηματολόγιο εξέταζε κυρίως τη σχέση τους με τις μητέρες τους.
Η ανάλυση των αποτελεσμάτων έδειξε πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία:
1) Οι άνδρες που δήλωσαν  ότι είχαν μητέρες  οι οποίες έδειχναν κατανόηση προς αυτούς οι οποίες καταλάβαιναν τις ανάγκες τους, είχαν γυναίκες οι οποίες τους χαρακτήριζαν στοργικούς και τρυφερούς.
2) Οι άνδρες που είχαν πολύ δυνατή σχέση με την μητέρα τους, είχαν γυναίκες που τους χαρακτήριζαν  όχι μόνο σαν εραστές τους αλλά ταυτόχρονα ως τον καλύτερο φίλο.
3) Οι άνδρες που δήλωνα ότι ένοιωθαν έντονα την ανάγκη να κάνουν τις μητέρες τους να νοιώθουν υπερήφανες για αυτούς, είχαν γυναίκες που δήλωναν ότι ο άνδρας τους είχε ικανότητα να επικοινωνεί πολύ καλά με αυτές.
Το ερώτημα που φυσιολογικά προκύπτει αφορά τον μηχανισμό με τον οποίο μια πολύ καλή σχέση του γιου με τη μητέρα του, επηρεάζει τις μελλοντικές του σχέσεις με τις γυναίκες.
Στις παραδοσιακές οικογένειες η πρώτη επαφή των αγοριών με το γυναικείο κόσμο είναι η μητέρα τους. Την παρακολουθούν, επηρεάζονται από αυτήν και γενικά η ανατροφή που τους δίνει αποτελούν τα θεμέλια της μελλοντικής τους προσωπικότητας.
Είναι η μητέρα που θα δείξει στο παιδί της το πως θα σέβεται τους άλλους, είναι εκείνη που θα του δώσει τα πρώτα μαθήματα ευγένειας και κοινωνικής μόρφωσης είτε ενεργά είτε δίνοντας παράδειγμα με τη δική της συμπεριφορά προς το παιδί της το οποίο συνεχώς την παρακολουθεί.
Μια μητέρα που δείχνει αγάπη και στοργή προς το παιδί της, μια μητέρα που με το παράδειγμα της διδάσκει το παιδί της την κατανόηση και το σεβασμό προς τους άλλους επηρεάζει και τις μελλοντικές του σχέσεις στην κοινωνία.
Παράλληλα όμως οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι υπάρχουν κάποια όρια. Εάν οι άνδρες έχουν τόσο δυνατή σχέση που να δηλώνουν ότι ο καλύτερός τους φίλος είναι η μητέρα τους και ότι απολαμβάνουν ιδιαίτερα να ξοδεύουν χρόνο μαζί της, τότε οι γυναίκες τους δηλώνουν μειωμένη εκτίμηση για αυτούς.
Βλέπουμε λοιπόν ότι η πεθερά μπορεί να μην είναι όπως το σύνηθες πρότυπο τη θέλει. Η επιρροή της μπορεί να είναι σημαντική δια μέσου της ανατροφής και της αγάπης που έδωσε στο γιο της από τα πρώτα βήματα της ζωής του που θα επιδρούν ευνοϊκά στη μελλοντική συζυγική του σχέση.

Σχέσεις οικογενειακές

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Η ποιότητα των σχέσεων μεταξύ του άντρα και της γυναίκας μέσα σε ένα ζευγάρι επηρεάζεται από την ποιότητα της σχέσης που υπάρχει μεταξύ του άνδρα και της μητέρας του.
Οι άνδρες που είναι καλοί σύζυγοι φαίνεται ότι οφείλουν το προτέρημα αυτό στη μητέρα τους.
Οι άνδρες που συναισθηματικά βρίσκονται κοντά στη μητέρα τους, δείχνουν παράλληλα περισσότερη στοργικότητα και τρυφερότητα προς τη γυναίκα τους ή προς τη σύντροφό τους.
Ο αντίκτυπος της καλής σχέσης μεταξύ του γιου και της μητέρας του, επηρεάζει θετικά όχι μόνο τις σχέσεις του γιου με το άλλο φύλο αλλά και άλλες κοινωνικές πτυχές της ζωής της ζωής του.
Τα σημαντικά αυτά συμπεράσματα προέκυψαν από έρευνα που διεξήγαγαν ψυχολόγοι από τη Βιργινία. Οι ερευνητές έθεσαν στους άνδρες και στις γυναίκες από 33 ζευγάρια αναλυτικά ερωτηματολόγια που εξέταζαν τις διάφορες πτυχές της σχέσης τους. Οι συμμετέχοντες απάντησαν τα ερωτηματολόγια ξεχωριστά και χωρίς να ξέρει ο ένας τις απαντήσεις του άλλου.
Στις γυναίκες το ερωτηματολόγιο εξερευνούσε κυρίως την ικανοποίηση που ένιωθαν οι ίδιες για τη σχέση τους. Στους άντρες το ερωτηματολόγιο εξέταζε κυρίως τη σχέση τους με τις μητέρες τους.
Η ανάλυση των αποτελεσμάτων έδειξε πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία:
1) Οι άνδρες που δήλωσαν  ότι είχαν μητέρες  οι οποίες έδειχναν κατανόηση προς αυτούς οι οποίες καταλάβαιναν τις ανάγκες τους, είχαν γυναίκες οι οποίες τους χαρακτήριζαν στοργικούς και τρυφερούς.
2) Οι άνδρες που είχαν πολύ δυνατή σχέση με την μητέρα τους, είχαν γυναίκες που τους χαρακτήριζαν  όχι μόνο σαν εραστές τους αλλά ταυτόχρονα ως τον καλύτερο φίλο.
3) Οι άνδρες που δήλωνα ότι ένοιωθαν έντονα την ανάγκη να κάνουν τις μητέρες τους να νοιώθουν υπερήφανες για αυτούς, είχαν γυναίκες που δήλωναν ότι ο άνδρας τους είχε ικανότητα να επικοινωνεί πολύ καλά με αυτές.
Το ερώτημα που φυσιολογικά προκύπτει αφορά τον μηχανισμό με τον οποίο μια πολύ καλή σχέση του γιου με τη μητέρα του, επηρεάζει τις μελλοντικές του σχέσεις με τις γυναίκες.
Στις παραδοσιακές οικογένειες η πρώτη επαφή των αγοριών με το γυναικείο κόσμο είναι η μητέρα τους. Την παρακολουθούν, επηρεάζονται από αυτήν και γενικά η ανατροφή που τους δίνει αποτελούν τα θεμέλια της μελλοντικής τους προσωπικότητας.
Είναι η μητέρα που θα δείξει στο παιδί της το πως θα σέβεται τους άλλους, είναι εκείνη που θα του δώσει τα πρώτα μαθήματα ευγένειας και κοινωνικής μόρφωσης είτε ενεργά είτε δίνοντας παράδειγμα με τη δική της συμπεριφορά προς το παιδί της το οποίο συνεχώς την παρακολουθεί.
Μια μητέρα που δείχνει αγάπη και στοργή προς το παιδί της, μια μητέρα που με το παράδειγμα της διδάσκει το παιδί της την κατανόηση και το σεβασμό προς τους άλλους επηρεάζει και τις μελλοντικές του σχέσεις στην κοινωνία.
Παράλληλα όμως οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι υπάρχουν κάποια όρια. Εάν οι άνδρες έχουν τόσο δυνατή σχέση που να δηλώνουν ότι ο καλύτερός τους φίλος είναι η μητέρα τους και ότι απολαμβάνουν ιδιαίτερα να ξοδεύουν χρόνο μαζί της, τότε οι γυναίκες τους δηλώνουν μειωμένη εκτίμηση για αυτούς.
Βλέπουμε λοιπόν ότι η πεθερά μπορεί να μην είναι όπως το σύνηθες πρότυπο τη θέλει. Η επιρροή της μπορεί να είναι σημαντική δια μέσου της ανατροφής και της αγάπης που έδωσε στο γιο της από τα πρώτα βήματα της ζωής του που θα επιδρούν ευνοϊκά στη μελλοντική συζυγική του σχέση.

