Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Παιδί. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Παιδί. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τρίτη 5 Νοεμβρίου 2019

Η παχυσαρκία ευθύνεται και για ψυχικά προβλήματα. Μια αμερικανική μελέτη συνδέει την παιδική παχυσαρκία με τις κακές σχολικές επιδόσεις και ιδιαίτερα στα μαθηματικά. Όπως αναφέρεται σε σχετικό άρθρο του επιστημονικού εντύπου Child Development, ερευνητές του Πανεπιστημίου του Μισούρι με επικεφαλής την Δρ Σάρα Γκέιμπλ από το Τμήμα Διατροφής-Διαιτολογίας μελέτησαν 6.250 παιδιά για 12 χρόνια περίπου. Συνεργάστηκαν με γονείς και δασκάλους ως προς την συλλογή πληροφοριών για το βάρος των παιδιών, ενώ διενεργούσαν τακτικά και τεστ σχολικών επιδόσεων.
Η ανάλυση των στοιχείων έδειξε ότι τα παιδιά που ήταν υπέρβαρα από το Νηπιαγωγείο και σε όλη τη διάρκεια του Δημοτικού σχολείου, είχαν χειρότερες επιδόσεις στα μαθηματικά, συγκριτικά με τα παιδιά που είχαν διαρκώς φυσιολογικό βάρος. Η χειρότερη επίδοση των παχύσαρκων παιδιών στα μαθηματικά δεν ήταν περιοδική, αλλά διαρκής κατά την φοίτηση σε όλες τις τάξεις του Δημοτικού Σχολείου.
Αξίζει να σημειωθεί ότι τα αγόρια που εξελίχθησαν σε υπέρβαρα παιδιά στην γ ή δ Δημοτικού δεν είχαν πρόβλημα επιδόσεων στα μαθηματικά. Τα κορίτσια που εξελίχθησαν σε υπέρβαρα μετέπειτα, εμφάνισαν περιστασιακό πρόβλημα με τα μαθηματικά. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι το φαινόμενο αυτό έχει τη βάση του στην επίδραση της σωματικής εμφάνισης στις διαπροσωπικές σχέσεις των παιδιών, και κατά συνέπεια, στην ψυχολογία τους.
Τα παιδιά που είναι παχύσαρκα, αγόρια και κορίτσια, είναι γενικά πιο μοναχικά, έχουν περισσότερο άγχος, κάτι που επιδρά αρνητικά και στις σχολικές τους επιδόσεις. «Η μελέτη μάς δείχνει ότι η παιδική παχυσαρκία, ειδικά όταν εμμένει σε όλο το Δημοτικό, μπορεί να κάνει κακό στην κοινωνική υπόσταση και τη συναισθηματική ευεξία των παιδιών, καθώς και στις σχολικές επιδόσεις τους», δήλωσε η Δρ Γκέιμπλ. Βέβαια, όπως διευκρίνισε, η έρευνα δεν αποδεικνύει ότι υπάρχει μία άμεση σχέση αιτίου και αποτελέσματος ανάμεσα στο περιττό βάρος και στις επιδόσεις στα μαθήματα (ιδίως στα μαθηματικά), όμως αυτά τα δύο σχετίζονται.
Οι γονείς πρέπει να προστατεύσουν τα παιδιά
«Τα υπέρβαρα παιδιά δεν είναι κατ’ ανάγκη λιγότερα έξυπνα, απλώς αποδίδουν λιγότερο. Είναι γνωστό ότι τα παιδιά που δεν έχουν καλές σχέσεις με τους συνομηλίκους τους, δεν τα καταφέρνουν εξίσου καλά στο σχολείο», δήλωσε η ερευνήτρια, η οποία εκτίμησε ότι στο βαθμό που η παχυσαρκία επιμένει, κάθε χρόνο το κοινωνικό-ψυχολογικό πρόβλημα μπορεί να συσσωρεύεται σε ένα παιδί.
Το συμπέρασμα, κατά την Δρ Γκέιμπλ, είναι ότι «οι γονείς πρέπει να προστατεύσουν όσο μπορούν τα παιδιά τους από την παχυσαρκία και να επιβάλουν ένα υγιεινό τρόπο ζωής. Από τη στιγμή που ένα παιδί γίνεται υπέρβαρο, είναι πραγματικά δύσκολο να αλλάξει». Αυτή η στάση ζωής, για να είναι όμως αποτελεσματική, όπως είπε, πρέπει να περιλαμβάνει όλη την οικογένεια και όχι μόνο το παιδί. Από την άλλη, πρόσθεσε, είναι σημαντικό να εξηγηθεί στο παιδί ότι το βάρος του δεν είναι αυτό που το προσδιορίζει ως άνθρωπο.
Πηγή:healthyliving.gr

Η παιδική παχυσαρκία φέρνει κακές επιδόσεις στα μαθήματα

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Η παχυσαρκία ευθύνεται και για ψυχικά προβλήματα. Μια αμερικανική μελέτη συνδέει την παιδική παχυσαρκία με τις κακές σχολικές επιδόσεις και ιδιαίτερα στα μαθηματικά. Όπως αναφέρεται σε σχετικό άρθρο του επιστημονικού εντύπου Child Development, ερευνητές του Πανεπιστημίου του Μισούρι με επικεφαλής την Δρ Σάρα Γκέιμπλ από το Τμήμα Διατροφής-Διαιτολογίας μελέτησαν 6.250 παιδιά για 12 χρόνια περίπου. Συνεργάστηκαν με γονείς και δασκάλους ως προς την συλλογή πληροφοριών για το βάρος των παιδιών, ενώ διενεργούσαν τακτικά και τεστ σχολικών επιδόσεων.
Η ανάλυση των στοιχείων έδειξε ότι τα παιδιά που ήταν υπέρβαρα από το Νηπιαγωγείο και σε όλη τη διάρκεια του Δημοτικού σχολείου, είχαν χειρότερες επιδόσεις στα μαθηματικά, συγκριτικά με τα παιδιά που είχαν διαρκώς φυσιολογικό βάρος. Η χειρότερη επίδοση των παχύσαρκων παιδιών στα μαθηματικά δεν ήταν περιοδική, αλλά διαρκής κατά την φοίτηση σε όλες τις τάξεις του Δημοτικού Σχολείου.
Αξίζει να σημειωθεί ότι τα αγόρια που εξελίχθησαν σε υπέρβαρα παιδιά στην γ ή δ Δημοτικού δεν είχαν πρόβλημα επιδόσεων στα μαθηματικά. Τα κορίτσια που εξελίχθησαν σε υπέρβαρα μετέπειτα, εμφάνισαν περιστασιακό πρόβλημα με τα μαθηματικά. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι το φαινόμενο αυτό έχει τη βάση του στην επίδραση της σωματικής εμφάνισης στις διαπροσωπικές σχέσεις των παιδιών, και κατά συνέπεια, στην ψυχολογία τους.
Τα παιδιά που είναι παχύσαρκα, αγόρια και κορίτσια, είναι γενικά πιο μοναχικά, έχουν περισσότερο άγχος, κάτι που επιδρά αρνητικά και στις σχολικές τους επιδόσεις. «Η μελέτη μάς δείχνει ότι η παιδική παχυσαρκία, ειδικά όταν εμμένει σε όλο το Δημοτικό, μπορεί να κάνει κακό στην κοινωνική υπόσταση και τη συναισθηματική ευεξία των παιδιών, καθώς και στις σχολικές επιδόσεις τους», δήλωσε η Δρ Γκέιμπλ. Βέβαια, όπως διευκρίνισε, η έρευνα δεν αποδεικνύει ότι υπάρχει μία άμεση σχέση αιτίου και αποτελέσματος ανάμεσα στο περιττό βάρος και στις επιδόσεις στα μαθήματα (ιδίως στα μαθηματικά), όμως αυτά τα δύο σχετίζονται.
Οι γονείς πρέπει να προστατεύσουν τα παιδιά
«Τα υπέρβαρα παιδιά δεν είναι κατ’ ανάγκη λιγότερα έξυπνα, απλώς αποδίδουν λιγότερο. Είναι γνωστό ότι τα παιδιά που δεν έχουν καλές σχέσεις με τους συνομηλίκους τους, δεν τα καταφέρνουν εξίσου καλά στο σχολείο», δήλωσε η ερευνήτρια, η οποία εκτίμησε ότι στο βαθμό που η παχυσαρκία επιμένει, κάθε χρόνο το κοινωνικό-ψυχολογικό πρόβλημα μπορεί να συσσωρεύεται σε ένα παιδί.
Το συμπέρασμα, κατά την Δρ Γκέιμπλ, είναι ότι «οι γονείς πρέπει να προστατεύσουν όσο μπορούν τα παιδιά τους από την παχυσαρκία και να επιβάλουν ένα υγιεινό τρόπο ζωής. Από τη στιγμή που ένα παιδί γίνεται υπέρβαρο, είναι πραγματικά δύσκολο να αλλάξει». Αυτή η στάση ζωής, για να είναι όμως αποτελεσματική, όπως είπε, πρέπει να περιλαμβάνει όλη την οικογένεια και όχι μόνο το παιδί. Από την άλλη, πρόσθεσε, είναι σημαντικό να εξηγηθεί στο παιδί ότι το βάρος του δεν είναι αυτό που το προσδιορίζει ως άνθρωπο.
Πηγή:healthyliving.gr

Δευτέρα 4 Νοεμβρίου 2019

Στη σύγχρονη εποχή, παρατηρούνται εμπόδια για την υιοθέτηση υγιεινής διατροφής από τα παιδιά, με αποτέλεσμα να υπάρχουν διατροφικά κενά … σε αυτά. Ο περιορισμένος χρόνος που αφιερώνεται πλέον στην προετοιμασία του φαγητού, η έλλειψη χρημάτων, ο λιγοστός χρόνος που αφιερώνουν οι γονείς στα παιδιά τους (ώστε να είναι σε θέση να ελέγχουν την διαιτητική τους πρόσληψη), οι λαθεμένες παρεμβάσεις από πλευράς του παππού και της γιαγιάς σε θέματα διατροφής των παιδιών και η μεγάλη διαθεσιμότητα και προβολή ενεργειακά πυκνών, αλλά χαμηλής θρεπτικής αξίας, τροφίμων, είναι κάποιοι από τους παράγοντες που θεωρούνται ότι παρεμποδίζουν την υγιεινή διατροφή των παιδιών.
Στο σύνολό τους επιστημονικές μελέτες δείχνουν ότι τα παιδιά απέχουν από τις αρχές της Μεσογειακής διατροφής, καθώς δεν προτιμούν προϊόντα ολικής αλέσεως, δεν καταναλώνουν αρκετά φρούτα και λαχανικά, υστερούν στην κατανάλωση ψαριού και θαλασσινών, ενώ στον αντίποδα είναι κύριοι καταναλωτές κόκκινου κρέατος, αλμυρών και γλυκών σνακ. Είναι χαρακτηριστικό ότι μόνο το 10 % των παιδιών ακολουθεί το μοντέλο της Μεσογειακής διατροφής.
Το αποτέλεσμα είναι να παρατηρείται ανεπάρκεια στην πρόσληψη περισσοτέρων θρεπτικών συστατικών, καθώς τα τρόφιμα που επιλέγουν τα παιδιά είναι πλούσια σε θερμιδική πυκνότητα και φτωχά σε θρεπτική πυκνότητα.
Άλλες έρευνες δείχνουν ότι μόνο το 45 % των παιδιών καταναλώνει επαρκές πρωινό, ενώ το 14 % δεν τρώει καθόλου πρωινό. Πολλές επιστημονικές μελέτες έχουν δείξει ότι τα παιδιά τα οποία αποφεύγουν να καταναλώσουν πρωινό, και μάλιστα στο σπίτι, έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να καταναλώνουν λιγότερα φρούτα και λαχανικά και με μεγαλύτερη συχνότητα μη ισορροπημένα σνακ.
Επίσης, η συνολική ημερήσια πρόσληψη πολλών μικροθρεπτικών συστατικών (βιταμινών, όπως θειαμίνης, νιασίνης και ανόργανων στοιχείων, όπως ασβεστίου και μαγνησίου) είναι χαμηλότερη στα παιδιά που παραλείπουν το πρωινό, σε σχέση με αυτά που το έχουν εντάξει στο καθημερινό τους διαιτολόγιο.
Επιπλέον έρευνες δείχνουν ότι τα νεαρά κορίτσια τρώνε μικρές ποσότητες κόκκινου κρέατος, πουλερικών και ψαριών, είτε επειδή ακολουθούν αυστηρές δίαιτες αδυνατίσματος, είτε επειδή είναι χορτοφάγοι, με αποτέλεσμα να εξαντλήσουν τα αποθέματα σιδήρου του σώματός τους και να εμφανίσουν συμπτώματα έλλειψης σιδήρου.
Συμπερασματικά, υπάρχει τάση απομάκρυνσης των παιδιών και των εφήβων από τον παραδοσιακό μεσογειακό τρόπο διατροφής και παρατηρούνται διατροφικά κενά στη σύγχρονη διατροφή των παιδιών μας, καθώς υπάρχει ανεπάρκεια σε πολλά μικροθρεπτικά συστατικά, όπως σίδηρος, ασβέστιο, μαγνήσιο, ψευδάργυρος, θειαμίνη, νιασίνη κ.α, ενώ και τα ω-3 λιπαρά οξέα προσλαμβάνονται σε μικρότερη ποσότητα καθημερινά. Αυτή η μη ισορροπημένη διατροφή ή τα χαμηλά σε θρεπτικά συστατικά γεύματα, έχουν ως αποτέλεσμα να μην προσλαμβάνονται όλες οι απαραίτητες βιταμίνες και τα μέταλλα που απαιτούνται για τη σωστή ανάπτυξη των παιδιών.
Οι βιταμίνες και τα μέταλλα είναι τα στοιχεία που εξασφαλίζουν τη σωστή λειτουργία του μεταβολισμού. Συνεπώς, η έλλειψή τους σε καταστάσεις αυξημένων απαιτήσεων και η ανεπαρκής διαιτητική πρόσληψη, μπορεί να προκαλέσει διαταραχές όπως γρήγορη εξασθένιση, αυξημένη σωματική και πνευματική κόπωση, μείωση της αντοχής και της ζωτικότητας, ακόμη και διαταραχή της σωστής ανάπτυξης.
Επίσης, η μειωμένη κατανάλωση ω-3 λιπαρών οξέων μπορεί να επηρεάσει αρνητικά το δείκτη νοημοσύνης των παιδιών και να τα οδηγήσει πιο εύκολα σε καταστάσεις κατάθλιψης.
Η σωστή ενημέρωση των γονέων και δασκάλων, η διατροφική εκπαίδευση των παιδιών από μικρή ηλικία, η κατανάλωση φρούτων στο σχολείο, η πρόσληψη εμπλουτισμένων τροφίμων σε θρεπτικά συστατικά και η σωστή χρήση διατροφικών συμπληρωμάτων αποτελούν κάποιες ενέργειες που μπορούν να θωρακίσουν την υγεία των παιδιών μας περισσότερο. Τα συμπληρώματα διατροφής είναι ένα θέμα πάνω στο οποίο υπάρχουν έντονες διαφωνίες μεταξύ των ειδικών.
Μερικοί ισχυρίζονται ότι για την πλειοψηφία των ανθρώπων μια ισορροπημένη και με ποικιλία διατροφή, είναι δυνατό να παρέχει όλα τα θρεπτικά συστατικά που χρειαζόμαστε για καλή υγεία. Άλλοι υποστηρίζουν ότι υγιεινή διατροφή είναι δύσκολο να επιτευχθεί, γι’ αυτό και τα συμπληρώματα τα θεωρούν απαραίτητα. Με τα μέχρι τώρα δεδομένα, τα συμπληρώματα διατροφής είναι ασφαλή και αποτελεσματικά και για τα παιδιά, αρκεί να μην γίνεται αλόγιστη χρήση τους.
Σίγουρα τα παιδιά θα πρέπει να μάθουν να τρέφονται καλύτερα, λιγότερο επηρεασμένα από τη δυτική διατροφή, όμως σε ορισμένες περιόδους της ζωής τους καλό είναι να λαμβάνουν και πολυβιταμινούχα σκευάσματα, πάντα με τη συμβουλή ειδικού, ώστε να καλύπτουν τις διατροφικές τους ανεπάρκειες.

