Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Έρευνα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Έρευνα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Κυριακή 1 Ιουλίου 2018

Εάν εκτελείς συνέχεια κοιλιακούς για να αποκτήσεις επίπεδη κοιλιά, διάβασε καλά: Δεν υπάρχει καμία άσκηση –ή μαγικό χάπι– που να εξαφανίζει το λίπος στην κοιλιά. Το τι σερβίρεις, όμως, στο πιάτο σου καθορίζει το πόσο εύκολα θα χάσεις αυτά τα κιλά.
-Γκρέιπφρουτ
Συνόδευσε τα σνακς σου με αυτό το πλούσιο σε βιταμίνη C φρούτο. Σε έρευνα που δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση Public Health Nutrition βρέθηκε ότι οι άνθρωποι που κατανάλωναν τη μικρότερη ποσότητα από αυτό το θρεπτικό στοιχείο είχαν περισσότερες πιθανότητες να έχουν πιο παχιά μέση από αυτούς που κατανάλωναν τη μεγαλύτερη. Σε άλλες μελέτες υποστηρίζεται ότι το γκρέιπφρουτ καταπολεμά τις απότομες αυξήσεις της ινσουλίνης, που οδηγούν σε αποθήκευση λίπους.
-Καρύδια
Έρευνες δείχνουν ότι τα λιπαρά οξέα Ω-3 που περιέχουν μειώνουν τα επίπεδα των ορμονών του στρες, όπως η κορτιζόλη, που συμβάλλουν στην αποθήκευση λίπους. Για να πάρεις περισσότερα Ω-3 βάλε λιναρόσπορο στο γιαούρτι σου.
-Κρασί
Σε μελέτη στην επιθεώρηση Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism διαπιστώθηκε ότι οι άνθρωποι που έπιναν κατά μέσο όρο μία μερίδα αλκοόλ την ημέρα είχαν λεπτότερη μέση από όσους δεν έπιναν καθόλου. Μια μικρή ποσότητα αλκοόλ με το γεύμα επιταχύνει την καύση θερμίδων.
-Πεπόνι
Με λιγότερες από 50 θερμίδες ανά φέτα, είναι μια γλυκιά λιχουδιά που μπορείς να τρως ελεύθερα. «Το πεπόνι έχει υψηλή περιεκτικότητα σε κάλιο», σημειώνει η διαιτολόγος και προσθέτει: «Αυτό το μεταλλικό στοιχείο ρυθμίζει τα επίπεδα νατρίου και καταπολεμά το πρήξιμο».
-Ψωμί ολικής αλέσεως
Ερευνητές στο Πανεπιστήμιο Penn κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι όσοι έτρωγαν τουλάχιστον 5 μερίδες προϊόντα ολικής αλέσεως, ενώ ακολουθούσαν διατροφή χαμηλή σε θερμίδες, έχασαν κατά 24% περισσότερο κοιλιακό λίπος από αυτούς που κατανάλωναν τις ίδιες θερμίδες, αλλά έτρωγαν επεξεργασμένες τροφές. Για να αυξήσεις την κατανάλωση, αντικατάστησε τα κορνφλέικς με βρόμη.
Πηγή: shape.gr

Τροφές που αγαπά ο μεταβολισμός & μισεί το λίπος!