Πέμπτη 15 Αυγούστου 2019

Το στρες λόγω της εργασίας μεταφέρεται στο σπίτι και μπορεί να επηρεάζει πολύ αρνητικά τις συζυγικές σχέσεις.
Τα ψηλά επίπεδα του εργασιακού στρες, οδηγούν σε ένταση και διαφωνίες στο ζευγάρι που μπορεί να είναι γενεσιουργός ενός διαζυγίου.
Η σωματική κούραση και εξουθένωση έχουν λιγότερες κακές συνέπειες στις σχέσεις των  συζύγων παρά το στρες που μεταφέρεται στο σπίτι από  την εργασία.
Τα σημαντικά αυτά συμπεράσματα προκύπτουν από έρευνα που έκαναν επιστήμονες από το πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας Berkeley, σε 19 αστυνομικούς και τις συζύγους τους.
Οι συμμετέχοντες στην έρευνα διατηρούσαν για περίοδο ενός μηνός, ένα λεπτομερές ημερολόγιο για τις δραστηριότητές τους, για το επίπεδο στρες και κούρασης που ένιωθαν λόγω της εργασίας τους.
Κατά τη διάρκεια του ενός μηνός που ήσαν υπό παρακολούθηση για την έρευνα, επισκέφτηκαν 4 φορές τα εργαστήρια όπου οι ερευνητές ανέλυαν τη ψυχική και σωματική τους κατάσταση.
Στα εργαστήρια οι επιστήμονες παρατηρούσαν τη συμπεριφορά τους, εξέταζαν τις διαπροσωπικές αντιδράσεις μεταξύ των συζύγων και κατέγραφαν παράλληλα τις σωματικές τους αντιδράσεις.
Κατά τη διάρκεια των συναντήσεων μεταξύ των συζύγων στα εργαστήρια υπήρχε και κάμερα, με τη σύμφωνο γνώμη των συμμετεχόντων, η οποία κινηματογραφούσε τα διαδραματιζόμενα.
Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι αστυνομικοί , μεταφέρουν το στρες που ένιωθαν στην δουλεία τους στο σπίτι τους. Το στρες αυτό είχε δυσάρεστες συνέπειες στην οικογενειακή και συζυγική ζωή. Οι επιδράσεις του στρες που μεταφερόταν στο σπίτι από την δουλεία , ήσαν μεγαλύτερες  και προκαλούσαν μεγαλύτερη φθορά στις συζυγικές σχέσεις σε σύγκριση με τις αρνητικές συνέπειες της σωματικής κούρασης και εξουθένωσης. Ακόμα κάτι πολύ σημαντικό που διαπίστωσαν οι ερευνητές, είναι το γεγονός ότι  τα αρνητικά φαινόμενα που οφείλονταν στο εργασιακό στρες, υπήρχαν ανεξάρτητα από το κατά πόσο υπήρχε ικανοποιητική σχέση μεταξύ  των συζύγων, από τα εάν εργάζονταν με το σύστημα βάρδιας, ή από το εάν είχαν ή όχι παιδιά.
Το συμπέρασμα που προκύπτει είναι ότι πράγματι το εργασιακό στρες που μεταφέρεται στο σπίτι, προκαλεί σημαντικά προβλήματα μεταξύ των δύο συζύγων.
Μπορεί να είναι η πηγή για μια δυστυχισμένη συζυγική ζωή και ακόμη να οδηγήσει σε διαζύγιο.
Τα δεδομένα αυτά θα πρέπει να ληφθούν πολύ σοβαρά υπ' όψη απ' όλους.
Αρχικά οι εργαζόμενοι είναι καλό να κατανοήσουν το τι συμβαίνει. Καταλαβαίνοντας τι τους προκαλεί το εργασιακό στρες, θα μπορέσουν να αντιληφθούν καλύτερα τη δική τους συμπεριφορά και τις επιπτώσεις πάνω στους άλλους.
Αφού αντιληφθούν τα βασικά αυτά σημεία, θα μπορέσουν να βρουν μηχανισμούς για να τα αντιμετωπίσουν.
Οι δύο σύζυγοι θα είναι σε θέση να αντιλαμβάνονται σε ποιες μέρες βρίσκονται κάτω από το ψηλότερο βαθμό έντασης και στρες, κατανοώντας έτσι καλύτερα τον άλλο και να χειρίζονται δύσκολες καταστάσεις με μεγαλύτερη ηρεμία.
Επιπρόσθετα τόσο οι εργοδότες όσο και οι εργαζόμενοι ή οι ειδικοί που καλούνται να τους βοηθήσουν, είναι καλό να φροντίζουν για την εμπέδωση και εφαρμογή μεθόδων καταπολέμησης και χειρισμού του στρες.

Στρες στην εργασία, επιπτώσεις στις συζυγικές σχέσεις και διαζύγιο

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Το στρες λόγω της εργασίας μεταφέρεται στο σπίτι και μπορεί να επηρεάζει πολύ αρνητικά τις συζυγικές σχέσεις.
Τα ψηλά επίπεδα του εργασιακού στρες, οδηγούν σε ένταση και διαφωνίες στο ζευγάρι που μπορεί να είναι γενεσιουργός ενός διαζυγίου.
Η σωματική κούραση και εξουθένωση έχουν λιγότερες κακές συνέπειες στις σχέσεις των  συζύγων παρά το στρες που μεταφέρεται στο σπίτι από  την εργασία.
Τα σημαντικά αυτά συμπεράσματα προκύπτουν από έρευνα που έκαναν επιστήμονες από το πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας Berkeley, σε 19 αστυνομικούς και τις συζύγους τους.
Οι συμμετέχοντες στην έρευνα διατηρούσαν για περίοδο ενός μηνός, ένα λεπτομερές ημερολόγιο για τις δραστηριότητές τους, για το επίπεδο στρες και κούρασης που ένιωθαν λόγω της εργασίας τους.
Κατά τη διάρκεια του ενός μηνός που ήσαν υπό παρακολούθηση για την έρευνα, επισκέφτηκαν 4 φορές τα εργαστήρια όπου οι ερευνητές ανέλυαν τη ψυχική και σωματική τους κατάσταση.
Στα εργαστήρια οι επιστήμονες παρατηρούσαν τη συμπεριφορά τους, εξέταζαν τις διαπροσωπικές αντιδράσεις μεταξύ των συζύγων και κατέγραφαν παράλληλα τις σωματικές τους αντιδράσεις.
Κατά τη διάρκεια των συναντήσεων μεταξύ των συζύγων στα εργαστήρια υπήρχε και κάμερα, με τη σύμφωνο γνώμη των συμμετεχόντων, η οποία κινηματογραφούσε τα διαδραματιζόμενα.
Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι αστυνομικοί , μεταφέρουν το στρες που ένιωθαν στην δουλεία τους στο σπίτι τους. Το στρες αυτό είχε δυσάρεστες συνέπειες στην οικογενειακή και συζυγική ζωή. Οι επιδράσεις του στρες που μεταφερόταν στο σπίτι από την δουλεία , ήσαν μεγαλύτερες  και προκαλούσαν μεγαλύτερη φθορά στις συζυγικές σχέσεις σε σύγκριση με τις αρνητικές συνέπειες της σωματικής κούρασης και εξουθένωσης. Ακόμα κάτι πολύ σημαντικό που διαπίστωσαν οι ερευνητές, είναι το γεγονός ότι  τα αρνητικά φαινόμενα που οφείλονταν στο εργασιακό στρες, υπήρχαν ανεξάρτητα από το κατά πόσο υπήρχε ικανοποιητική σχέση μεταξύ  των συζύγων, από τα εάν εργάζονταν με το σύστημα βάρδιας, ή από το εάν είχαν ή όχι παιδιά.
Το συμπέρασμα που προκύπτει είναι ότι πράγματι το εργασιακό στρες που μεταφέρεται στο σπίτι, προκαλεί σημαντικά προβλήματα μεταξύ των δύο συζύγων.
Μπορεί να είναι η πηγή για μια δυστυχισμένη συζυγική ζωή και ακόμη να οδηγήσει σε διαζύγιο.
Τα δεδομένα αυτά θα πρέπει να ληφθούν πολύ σοβαρά υπ' όψη απ' όλους.
Αρχικά οι εργαζόμενοι είναι καλό να κατανοήσουν το τι συμβαίνει. Καταλαβαίνοντας τι τους προκαλεί το εργασιακό στρες, θα μπορέσουν να αντιληφθούν καλύτερα τη δική τους συμπεριφορά και τις επιπτώσεις πάνω στους άλλους.
Αφού αντιληφθούν τα βασικά αυτά σημεία, θα μπορέσουν να βρουν μηχανισμούς για να τα αντιμετωπίσουν.
Οι δύο σύζυγοι θα είναι σε θέση να αντιλαμβάνονται σε ποιες μέρες βρίσκονται κάτω από το ψηλότερο βαθμό έντασης και στρες, κατανοώντας έτσι καλύτερα τον άλλο και να χειρίζονται δύσκολες καταστάσεις με μεγαλύτερη ηρεμία.
Επιπρόσθετα τόσο οι εργοδότες όσο και οι εργαζόμενοι ή οι ειδικοί που καλούνται να τους βοηθήσουν, είναι καλό να φροντίζουν για την εμπέδωση και εφαρμογή μεθόδων καταπολέμησης και χειρισμού του στρες.

Τι κι αν πολλές μαμάδες διαμαρτύρονται ότι τα πολλά παιδιά τούς ανεβάζουν την πίεση; Μία νέα μελέτη αποκαλύπτει πως … όσο περισσότερα παιδιά έχει μια γυναίκα, τόσο λιγότερο κινδυνεύει να πάθει εγκεφαλικό και να χάσει τη ζωή της από αυτό.
Στη μελέτη που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «FertilityandSterility» συμμετείχαν σχεδόν 1.300 γυναίκες από τη νότια Καλιφόρνια. Όπως διαπίστωσαν οι ερευνητές, όσες από αυτές είχαν γεννήσει τέσσερα ή περισσότερα παιδιά, διέτρεχαν κατά 50% μικρότερο κίνδυνο εγκεφαλικού σε σε σύγκριση με τις άτεκνες συνομήλικές τους.
Οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, στο Σαν Ντιέγκο, που πραγματοποίησαν τη μελέτη, αποδίδουν το όφελος στην αυξημένη ορμονική παραγωγή κατά την κύηση, η οποία επιδρά ευνοϊκά στα αιμοφόρα αγγεία. Επιπλέον, πιστεύουν πως οι γυναίκες με πολλά παιδιά έχουν ευρύ κοινωνικό κύκλο καθώς μεγαλώνουν και πολλή στήριξη, παράγοντες που συσχετίζονται με καλύτερη καρδιαγγειακή υγεία.
Ο καθηγητής Ντόναλντ Πίμπλς, εκπρόσωπος του Βασιλικού Κολεγίου Μαιευτήρων-Γυναικολόγων της Βρετανίας, εκτίμησε πως ρόλο πρέπει να παίζει και το ότι οι άτεκνες γυναίκες με προβλήματα γονιμότητας συχνά διατρέχουν υψηλό καρδιαγγειακό κίνδυνο.
«Ξέρουμε ότι πολλές γυναίκες που προσπαθούν να μείνουν έγκυοι αλλά δεν τα καταφέρνουν, διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου εξαιτίας διαταραχών όπως το σύνδρομο των πολυκυστικών ωοθηκών που αναστέλλουν τη γονιμότητα», είπε.