Διατροφικά κενά στα παιδιά

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Στη σύγχρονη εποχή, παρατηρούνται εμπόδια για την υιοθέτηση υγιεινής διατροφής από τα παιδιά, με αποτέλεσμα να υπάρχουν διατροφικά κενά … σε αυτά. Ο περιορισμένος χρόνος που αφιερώνεται πλέον στην προετοιμασία του φαγητού, η έλλειψη χρημάτων, ο λιγοστός χρόνος που αφιερώνουν οι γονείς στα παιδιά τους (ώστε να είναι σε θέση να ελέγχουν την διαιτητική τους πρόσληψη), οι λαθεμένες παρεμβάσεις από πλευράς του παππού και της γιαγιάς σε θέματα διατροφής των παιδιών και η μεγάλη διαθεσιμότητα και προβολή ενεργειακά πυκνών, αλλά χαμηλής θρεπτικής αξίας, τροφίμων, είναι κάποιοι από τους παράγοντες που θεωρούνται ότι παρεμποδίζουν την υγιεινή διατροφή των παιδιών.
Στο σύνολό τους επιστημονικές μελέτες δείχνουν ότι τα παιδιά απέχουν από τις αρχές της Μεσογειακής διατροφής, καθώς δεν προτιμούν προϊόντα ολικής αλέσεως, δεν καταναλώνουν αρκετά φρούτα και λαχανικά, υστερούν στην κατανάλωση ψαριού και θαλασσινών, ενώ στον αντίποδα είναι κύριοι καταναλωτές κόκκινου κρέατος, αλμυρών και γλυκών σνακ. Είναι χαρακτηριστικό ότι μόνο το 10 % των παιδιών ακολουθεί το μοντέλο της Μεσογειακής διατροφής.
Το αποτέλεσμα είναι να παρατηρείται ανεπάρκεια στην πρόσληψη περισσοτέρων θρεπτικών συστατικών, καθώς τα τρόφιμα που επιλέγουν τα παιδιά είναι πλούσια σε θερμιδική πυκνότητα και φτωχά σε θρεπτική πυκνότητα.
Άλλες έρευνες δείχνουν ότι μόνο το 45 % των παιδιών καταναλώνει επαρκές πρωινό, ενώ το 14 % δεν τρώει καθόλου πρωινό. Πολλές επιστημονικές μελέτες έχουν δείξει ότι τα παιδιά τα οποία αποφεύγουν να καταναλώσουν πρωινό, και μάλιστα στο σπίτι, έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να καταναλώνουν λιγότερα φρούτα και λαχανικά και με μεγαλύτερη συχνότητα μη ισορροπημένα σνακ.
Επίσης, η συνολική ημερήσια πρόσληψη πολλών μικροθρεπτικών συστατικών (βιταμινών, όπως θειαμίνης, νιασίνης και ανόργανων στοιχείων, όπως ασβεστίου και μαγνησίου) είναι χαμηλότερη στα παιδιά που παραλείπουν το πρωινό, σε σχέση με αυτά που το έχουν εντάξει στο καθημερινό τους διαιτολόγιο.
Επιπλέον έρευνες δείχνουν ότι τα νεαρά κορίτσια τρώνε μικρές ποσότητες κόκκινου κρέατος, πουλερικών και ψαριών, είτε επειδή ακολουθούν αυστηρές δίαιτες αδυνατίσματος, είτε επειδή είναι χορτοφάγοι, με αποτέλεσμα να εξαντλήσουν τα αποθέματα σιδήρου του σώματός τους και να εμφανίσουν συμπτώματα έλλειψης σιδήρου.
Συμπερασματικά, υπάρχει τάση απομάκρυνσης των παιδιών και των εφήβων από τον παραδοσιακό μεσογειακό τρόπο διατροφής και παρατηρούνται διατροφικά κενά στη σύγχρονη διατροφή των παιδιών μας, καθώς υπάρχει ανεπάρκεια σε πολλά μικροθρεπτικά συστατικά, όπως σίδηρος, ασβέστιο, μαγνήσιο, ψευδάργυρος, θειαμίνη, νιασίνη κ.α, ενώ και τα ω-3 λιπαρά οξέα προσλαμβάνονται σε μικρότερη ποσότητα καθημερινά. Αυτή η μη ισορροπημένη διατροφή ή τα χαμηλά σε θρεπτικά συστατικά γεύματα, έχουν ως αποτέλεσμα να μην προσλαμβάνονται όλες οι απαραίτητες βιταμίνες και τα μέταλλα που απαιτούνται για τη σωστή ανάπτυξη των παιδιών.
Οι βιταμίνες και τα μέταλλα είναι τα στοιχεία που εξασφαλίζουν τη σωστή λειτουργία του μεταβολισμού. Συνεπώς, η έλλειψή τους σε καταστάσεις αυξημένων απαιτήσεων και η ανεπαρκής διαιτητική πρόσληψη, μπορεί να προκαλέσει διαταραχές όπως γρήγορη εξασθένιση, αυξημένη σωματική και πνευματική κόπωση, μείωση της αντοχής και της ζωτικότητας, ακόμη και διαταραχή της σωστής ανάπτυξης.
Επίσης, η μειωμένη κατανάλωση ω-3 λιπαρών οξέων μπορεί να επηρεάσει αρνητικά το δείκτη νοημοσύνης των παιδιών και να τα οδηγήσει πιο εύκολα σε καταστάσεις κατάθλιψης.
Η σωστή ενημέρωση των γονέων και δασκάλων, η διατροφική εκπαίδευση των παιδιών από μικρή ηλικία, η κατανάλωση φρούτων στο σχολείο, η πρόσληψη εμπλουτισμένων τροφίμων σε θρεπτικά συστατικά και η σωστή χρήση διατροφικών συμπληρωμάτων αποτελούν κάποιες ενέργειες που μπορούν να θωρακίσουν την υγεία των παιδιών μας περισσότερο. Τα συμπληρώματα διατροφής είναι ένα θέμα πάνω στο οποίο υπάρχουν έντονες διαφωνίες μεταξύ των ειδικών.
Μερικοί ισχυρίζονται ότι για την πλειοψηφία των ανθρώπων μια ισορροπημένη και με ποικιλία διατροφή, είναι δυνατό να παρέχει όλα τα θρεπτικά συστατικά που χρειαζόμαστε για καλή υγεία. Άλλοι υποστηρίζουν ότι υγιεινή διατροφή είναι δύσκολο να επιτευχθεί, γι’ αυτό και τα συμπληρώματα τα θεωρούν απαραίτητα. Με τα μέχρι τώρα δεδομένα, τα συμπληρώματα διατροφής είναι ασφαλή και αποτελεσματικά και για τα παιδιά, αρκεί να μην γίνεται αλόγιστη χρήση τους.
Σίγουρα τα παιδιά θα πρέπει να μάθουν να τρέφονται καλύτερα, λιγότερο επηρεασμένα από τη δυτική διατροφή, όμως σε ορισμένες περιόδους της ζωής τους καλό είναι να λαμβάνουν και πολυβιταμινούχα σκευάσματα, πάντα με τη συμβουλή ειδικού, ώστε να καλύπτουν τις διατροφικές τους ανεπάρκειες.

Γάλλοι και Δανοί ερευνητές, με επικεφαλής τον Δρ Σιντ Κούιντερ του Εργαστηρίου Γνωσιακών Επιστημών και Ψυχογλωσσολογίας του Παρισιού και του Τεχνικού Πανεπιστημίου της Δανίας μελέτησαν με ηλεκτροεγκεφαλογραφήματα την εγκεφαλική δραστηριότητα μωρών και για πρώτη φορά εντόπισαν ενδείξεις της συνείδησης και της μνήμης να αναδύονται στον βρεφικό εγκέφαλο από τον 5ο μήνας της ζωής τους.
Έως τώρα οι επιστήμονες είχαν αμφιβολίες για το κατά πόσο ένα μωρό πέντε μηνών αντιδρά συνειδητά ή με ανακλαστικό τρόπο στα εξωτερικά ερεθίσματα, όπως π.χ. όταν κοιτά το πρόσωπο του γονιού του ή πιάνει ένα αντικείμενο που του δίνεται.
Η έρευνα δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο Science.
-Μωρά και εγκέφαλος
Οι επιστήμονες μελέτησαν 30 μωρά πέντε μηνών, 29 που ήταν 12 μηνών και 21 που ήταν 15 μηνών, στα οποία προσάρτησαν ειδικές «καπέλα» με ηλεκτρόδια για να καταγράψουν την ηλεκτρική δραστηριότητα του εγκεφάλου τους. Τα μωρά κάθονταν στην αγκαλιά του μπαμπά ή της μαμάς και παρακολουθούσαν ταχέως εναλλασσόμενες εικόνες σε μια οθόνη.
Η ανάλυση της νευρωνικής δραστηριότητας οδήγησε στο συμπέρασμα ότι τα βρέφη εμφάνιζαν όντως ενδείξεις συνείδησης παρόμοιας με αυτή των ενηλίκων, με μια βασική διαφορά: ενώ στους ενήλικες η συνείδηση του οπτικού ερεθίσματος εμφανιζόταν μέσα σε 0,3 δευτερόλεπτα, στα πέντε μηνών βρέφη ο αντίστοιχος χρόνος ήταν 1,3 δευτερόλεπτα, κατά μέσον όρο.
«Τα μωρά είναι περίπου τέσσερις φορές βραδύτερα», εξηγεί ο Δρ Κούιντερ. Στα βρέφη 12 έως 15 μηνών το νευρωνικό «αποτύπωμα» που δείχνει ότι έχουν κάποιου είδους συνείδηση του εξωτερικού ερεθίσματος, εμφανίζεται στα 0,8 έως 0,9 δευτερόλεπτα. Η αιτία γι’ αυτή τη χρονική υστέρηση σε σχέση με τους ενηλίκους, σύμφωνα με τους ερευνητές, πιθανώς οφείλεται στο ότι ο βρεφικός εγκέφαλος, ιδίως ο προμετωπιαίος φλοιός που ελέγχει την προσοχή και την επίγνωση, δεν έχει ακόμα αναπτυχθεί πλήρως.
Επίσης, ο εγκέφαλος των βρεφών έχει έλλειψη μυελίνης, της ουσίας που μονώνει τα νεύρα και έτσι επιταχύνει την μετάδοση των ηλεκτρικών σημάτων από τη μία περιοχή του εγκεφάλου στην άλλη. Έτσι, έως ότου αυξηθεί η μυελίνη στα επίπεδα του ενήλικου εγκεφάλου, τα νευρικά ερεθίσματα του περιβάλλοντος (π.χ. τα οπτικά) μετακινούνται πιο αργά από το πίσω μέρος του εγκεφάλου όπου καταλήγει το οπτικό νεύρο του ματιού, στο μπροστινό μέρος του εγκεφάλου, στον προμετωπιαίο φλοιό, όπου αποκτάται η συνείδηση του ερεθίσματος.
«Η μελέτη μας δείχνει ότι τα βρέφη είναι πολύ πιο συνειδητά από ό,τι πιστεύαμε πριν και πιθανώς έχουν πολύ μεγαλύτερη συνείδηση του πόνου», σημειώνει ο Δρ Κούιντερ.
Οι ερευνητές σχεδιάζουν να κάνουν παρόμοιο πείραμα σε νεογνά μόλις δύο μηνών για να δουν σε ποιο βαθμό εμφανίζονται ίχνη συνείδησης, από τόσο νωρίς. Όπως ανέφεραν, τέτοιες έρευνες μπορεί μελλοντικά να βοηθήσουν στην έγκαιρη διάγνωση διαταραχών όπως ο αυτισμός, ενώ πιθανώς θα ρίξουν περισσότερο φως και στη συνειδησιακή κατάσταση ανθρώπων σε κατάσταση «φυτού».
Άλλοι επιστήμονες πάντως, όπως ο νευροψυχολόγος Τσαρλς Νέλσον της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ, εμφανίστηκαν επιφυλακτικοί, θεωρώντας ότι δύο παρόμοια νευρωνικά «αποτυπώματα» δραστηριότητας στον εγκέφαλο ενός μωρού και ενός ενήλικα δεν αποδεικνύουν πέρα από κάθε αμφιβολία ότι το μωρό έχει πράγματι συνείδηση.

Από τον 5ο μήνα τα μωρά αποκτούν «συνείδηση»

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Γάλλοι και Δανοί ερευνητές, με επικεφαλής τον Δρ Σιντ Κούιντερ του Εργαστηρίου Γνωσιακών Επιστημών και Ψυχογλωσσολογίας του Παρισιού και του Τεχνικού Πανεπιστημίου της Δανίας μελέτησαν με ηλεκτροεγκεφαλογραφήματα την εγκεφαλική δραστηριότητα μωρών και για πρώτη φορά εντόπισαν ενδείξεις της συνείδησης και της μνήμης να αναδύονται στον βρεφικό εγκέφαλο από τον 5ο μήνας της ζωής τους.
Έως τώρα οι επιστήμονες είχαν αμφιβολίες για το κατά πόσο ένα μωρό πέντε μηνών αντιδρά συνειδητά ή με ανακλαστικό τρόπο στα εξωτερικά ερεθίσματα, όπως π.χ. όταν κοιτά το πρόσωπο του γονιού του ή πιάνει ένα αντικείμενο που του δίνεται.
Η έρευνα δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο Science.
-Μωρά και εγκέφαλος
Οι επιστήμονες μελέτησαν 30 μωρά πέντε μηνών, 29 που ήταν 12 μηνών και 21 που ήταν 15 μηνών, στα οποία προσάρτησαν ειδικές «καπέλα» με ηλεκτρόδια για να καταγράψουν την ηλεκτρική δραστηριότητα του εγκεφάλου τους. Τα μωρά κάθονταν στην αγκαλιά του μπαμπά ή της μαμάς και παρακολουθούσαν ταχέως εναλλασσόμενες εικόνες σε μια οθόνη.
Η ανάλυση της νευρωνικής δραστηριότητας οδήγησε στο συμπέρασμα ότι τα βρέφη εμφάνιζαν όντως ενδείξεις συνείδησης παρόμοιας με αυτή των ενηλίκων, με μια βασική διαφορά: ενώ στους ενήλικες η συνείδηση του οπτικού ερεθίσματος εμφανιζόταν μέσα σε 0,3 δευτερόλεπτα, στα πέντε μηνών βρέφη ο αντίστοιχος χρόνος ήταν 1,3 δευτερόλεπτα, κατά μέσον όρο.
«Τα μωρά είναι περίπου τέσσερις φορές βραδύτερα», εξηγεί ο Δρ Κούιντερ. Στα βρέφη 12 έως 15 μηνών το νευρωνικό «αποτύπωμα» που δείχνει ότι έχουν κάποιου είδους συνείδηση του εξωτερικού ερεθίσματος, εμφανίζεται στα 0,8 έως 0,9 δευτερόλεπτα. Η αιτία γι’ αυτή τη χρονική υστέρηση σε σχέση με τους ενηλίκους, σύμφωνα με τους ερευνητές, πιθανώς οφείλεται στο ότι ο βρεφικός εγκέφαλος, ιδίως ο προμετωπιαίος φλοιός που ελέγχει την προσοχή και την επίγνωση, δεν έχει ακόμα αναπτυχθεί πλήρως.
Επίσης, ο εγκέφαλος των βρεφών έχει έλλειψη μυελίνης, της ουσίας που μονώνει τα νεύρα και έτσι επιταχύνει την μετάδοση των ηλεκτρικών σημάτων από τη μία περιοχή του εγκεφάλου στην άλλη. Έτσι, έως ότου αυξηθεί η μυελίνη στα επίπεδα του ενήλικου εγκεφάλου, τα νευρικά ερεθίσματα του περιβάλλοντος (π.χ. τα οπτικά) μετακινούνται πιο αργά από το πίσω μέρος του εγκεφάλου όπου καταλήγει το οπτικό νεύρο του ματιού, στο μπροστινό μέρος του εγκεφάλου, στον προμετωπιαίο φλοιό, όπου αποκτάται η συνείδηση του ερεθίσματος.
«Η μελέτη μας δείχνει ότι τα βρέφη είναι πολύ πιο συνειδητά από ό,τι πιστεύαμε πριν και πιθανώς έχουν πολύ μεγαλύτερη συνείδηση του πόνου», σημειώνει ο Δρ Κούιντερ.
Οι ερευνητές σχεδιάζουν να κάνουν παρόμοιο πείραμα σε νεογνά μόλις δύο μηνών για να δουν σε ποιο βαθμό εμφανίζονται ίχνη συνείδησης, από τόσο νωρίς. Όπως ανέφεραν, τέτοιες έρευνες μπορεί μελλοντικά να βοηθήσουν στην έγκαιρη διάγνωση διαταραχών όπως ο αυτισμός, ενώ πιθανώς θα ρίξουν περισσότερο φως και στη συνειδησιακή κατάσταση ανθρώπων σε κατάσταση «φυτού».
Άλλοι επιστήμονες πάντως, όπως ο νευροψυχολόγος Τσαρλς Νέλσον της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ, εμφανίστηκαν επιφυλακτικοί, θεωρώντας ότι δύο παρόμοια νευρωνικά «αποτυπώματα» δραστηριότητας στον εγκέφαλο ενός μωρού και ενός ενήλικα δεν αποδεικνύουν πέρα από κάθε αμφιβολία ότι το μωρό έχει πράγματι συνείδηση.

Δευτέρα 28 Οκτωβρίου 2019

Του Ανδρέα Γ. Κωνσταντόπουλου καθηγητή Παιδιατρικής.
Με δεδομένο ότι δεν υπάρχει μαγικό ραβδί που από τη μια μέρα στην άλλη μάς μεταμορφώνει σε γονείς, καταλαβαίνω ότι από την πρώτη μέρα που θα επιστρέψετε στο σπίτι με το νεογέννητό σας, στο μυαλό σας θα γυρίζουν αναρίθμητες  ερωτήσεις, σημαντικές ή όχι.
Για 5 από αυτές θα βρείτε την απάντηση διαβάζοντας το κείμενο που ακολουθεί.
Σε ποιον μοιάζει το μωρό;
Τα περισσότερα μωρά, όταν γεννιούνται, έχουν μυτερό κεφάλι, πρησμένα μάτια, ένα αφτί να πετάει και μια πλακουτσωτή μύτη. Αυτά αποκτήθηκαν κατά την παραμονή του μωρού σας στα στενάχωρα διαμερίσματα της μήτρας, κατά το πέρασμα μέσα από τα οστά της λεκάνης σας και τη στενωπό του τραχήλου της μήτρας κατά τον τοκετό. Η φύση έχει προβλέψει ώστε τα οστά του κρανίου να μην είναι κολλημένα μεταξύ τους, ώστε να μπορούν να πιέζονται και να αλλάζουν σχήμα καθώς το μωρό γεννιέται, διαφορετικά όλα τα μωρά θα γεννιόντουσαν με χειρουργικές επεμβάσεις. Επιπλέον, ο εγκέφαλος του μωρού αυξάνει σε μέγεθος ραγδαία από τη γέννηση έως τον 18ο-24ο μήνα. Σκεφθείτε ότι αν τα οστά ήταν κολλημένα, δεν θα ήταν δυνατή η ανάπτυξη του εγκεφάλου. Τον 18ο μήνα συγκολλούνται τα οστά, και τότε κλείνει και το «μαλακό» (πρόσθια πηγή) του παιδιού. Σε περίπτωση που η πηγή κλείσει τους πρώτους 3-5 μήνες αυτό είναι ανησυχητικό. Θα πρέπει, λοιπόν, να είστε ευγνώμονες για το μυτερό κεφαλάκι του μωρού σας, που είναι προσωρινό.
Το πρήξιμο των ματιών οφείλεται κι αυτό στις πιέσεις που δέχεται το κεφάλι του μωρού κατά το ταξίδι του στον κόσμο. Παρά ταύτα, το μωρό σας μπορεί να διακρίνει θολά τα πρόσωπα των γονιών του μόλις γεννηθεί, ακόμη και μέσα από τα πρησμένα βλέφαρα. Ύστερα από λίγες ημέρες (2 εβδομάδες) τα μάτια ξεπρήζονται. Μπορεί, επίσης, από την πίεση να σπάσουν μικρά αγγεία στο άσπρο του ματιού. Οι κοκκινίλες αυτές φεύγουν μόνες τους σε 2-3 εβδομάδες.
Το πεταχτό αφτί είναι κι αυτό αποτέλεσμα της πίεσης που έχει υποστεί το μωρό σας μέσα στη μήτρα. Αυτό είναι προσωρινό και δεν χρειάζεται να κολλάτε με λευκοπλάστη το αφτί πάνω στο κεφάλι, διότι ο λευκοπλάστης θα ερεθίσει το δέρμα και θα κάνει δερματίτιδα, χωρίς κανένα άλλο όφελος. Σε λίγους μήνες θα επανέλθει στη θέση του, μόνο του. Σπανιότατα, μερικά αφτιά είναι γενετικά προορισμένα να πετάνε, όπως σε κάποιον από τους γονείς ή τους παππούδες.
Η πλακουτσωτή μύτη είναι αποτέλεσμα μιας δυνατής πίεσης κατά τον τοκετό, και απαιτείται αρκετός χρόνος έως ότου πάρει την τελική της μορφή (μήνες). Έτσι είναι αδύνατον να πούμε με σιγουριά σε ποιον γονιό μοιάζει το μωρό, πριν περάσουν οι πρώτοι μήνες.
Θα αλλάξει το χρώμα των ματιών του μωρού μου;
Το τελικό χρώμα των ματιών του παιδιού σας δεν δύναται να καθοριστεί κατά τη γέννηση. Τα όμορφα μπλε μάτια κατά τη γέννηση μερικές φορές δεν παραμένουν και αργότερα. Ιδιαίτερα στη λευκή φυλή, το χρώμα των ματιών υφίσταται πολλές αλλαγές προτού σταθεροποιηθεί. Ο χρωματισμός της ίριδος μπορεί να συνεχίσει να αλλάζει κατά τη διάρκεια όλης της πρώτης χρονιάς. Έτσι μπορεί κανείς στους 6 μήνες να προβλέψει το τελικό χρώμα της ίριδος, αλλά το βάθος του χρώματος θα οριστικοποιηθεί με τα πρώτα του γενέθλια.
Πότε θα κόψω τα νύχια του μωρού για πρώτη φορά;
Πολλοί γονείς περιμένουν να σαραντίσει το μωρό τους, για να το βγάλουν εκτός σπιτιού, καθώς και για να του κόψουν τα νύχια. Αυτά δεν έχουν επιστημονική βάση, και θα πρέπει να κόψετε τα νύχια χεριών και ποδιών από την 1η-2η εβδομάδα, για να μην γδέρνεται στο πρόσωπο, αλλά και για λόγους υγιεινής.
Είναι πιο εύκολο να κοπούν μετά το μπάνιο, όταν μαλακώσουν, με τη βοήθεια παιδικού ψαλιδιού με στρογγυλεμένα άκρα ή με νυχοκόπτη. Μεγαλώνουν πολύ γρήγορα, γι’ αυτό θα πρέπει να κόβονται κάθε βδομάδα. Χρειάζεται προσοχή: για να μην κόψετε δέρμα, το χέρι του μωρού σας πρέπει να είναι ακίνητο. Προτιμάτε να το κάνετε όταν κοιμάται ή με τη βοήθεια κάποιου άλλου. Αν, όμως, συμβεί να κόψετε δέρμα και να ματώσει, βάλτε λίγο διάλυμα Betadine.
Πώς θα περιποιηθώ τον ομφάλιο λώρο;
Μετά το κόψιμο του ομφάλιου λώρου από τον γυναικολόγο, παραμένει ένα μικρό κομματάκι που σε λίγες ώρες ξεραίνεται και μαυρίζει, και αργότερα πέφτει σε 1-3 εβδομάδες. Χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή στην περιποίηση του ομφάλιου λώρου. Όταν πάτε σπίτι, θα πρέπει να κρατάτε την περιοχή στεγνή και εκτεθειμένη στον αέρα. Έτσι όταν βάζετε την πάνα, διπλώστε την κάτω από τον ομφαλό, για να τον προστατεύσετε από τα ούρα και να αφήνετε τον αέρα να μπαίνει κάτω από το μαύρο κολόβωμα. Μην βρέχετε τον ομφαλό και να βάζετε οινόπνευμα 2-4 φορές την ημέρα ΚΑΤΩ από το μαύρο κολόβωμα. Αυτό μπορείτε να το κάνετε αν ρίχνετε το οινόπνευμα με το μπουκάλι ή να μουσκέψετε πάρα πολύ ένα βαμβάκι με ένα οινόπνευμα και να το πιέσετε, ανασηκώνοντας το μαύρο κολόβωμα.
Σε περίπτωση που η περιοχή γύρω από τον ομφαλό κοκκινίσει, συμβουλευτείτε τον παιδίατρό σας, επειγόντως. Μετά την πτώση και του μαύρου κολοβώματος, πιθανόν να βγάζει μια σταγόνα αίμα στο ζιπουνάκι του, έως τον πρώτο μήνα της ζωής του. Μην ενοχλείστε, θα υποχωρήσει μόνο του.
Να του δώσω πιπίλα ή να το αφήσω να βάζει το δάχτυλό του στο στόμα;
Τα μωρά γεννιούνται με το αντανακλαστικό του θηλασμού. Μερικά μωρά θέλουν να θηλάζουν περισσότερο από άλλα, και οι γονείς καταλήγουν στην πιπίλα. Την ίδια δουλειά μπορεί να κάνει το δάχτυλο (αντίχειρας) ή η γροθιά του, ιδιαίτερα μετά τον 2ο μήνα, που το μωρό έχει τα πρώτα ενοχλήματα της οδοντοφυΐας και βάζει το δάχτυλο. Οι γονείς χορηγούν την πιπίλα για να ησυχάσει το μωρό, και έτσι καταλήγουν στην κατάχρησή της. Θα πρέπει να ψάξετε να βρείτε την αιτία της ανησυχίας του μωρού και να δείτε αν υπάρχουν άλλοι τρόποι για να το ηρεμήσετε. Διαβάστε του μια ιστορία, μιλήστε του για να κοιμηθεί, αντί να κάνετε χαρούμενο το μωρό βάζοντας μια πιπίλα στο στόμα.
Εάν χρησιμοποιείτε την πιπίλα και τη νύχτα, του γίνεται συνήθεια και όταν ξυπνάει δεν ξανακοιμάται, εκτός κι αν του βάλετε στο στόμα την πιπίλα. Σε περίπτωση που το μωρό συνηθίσει την πιπίλα από την πρώτη εβδομάδα, υπάρχει πιθανότητα να μπερδέψει τη θηλή της μάνας με πιπίλα, γι’ αυτό μην του δίνετε πιπίλα προτού συνηθίσει να θηλάζει τη θηλή της μητέρας του (τουλάχιστον τις 20 πρώτες ημέρες). Και η πιπίλα και το πιπίλισμα του δαχτύλου παραμορφώνουν το στόμα, αλλά η παραμόρφωση αυτή διορθώνεται αν το πιπίλισμα διακοπεί πριν το μωρό βγάλει τα μόνιμα δόντια του. Η πιπίλα έχει βρεθεί ότι προστατεύει το μωρό από τον αιφνίδιο θάνατο, άγνωστο με ποιον μηχανισμό. Προκαλεί, όμως, αύξηση των λοιμώξεων στ’ αφτιά του μωρού.
Ανάμεσα στα δύο κακά, η πιπίλα είναι προτιμότερη από το δάχτυλο, διότι η παραμόρφωση στόματος και δοντιών είναι μικρότερη. Αν νομίζετε ότι δεν κάνει το μωρό χωρίς πιπίλα, τότε διαλέξτε μία που να είναι ενιαία και να μην αποτελείται από πολλά κομμάτια, διότι πιθανόν να σπάσουν και να καταπιεί κάποιο κομμάτι το μωρό σας. Πότε μην χρησιμοποιείτε αλυσίδα ή σχοινί γύρω από τον λαιμό με την πιπίλα ή στην κούνια ή στο καρότσι, διότι κινδυνεύει να πνιγεί το μωρό σας. Προτιμότερη είναι η πιπίλα από σιλικόνη (πλένεται εύκολα, δεν κολλάει στο στόμα, είναι μαλακή, διαρκεί περισσότερο και πλένεται στο πλυντήριο πιάτων). Υπάρχουν και ορθοδοντικές πιπίλες. Προσπαθήστε να δώσετε την πιπίλα όσο γίνεται αργότερα, τον 2ο-3ο μήνα που θα έχει ενοχλήσεις από τα δόντια και θα χρησιμοποιήσει το δάχτυλο.
Σε περίπτωση που μάθετε το μωρό σας στην πιπίλα, θα πρέπει να φροντίσετε να την κόψετε στην ηλικία των 10-12 μηνών.

