«Αδυνατίζει» το σπανάκι

Το σπανάκι μπορεί να είναι το νέο βοήθημα στο αδυνάτισμα, καθώς σύμφωνα με μία νέα μελέτη μπορεί να μειώσει κατά σχεδόν 95% τη λαχτάρα για γλυκά και να αυξήσει την απώλεια βάρους κατά 43%.

Τα οφέλη αυτά αποδίδονται στα θυλακοειδή - ένας είδος μεμβρανωδών σχηματισμών που βρίσκονται μέσα στους χλωροπλάστες των φυτών και φέρουν τις πρωτεΐνες που συμμετέχουν στη φωτοσύνθεση. Η νέα μελέτη διεξήχθη σε 38 υπέρβαρες γυναίκες, από τις οποίες οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Lund, στη Σουηδία, ζήτησαν να πίνουν κάθε πρωί ένα πράσινο ρόφημα.

Στις μισές από αυτές το ρόφημα περιείχε εκχύλισμα θυλακοειδών από σπανάκι και στις άλλες μισές μία ανενεργό ουσία. Οι εθελόντριες δεν ήταν ενημερωμένες γι’ αυτή τη διαφορά, ενώ η μοναδική σύσταση που τους έκαναν οι ερευνητές ήταν να κάνουν μία ισορροπημένη διατροφή, που περιείχε τρία γεύματα την ημέρα.

Τρεις μήνες αργότερα, οι γυναίκες που έπιναν το ανενεργό ρόφημα είχαν χάσει κατά μέσον όρο 3,5 κιλά, ενώ όσες έπιναν το ρόφημα με τα θυλακοειδή είχαν χάσει 5 κιλά. Επιπλέον, η ομάδα των θυλακοειδών δήλωσε πως εύκολα προσαρμόστηκε στην κατανάλωση φαγητού μόνο τρεις φορές την ημέρα, διότι είχε εκμηδενιστεί σχεδόν η λαχτάρα τους για ανθυγιεινά τρόφιμα, όπως τα γλυκά και τα εδέσματα των fast food.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής την δρα Σάρλοτ Έρλανσον-Άλμπερτσον, καθηγήτρια Ιατρικής & Φυσιολογικής Χημείας στο Lund, εκτιμούν ότι τα θυλακοειδή επιβράδυναν σταδιακά την διαδικασία της πέψης, ενισχύοντας την παραγωγή στα έντερα των ορμονών του κορεσμού της πείνας. «Τα ευρήματά μας υποδηλώνουν ότι η κατανάλωση ενός ροφήματος με θυλακοειδή πριν από το πρωινό γεύμα, μειώνει τη λαχτάρα για τσιμπολόγημα και παρέχει εντονότερο αίσθημα κορεσμού της πείνας καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας», δήλωσε η δρ Έρλανσον-Άλμπερτσον. Με άλλα λόγια, «το σπανάκι συμβάλλει στην καλύτερη ρύθμιση της όρεξης και προάγει την υιοθέτηση πιο υγιεινών διατροφικών συνηθειών, αυξάνοντας έτσι σημαντικά την απώλεια βάρους».

ΠΗΓΗ: www.eleftheria.gr

Όχι στην παραπεταμένη χρήση αντισυλληπτικών

Η λήψη ορμονικών αντισυλληπτικών (χαπιών, επιθεμάτων κ.ά.) για τουλάχιστον πέντε συνεχόμενα χρόνια σχετίζεται με πιθανή υπερδιπλάσια αύξηση του κινδύνου μιας νέας γυναίκας να εμφανίσει έναν σπάνιο όγκο στον εγκέφαλο, το γλοίωμα, σύμφωνα με μια νέα δανική επιστημονική έρευνα.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον δρα Ντέιβιντ Γκάιστ του Πανεπιστημίου της Νότιας Δανίας και του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου της Οντένσε, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο βρετανικό περιοδικό κλινικής φαρμακολογίας British Journal of Clinical Pharmacology, μελέτησαν τα ιατρικά αρχεία της Δανίας και εντόπισαν όλες τις γυναίκες ηλικίας 15 έως 49 ετών, οι οποίες διαγνώστηκαν με γλοίωμα (συνολικά 317 περιπτώσεις).

Οι ερευνητές, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο βρετανικό περιοδικό κλινικής φαρμακολογίας "British Journal of Clinical Pharmacology", μελέτησαν τα ιατρικά αρχεία της Δανίας και εντόπισαν όλες τις γυναίκες ηλικίας 15 έως 49 ετών, οι οποίες διαγνώστηκαν με γλοίωμα (συνολικά 317 περιπτώσεις).
Η έρευνα έδειξε ότι υπάρχει συσχέτιση ανάμεσα στη διάρκεια χρήσης των αντισυλληπτικών και στον κίνδυνο εμφάνισης του εγκεφαλικού όγκου.
Η χρήση για πάνω από πέντε χρόνια αντισυλληπτικών μόνο με προγεσταγόνο (προγεστερόνη) αυξάνει τον κίνδυνο κατά 2,4 φορές.
Για άλλες μεθόδους ορμονικής αντισύλληψης, ο κίνδυνος από την παρατεταμένη χρήση είναι επίσης αυξημένος, αλλά σε μικρότερο βαθμό, όπως μετέδωσε το Αθηναϊκό Πρακτορείο.
Από την άλλη, ο επιστήμονας επεσήμανε πως, παρά τον μικρό αυτόν κίνδυνο λόγω παρατεταμένης χρήσης (το γλοίωμα εμφανίζεται σε πέντε γυναίκες ανά 100.000 κάθε χρόνο), τα αντισυλληπτικά προσφέρουν περισσότερα οφέλη, γι’ αυτό οι γυναίκες μπορούν να τα χρησιμοποιούν.
Τα ορμονικά αντισυλληπτικά περιέχουν γυναικείες ορμόνες και χρησιμοποιούνται ευρέως σε όλο τον κόσμο.
Ουσιαστικά ενεργοποιούν τον φυσικό μηχανισμό αντισύλληψης μιας γυναίκας στη διάρκεια της εγκυμοσύνης της, έτσι ώστε να μην ξαναμείνει έγκυος, όσο κυοφορεί.
Όσον αφορά στο γλοίωμα, αν και λίγα πράγματα είναι γνωστά για τις αιτίες του, όπως και για τους άλλους εγκεφαλικούς όγκους, ορισμένα στοιχεία δείχνουν ότι οι γυναικείες ορμόνες μπορεί να αυξάνουν τον κίνδυνο εκδήλωσης ορισμένων μορφών καρκίνου.

ΠΗΓΗ: koinwniaenergwnpolitwn

Σχέση αδελφική

Γεωργία Κανελλοπούλου – Ψυχολόγος.

Δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς αδέρφια. Αν και έχω έναν μόνο αδερφό είμαι απόλυτα ικανοποιημένη.

Οι αδελφικές σχέσεις είναι πολύ σημαντικές για τη ζωή και την διαμόρφωση της προσωπικότητας του ατόμου. Γι’αυτό, άλλωστε θα έχετε παρατηρήσει ότι άτομα που δεν έχουν αδέρφια προσπαθούν να συνάψουν αυτή την αδερφική σχέση με άλλα πρόσωπα( ξαδέρφια, φίλους ακόμη και κατοικίδια).

Οι αδελφικές σχέσεις βέβαια, παρά τα πολλαπλά οφέλη στη ζωή του ατόμου, δεν είναι πάντα αρμονικές και εύκολες. Παρόλο που η σχέση υπάρχει ως δεδομένη λόγω συγγένειας εξ’αίματος, δεν σημαίνει ότι δε θέλει αγάπη για να καλλιεργηθεί. Τα αδέλφια έχουν πολλούς λόγους να μην ταιριάζουν, να μη τα βρίσκουν, να μαλώνουν και να διαφωνούν, αλλά έχουν ένα και μοναδικό λόγο να ξεπερνάνε τα πάντα : είναι αδέρφια.

Η αδελφική σχέση είναι σαν το καλό κρασί. Όσο ωριμάζουν και μεγαλώνουν τα αδέλφια, τόσο πιο πολύ καλυτερεύει και η μεταξύ τους σχέση. Όσο είναι μικρά έχουν πολλούς λόγους να τσακώνονται, κυρίως ασήμαντους όπως ‘’μου έφαγε το φαγητό’’, με αποκάλεσε χοντρή’’. Όσο μεγαλώνουν οι κόντρες γίνονται όλο και πιο συχνές και για σημαντικότερους λόγους (σ’αυτό συμβάλλει και η εφηβεία).

Τα χρόνια περνούν και η απόσταση ανάμεσα στα αδέλφια αντί να μεγαλώνει, μικραίνει. Οι συγκρούσεις περιορίζονται κατακόρυφα. Οι ζωές τους αρχίζουν να συγκλίνουν. Πλέον έχουν περισσότερα κοινά να τους ενώνουν. Κοινές ανησυχίες, κοινά προβλήματα, ίσως και κοινά ενδιαφέροντα. Σε έναν κόσμο όπου την πρώτη θέση κατέχει η ιδιοτέλεια και το συμφέρον, τα αδέλφια είναι εκεί για να μας υπενθυμίζουν την ανιδιοτελή μας σχέση και να μας δίνουν δύναμη όπου χρειαστεί.

Με τα αδέρφια μας δεν χρειάζεται να επικοινωνούμε με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Είμαστε αδέλφια σημαίνει κοιταζόμαστε στα μάτια πρόσωπο με πρόσωπο, βγάζουμε τον πραγματικό μας εαυτό, χωρίς να χρειάζεται να υποκρινόμαστε. Είναι ένα ιερό κεφάλαιο στη ζωή μας καθώς μας φέρνουν πιο κοντά στους δημιουργούς μας. Είναι η οικογένειά μας.
Παραλείπουμε συχνά να μιλήσουμε για την αδελφική σχέση και δίνουμε προβάδισμα στη μητέρα και στον πατέρα. Είναι όμως εξίσου σημαντική αυτή η σχέση. Σίγουρα, όπως δεν υπάρχει ιδανικός πατέρας και μητέρα, έτσι δεν υπάρχει και ιδανικός αδερφός/αδερφή.

Πρέπει να αποδεχτούμε ότι η ζήλια και οι συγκρούσεις η αποδοχή και η αγάπη θα εμφανίζονται συχνά ανάμεσα στα αδέλφια. Μέσα όμως, από τις διαφορές και την αντιπαλότητα, αναδεικνύεται η μοναδικότητα του καθενός και φτάνουμε στη συμφιλίωση.

Ας βρούμε, λοιπόν, λόγους να αγαπάμε και να βρισκόμαστε λίγο παραπάνω με τα αδέλφια μας. Ας δώσουμε σημασία σε αυτά που μας ενώνουν και όχι σε αυτά που μας χωρίζουν. Ας θυμηθούμε και ας ξεφυλλίσουμε παρέα το άλμπουμ της παιδικής μας ηλικίας. Τα αδέλφια έχουν βάλει το δικό τους κομμάτι στο παζλ της ζωή μας. Ας τα αγαπάμε λίγο παραπάνω!

Με αδέρφια ή χωρίς, πρωτότοκος ή δευτερότοκος, ένα έχει σημασία…

Να ζούμε την παιδική μας ηλικία στο έπακρο και να κρατάμε την παιδική μας αθωότητα για μία ζωή!

“Κάθε πρώτος ζηλεύει το δεύτερο, τον παρείσακτο. Ο δεύτερος ζηλεύει τον πρώτο που ήρθε στον κόσμο. Το μοναχοπαίδι υποφέρει που είναι το μοναδικό παιδί της μητέρας του. Σε μια πολύτεκνη οικογένεια δεν είναι εύκολο να βρεις τη θέση σου. Δεν υπάρχει λύση. Όμως υπάρχει κάτι ακόμη χειρότερο: να σου έχουν κλέψει την παιδική ηλικία”

Τι πρέπει να γνωρίζετε για το Σεξ & την ουρολοίμωξη

Δείτε τι δεν πρέπει να κάνετε πριν εμπλακείτε σε ερωτικές περιπτύξεις...