Περισσότερα παιδιά, λιγότερα εγκεφαλικά

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Τι κι αν πολλές μαμάδες διαμαρτύρονται ότι τα πολλά παιδιά τούς ανεβάζουν την πίεση; Μία νέα μελέτη αποκαλύπτει πως … όσο περισσότερα παιδιά έχει μια γυναίκα, τόσο λιγότερο κινδυνεύει να πάθει εγκεφαλικό και να χάσει τη ζωή της από αυτό.
Στη μελέτη που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «FertilityandSterility» συμμετείχαν σχεδόν 1.300 γυναίκες από τη νότια Καλιφόρνια. Όπως διαπίστωσαν οι ερευνητές, όσες από αυτές είχαν γεννήσει τέσσερα ή περισσότερα παιδιά, διέτρεχαν κατά 50% μικρότερο κίνδυνο εγκεφαλικού σε σε σύγκριση με τις άτεκνες συνομήλικές τους.
Οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, στο Σαν Ντιέγκο, που πραγματοποίησαν τη μελέτη, αποδίδουν το όφελος στην αυξημένη ορμονική παραγωγή κατά την κύηση, η οποία επιδρά ευνοϊκά στα αιμοφόρα αγγεία. Επιπλέον, πιστεύουν πως οι γυναίκες με πολλά παιδιά έχουν ευρύ κοινωνικό κύκλο καθώς μεγαλώνουν και πολλή στήριξη, παράγοντες που συσχετίζονται με καλύτερη καρδιαγγειακή υγεία.
Ο καθηγητής Ντόναλντ Πίμπλς, εκπρόσωπος του Βασιλικού Κολεγίου Μαιευτήρων-Γυναικολόγων της Βρετανίας, εκτίμησε πως ρόλο πρέπει να παίζει και το ότι οι άτεκνες γυναίκες με προβλήματα γονιμότητας συχνά διατρέχουν υψηλό καρδιαγγειακό κίνδυνο.
«Ξέρουμε ότι πολλές γυναίκες που προσπαθούν να μείνουν έγκυοι αλλά δεν τα καταφέρνουν, διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου εξαιτίας διαταραχών όπως το σύνδρομο των πολυκυστικών ωοθηκών που αναστέλλουν τη γονιμότητα», είπε.

Η συσσώρευση λίπους στην κοιλιά συνοδεύεται από σοβαρούς κινδύνους. Το υπερβολικό βάρος σώματος και η παχυσαρκία, ιδιαίτερα όταν το περιττό λίπος είναι συσσωρευμένο στην περιοχή της κοιλιάς, αυξάνουν τον κίνδυνο προσβολής από ψηλή πίεση.
Η περίμετρος της κοιλιάς τόσο στους άνδρες όσο και στις γυναίκες, είναι δείκτης του κοιλιακού λίπους. Η αύξηση της, δείχνει κοιλιακή παχυσαρκία και είναι μέρος του μεταβολικού συνδρόμου που χαρακτηρίζεται από ψηλή χοληστερόλη, ψηλή πίεση, ανθεκτικότητα στην ινσουλίνη που προκαλεί διαβήτη τύπου 2. Άτομα με μεταβολικό σύνδρομο κινδυνεύουν πολύ περισσότερο από έμφραγμα μυοκαρδίου.
Το σχήμα σώματος που μοιάζει με μήλο διότι υπάρχει συσσωρευμένο λίπος στην περιοχή της κοιλιάς, είναι παράγοντας που δείχνει ότι ένα άτομο θα παρουσιάσει ψηλή πίεση. Τα άτομα με σώμα σε σχήμα μήλου, έχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να πάθουν διαβήτη τύπου 2 και νόσους καρδίας. Αντίθετα άτομα με σχήμα σώματος που μοιάζει με αχλάδι επειδή το περιττό λίπος είναι μαζεμένο στους γοφούς και μηρούς έχουν λιγότερο κίνδυνο από άτομα με σχήμα σώματος μήλου για τις εν λόγω παθήσεις.
Πρόσφατα εξετάστηκε για 10 χρόνια η σχέση ψηλής πίεσης και κοιλιακού λίπους. Στη διάρκεια των 10 ετών της έρευνας, το 25% των συμμετεχόντων παρουσίασε ψηλή πίεση. Τα άτομα που παρουσίαζαν αύξηση της περιμέτρου της κοιλιάς τους που είναι δείκτης αύξησης του κοιλιακού λίπους, είχαν σημαντικά περισσότερες πιθανότητες προσβολής από ψηλή πίεση. Μεγαλύτερο κίνδυνο για ψηλή πίεση, είχαν επίσης τα άτομα που από την αρχή της έρευνας είχαν αυξημένη περίμετρο της κοιλιάς.
Η περίμετρος κοιλιάς θεωρείται αυξημένη όταν είναι ίση ή μεγαλύτερη από 102 εκατοστά στους άνδρες και ίση ή μεγαλύτερη από 89 εκατοστά στις γυναίκες. Η αύξηση λίπους κοιλιάς, δηλαδή η κοιλιακή παχυσαρκία, επιδρά περισσότερο από τη γενική παχυσαρκία ως παράγοντας πρόκλησης ψηλής πίεσης και της ανθεκτικότητας στην ινσουλίνη (οδηγεί στο διαβήτη).
Το αυξημένο κοιλιακό λίπος, φαίνεται να είναι ιδιαίτερα νοσηρό για το ανθρώπινο σώμα. Υπάρχουν άτομα τα οποία δεν κατατάσσονται ως παχύσαρκα αλλά έχουν αυξημένη περίμετρο κοιλιάς. Οι άνθρωποι αυτοί, διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο για ψηλή πίεση. Έτσι είναι σημαντικό και αυτοί να προσπαθούν να χάνουν το περιττό λίπος που συσσωρεύεται στην κοιλιακή τους χώρα.
Η παρακολούθηση της περιμέτρου κοιλιάς, είναι μια καλή μέθοδος που βοηθά στην πρόβλεψη προσβολής από ψηλή πίεση, διαβήτη τύπου 2 και καρδιακών παθήσεων. Η αυξημένη περίμετρος της κοιλιάς πέραν των κανονικών ορίων, είναι δείκτης κοιλιακής παχυσαρκίας που εκθέτει σε σοβαρούς κινδύνους. Για αυτό πρέπει να λαμβάνονται μέτρα μείωσης της.

Λίπος στην κοιλιά και ψηλή πίεση

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Η συσσώρευση λίπους στην κοιλιά συνοδεύεται από σοβαρούς κινδύνους. Το υπερβολικό βάρος σώματος και η παχυσαρκία, ιδιαίτερα όταν το περιττό λίπος είναι συσσωρευμένο στην περιοχή της κοιλιάς, αυξάνουν τον κίνδυνο προσβολής από ψηλή πίεση.
Η περίμετρος της κοιλιάς τόσο στους άνδρες όσο και στις γυναίκες, είναι δείκτης του κοιλιακού λίπους. Η αύξηση της, δείχνει κοιλιακή παχυσαρκία και είναι μέρος του μεταβολικού συνδρόμου που χαρακτηρίζεται από ψηλή χοληστερόλη, ψηλή πίεση, ανθεκτικότητα στην ινσουλίνη που προκαλεί διαβήτη τύπου 2. Άτομα με μεταβολικό σύνδρομο κινδυνεύουν πολύ περισσότερο από έμφραγμα μυοκαρδίου.
Το σχήμα σώματος που μοιάζει με μήλο διότι υπάρχει συσσωρευμένο λίπος στην περιοχή της κοιλιάς, είναι παράγοντας που δείχνει ότι ένα άτομο θα παρουσιάσει ψηλή πίεση. Τα άτομα με σώμα σε σχήμα μήλου, έχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να πάθουν διαβήτη τύπου 2 και νόσους καρδίας. Αντίθετα άτομα με σχήμα σώματος που μοιάζει με αχλάδι επειδή το περιττό λίπος είναι μαζεμένο στους γοφούς και μηρούς έχουν λιγότερο κίνδυνο από άτομα με σχήμα σώματος μήλου για τις εν λόγω παθήσεις.
Πρόσφατα εξετάστηκε για 10 χρόνια η σχέση ψηλής πίεσης και κοιλιακού λίπους. Στη διάρκεια των 10 ετών της έρευνας, το 25% των συμμετεχόντων παρουσίασε ψηλή πίεση. Τα άτομα που παρουσίαζαν αύξηση της περιμέτρου της κοιλιάς τους που είναι δείκτης αύξησης του κοιλιακού λίπους, είχαν σημαντικά περισσότερες πιθανότητες προσβολής από ψηλή πίεση. Μεγαλύτερο κίνδυνο για ψηλή πίεση, είχαν επίσης τα άτομα που από την αρχή της έρευνας είχαν αυξημένη περίμετρο της κοιλιάς.
Η περίμετρος κοιλιάς θεωρείται αυξημένη όταν είναι ίση ή μεγαλύτερη από 102 εκατοστά στους άνδρες και ίση ή μεγαλύτερη από 89 εκατοστά στις γυναίκες. Η αύξηση λίπους κοιλιάς, δηλαδή η κοιλιακή παχυσαρκία, επιδρά περισσότερο από τη γενική παχυσαρκία ως παράγοντας πρόκλησης ψηλής πίεσης και της ανθεκτικότητας στην ινσουλίνη (οδηγεί στο διαβήτη).
Το αυξημένο κοιλιακό λίπος, φαίνεται να είναι ιδιαίτερα νοσηρό για το ανθρώπινο σώμα. Υπάρχουν άτομα τα οποία δεν κατατάσσονται ως παχύσαρκα αλλά έχουν αυξημένη περίμετρο κοιλιάς. Οι άνθρωποι αυτοί, διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο για ψηλή πίεση. Έτσι είναι σημαντικό και αυτοί να προσπαθούν να χάνουν το περιττό λίπος που συσσωρεύεται στην κοιλιακή τους χώρα.
Η παρακολούθηση της περιμέτρου κοιλιάς, είναι μια καλή μέθοδος που βοηθά στην πρόβλεψη προσβολής από ψηλή πίεση, διαβήτη τύπου 2 και καρδιακών παθήσεων. Η αυξημένη περίμετρος της κοιλιάς πέραν των κανονικών ορίων, είναι δείκτης κοιλιακής παχυσαρκίας που εκθέτει σε σοβαρούς κινδύνους. Για αυτό πρέπει να λαμβάνονται μέτρα μείωσης της.