Εάν εκτελείς συνέχεια κοιλιακούς για να αποκτήσεις επίπεδη κοιλιά, διάβασε καλά: Δεν υπάρχει καμία άσκηση –ή μαγικό χάπι– που να εξαφανίζει το λίπος στην κοιλιά. Το τι σερβίρεις, όμως, στο πιάτο σου καθορίζει το πόσο εύκολα θα χάσεις αυτά τα κιλά.
-Γκρέιπφρουτ
Συνόδευσε τα σνακς σου με αυτό το πλούσιο σε βιταμίνη C φρούτο. Σε έρευνα που δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση Public Health Nutrition βρέθηκε ότι οι άνθρωποι που κατανάλωναν τη μικρότερη ποσότητα από αυτό το θρεπτικό στοιχείο είχαν περισσότερες πιθανότητες να έχουν πιο παχιά μέση από αυτούς που κατανάλωναν τη μεγαλύτερη. Σε άλλες μελέτες υποστηρίζεται ότι το γκρέιπφρουτ καταπολεμά τις απότομες αυξήσεις της ινσουλίνης, που οδηγούν σε αποθήκευση λίπους.
-Καρύδια
Έρευνες δείχνουν ότι τα λιπαρά οξέα Ω-3 που περιέχουν μειώνουν τα επίπεδα των ορμονών του στρες, όπως η κορτιζόλη, που συμβάλλουν στην αποθήκευση λίπους. Για να πάρεις περισσότερα Ω-3 βάλε λιναρόσπορο στο γιαούρτι σου.
-Κρασί
Σε μελέτη στην επιθεώρηση Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism διαπιστώθηκε ότι οι άνθρωποι που έπιναν κατά μέσο όρο μία μερίδα αλκοόλ την ημέρα είχαν λεπτότερη μέση από όσους δεν έπιναν καθόλου. Μια μικρή ποσότητα αλκοόλ με το γεύμα επιταχύνει την καύση θερμίδων.
-Πεπόνι
Με λιγότερες από 50 θερμίδες ανά φέτα, είναι μια γλυκιά λιχουδιά που μπορείς να τρως ελεύθερα. «Το πεπόνι έχει υψηλή περιεκτικότητα σε κάλιο», σημειώνει η διαιτολόγος και προσθέτει: «Αυτό το μεταλλικό στοιχείο ρυθμίζει τα επίπεδα νατρίου και καταπολεμά το πρήξιμο».
-Ψωμί ολικής αλέσεως
Ερευνητές στο Πανεπιστήμιο Penn κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι όσοι έτρωγαν τουλάχιστον 5 μερίδες προϊόντα ολικής αλέσεως, ενώ ακολουθούσαν διατροφή χαμηλή σε θερμίδες, έχασαν κατά 24% περισσότερο κοιλιακό λίπος από αυτούς που κατανάλωναν τις ίδιες θερμίδες, αλλά έτρωγαν επεξεργασμένες τροφές. Για να αυξήσεις την κατανάλωση, αντικατάστησε τα κορνφλέικς με βρόμη.
Πηγή: shape.gr

Πέμπτη 28 Ιουνίου 2018

Σύμφωνα με μία νέα έρευνα που διεξήχθη από επιστήμονες του Πολιτειακού Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν, οι γυναίκες μπορεί να είναι βιολογικά «προγραμματισμένες» για υπερφαγία.
Πειράματα σε αρουραίους έδειξαν ότι τα θηλυκά έχουν περισσότερες πιθανότητες από τα αρσενικά να τρώνε ανεξέλεγκτα, γεγονός το οποίο αποτελεί ισχυρή ένδειξη πως η βιολογία παίζει ρόλο στις διατροφικές διαταραχές. Οι γυναίκες έχουν τέσσερις έως 10 φορές περισσότερες πιθανότητες από τους άνδρες να εκδηλώσουν κάποια διατροφική διαταραχή.
Η έρευνα αυτή είναι η πρώτη που τεκμηριώνει διαφορές μεταξύ των φύλων στα ποσοστά της υπερφαγίας στα ζώα – και οι ερευνητές λένε πως το εύρημα αυτό έχει επιπτώσεις στους ανθρώπους.
Η υπερφαγία είναι ένα από τα κύρια συμπτώματα πολλών διατροφικών διαταραχών, συμπεριλαμβανομένης της νευρογενούς βουλιμίας και του υποτύπου της νευρογενούς ανορεξίας που χαρακτηρίζεται από υπερφαγία/εμετό, λένε οι ερευνητές.
Φαγητό και επιβράβευση
Όπως εξήγησε η επικεφαλής ερευνήτρια δρ Κέλι Κλαμπ, καθηγήτρια Ψυχολογίας στο πανεπιστήμιο, οι περισσότερες θεωρίες για τους λόγους για τους οποίους οι διατροφικές διαταραχές είναι πολύ συνηθέστερες στις γυναίκες, επικεντρώνονται στις αυξημένες ψυχολογικές πιέσεις που δέχονται οι γυναίκες και στην διαφορετική κουλτούρα.
Ωστόσο, η νέα μελέτη υποδηλώνει ότι ρόλο παίζουν και βιολογικοί παράγοντες, διότι οι θηλυκοί αρουραίοι δεν υφίστανται τέτοιου είδους πιέσεις (όπως, λ.χ., η πίεση για να είναι αδύνατες).
Η όλη έρευνα πραγματοποιήθηκε με 30 θηλυκούς και 30 αρσενικούς αρουραίους. Οι ερευνητές τους παρακολουθούσαν επί δύο εβδομάδες, αλλάζοντας περιοδικά την διατροφή τους ώστε να περιέχει ζαχαρόπαστα με γεύση βανίλιας. Όπως γράφουν στην διαδικτυακή έκδοση της «Διεθνούς Επιθεώρησης Διατροφικών Διαταραχών» (IJED), η συχνότητα της ροπής στην υπερφαγία ήταν εξαπλάσια στα θηλυκά ζώα.
Η δρ Κλαμπ εκτιμά ότι η αυξημένη τάση των θηλυκών αρουραίων προς υπερφαγία σχετίζεται με την διαμόρφωση του φυσικού συστήματος επιβράβευσης που έχουν στον εγκέφαλό τους ή με τον βαθμό που κάποιος αρέσκεται και αναζητά την επιβράβευση. Οι μηχανισμοί αυτοί είναι κοινοί σε ανθρώπους και ζώα. Οι ερευνητές εξετάζουν τώρα τα ζώα για να διαπιστώσουν εάν ο εγκέφαλος των θηλυκών είναι πιο ευαίσθητος σε ερεθίσματα που διεγείρουν τα κέντρα της επιβράβευσης, όπως τα τρόφιμα με πολλά λίπη και αλάτι.
«Η έρευνά μας υποδηλώνει ότι υπάρχει κάποια βιολογική διαφορά ανάμεσα σε άνδρες και γυναίκες, την οποία πρέπει να διερευνήσουμε για να κατανοήσουμε καλύτερα τους μηχανισμούς των διατροφικών διαταραχών και να βρούμε έτσι αποτελεσματικότερες θεραπείες», κατέληξε η δρ Κλαμπ.