Εάν είστε σεξουαλικά ενεργή γυναίκα, πιθανώς έχετε ακούσει πως πρέπει να πηγαίνετε στην τουαλέτα πριν κάνετε σεξ, με τη λογική ότι η άδεια κύστη βοηθά στην πρόληψη της ουρολοίμωξης.

Στην πραγματικότητα η οδηγία αυτή είναι λάθος και μάλιστα η ενούρηση πριν το σεξ μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο ουρολοίμωξης.

Σύμφωνα με τον έμπειρο Αμερικανό ουρολόγο David Kaufman, θα πρέπει η γυναίκα να πηγαίνει στην τουαλέτα μετά το σεξ αλλά όχι πριν.

Γιατί; Κατά τη διάρκεια του σεξ, τα βακτήρια του κόλπου μπορεί να μετακινηθούν εντός της ουρήθρας. Εάν η γυναίκα πάει στην τουαλέτα έχοντας «αποθηκεύσει» αρκετή ποσότητα ούρων, είναι πιο πιθανό να μεταφερθούν αυτά τα βακτήρια και πάλι προς τα έξω. Εάν δεν συμβεί αυτό, είναι πιθανό τα βακτήρια να προκαλέσουν λοίμωξη.

Εάν η γυναίκα έχει πάει στην τουαλέτα πριν το σεξ, πιθανότατα δε θα μπορεί να ουρήσει μετά την ερωτική επαφή.

Η ενούρηση πριν το σεξ είναι η νούμερο ένα αιτία ουρολοίμωξης μετά το σεξ και μάλιστα το φαινόμενο είναι γνωστό ως «κυστίτιδα του μήνα του μέλιτος», δηλώνει ο Kaufman.

Η επαρκής διαθεσιμότητα ούρων μετά το σεξ είναι απαραίτητη, καθώς τα βακτήρια προσκολλώνται στα γεννητικά όργανα και πρέπει η ροή των ούρων να είναι ισχυρή ώστε να απομακρυνθούν. Εάν τα βακτήρια δεν απομακρυνθούν και φτάσουν στην ουρήθρα, εκεί είναι πολύ εύκολο να αναπαραχθούν με ταχύτατο ρυθμό και να προκαλέσουν λοίμωξη.

Δυστυχώς οι γυναίκες είναι πιο επιρρεπείς στην ουρολοίμωξη, καθώς η ουρήθρα τους έχει μόλις πέντε εκατοστά μήκος –απόσταση αρκετά μικρή, την οποία μπορούν εύκολα να καλύψουν τα βακτήρια. Επίσης, σε ορισμένες γυναίκες το άνοιγμα του κόλπου βρίσκεται πολύ κοντά στην ουρήθρα και αυτό αυξάνει ακόμη περισσότερο τις πιθανότητες να εκδηλωθεί ουρολοίμωξη.

Εάν είναι απολύτως απαραίτητο να πάτε στην τουαλέτα πριν κάνετε σεξ, τουλάχιστον φροντίστε να πιείτε αρκετό νερό μετά την ερωτική πράξη ώστε να μπορείτε να ουρήσετε και πάλι.
Πηγή:onmed.gr

Οι προτιμήσεις των ανδρών στο γυναικείο στήθος

Οι άντρες πάντα παρατηρούν το γυναικείο στήθος και οι γυναίκες το ξέρουν. Γι' αυτό και ξοδεύουν αρκετά χρήματα σε ειδικούς στηθόδεσμους με έξτρα υποστήριξη, σε κρέμες σύσφιξης αλλά και σε αισθητικές επεμβάσεις, ώστε να τονίσουν το πιο ερωτικό σημείο του σώματός τους.

Αποτελεί παγιωμένο στερεότυπο ότι οι άντρες προτιμούν το πλούσιο στήθος, όμως οι επιστήμονες διαφωνούν –σε ορισμένες περιπτώσεις– με τη θεωρία αυτή. Υποστηρίζουν ότι οι προτιμήσεις των αντρών στο γυναικείο στήθος συνδέονται άμεσα με το ένστικτο της επιβίωσης του ανθρώπινου είδους.

Το γυναικείο στήθος αποτελεί προϊόν της διαδικασίας εξέλιξης των ειδών, καθώς είναι απαραίτητο για να τραφεί ένα μωρό που μόλις ήρθε στον κόσμο. Όμως είναι επίσης βασικός παράγοντας για τους άντρες όταν βρίσκονται στη διαδικασία επιλογής συντρόφου.

Το γυναικείο στήθος αποκαλύπτει σημαντικές πληροφορίες για την ηλικία και τη γονιμότητα της γυναίκας και οι άντρες το γνωρίζουν –υποσυνείδητα. Τι δείχνουν λοιπόν οι προτιμήσεις τους για το μικρό ή το μεγάλο στήθος;

1. Οι πεινασμένοι άντρες προτιμούν το μεγάλο στήθος

Το μεγάλο στήθος θεωρείται υποσυνείδητα «πηγή τροφής» για τον άντρα, καθώς είναι ενδεικτικό της διαθεσιμότητας αποθεμάτων λίπους, άρα και της πρόσβασης σε πολύτιμους «πόρους». Βρετανοί ερευνητές θέλησαν να εξετάσουν την επίδραση της πείνας και του κορεσμού στις προτιμήσεις μιας ομάδας αντρών, ώστε να διαπιστώσουν ποιοι παράγοντες πράγματι επηρεάζουν τις επιλογές τους. Η μελέτη που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση The Journal of Socio-Economics κατέδειξε πως οι άντρες προτιμούν σταθερά το μεγαλύτερο στήθος όταν είναι πεινασμένοι.

2. Οι άντρες που υποτιμούν τις γυναίκες προτιμούν το μεγάλο στήθος

Οι προτιμήσεις του άντρα στο γυναικείο στήθος είναι επίσης ενδεικτικές για τις απόψεις του σχετικά με το ρόλο της γυναίκας στην κοινωνία. Μελέτη που δημοσιεύθηκε το 2013 στην επιθεώρηση Archives of Sexual Behavior και στην οποία συμμετείχαν 300 άντρες ηλικίας 18 έως 68 ετών κατέδειξε πως οι άντρες που βλέπουν τις γυναίκες ως αντικείμενα, είναι εχθρικοί απέναντί τους και τις θεωρούν κατώτερες βρίσκουν ελκυστικό το μεγάλο στήθος.

3. Οι άντρες που θέλουν μια υποτακτική σύντροφο προτιμούν το μικρό στήθος

Ο ψυχολόγος Stuart Fischoff υποστηρίζει ότι οι προτιμήσεις των αντρών στο μικρό στήθος υποδεικνύουν έναν άντρα που θέλει να έχει δίπλα του μια πειθήνια, μη απειλητική και πιστή γυναίκα. Επίσης, είναι πιθανό ένας άντρας να προτιμά το μικρό στήθος επειδή η πρώτη κοπέλα που ερωτεύτηκε είχε μικρό στήθος κι έτσι διαμορφώθηκαν αυτές οι προτιμήσεις από μικρή ηλικία.

4. Οι ανεξάρτητοι και επιδειξιομανείς άντρες προτιμούν το μεγάλο στήθος

Ένας άντρας που προτιμά γυναίκες με μεγάλο στήθος είναι πιο πιθανό να είναι επιδειξιομανής, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Journal of Personality and Social Psychology. Με άλλα λόγια, θέλει πάντα να είναι το κέντρο της προσοχής και του αρέσει να «παίζει» με τις γυναίκες.

5. Οι άντρες που έχουν οικονομική σταθερότητα στη ζωή τους προτιμούν το μικρό στήθος

Σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε το 2008 στην επιθεώρηση The Journal of Socio-Economics υποδεικνύει πως ο μισθός του άντρα δείχνει ποιο τύπο στήθους προτιμά! Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι άντρες που δεν έχουν σταθερή πηγή εσόδων προτιμούν συνήθως γυναίκες με μεγαλύτερο στήθος, καθώς αναζητούν κάθε είδους πόρους (βλέπε 1) που θα τους δώσουν σιγουριά στη ζωή τους!
Πηγή: onmed.gr

Πρόωρη εμμηνόπαυση, η έκθεση σε χημικά

Δύο έως τέσσερα χρόνια νωρίτερα έρχεται η εμμηνόπαυση στις γυναίκες που εκτίθενται σε υψηλά επίπεδα χημικών ουσιών, που περιέχονται στα πλαστικά, τα καλλυντικά και σε κοινά είδη νοικοκυριού, σύμφωνα με νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα.

Οι ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Σεν Λιούις της Ουάσιγκτον, με επικεφαλής την επίκουρη καθηγήτρια μαιευτικής και γυναικολογίας Άμπερ Κούπερ, μελέτησαν στοιχεία για περίπου 31.600 άτομα, μεταξύ των οποίων 1.442 γυναίκες σε εμμηνόπαυση, με μέση ηλικία 61 ετών.

Είναι η πρώτη μελέτη που εξετάζει σε μεγάλη κλίμακα την πιθανή σχέση μεταξύ εμμηνόπαυσης και χημικών. Στο παρελθόν είχαν γίνει μικρότερες έρευνες για λιγότερες χημικές ουσίες.

Οι επιστήμονες ανέλυσαν δείγματα από το αίμα και τα ούρα των συμμετεχόντων ψάχνοντας την παρουσία 111 χημικών ουσιών που είναι ύποπτες ότι παρεμβαίνουν στην παραγωγή και στην κυκλοφορία των ορμονών εντός του σώματος. Από τα 111 χημικά, 15 εντοπίστηκαν να έχουν μεγαλύτερη από τα άλλα συσχέτιση με την πρόωρη εμμηνόπαυση: εννέα πολυχλωριωμένα διφαινύλια (PCB), τρία εντομοκτόνα, δύο φθαλικές ενώσεις και ένα τοξικό φουράνιο.

Όπως είπε η Άμπερ Κούπερ, τα ευρήματα της νέας μελέτης δείχνουν ότι «τα χημικά που συνδέονται με την πρόωρη εμμηνόπαυση, μπορεί να οδηγήσουν σε πρόωρη διακοπή λειτουργίας των ωοθηκών, πράγμα που ως κοινωνία θα έπρεπε να μας ανησυχεί».

Η πρόωρη εμμηνόπαυση όχι μόνο επιδρά αρνητικά στη γονιμότητα του γυναικείου πληθυσμού, αλλά επίσης σχετίζεται πιθανώς με την πρόωρη εμφάνιση προβλημάτων υγείας, όπως καρδιοπάθειας, οστεοπόρωσης κ.α. Άλλα προβλήματα που έχουν συσχετιστεί με ορισμένα από τα ίδια χημικά, περιλαμβάνουν τον καρκίνο, το μεταβολικό σύνδρομο και -στα κορίτσια- την πρόωρη εμφάνιση της εφηβείας.

«Η έκθεση σε πολλά από αυτά τα χημικά είναι πέρα από τον έλεγχό μας, επειδή βρίσκονται στο χώμα, στο νερό και στον αέρα. Μπορούμε όμως να μάθουμε περισσότερα πράγματα γι' αυτές τις ουσίες και την καθημερινή έκθεσή μας σε αυτές, αποκτώντας μεγαλύτερη επίγνωση για τα πλαστικά και για τα άλλα οικιακά προϊόντα που χρησιμοποιούμε», δήλωσε η Άμπερ Κούπερ.

Για παράδειγμα, όταν γίνεται χρήση φούρνου μικροκυμάτων για το ζέσταμα του φαγητού, οι ερευνητές συνιστούν να χρησιμοποιούνται γυάλινα ή χάρτινα δοχεία αντί για πλαστικά. Επίσης, συμβουλεύουν τους καταναλωτές να μαθαίνουν περισσότερα πράγματα για τα συστατικά που υπάρχουν σε διάφορα καλλυντικά, προϊόντα περιποίησης, συσκευασίας κ.α.