Τετάρτη 14 Αυγούστου 2019

Οι ασθενείς που υποβάλλονται σε λιποαναρρόφηση για μεταβολή του περιγράμματος του σώματος, πρέπει να έχουν ρεαλιστικές προσδοκίες για τα μακροχρόνια αποτελέσματα. Για να πετύχει μακροπρόθεσμα οποιαδήποτε προσπάθεια βελτίωσης του σωματικού περιγράμματος, υπάρχουν 4 καθοριστικοί παράγοντες:
1. Η σωματική άσκηση
2. Η διατροφή
3. Οι αλλαγές στον τρόπο ζωής
4. Οι επιτυχημένες  επεμβάσεις αλλαγής του περιγράμματος του σώματος όπως η λιποαναρρόφηση
Από τους παράγοντες αυτούς, οι 3 πρώτοι εξαρτώνται απόλυτα από τον ασθενή. Οι ασθενείς που υποβάλλονται σε λιποαναρρόφηση εάν δεν υιοθετήσουν μακροπρόθεσμα μια υγιεινή διατροφή, έρευνες δείχνουν ότι έχουν 300% πιο πολλές πιθανότητες να αποκτήσουν ξανά τα ανεπιθύμητα κιλά που αφαίρεσαν με την επέμβαση. Εάν δεν κάνουν τακτική σωματική άσκηση, οι πιθανότητες για να ξανακερδίσουν τα περιττά κιλά, ανέρχονται στο 400%.
Το ποσοστό των ασθενών που κερδίζει βάρος μετά από λιποαναρρόφηση, μπορεί να ανέρχεται μέχρι και 43%. Οι περισσότεροι από αυτούς που κερδίζουν βάρος, το αποκτούν 6 μήνες μετά την επέμβαση.
Η λιποαναρρόφηση δεν είναι θεραπευτική μέθοδος κατά της παχυσαρκίας. Ο στόχος της, είναι να βελτιώσει το περίγραμμα του σώματος αφαιρώντας λίπος που είναι αποθηκευμένο σε ορισμένες περιοχές του σώματος που δεν φεύγει μετά από δίαιτα και σωματική άσκηση. Έτσι, οι πλαστικοί χειρούργοι συνιστούν στους ασθενείς, εάν είναι υπέρβαροι ή παχύσαρκοι, να καταβάλουν κάθε προσπάθεια να πετύχουν και να διατηρήσουν σταθερά, ένα κανονικό βάρος, προτού προχωρήσουν στην αφαίρεση τοπικού λίπους που είναι ανθεκτικό στη δίαιτα και στην άσκηση.
Οι ασθενείς πρέπει να τυγχάνουν πλήρους ενημέρωσης από τους γιατρούς για τις προϋποθέσεις επιτυχίας της λιποαναρρόφησης. Δεν είναι σπάνιες οι περιπτώσεις που πλαστικοί χειρούργοι, αρνούνται ή ζητούν αναβολή μιας λιποαναρρόφησης σε ασθενείς τους διότι θεωρούν ότι δεν είναι έτοιμοι για λόγους σε σχέση με το βάρος, τη διατροφή, την ψυχολογία ή τον τρόπο ζωής τους.
Οι ασθενείς πρέπει να γνωρίζουν ότι η λιποαναρρόφηση, χωρίς το σύνολο των άλλων μέτρων που επιβάλλονται για την καλύτερη σωματική τους εμφάνιση, είναι πολύ πιθανό ότι θα τους απογοητεύσει.

Λιποαναρρόφηση και απώλεια βάρους

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Οι ασθενείς που υποβάλλονται σε λιποαναρρόφηση για μεταβολή του περιγράμματος του σώματος, πρέπει να έχουν ρεαλιστικές προσδοκίες για τα μακροχρόνια αποτελέσματα. Για να πετύχει μακροπρόθεσμα οποιαδήποτε προσπάθεια βελτίωσης του σωματικού περιγράμματος, υπάρχουν 4 καθοριστικοί παράγοντες:
1. Η σωματική άσκηση
2. Η διατροφή
3. Οι αλλαγές στον τρόπο ζωής
4. Οι επιτυχημένες  επεμβάσεις αλλαγής του περιγράμματος του σώματος όπως η λιποαναρρόφηση
Από τους παράγοντες αυτούς, οι 3 πρώτοι εξαρτώνται απόλυτα από τον ασθενή. Οι ασθενείς που υποβάλλονται σε λιποαναρρόφηση εάν δεν υιοθετήσουν μακροπρόθεσμα μια υγιεινή διατροφή, έρευνες δείχνουν ότι έχουν 300% πιο πολλές πιθανότητες να αποκτήσουν ξανά τα ανεπιθύμητα κιλά που αφαίρεσαν με την επέμβαση. Εάν δεν κάνουν τακτική σωματική άσκηση, οι πιθανότητες για να ξανακερδίσουν τα περιττά κιλά, ανέρχονται στο 400%.
Το ποσοστό των ασθενών που κερδίζει βάρος μετά από λιποαναρρόφηση, μπορεί να ανέρχεται μέχρι και 43%. Οι περισσότεροι από αυτούς που κερδίζουν βάρος, το αποκτούν 6 μήνες μετά την επέμβαση.
Η λιποαναρρόφηση δεν είναι θεραπευτική μέθοδος κατά της παχυσαρκίας. Ο στόχος της, είναι να βελτιώσει το περίγραμμα του σώματος αφαιρώντας λίπος που είναι αποθηκευμένο σε ορισμένες περιοχές του σώματος που δεν φεύγει μετά από δίαιτα και σωματική άσκηση. Έτσι, οι πλαστικοί χειρούργοι συνιστούν στους ασθενείς, εάν είναι υπέρβαροι ή παχύσαρκοι, να καταβάλουν κάθε προσπάθεια να πετύχουν και να διατηρήσουν σταθερά, ένα κανονικό βάρος, προτού προχωρήσουν στην αφαίρεση τοπικού λίπους που είναι ανθεκτικό στη δίαιτα και στην άσκηση.
Οι ασθενείς πρέπει να τυγχάνουν πλήρους ενημέρωσης από τους γιατρούς για τις προϋποθέσεις επιτυχίας της λιποαναρρόφησης. Δεν είναι σπάνιες οι περιπτώσεις που πλαστικοί χειρούργοι, αρνούνται ή ζητούν αναβολή μιας λιποαναρρόφησης σε ασθενείς τους διότι θεωρούν ότι δεν είναι έτοιμοι για λόγους σε σχέση με το βάρος, τη διατροφή, την ψυχολογία ή τον τρόπο ζωής τους.
Οι ασθενείς πρέπει να γνωρίζουν ότι η λιποαναρρόφηση, χωρίς το σύνολο των άλλων μέτρων που επιβάλλονται για την καλύτερη σωματική τους εμφάνιση, είναι πολύ πιθανό ότι θα τους απογοητεύσει.