Πέντε συνηθισμένες απορίες για τα νεογέννητα

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Του Ανδρέα Γ. Κωνσταντόπουλου καθηγητή Παιδιατρικής.
Με δεδομένο ότι δεν υπάρχει μαγικό ραβδί που από τη μια μέρα στην άλλη μάς μεταμορφώνει σε γονείς, καταλαβαίνω ότι από την πρώτη μέρα που θα επιστρέψετε στο σπίτι με το νεογέννητό σας, στο μυαλό σας θα γυρίζουν αναρίθμητες  ερωτήσεις, σημαντικές ή όχι.
Για 5 από αυτές θα βρείτε την απάντηση διαβάζοντας το κείμενο που ακολουθεί.
Σε ποιον μοιάζει το μωρό;
Τα περισσότερα μωρά, όταν γεννιούνται, έχουν μυτερό κεφάλι, πρησμένα μάτια, ένα αφτί να πετάει και μια πλακουτσωτή μύτη. Αυτά αποκτήθηκαν κατά την παραμονή του μωρού σας στα στενάχωρα διαμερίσματα της μήτρας, κατά το πέρασμα μέσα από τα οστά της λεκάνης σας και τη στενωπό του τραχήλου της μήτρας κατά τον τοκετό. Η φύση έχει προβλέψει ώστε τα οστά του κρανίου να μην είναι κολλημένα μεταξύ τους, ώστε να μπορούν να πιέζονται και να αλλάζουν σχήμα καθώς το μωρό γεννιέται, διαφορετικά όλα τα μωρά θα γεννιόντουσαν με χειρουργικές επεμβάσεις. Επιπλέον, ο εγκέφαλος του μωρού αυξάνει σε μέγεθος ραγδαία από τη γέννηση έως τον 18ο-24ο μήνα. Σκεφθείτε ότι αν τα οστά ήταν κολλημένα, δεν θα ήταν δυνατή η ανάπτυξη του εγκεφάλου. Τον 18ο μήνα συγκολλούνται τα οστά, και τότε κλείνει και το «μαλακό» (πρόσθια πηγή) του παιδιού. Σε περίπτωση που η πηγή κλείσει τους πρώτους 3-5 μήνες αυτό είναι ανησυχητικό. Θα πρέπει, λοιπόν, να είστε ευγνώμονες για το μυτερό κεφαλάκι του μωρού σας, που είναι προσωρινό.
Το πρήξιμο των ματιών οφείλεται κι αυτό στις πιέσεις που δέχεται το κεφάλι του μωρού κατά το ταξίδι του στον κόσμο. Παρά ταύτα, το μωρό σας μπορεί να διακρίνει θολά τα πρόσωπα των γονιών του μόλις γεννηθεί, ακόμη και μέσα από τα πρησμένα βλέφαρα. Ύστερα από λίγες ημέρες (2 εβδομάδες) τα μάτια ξεπρήζονται. Μπορεί, επίσης, από την πίεση να σπάσουν μικρά αγγεία στο άσπρο του ματιού. Οι κοκκινίλες αυτές φεύγουν μόνες τους σε 2-3 εβδομάδες.
Το πεταχτό αφτί είναι κι αυτό αποτέλεσμα της πίεσης που έχει υποστεί το μωρό σας μέσα στη μήτρα. Αυτό είναι προσωρινό και δεν χρειάζεται να κολλάτε με λευκοπλάστη το αφτί πάνω στο κεφάλι, διότι ο λευκοπλάστης θα ερεθίσει το δέρμα και θα κάνει δερματίτιδα, χωρίς κανένα άλλο όφελος. Σε λίγους μήνες θα επανέλθει στη θέση του, μόνο του. Σπανιότατα, μερικά αφτιά είναι γενετικά προορισμένα να πετάνε, όπως σε κάποιον από τους γονείς ή τους παππούδες.
Η πλακουτσωτή μύτη είναι αποτέλεσμα μιας δυνατής πίεσης κατά τον τοκετό, και απαιτείται αρκετός χρόνος έως ότου πάρει την τελική της μορφή (μήνες). Έτσι είναι αδύνατον να πούμε με σιγουριά σε ποιον γονιό μοιάζει το μωρό, πριν περάσουν οι πρώτοι μήνες.
Θα αλλάξει το χρώμα των ματιών του μωρού μου;
Το τελικό χρώμα των ματιών του παιδιού σας δεν δύναται να καθοριστεί κατά τη γέννηση. Τα όμορφα μπλε μάτια κατά τη γέννηση μερικές φορές δεν παραμένουν και αργότερα. Ιδιαίτερα στη λευκή φυλή, το χρώμα των ματιών υφίσταται πολλές αλλαγές προτού σταθεροποιηθεί. Ο χρωματισμός της ίριδος μπορεί να συνεχίσει να αλλάζει κατά τη διάρκεια όλης της πρώτης χρονιάς. Έτσι μπορεί κανείς στους 6 μήνες να προβλέψει το τελικό χρώμα της ίριδος, αλλά το βάθος του χρώματος θα οριστικοποιηθεί με τα πρώτα του γενέθλια.
Πότε θα κόψω τα νύχια του μωρού για πρώτη φορά;
Πολλοί γονείς περιμένουν να σαραντίσει το μωρό τους, για να το βγάλουν εκτός σπιτιού, καθώς και για να του κόψουν τα νύχια. Αυτά δεν έχουν επιστημονική βάση, και θα πρέπει να κόψετε τα νύχια χεριών και ποδιών από την 1η-2η εβδομάδα, για να μην γδέρνεται στο πρόσωπο, αλλά και για λόγους υγιεινής.
Είναι πιο εύκολο να κοπούν μετά το μπάνιο, όταν μαλακώσουν, με τη βοήθεια παιδικού ψαλιδιού με στρογγυλεμένα άκρα ή με νυχοκόπτη. Μεγαλώνουν πολύ γρήγορα, γι’ αυτό θα πρέπει να κόβονται κάθε βδομάδα. Χρειάζεται προσοχή: για να μην κόψετε δέρμα, το χέρι του μωρού σας πρέπει να είναι ακίνητο. Προτιμάτε να το κάνετε όταν κοιμάται ή με τη βοήθεια κάποιου άλλου. Αν, όμως, συμβεί να κόψετε δέρμα και να ματώσει, βάλτε λίγο διάλυμα Betadine.
Πώς θα περιποιηθώ τον ομφάλιο λώρο;
Μετά το κόψιμο του ομφάλιου λώρου από τον γυναικολόγο, παραμένει ένα μικρό κομματάκι που σε λίγες ώρες ξεραίνεται και μαυρίζει, και αργότερα πέφτει σε 1-3 εβδομάδες. Χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή στην περιποίηση του ομφάλιου λώρου. Όταν πάτε σπίτι, θα πρέπει να κρατάτε την περιοχή στεγνή και εκτεθειμένη στον αέρα. Έτσι όταν βάζετε την πάνα, διπλώστε την κάτω από τον ομφαλό, για να τον προστατεύσετε από τα ούρα και να αφήνετε τον αέρα να μπαίνει κάτω από το μαύρο κολόβωμα. Μην βρέχετε τον ομφαλό και να βάζετε οινόπνευμα 2-4 φορές την ημέρα ΚΑΤΩ από το μαύρο κολόβωμα. Αυτό μπορείτε να το κάνετε αν ρίχνετε το οινόπνευμα με το μπουκάλι ή να μουσκέψετε πάρα πολύ ένα βαμβάκι με ένα οινόπνευμα και να το πιέσετε, ανασηκώνοντας το μαύρο κολόβωμα.
Σε περίπτωση που η περιοχή γύρω από τον ομφαλό κοκκινίσει, συμβουλευτείτε τον παιδίατρό σας, επειγόντως. Μετά την πτώση και του μαύρου κολοβώματος, πιθανόν να βγάζει μια σταγόνα αίμα στο ζιπουνάκι του, έως τον πρώτο μήνα της ζωής του. Μην ενοχλείστε, θα υποχωρήσει μόνο του.
Να του δώσω πιπίλα ή να το αφήσω να βάζει το δάχτυλό του στο στόμα;
Τα μωρά γεννιούνται με το αντανακλαστικό του θηλασμού. Μερικά μωρά θέλουν να θηλάζουν περισσότερο από άλλα, και οι γονείς καταλήγουν στην πιπίλα. Την ίδια δουλειά μπορεί να κάνει το δάχτυλο (αντίχειρας) ή η γροθιά του, ιδιαίτερα μετά τον 2ο μήνα, που το μωρό έχει τα πρώτα ενοχλήματα της οδοντοφυΐας και βάζει το δάχτυλο. Οι γονείς χορηγούν την πιπίλα για να ησυχάσει το μωρό, και έτσι καταλήγουν στην κατάχρησή της. Θα πρέπει να ψάξετε να βρείτε την αιτία της ανησυχίας του μωρού και να δείτε αν υπάρχουν άλλοι τρόποι για να το ηρεμήσετε. Διαβάστε του μια ιστορία, μιλήστε του για να κοιμηθεί, αντί να κάνετε χαρούμενο το μωρό βάζοντας μια πιπίλα στο στόμα.
Εάν χρησιμοποιείτε την πιπίλα και τη νύχτα, του γίνεται συνήθεια και όταν ξυπνάει δεν ξανακοιμάται, εκτός κι αν του βάλετε στο στόμα την πιπίλα. Σε περίπτωση που το μωρό συνηθίσει την πιπίλα από την πρώτη εβδομάδα, υπάρχει πιθανότητα να μπερδέψει τη θηλή της μάνας με πιπίλα, γι’ αυτό μην του δίνετε πιπίλα προτού συνηθίσει να θηλάζει τη θηλή της μητέρας του (τουλάχιστον τις 20 πρώτες ημέρες). Και η πιπίλα και το πιπίλισμα του δαχτύλου παραμορφώνουν το στόμα, αλλά η παραμόρφωση αυτή διορθώνεται αν το πιπίλισμα διακοπεί πριν το μωρό βγάλει τα μόνιμα δόντια του. Η πιπίλα έχει βρεθεί ότι προστατεύει το μωρό από τον αιφνίδιο θάνατο, άγνωστο με ποιον μηχανισμό. Προκαλεί, όμως, αύξηση των λοιμώξεων στ’ αφτιά του μωρού.
Ανάμεσα στα δύο κακά, η πιπίλα είναι προτιμότερη από το δάχτυλο, διότι η παραμόρφωση στόματος και δοντιών είναι μικρότερη. Αν νομίζετε ότι δεν κάνει το μωρό χωρίς πιπίλα, τότε διαλέξτε μία που να είναι ενιαία και να μην αποτελείται από πολλά κομμάτια, διότι πιθανόν να σπάσουν και να καταπιεί κάποιο κομμάτι το μωρό σας. Πότε μην χρησιμοποιείτε αλυσίδα ή σχοινί γύρω από τον λαιμό με την πιπίλα ή στην κούνια ή στο καρότσι, διότι κινδυνεύει να πνιγεί το μωρό σας. Προτιμότερη είναι η πιπίλα από σιλικόνη (πλένεται εύκολα, δεν κολλάει στο στόμα, είναι μαλακή, διαρκεί περισσότερο και πλένεται στο πλυντήριο πιάτων). Υπάρχουν και ορθοδοντικές πιπίλες. Προσπαθήστε να δώσετε την πιπίλα όσο γίνεται αργότερα, τον 2ο-3ο μήνα που θα έχει ενοχλήσεις από τα δόντια και θα χρησιμοποιήσει το δάχτυλο.
Σε περίπτωση που μάθετε το μωρό σας στην πιπίλα, θα πρέπει να φροντίσετε να την κόψετε στην ηλικία των 10-12 μηνών.

Κυριακή 27 Οκτωβρίου 2019

Το piercing και η εφηβεία, είναι δύο λέξεις που πηγαίνουν πακέτο εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Όπως με τα ρούχα, τα χτενίσματα και το make up, τρυπώντας οι έφηβοι διάφορα σημεία του σώματος τους προσπαθούν να διαμορφώσουν την προσωπικότητά τους και να βρουν τρόπο να την εκφράσουν. Αν το έφηβο παιδί σας έχει εκφράσει την επιθυμία να κάνει piercing, υπάρχουν μερικά πράγματα που θα πρέπει να γνωρίζετε.
Το piercing είναι ασφαλές αν γίνει με τον σωστό τρόπο και ακολουθηθούν οι παρακάτω κανόνες ασφαλείας.
•  Πρέπει να γίνεται σε χώρους απολυμασμένους από εξειδικευμένο προσωπικό
•  Πρέπει να χρησιμοποιούνται αποστειρωμένα εργαλεία
•  Το κόσμημα που θα τοποθετηθεί πρέπει να είναι από το κατάλληλο υλικό και σε σωστό μέγεθος.
•  Μετά το τρύπημα θα πρέπει να ακολουθούνται πιστά οι οδηγίες που θα δοθούν στο παιδί.
Piercing στη γλώσσα και την μύτη
Το τρύπημα της γλώσσας και της μύτης είναι πλέον πολύ διαδεδομένα στους εφήβους. Οι περισσότεροι γονείς σοκάρονται και ανησυχούν για τους κινδύνους μολύνσεων που μπορεί να υπάρχουν. Ωστόσο η μύτη και η γλώσσα σπανίως παρουσιάζουν μολύνσεις ύστερα από piercing κι αυτό γιατί ο οργανισμός έχει εκπληκτικά γρήγορες διαδικασίες ίασης αυτών των δύο σημείων του σώματος. Η τρύπα στη γλώσσα θα κλείσει μέσα σε 6-8 εβδομάδες αν αφαιρεθεί το σκουλαρίκι σε αντίθεση με το αυτί που μπορεί να μην κλείσει και ποτέ.
Stretching- Η νέα τάση
Δεν είναι ακόμα πολύ διαδεδομένο στην Ελλάδα, αλλά στο εξωτερικό κερδίζει όλο και μεγαλύτερο έδαφος. Τρύπες στο αυτί τόσο μεγάλες που μπορείς να δεις από μέσα. Οι έφηβοι καταφεύγουν σ’ αυτό το είδος τρυπήματος όταν θέλουν να κάνουν την μεγάλη διαφορά στις παρέες τους και να εκφράσουν τα «επαναστατικά» τους πιστεύω. Μέσα από αυτές τις τρύπες βάζουν κυλίνδρους, σφήνες ή πάρα πολλά κρεμαστά σκουλαρίκια μαζί.
Πως γίνεται
Σε τρύπα που πρόκειται να «ξεχειλώσει», τοποθετείται ένας όλο και μεγαλύτερος κύλινδρος. Οι κύλινδροι αυτοί έχουν νούμερα και ο χρήστης δεν πρέπει να βιάζεται και να «πηδάει» νούμερα επιτρέποντας στο δέρμα να ανακτήσει την ελαστικότητά του. Σε αντίθεση περίπτωση μπορεί ο λοβός να ανοίξει στα δύο κάνοντας το αποτέλεσμα εξαιρετικά αντιαισθητικό και μη αναστρέψιμο.
Σε περίπτωση που το παιδί σας θελήσει να μπει σε αυτή τη διαδικασία, θα είναι καλό, με μεγάλες δόσεις ψυχραιμίας, να προσπαθήσετε να του εξηγήσετε ότι πρόκειται για μια μακριά και επίμονη διαδικασία και να το ενημερώσετε για τους κινδύνους που αναφέραμε πιο πάνω.
Πως επανέρχεται
Αν το stretching έχει γίνει με τον σωστό τρόπο, όταν το κόσμημα αφαιρείται μένει μια μικρή τρύπα. Αν ωστόσο το παιδί έχει προχωρήσει σε stretching μεγάλου διαμετρήματος τότε ο μόνος τρόπος να επανέλθει το αυτί είναι με πλαστική χειρουργική. Αυτό συμβαίνει συνήθως με το πέρασμα της «επαναστατικής» φάσης του εφήβου και ιδιαίτερα όταν -μετά τις σπουδές- θα χρειαστεί να βγει στην αγορά εργασίας.
Μην τρυπήσετε ποτέ!
Οι σωστοί επαγγελματίες του piercing δεν αναλαμβάνουν να πραγματοποιήσουν piercing σε συγκεκριμένα σημεία του σώματος καθώς οι κίνδυνοι είναι μεγάλοι. Κάτι ξέρουν… Μην επιτρέψετε λοιπόν στο παιδί σας ποτέ να τρυπήσει:
•   Στο πρόσωπο: βλέφαρα, χείλη, πιγούνι, μάγουλα, γλώσσα στο κάτω μέρος της, σταφυλή
•   Στο σώμα: προεξέχων ομφαλός, μικρές ή ανεστραμμένες θηλές, στο στέρνο, κάτω από την κλείδα
•   Στα γεννητικά όργανα: Κλειτορίδα, ουρήθρα, εσωτερικό του πέους.
•   Στο υπόλοιπο σώμα: Πρωκτός, ανάμεσα στα δάχτυλα χεριών και ποδιών, τένοντες και κόκαλα.