Πηγή περιοδικό: "PLoS One"

Στρες στην εγκυμοσύνη πως επηρεάζει την υγεία του μωρού

Το στρες κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης θα μπορούσε να επηρεάσει την υγιή ανάπτυξη του μωρού, προειδοποιεί νέα μελέτη του Πανεπιστημίου Κέιμπριτζ.

Συγκεκριμένα, για να εξετάσουν αν το υψηλό στρες σε ποντικούς που κυοφορούσαν είχε επίδραση στο έμβρυο, οι ερευνητές έλαβαν γλυκοκορτικοειδή από τους ποντικούς σε διάφορα διαστήματα της εγκυμοσύνης.

Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι τα αυξημένα επίπεδα ορμονών του στρες, των γλυκοκορτικοειδών, σε ποντικούς που κυοφορούσαν οδήγησαν τη μητέρα να τρώει περισσότερο αλλά μείωσαν την ικανότητα του πλακούντα να μεταφέρει γλυκόζη στο έμβρυο.

Τα ευρήματα που δημοσιεύονται στο επιστημονικό περιοδικό The Journal of Physiology, δείχνουν ότι τα γλυκοκορτικοειδή της μητέρας ρυθμίζουν τη διατροφή του εμβρύου, καθώς μπορούν να μειώσουν τη μεταφορά γλυκόζης στον πλακούντα και εν συνεχεία να οδηγήσουν σε μείωση του βάρους του εμβρύου.

Επιπλέον, η έρευνα έδειξε ότι σε συνθήκες στρες, ορισμένα γονίδια στον πλακούντα άλλαξαν. Ένα από αυτά που επηρεάστηκαν από τις ορμόνες στρες της μητέρας ήταν το Redd1.

Το γονίδιο εκτιμάται πως σηματοδοτεί διαθεσιμότητα άλλων ουσιών, όπως του οξυγόνου, και πως αλληλεπιδρά με ενδοκυτταρικές οδούς που ρυθμίζουν την ανάπτυξη και την πρόσληψη θρεπτικών ουσιών σε άλλους ιστούς.

ΠΗΓΗ: stogiatro.gr

«Γερνούν» τις αρθρώσεις τα τακούνια

Τα τακούνια-στιλέτο μπορεί να θεωρούνται από τα πιο… σέξι αξεσουάρ της γυναικείας γκαρνταρόμπας και εμφάνισης, ωστόσο τις περισσότερες φορές οι γυναίκες που τα φοράνε για πολλές ώρες υποφέρουν… κι ας μην το δείχνουν. Και σαν να μην έφτανε αυτό, σύμφωνα με μια πρόσφατη έρευνα τα ψηλά τακούνια (8-9 πόντων) μπορεί να αυξάνουν τις πιθανότητες εμφάνισης αρθριτικών.

Ερευνητές από τις ΗΠΑ βρήκαν, ότι τα τακούνια ύψους 8 περίπου εκατοστών προκαλούν αλλαγές στο βάδισμα, παρόμοιες με αυτές που εμφανίζονται εξαιτίας του γήρατος και των αρθριτικών στα γόνατα. Τα ευρήματα αυτά μπορεί να εξηγούν το γιατί η οστεοαρθρίτιδα είναι δύο φορές πιο κοινή στις γυναίκες, απ’ ό,τι στους άντρες.

Όπως αναφέρει δημοσίευμα της βρετανικής εφημερίδας Daily Mail, οι ερευνητές από΄την Καλιφόρνια ανέφεραν το εξής: «Επειδή οι γυναίκες και οι άντρες έχει παρατηρηθεί ότι έχουν παρόμοια εμβιομηχανική του γόνατος, όταν περπατούν ξυπόλυτοι, οι διαφορές μεταξύ των υποδημάτων που επιλέγουν τα δύο φύλα, ειδικά τα ψηλοτάκουνα παπούτσια στις γυναίκες, έχουν ενοχοποιηθεί ως πιθανός παράγοντας για υψηλότερη συχνότητα εμφάνισης οστεοαρθρίτιδας σε αυτές».

Η πιο κοινή μορφή αρθρίτιδας, η οστεοαρθρίτιδα, προκαλείται από τη φθορά του χόνδρου που βοηθά τις αρθρώσεις να πραγματοποιούν διάφορες κινήσεις. Οι σκληρές, πρησμένες και επίπονες αρθρώσεις μπορεί να δυσκολέψουν το περπάτημα, κάνοντας το ανέβασμα από τις σκάλες μια πολύ δύσκολη υπόθεση. Η ομάδα επιστημόνων από το πανεπιστήμιο του Στάνφορντ μελέτησε το βάδισμα 14 γυναικών, καθώς περπατούσαν με διαφορετικούς τύπους παπουτσιών, από αθλητικά μέχρι ψηλοτάκουνα. Όσο πιο ψηλά ήταν τα τακούνια, τόσο πιο πολύ άλλαζε το βάδισμά τους, συμπεριλαμβανομένης της κίνησης των γονάτων τους.

Σύμφωνα με τη μελέτη των ερευνητών, που δημοσιεύτηκε στο Journal of Orthopaedic Research, αν μάλιστα μια γυναίκα είναι παχύσαρκη, τα πράγματα δυσκολεύουν ακόμη περισσότερο. «Πολλές από τις αλλαγές που παρατηρήθηκαν με τα ψηλά τακούνια και το βάρος των γυναικών, ήταν παρόμοιες με αυτές που εμφανίζονται εξαιτίας της φυσιολογικής διαδικασίας του γήρατος και της εξέλιξης της οστεοαρθρίτιδας. Αυτό υποδηλώνει, ότι η χρήση ψηλοτάκουνων παπουτσιών, ειδικά όταν συνδυάζεται και με μεγάλο σωματικό βάρος, μπορεί να συμβάλει στην αύξηση του κινδύνου εμφάνισης οστεοαρθρίτιδας στις γυναίκες».

Πηγή: MedicalNews

Το μέγεθος του στήθους επηρεάζει την ψυχική ισορροπία!

Ομάδα γιατρών από τις ΗΠΑ υποστηρίζει, ότι οι έφηβες που έχουν διαφορετικό μέγεθος μαστών ή που το στήθος τους είναι πολύ μεγάλο θα έπρεπε να τους δίνεται η δυνατότητα διορθωτικής χειρουργικής επέμβασης, καθώς το μέγεθος του στήθους τους μπορεί να επηρεάσει την ψυχική τους υγεία.

Οι επιστήμονες αναφέρουν, ότι τα κορίτσια που έχουν ασύμμετρους μαστούς έχουν χαμηλότερη αυτοεκτίμηση και μικρότερη συναισθηματική ευημερία, ενώ μπορεί να αντιμετωπίζουν διατροφικά προβλήματα και να δυσκολεύονται στις κοινωνικές συναναστροφές.

Μάλιστα, σύμφωνα με τους ερευνητές, η αρνητική επίδραση στην ψυχική υγεία είναι το ίδιο καταστροφική και για τα κορίτσια με σχετικά μικρές διαφοροποιήσεις στο μέγεθος των μαστών, αλλά και εκείνα που έχουν πιο εμφανείς διαφορές στο στήθος τους.

Στην πρώτη έρευνα του είδους της, οι ερευνητές ανέλυσαν τις επιδράσεις στην ψυχική υγεία εξαιτίας του μεγέθους των μαστών και κατέληξαν στο συμπέρασμα, ότι οι αρνητικές επιπτώσεις είναι ίδιες και για τις έφηβες που υποφέρουν από μακρομαστία –μια κατάσταση που προκαλεί ασυνήθιστα μεγάλους μαστούς.

Οι ερευνητές ανέλυσαν τα δεδομένα 59 γυναικών, ηλικίας από 12 έως 21 ετών, οι οποίες εμφάνιζαν σημαντικές διαφορές στο μέγεθος των μαστών τους, τουλάχιστον κατά ένα νούμερο στηθόδεσμου.

Στη συνέχεια προχώρησαν σε διάφορα τεστ, για να διαπιστώσουν πόσο καλά λειτουργούσαν οι συμμετέχουσες ψυχολογικά και κοινωνικά και να αξιολογήσουν την ποιότητα της ζωής τους που σχετίζεται με προβλήματα υγείας.

Παρόμοια τεστ διεξήχθησαν και με μια ομάδα κοριτσιών, τα οποία δεν είχαν ασυμμετρία στους μαστούς, καθώς και με άλλες έφηβες, οι οποίες εμφάνιζαν μακρομαστία.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν, ότι πολλά θέματα που σχετίζονται με την ψυχική υγεία και ευημερία επηρεάζονταν από το μέγεθος των μαστών τους (σε σχέση με εκείνα που είχαν «φυσιολογικό» στήθος).

«Τα ευρήματά μας υποδηλώνουν, ότι οι ασθενείς που υποφέρουν από ασυμμετρία στο στήθος έχουν χαμηλότερη αυτοεκτίμηση και συναισθηματική ευημερία» ανέφερε ο επικεφαλής της έρευνας, Dr Brian Labow, σύμφωνα με δημοσίευμα της Daily Mail.

ΠΗΓΗ: http://stogiatro.gr/

Tο περπάτημα κάνει καλό

Το περπάτημα κάνει καλό, τόσο στον εγκέφαλο, όσο και στη γενικότερη υγεία του ανθρώπινου οργανισμού. Ακόμη κι αν δεν έχετε ιστορικό άνοιας ή άλλων εγκεφαλικών ασθενειών, με το πέρασμα του χρόνου αυξάνονται οι πιθανότητες να επηρεαστεί η σωστή λειτουργία του εγκεφάλου. Κάντε λοιπόν ένα «δώρο» στον οργανισμό σας, μην το παίρνετε αψήφιστα και εντάξτε το περπάτημα στην καθημερινότητά σας!

Ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι ένα εξαιρετικά πολύπλοκο όργανο και αποτελεί βασικό συστατικό για την καλή υγεία του ατόμου, από τη γέννησή του μέχρι τα βαθιά γεράματα. Σύμφωνα με στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, πάνω από 35 εκατ. άνθρωποι σε όλον τον κόσμο υποφέρουν από άνοια και άλλες εκφυλιστικές ασθένειες του εγκεφάλου. Μάλιστα, ο αριθμός αυτός αναμένεται να διπλασιαστεί μέχρι το 2030 και να τριπλασιαστεί μέχρι το 2050. Πώς μπορεί να προστατευθεί όμως κανείς;

Μία από τις καλύτερες «ασκήσεις» για τον εγκέφαλο είναι το… περπάτημα. Βοηθά όσους πάσχουν από Αλτσχάιμερ και άνοια να καταπολεμούν την κόπωση του εγκεφάλου, ενώ ενισχύει και τη λειτουργία του. Διαβάστε παρακάτω επτά λόγους, που σύμφωνα με ερευνητές από το πανεπιστήμιο του Πίτσμπουργκ, για τους οποίους το περπάτημα ωφελεί το μυαλό:

Το περπάτημα προστατεύει έναντι της εξέλιξης της νόσου του Αλτσχάιμερ, ακόμη κι αν περπατά κανείς μόλις 8 χιλιόμετρα την εβδομάδα. Το Αλτσχάιμερ είναι μια αργή αλλά προοδευτική ασθένεια του εγκεφάλου, που μειώνει τη μνήμη, τη λογική, την ικανότητα ομιλίας και τις κινητικές δεξιότητες.

Βελτιώνει τη συνεργασία μεταξύ των περιοχών του εγκεφάλου. Όλοι γνωρίζουν ότι ένας τακτικός περίπατος βοηθά στην καλύτερη λειτουργία της καρδιάς και των μυών. Αυτό που δεν ξέρουν όμως πολλοί είναι ότι βελτιώνει και τη συνεργασία μεταξύ των διαφόρων περιοχών του εγκεφάλου.