Στη σημερινή κοινωνία, με τις δύσκολες οικονομικές συνθήκες, οι περισσότερες μητέρες εργάζονται. Πολλές οικογένειες δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν με μόνο ένα μισθό.
Η κούραση, το στρες, οι επαγγελματικές ανησυχίες, οι εργασίες στο σπίτι, τα παιδιά που ασθενούν και οι αρνητικές επιπτώσεις στη σεξουαλικότητα είναι παράγοντες που μειώνουν την ποιότητα ζωής των εργαζομένων μητέρων. 
Παρά το γεγονός ότι οι μητέρες εργάζονται σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό σήμερα παρά παλαιότερα, εντούτοις δεν έχει παρατηρηθεί ο ίδιος βαθμός αύξησης της συμμετοχής των ανδρών στις δουλειές του σπιτιού. Αυτό σημαίνει ότι οι εργαζόμενες μητέρες έχουν την ευθύνη της διεκπεραίωσης των εργασιών του σπιτιού όπως επίσης και τη φροντίδα των παιδιών.
Όμως το γεγονός ότι η μητέρα εργάζεται, δεν σημαίνει υποχρεωτικά ότι η οικονομική κατάσταση της οικογένειας θα βελτιωθεί. Τα επιπρόσθετα έξοδα που δημιουργούνται λόγω της εργασίας της μητέρας, μπορούν στις χαμηλές εισοδηματικές τάξεις να υπερβαίνουν το καθαρό εισόδημα που παίρνει η εργαζόμενη μητέρα.
Ο διπλός ρόλος των γυναικών σαν εργαζόμενες και σαν μητέρες, είναι εξαιρετικά δύσκολος και προκαλεί καταστάσεις στρες, δυσάρεστες για όλη την οικογένεια.
Έρευνες έχουν δείξει ότι 60% των εργαζομένων μητέρων νιώθουν ότι ξεσπούν λόγω στρες πάνω στην υπόλοιπη οικογένεια. Περίπου 50% των γυναικών δηλώνουν ότι θα προτιμούσαν να έχουν μόνο το ρόλο της μητέρας ενώ 20% δηλώνουν ότι θα προτιμούσαν να έχουν μια δουλειά αλλά να εργάζονται από το σπίτι.
Είναι αξιοσημείωτο το ότι 8 στις 10 εργαζόμενες μητέρες δηλώνουν ότι θα εγκατέλειπαν τη δουλειά τους με πλήρη απασχόληση, εάν μπορούσαν να το κάνουν. Μόνο 4% των γυναικών θα διατηρούσαν εργασία πλήρους απασχόλησης εάν είχαν την επιλογή.
Είναι γεγονός ότι στην εποχή μας οι παντρεμένες γυναίκες βρίσκονται στη χειρότερη κατάσταση όσο ποτέ άλλοτε. Ίσως αυτό να εξηγεί ότι σήμερα οι γυναίκες ζητούν περισσότερα διαζύγια και κάνουν λιγότερα παιδιά.
Οι λόγοι που εξηγούν την άσχημη κατάσταση για τις εργαζόμενες μητέρες είναι πολλοί. Ένας από τους κυριότερους είναι ότι το περισσότερο βάρος για τις εργασίες στο σπίτι πέφτει πάνω τους.
Οι εργαζόμενες μητέρες εργάζονται συνολικά περισσότερες ώρες (στην εργασία τους όπου πληρώνονται και στο σπίτι όπου δεν πληρώνονται) σε σύγκριση με τους εργαζόμενους πατέρες. Οι μητέρες που εργάζονται με ωράριο μερικής απασχόλησης, έχουν τις περισσότερες ώρες εργασίες από όλες τις άλλες.
Η κατάσταση αυτή πιθανόν να συμβάλλει στο ότι τα περισσότερα διαζύγια σε αρκετές ανεπτυγμένες χώρες αρχίζουν με πρωτοβουλία των γυναικών.
Το θέμα των παιδιών που αρρωστούν απασχολεί έντονα τις εργαζόμενες μητέρες.
Πολλές μητέρες φοβούνται μήπως το παιδί τους αρρωστήσει και χρειαστεί φροντίδα κατά τη διάρκεια των ωρών εργασίας. Σε πολλές χώρες οι περισσότεροι εργοδότες δίνουν πληρωμένη άδεια ασθενείας μόνο όταν οι γυναίκες οι ίδιες αρρωστούν και όχι όταν ασθενούν τα παιδιά τους.
Για το λόγο αυτό οι μητέρες που εργάζονται και που έχουν ένα παιδί άρρωστο, υποχρεώνονται να παίρνουν ημέρες από την ετήσια τους άδεια ή ακόμη άδεια άνευ απολαβών για να μείνουν στο σπίτι και να φροντίσουν τα άρρωστα παιδιά τους.
Ακόμη και στις περιπτώσεις που και οι δύο γονείς εργάζονται, η φροντίδα του άρρωστου παιδιού γίνεται από τη μητέρα του. Μερικοί από τους λόγους για αυτό είναι το ότι συνήθως ο πατέρας κερδίζει περισσότερα χρήματα από τη μητέρα και το ότι οι ευθύνες της δουλειάς του θεωρούνται σημαντικότερες. Επίσης πολλοί εργοδότες, δέχονται πιο εύκολα μια εργαζόμενη μητέρα να μείνει στο σπίτι για να φροντίζει το παιδί.
Περίπου 10% των μητέρων που εργάζονται νιώθουν ένοχες για τις διευθετήσεις που κάνουν για το άρρωστο παιδί τους, οποιεσδήποτε και εάν είναι οι διευθετήσεις αυτές.
Η σεξουαλική ζωή των εργαζομένων μητέρων αυτών, οφείλεται μεταξύ άλλων, στο γεγονός ότι είναι πολύ κουρασμένες για να μπορέσουν να σκέφτονται το σεξ.
Πολλές από τις μητέρες που εργάζονται νιώθουν έντονα εναντίον των συζύγων τους διότι αυτοί δεν βοηθούν στο βαθμό που θα έπρεπε στο σπίτι με αποτέλεσμα ο θυμός αυτός να επηρεάζει αρνητικά τη σεξουαλική τους σχέση.
Επίσης έρευνες έδειξαν ότι οι εργαζόμενες γυναίκες νιώθουν λύπη και θυμό για τη χαμένη τους σεξουαλική ζωή.
Χρειάζονται λύσεις για τα σοβαρά αυτά προβλήματα. Οι εργοδότες και η πολιτεία μπορούν να βοηθήσουν επιτρέποντας περισσότερο ελαστικά ωράρια για τις εργαζόμενες μητέρες, δίνοντας γονική άδεια, παρέχοντας ευκολίες στο χώρο εργασίας για παιδιά που δεν είναι καλά και γενικά μια μεγαλύτερη κατανόηση προς τις μητέρες λόγω των πολλών προβλημάτων που αντιμετωπίζουν στο διπλό ρόλο της μητέρας και της εργαζόμενης.
Παράλληλα οι άνδρες θα πρέπει να βοηθούν με κάθε τρόπο τις μητέρες ιδιαίτερα για τις εργασίες στο σπίτι όπου η συμμετοχή τους  θα πρέπει να αυξηθεί. Με τον τρόπο αυτό θα συμβάλουν στη βελτίωση της ποιότητας ζωής των μητέρων που εργάζονται και αυτό θα έχει θετικές επιδράσεις στη δική τους ζωή και στην οικογένεια γενικότερα.