Έφηβοι και piercing. Τι πρέπει να γνωρίζουν οι γονείς

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Το piercing και η εφηβεία, είναι δύο λέξεις που πηγαίνουν πακέτο εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Όπως με τα ρούχα, τα χτενίσματα και το make up, τρυπώντας οι έφηβοι διάφορα σημεία του σώματος τους προσπαθούν να διαμορφώσουν την προσωπικότητά τους και να βρουν τρόπο να την εκφράσουν. Αν το έφηβο παιδί σας έχει εκφράσει την επιθυμία να κάνει piercing, υπάρχουν μερικά πράγματα που θα πρέπει να γνωρίζετε.
Το piercing είναι ασφαλές αν γίνει με τον σωστό τρόπο και ακολουθηθούν οι παρακάτω κανόνες ασφαλείας.
•  Πρέπει να γίνεται σε χώρους απολυμασμένους από εξειδικευμένο προσωπικό
•  Πρέπει να χρησιμοποιούνται αποστειρωμένα εργαλεία
•  Το κόσμημα που θα τοποθετηθεί πρέπει να είναι από το κατάλληλο υλικό και σε σωστό μέγεθος.
•  Μετά το τρύπημα θα πρέπει να ακολουθούνται πιστά οι οδηγίες που θα δοθούν στο παιδί.
Piercing στη γλώσσα και την μύτη
Το τρύπημα της γλώσσας και της μύτης είναι πλέον πολύ διαδεδομένα στους εφήβους. Οι περισσότεροι γονείς σοκάρονται και ανησυχούν για τους κινδύνους μολύνσεων που μπορεί να υπάρχουν. Ωστόσο η μύτη και η γλώσσα σπανίως παρουσιάζουν μολύνσεις ύστερα από piercing κι αυτό γιατί ο οργανισμός έχει εκπληκτικά γρήγορες διαδικασίες ίασης αυτών των δύο σημείων του σώματος. Η τρύπα στη γλώσσα θα κλείσει μέσα σε 6-8 εβδομάδες αν αφαιρεθεί το σκουλαρίκι σε αντίθεση με το αυτί που μπορεί να μην κλείσει και ποτέ.
Stretching- Η νέα τάση
Δεν είναι ακόμα πολύ διαδεδομένο στην Ελλάδα, αλλά στο εξωτερικό κερδίζει όλο και μεγαλύτερο έδαφος. Τρύπες στο αυτί τόσο μεγάλες που μπορείς να δεις από μέσα. Οι έφηβοι καταφεύγουν σ’ αυτό το είδος τρυπήματος όταν θέλουν να κάνουν την μεγάλη διαφορά στις παρέες τους και να εκφράσουν τα «επαναστατικά» τους πιστεύω. Μέσα από αυτές τις τρύπες βάζουν κυλίνδρους, σφήνες ή πάρα πολλά κρεμαστά σκουλαρίκια μαζί.
Πως γίνεται
Σε τρύπα που πρόκειται να «ξεχειλώσει», τοποθετείται ένας όλο και μεγαλύτερος κύλινδρος. Οι κύλινδροι αυτοί έχουν νούμερα και ο χρήστης δεν πρέπει να βιάζεται και να «πηδάει» νούμερα επιτρέποντας στο δέρμα να ανακτήσει την ελαστικότητά του. Σε αντίθεση περίπτωση μπορεί ο λοβός να ανοίξει στα δύο κάνοντας το αποτέλεσμα εξαιρετικά αντιαισθητικό και μη αναστρέψιμο.
Σε περίπτωση που το παιδί σας θελήσει να μπει σε αυτή τη διαδικασία, θα είναι καλό, με μεγάλες δόσεις ψυχραιμίας, να προσπαθήσετε να του εξηγήσετε ότι πρόκειται για μια μακριά και επίμονη διαδικασία και να το ενημερώσετε για τους κινδύνους που αναφέραμε πιο πάνω.
Πως επανέρχεται
Αν το stretching έχει γίνει με τον σωστό τρόπο, όταν το κόσμημα αφαιρείται μένει μια μικρή τρύπα. Αν ωστόσο το παιδί έχει προχωρήσει σε stretching μεγάλου διαμετρήματος τότε ο μόνος τρόπος να επανέλθει το αυτί είναι με πλαστική χειρουργική. Αυτό συμβαίνει συνήθως με το πέρασμα της «επαναστατικής» φάσης του εφήβου και ιδιαίτερα όταν -μετά τις σπουδές- θα χρειαστεί να βγει στην αγορά εργασίας.
Μην τρυπήσετε ποτέ!
Οι σωστοί επαγγελματίες του piercing δεν αναλαμβάνουν να πραγματοποιήσουν piercing σε συγκεκριμένα σημεία του σώματος καθώς οι κίνδυνοι είναι μεγάλοι. Κάτι ξέρουν… Μην επιτρέψετε λοιπόν στο παιδί σας ποτέ να τρυπήσει:
•   Στο πρόσωπο: βλέφαρα, χείλη, πιγούνι, μάγουλα, γλώσσα στο κάτω μέρος της, σταφυλή
•   Στο σώμα: προεξέχων ομφαλός, μικρές ή ανεστραμμένες θηλές, στο στέρνο, κάτω από την κλείδα
•   Στα γεννητικά όργανα: Κλειτορίδα, ουρήθρα, εσωτερικό του πέους.
•   Στο υπόλοιπο σώμα: Πρωκτός, ανάμεσα στα δάχτυλα χεριών και ποδιών, τένοντες και κόκαλα.

Το παγωτό δεν μπορεί να αντικαταστήσει το γάλα.
Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, η επιθυμία των παιδιών για παγωτό αυξάνεται. Αυτό το τόσο απολαυστικό και δροσερό γλυκό, συχνά, αποτελεί αντικείμενο διαμάχης ανάμεσα σε παιδιά και γονείς.
Το παγωτό είναι ένα ιδιαίτερα θρεπτικό γλύκισμα. Τα συνήθη υλικά για την παρασκευή του είναι: γάλα, αυγά, κακάο, βούτυρο, κρέμα γάλακτος, χυμοί φρούτων, γλυκαντικές ουσίες, γαλακτωματοποιητές, σταθεροποιητές, χρώματα και αρώματα.
Επιπρόσθετα χρησιμοποιούνται: σιρόπι σοκολάτας, σιρόπι καραμέλας, σιρόπι φρούτων, κομμάτια σοκολάτας, ξηροί καρποί, κομμάτια φρούτων.Το γεγονός ότι το γάλα αποτελεί το βασικό συστατικό του παγωτού, του προσδίδει ιδιαίτερη θρεπτική αξία. Έτσι, το παγωτό, εκτός από εξαιρετική πηγή πρωτεϊνών υψηλής βιολογικής αξίας, υδατανθράκων και λιποδιαλυτών βιταμινών, αποτελεί και σημαντική πηγή ασβεστίου.
Η διασφάλιση της επαρκούς πρόσληψης ασβεστίου κατά τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας είναι υψίστης σημασίας. Τα θρεπτικό αυτό συστατικό είναι απαραίτητο, τόσο για τα οστά, όσο και για το δόντια. Οι γρήγοροι ρυθμοί ανάπτυξης των παιδιών απαιτούν το συνεχή εφοδιασμό του παιδικού οργανισμού με επαρκείς ποσότητες ασβεστίου.Την κυριότερη πηγή ασβεστίου αποτελούν τα γαλακτοκομικά. Γάλα, γιαούρτι και τυρί είναι σημαντικό να καταναλώνονται καθημερινά.
Αδιαμφισβήτητα, η κατανάλωση του παγωτού θα μπορούσε να συμβάλει στην προσπάθεια επαρκούς πρόσληψης ασβεστίου. Κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών μηνών το παιχνίδι αποτελεί τη μοναδική προτεραιότητα των παιδιών. Άμεσο αποτέλεσμα, να ξεχνιούνται και να μένουν ακόμη και χωρίς φαγητό κατά τη διάρκεια της ημέρας. Το παγωτό λοιπόν, αποτελεί μία ευχάριστη, δελεαστική και θρεπτική λύση.Να θυμάστε όμως πως το παγωτό, δε μπορεί να αντικαταστήσει το γάλα, αφού το δεύτερο περιέχει σχεδόν το τριπλάσιο ασβέστιο. Επιπλέον, λόγω του υψηλού θερμιδικού του περιεχομένου, η κατανάλωσή του είναι καλό να περιορίζεται στις 1-2 φορές την εβδομάδα.


Πόσα παγωτά πρέπει να τρώει ένα παιδί;

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Το παγωτό δεν μπορεί να αντικαταστήσει το γάλα.
Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, η επιθυμία των παιδιών για παγωτό αυξάνεται. Αυτό το τόσο απολαυστικό και δροσερό γλυκό, συχνά, αποτελεί αντικείμενο διαμάχης ανάμεσα σε παιδιά και γονείς.
Το παγωτό είναι ένα ιδιαίτερα θρεπτικό γλύκισμα. Τα συνήθη υλικά για την παρασκευή του είναι: γάλα, αυγά, κακάο, βούτυρο, κρέμα γάλακτος, χυμοί φρούτων, γλυκαντικές ουσίες, γαλακτωματοποιητές, σταθεροποιητές, χρώματα και αρώματα.
Επιπρόσθετα χρησιμοποιούνται: σιρόπι σοκολάτας, σιρόπι καραμέλας, σιρόπι φρούτων, κομμάτια σοκολάτας, ξηροί καρποί, κομμάτια φρούτων.Το γεγονός ότι το γάλα αποτελεί το βασικό συστατικό του παγωτού, του προσδίδει ιδιαίτερη θρεπτική αξία. Έτσι, το παγωτό, εκτός από εξαιρετική πηγή πρωτεϊνών υψηλής βιολογικής αξίας, υδατανθράκων και λιποδιαλυτών βιταμινών, αποτελεί και σημαντική πηγή ασβεστίου.
Η διασφάλιση της επαρκούς πρόσληψης ασβεστίου κατά τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας είναι υψίστης σημασίας. Τα θρεπτικό αυτό συστατικό είναι απαραίτητο, τόσο για τα οστά, όσο και για το δόντια. Οι γρήγοροι ρυθμοί ανάπτυξης των παιδιών απαιτούν το συνεχή εφοδιασμό του παιδικού οργανισμού με επαρκείς ποσότητες ασβεστίου.Την κυριότερη πηγή ασβεστίου αποτελούν τα γαλακτοκομικά. Γάλα, γιαούρτι και τυρί είναι σημαντικό να καταναλώνονται καθημερινά.
Αδιαμφισβήτητα, η κατανάλωση του παγωτού θα μπορούσε να συμβάλει στην προσπάθεια επαρκούς πρόσληψης ασβεστίου. Κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών μηνών το παιχνίδι αποτελεί τη μοναδική προτεραιότητα των παιδιών. Άμεσο αποτέλεσμα, να ξεχνιούνται και να μένουν ακόμη και χωρίς φαγητό κατά τη διάρκεια της ημέρας. Το παγωτό λοιπόν, αποτελεί μία ευχάριστη, δελεαστική και θρεπτική λύση.Να θυμάστε όμως πως το παγωτό, δε μπορεί να αντικαταστήσει το γάλα, αφού το δεύτερο περιέχει σχεδόν το τριπλάσιο ασβέστιο. Επιπλέον, λόγω του υψηλού θερμιδικού του περιεχομένου, η κατανάλωσή του είναι καλό να περιορίζεται στις 1-2 φορές την εβδομάδα.


Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι η έλευση του πρώτου παιδιού αλλάζει πολλά πράγματα στη ζωή ενός ζευγαριού. Κι όσο κι εάν οι υποψήφιοι νέοι γονείς έχουν προετοιμαστεί διαβάζοντας σχετικά βιβλία, απευθυνόμενοι σε ειδικούς και κυρίως μιλώντας με φίλους και γνωστούς που είναι ήδη γονείς, η πραγματικότητα έρχεται να ξεπεράσει την όποια προεργασία!
Συγκεντρώσαμε λοιπόν 6 βασικά tips που θα μας βοηθήσουν να προσαρμοστούμε καλύτερα στην νέα πραγματικότητα που η έλευση του νέου μέλους της οικογένειας έρχεται να φέρει στη ζωή μας. Πιο συγκεκριμένα:
1. Ακούμε τις συμβουλές των άλλων αλλά κρατάμε πάντα ''μικρό καλάθι''.
Είναι βέβαιο ότι όλοι έχουν κάτι να μας πουν για την αλλαγή που επέρχεται στη ζωή μας. Φίλοι, συγγενείς, απλοί γνωστοί, συνάδελφοι στο γραφείο. Όλοι έχουν από μια συμβουλή να δώσουν. Τους ακούμε (μερικές φορές δεν μπορούμε να κάνουμε και διαφορετικά…) αλλά διατηρούμε μία κριτική στάση σε όσα ακούμε και κυρίως δεν αγχωνόμαστε. Άλλωστε, όλες οι απόψεις έχουν ως κυρίαρχο χαρακτηριστικό την υποκειμενικότητα – και πως θα γινόταν διαφορετικά. Σπάνια όμως 2 διαφορετικοί άνθρωποι βιώνουν με τον ίδιο τρόπο μία κατάσταση.
Έτσι είναι πολύ πιθανό να περιμένουμε ότι θα αντιμετωπίσουμε ένα ''βουνό'' και να βρούμε τελικά ένα ''λοφάκι'''.
2. H σχέση μας με τον άνθρωπό μας παραμένει στο επίκεντρο.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο ερχομός του μωρού  αποτελεί το κέντρο του ενδιαφέροντός μας, ειδικά το πρώτο διάστημα, ωστόσο αυτό -σε καμμία περίπτωση- δεν πρέπει να μας κάνει να παραμελήσουμε τη σχέση μας με τον ή την σύντροφό μας.
Είναι σφάλμα να παραμελήσουμε τον άνθρωπό μας εξαιτίας της νέας αυτή πραγματικότητας στη ζωή μας. Όσο κι εάν ο μικρούλης αυτός ανθρωπάκος που ήλθε για να ολοκληρώσει την οικογενειακή μας χαρά, θα καταλαμβάνει αναπόφευκτα ένα μεγάλο κομμάτι του χρόνου μας, θα πρέπει πάντα οι γονείς να βρίσκουν τον απαραίτητο χρόνο για συζήτηση, ουσιαστική επικοινωνία αλλά και όλα αυτά τα όμορφα μικρά πράγματα που δίνουν χρώμα στη ζωή όπως μια μικρή ημερήσια απόδραση για δύο ή μια βραδυνή έξοδος για φαγητό.
3. Προσοχή στα υπερβολικά έξοδα.
Είναι βέβαιον ότι θέλουμε να κάνουμε πάντα το καλύτερο για τα παιδιά μας. Ωστόσο αυτό μας οδηγεί πολλές φορές σε υπερβολικά και άσκοπα έξοδα – κάτι που ειδικά αυτή την περίοδο  δεν ενδείκνυται. Ας έχουμε πάντα κατά νου ότι τα παιδιά μεγαλώνουν γρήγορα και πολλά από τα πράγματα που θ' αγοράσουμε για ένα μωρό 1-2 μηνών, σε λίγο καιρό θα του είναι άχρηστα. Τι μπορούμε να κάνουμε;
Πρώτον να ζητήσουμε την εμπειρία ανθρώπων που πέρασαν από αυτή τη φάση (εδώ χρειάζεται!) αλλά και ν' απευθυνθούμε σε φίλους και γνωστούς ζητώντας πράγματα που αγόρασαν για το παιδί τους όταν ήταν στην ηλικία του δικού μας και τώρα τους είναι άχρηστα – τουλάχιστον μέχρι το επόμενο! Έτσι π.χ. δεν χρειάζεται ν' αγοράσουμε μία καινούρια καλαθούνα (που στην πράξη θα τη χρειαστούμε για κάποιους μήνες) όταν κάποιος γνωστός μπορεί να έχει μία, σε αχρηστεία στη ντουλάπα του. 
4. Το άγχος δεν βοηθάει. 
Ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά του νέου γονιού είναι το έντονο άγχος – το οποίο βέβαια είναι απόλυτα κατανοητό. 
Γιατί το παιδί κλαίει δυνατά - μήπως είναι άρρωστο;
Τι μπορεί να είναι αυτός ο βηχάκος που του παρουσιάστηκε τελευταία;
Πως θα τα πάει με τη νταντά μια και η μαμά πρέπει να επιστρέψει στο γραφείο;
Αυτές κι ένα πλήθος άλλες ερωτήσεις συχνά μας ''πνίγουν'' δημιουργώντας ένα μεγάλο βάρος – δυσανάλογο της πραγματικότητας.
Ας θυμόμαστε λοιπόν πως για το βηχάκο υπάρχει ο γιατρός, ότι το κλάμα είναι φυσιολογικό (κι εάν είναι συνεχόμενο κι έντονο υπάρχει πάλι ο γιατρός) και πως εκατομμύρια παιδιά μεγάλωσαν και μεγαλώνουν με γυναίκες που τα προσέχουν καθώς οι γονείς πρέπει να εργαστούν.
Και κυρίως ας θυμόμαστε πως δεν είμαστε αλάνθαστοι και κανείς δεν μας ζητάει κάτι τέτοιο. Ο νέος γονιός δεν μπορεί να τα ξέρει όλα, ούτε να τα μάθει σε ένα σύντομο χρονικό διάστημα - η εμπειρία σιγά σιγά θα του δείξει το δρόμο.
5. Πρoσοχή στο internet.
Οι περισσότεροι γονείς έχουν την τάση να σερφάρουν στο διαδίκτυο αναζητώντας πληροφορίες για διάφορα ζητήματα που αφορούν τη νέα τους ιδιότητα ως γονείς. Και σε πολλές περιπτώσεις η επιλογή τους αυτή είναι εξαιρετικά χρήσιμη καθώς από το internet μπορούν να αντλήσουν ένα μεγάλο όγκο πληροφοριών.
Χρειάζεται όμως μεγάλη προσοχή στο που και τι ψάχνουν αλλά και μια κριτική ματιά καθώς σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να 'τρελαθούν'. Αναφερόμαστε ιδιαίτερα σε θέματα που άπτονται της υγείας του παιδιού και που μόνο ο παιδίατρος μπορεί να τα αξιολογήσει. Μόλις λοιπόν δούμε ένα σύμπτωμα που μας ανησυχεί, η πρώτη κίνηση είναι να τηλεφωνήσουμε άμεσα στον παιδίατρό μας κι όχι να χαθούμε στις μηχανές αναζήτησης!   
6. Και η ζωή συνεχίζεται.
Τέλος, ας θυμόμαστε πάντα ότι παρά τις ανατροπές που θα φέρει στην καθημερινότητά μας το νέο μέλος της οικογένειας, η ζωή τραβάει τον δρόμο της κανονικότατα.  Με τις αγωνίες της, τα άγχη της αλλά και τις μεγάλες και μικρές χαρές της. Απλά η οικογένειά μας πλέον θα περιλαμβάνει τρία αντί για δύο άτομα!