Αυξάνει το μέγεθος του εγκεφάλου. Όταν κανείς περπατά τρεις φορές την εβδομάδα επί 40 λεπτά, αυξάνεται το μέγεθος του ιππόκαμπου στον εγκέφαλο, του τμήματος εκείνου που είναι υπεύθυνο για τη μνήμη. Ερευνητές βρήκαν ότι αν περπατά κανείς επί ένα χρόνο, αυξάνεται κατά 2% το μέγεθος αυτής της περιοχής του εγκεφάλου.

Ανακουφίζει από την κόπωση του εγκεφάλου. Ο σύγχρονος τρόπος ζωής έχει καταλήξει τις περισσότερες φορές να θεωρεί τους ανθρώπους «μηχανές». Αυτό που φαίνεται να ξεχνούν πολλοί είναι, ότι υπάρχουν όρια στο πόσο πολύ μπορεί να εργαστεί κανείς, πόσο θόρυβο, στρες κ.ά. μπορεί να αντέξει, προτού ο εγκέφαλός του να μη μπορεί να συγκεντρωθεί σε τίποτε άλλο πια. Ένας απλός περίπατος σε ένα πάρκο, μειώνει τα επίπεδα στρες στον οργανισμό και βοηθά τον εγκέφαλο να επιστρέψει στα προ της κόπωσης επίπεδα συγκέντρωσης.

Απελευθερώνει ενδορφίνες που είναι οι χημικές ουσίες που καταπολεμούν το στρες που δρουν προστατευτικά, μειώνοντας τα επίπεδα των ορμονών του στρες και προσδίδοντας ένα αίσθημα ευφορίας στον οργανισμό.

«Επισκευάζει» τους νευρώνες της μνήμης. Εκτός από τη θετική επίδραση των ενδορφινών στον οργανισμό, όταν περπατά κανείς απελευθερώνεται και η πρωτεΐνη BDNF (Brain Derived Neurotrophic Factor), η οποία όχι μόνο προστατεύει τους νευρώνες της μνήμης, αλλά τους «επισκευάζει» κιόλας.

Μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης άνοιας. Οι ερευνητές βρήκαν μια άμεση σχέση ανάμεσα στο περπάτημα και τον κίνδυνο εμφάνισης άνοιας, η οποία μπορεί να οφείλεται στην αυξημένη ροή αίματος στον οργανισμό.

ΠΗΓΗ: http://www.nikosonline.gr/

Τα πράγματα που πρέπει να γνωρίζετε για τον θυρεοειδή

Τα συμπτώματα και οι επιπλοκές των διαταραχών του θυρεοειδούς (υπερθυρεοειδισμός-υποθυρεοειδισμός) είναι λίγο-πολύ γνωστά. Πόσα γνωρίζετε όμως για τον καρκίνο που εμφανίζεται σε αυτό το μικρό αδένα σε σχήμα πεταλούδας;

Δείτε ποιες χρήσιμες πληροφορίες παρέχουν οι ειδικοί για τον καρκίνο του θυρεοειδούς.

1. Τα συμπτώματα είναι ανεπαίσθητα ή δεν εκδηλώνονται καθόλου

Όταν ο θυρεοειδής υπολειτουργεί, εκδηλώνεται συνήθως έντονη κόπωση και παρατηρείται σημαντική αύξηση του βάρους που δε δικαιολογείται από τις διατροφικές επιλογές. Ωστόσο, στην περίπτωση καρκίνου του θυρεοειδούς, σπανίως εκδηλώνονται συγκεκριμένα προειδοποιητικά συμπτώματα. Τις περισσότερες φορές, η διάγνωση προκύπτει όταν ο γιατρός ή ο ασθενής εντοπίσει κάποιο μικρό όζο ή εξόγκωμα στο λάρυγγα, στο σημείο που βρίσκεται ο αδένας.

2. Ο καρκίνος του θυρεοειδούς σχεδόν πάντα θεραπεύεται

Είναι μία από τις πιο «ήπιες» μορφές καρκίνου, καθώς η συντριπτική πλειοψηφία των ασθενών δεν αντιμετωπίζουν επιπλοκές ή χρόνια προβλήματα υγείας αφού λάβουν την απαραίτητη θεραπεία. Το 95% των ασθενών με θηλώδη καρκίνο του θυρεοειδούς (το συνηθέστερο τύπο καρκίνου του θυρεοειδούς) καταφέρνει να ζήσει για 25 ή και περισσότερα χρόνια.

3. Ορισμένες μορφές είναι πιο επιθετικές από άλλες

Η ηλικία και το οικογενειακό ιστορικό του ασθενούς, καθώς και το μέγεθος του όγκου καθορίζουν πόσο επικίνδυνος είναι ο καρκίνος. Επίσης, σημαντικό ρόλο παίζει η πιθανότητα εξάπλωσης του καρκίνου σε άλλα όργανα. Ενδεικτικά, η πρόγνωση για το θυλακιώδη καρκίνο του θυρεοειδούς είναι πιο αισιόδοξη, ενώ ο αναπλαστικός καρκίνος είναι συνήθως επιθετικός και πολύ πιο επικίνδυνος.

4. Η έκθεση σε ακτινοβολίες αποτελεί παράγοντα κινδύνου

Ο καρκίνος του θυρεοειδούς είναι συνηθέστερος στις γυναίκες, σε άτομα με οικογενειακό ιστορικό αυτής της μορφής καρκίνου και σε άτομα που έχουν εκτεθεί σε ακτινοβολίες, ιδιαίτερα σε μικρή ηλικία.

5. Ένα εξόγκωμα στο λάρυγγα δεν υποδεικνύει πάντοτε καρκίνο

Σχεδόν το 50% του ενήλικου πληθυσμού εμφανίζει κάποιο μικρό όζο στο θυρεοειδή. Το μικρό εξόγκωμα δεν είναι ταυτόσημο με τον καρκίνο. Εάν εντοπίσετε κάποιο εξόγκωμα στο θυρεοειδή, επισκεφθείτε τον ενδοκρινολόγο σας για μια πιο αναλυτική εξέταση.

ΠΗΓΗ: http://www.onmed.gr/

Τo άγχος…

Η κατάσταση άγχους είναι η πιο απλή νεύρωση. Τη χαρακτηρίζει ένα διάχυτο άγχος, που μπορεί να είναι λίγο-πολύ μόνιμο ή να συμβαίνει παροδικά, κάτω από πιεστικές συνθήκες ή, ακόμα και, χωρίς συγκεκριμένη αφορμή. Γενικά χαρακτηρίζεται ως μία ψυχοσωματική κατάσταση κατά την οποία το άτομο νιώθει πίεση από το βάρος των υποχρεώσεών του, φόβο και ανησυχία, πολλές φορές αόριστη, κάτι που μπορεί να εξελιχθεί και σε μόνιμη ψυχοπαθολογική κατάσταση.

Σύμφωνα με την ψυχαναλυτική θεωρία, το άγχος θεωρείται από τον Φρόυντ ως το αποτέλεσμα μεταλλαγής της λιμπιντικής ενέργειας. Αργότερα υποστηρίχτηκε, πως η εκδήλωση του άγχους γίνεται λόγω της αποτυχημένης προσπάθειας απώθησης και δόμησης νευρωσικών συμπτωμάτων. Γενικά πάντως είναι κοινά αποδεκτό, ότι το άγχος οφείλεται σε μία εσωτερική διαμάχη, κρυφές επιθυμίες ή ανάγκες που έρχονται σε σύγκρουση με την συνείδησή του. Και επειδή ακριβώς παραμένουν κρυφές κι από αυτόν τον ίδιο, του προξενούν αμηχανία και φόβο δυσανάλογο προς εκείνον που ένιωθε αν ο κίνδυνος ήταν εξωτερικός. Το άγχος αντιπροσωπεύει φόβους της παιδικής ηλικίας, που βγαίνουν τώρα στην επιφάνεια, χωρίς συνείδηση των εμπειριών που τις προκάλεσαν. Γι' αυτό μπορεί να ειπωθεί ότι το άγχος έχει την προέλευσή του σε μία παιδική νεύρωση που δεν ξεπεράστηκε, αλλά απωθήθηκε στο ασυνείδητο.

Το άγχος εμφανίζεται σε δύο κλινικές εικόνες. Στην πρώτη παρουσιάζεται ως μία διαταραχή πανικού, με δύσπνοια, ταχυπαλμία, στηθάγχη, ζάλη, ίλιγγο, εφίδρωση, λιποθυμία, τρέμουλο, παραισθήσεις, εξάψεις κ.λ.π. Ενώ στην δεύτερη παρουσιάζεται ως μία γενικευμένη αγχώδης διαταραχή, με σωματικούς πόνους (στο κεφάλι, στην καρδιά, στο στομάχι, στους σπονδύλους κ.α.), και μία υπερδιέγερση του νευρικού συστήματος, που προκαλεί ένα συναίσθημα περίφοβης προσδοκίας, μία κατάσταση εγρήγορσης, με αυξημένη ερεθιστικότητα, υπερκινητικότητα, κούραση ή αϋπνία.

Υπολογίζεται ότι ένα 10% περίπου του γενικού πληθυσμού εμφανίζει κάποια στιγμή ψυχικές διαταραχές, και από αυτές το 70% είναι αγχώδεις ή αγχώδεις καταθλιπτικές καταστάσεις.

Συναισθήματα, θυμού, απογοήτευσης και φόβου, όπως επίσης, οξυθυμία, κούραση και κατάθλιψη, κυριαρχούν τόσο στο ανδρικό όσο και στο γυναικείο φύλο. Επιπλέον το άγχος που επικρατεί σε αρκετούς γονείς, τους κάνει ιδιαίτερα απαιτητικούς, ανυπόμονους και ευερέθιστους με ιδιαίτερα χαμηλή διάθεση για συνεργασία. Διατρέχουν μάλιστα τον κίνδυνο να κακοποιήσουν λεκτικά ή ακόμη και σωματικά τα παιδιά τους. Λειτουργώντας κάτω από άγχος, οι σύγχρονοι γονείς, έχουν την τάση να παρεξηγούν συμπεριφορές των παιδιών τους, πιστεύοντας ότι για παράδειγμα έκαναν κάτι από πρόθεση, ενώ στην πραγματικότητα πρόκειται για μία απλή απροσεξία.

Ανεξάρτητα πάντως από το φύλο, το άγχος εξαρτάται ως έναν βαθμό και από τον τρόπο ζωής του κάθε ανθρώπου, καθώς και τον τρόπο αντίληψης του. Στην πραγματικότητα κάθε άτομο έχει ένα ορισμένο βαθμό άγχους, ο οποίος θεωρείται φυσιολογικός κάτω από ορισμένες περιστάσεις. Αλλά αξίζει να σημειωθεί, ότι στις γυναίκες κυριαρχούν οι περιπτώσεις αυξημένου άγχους. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η γυναίκα έχει να αντιμετωπίσει ιδιαίτερα προβλήματα "προσαρμογής" γύρω από την εμμηνόρροια, την εγκυμοσύνη και την μητρότητα.

Κάποιο συνταρακτικό γεγονός, εξάλλου, μπορεί να προκαλέσει ένα τραυματικό άγχος, μία αγχώδη κατάσταση, που να έχει όλα τα χαρακτηριστικά της αγχώδους νευρώσεως. Η αγχώδης νεύρωση μπορεί να εξαφανιστεί από μόνη της ύστερα από μερικές εβδομάδες ή μήνες, αλλά μπορεί και να γίνει μία χρόνια κατάσταση. Επίσης μπορεί ακόμα να εξελιχθεί σε κάποια άλλη μορφή νεύρωσης. Η πρόγνωση εξαρτάται από τις συνθήκες ζωής του ατόμου, την προσωπικότητά του προτού δημιουργηθεί η αγχώδης διαταραχή και από το πόσο ειλικρινά και επίμονα θέλει να αντιμετωπίσει τα ψυχολογικά αίτια της κατάστασής του.