Εργαζόμενες μητέρες

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Στη σημερινή κοινωνία, με τις δύσκολες οικονομικές συνθήκες, οι περισσότερες μητέρες εργάζονται. Πολλές οικογένειες δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν με μόνο ένα μισθό.
Η κούραση, το στρες, οι επαγγελματικές ανησυχίες, οι εργασίες στο σπίτι, τα παιδιά που ασθενούν και οι αρνητικές επιπτώσεις στη σεξουαλικότητα είναι παράγοντες που μειώνουν την ποιότητα ζωής των εργαζομένων μητέρων. 
Παρά το γεγονός ότι οι μητέρες εργάζονται σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό σήμερα παρά παλαιότερα, εντούτοις δεν έχει παρατηρηθεί ο ίδιος βαθμός αύξησης της συμμετοχής των ανδρών στις δουλειές του σπιτιού. Αυτό σημαίνει ότι οι εργαζόμενες μητέρες έχουν την ευθύνη της διεκπεραίωσης των εργασιών του σπιτιού όπως επίσης και τη φροντίδα των παιδιών.
Όμως το γεγονός ότι η μητέρα εργάζεται, δεν σημαίνει υποχρεωτικά ότι η οικονομική κατάσταση της οικογένειας θα βελτιωθεί. Τα επιπρόσθετα έξοδα που δημιουργούνται λόγω της εργασίας της μητέρας, μπορούν στις χαμηλές εισοδηματικές τάξεις να υπερβαίνουν το καθαρό εισόδημα που παίρνει η εργαζόμενη μητέρα.
Ο διπλός ρόλος των γυναικών σαν εργαζόμενες και σαν μητέρες, είναι εξαιρετικά δύσκολος και προκαλεί καταστάσεις στρες, δυσάρεστες για όλη την οικογένεια.
Έρευνες έχουν δείξει ότι 60% των εργαζομένων μητέρων νιώθουν ότι ξεσπούν λόγω στρες πάνω στην υπόλοιπη οικογένεια. Περίπου 50% των γυναικών δηλώνουν ότι θα προτιμούσαν να έχουν μόνο το ρόλο της μητέρας ενώ 20% δηλώνουν ότι θα προτιμούσαν να έχουν μια δουλειά αλλά να εργάζονται από το σπίτι.
Είναι αξιοσημείωτο το ότι 8 στις 10 εργαζόμενες μητέρες δηλώνουν ότι θα εγκατέλειπαν τη δουλειά τους με πλήρη απασχόληση, εάν μπορούσαν να το κάνουν. Μόνο 4% των γυναικών θα διατηρούσαν εργασία πλήρους απασχόλησης εάν είχαν την επιλογή.
Είναι γεγονός ότι στην εποχή μας οι παντρεμένες γυναίκες βρίσκονται στη χειρότερη κατάσταση όσο ποτέ άλλοτε. Ίσως αυτό να εξηγεί ότι σήμερα οι γυναίκες ζητούν περισσότερα διαζύγια και κάνουν λιγότερα παιδιά.
Οι λόγοι που εξηγούν την άσχημη κατάσταση για τις εργαζόμενες μητέρες είναι πολλοί. Ένας από τους κυριότερους είναι ότι το περισσότερο βάρος για τις εργασίες στο σπίτι πέφτει πάνω τους.
Οι εργαζόμενες μητέρες εργάζονται συνολικά περισσότερες ώρες (στην εργασία τους όπου πληρώνονται και στο σπίτι όπου δεν πληρώνονται) σε σύγκριση με τους εργαζόμενους πατέρες. Οι μητέρες που εργάζονται με ωράριο μερικής απασχόλησης, έχουν τις περισσότερες ώρες εργασίες από όλες τις άλλες.
Η κατάσταση αυτή πιθανόν να συμβάλλει στο ότι τα περισσότερα διαζύγια σε αρκετές ανεπτυγμένες χώρες αρχίζουν με πρωτοβουλία των γυναικών.
Το θέμα των παιδιών που αρρωστούν απασχολεί έντονα τις εργαζόμενες μητέρες.
Πολλές μητέρες φοβούνται μήπως το παιδί τους αρρωστήσει και χρειαστεί φροντίδα κατά τη διάρκεια των ωρών εργασίας. Σε πολλές χώρες οι περισσότεροι εργοδότες δίνουν πληρωμένη άδεια ασθενείας μόνο όταν οι γυναίκες οι ίδιες αρρωστούν και όχι όταν ασθενούν τα παιδιά τους.
Για το λόγο αυτό οι μητέρες που εργάζονται και που έχουν ένα παιδί άρρωστο, υποχρεώνονται να παίρνουν ημέρες από την ετήσια τους άδεια ή ακόμη άδεια άνευ απολαβών για να μείνουν στο σπίτι και να φροντίσουν τα άρρωστα παιδιά τους.
Ακόμη και στις περιπτώσεις που και οι δύο γονείς εργάζονται, η φροντίδα του άρρωστου παιδιού γίνεται από τη μητέρα του. Μερικοί από τους λόγους για αυτό είναι το ότι συνήθως ο πατέρας κερδίζει περισσότερα χρήματα από τη μητέρα και το ότι οι ευθύνες της δουλειάς του θεωρούνται σημαντικότερες. Επίσης πολλοί εργοδότες, δέχονται πιο εύκολα μια εργαζόμενη μητέρα να μείνει στο σπίτι για να φροντίζει το παιδί.
Περίπου 10% των μητέρων που εργάζονται νιώθουν ένοχες για τις διευθετήσεις που κάνουν για το άρρωστο παιδί τους, οποιεσδήποτε και εάν είναι οι διευθετήσεις αυτές.
Η σεξουαλική ζωή των εργαζομένων μητέρων αυτών, οφείλεται μεταξύ άλλων, στο γεγονός ότι είναι πολύ κουρασμένες για να μπορέσουν να σκέφτονται το σεξ.
Πολλές από τις μητέρες που εργάζονται νιώθουν έντονα εναντίον των συζύγων τους διότι αυτοί δεν βοηθούν στο βαθμό που θα έπρεπε στο σπίτι με αποτέλεσμα ο θυμός αυτός να επηρεάζει αρνητικά τη σεξουαλική τους σχέση.
Επίσης έρευνες έδειξαν ότι οι εργαζόμενες γυναίκες νιώθουν λύπη και θυμό για τη χαμένη τους σεξουαλική ζωή.
Χρειάζονται λύσεις για τα σοβαρά αυτά προβλήματα. Οι εργοδότες και η πολιτεία μπορούν να βοηθήσουν επιτρέποντας περισσότερο ελαστικά ωράρια για τις εργαζόμενες μητέρες, δίνοντας γονική άδεια, παρέχοντας ευκολίες στο χώρο εργασίας για παιδιά που δεν είναι καλά και γενικά μια μεγαλύτερη κατανόηση προς τις μητέρες λόγω των πολλών προβλημάτων που αντιμετωπίζουν στο διπλό ρόλο της μητέρας και της εργαζόμενης.
Παράλληλα οι άνδρες θα πρέπει να βοηθούν με κάθε τρόπο τις μητέρες ιδιαίτερα για τις εργασίες στο σπίτι όπου η συμμετοχή τους  θα πρέπει να αυξηθεί. Με τον τρόπο αυτό θα συμβάλουν στη βελτίωση της ποιότητας ζωής των μητέρων που εργάζονται και αυτό θα έχει θετικές επιδράσεις στη δική τους ζωή και στην οικογένεια γενικότερα.


Η κατάθλιψη που προσβάλλει τους εργαζομένους συγκαταλέγεται μεταξύ των 3 κυριότερων προβλημάτων που επηρεάζουν τους εργαζόμενους μετά από τις οικογενειακές κρίσεις και το στρες.
Η κλινική κατάθλιψη είναι μια σοβαρή αιτία απουσίας από την εργασία. Το κόστος που δημιουργείται λόγω απώλειας παραγωγικότητας και λόγω θεραπείας είναι παρά πολύ μεγάλο για τις επιχειρήσεις και για την κοινωνία.
Το κόστος αυτό μεγεθύνεται σημαντικά εάν η κλινική κατάθλιψη που μπορεί να προσβάλει τον εργαζόμενο παραμείνει χωρίς θεραπεία. Επιπρόσθετα η κατάθλιψη συμβαίνει συνήθως σε εργαζόμενους που βρίσκονται στα καλύτερα χρόνια της παραγωγικής τους ζωής.
Η σοβαρότητα της κατάστασης φαίνεται και από τα στατιστικά στοιχεία που δείχνουν ότι 15% των ατόμων που πάσχουν από σοβαρή κατάθλιψη θα αυτοκτονήσουν.
Εάν λάβουμε ακόμη υπ' όψη ότι 80% των ατόμων που πάσχουν από κλινική κατάθλιψη μπορούν να θεραπευθούν με επιτυχία, τότε γίνεται αντιληπτή η μεγάλη  σημασία που έχει η έγκαιρη διάγνωση της πάθησης.
Η έγκαιρη ανίχνευση και αναγνώριση του προβλήματος, επιτρέπει την κατάλληλη θεραπευτική παρέμβαση που μπορεί να είναι με τη μορφή φαρμάκων ή με διάφορες ψυχοθεραπευτικές παρεμβάσεις.
Πως όμως οι εργαζόμενοι βιώνουν την εμπειρία μιας κατάθλιψης;
Αρχικά θα πρέπει να τονίσουμε ότι η κλινική εικόνα είναι διαφορετική από άτομο σε άτομο. Ο χαρακτήρας των συμπτωμάτων, η διάρκειά τους και η σοβαρότητά τους καθορίζουν την εξατομικευμένη εικόνα του κάθε εργαζομένου που έχει προσβληθεί από κατάθλιψη.
Εάν κάποιος παρουσιάζει 5 ή περισσότερα από τα ακόλουθα συμπτώματα για περισσότερο από 2 εβδομάδες είναι καλά να συμβουλευτεί το γιατρό του:
Ψυχική κατάσταση που χαρακτηρίζεται από επίμονα αισθήματα λύπης αγωνίας και κακής διάθεσης
Προβλήματα ύπνου που μπορεί να είναι είτε αϋπνίες ή ξυπνήματα πολύ νωρίς το πρωί. Αντίθετα μπορεί να παρατηρείται τάση για υπερβολικές ώρες ύπνου
Μειωμένη όρεξη ή και απώλεια βάρους. Επίσης μπορεί να παρατηρηθεί και το αντίθετο με αυξημένη όρεξη ή βουλιμία με πρόσληψη βάρους
Απώλεια ενδιαφέροντος για δραστηριότητες που συνήθως άρεσαν στον ασθενή συμπεριλαμβανομένου και του σεξ
Ερεθιστικότητα, νευρικότητα
Ο ασθενής είναι δυνατόν να παρουσιάζει επίμονα σωματικά συμπτώματα τα οποία δεν υποχωρούν στις θεραπείες όπως για παράδειγμα πονοκέφαλοι, χρόνιοι πόνοι και πεπτικά προβλήματα
Δυσκολίες συγκέντρωσης, αναποφασιστικότητα και προβλήματα μνήμης
Επίμονη κούραση και αίσθημα του ασθενούς ότι δεν διαθέτει πλέον ενέργεια 
Αισθήματα ενοχής, απελπισίας και ο ασθενής νιώθει ότι δεν αξίζει πλέον τίποτα
Σκέψεις αυτοκτονίας και θανάτου
Είναι σημαντικό όπως ο γιατρός αφού διαπιστώσει ότι υπάρχουν ανησυχητικά συμπτώματα, να διερευνήσει κατά πόσον υπάρχουν οργανικές ασθένειες που μπορεί να είναι η γενεσιουργός αιτία των προβλημάτων. Όταν αποκλειστούν οι οργανικές παθήσεις τότε η διάγνωση της κατάθλιψης θα πρέπει να οδηγήσει στην ορθή αντιμετώπιση.
Ο εργαζόμενος που ζει την εμπειρία της κατάθλιψης, μπορεί αρχικά να μη ζητήσει βοήθεια από το γιατρό. Δεν είναι σπάνιες οι περιπτώσεις που ο εργαζόμενος δεν τολμά να ζητήσει βοήθεια και θεραπεία διότι φοβάται ότι εάν μαθευτεί ότι πάσχει από κατάθλιψη, αυτό ίσως επηρεάσει τη δουλειά του.
Ακόμη σε αρκετές περιπτώσεις, οι εργαζόμενοι πιθανόν να μην αντιλαμβάνονται ότι αυτό που τους συμβαίνει είναι η κατάθλιψη και την οποία μπορούν να καταπολεμήσουν αποτελεσματικά.
Είναι σημαντικό για τους εργοδότες να γνωρίζουν ότι η κατάθλιψη είναι ένα από τα 3 συχνότερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι μετά από τις οικογενειακές κρίσεις και το στρες. Είναι προς το συμφέρον της επιχείρησης ή της ομάδας εργασίας να αντιμετωπίζεται ορθά η κατάθλιψη στους υπαλλήλους.
Η συνειδητοποίηση και αντιμετώπιση του προβλήματος, τόσο από του ίδιους τους εργαζόμενους όσο και από τους εργοδότες, είναι καθοριστικές για την οικονομία αλλά και για την ποιότητα ζωής των εργαζομένων, τόσο στο χώρο απασχόλησής τους όσο και στο σπίτι. 