Έξι πράγματα που πρέπει να γνωρίζουν οι νέοι γονείς

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι η έλευση του πρώτου παιδιού αλλάζει πολλά πράγματα στη ζωή ενός ζευγαριού. Κι όσο κι εάν οι υποψήφιοι νέοι γονείς έχουν προετοιμαστεί διαβάζοντας σχετικά βιβλία, απευθυνόμενοι σε ειδικούς και κυρίως μιλώντας με φίλους και γνωστούς που είναι ήδη γονείς, η πραγματικότητα έρχεται να ξεπεράσει την όποια προεργασία!
Συγκεντρώσαμε λοιπόν 6 βασικά tips που θα μας βοηθήσουν να προσαρμοστούμε καλύτερα στην νέα πραγματικότητα που η έλευση του νέου μέλους της οικογένειας έρχεται να φέρει στη ζωή μας. Πιο συγκεκριμένα:
1. Ακούμε τις συμβουλές των άλλων αλλά κρατάμε πάντα ''μικρό καλάθι''.
Είναι βέβαιο ότι όλοι έχουν κάτι να μας πουν για την αλλαγή που επέρχεται στη ζωή μας. Φίλοι, συγγενείς, απλοί γνωστοί, συνάδελφοι στο γραφείο. Όλοι έχουν από μια συμβουλή να δώσουν. Τους ακούμε (μερικές φορές δεν μπορούμε να κάνουμε και διαφορετικά…) αλλά διατηρούμε μία κριτική στάση σε όσα ακούμε και κυρίως δεν αγχωνόμαστε. Άλλωστε, όλες οι απόψεις έχουν ως κυρίαρχο χαρακτηριστικό την υποκειμενικότητα – και πως θα γινόταν διαφορετικά. Σπάνια όμως 2 διαφορετικοί άνθρωποι βιώνουν με τον ίδιο τρόπο μία κατάσταση.
Έτσι είναι πολύ πιθανό να περιμένουμε ότι θα αντιμετωπίσουμε ένα ''βουνό'' και να βρούμε τελικά ένα ''λοφάκι'''.
2. H σχέση μας με τον άνθρωπό μας παραμένει στο επίκεντρο.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο ερχομός του μωρού  αποτελεί το κέντρο του ενδιαφέροντός μας, ειδικά το πρώτο διάστημα, ωστόσο αυτό -σε καμμία περίπτωση- δεν πρέπει να μας κάνει να παραμελήσουμε τη σχέση μας με τον ή την σύντροφό μας.
Είναι σφάλμα να παραμελήσουμε τον άνθρωπό μας εξαιτίας της νέας αυτή πραγματικότητας στη ζωή μας. Όσο κι εάν ο μικρούλης αυτός ανθρωπάκος που ήλθε για να ολοκληρώσει την οικογενειακή μας χαρά, θα καταλαμβάνει αναπόφευκτα ένα μεγάλο κομμάτι του χρόνου μας, θα πρέπει πάντα οι γονείς να βρίσκουν τον απαραίτητο χρόνο για συζήτηση, ουσιαστική επικοινωνία αλλά και όλα αυτά τα όμορφα μικρά πράγματα που δίνουν χρώμα στη ζωή όπως μια μικρή ημερήσια απόδραση για δύο ή μια βραδυνή έξοδος για φαγητό.
3. Προσοχή στα υπερβολικά έξοδα.
Είναι βέβαιον ότι θέλουμε να κάνουμε πάντα το καλύτερο για τα παιδιά μας. Ωστόσο αυτό μας οδηγεί πολλές φορές σε υπερβολικά και άσκοπα έξοδα – κάτι που ειδικά αυτή την περίοδο  δεν ενδείκνυται. Ας έχουμε πάντα κατά νου ότι τα παιδιά μεγαλώνουν γρήγορα και πολλά από τα πράγματα που θ' αγοράσουμε για ένα μωρό 1-2 μηνών, σε λίγο καιρό θα του είναι άχρηστα. Τι μπορούμε να κάνουμε;
Πρώτον να ζητήσουμε την εμπειρία ανθρώπων που πέρασαν από αυτή τη φάση (εδώ χρειάζεται!) αλλά και ν' απευθυνθούμε σε φίλους και γνωστούς ζητώντας πράγματα που αγόρασαν για το παιδί τους όταν ήταν στην ηλικία του δικού μας και τώρα τους είναι άχρηστα – τουλάχιστον μέχρι το επόμενο! Έτσι π.χ. δεν χρειάζεται ν' αγοράσουμε μία καινούρια καλαθούνα (που στην πράξη θα τη χρειαστούμε για κάποιους μήνες) όταν κάποιος γνωστός μπορεί να έχει μία, σε αχρηστεία στη ντουλάπα του. 
4. Το άγχος δεν βοηθάει. 
Ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά του νέου γονιού είναι το έντονο άγχος – το οποίο βέβαια είναι απόλυτα κατανοητό. 
Γιατί το παιδί κλαίει δυνατά - μήπως είναι άρρωστο;
Τι μπορεί να είναι αυτός ο βηχάκος που του παρουσιάστηκε τελευταία;
Πως θα τα πάει με τη νταντά μια και η μαμά πρέπει να επιστρέψει στο γραφείο;
Αυτές κι ένα πλήθος άλλες ερωτήσεις συχνά μας ''πνίγουν'' δημιουργώντας ένα μεγάλο βάρος – δυσανάλογο της πραγματικότητας.
Ας θυμόμαστε λοιπόν πως για το βηχάκο υπάρχει ο γιατρός, ότι το κλάμα είναι φυσιολογικό (κι εάν είναι συνεχόμενο κι έντονο υπάρχει πάλι ο γιατρός) και πως εκατομμύρια παιδιά μεγάλωσαν και μεγαλώνουν με γυναίκες που τα προσέχουν καθώς οι γονείς πρέπει να εργαστούν.
Και κυρίως ας θυμόμαστε πως δεν είμαστε αλάνθαστοι και κανείς δεν μας ζητάει κάτι τέτοιο. Ο νέος γονιός δεν μπορεί να τα ξέρει όλα, ούτε να τα μάθει σε ένα σύντομο χρονικό διάστημα - η εμπειρία σιγά σιγά θα του δείξει το δρόμο.
5. Πρoσοχή στο internet.
Οι περισσότεροι γονείς έχουν την τάση να σερφάρουν στο διαδίκτυο αναζητώντας πληροφορίες για διάφορα ζητήματα που αφορούν τη νέα τους ιδιότητα ως γονείς. Και σε πολλές περιπτώσεις η επιλογή τους αυτή είναι εξαιρετικά χρήσιμη καθώς από το internet μπορούν να αντλήσουν ένα μεγάλο όγκο πληροφοριών.
Χρειάζεται όμως μεγάλη προσοχή στο που και τι ψάχνουν αλλά και μια κριτική ματιά καθώς σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να 'τρελαθούν'. Αναφερόμαστε ιδιαίτερα σε θέματα που άπτονται της υγείας του παιδιού και που μόνο ο παιδίατρος μπορεί να τα αξιολογήσει. Μόλις λοιπόν δούμε ένα σύμπτωμα που μας ανησυχεί, η πρώτη κίνηση είναι να τηλεφωνήσουμε άμεσα στον παιδίατρό μας κι όχι να χαθούμε στις μηχανές αναζήτησης!   
6. Και η ζωή συνεχίζεται.
Τέλος, ας θυμόμαστε πάντα ότι παρά τις ανατροπές που θα φέρει στην καθημερινότητά μας το νέο μέλος της οικογένειας, η ζωή τραβάει τον δρόμο της κανονικότατα.  Με τις αγωνίες της, τα άγχη της αλλά και τις μεγάλες και μικρές χαρές της. Απλά η οικογένειά μας πλέον θα περιλαμβάνει τρία αντί για δύο άτομα!

Υπάρχουν όμως κάποια βασικά κριτήρια που πρέπει να έχουμε κατά νου ώστε να κάνουμε την -κατά το δυνατόν- καλύτερη επιλογή;
Επιλέξαμε και καταγράφουμε ορισμένα που νομίζουμε ότι όντως μπορούν να βοηθήσουν:
1. Δημόσιος ή ιδιωτικός;
Οι δημόσιοι παιδικοί σταθμοί ανήκουν στους κατά τόπους δήμους ή κοινότητες και είναι σαφώς οικονομικότεροι από τους ιδιωτικούς. Ελέω κρίσης όμως, δέχονται πλέον περιορισμένο αριθμό παιδιών και με αυστηρά εισοδηματικά κριτήρια. Επικοινωνούμε λοιπόν με το δήμο της περιοχής μας και λαμβάνουμε όλη τη σχετική πληροφόρηση, ώστε να έχουμε μία σαφή εικόνα για το εάν έχουμε πιθανότητες και εάν ναί, να μαζέψουμε όλο το απαραίτητο …χαρτομάνι, εγκαίρως.
Στους ιδιωτικούς,  το κόστος είναι μεγαλύτερο και η επιλογή που έχουμε είναι μία: παζάρι μέχρι …τελικής πτώσεως. Πιστέψτε μας, λόγω της όλης οικονομικής κατάστασης θα εκπλαγούμε με το τι μπορούμε να πετύχουμε!
2. Απόσταση από το σπίτι.
Το πόσο απέχει ο παιδικός σταθμός από το σπίτι είναι ένα από τα βασικότερα κριτήρια καθώς θα πρέπει να είναι σε σημείο που βολεύει τόσο για να πάμε το παιδί το πρωί όσο και για να το πάρουμε το μεσημέρι. Υπολογίζουμε δε την απόσταση και με κάποια άλλα κριτήρια – όπως π.χ. εάν το σημείο που βρίσκεται ο σταθμός βολεύει και τον παππού ή τη γιαγιά που θα χρειαστεί κάποιες φορές να πάει ή να πάρει το εγγονάκι.
3. Επιτόπια επίσκεψη σε κάθε υποψήφιο Παιδικό Σταθμό.
Όσα μπορεί να καταδείξει μία επιτόπια επίσκεψη, δεν μπορεί καμμία τηλεφωνική ή άλλη ενημέρωση που θα λάβουμε. Έτσι προτείνουμε:
 - να δούμε σχολαστικά τους διαθέσιμους χώρους του σταθμού,
- να μελετήσουμε τις συνθήκες ασφάλειας των παιδιών,
- να μιλήσουμε με την υπεύθυνη ή τον υπεύθυνο, τους δασκάλους και γενικότερα να
''πάρουμε'' κλίμα.
Καλό μάλιστα θα ήταν, να πάμε σε ώρες που ο σταθμός λειτουργεί ώστε να έχουμε μία κατά το δυνατόν ''αυθεντική'' εικόνα.
4. Έρευνα για τη φήμη του κάθε Παιδικού Σταθμού με βάση το γνωστό κανόνα ''στόμα με στόμα''.
Έτσι, αναζητούμε άλλους γονείς που έχουν στείλει τα παιδιά τους στο Σταθμό που μας ενδιαφέρει και προσπαθούμε να μάθουμε όσα περισσότερα μπορούμε για αυτόν. Πως είναι η συμπεριφορά των δασκάλων, πως αντιμετωπίζουν περιπτώσεις παιδιών που δυσκολεύονται να προσαρμοστούν, πως είναι το φαγητό, τι περιλαμβάνει το ημερήσιο πρόγραμμα κ.ο.κ.
Στην περίπτωση που  δεν έχουμε κάποιον γνωστό, θα ήταν έξυπνο κατά την επίσκεψη που θα κάνουμε στο Σταθμό για να πάρουμε μία άμεση εικόνα, να προσεγγίσουμε κάποιους από τους γονείς που πηγαίνουν τα παιδιά τους και να ρωτήσουμε. Σίγουρα οι απαντήσεις που θα λάβουμε δεν αποτελούν ένα 100% ασφαλή οδηγό καθώς κάποια πράγματα είναι υποκειμενικά, ωστόσο θα πάρουμε μία πρώτη εικόνα και μάλιστα από κάποιους που έχουν προηγούμενη εμπειρία.  
Εν κατακλείδι, όλα τα παραπάνω αποτελούν κάποια βασικά tips που όντως είναι πολύ βοηθητικά για να επιλέξουμε Παιδικό Σταθμό για το παιδί μας. Ας μην ξεχνάμε όμως ότι όποιο κι εάν επιλέξουμε πρέπει πάντα να υπάρχει κι ένα Plan B. Τι σημαίνει αυτό; Είναι περίπου σίγουρο ότι κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια της χρονιάς το παιδί θα περάσει κάποια ιωσούλα και θα χρειαστεί να μείνει στο σπίτι για κάποιες ημέρες. Ποιος θα κρατήσει το παιδί για το διάστημα που δεν θα μπορεί να πηγαίνει στον Παιδικό Σταθμό; Υπάρχει κάποιος συγγενής ή άλλος γνωστός διαθέσιμος; Έχουμε τη δυνατότητα να πάρουμε κάποια άδεια από τη δουλειά μας; Είναι απαραίτητο να είμαστε προετοιμασμένοι γι' αυτό, το περίπου βέβαιο ενδεχόμενο, ώστε να μην βρεθούμε προ απροόπτου και αναζητούμε λύση της τελευταίας στιγμής.

Τέσσερα κριτήρια για να επιλέξουμε Παιδικό Σταθμό

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Υπάρχουν όμως κάποια βασικά κριτήρια που πρέπει να έχουμε κατά νου ώστε να κάνουμε την -κατά το δυνατόν- καλύτερη επιλογή;
Επιλέξαμε και καταγράφουμε ορισμένα που νομίζουμε ότι όντως μπορούν να βοηθήσουν:
1. Δημόσιος ή ιδιωτικός;
Οι δημόσιοι παιδικοί σταθμοί ανήκουν στους κατά τόπους δήμους ή κοινότητες και είναι σαφώς οικονομικότεροι από τους ιδιωτικούς. Ελέω κρίσης όμως, δέχονται πλέον περιορισμένο αριθμό παιδιών και με αυστηρά εισοδηματικά κριτήρια. Επικοινωνούμε λοιπόν με το δήμο της περιοχής μας και λαμβάνουμε όλη τη σχετική πληροφόρηση, ώστε να έχουμε μία σαφή εικόνα για το εάν έχουμε πιθανότητες και εάν ναί, να μαζέψουμε όλο το απαραίτητο …χαρτομάνι, εγκαίρως.
Στους ιδιωτικούς,  το κόστος είναι μεγαλύτερο και η επιλογή που έχουμε είναι μία: παζάρι μέχρι …τελικής πτώσεως. Πιστέψτε μας, λόγω της όλης οικονομικής κατάστασης θα εκπλαγούμε με το τι μπορούμε να πετύχουμε!
2. Απόσταση από το σπίτι.
Το πόσο απέχει ο παιδικός σταθμός από το σπίτι είναι ένα από τα βασικότερα κριτήρια καθώς θα πρέπει να είναι σε σημείο που βολεύει τόσο για να πάμε το παιδί το πρωί όσο και για να το πάρουμε το μεσημέρι. Υπολογίζουμε δε την απόσταση και με κάποια άλλα κριτήρια – όπως π.χ. εάν το σημείο που βρίσκεται ο σταθμός βολεύει και τον παππού ή τη γιαγιά που θα χρειαστεί κάποιες φορές να πάει ή να πάρει το εγγονάκι.
3. Επιτόπια επίσκεψη σε κάθε υποψήφιο Παιδικό Σταθμό.
Όσα μπορεί να καταδείξει μία επιτόπια επίσκεψη, δεν μπορεί καμμία τηλεφωνική ή άλλη ενημέρωση που θα λάβουμε. Έτσι προτείνουμε:
 - να δούμε σχολαστικά τους διαθέσιμους χώρους του σταθμού,
- να μελετήσουμε τις συνθήκες ασφάλειας των παιδιών,
- να μιλήσουμε με την υπεύθυνη ή τον υπεύθυνο, τους δασκάλους και γενικότερα να
''πάρουμε'' κλίμα.
Καλό μάλιστα θα ήταν, να πάμε σε ώρες που ο σταθμός λειτουργεί ώστε να έχουμε μία κατά το δυνατόν ''αυθεντική'' εικόνα.
4. Έρευνα για τη φήμη του κάθε Παιδικού Σταθμού με βάση το γνωστό κανόνα ''στόμα με στόμα''.
Έτσι, αναζητούμε άλλους γονείς που έχουν στείλει τα παιδιά τους στο Σταθμό που μας ενδιαφέρει και προσπαθούμε να μάθουμε όσα περισσότερα μπορούμε για αυτόν. Πως είναι η συμπεριφορά των δασκάλων, πως αντιμετωπίζουν περιπτώσεις παιδιών που δυσκολεύονται να προσαρμοστούν, πως είναι το φαγητό, τι περιλαμβάνει το ημερήσιο πρόγραμμα κ.ο.κ.
Στην περίπτωση που  δεν έχουμε κάποιον γνωστό, θα ήταν έξυπνο κατά την επίσκεψη που θα κάνουμε στο Σταθμό για να πάρουμε μία άμεση εικόνα, να προσεγγίσουμε κάποιους από τους γονείς που πηγαίνουν τα παιδιά τους και να ρωτήσουμε. Σίγουρα οι απαντήσεις που θα λάβουμε δεν αποτελούν ένα 100% ασφαλή οδηγό καθώς κάποια πράγματα είναι υποκειμενικά, ωστόσο θα πάρουμε μία πρώτη εικόνα και μάλιστα από κάποιους που έχουν προηγούμενη εμπειρία.  
Εν κατακλείδι, όλα τα παραπάνω αποτελούν κάποια βασικά tips που όντως είναι πολύ βοηθητικά για να επιλέξουμε Παιδικό Σταθμό για το παιδί μας. Ας μην ξεχνάμε όμως ότι όποιο κι εάν επιλέξουμε πρέπει πάντα να υπάρχει κι ένα Plan B. Τι σημαίνει αυτό; Είναι περίπου σίγουρο ότι κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια της χρονιάς το παιδί θα περάσει κάποια ιωσούλα και θα χρειαστεί να μείνει στο σπίτι για κάποιες ημέρες. Ποιος θα κρατήσει το παιδί για το διάστημα που δεν θα μπορεί να πηγαίνει στον Παιδικό Σταθμό; Υπάρχει κάποιος συγγενής ή άλλος γνωστός διαθέσιμος; Έχουμε τη δυνατότητα να πάρουμε κάποια άδεια από τη δουλειά μας; Είναι απαραίτητο να είμαστε προετοιμασμένοι γι' αυτό, το περίπου βέβαιο ενδεχόμενο, ώστε να μην βρεθούμε προ απροόπτου και αναζητούμε λύση της τελευταίας στιγμής.