Αν και η αγχώδης νεύρωση οφείλεται σε κάποια ανάλογη παιδική νεύρωση, δηλαδή σε κάποια απωθημένη συναισθηματική σύγκρουσή, που ανάγεται στην παιδική ηλικία, ωστόσο ο "πολιτισμός" της εποχής μας, η ισοπέδωση των κοινωνικών συνθηκών, η γρήγορη-αέναη εναλλαγή των ορίων της ηθικής και της φαντασίας, συντείνουν στην δημιουργία ενός κλίματος ανασφάλειας, αποπροσωποποίησης και αυτοματισμού, που ευνοούν την εμφάνιση άγχους.

Αρκετοί υποστηρίζουν, ότι ο πιο απλός και άμεσος τρόπος θεραπείας μιας κατάστασης άγχους είναι οι βιολογικές μέθοδοι: όπως τα αντί-αγχολυτικά φάρμακα. Βέβαια, τα περισσότερα από αυτά έχουν μακρόχρονες αρνητικές επιπτώσεις στον οργανισμό των πασχόντων, γι’ αυτό και αποφεύγεται η άσκοπη χρήση τους. Εξάλλου, είναι πλέον επιστημονικά αποδεδειγμένο, ότι η αποτελεσματικότητά τους, ύστερα από μία πρώτη εντυπωσιακή φάση, μειώνεται προοδευτικά και η κατάσταση συνήθως επανέρχεται μετά την διακοπή τους. Συχνά μία μεταβολή του νοσογόνου περιβάλλοντος με την συμβουλή ή την άμεση επέμβαση ενός ειδικού, μπορεί να φέρει βελτίωση στην κατάσταση. Μία σύντομη ψυχοθεραπεία ή μία θεραπεία συμπεριφοράς μπορεί να έχουν καλά αποτελέσματα. Φυσικά, εάν η κατάσταση είναι περιστασιακή, χωρίς άμεση σύνδεση με κάποια νευρωτική διαταραχή, όπως την παραμονή κάποιας δοκιμασίας για την οποία δεν θεωρούμε τον εαυτό μας απολύτως έτοιμο, το άγχος εξαφανίζεται από μόνο του, μόλις πάψει να υπάρχει η περίσταση που το προκαλεί. Σε διαφορετική περίπτωση, και εφόσον οι συνθήκες και η ψυχολογική ικανότητα του αγχωτικού ατόμου το επιτρέπουν, ενδείκνυται η ψυχανάλυση ή η ψυχαναλυτική ψυχοθεραπεία.

Ζωγραφιά Αντωνιάδου MSc, υπ. PhD

Ψυχαναλύτρια, Σύμβουλος ψυχικής υγείας.

ΠΗΓΗ: http://zografia-andoniadou.gr/

Γενετική και γονίδια στο σύνδρομο των πολυκυστικών ωοθηκών

Δρ. Παναγιώτης Χριστόπουλος.

Με την εξέλιξη της μοριακής βιολογίας, ιδιαίτερα μετά τη χαρτογράφηση των ανθρώπινων γονιδίων (DNA), ξεκίνησε μία νέα εποχή στην ιατρική. Με βάση τη γενετική, αναζητάμε τα γονίδια και τον  μηχανισμό, που ευθύνονται για το Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών. Επίσης, απώτερος στόχος είναι η στοχευμένη θεραπεία που καταπολεμά την αιτία και όχι το σύμπτωμα. Η γονιδιακή προέλευση του συνδρόμου, αποδεικνύεται από το γεγονός ότι εμφανίζεται συχνότερα ανάμεσα στα μέλη της ίδιας οικογένειας (πχ ανάμεσα σε αδελφές με εμφάνιση κοινών συμπτωμάτων του συνδρόμου). Άλλη απόδειξη είναι οι δίδυμες αδελφές, που έχουν κοινά γονίδια, και εμφανίζουν συχνά και οι δύο το σύνδρομο. Το σύνδρομο όμως επηρεάζεται και από περιβαλλοντικούς παράγοντες. Κυριότεροι παράγοντες είναι η διατροφή και ο τρόπος ζωής.

Ως αποτέλεσμα φαίνεται ότι το σύνδρομο βασίζεται σε ένα συνδυασμό γονιδίων, τα οποία κληρονομούμε από τους γονείς μας, σε συνδυασμό με κάποιους περιβαλλοντικούς παράγοντες. Στη μία μεριά του φάσματος φαίνεται ότι σε κάποιες περιπτώσεις, όπου τα γονίδια είναι τόσο ισχυρά, το σύνδρομο εκφράζει τα συμπτώματά του ακόμα και με ή και χωρίς καθόλου την επίδραση των περιβαλλοντικών παραγόντων. Στην άλλη άκρη αυτού του φάσματος, σε κάποιες άλλες περιπτώσεις, οι γονιδιακοί παράγοντες μπορεί να είναι ασθενείς, αλλά η επίδραση των περιβαλλοντικών παραγόντων είναι πολύ μεγάλη, όπως για παράδειγμα είναι η έντονη παχυσαρκία. Τότε μπορούμε να έχουμε την έκφραση των συμπτωμάτων του συνδρόμου ακόμη και με ελάχιστη συμμετοχή των γονιδίων. Ανάμεσα σε αυτά τα δύο άκρα, υπάρχει έναευρύτατο φάσμα συμπτωμάτων και κλινικών εκφράσεων, πράγμα το οποίο και δικαιολογεί τη μεγάλη ετερογένεια των κλινικών συμπτωμάτων ανάμεσα στις ασθενείς με ΣΠΩ (Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών).

Επίσης, οι έρευνες συνεχίζονται για τα γονιδιακά αίτια της διαταραχής της ινσουλίνης, που σχετίζονται με το Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών. Η διαταραχή στο μεταβολισμό της γλυκόζης φαίνεται ότι είναι πιθανά γενετικής αιτιολογίας. Ο συσχετισμός βασίζεται σε κάποια γονίδια, τα οποία έχουν παθολογική μορφή στις ασθενείς με πολυκυστικές ωοθήκες. Τα γονίδια αυτά είναι υπεύθυνα για την παραγωγή, αλλά και τη δράση και αποτελεσματικότητα της ινσουλίνης.

* Σημ.τ.διαχ/στη: Ο Δρ Παναγιώτης Χριστόπουλος έχει ασχοληθεί εκτενώς με την αναζήτηση των μηχανισμών και των στοχευμένων θεραπειών του ΣΠΩ. Το ερευνητικό του έργο αντανακλάται στο μεγάλο αριθμό δημοσιεύσεων σε ιατρικά περιοδικά Παγκοσμίου κύρους, με θέμα το Σύνδρομο των Πολυκυστικών Ωοθηκών και τη γονιδιακή διερεύνηση της αιτιολογίας, που μπορείτε να βρείτε στην παγκόσμια, ιατρική βιβλιογραφία.

ΠΡΩΙΜΗ ΕΜΜΗΝΟΠΑΥΣΗ (Αμηνόρροια) Μέρος Γ.

Πώς θεραπεύεται η Πρώιμη Εμμηνόπαυση;
Τα συμπτώματα και ο κίνδυνος για την υγεία στην πρώιμη εμμηνόπαυση όπως και οι συναισθηματικές ανησυχίες που μπορεί να απορρέουν από αυτήν μπορούν να διευθετηθούν με παρόμοιες μεθόδους όπως συνηθίζεται και στην εμμηνόπαυση. Οι γυναίκες συμβιβασμένες με την υπογονιμότητα που προκλήθηκε από την πρώιμη εμμηνόπαυση μπορούν να συζητήσουν τις επιλογές τους με τον γιατρό τους ή με έναν ειδικό στην αναπαραγωγή. 
Μπορεί η Πρώιμη Εμμηνόπαυση να αναστραφεί;
Όχι. Η πρώιμη εμμηνόπαυση είναι το αποτέλεσμα μιας υποκείμενης διαδικασίας. Άπαξ και η διαδικασία αυτή αρχίσει, είναι απίθανο να αναστραφεί.
Μικρό απόθεμα ωοθυλακίων
Το μικρό απόθεμα ωοθυλακίων (γνωστό και ως διαταραχή του αποθέματος ωοθυλακίων, πρώιμη ωοθηκική γήρανση) είναι μια πάθηση μειωμένης γονιμότητας που χαρακτηρίζεται από:
1) μικρό αριθμό εναπομεινάντων ωοκυττάρων στις ωοθήκες ή
2) η πιθανή διαταραχή στην ανάπτυξη των προαντρικών (λίγο πριν τον σχηματισμό άντρου) ωοκυττάρων ή της στρατολόγησης. Συχνά συνοδεύεται με υψηλά επίπεδα FSH.
Η μείωση της ποιότητας είναι σχετική με την ηλικία, και όχι σχετική με τα επίπεδα FSH καθώς νεότερες γυναίκες με αυξημένα επίπεδα FSH στην τρίτη ημέρα είχαν μεγαλύτερα ποσοστά επιβίωσης εμβρύων κατά την γέννηση σε σύγκριση με μεγαλύτερες γυναίκες με υψηλά επίπεδα FSH. Δεν υπήρχε σημαντική διαφορά στο γενετικό υπόβαθρο των εμβρύων μεταξύ ίδιας ηλικίας γυναικών ανεξαρτήτως των επιπέδων FSH. Μια μελέτη που έγινε το 2008 έδειξε ότι τα μειωμένα αποθέματα δεν επηρεάζουν την ποιότητα των ωοκυττάρων και οποιαδήποτε μείωση της ποιότητας σε γυναίκα με μειωμένα αποθέματα είναι λόγω της ηλικίας αυτής. Ένας ειδικός συμπέρανε: όταν λάβουμε τα ωάρια (κατά την ωοληψία) από νέες γυναίκες με φτωχά αποθέματα τότε αυτές  έχουν παρόμοια ποσοστά εμφύτευσης και εγκυμοσύνης αλλά έχουν υψηλό ποσοστά ματαίωσης της διαδικασίας εξωσωματικής γονιμοποίησης, αν τα ωάρια ληφθούν, τα ποσοστά εγκυμοσύνης είναι τυπικά καλύτερα από εκείνα των μεγαλύτερης σε ηλικία γυναικών με κανονικά αποθέματα. Παρόλα αυτά, αν τα επίπεδα FSH είναι εξαιρετικά υψηλά τότε αυτά τα συμπεράσματα είναι πιθανό να μην είναι εφαρμόσιμα.
Διάγνωση.
Υπάρχει κάποια διαφωνία καθώς η ακρίβεια των test προέβλεπε φτωχά αποθέματα ωοθυλακίων.
Ωοθυλακιοτρόπος ορμόνη (FSH).
Στην τρίτη ημέρα του εμμηνορροϊκού κύκλου τα επίπεδα της ωοθυλακιοτρόπου ορμόνης (FSH), είναι αυξημένα.(Η πρώτη μέρα του κύκλου μετράται ως μέρα πρώτη. Οι κηλίδες αίματος δεν μετρώνται ως η αρχή της έμμηνου ρύσης.) Αν βρεθεί μια χαμηλότερη τιμή της FSH σε μία επόμενη μέτρηση, η υψηλότερη τιμή θα θεωρηθεί πιο προγνωστική. Τα test FSH μπορεί να διαφέρουν λίγο ώστε το εύρος τιμών αναφοράς να προσδιορίζει πότε η τιμή είναι κανονική, πότε μιλάμε για προεμμηνόπαυση και πότε για εμμηνόπαυση και το εύρος των τιμών καθορίζεται από το κάθε εργαστήριο που κάνει τις εξετάσεις. Η οιστραδιόλη (Ε2) πρέπει επίσης να μετρηθεί διότι γυναίκες που έχουν νωρίς ωορρηξία ίσως να έχουν υψηλή τιμή οιστραδιόλης πάνω από 80 pg/mL (εξαιτίας πρώιμης στρατολόγησης των ωοθυλακίων, πιθανώς εξαιτίας των χαμηλών επιπέδων ινχιμπίνης Β/ανασταλτίνη Β στον ορό ) η οποία μπορεί να «καλύπτει» τα υψηλά επίπεδα FSH και να δώσει λανθασμένα αποτελέσματα.
Η υψηλή FSH προβλέπει ισχυρά μειωμένη ανταπόκριση στην εξωσωματική γονιμοποίηση (IVF) σε μεγάλες σε ηλικία γυναίκες και λιγότερο σε νεότερες γυναίκες. Μία έρευνα έδειξε οτι η τρίτης μέρας υψηλή FSH συσχετίζετε με μειωμένα αποθέματα ωοθυλακίων σε γυναίκες άνω των 35 χρόνων και  με μειωμένα ποσοστά εγκυμοσύνης μετά την θεραπεία πρόκλησης ωοθυλακιορρηξίας (6% versus 42%).
Τα ποσοστά εγκυμοσύνης σε μεγαλύτερες σε ηλικία γυναίκες με υψηλά επίπεδα FSH δεν έχουν μελετηθεί πολύ καλά και τα επιτυχημένα ποσοστά εγκυμοσύνης αν και λίγα μπορεί να υποεκτιμηθούν λόγω των λίγων περιστατικών, διότι οι περισσότερες κλινικές που ασχολούνται με την υπογονιμότητα δεν δέχονται γυναίκες άνω της ηλικίας των 40 με FSH σε προεμμηνορροϊκό επίπεδο ή και υψηλότερο.
Μια γυναίκα θα μπορούσε να έχει φυσιολογικά επίπεδα FSH την τρίτη μέρα του κύκλου και παρόλα αυτά να έχει μικρή ανταπόκριση στην διέγερση των ωοθηκών της και ως εκ τούτου να θεωρηθεί ότι έχει χαμηλά αποθέματα ωοθυλακίων. Γι αυτό το λόγω υπάρχει ένα άλλο test που βασίζεται στα επίπεδα της FSH, το οποίο χρησιμοποιείται για την ανίχνευση χαμηλών αποθεμάτων: γνωστό ως CCCT (clomiphene citrate challenge test).
Μέτρηση των ωοθυλακίων με άντρο.
Η μέτρηση των αντριακών ωοθυλακίων (AFC) είναι ο αριθμός των ωοθυλακίων με άντρο.
Μια χαμηλή AFC είναι ένας σημαντικός παράγοντας διάγνωσης μικρού αποθέματας ωοθυλακίων που σημαίνει χαμηλή υπογονιμότητα λόγω του μικρού αριθμού των εναπομεινάντων ωοκυττάρων στις ωοθήκες, συχνά συσχετίζεται με υψηλά επίπεδα της ωοθυλακιοτρόπου ορμόνης (FSH). Αρκετές μελέτες δείχνουν ότι η εξέταση AFC είναι πιο ακριβής από τη βασική εξέταση FSH όσον αφορά τις μεγαλύτερες σε ηλικία γυναίκες (< 44 χρόνων) για την πρόβλεψη του αποτελέσματος της εξωσωματικής γονιμοποίησης (IVF) 
Είναι επίσης ένας μείζον καθοριστής της επιτυχημένης ωοθηκικής υπερδιέγερσης.
Άλλα.
Τα χαμηλά επίπεδα της anti-müllerian ορμόνης στον ορό. Πρόσφατες έρευνες ενέκριναν την χρήση των επιπέδων της ορμόνης αυτής στον ορό ως δείκτη για την ποσοτική άποψη των αποθεμάτων. Λόγω της απουσίας των διακυμάνσεων της AMH στον ορό του αίματος κατά την διάρκεια του κύκλου, αυτός ο δείκτης μπορεί να προταθεί για την χρήση του ως μέρος κάποιων standard διαγνωστικών διαδικασιών με σκοπό την εύρεση κάποιας ωοθηκικής δυσλειτουργίας, όπως της πρόωρης ωοθηκικής ανεπάρκειας.
Τα επίπεδα της ανασταλτίνης Β στο αίμα. Τα επίπεδα της ανασταλτίνης Β τείνουν να μειώνονται σε γυναίκες σε προχωρημένη αναπαραγωγική ηλικία λόγω των λιγότερων ωοθυλακίων αλλά και της μειωμένης έκκρισης από τα κοκκώδη κύτταρα. Τα επίπεδα της ανασταλτίνης Β αρχίζουν να αυξάνονται γύρω στην ημέρα 0 και χαμηλά επίπεδα αυτής την τρίτη μέρα συσχετίζονται με μειωμένα αποτελέσματα στην IVF. 