Βιολογικά “προγραμματισμένες” για υπερφαγία οι γυναίκες

Σύμφωνα με μία νέα έρευνα που διεξήχθη από επιστήμονες του Πολιτειακού Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν, οι γυναίκες μπορεί να είναι βιολογικά «προγραμματισμένες» για υπερφαγία.
Πειράματα σε αρουραίους έδειξαν ότι τα θηλυκά έχουν περισσότερες πιθανότητες από τα αρσενικά να τρώνε ανεξέλεγκτα, γεγονός το οποίο αποτελεί ισχυρή ένδειξη πως η βιολογία παίζει ρόλο στις διατροφικές διαταραχές. Οι γυναίκες έχουν τέσσερις έως 10 φορές περισσότερες πιθανότητες από τους άνδρες να εκδηλώσουν κάποια διατροφική διαταραχή.
Η έρευνα αυτή είναι η πρώτη που τεκμηριώνει διαφορές μεταξύ των φύλων στα ποσοστά της υπερφαγίας στα ζώα – και οι ερευνητές λένε πως το εύρημα αυτό έχει επιπτώσεις στους ανθρώπους.
Η υπερφαγία είναι ένα από τα κύρια συμπτώματα πολλών διατροφικών διαταραχών, συμπεριλαμβανομένης της νευρογενούς βουλιμίας και του υποτύπου της νευρογενούς ανορεξίας που χαρακτηρίζεται από υπερφαγία/εμετό, λένε οι ερευνητές.
Φαγητό και επιβράβευση
Όπως εξήγησε η επικεφαλής ερευνήτρια δρ Κέλι Κλαμπ, καθηγήτρια Ψυχολογίας στο πανεπιστήμιο, οι περισσότερες θεωρίες για τους λόγους για τους οποίους οι διατροφικές διαταραχές είναι πολύ συνηθέστερες στις γυναίκες, επικεντρώνονται στις αυξημένες ψυχολογικές πιέσεις που δέχονται οι γυναίκες και στην διαφορετική κουλτούρα.
Ωστόσο, η νέα μελέτη υποδηλώνει ότι ρόλο παίζουν και βιολογικοί παράγοντες, διότι οι θηλυκοί αρουραίοι δεν υφίστανται τέτοιου είδους πιέσεις (όπως, λ.χ., η πίεση για να είναι αδύνατες).
Η όλη έρευνα πραγματοποιήθηκε με 30 θηλυκούς και 30 αρσενικούς αρουραίους. Οι ερευνητές τους παρακολουθούσαν επί δύο εβδομάδες, αλλάζοντας περιοδικά την διατροφή τους ώστε να περιέχει ζαχαρόπαστα με γεύση βανίλιας. Όπως γράφουν στην διαδικτυακή έκδοση της «Διεθνούς Επιθεώρησης Διατροφικών Διαταραχών» (IJED), η συχνότητα της ροπής στην υπερφαγία ήταν εξαπλάσια στα θηλυκά ζώα.
Η δρ Κλαμπ εκτιμά ότι η αυξημένη τάση των θηλυκών αρουραίων προς υπερφαγία σχετίζεται με την διαμόρφωση του φυσικού συστήματος επιβράβευσης που έχουν στον εγκέφαλό τους ή με τον βαθμό που κάποιος αρέσκεται και αναζητά την επιβράβευση. Οι μηχανισμοί αυτοί είναι κοινοί σε ανθρώπους και ζώα. Οι ερευνητές εξετάζουν τώρα τα ζώα για να διαπιστώσουν εάν ο εγκέφαλος των θηλυκών είναι πιο ευαίσθητος σε ερεθίσματα που διεγείρουν τα κέντρα της επιβράβευσης, όπως τα τρόφιμα με πολλά λίπη και αλάτι.
«Η έρευνά μας υποδηλώνει ότι υπάρχει κάποια βιολογική διαφορά ανάμεσα σε άνδρες και γυναίκες, την οποία πρέπει να διερευνήσουμε για να κατανοήσουμε καλύτερα τους μηχανισμούς των διατροφικών διαταραχών και να βρούμε έτσι αποτελεσματικότερες θεραπείες», κατέληξε η δρ Κλαμπ.