Οι εργαζόμενοι και η κατάθλιψη

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Η κατάθλιψη που προσβάλλει τους εργαζομένους συγκαταλέγεται μεταξύ των 3 κυριότερων προβλημάτων που επηρεάζουν τους εργαζόμενους μετά από τις οικογενειακές κρίσεις και το στρες.
Η κλινική κατάθλιψη είναι μια σοβαρή αιτία απουσίας από την εργασία. Το κόστος που δημιουργείται λόγω απώλειας παραγωγικότητας και λόγω θεραπείας είναι παρά πολύ μεγάλο για τις επιχειρήσεις και για την κοινωνία.
Το κόστος αυτό μεγεθύνεται σημαντικά εάν η κλινική κατάθλιψη που μπορεί να προσβάλει τον εργαζόμενο παραμείνει χωρίς θεραπεία. Επιπρόσθετα η κατάθλιψη συμβαίνει συνήθως σε εργαζόμενους που βρίσκονται στα καλύτερα χρόνια της παραγωγικής τους ζωής.
Η σοβαρότητα της κατάστασης φαίνεται και από τα στατιστικά στοιχεία που δείχνουν ότι 15% των ατόμων που πάσχουν από σοβαρή κατάθλιψη θα αυτοκτονήσουν.
Εάν λάβουμε ακόμη υπ' όψη ότι 80% των ατόμων που πάσχουν από κλινική κατάθλιψη μπορούν να θεραπευθούν με επιτυχία, τότε γίνεται αντιληπτή η μεγάλη  σημασία που έχει η έγκαιρη διάγνωση της πάθησης.
Η έγκαιρη ανίχνευση και αναγνώριση του προβλήματος, επιτρέπει την κατάλληλη θεραπευτική παρέμβαση που μπορεί να είναι με τη μορφή φαρμάκων ή με διάφορες ψυχοθεραπευτικές παρεμβάσεις.
Πως όμως οι εργαζόμενοι βιώνουν την εμπειρία μιας κατάθλιψης;
Αρχικά θα πρέπει να τονίσουμε ότι η κλινική εικόνα είναι διαφορετική από άτομο σε άτομο. Ο χαρακτήρας των συμπτωμάτων, η διάρκειά τους και η σοβαρότητά τους καθορίζουν την εξατομικευμένη εικόνα του κάθε εργαζομένου που έχει προσβληθεί από κατάθλιψη.
Εάν κάποιος παρουσιάζει 5 ή περισσότερα από τα ακόλουθα συμπτώματα για περισσότερο από 2 εβδομάδες είναι καλά να συμβουλευτεί το γιατρό του:
Ψυχική κατάσταση που χαρακτηρίζεται από επίμονα αισθήματα λύπης αγωνίας και κακής διάθεσης
Προβλήματα ύπνου που μπορεί να είναι είτε αϋπνίες ή ξυπνήματα πολύ νωρίς το πρωί. Αντίθετα μπορεί να παρατηρείται τάση για υπερβολικές ώρες ύπνου
Μειωμένη όρεξη ή και απώλεια βάρους. Επίσης μπορεί να παρατηρηθεί και το αντίθετο με αυξημένη όρεξη ή βουλιμία με πρόσληψη βάρους
Απώλεια ενδιαφέροντος για δραστηριότητες που συνήθως άρεσαν στον ασθενή συμπεριλαμβανομένου και του σεξ
Ερεθιστικότητα, νευρικότητα
Ο ασθενής είναι δυνατόν να παρουσιάζει επίμονα σωματικά συμπτώματα τα οποία δεν υποχωρούν στις θεραπείες όπως για παράδειγμα πονοκέφαλοι, χρόνιοι πόνοι και πεπτικά προβλήματα
Δυσκολίες συγκέντρωσης, αναποφασιστικότητα και προβλήματα μνήμης
Επίμονη κούραση και αίσθημα του ασθενούς ότι δεν διαθέτει πλέον ενέργεια 
Αισθήματα ενοχής, απελπισίας και ο ασθενής νιώθει ότι δεν αξίζει πλέον τίποτα
Σκέψεις αυτοκτονίας και θανάτου
Είναι σημαντικό όπως ο γιατρός αφού διαπιστώσει ότι υπάρχουν ανησυχητικά συμπτώματα, να διερευνήσει κατά πόσον υπάρχουν οργανικές ασθένειες που μπορεί να είναι η γενεσιουργός αιτία των προβλημάτων. Όταν αποκλειστούν οι οργανικές παθήσεις τότε η διάγνωση της κατάθλιψης θα πρέπει να οδηγήσει στην ορθή αντιμετώπιση.
Ο εργαζόμενος που ζει την εμπειρία της κατάθλιψης, μπορεί αρχικά να μη ζητήσει βοήθεια από το γιατρό. Δεν είναι σπάνιες οι περιπτώσεις που ο εργαζόμενος δεν τολμά να ζητήσει βοήθεια και θεραπεία διότι φοβάται ότι εάν μαθευτεί ότι πάσχει από κατάθλιψη, αυτό ίσως επηρεάσει τη δουλειά του.
Ακόμη σε αρκετές περιπτώσεις, οι εργαζόμενοι πιθανόν να μην αντιλαμβάνονται ότι αυτό που τους συμβαίνει είναι η κατάθλιψη και την οποία μπορούν να καταπολεμήσουν αποτελεσματικά.
Είναι σημαντικό για τους εργοδότες να γνωρίζουν ότι η κατάθλιψη είναι ένα από τα 3 συχνότερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι μετά από τις οικογενειακές κρίσεις και το στρες. Είναι προς το συμφέρον της επιχείρησης ή της ομάδας εργασίας να αντιμετωπίζεται ορθά η κατάθλιψη στους υπαλλήλους.
Η συνειδητοποίηση και αντιμετώπιση του προβλήματος, τόσο από του ίδιους τους εργαζόμενους όσο και από τους εργοδότες, είναι καθοριστικές για την οικονομία αλλά και για την ποιότητα ζωής των εργαζομένων, τόσο στο χώρο απασχόλησής τους όσο και στο σπίτι. 