Παρασκευή 25 Οκτωβρίου 2019

Είναι αλήθεια ότι τα πρώτα δοντάκια δεν είναι και τόσο σημαντικά; Πότε πρέπει να πάει πρώτη φορά στον οδοντίατρο; Μπορούν να αναπτύξουν τερηδόνα;
Μπορεί να γίνεται συχνά λόγος για μητρικό ή πατρικό «φίλτρο» και τα αντίστοιχα ένστικτα που τα συνοδεύουν, στην πραγματικότητα όμως όταν γινόμαστε γονείς τίποτα δεν συμβαίνει ως δια μαγείας. Αντιθέτως, ακόμη και η παραμικρή μεταβολή στη συμπεριφορά, τον ύπνο ή… το περιεχόμενο της πάνας του μωρού είναι ικανή να μας πανικοβάλει για μέρες ολόκληρες. Σε αυτές τις περιπτώσεις, εκτός από το να γράψουμε στη μηχανή αναζήτησης της προτίμησής μας «μωρό κοιμάται μάτια μισάνοιχτα», συνήθως απευθυνόμαστε για βοήθεια και συμβουλή σε άλλους γονείς – και κυρίως στους δικούς μας. Πράγματι, οι εμπειρίες των αγαπημένων μας ανθρώπων είναι πολύτιμες στην προσπάθειά μας να ανακτήσουμε την ψυχραιμία μας και να διαχειριστούμε σωστά τα τυχόν προβλήματα. Ενίοτε, όμως, η «γνώση» που μας παρέχουν μπορεί να μεταδίδεται από γενιά σε γενιά, αλλά δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα.
Τα βρεφικά δοντάκια είναι ένα από τα θέματα που περικυκλώνονται από τη μεγαλύτερη παραφιλολογία. Και, δυστυχώς, δεν αναφερόμαστε στη λαϊκή παράδοση που θέλει μια κουρούνα να παραλαμβάνει το νεογιλό δόντι για να προσφέρει στο παιδί ένα σιδερένιο, ούτε και στην πιο πρόσφατη εισαγωγή της νεράιδας των δοντιών που χαρίζει νομίσματα για κάθε οδοντική θυσία, αλλά για παρανοήσεις που μπορούν να βλάψουν τη στοματική υγιεινή των παιδιών σε τέτοιο βαθμό, που τα προβλήματα να τα ακολουθήσουν μέχρι και την ενήλικη ζωή τους.
ΠΗΓΗ: www.vita.gr

Αλήθειες και μύθοι για τα παιδικά δοντάκια

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Είναι αλήθεια ότι τα πρώτα δοντάκια δεν είναι και τόσο σημαντικά; Πότε πρέπει να πάει πρώτη φορά στον οδοντίατρο; Μπορούν να αναπτύξουν τερηδόνα;
Μπορεί να γίνεται συχνά λόγος για μητρικό ή πατρικό «φίλτρο» και τα αντίστοιχα ένστικτα που τα συνοδεύουν, στην πραγματικότητα όμως όταν γινόμαστε γονείς τίποτα δεν συμβαίνει ως δια μαγείας. Αντιθέτως, ακόμη και η παραμικρή μεταβολή στη συμπεριφορά, τον ύπνο ή… το περιεχόμενο της πάνας του μωρού είναι ικανή να μας πανικοβάλει για μέρες ολόκληρες. Σε αυτές τις περιπτώσεις, εκτός από το να γράψουμε στη μηχανή αναζήτησης της προτίμησής μας «μωρό κοιμάται μάτια μισάνοιχτα», συνήθως απευθυνόμαστε για βοήθεια και συμβουλή σε άλλους γονείς – και κυρίως στους δικούς μας. Πράγματι, οι εμπειρίες των αγαπημένων μας ανθρώπων είναι πολύτιμες στην προσπάθειά μας να ανακτήσουμε την ψυχραιμία μας και να διαχειριστούμε σωστά τα τυχόν προβλήματα. Ενίοτε, όμως, η «γνώση» που μας παρέχουν μπορεί να μεταδίδεται από γενιά σε γενιά, αλλά δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα.
Τα βρεφικά δοντάκια είναι ένα από τα θέματα που περικυκλώνονται από τη μεγαλύτερη παραφιλολογία. Και, δυστυχώς, δεν αναφερόμαστε στη λαϊκή παράδοση που θέλει μια κουρούνα να παραλαμβάνει το νεογιλό δόντι για να προσφέρει στο παιδί ένα σιδερένιο, ούτε και στην πιο πρόσφατη εισαγωγή της νεράιδας των δοντιών που χαρίζει νομίσματα για κάθε οδοντική θυσία, αλλά για παρανοήσεις που μπορούν να βλάψουν τη στοματική υγιεινή των παιδιών σε τέτοιο βαθμό, που τα προβλήματα να τα ακολουθήσουν μέχρι και την ενήλικη ζωή τους.
ΠΗΓΗ: www.vita.gr

Ως νέοι γονείς έχετε τεράστια ανάγκη από ύπνο και ελάχιστες ευκαιρίες να την ικανοποιήσετε. Πώς θα καταφέρετε να κοιμάστε περισσότερο;
πό την ημέρα που ανακοινώσατε στους αγαπημένους σας ότι περιμένετε παιδί, σίγουρα έχετε ακούσει ένα εκατομμύριο αστεία σε σχέση με την εξάντληση που καραδοκεί στο τέλος αυτών των εννέα μηνών. Τότε γελούσατε (ειλικρινά ή από ευγένεια), όμως τώρα που βλέπετε τους μαύρους κύκλους σας να επεκτείνονται σε σημεία που δεν πιστεύατε ότι θα μπορούσαν να φτάσουν, έχετε αρχίσει να αντιμετωπίζετε την κατάσταση ελαφρώς διαφορετικά.
Τα νεογέννητα χρειάζονται γάλα κάθε τρεις ώρες περίπου. Επομένως, ξυπνούν. Και όταν ξυπνούν, κλαίνε. Λογικό είναι, λοιπόν, να φοβάστε πως είστε καταδικασμένοι σε ολόκληρους μήνες – αν όχι χρόνια – εξάντλησης. Τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι. Φυσικά δεν είναι εφικτό να επιστρέψετε στον οκτάωρο ύπνο που απολαμβάνατε μέχρι τώρα, όμως υπάρχουν ορισμένα τρικ που μπορείτε να εφαρμόσετε για να χωρέσει μέσα στη μέρα σας και λίγη ξεκούραση.
Κοιμηθείτε όταν κοιμάται
Σίγουρα έχετε ξανακούσει αυτή τη συμβουλή, όμως την κάνετε πράξη; Όσο βρώμικο και αν είναι το σαλόνι, όσα ασιδέρωτα ρούχα και αν έχουν μαζευτεί στην κρεβατοκάμαρα, αγνοήστε τα επιδεικτικά και κλείστε για λίγο τα μάτια σας. Αυτή η περίοδος απαιτεί αυστηρή ιεράρχηση προτεραιοτήτων.
Θυμηθείτε ότι θα το ακούσετε
Μην αφήνετε το άγχος πως δεν θα το ακούσετε αν ξυπνήσει να κρατά τα μάτια σας ανοιχτά. Το κλάμα του νεογέννητου δεν είναι απλώς διαπεραστικό. Είναι σχεδιασμένο για να μας τραβά την προσοχή. Αν η κούνια του βρίσκεται μακριά από το κρεβάτι σας, εξοπλιστείτε με σύστημα ενδοεπικοινωνίας. Να θυμάστε ότι ακόμη και αν περάσουν μερικά λεπτά μέχρι να το ακούσετε, δεν θα πάθει απολύτως τίποτα.
Κάντε περιπάτους
Ίσως ακούγεται σαν επιπλέον, αχρείαστη κούραση όμως στην πραγματικότητα οι πρωινές βόλτες με το μωρό μπορούν να βελτιώσουν πολύ την κατάσταση. Πρώτα από όλα θα βοηθήσουν τον οργανισμό σας να ρυθμίσει και πάλι τον κιρκαδικό ρυθμό που έχει διαταραχθεί από τον άστατο ύπνο. Εκτός αυτού, χάρη στην έκθεση στο φυσικό φως το μωράκι σας θα αρχίσει να διακρίνει τη μέρα από τη νύχτα, με αποτέλεσμα ο ύπνος του να «στρώσει» πιο γρήγορα.
Κουράστε το
Όταν είναι ξύπνιο κατά τη διάρκεια της ημέρας, προσπαθήστε να το κρατάτε όσο πιο ενεργητικό και δραστήριο μπορείτε. Αντιθέτως, όταν αρχίσει να σκοτεινιάζει χαμηλώστε τα φώτα και τον ήχο της τηλεόρασης και αλληλεπιδράστε μαζί του με πιο ήρεμο τρόπο.
Μοιραστείτε τα ταΐσματα
Αν το μωράκι σας τρέφεται με βρεφικό γάλα του εμπορίου, δεν υπάρχει λόγος να ξυπνά μόνο η μαμά! Ακόμη όμως και αν θηλάζει, μπορείτε να αντλείτε μητρικό γάλα με το θήλαστρο και να το αποθηκεύετε σε μπουκάλια, ώστε να μπορεί και ο μπαμπάς να αναλάβει κάποια από τα βραδινά ταΐσματα. Απλώς ίσως πρέπει να φροντίσετε η άντληση να γίνει μετά τη δύση του ηλίου.
Μάθετε να δέχεστε βοήθεια
Η εξάντληση δεν αποτελεί απόδειξη ότι είστε καλοί γονείς. Αντίστοιχα, ο ύπνος δεν είναι κάποιου είδους πολυτέλεια εις βάρος του μωρού σας. Είναι μια πολύ βασική σωματική ανάγκη, η έλλειψη της οποίας μπορεί να οδηγήσει σε πολύ δυσάρεστες συνέπειες – από τροχαία ατυχήματα μέχρι επιλόχειο κατάθλιψη! Επομένως, την επόμενη φορά που η πεθερά σας θα σας ρωτήσει αν χρειάζεστε κάτι, μην σπεύσετε να πείτε ότι έχετε τα πάντα υπό έλεγχο.
Φροντίστε τον εαυτό σας
Όπως αναφέραμε παραπάνω, η έλλειψη ύπνου αυξάνει τον κίνδυνο που διατρέχετε για επιλόχειο κατάθλιψη. Ισχύει όμως και το αντίστροφο. Αν παρά την κούρασή σας δεν καταφέρνετε να κοιμηθείτε όταν έχετε την ευκαιρία, ελέγξτε τη γενικότερη διάθεσή σας. Σε περίπτωση που δεν εντοπίζετε εκεί το πρόβλημα, καλό θα ήταν να απευθυνθείτε σε κάποιον παθολόγο, ώστε να σας συστήσει εξετάσες για διαταραχές ύπνου. Η υπνική άπνοια, η οποία μεταξύ άλλων έχει συνδεθεί την απότομη αύξηση του σωματικού βάρους, είναι αρκετά συνηθισμένη μετά την εγκυμοσύνη.
ΠΗΓΗ: www.vita.gr

Πώς θα κοιμάστε περισσότερο όταν μεγαλώνετε ένα μωρό

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Ως νέοι γονείς έχετε τεράστια ανάγκη από ύπνο και ελάχιστες ευκαιρίες να την ικανοποιήσετε. Πώς θα καταφέρετε να κοιμάστε περισσότερο;
πό την ημέρα που ανακοινώσατε στους αγαπημένους σας ότι περιμένετε παιδί, σίγουρα έχετε ακούσει ένα εκατομμύριο αστεία σε σχέση με την εξάντληση που καραδοκεί στο τέλος αυτών των εννέα μηνών. Τότε γελούσατε (ειλικρινά ή από ευγένεια), όμως τώρα που βλέπετε τους μαύρους κύκλους σας να επεκτείνονται σε σημεία που δεν πιστεύατε ότι θα μπορούσαν να φτάσουν, έχετε αρχίσει να αντιμετωπίζετε την κατάσταση ελαφρώς διαφορετικά.
Τα νεογέννητα χρειάζονται γάλα κάθε τρεις ώρες περίπου. Επομένως, ξυπνούν. Και όταν ξυπνούν, κλαίνε. Λογικό είναι, λοιπόν, να φοβάστε πως είστε καταδικασμένοι σε ολόκληρους μήνες – αν όχι χρόνια – εξάντλησης. Τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι. Φυσικά δεν είναι εφικτό να επιστρέψετε στον οκτάωρο ύπνο που απολαμβάνατε μέχρι τώρα, όμως υπάρχουν ορισμένα τρικ που μπορείτε να εφαρμόσετε για να χωρέσει μέσα στη μέρα σας και λίγη ξεκούραση.
Κοιμηθείτε όταν κοιμάται
Σίγουρα έχετε ξανακούσει αυτή τη συμβουλή, όμως την κάνετε πράξη; Όσο βρώμικο και αν είναι το σαλόνι, όσα ασιδέρωτα ρούχα και αν έχουν μαζευτεί στην κρεβατοκάμαρα, αγνοήστε τα επιδεικτικά και κλείστε για λίγο τα μάτια σας. Αυτή η περίοδος απαιτεί αυστηρή ιεράρχηση προτεραιοτήτων.
Θυμηθείτε ότι θα το ακούσετε
Μην αφήνετε το άγχος πως δεν θα το ακούσετε αν ξυπνήσει να κρατά τα μάτια σας ανοιχτά. Το κλάμα του νεογέννητου δεν είναι απλώς διαπεραστικό. Είναι σχεδιασμένο για να μας τραβά την προσοχή. Αν η κούνια του βρίσκεται μακριά από το κρεβάτι σας, εξοπλιστείτε με σύστημα ενδοεπικοινωνίας. Να θυμάστε ότι ακόμη και αν περάσουν μερικά λεπτά μέχρι να το ακούσετε, δεν θα πάθει απολύτως τίποτα.
Κάντε περιπάτους
Ίσως ακούγεται σαν επιπλέον, αχρείαστη κούραση όμως στην πραγματικότητα οι πρωινές βόλτες με το μωρό μπορούν να βελτιώσουν πολύ την κατάσταση. Πρώτα από όλα θα βοηθήσουν τον οργανισμό σας να ρυθμίσει και πάλι τον κιρκαδικό ρυθμό που έχει διαταραχθεί από τον άστατο ύπνο. Εκτός αυτού, χάρη στην έκθεση στο φυσικό φως το μωράκι σας θα αρχίσει να διακρίνει τη μέρα από τη νύχτα, με αποτέλεσμα ο ύπνος του να «στρώσει» πιο γρήγορα.
Κουράστε το
Όταν είναι ξύπνιο κατά τη διάρκεια της ημέρας, προσπαθήστε να το κρατάτε όσο πιο ενεργητικό και δραστήριο μπορείτε. Αντιθέτως, όταν αρχίσει να σκοτεινιάζει χαμηλώστε τα φώτα και τον ήχο της τηλεόρασης και αλληλεπιδράστε μαζί του με πιο ήρεμο τρόπο.
Μοιραστείτε τα ταΐσματα
Αν το μωράκι σας τρέφεται με βρεφικό γάλα του εμπορίου, δεν υπάρχει λόγος να ξυπνά μόνο η μαμά! Ακόμη όμως και αν θηλάζει, μπορείτε να αντλείτε μητρικό γάλα με το θήλαστρο και να το αποθηκεύετε σε μπουκάλια, ώστε να μπορεί και ο μπαμπάς να αναλάβει κάποια από τα βραδινά ταΐσματα. Απλώς ίσως πρέπει να φροντίσετε η άντληση να γίνει μετά τη δύση του ηλίου.
Μάθετε να δέχεστε βοήθεια
Η εξάντληση δεν αποτελεί απόδειξη ότι είστε καλοί γονείς. Αντίστοιχα, ο ύπνος δεν είναι κάποιου είδους πολυτέλεια εις βάρος του μωρού σας. Είναι μια πολύ βασική σωματική ανάγκη, η έλλειψη της οποίας μπορεί να οδηγήσει σε πολύ δυσάρεστες συνέπειες – από τροχαία ατυχήματα μέχρι επιλόχειο κατάθλιψη! Επομένως, την επόμενη φορά που η πεθερά σας θα σας ρωτήσει αν χρειάζεστε κάτι, μην σπεύσετε να πείτε ότι έχετε τα πάντα υπό έλεγχο.
Φροντίστε τον εαυτό σας
Όπως αναφέραμε παραπάνω, η έλλειψη ύπνου αυξάνει τον κίνδυνο που διατρέχετε για επιλόχειο κατάθλιψη. Ισχύει όμως και το αντίστροφο. Αν παρά την κούρασή σας δεν καταφέρνετε να κοιμηθείτε όταν έχετε την ευκαιρία, ελέγξτε τη γενικότερη διάθεσή σας. Σε περίπτωση που δεν εντοπίζετε εκεί το πρόβλημα, καλό θα ήταν να απευθυνθείτε σε κάποιον παθολόγο, ώστε να σας συστήσει εξετάσες για διαταραχές ύπνου. Η υπνική άπνοια, η οποία μεταξύ άλλων έχει συνδεθεί την απότομη αύξηση του σωματικού βάρους, είναι αρκετά συνηθισμένη μετά την εγκυμοσύνη.
ΠΗΓΗ: www.vita.gr

Όσο διασκεδαστικό και αν φαίνεται, μάλλον πρέπει να σταματήσουμε αυτή τη συνήθεια.
Το γαργαλητό είναι ένας πολύ συνηθισμένος τρόπος με τον οποίο οι γονείς και άλλοι ενήλικες προσπαθούν να διασκεδάσουν τα παιδιά. Είναι λογικό: Πρόκειται για τον πιο εύκολο δρόμο προς το παιδικό γέλιο! Εξάλλου και εμείς οι ίδιοι είχαμε βρεθεί στη θέση του αποδέκτη του γαργαλητού αμέτρητες φορές ως παιδιά. Επομένως, τι είναι αυτό που κάνει τους επιστήμονες να ισχυρίζονται ότι είναι καλύτερο να το αποφεύγουμε; Όταν γαργαλάμε τα παιδιά……δεν διασκεδάζουν πραγματικά
Το γέλιο σαν ανταπόκριση στο γαργαλητό δεν έχει καμία σχέση με το γέλιο ως ανταπόκριση σε ένα αστείο. Πρόκειται για μια αντανακλαστική αντίδραση, ακριβώς όπως είναι το φτέρνισμα. Μάλιστα, όπως πιθανότατα έχετε ήδη ακούσει, έχει χρησιμοποιηθεί ιστορικά ακόμη και ως μορφή βασανιστηρίου. Επομένως, το γεγονός ότι το μικρό σας ξεκαρδίζεται στα γέλια δεν σημαίνει και ότι το απολαμβάνει!…τους στέλνουμε επικίνδυνα μηνύματα
Ο μεγαλύτερος κίνδυνος πίσω από τη συγκεκριμένη πράξη, είναι ότι μαθαίνουμε στο παιδί να ανέχεται μια συμπεριφορά που ενδεχομένως δεν του αρέσει – ή έστω για περισσότερη ώρα από ό,τι θα του άρεσε. Μπορεί να σας ακούγεται υπερβολικό, όμως με αυτό τον τρόπο υποσκάπτουμε την αίσθηση αυτονομίας του σε σχέση με το σώμα του. Τέτοιου είδους μικρές καθημερινές πράξεις μαθαίνουν στα παιδιά ότι δεν πρέπει να διαμαρτύρονται απέναντι στις απαιτήσεις των ενηλίκων ακόμη και αν αισθάνονται άβολα με αυτές. Το χειρότερο σενάριο; Η αδυναμία τους να διακρίνουν πότε η συμπεριφορά ενός ενήλικα γίνεται κακοποιητική.
Τι μπορείτε να κάνετε αντ’ αυτού
Η σωματική επαφή με τα παιδιά μας είναι πολύ σημαντική για τη συναισθηματική μας σύνδεση μαζί τους. Και υπάρχουν αρκετές μορφές της χωρίς… παρενέργειες.
Διαβάστε αγκαλιά: Ρωτήστε το μικρό σας αν θέλει να καθίσει στα πόδια σας για να του διαβάσετε ένα παραμύθι. Αν αρνηθεί, μην επιμείνετε.
Μασάζ: Απλώστε ένα λαδάκι με όσο το δυνατόν πιο απλή σύνθεση στο δερματάκι του μικρού σας και κάντε του ένα απαλό μασάζ πριν τον ύπνο. Θα δει ομορφότερα όνειρα από κάθε άλλη φορά!
Παιχνίδια: Γίνετε το αλογάκι του, παίξτε «αεροπλανάκι» ή κάντε διαγωνισμό αγκαλιών. Βεβαιωθείτε πως θα ορίζει πάντα εκείνο πόσο και πώς το ακουμπάτε.
ΠΗΓΗ: www.vita.gr