Πολύποδας μήτρας: Συμπτώματα και αντιμετώπιση

Κακά τα ψέματα, το γυναικείο σώμα είναι τόσο περίπλοκο και γεμάτο ορμόνες, που αναπόφευκτα, κάποια προβληματάκια οι περισσότερες θα τα αντιμετωπίσουμε, ειδικά όσο τα χρόνια περνούν. Μία από τις πιο συχνές παθήσεις που εμφανίζει ένα αρκετά μεγάλο ποσοστό γυναικών, είναι ο πολύποδας μήτρας, από τον οποίο νοσεί μία στις 10 γυναίκες.

Ο πολύποδας λοιπόν είναι καλοήθες μόρφωμα εντός της μήτρας στην ενδομητρική κοιλότητα και είναι ορμονοεξαρτώμενος. Συνήθως συνδέεται με το ενδομήτριο δηλαδή με την εσωτερική επένδυση της κοιλότητας της μήτρας, μέσω μικρού μίσχου. Έχουν πολύ σπάνια καρκινικά κύτταρα πάνω τους και συνήθως εμφανίζονται σε γυναίκες άνω των 40 ετών.  Σε ποσοστό 75% είναι καλοήθεις, ενώ το υπόλοιπο ποσοστό αφορά σε προκαρκινικές αλλοιώσεις απλής υπερπλασίας, σύνθετης υπερπλασίας και υπερπλασίας με ατυπία. Το ποσοστό καρκίνου σε πολύποδα είναι μέχρι 3% και αυξάνει μετά την εμμηνόπαυση.

Συμπτώματα:

Υπάρχει πιθανότητα να μην έχουν συμπτώματα και η γυναίκα να μην αντιληφθεί καν την ύπαρξή τους. Πολύ πιθανόν όμως να συνοδεύονται από:

- ανώμαλη αιμορραγία σε μέρες του κύκλου όπου δεν αναμένεται η περίοδος

- αίμα μετά τη σεξουαλική επαφή

- βαριές περιόδους

- υπογονιμότητα

Αντιμετώπιση:

Η θεραπεία του πολύποδα είναι πάντα χειρουργική. Η γυναίκα λαμβάνει μία ήπια νάρκωση και μέσω της υστεροσκόπησης ο γυναικολόγος αφαιρεί τον πολύποδα που αποστέλλεται για ιστολογική εξέταση. Το ποσοστό οι ιστολογικές να δείξουν κακοήθεια, είναι μόλις 3% οπότε οι γυναίκες δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας. Επίσης, δεν αποκλείεται το ενδεχόμενο επανεμφάνισης του πολύποδα στο μέλλον, όπου και θα ακολουθηθεί η ίδια διαδικασία.

Πηγή: http://www.queen.gr/

ΠΡΩΙΜΗ ΕΜΜΗΝΟΠΑΥΣΗ (Αμηνόρροια) Μέρος Β.

POF και Εγκυμοσύνη.
Αυτό που μπορεί να κάνει την POF τόσο καταστροφική για πολλές γυναίκες είναι το γεγονός ότι οι πιθανότητες να κάνουν παιδί με φυσικό τρόπο στην ουσία εξαφανίζονται. Μόνο το 5 με 10% των γυναικών με POF είναι ικανές να μείνουν με επιτυχία έγκυες χωρίς την βοήθεια θεραπειών γονιμότητας. Παρόλα αυτά, από την στιγμή που δεν υπάρχει τρόπος να εξακριβωθεί ποια γυναίκα είναι πιο πιθανό να μείνει έγκυος φυσικά, θεραπείες γονιμότητας προτείνονται σε γυναίκες που θέλουν να συλλάβουν.
Συχνά φαίνεται ότι οι γυναίκες αποφεύγουν να προσπαθήσουν μια μη εγκεκριμένη θεραπεία γονιμότητας εφόσον μια τέτοια θεραπεία μπορεί να θέσει την γονιμότητα τους σε κίνδυνο ακόμα περισσότερο. Από την στιγμή που η παραγωγή ωαρίων είναι αυτή που επηρεάζεται από την POF και όχι η μήτρα, είναι ακόμα πιθανό να επιτευχθεί μια εγκυμοσύνη. Η εξωσωματική γονιμοποίηση με ωάριο δότριας έχει αποδειχτεί  επιτυχημένη για τις περισσότερες γυναίκες με POF η υιοθεσία είναι η τελευταία εναλλακτική λύση.
Πρώιμη εμμηνόπαυση.
Ο μέσος όρος εμφάνισης της φυσιολογικής εμμηνόπαυσης είναι γύρω στα 50. Παρόλα αυτά, λόγω γενετικών, ιατρικών διαδικασιών ή ασθενειών, μερικές γυναίκες μπαίνουν στην εμμηνόπαυση πριν την ηλικία των 40. Όταν εμφανίζεται η εμμηνόπαυση πριν από αυτήν την ηλικία, είτε φυσιολογικά είτε προκληθείσα , είναι γνωστή ως «πρώιμη» εμμηνόπαυση.
Εκτός από το να αντιμετωπίζουν εξάψεις, κυκλοθυμίες ή νυχτερίνες εφιδρώσεις, πολλές γυναίκες που υφίστανται πρώιμη εμμηνόπαυση θα πρέπει να αντιμετωπίσουν και άλλα σωματικά και συναισθηματικά προβλήματα. Για παράδειγμα, από την στιγμή που η εμμηνόπαυση σηματοδοτεί το τέλος της γόνιμης περιόδου, μια γυναίκα που επιθυμεί να μείνει έγκυος είναι πολύ πιθανό να μην τα καταφέρει.
Ποια είναι τα συμπτώματα της Πρώιμης Εμμηνόπαυσης;
Τα συμπτώματα της πρώιμης εμμηνόπαυσης είναι συχνά τα ίδια με εκείνα των γυναικών που υφίσταται εμμηνόπαυση και μπορεί να συμπεριλαμβάνουν:
Ανώμαλες ή χαμένες περίοδοι
Περίοδοι που είναι εντονότερες ή ηπιότερες από ότι συνήθως
Εξάψεις
Νυχτερινές εφιδρώσεις
Αυτά τα συμπτώματα είναι σημάδια που δείχνουν ότι οι ωοθήκες παράγουν λιγότερα οιστρογόνα.
Μαζί με τα παραπάνω συμπτώματα , μερικές γυναίκες εκδηλώνουν:
Έκκριση κολπικών υγρών (το αιδοίο μπορεί να γίνει λεπτότερο και λιγότερο εύκαμπτο)
Ευερεθιστότητα της ουροδόχου κύστης και μείωση του ελέγχου αυτής (ακράτια)
Ξηρότητα του δέρματος, των ματιών ή του στόματος
Υπνηλία
Μειωμένη libido
Επιπροσθέτως με τα παραπάνω συμπτώματα που θα δει ο γιατρός θα συμπεριληφθεί και το αν η μητέρα σας ή αδερφή σας είχε πρώιμη εμμηνόπαυση