Οι γυναίκες υποφέρουν περισσότερο από έλλειψη ύπνου σε σύγκριση με τους άνδρες.
Στις γυναίκες που έχουν το διπλό ρόλο της μητέρας και της εργαζόμενης, το πρόβλημα της στέρησης ύπνου είναι ακόμη πιο σοβαρό.
Έρευνες έχουν δείξει ότι μεταξύ των γυναικών ηλικίας από 30 έως 60 ετών, οι 3 στις 4 δεν μπορούν να έχουν τις 8 ώρες καθημερινού ύπνου που θεωρούνται απαραίτητες για να μπορεί κάποιος να αναζωογονείται, να ξεκουράζεται και να λειτουργεί σωστά στην επόμενη μέρα.
Ο μέσος όρος ωρών ύπνου των γυναικών είναι χαμηλός και κυμαίνεται γύρω στις 6,5 ώρες.
Ποιοι είναι οι λόγοι που κάνουν τις γυναίκες να υποφέρουν από τη στέρηση ύπνου;
ΟΡΜΟΝΙΚΟΙ ΛΟΓΟΙ
Οι ορμόνες και οι διακυμάνσεις τους που χαρακτηρίζουν το θηλυκό γένος, είναι μια από τις βασικές αιτίες.
Ορισμένες φάσεις της ζωής της γυναίκας όπως η κλιμακτήριος, η περίοδος μετά την εμμηνόπαυση όπως επίσης και το χρονικό διάστημα που ακολουθεί τον τοκετό, συνοδεύονται από ορμονικές διακυμάνσεις που δημιουργούν διαταραχές στον ύπνο.
Επιπρόσθετα από 25% έως 33% των γυναικών παρουσιάζουν προβλήματα ύπνου κατά τις ημέρες που προηγούνται της περιόδου τους.
ΛΟΓΟΙ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΡΟΛΟ Της ΜΗΤΕΡΑΣ
Στις γυναίκες, λόγω του ρόλου της μητέρας που τους έδωσε η φύση, ο εγκέφαλος έχει ένα επίπεδο εγρήγορσης και ετοιμότητας κατά τον ύπνο που είναι ψηλότερο.
Το γεγονός αυτό τους επιτρέπει πιο εύκολα και γρήγορα να ξυπνούν όταν συμβαίνουν ακόμη και ελάχιστα πράγματα κατά τον ύπνο τους. Όταν ένα παιδί βήχει ή κλαίει ή σηκώνεται το βράδυ από το κρεβάτι του και περπατά, οι γυναίκες ξυπνούν πιο εύκολα για να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα ή ένα πιθανό κίνδυνο.
Ο εγκέφαλος των γυναικών είναι πιο ευαίσθητος σε διάφορα ερεθίσματα κατά τον ύπνο, συνηθίζουν να ξυπνούν πιο άμεσα και έτσι έχουν περισσότερες πιθανότητες να παρουσιάσουν διαχρονικά μεγαλύτερη έλλειψη ύπνου.
ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΙ ΛΟΓΟΙ
Παρά το γεγονός ότι οι γυναίκες έχουν μια συνεχή και αυξανόμενη συμμετοχή στην επαγγελματική αρένα, εντούτοις διατηρούν αμείωτο το ρόλο τους σαν μητέρες και σαν βασικό στήριγμα της οικογένειας.
Τα νέα σοβαρά και χρονοβόρα καθήκοντα που έχουν αποκτήσει στην επαγγελματική τους καριέρα, δεν έχουν σαν αντισταθμιστικό μέτρο λιγότερες υποχρεώσεις στο σπίτι, προς τα παιδιά ή προς στο σύζυγό τους.
Οι αυξημένοι ρόλοι της γυναίκας, της δημιουργούν ένα σοβαρό κόστος με κάποτε τεράστιες συνέπειες. Πολύ συχνά μια από τις επιπτώσεις της υπερφόρτωσης αυτής είναι η απώλεια ωρών ύπνου. Για να μπορέσουν να εκπληρώσουν όλες τους τις υποχρεώσεις, οι γυναίκες τελικά αναγκάζονται να κλέβουν ώρες από τον ύπνο τους.
Εκτός από τους πιο πάνω λόγους, πρέπει να προσθέσουμε ότι οι γυναίκες είναι πιο ευπαθείς στους μυϊκούς πόνους και στην κατάθλιψη και αυτοί είναι παράγοντες που συμβάλλουν στη στέρηση ύπνου.
Η χρόνια απώλεια ωρών ύπνου, δημιουργεί καταστάσεις μείωσης των λειτουργικών ικανοτήτων της γυναίκας, μείωση της μνήμης, της συγκέντρωσης, της προσοχής και των γνωστικών ικανοτήτων.
Ακόμα επιφέρει και αλλαγές στην ψυχική διάθεση με αποτέλεσμα οι γυναίκες να υποφέρουν συνολικά από μια τέτοια κατάσταση.
Οι κίνδυνοι της χρόνιας έλλειψης του ύπνου είναι μεγάλοι.
Χαρακτηριστικά αναφέρουμε στατιστικές που δημοσιεύτηκαν από το Εθνικό Συμβούλιο για την Ασφάλεια στις Μεταφορές των Ηνωμένων Πολιτειών που έδειξαν ότι κάθε χρόνο, η κούραση που είναι μια σημαντική συνέπεια της αϋπνίας, προκαλεί 100,000 αυτοκινητιστικά δυστυχήματα που καταγράφονται από την αστυνομία με 1,550 θανάτους, 71,000 τραυματισμούς και οικονομικές απώλειες της τάξης των 12,5 δισεκατομμυρίων

Οι γυναίκες κοιμούνται λιγότερο από τους άνδρες

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Οι γυναίκες υποφέρουν περισσότερο από έλλειψη ύπνου σε σύγκριση με τους άνδρες.
Στις γυναίκες που έχουν το διπλό ρόλο της μητέρας και της εργαζόμενης, το πρόβλημα της στέρησης ύπνου είναι ακόμη πιο σοβαρό.
Έρευνες έχουν δείξει ότι μεταξύ των γυναικών ηλικίας από 30 έως 60 ετών, οι 3 στις 4 δεν μπορούν να έχουν τις 8 ώρες καθημερινού ύπνου που θεωρούνται απαραίτητες για να μπορεί κάποιος να αναζωογονείται, να ξεκουράζεται και να λειτουργεί σωστά στην επόμενη μέρα.
Ο μέσος όρος ωρών ύπνου των γυναικών είναι χαμηλός και κυμαίνεται γύρω στις 6,5 ώρες.
Ποιοι είναι οι λόγοι που κάνουν τις γυναίκες να υποφέρουν από τη στέρηση ύπνου;
ΟΡΜΟΝΙΚΟΙ ΛΟΓΟΙ
Οι ορμόνες και οι διακυμάνσεις τους που χαρακτηρίζουν το θηλυκό γένος, είναι μια από τις βασικές αιτίες.
Ορισμένες φάσεις της ζωής της γυναίκας όπως η κλιμακτήριος, η περίοδος μετά την εμμηνόπαυση όπως επίσης και το χρονικό διάστημα που ακολουθεί τον τοκετό, συνοδεύονται από ορμονικές διακυμάνσεις που δημιουργούν διαταραχές στον ύπνο.
Επιπρόσθετα από 25% έως 33% των γυναικών παρουσιάζουν προβλήματα ύπνου κατά τις ημέρες που προηγούνται της περιόδου τους.
ΛΟΓΟΙ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΡΟΛΟ Της ΜΗΤΕΡΑΣ
Στις γυναίκες, λόγω του ρόλου της μητέρας που τους έδωσε η φύση, ο εγκέφαλος έχει ένα επίπεδο εγρήγορσης και ετοιμότητας κατά τον ύπνο που είναι ψηλότερο.
Το γεγονός αυτό τους επιτρέπει πιο εύκολα και γρήγορα να ξυπνούν όταν συμβαίνουν ακόμη και ελάχιστα πράγματα κατά τον ύπνο τους. Όταν ένα παιδί βήχει ή κλαίει ή σηκώνεται το βράδυ από το κρεβάτι του και περπατά, οι γυναίκες ξυπνούν πιο εύκολα για να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα ή ένα πιθανό κίνδυνο.
Ο εγκέφαλος των γυναικών είναι πιο ευαίσθητος σε διάφορα ερεθίσματα κατά τον ύπνο, συνηθίζουν να ξυπνούν πιο άμεσα και έτσι έχουν περισσότερες πιθανότητες να παρουσιάσουν διαχρονικά μεγαλύτερη έλλειψη ύπνου.
ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΙ ΛΟΓΟΙ
Παρά το γεγονός ότι οι γυναίκες έχουν μια συνεχή και αυξανόμενη συμμετοχή στην επαγγελματική αρένα, εντούτοις διατηρούν αμείωτο το ρόλο τους σαν μητέρες και σαν βασικό στήριγμα της οικογένειας.
Τα νέα σοβαρά και χρονοβόρα καθήκοντα που έχουν αποκτήσει στην επαγγελματική τους καριέρα, δεν έχουν σαν αντισταθμιστικό μέτρο λιγότερες υποχρεώσεις στο σπίτι, προς τα παιδιά ή προς στο σύζυγό τους.
Οι αυξημένοι ρόλοι της γυναίκας, της δημιουργούν ένα σοβαρό κόστος με κάποτε τεράστιες συνέπειες. Πολύ συχνά μια από τις επιπτώσεις της υπερφόρτωσης αυτής είναι η απώλεια ωρών ύπνου. Για να μπορέσουν να εκπληρώσουν όλες τους τις υποχρεώσεις, οι γυναίκες τελικά αναγκάζονται να κλέβουν ώρες από τον ύπνο τους.
Εκτός από τους πιο πάνω λόγους, πρέπει να προσθέσουμε ότι οι γυναίκες είναι πιο ευπαθείς στους μυϊκούς πόνους και στην κατάθλιψη και αυτοί είναι παράγοντες που συμβάλλουν στη στέρηση ύπνου.
Η χρόνια απώλεια ωρών ύπνου, δημιουργεί καταστάσεις μείωσης των λειτουργικών ικανοτήτων της γυναίκας, μείωση της μνήμης, της συγκέντρωσης, της προσοχής και των γνωστικών ικανοτήτων.
Ακόμα επιφέρει και αλλαγές στην ψυχική διάθεση με αποτέλεσμα οι γυναίκες να υποφέρουν συνολικά από μια τέτοια κατάσταση.
Οι κίνδυνοι της χρόνιας έλλειψης του ύπνου είναι μεγάλοι.
Χαρακτηριστικά αναφέρουμε στατιστικές που δημοσιεύτηκαν από το Εθνικό Συμβούλιο για την Ασφάλεια στις Μεταφορές των Ηνωμένων Πολιτειών που έδειξαν ότι κάθε χρόνο, η κούραση που είναι μια σημαντική συνέπεια της αϋπνίας, προκαλεί 100,000 αυτοκινητιστικά δυστυχήματα που καταγράφονται από την αστυνομία με 1,550 θανάτους, 71,000 τραυματισμούς και οικονομικές απώλειες της τάξης των 12,5 δισεκατομμυρίων

Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)