Μήπως πρέπει να σταματήσουμε να γαργαλάμε τα παιδιά μας;

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Όσο διασκεδαστικό και αν φαίνεται, μάλλον πρέπει να σταματήσουμε αυτή τη συνήθεια.
Το γαργαλητό είναι ένας πολύ συνηθισμένος τρόπος με τον οποίο οι γονείς και άλλοι ενήλικες προσπαθούν να διασκεδάσουν τα παιδιά. Είναι λογικό: Πρόκειται για τον πιο εύκολο δρόμο προς το παιδικό γέλιο! Εξάλλου και εμείς οι ίδιοι είχαμε βρεθεί στη θέση του αποδέκτη του γαργαλητού αμέτρητες φορές ως παιδιά. Επομένως, τι είναι αυτό που κάνει τους επιστήμονες να ισχυρίζονται ότι είναι καλύτερο να το αποφεύγουμε; Όταν γαργαλάμε τα παιδιά……δεν διασκεδάζουν πραγματικά
Το γέλιο σαν ανταπόκριση στο γαργαλητό δεν έχει καμία σχέση με το γέλιο ως ανταπόκριση σε ένα αστείο. Πρόκειται για μια αντανακλαστική αντίδραση, ακριβώς όπως είναι το φτέρνισμα. Μάλιστα, όπως πιθανότατα έχετε ήδη ακούσει, έχει χρησιμοποιηθεί ιστορικά ακόμη και ως μορφή βασανιστηρίου. Επομένως, το γεγονός ότι το μικρό σας ξεκαρδίζεται στα γέλια δεν σημαίνει και ότι το απολαμβάνει!…τους στέλνουμε επικίνδυνα μηνύματα
Ο μεγαλύτερος κίνδυνος πίσω από τη συγκεκριμένη πράξη, είναι ότι μαθαίνουμε στο παιδί να ανέχεται μια συμπεριφορά που ενδεχομένως δεν του αρέσει – ή έστω για περισσότερη ώρα από ό,τι θα του άρεσε. Μπορεί να σας ακούγεται υπερβολικό, όμως με αυτό τον τρόπο υποσκάπτουμε την αίσθηση αυτονομίας του σε σχέση με το σώμα του. Τέτοιου είδους μικρές καθημερινές πράξεις μαθαίνουν στα παιδιά ότι δεν πρέπει να διαμαρτύρονται απέναντι στις απαιτήσεις των ενηλίκων ακόμη και αν αισθάνονται άβολα με αυτές. Το χειρότερο σενάριο; Η αδυναμία τους να διακρίνουν πότε η συμπεριφορά ενός ενήλικα γίνεται κακοποιητική.
Τι μπορείτε να κάνετε αντ’ αυτού
Η σωματική επαφή με τα παιδιά μας είναι πολύ σημαντική για τη συναισθηματική μας σύνδεση μαζί τους. Και υπάρχουν αρκετές μορφές της χωρίς… παρενέργειες.
Διαβάστε αγκαλιά: Ρωτήστε το μικρό σας αν θέλει να καθίσει στα πόδια σας για να του διαβάσετε ένα παραμύθι. Αν αρνηθεί, μην επιμείνετε.
Μασάζ: Απλώστε ένα λαδάκι με όσο το δυνατόν πιο απλή σύνθεση στο δερματάκι του μικρού σας και κάντε του ένα απαλό μασάζ πριν τον ύπνο. Θα δει ομορφότερα όνειρα από κάθε άλλη φορά!
Παιχνίδια: Γίνετε το αλογάκι του, παίξτε «αεροπλανάκι» ή κάντε διαγωνισμό αγκαλιών. Βεβαιωθείτε πως θα ορίζει πάντα εκείνο πόσο και πώς το ακουμπάτε.
ΠΗΓΗ: www.vita.gr

Πέμπτη 24 Οκτωβρίου 2019

Γιατί είναι έτσι το κεφαλάκι του νεογέννητου; Δεν είναι παράξενο που κινείται με αυτόν τον τρόπο; Γιατί δεν σταματάει να φτερνίζεται;
Οι πρώτες εβδομάδες με το νεογέννητο είναι γεμάτες με τα πιο αντιφατικά συναισθήματα: Ενθουσιασμός, έπειτα τρόμος, αβάσταχτη αγάπη και στη συνέχεια απελπισία. Δεν είναι, λοιπόν, να απορεί κανείς που πιάνουμε τον εαυτό μας να αγχώνεται ακόμη και με τα πιο φυσιολογικά συμπτώματα που παρουσιάζουν. Άλλωστε, αν το μικρό μας συμβαίνει να είναι το πρώτο μωράκι που κάνει την εμφάνισή του στο στενό οικογενειακό και φιλικό μας περιβάλλον, κατά πάσα πιθανότητα είναι η πρώτη φορά που έχουμε την ευκαιρία να παρατηρήσουμε ένα ανθρωπάκι ήδη από την πρώτη μέρα της γέννησής του. Γι’ αυτό και ορισμένα φαινόμενα όπως τα παρακάτω, που είναι εξαιρετικά συνηθισμένα ανάμεσα στα νεογέννητα μωράκια, ενδέχεται να προκαλέσουν τον τρόμο μας!
Πράγματα που δεν χρειάζεται να σας τρομάξουν
Περίεργα τινάγματα
Τον πρώτο καιρό της ζωής τους τα μωράκια κινούνται κάπως παράξενα και σπασμωδικά. Σταδιακά, οι κινήσεις του θα μαλακώσουν! Ρωτήστε το γιατρό σας αν αυτά τα τινάγματα έχουν διάρκεια πάνω από 10 με 20 δευτερόλεπτα, καθώς τότε ενδέχεται να πρόκειται για σπασμούς.
Ασταμάτητα φτερνίσματα
Δεν είναι άρρωστο, ούτε το… μελετάει κανείς. Πιθανότατα, προσπαθεί να ανοίξει τις ρινικές οδούς οι οποίες πολλές φορές κλείνουν από την πίεση που δέχεται το ρουθουνάκι του, για παράδειγμα κατά τη διάρκεια του θηλασμού.
Παράξενο σχήμα κεφαλιού
Τα κρανία των νεογέννητων είναι μαλακά, εξασφαλίζοντας έτσι ότι τόσο εκείνα όσο και οι μητέρες τους θα βγουν σώοι και αβλαβείς από τη διαδικασία του τοκετού. Παράλληλα, εξαιτίας ακριβώς των μαλακών οστών τους, η πίεση που ασκείται κατά τη διάρκεια της γέννας μπορεί να οδηγήσει σε μια προσωρινή αλλαγή του σχήματος του κεφαλιού τους. Σιγά – σιγά θα επανέλθει στη φυσιολογική του κατάσταση!
Νινίδα
Η δερματίτιδα με το… χαριτωμένο όνομα, εμφανίζεται στο τριχωτό της κεφαλής, αλλά ενίοτε και στα αυτάκια, τα φρύδια, τα βλέφαρα, τους αγκώνες ή τα γόνατα του μωρού, δημιουργώντας μια (συχνά κιτρινωπή) κρούστα από σμήγμα. Αν και σίγουρα δεν είναι και το πιο όμορφο θέαμα επάνω στο ροδαλό δερματάκι του νεογέννητου, συνήθως εξαφανίζεται μετά τον δωδέκατο μήνα, χωρίς να δημιουργήσει κανένα μόνιμο πρόβλημα αλλά και καμία δυσφορία στο αγγελούδι σας.
Αλληθώρισμα
Εξαιρετικά συνηθισμένο στα νεογέννητα, το αλληθώρισμα ή και οι… μοναχικές διαδρομές των ματιών είναι απολύτως φυσιολογικές μέχρι και τον έκτο μήνα της ζωής του. Αν παρατηρήσετε ότι το σύμπτωμα επιμένει και μετά από αυτή την ηλικία, όμως, καλό είναι να απευθυνθείτε σε έναν οφθαλμίατρο, καθώς μπορεί να αποτελεί δείγμα στραβισμού, μιας ασθένειας των ματιών που θεραπεύεται ή τουλάχιστον βελτιώνεται σημαντικά αν υπάρξει έγκαιρη παρέμβαση.
ΠΗΓΗ: www.vita.gr

Ανησυχητικά χαρακτηριστικά του νεογέννητου που είναι απολύτως φυσιολογικά

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Γιατί είναι έτσι το κεφαλάκι του νεογέννητου; Δεν είναι παράξενο που κινείται με αυτόν τον τρόπο; Γιατί δεν σταματάει να φτερνίζεται;
Οι πρώτες εβδομάδες με το νεογέννητο είναι γεμάτες με τα πιο αντιφατικά συναισθήματα: Ενθουσιασμός, έπειτα τρόμος, αβάσταχτη αγάπη και στη συνέχεια απελπισία. Δεν είναι, λοιπόν, να απορεί κανείς που πιάνουμε τον εαυτό μας να αγχώνεται ακόμη και με τα πιο φυσιολογικά συμπτώματα που παρουσιάζουν. Άλλωστε, αν το μικρό μας συμβαίνει να είναι το πρώτο μωράκι που κάνει την εμφάνισή του στο στενό οικογενειακό και φιλικό μας περιβάλλον, κατά πάσα πιθανότητα είναι η πρώτη φορά που έχουμε την ευκαιρία να παρατηρήσουμε ένα ανθρωπάκι ήδη από την πρώτη μέρα της γέννησής του. Γι’ αυτό και ορισμένα φαινόμενα όπως τα παρακάτω, που είναι εξαιρετικά συνηθισμένα ανάμεσα στα νεογέννητα μωράκια, ενδέχεται να προκαλέσουν τον τρόμο μας!
Πράγματα που δεν χρειάζεται να σας τρομάξουν
Περίεργα τινάγματα
Τον πρώτο καιρό της ζωής τους τα μωράκια κινούνται κάπως παράξενα και σπασμωδικά. Σταδιακά, οι κινήσεις του θα μαλακώσουν! Ρωτήστε το γιατρό σας αν αυτά τα τινάγματα έχουν διάρκεια πάνω από 10 με 20 δευτερόλεπτα, καθώς τότε ενδέχεται να πρόκειται για σπασμούς.
Ασταμάτητα φτερνίσματα
Δεν είναι άρρωστο, ούτε το… μελετάει κανείς. Πιθανότατα, προσπαθεί να ανοίξει τις ρινικές οδούς οι οποίες πολλές φορές κλείνουν από την πίεση που δέχεται το ρουθουνάκι του, για παράδειγμα κατά τη διάρκεια του θηλασμού.
Παράξενο σχήμα κεφαλιού
Τα κρανία των νεογέννητων είναι μαλακά, εξασφαλίζοντας έτσι ότι τόσο εκείνα όσο και οι μητέρες τους θα βγουν σώοι και αβλαβείς από τη διαδικασία του τοκετού. Παράλληλα, εξαιτίας ακριβώς των μαλακών οστών τους, η πίεση που ασκείται κατά τη διάρκεια της γέννας μπορεί να οδηγήσει σε μια προσωρινή αλλαγή του σχήματος του κεφαλιού τους. Σιγά – σιγά θα επανέλθει στη φυσιολογική του κατάσταση!
Νινίδα
Η δερματίτιδα με το… χαριτωμένο όνομα, εμφανίζεται στο τριχωτό της κεφαλής, αλλά ενίοτε και στα αυτάκια, τα φρύδια, τα βλέφαρα, τους αγκώνες ή τα γόνατα του μωρού, δημιουργώντας μια (συχνά κιτρινωπή) κρούστα από σμήγμα. Αν και σίγουρα δεν είναι και το πιο όμορφο θέαμα επάνω στο ροδαλό δερματάκι του νεογέννητου, συνήθως εξαφανίζεται μετά τον δωδέκατο μήνα, χωρίς να δημιουργήσει κανένα μόνιμο πρόβλημα αλλά και καμία δυσφορία στο αγγελούδι σας.
Αλληθώρισμα
Εξαιρετικά συνηθισμένο στα νεογέννητα, το αλληθώρισμα ή και οι… μοναχικές διαδρομές των ματιών είναι απολύτως φυσιολογικές μέχρι και τον έκτο μήνα της ζωής του. Αν παρατηρήσετε ότι το σύμπτωμα επιμένει και μετά από αυτή την ηλικία, όμως, καλό είναι να απευθυνθείτε σε έναν οφθαλμίατρο, καθώς μπορεί να αποτελεί δείγμα στραβισμού, μιας ασθένειας των ματιών που θεραπεύεται ή τουλάχιστον βελτιώνεται σημαντικά αν υπάρξει έγκαιρη παρέμβαση.
ΠΗΓΗ: www.vita.gr

Η ζήλια μπορεί να βασανίσει πολύ τα μικρά μας. Γι’ αυτό είναι ανάγκη να τα βοηθήσουμε να την ξεπεράσουν.
Η παιδική ζήλια μπορεί να μας φαίνεται ενίοτε χαριτωμένη. Μπορεί όμως να γίνει και πολύ δυσάρεστη, με πιτσιρίκια να τσακώνονται μεταξύ τους ή και να εκφοβίζουν το ένα το άλλο. Φυσικά, δεν πρόκειται για κάτι καινούργιο. Η ελληνική μυθολογία, για παράδειγμα, είναι γεμάτη από ιστορίες για ζήλια, ακόμη και μεταξύ των θεών. Στην εποχή μας όμως, με τα κοινωνικά δίκτυα να διαφημίζουν διαρκώς την τελειότητα και τις δικές μας απαιτήσεις από τις επιδόσεις των παιδιών μας να αυξάνονται διαρκώς, είναι λογικό τα μικρά μας να πιέζονται ακόμη περισσότερο από αυτό το δυσάρεστο συναίσθημα. Παράλληλα, οι νέες τεχνολογίες τούς δίνουν και νέα καταστροφικά εργαλεία για πρακτικές όπως το διαδικτυακό bullying. Τι θα μπορούσαμε να κάνουμε για να τα προστατεύσουμε από όλα αυτά;
Πώς θα βοηθήσετε το παιδί να ξεπεράσει τη ζήλια του
Πρώτα από όλα είναι πολύ σημαντικό να καταλάβετε σε τι οφείλεται, προκειμένου να κάνετε και τα κατάλληλα βήματα για να την αντιμετωπίσετε. Άλλα παιδιά ζηλεύουν επειδή βασανίζονται από ανασφάλειες, άλλα φοβούνται και άλλα έχουν μάθει να γίνονται πολύ ανταγωνιστικά. Στις περισσότερες περιπτώσεις, ο φθόνος απέναντι στους άλλους προκύπτει από ένα αίσθημα ανεπάρκειας. Ωστόσο, ειδικά σε περιπτώσεις παιδιών που αντιμετωπίζουν κάποιο οικογενειακό ή προσωπικό πρόβλημα (για παράδειγμα μια μαθησιακή δυσκολία), η ζήλια πηγάζει από συναισθήματα αδικίας σε σχέση με τους άλλους, η ζωή των οποίων γίνεται αντιληπτή ως ευκολότερη από τη δική τους.
Σε κάθε περίπτωση, πάντως, η πρώτη σας κίνηση θα πρέπει να είναι να το βοηθήσετε να καταλάβει τα συναισθήματά του, ώστε να μπορέσει και να τα διαχειριστεί. Μεγάλο μέρος των αρνητικών συμπεριφορών του, άλλωστε, δεν προκύπτουν από την ίδια τη ζήλια, αλλά από τις ενοχές που νιώθει εξαιτίας της!
Τσαλακωθείτε
Το πιθανότερο είναι πως το μικρό σας πιστεύει πως είναι κακό παιδί όταν ζηλεύει κάποιον φίλο του. Μιλώντας του για μια δική σας ανάλογη εμπειρία και για το πώς καταφέρατε να ξεπεράσετε αυτό το συναίσθημα, θα το βοηθήσετε να νιώσει καλύτερα με τον εαυτό του και να καταλάβει ότι υπάρχει διέξοδος. Επίσης σκεφτείτε: Μήπως έχετε την τάση να γίνεστε επικριτικοί απέναντι στους άλλους, ιδίως όταν επιτυγχάνουν κάτι σημαντικό; Αν ναι, ενδέχεται και οι ίδιοι να βιώνετε έντονα τη ζήλια, πράγμα που το παιδί βλέπει και μιμείται.
Εστιάστε στη συμπεριφορά
Προφανώς και δεν θα σταματήσει να αισθάνεται ζήλια από τη μία μέρα στην άλλη – ίσως να μην σταματήσει και ποτέ. Εξάλλου σε όλους μας συμβαίνει πότε – πότε. Το ζήτημα είναι να μην λειτουργεί επιθετικά ή αυτοκαταστροφικά εξαιτίας της, πράγμα που γίνεται πολύ πιο πιθανό αν προσπαθεί διαρκώς να την καταπιέσει. Όταν βλέπετε πως συμβαίνει κάτι τέτοιο, πείτε του πως τα συναισθήματά του είναι απολύτως φυσιολογικά και δεν μπορεί να τα ελέγξει πλήρως, όμως οι πράξεις του είναι ζήτημα επιλογής. Θα δείτε πόσο θα ανακουφιστεί.
Φροντίστε να είναι ανεξάρτητο
Πολλά παιδιά, ιδιαίτερα όσο πλησιάζουν στη εφηβεία, τρέμουν στην ιδέα να μείνουν εκτός οποιασδήποτε δραστηριότητας της παρέας τους. Αυτό ενέχει τον κίνδυνο να ζηλεύουν τους φίλους τους που για κάποιο λόγο είναι σε θέση να συμμετέχουν σε περισσότερα πράγματα ή και να χάνουν κομμάτια της ταυτότητάς τους για να μπορέσουν να γίνουν αποδεκτά. Όσο περισσότερα δικά του ενδιαφέροντα έχει, τόσο πιο ισχυρό θα είναι απέναντι σε αυτούς τους κινδύνους. Βεβαιωθείτε πως κάνει πράγματα που απολαμβάνει, ανεξάρτητα από τις προτιμήσεις των άλλων.
Μην αγνοείτε τα προτερήματά του
Μπορεί η κόρη σας να μην είναι άριστη μαθήτρια ή να μην τα καταφέρνει καθόλου καλά στο μπαλέτο. Αφήστε στην άκρη τα όνειρά σας να τη δείτε γιατρό ή χορεύτρια και ενισχύστε την αυτοπεποίθησή της τονίζοντας τα στοιχεία στα οποία είναι πραγματικά καλή. Η αυτοεκτίμησή της δεν πρέπει να στηρίζεται σε μια λίστα από προκαθορισμένα επιτεύγματα. Διαφορετικά, είναι καταδικασμένη να ζηλεύει εκείνους που έτυχε να έχουν μεγαλύτερη κλίση σε αυτά από την ίδια.
Μην κάνετε συγκρίσεις
Δεν έχει σημασία αν του λέτε κάτι πραγματικά σκληρό ή αν απλώς αναφέρετε ότι ο Γιωργάκης έχει ήδη μάθει να δένει μόνος του τα κορδόνια του. Τα παιδιά μπορούν να αισθανθούν ανεπαρκή ακόμη και με πράγματα που μας φαίνονται αστεία. Μάλιστα ούτε οι θετικές συγκρίσεις λειτουργούν καλύτερα, καθώς του μαθαίνουν να αντλεί την αυτοεκτίμησή του από εξωτερικές πηγές. Σήμερα μπορεί να αισθάνεται υπέροχα που έγραψε καλύτερα από όλους στο διαγώνισμα, αν όμως μετά από ένα μήνα δεν τα καταφέρει εξίσου καλά, αυτομάτως θα αμφισβητήσει τον εαυτό του.
Μάθετέ του να κοιτάζει από κοντά
Εξηγήστε του πως πολλές φορές φαινόμαστε τέλειοι στους άλλους, όταν στην πραγματικότητα αντιμετωπίζουμε ένα πλήθος από προβλήματα και ανασφάλειες. Όταν βλέπετε πως η μικρή σας αισθάνεται ζήλια απέναντι σε κάποια συμμαθήτριά της, ζητήστε της να δοκιμάσει να την συναναστραφεί περισσότερο. Σύντομα θα δει ότι ακόμη και αν υπερέχει σε κάποια σημεία, σίγουρα υστερεί σε κάποια άλλα.
ΠΗΓΗ: www.vita.gr