Πώς διαγιγνώσκεσαι η Πρώιμη Εμμηνόπαυση;
Για την διάγνωση της πρώιμης εμμηνόπαυσης, ο γιατρός είναι πολύ πιθανό να κάνει μια σωματική εξέταση και να σας πάρει αίμα ώστε να αποκλείσει άλλες παραμέτρους, όπως η εγκυμοσύνη, και ασθένειες του θυρεοειδούς. Αυτός ή αυτή μπορεί να χορηγήσει κάποιες εξετάσεις για να μετρήσει τα επίπεδα οιστρογόνων. Τα χαμηλά επίπεδα οιστρογόνων, μπορεί υποδεικνύουν ότι οι ωοθήκες αρχίζουν να ανεπαρκούν.
Όταν τα επίπεδα οιστρογόνων είναι κάτω από 36, ίσως είναι σημάδι ότι βρίσκεστε στην εμμηνόπαυση.
Παρόλα αυτά, το πιο σημαντικό test για να διαγνωστεί η πρώιμη εμμηνόπαυση είναι μια εξέταση αίματος που μετρά την ωοθυλακιοτρόπο ορμόνη (FSH). Η FSH προκαλεί τις ωοθήκες να παράγουν οιστρογόνα. Όταν οι ωοθήκες επιβραδύνουν την παραγωγή οιστρογόνων, τα επίπεδα FSH αυξάνονται. Όταν τα επίπεδα FSH αυξάνονται πάνω από 30 ή 40 mlU/mL, αυτό υποδεικνύει ότι βρίσκεστε στην εμμηνόπαυση.
Τι είδους θέματα υγείας επιδρούν στις γυναίκες που εμφανίσουν Πρώιμη Εμμηνόπαυση;
Όπως όλες οι γυναίκες στην εμμηνόπαυση, γυναίκες με πρώιμη εμμηνόπαυση έχουν χαμηλότερα επίπεδα οιστρογόνων διότι οι ωοθήκες τους σταματούν την παραγωγή αυτής της ορμόνης. Τα χαμηλά επίπεδα οιστρογόνων μπορεί να οδηγήσουν σε αλλαγές στην υγεία της γυναίκας και μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο εμφάνισης ιατρικών παθήσεων όπως η οστεοπόρωση. Άλλες ασθένειες που η πιθανότητα εμφάνισή τους αυξάνεται με την απώλεια οιστρογόνων είναι ο καρκίνος του παχέος εντέρου, ο καρκίνος στις ωοθήκες, η περιοδοντίτιδα, απώλεια δοντιών και εμφάνιση καταρράκτη.
Παρόλα αυτά, συγκριτικά με τις γυναίκες που μπαίνουν φυσιολογικά στην εμμηνόπαυση, οι γυναίκες με πρώιμη εμμηνόπαυση περνάν περισσότερο χρόνο στην ζωή τους χωρίς τα προστατευτικά οφέλη των οιστρογόνων τους. Αυτό τους βάζει σε μεγαλύτερο κίνδυνο του να εμφανίσουν τις προαναφερθείσες ασθένειες που σχετίζονται με την εμφάνιση της εμμηνόπαυσης.

Όταν η περίοδος είναι σε… αστάθεια

Η διακοπή της περιόδου ή αμηνόρροια όπως λέγεται στην ιατρική ορολογία, ταλαιπωρεί δυστυχώς έναν μεγάλο αριθμό γυναικών, σε διάφορες φάσεις της ζωής τους γι αυτό και χωρίζεται σε δύο κατηγορίες: Αυτήν της πρωτοπαθούς που αναφέρεται στην μη εμφάνισή της κατά την εφηβεία και αυτήν της δευτεροπαθούς που διακόπτεται για μερικούς μήνες ή και περισσότερο.
Σε σοβαρότερες περιπτώσεις μπορεί να προκύψει και ως ανεπιθύμητη ενέργεια αν μια γυναίκα είναι εξαιρετικά ελλιποβαρής ή ταλαιπωρείται από χρόνιες παθήσεις (π.χ. θυρεοειδή) ή που επιβάλλεται μακροχρόνια λήψη φαρμάκων (π.χ. αντικαταθλιπτικά).
Επιπλέον, το στρες, η υπερκόπωση και η υπερβολική σωματική προπόνηση (αν μειώσει κατά πολύ το δείκτη μάζας σώματος) είναι και αυτοί παράγοντες που μπορεί να συμβάλλουν στην εμφάνιση αμηνόρροιας.
Ας τα δούμε όμως πιο αναλυτικά:
Πρωτοπαθής αμηνόρροια.
Συνήθως οφείλεται σε όψιμη έναρξη της ήβης αλλά μπορεί να προκληθεί επίσης από διαταραχή του αναπαραγωγικού ή ορμονικού συστήματος. Η καθυστερημένη έναρξη όμως μπορεί να οφείλεται και σε κληρονομικούς παράγοντες γι αυτό είναι εξαιρετικά σημαντικό να γνωρίζετε την ηλικία που ξεκίνησε η περίοδος της μητέρας σας. Σε κάθε περίπτωση όμως και εφόσον έχετε περάσει το 16ο έτος της ηλικίας σας και δεν έχει ξεκινήσει η περίοδός σας θα πρέπει να επισκεφθείτε έναν γυναικολόγο ώστε να υποβληθείτε στις απαραίτητες εξετάσεις και να μετρηθεί το επίπεδο των υποφυσιακών ορμονών γιατί η αδυναμία έναρξης της εμμηνόρροιας μπορεί να προκαλέσει εμπόδιο στην εφηβική ανάπτυξη (π.χ. σωματική τριχοφυΐα, διαπλάτυνση της λεκάνης κ.α.).
Δευτεροπαθής αμηνόρροια
Ο συνηθέστερος λόγος δευτεροπαθούς αμηνόρροιας είναι η εγκυμοσύνη όμως λόγω διαταραχής αποτελεί και η διατάραξη της ορμονικής ισορροπίας όπως για παράδειγμα κατά την περίοδο του θηλασμού μπορεί να διαπιστωθεί καθυστέρηση της εμφάνισης της περιόδου μέχρι τον απογαλακτισμό. Είτε όμως πρόκειται για ξαφνική είτε για σταδιακή παύση και εφόσον αποκλειστεί το ενδεχόμενο της εγκυμοσύνης και της κλιμακτηρίου, θα πρέπει να επισκεφθείτε τον γιατρό σας προκειμένου να σας υποβάλλει στις ανάλογες εξετάσεις αλλά και να ελέγξει τυχόν επίδραση κάποιας φαρμακευτικής αγωγής που ακολουθείτε. Παράλληλα για την περίπτωση που δεν έχετε ωορρηξία και θέλετε να συλλάβετε θα σας συστήσει αγωγή με φάρμακα που υποβοηθούν την γονιμότητα ή υποφυσιακές ορμόνες.
Φυσιολογικός κύκλος
Χωρίς να μπορούμε να μπορούμε να κατατάξουμε όλες τις γυναίκες σε μια κατηγορία ο φυσιολογικός κύκλος κυμαίνεται από 21 έως 35 ημέρες.

ΠΡΩΙΜΗ ΕΜΜΗΝΟΠΑΥΣΗ (Αμηνόρροια) Μέρος Α.

Πρόωρη ωοθηκική ανεπάρκεια (POF) και πρώιμη εμμηνόπαυση
Τι είναι η POF;

Συχνά ταξινομείται λάθος, η POF δεν είναι το ίδιο με την πρώιμη εμμηνόπαυση. Οι γυναίκες που έχουν πρώιμη εμμηνόπαυση σε σύντομο χρονικό διάστημα δεν θα έχουν καθόλου περίοδο, και δεν μπορούν να συλλάβουν παιδί διότι δεν θα παράγουν πλέον ωάρια στις ωοθήκες τους. Η POF από την άλλη μεριά, συμβαίνει όταν οι ωοθήκες για κάποιο λόγο σταματούν να δουλεύουν κανονικά  είτε από την ανεπάρκεια είτε από την δυσλειτουργία των ωοθυλακίων τους.
Επιπροσθέτως, γυναίκες με POF μπορεί να μην έχουν επί μήνες περίοδο και ξαφνικά να έχουν ένα φυσιολογικό κύκλο για λίγους μήνες πριν από ακόμα μία προσωρινή παύση αυτών. Ενώ η εμμηνόπαυση είναι ένα φυσιολογικό φαινόμενο, η POF δεν είναι και μπορεί να συμβεί σε οποιαδήποτε γυναίκα κάτω της ηλικίας των 40, ακόμα και σε έφηβες.
Η παρεξήγηση που δημιουργείται ανάμεσα στην POF και στην πρώιμη εμμηνόπαυση είναι λόγω των παρόμοιων συμπτωμάτων της POF με αυτών της εμμηνόπαυσης. Τα σημάδια της POF συμπεριλαμβάνουν:
Αμηνόρροϊα (παύση της περιόδου) ή ανωμαλίες της περιόδου
Εξάψεις και εμφάνιση ιδρώτα κατά την διάρκεια της νύχτας
Διαταραχές ύπνου
Ευερεθιστότητα
Έκκριση κολπικών υγρών
Σωματική εξάντληση
Μείωση της libido
Πόνος κατά την διάρκεια του sex
Προβλήματα της ουροδόχου κύστης
υπογονιμότητα.

Επίσης, τα επίπεδα ορμονών σε μία γυναίκα με POF μπορεί να μοιάζουν με εκείνα μίας γυναίκας σε εμμηνόπαυση. Παρόλα αυτά, ενώ τα υψηλά επίπεδα της
ωοθυλακιοτρόπου ορμόνης (FSH) και τα χαμηλά επίπεδα των οιστρογόνων είναι φυσιολογικά σε μια γυναίκα κατά την εμμηνόπαυση, για μια γυναίκα με POF δεν θεωρούνται φυσιολογικά.
Γιατί συμβαίνει αυτό;
Η POF ήταν ένα μεγάλο πρόβλημα για τους ερευνητές και για ειδικούς στην υπογονιμότητα για χρόνια. Ενώ υπάρχουν πολλές διαφορετικές εξηγήσεις για την POF , δεν αναγνωρίστηκε κάποιο συγκεκριμένο αίτιο. Οι πιο πιθανοί λόγοι που τα ωάρια σταματούν να παράγονται συμπεριλαμβάνουν είτε την χημειοθεραπεία είτε θεραπεία με ακτινοβολίες και χρωμοσωμικές ανωμαλίες.
Η δυσλειτουργία την ωοθυλακίων μπορεί να συμβεί αν μια γυναίκα χάσει μεγάλη ποσότητα των ωοθυλακίων ή μια ανώμαλη αυτοάνοση αντίδραση προκαλέσει το σώμα να επιτεθεί στα αναπτυσσόμενα ωοθυλάκια. Υπάρχει ακόμα μια πρόταση ότι η POF είναι γενετική ασθένεια. Παρόλα αυτά, μόνο το 10 με 20% των γυναικών που πάσχουν έχουν οικογενειακό ιστορικό της ασθένειας αυτής.
Λαμβάνοντας Α Διάγνωση.