Πώς θα αντιμετωπίσετε την παιδική ζήλια

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Η ζήλια μπορεί να βασανίσει πολύ τα μικρά μας. Γι’ αυτό είναι ανάγκη να τα βοηθήσουμε να την ξεπεράσουν.
Η παιδική ζήλια μπορεί να μας φαίνεται ενίοτε χαριτωμένη. Μπορεί όμως να γίνει και πολύ δυσάρεστη, με πιτσιρίκια να τσακώνονται μεταξύ τους ή και να εκφοβίζουν το ένα το άλλο. Φυσικά, δεν πρόκειται για κάτι καινούργιο. Η ελληνική μυθολογία, για παράδειγμα, είναι γεμάτη από ιστορίες για ζήλια, ακόμη και μεταξύ των θεών. Στην εποχή μας όμως, με τα κοινωνικά δίκτυα να διαφημίζουν διαρκώς την τελειότητα και τις δικές μας απαιτήσεις από τις επιδόσεις των παιδιών μας να αυξάνονται διαρκώς, είναι λογικό τα μικρά μας να πιέζονται ακόμη περισσότερο από αυτό το δυσάρεστο συναίσθημα. Παράλληλα, οι νέες τεχνολογίες τούς δίνουν και νέα καταστροφικά εργαλεία για πρακτικές όπως το διαδικτυακό bullying. Τι θα μπορούσαμε να κάνουμε για να τα προστατεύσουμε από όλα αυτά;
Πώς θα βοηθήσετε το παιδί να ξεπεράσει τη ζήλια του
Πρώτα από όλα είναι πολύ σημαντικό να καταλάβετε σε τι οφείλεται, προκειμένου να κάνετε και τα κατάλληλα βήματα για να την αντιμετωπίσετε. Άλλα παιδιά ζηλεύουν επειδή βασανίζονται από ανασφάλειες, άλλα φοβούνται και άλλα έχουν μάθει να γίνονται πολύ ανταγωνιστικά. Στις περισσότερες περιπτώσεις, ο φθόνος απέναντι στους άλλους προκύπτει από ένα αίσθημα ανεπάρκειας. Ωστόσο, ειδικά σε περιπτώσεις παιδιών που αντιμετωπίζουν κάποιο οικογενειακό ή προσωπικό πρόβλημα (για παράδειγμα μια μαθησιακή δυσκολία), η ζήλια πηγάζει από συναισθήματα αδικίας σε σχέση με τους άλλους, η ζωή των οποίων γίνεται αντιληπτή ως ευκολότερη από τη δική τους.
Σε κάθε περίπτωση, πάντως, η πρώτη σας κίνηση θα πρέπει να είναι να το βοηθήσετε να καταλάβει τα συναισθήματά του, ώστε να μπορέσει και να τα διαχειριστεί. Μεγάλο μέρος των αρνητικών συμπεριφορών του, άλλωστε, δεν προκύπτουν από την ίδια τη ζήλια, αλλά από τις ενοχές που νιώθει εξαιτίας της!
Τσαλακωθείτε
Το πιθανότερο είναι πως το μικρό σας πιστεύει πως είναι κακό παιδί όταν ζηλεύει κάποιον φίλο του. Μιλώντας του για μια δική σας ανάλογη εμπειρία και για το πώς καταφέρατε να ξεπεράσετε αυτό το συναίσθημα, θα το βοηθήσετε να νιώσει καλύτερα με τον εαυτό του και να καταλάβει ότι υπάρχει διέξοδος. Επίσης σκεφτείτε: Μήπως έχετε την τάση να γίνεστε επικριτικοί απέναντι στους άλλους, ιδίως όταν επιτυγχάνουν κάτι σημαντικό; Αν ναι, ενδέχεται και οι ίδιοι να βιώνετε έντονα τη ζήλια, πράγμα που το παιδί βλέπει και μιμείται.
Εστιάστε στη συμπεριφορά
Προφανώς και δεν θα σταματήσει να αισθάνεται ζήλια από τη μία μέρα στην άλλη – ίσως να μην σταματήσει και ποτέ. Εξάλλου σε όλους μας συμβαίνει πότε – πότε. Το ζήτημα είναι να μην λειτουργεί επιθετικά ή αυτοκαταστροφικά εξαιτίας της, πράγμα που γίνεται πολύ πιο πιθανό αν προσπαθεί διαρκώς να την καταπιέσει. Όταν βλέπετε πως συμβαίνει κάτι τέτοιο, πείτε του πως τα συναισθήματά του είναι απολύτως φυσιολογικά και δεν μπορεί να τα ελέγξει πλήρως, όμως οι πράξεις του είναι ζήτημα επιλογής. Θα δείτε πόσο θα ανακουφιστεί.
Φροντίστε να είναι ανεξάρτητο
Πολλά παιδιά, ιδιαίτερα όσο πλησιάζουν στη εφηβεία, τρέμουν στην ιδέα να μείνουν εκτός οποιασδήποτε δραστηριότητας της παρέας τους. Αυτό ενέχει τον κίνδυνο να ζηλεύουν τους φίλους τους που για κάποιο λόγο είναι σε θέση να συμμετέχουν σε περισσότερα πράγματα ή και να χάνουν κομμάτια της ταυτότητάς τους για να μπορέσουν να γίνουν αποδεκτά. Όσο περισσότερα δικά του ενδιαφέροντα έχει, τόσο πιο ισχυρό θα είναι απέναντι σε αυτούς τους κινδύνους. Βεβαιωθείτε πως κάνει πράγματα που απολαμβάνει, ανεξάρτητα από τις προτιμήσεις των άλλων.
Μην αγνοείτε τα προτερήματά του
Μπορεί η κόρη σας να μην είναι άριστη μαθήτρια ή να μην τα καταφέρνει καθόλου καλά στο μπαλέτο. Αφήστε στην άκρη τα όνειρά σας να τη δείτε γιατρό ή χορεύτρια και ενισχύστε την αυτοπεποίθησή της τονίζοντας τα στοιχεία στα οποία είναι πραγματικά καλή. Η αυτοεκτίμησή της δεν πρέπει να στηρίζεται σε μια λίστα από προκαθορισμένα επιτεύγματα. Διαφορετικά, είναι καταδικασμένη να ζηλεύει εκείνους που έτυχε να έχουν μεγαλύτερη κλίση σε αυτά από την ίδια.
Μην κάνετε συγκρίσεις
Δεν έχει σημασία αν του λέτε κάτι πραγματικά σκληρό ή αν απλώς αναφέρετε ότι ο Γιωργάκης έχει ήδη μάθει να δένει μόνος του τα κορδόνια του. Τα παιδιά μπορούν να αισθανθούν ανεπαρκή ακόμη και με πράγματα που μας φαίνονται αστεία. Μάλιστα ούτε οι θετικές συγκρίσεις λειτουργούν καλύτερα, καθώς του μαθαίνουν να αντλεί την αυτοεκτίμησή του από εξωτερικές πηγές. Σήμερα μπορεί να αισθάνεται υπέροχα που έγραψε καλύτερα από όλους στο διαγώνισμα, αν όμως μετά από ένα μήνα δεν τα καταφέρει εξίσου καλά, αυτομάτως θα αμφισβητήσει τον εαυτό του.
Μάθετέ του να κοιτάζει από κοντά
Εξηγήστε του πως πολλές φορές φαινόμαστε τέλειοι στους άλλους, όταν στην πραγματικότητα αντιμετωπίζουμε ένα πλήθος από προβλήματα και ανασφάλειες. Όταν βλέπετε πως η μικρή σας αισθάνεται ζήλια απέναντι σε κάποια συμμαθήτριά της, ζητήστε της να δοκιμάσει να την συναναστραφεί περισσότερο. Σύντομα θα δει ότι ακόμη και αν υπερέχει σε κάποια σημεία, σίγουρα υστερεί σε κάποια άλλα.
ΠΗΓΗ: www.vita.gr

Ακόμη και τα πιο αγαπημένα αδελφάκια μπορεί να ξεκινήσουν τη σχέση τους με το μεγαλύτερο να ζηλεύει έντονα τη νέα προσθήκη στην οικογένειά του
Η τρίχρονη κόρη σας σάς είχε παρακαλέσει χιλιάδες φορές για ένα αδελφάκι. Τώρα όμως που η ευχή της έγινε πραγματικότητα, έχει αρχίσει να μετανιώνει που επέμεινε τόσο πολύ. Το μωρό δεν είναι όπως το είχε φανταστεί. Το μόνο που κάνει είναι να κλαίει ή να κοιμάται. Στην πρώτη περίπτωση τρέχετε έντρομοι γύρω από την κούνια του για να δείτε τι θέλει, ενώ στη δεύτερη, όταν επιτέλους πιστεύει πως θα έχει χρόνο μόνη μαζί σας, είναι υποχρεωμένη να κάνει ησυχία. Είναι απολύτως φυσιολογικό να μην απολαμβάνει αυτή την «εισβολή» που την εκτόπισε από το επίκεντρο της προσοχής σας. Τα παρακάτω βήματα ίσως την ανακουφίσουν από τη ζήλια που αισθάνεται για το μωρό!
Παραδώστε μαθήματα καλής συμπεριφοράς
Μην περιορίζεστε στα «Μη!». Δείξτε στο πρωτότοκο ποιος είναι ο σωστός τρόπος να πιάσει το μωρό, να το σκεπάσει ή να του δείξει την αγάπη του.
Παρακολουθήστε
Μέχρι να είστε σίγουροι πως το μεγάλο αδελφάκι έχει καταλάβει πώς πρέπει να συμπεριφέρεται στο μωρό – αλλά και πως το έχει συμπαθήσει λίγο – ποτέ μην τα αφήνετε μαζί ανεπίβλεπτα. Να είστε διακριτικοί αλλά να παραμένετε πάντα σε εγρήγορση. Είναι σημαντικό το παιδί να νιώθει ελεύθερο να αλληλεπιδράσει με το βρέφος προκειμένου να αναπτύξουν μια όμορφη σχέση, όμως η ασφάλειά τους είναι η κύρια προτεραιότητα.
Ζητήστε βοήθεια
Κάντε το πρωτότοκό σας να αισθάνεται σημαντικό για την ανατροφή του μωρού. Δείξτε του πώς να βάζει ταλκ στο νεογέννητο ή ζητήστε του να το νανουρίσει με ένα τραγουδάκι. Τα πράγματα στο σπίτι έχουν αλλάξει, όμως αν αισθανθεί πόσο πολύτιμος είναι ο ρόλος του ως μεγάλο αδελφάκι η μετάβαση θα γίνει πιο εύκολη για όλους.
Επιβραβεύστε το
Όταν συμπεριφέρεται με τον ενδεδειγμένο τρόπο ή όταν δείχνει αγάπη στο βρέφος, μην το προσπερνάτε. Πείτε του: «Τι καλός μεγάλος αδελφός που είσαι!». Η αναγνώριση της καλής του συμπεριφοράς θα το ενθαρρύνει να την επαναλάβει.
Μην κατηγορείτε… το μωρό
Σταματήστε να χρησιμοποιείτε φράσεις όπως: «Δεν γίνεται να πάμε στην παιδική χαρά πριν ξυπνήσει το μωρό» ή «Κάνε ησυχία, κοιμάται το μωρό». Αντ’ αυτού πείτε του: «Θα πάμε στην παιδική χαρά το απόγευμα» ή αποσπάστε του την προσοχή με ένα πιο ήσυχο παιχνίδι.
Δείξτε κατανόηση
Αναγνωρίστε πως τα πράγματα έχουν δυσκολέψει από όταν το νέο μέλος της οικογένειάς σας ήρθε στο σπίτι. Εμπιστευθείτε του πως όλοι χρειάζεστε λίγο χρόνο μέχρι να προσαρμοστείτε στη νέα κατάσταση – και πως όταν γίνει θα είστε πιο χαρούμενοι από πριν.
Χαρίστε του αγάπη
Ναι, είστε εξαντλημένοι. Όμως θα πρέπει να βεβαιωθείτε πως το μεγάλο σας παιδί εξακολουθεί να περνά ποιοτικό χρόνο μαζί σας, κάνοντας τις οικογενειακές δραστηριότητες που αγαπά. Προσπαθήστε να του λέτε συχνά ότι το αγαπάτε και να μην σας περνούν απαρατήρητα τα νέα του κατορθώματα.
Μην κάνετε συγκρίσεις
Ίσως σας φαίνεται παράξενο, αλλά ακόμη και οι πιο απλές συγκρίσεις μπορούν να βλάψουν τη σχέση των παιδιών σας. Αποφύγετε αναφορές στο ποιο παιδί ήταν πιο «εύκολο» ή «δύσκολο» μωρό, ποιο περπάτησε ή μίλησε πρώτο – ακόμη και στο ποιο ζύγιζε περισσότερο όταν γεννήθηκε!
ΠΗΓΗ: www.vita.gr

Τι να κάνετε αν το μεγαλύτερο παιδί σας ζηλεύει το νεογέννητο

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ with
Ακόμη και τα πιο αγαπημένα αδελφάκια μπορεί να ξεκινήσουν τη σχέση τους με το μεγαλύτερο να ζηλεύει έντονα τη νέα προσθήκη στην οικογένειά του
Η τρίχρονη κόρη σας σάς είχε παρακαλέσει χιλιάδες φορές για ένα αδελφάκι. Τώρα όμως που η ευχή της έγινε πραγματικότητα, έχει αρχίσει να μετανιώνει που επέμεινε τόσο πολύ. Το μωρό δεν είναι όπως το είχε φανταστεί. Το μόνο που κάνει είναι να κλαίει ή να κοιμάται. Στην πρώτη περίπτωση τρέχετε έντρομοι γύρω από την κούνια του για να δείτε τι θέλει, ενώ στη δεύτερη, όταν επιτέλους πιστεύει πως θα έχει χρόνο μόνη μαζί σας, είναι υποχρεωμένη να κάνει ησυχία. Είναι απολύτως φυσιολογικό να μην απολαμβάνει αυτή την «εισβολή» που την εκτόπισε από το επίκεντρο της προσοχής σας. Τα παρακάτω βήματα ίσως την ανακουφίσουν από τη ζήλια που αισθάνεται για το μωρό!
Παραδώστε μαθήματα καλής συμπεριφοράς
Μην περιορίζεστε στα «Μη!». Δείξτε στο πρωτότοκο ποιος είναι ο σωστός τρόπος να πιάσει το μωρό, να το σκεπάσει ή να του δείξει την αγάπη του.
Παρακολουθήστε
Μέχρι να είστε σίγουροι πως το μεγάλο αδελφάκι έχει καταλάβει πώς πρέπει να συμπεριφέρεται στο μωρό – αλλά και πως το έχει συμπαθήσει λίγο – ποτέ μην τα αφήνετε μαζί ανεπίβλεπτα. Να είστε διακριτικοί αλλά να παραμένετε πάντα σε εγρήγορση. Είναι σημαντικό το παιδί να νιώθει ελεύθερο να αλληλεπιδράσει με το βρέφος προκειμένου να αναπτύξουν μια όμορφη σχέση, όμως η ασφάλειά τους είναι η κύρια προτεραιότητα.
Ζητήστε βοήθεια
Κάντε το πρωτότοκό σας να αισθάνεται σημαντικό για την ανατροφή του μωρού. Δείξτε του πώς να βάζει ταλκ στο νεογέννητο ή ζητήστε του να το νανουρίσει με ένα τραγουδάκι. Τα πράγματα στο σπίτι έχουν αλλάξει, όμως αν αισθανθεί πόσο πολύτιμος είναι ο ρόλος του ως μεγάλο αδελφάκι η μετάβαση θα γίνει πιο εύκολη για όλους.
Επιβραβεύστε το
Όταν συμπεριφέρεται με τον ενδεδειγμένο τρόπο ή όταν δείχνει αγάπη στο βρέφος, μην το προσπερνάτε. Πείτε του: «Τι καλός μεγάλος αδελφός που είσαι!». Η αναγνώριση της καλής του συμπεριφοράς θα το ενθαρρύνει να την επαναλάβει.
Μην κατηγορείτε… το μωρό
Σταματήστε να χρησιμοποιείτε φράσεις όπως: «Δεν γίνεται να πάμε στην παιδική χαρά πριν ξυπνήσει το μωρό» ή «Κάνε ησυχία, κοιμάται το μωρό». Αντ’ αυτού πείτε του: «Θα πάμε στην παιδική χαρά το απόγευμα» ή αποσπάστε του την προσοχή με ένα πιο ήσυχο παιχνίδι.
Δείξτε κατανόηση
Αναγνωρίστε πως τα πράγματα έχουν δυσκολέψει από όταν το νέο μέλος της οικογένειάς σας ήρθε στο σπίτι. Εμπιστευθείτε του πως όλοι χρειάζεστε λίγο χρόνο μέχρι να προσαρμοστείτε στη νέα κατάσταση – και πως όταν γίνει θα είστε πιο χαρούμενοι από πριν.
Χαρίστε του αγάπη
Ναι, είστε εξαντλημένοι. Όμως θα πρέπει να βεβαιωθείτε πως το μεγάλο σας παιδί εξακολουθεί να περνά ποιοτικό χρόνο μαζί σας, κάνοντας τις οικογενειακές δραστηριότητες που αγαπά. Προσπαθήστε να του λέτε συχνά ότι το αγαπάτε και να μην σας περνούν απαρατήρητα τα νέα του κατορθώματα.
Μην κάνετε συγκρίσεις
Ίσως σας φαίνεται παράξενο, αλλά ακόμη και οι πιο απλές συγκρίσεις μπορούν να βλάψουν τη σχέση των παιδιών σας. Αποφύγετε αναφορές στο ποιο παιδί ήταν πιο «εύκολο» ή «δύσκολο» μωρό, ποιο περπάτησε ή μίλησε πρώτο – ακόμη και στο ποιο ζύγιζε περισσότερο όταν γεννήθηκε!
ΠΗΓΗ: www.vita.gr

Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)