Ο εμμηνορροϊκός κύκλος της γυναίκας είναι ένας καλός δείκτης για την υγεία της. Μια «χαμένη» περίοδος είναι συχνά ένα σημάδι ότι κάτι δεν πάει καλά και δικαιολογεί ένα ραντεβού στον γυναικολόγο.
Για να κάνει ο γιατρός την διάγνωση της POF, είναι απαραίτητο να κάνει μια εξέταση αίματος για να μετρήσει τα επίπεδα της FSH σε συνδυασμό με τα επίπεδα οιστραδιόλης στο αίμα. Ενώ το να χάσεις μια περίοδο είναι ένας καλός λόγος να επισκεφτεί τον γιατρό της, είναι συχνά απαραίτητο να μην είχε περίοδο για τέσσερις διαδοχικούς μήνες πριν διαγνωστεί ότι πάσχει από POF. Κατά της διερεύνηση της πιθανότητας ύπαρξης POF, θα χρειαστεί να κάνει 2 εξετάσεις αίματος για FSH με διαφορά ενός μήνα. Η διάγνωση POF είναι πιθανή αν βρεθεί ότι τα επίπεδα FSH είναι πάνω από 30mlU/ml.
Η POF μπορεί να συμπεριλαμβάνει και άλλα προβλήματα υγείας, γι αυτό είναι σημαντικό να λάβεις μια κατάλληλη θεραπεία για την ασθένεια. Η POF μπορεί να αυξήσει την πιθανότητα εμφάνισης οστεοπόρωσης, καρδιοπάθειας, προβλήματα με τον θυρεοειδή, διαβήτη όπως και προβλήματα των επινεφριδίων.
Λαμβάνοντας θεραπεία

Όπως και με την εμμηνόπαυση, η πιο κοινή θεραπεία για την POF είναι η θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης (ΘΟΥ). Παρόλο που οι δόσεις των οιστρογόνων και προγεστερόνης (και συχνά και της τεστοστερόνης) είναι υψηλότερες στην ΘΟΥ για την εμμηνόπαυση, τα επίπεδα ορμονών αυξάνονται βαθμιαία ώστε το σώμα με τον καιρό να συνηθίσει τις ορμόνες.
Παρόλο που υπάρχουν κάποιες διαφωνίες σε σχέση με το κατά πόσο διάστημα η ΘΟΥ μπορεί να με ασφάλεια να χρησιμοποιηθεί στην εμμηνόπαυση, οι περισσότεροι ειδικοί συμφωνούν ότι η ΘΟΥ είναι πιο ασφαλής στην POF. Και αυτό γιατί η ΘΟΥ  χρησιμοποιείται για να υποκαθιστά τα επίπεδα των ορμονών που στις γυναίκες θα έπρεπε ούτως ή άλλως να υπήρχαν. Κατά την διάρκεια της εμμηνόπαυσης, η ΘΟΥ έχει ως σκοπό να παρατείνει τα επίπεδα οιστρογόνων και προγεστερόνης στο σώμα. Φυσιολογικά, οι γυναίκες στην εμμηνόπαυση δεν έχουν υψηλά επίπεδα οιστρογόνων και προγεστερόνης. 
Με την αύξηση της ποσότητας οιστρογόνων και προγεστερόνης σε φυσιολογικά επίπεδα, οι περισσότερες γυναίκες με POF αρχίζουν να έχουν ξανά κανονική περίοδο. Η ΘΟΥ μπορεί επίσης να βοηθήσει στην μείωση των πιθανοτήτων στην εμφάνιση οστεοπόρωσης. Ενώ χάπια ορμονών μπορούν να χρησιμοποιηθούν, αρκετοί γιατροί προτιμούν να χορηγήσουν στις ασθενείς τους αυτοκόλλητα ΘΟΥ, τα οποία απελευθερώνουν ορμόνες με σταθερό ρυθμό μέσα στο σώμα. 
Περιστασιακά , αντισυλληπτικά χάπια μπορεί να χορηγηθούν ώστε να παρέχουν στην γυναίκα υψηλά επίπεδα οιστρογόνων και προγεστερόνης. Ακολουθώντας μια υγιεινή διατροφή και  με καθημερινή άσκηση μπορεί να ελαχιστοποιήσει τον κίνδυνο της οστεοπόρωσης αλλά και των καρδιακών παθήσεων.

Τι να προσέχει μια γυναίκα το καλοκαίρι

Τι πρέπει να προσέχει μια γυναίκα το καλοκαίρι ώστε να μην έχει προβλήματα με την υγεία της.

Το  καλοκαίρι έφτασε μαζί με τους ανεπιθύμητους επισκέπτες για κάθε γυναίκα. Τις λοιμώξεις. Λίγο τα συχνά μπάνια στην θάλασσα, λίγο η άμμος, λίγο η ζέστη, οι μύκητες είναι συχνό φαινόμενο στις γυναίκες με αποτέλεσμα να προκαλούν ενοχλήσεις στην ευαίσθητη περιοχή αλλά και να ανεβάζουν πυρετό.

Ο Δημήτρης Τσιάμπας, μαιευτήρας- χειρουργός-γυναικολόγος στο ΙΑΣΩ, μίλησε στο Ladylike.gr για όλα όσα πρέπει να προσέχουμε κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού ώστε να αποφύγουμε τις λοιμώξεις.

Οι πιο συχνές λοιμώξεις "χτυπούν" συχνότερα τις γυναίκες το καλοκαίρι είναι οι κολπίτιδες από μύκητες. Για να τους αποφύγουμε θα πρέπει να προσέξουμε την υγρασία και το υποαερισμό της ευαίσθητης περιοχής. Αυτό σημαίνει ότι δε φοράς το βρεγμένο μαγιό για αρκετή ώρα αλλά να φροντίζεις να το αλλάζεις με ένα άλλο στεγνό το οποίο έχεις από πριν στην τσάντα σου.

Επίσης, να αποφεύγεις να φοράς στενά ρούχα όσο γυμνασμένο σώμα και αν έχεις. Η ζέστη σε συνδυασμό με τα στενά ρούχα απαγορεύουν στην κάτω περιοχή σου να αναπνεύσει με αποτέλεσμα να αναπτυχθούν μύκητες.

Σε περίπτωση που επιβάλλεται να φοράς στενά ρούχα, να το κάνεις τις ώρες που πρέπει και τις υπόλοιπες να επιλέγεις πιο άνετα και αέρινα. Μια καλή επιλογή είναι οι φούστες και τα φορέματα ενώ να προσέξεις τα εσώρουχά σου να μην σε πιέζουν.

Ουρολοίμωξη; Ευχαριστώ δε θα πάρω

Στο θέμα των ουρολοιμώξεων, δεν κολλάς από τη θάλασσα, όπως λέει ο αστικός μύθος. Έχει σχέση με το νερό που πίνεις, το σωστό πλύσιμο της περιοχής αλλά και την σεξουαλική σου συμπεριφορά. Για παράδειγμα, καλό είναι να πίνεις περισσότερα από 2,5 λίτρα νερό τη μέρα και αν δουλεύεις κάτω από τον ήλιο τότε η ποσότητα πρέπει να είναι μεγαλύτερη.

Επιπλέον, φρόντισε στις πισίνες όπου κολυμπάς να είναι καθαρές καθώς σε εκείνες που δεν συντηρούνται συχνά υπάρχει μεγάλη πιθανότητα μετάδοσης λοιμώξεων.

Άλλο ένα θέμα που πρέπει να προσέξεις είναι η σεξουαλική σου συμπεριφορά. Το καλοκαίρι φέρνει ερωτική εφορία και ανεβάζει τη λίμπιντο με αποτέλεσμα να μπαίνουμε σε ερωτικές... περιπέτειες. Η εναλλαγή συντρόφων σε συνδυασμό με το ότι ίσως να κάνεις σεξ χωρίς προφυλακτικό μπορεί να σου δημιουργήσει προβλήματα στην υγεία σου, από σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα. Δεν είναι άσχημο να χαλάσουν οι διακοπές σου επειδή δεν πρόσεξες την υγεία σου;

Αν αισθανθείς τσούξιμο ή πόνο κατά την ούρηση, παρατηρήσεις υπερέκκριση υγρών στην ευαίσθητη περιοχή ή ανεβάσεις πυρετό επικοινώνησε αμέσως με τον γυναικολόγο σου ώστε να σου πει τι πρέπει να κάνεις.

Το στήθος σου και τα μάτια σου

Εκτός από την ευαίσθητη περιοχή θα πρέπει να προσέξεις και το στήθος σου. Η χρόνια έκθεση στην ηλιακή ακτινοβολία μπορεί να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα στην υγεία σου και ειδικά στους μαστούς. Τα τελευταία χρόνια τα ποσοστά του καρκίνου στο στήθους έχουν αυξηθεί στις γυναίκες κάτω των 30 ετών. Για αυτό το λόγο απέφυγε να κάνεις ηλιοθεραπεία τις ώρες 11.00 - 17.00 όπου η υπεριώδης ακτινοβολία είναι έντονη, να φοράς αντηλιακό με υψηλό δείκτη προστασίας και να αποφεύγεις το solarium.

Αν ακολουθήσεις αυτές τις συμβουλές θα αποφύγεις τους ανεπιθύμητους επισκέπτες και θα περάσεις τις διακοπές σου χωρίς κάποια ενόχληση.

Ευχαριστούμε τον Δημήτρη Τσιάμπα, μαιευτήρα-χειρουργό-γυναικολόγο στο ΙΑΣΩ, για τη συνεργασία.

Τι προκαλεί πέτρες στα νεφρά χωρίς να το γνωρίζουμε...

Μία νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα που δημοσιεύεται στο περιοδικό περιβαλλοντικής υγείας «Environmental Health Perspectives» αποκαλύπτει έναν παράδοξο παράγοντα που μας επηρεάζει όλους και ευθύνεται για την εμφάνιση πετρών στα νεφρά, την ύπαρξη του οποίου μέχρι σήμερα αγνοούσαμε.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον ουρολόγο και επιδημιολόγο Γκρέγκορι Τάζιαν του Νοσοκομείου Παίδων της Φιλαδέλφεια, ανέλυσαν στοιχεία από τα ιατρικά αρχεία για πάνω από 60.000 ενηλίκους και ανηλίκους που εμφάνισαν πέτρες στα νεφρά και μετά συσχέτισαν αυτά τα ιατρικά στοιχεία με μετεωρολογικά δεδομένα.

Σύμφωνα με τα ευρήματά τους, όσο ο καιρός γίνεται πιο ζεστός, τόσο οι άνθρωποι, μικροί και μεγάλοι, θα έχουν συχνότερα πέτρες στα νεφρά λόγω αυξημένης αφυδάτωσης.

Είναι ενδεικτικό ότι μετά από μια μέρα καύσωνα, η εισαγωγή σε νοσοκομείο για πέτρα στα νεφρά κορυφώνεται μέσα στο επόμενο τριήμερο, ενώ τα περιστατικά παραμένουν αυξημένα έως 20 μέρες μετά.

Παράλληλα, διαπιστώθηκε ότι όσες πιο πολλές «καυτές» μέρες μέσα στο έτος έχει μια πόλη ή περιοχή, αυξάνονται περισσότερο τα σχετικά ιατρικά περιστατικά από ό,τι αν έχει μια υψηλότερη μέση ετήσια θερμοκρασία.

Όπως σημειώνουν, οι υψηλότερες θερμοκρασίες βοηθάνε στην αφυδάτωση, η οποία οδηγεί σε μεγαλύτερη συγκέντρωση ασβεστίου, φωσφόρου και άλλων μετάλλων στα ούρα, με συνέπεια να σχηματίζονται πέτρες στα νεφρά. Όσο λιγότερα υγρά πίνει κανείς, τόσο εντείνεται το πρόβλημα.

Οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι όσο η κλιματική αλλαγή ανεβάζει το θερμόμετρο στη Γη, τόσο συχνότερα τα παιδιά -αλλά και οι ενήλικοι- θα εμφανίζουν πέτρες στα νεφρά.

Μάλιστα, σημειώνουν ότι, όσο διαχρονικά αυξάνεται στις πόλεις η μέση ημερήσια θερμοκρασία, τόσο αυξάνεται και ο αριθμός των ασθενών που ζητούν θεραπεία για το συγκεκριμένο πρόβλημα υγείας.

Οι πέτρες στα νεφρά, που είναι μια επώδυνη πάθηση, έχουν αυξηθεί σημαντικά παγκοσμίως κατά τις τελευταίες τρεις δεκαετίες. Αν και είναι πιο συχνές στους ενηλίκους, έχουν επίσης αυξηθεί κατακόρυφα στα παιδιά.

Οι αιτίες γι' αυτή την αύξηση ποικίλλουν και αφορούν σε σημαντικό βαθμό τις αλλαγές στη διατροφή και την κατανάλωση ποτών, καθώς και την ελλιπή σωματική δραστηριότητα. Όταν οι πέτρες δεν φεύγουν μόνες τους, τότε μπορεί να καθίσταται αναγκαία η χειρουργική αφαίρεση.

Πηγή: www.google.gr