Τετάρτη 27 Ιουνίου 2018

Σοκαριστικά είναι τα στοιχεία έρευνας, που δείχνουν ότι το 16% των εφήβων στην Ελλάδα, ηλικίας 13 έως 15 ετών, είναι συστηματικοί καπνιστές, ενώ 1 στα 4 παιδιά ηλικίας 10 ετών έχει δοκιμάσει τσιγάρο! Ανήλικα παιδιά, που δεν έχουν πάει ακόμα στο Γυμνάσιο, έχουν εμπειρίες ενηλίκων, που μπορεί να αποβούν καταστροφικές για την ζωή τους.
Όπως διαπιστώθηκε σε άλλη έρευνα που παρουσίασε η παιδίατρος της ΕΣΔΥ, Αν. Μπαρμπούνη, ο μέσος όρος ηλικίας, που οι νέοι κάνουν σεξ έχει πέσει στα 15,5 χρόνια, ενώ μέχρι τα 18 οι ερωτικοί σύντροφοι είναι κατά μέσο όρο δύο και για αγόρια και για κορίτσια.
Η κατάσταση είναι δραματική, αφού σε αυτά έρχεται να προστεθεί η αύξηση των νέων κρουσμάτων HIV μεταξύ των χρηστών ενδοφλέβιων ναρκωτικών, η κατακόρυφη άνοδος στα περιστατικά μεσήλικων με κατάθλιψη και η θλιβερή πρωτιά της παχυσαρκίας των νέων.
Πηγή: Star.gr


Έρευνα: 1 στα 4 δεκάχρονα καπνίζει!

Σοκαριστικά είναι τα στοιχεία έρευνας, που δείχνουν ότι το 16% των εφήβων στην Ελλάδα, ηλικίας 13 έως 15 ετών, είναι συστηματικοί καπνιστές, ενώ 1 στα 4 παιδιά ηλικίας 10 ετών έχει δοκιμάσει τσιγάρο! Ανήλικα παιδιά, που δεν έχουν πάει ακόμα στο Γυμνάσιο, έχουν εμπειρίες ενηλίκων, που μπορεί να αποβούν καταστροφικές για την ζωή τους.
Όπως διαπιστώθηκε σε άλλη έρευνα που παρουσίασε η παιδίατρος της ΕΣΔΥ, Αν. Μπαρμπούνη, ο μέσος όρος ηλικίας, που οι νέοι κάνουν σεξ έχει πέσει στα 15,5 χρόνια, ενώ μέχρι τα 18 οι ερωτικοί σύντροφοι είναι κατά μέσο όρο δύο και για αγόρια και για κορίτσια.
Η κατάσταση είναι δραματική, αφού σε αυτά έρχεται να προστεθεί η αύξηση των νέων κρουσμάτων HIV μεταξύ των χρηστών ενδοφλέβιων ναρκωτικών, η κατακόρυφη άνοδος στα περιστατικά μεσήλικων με κατάθλιψη και η θλιβερή πρωτιά της παχυσαρκίας των νέων.
Πηγή: Star.gr


Τρίτη 26 Ιουνίου 2018

Τα δίχρονα παιδιά που δεν «ξεστομίζουν» περισσότερες από 50 λέξεις ενδεχομένως να εμφανίσουν προβλήματα στον λόγο, αναφέρουν αμερικανοί επιστήμονες. Σύμφωνα με τους ειδικούς, απλά τεστ λεξιλογίου μπορούν να υποδείξουν ποια από αυτά τα παιδάκια θα εμφανίσουν προβλήματα κατά την εκμάθηση της γλώσσας στο σχολείο, ώστε να υποβληθούν εγκαίρως στην κατάλληλη θεραπεία.
Όπως περιέγραψαν οι ειδικοί του Κολεγίου Μπράιν Μορ, στο πλαίσιο του ετήσιου συνεδρίου της Αμερικανικής Ένωσης για την Πρόοδο της Επιστήμης (AAAS), τα τεστ που ανέπτυξαν μπορούν να εντοπίσουν εγκαίρως τα παιδιά με προβλήματα λόγου προκειμένου να υπάρξει η απαιτούμενη παρέμβαση.
Παρά το γεγονός ότι τα περισσότερα παιδιά που εμφανίζουν καθυστέρηση στην ομιλία ανακτούν το «χαμένο έδαφος» μέχρι την ηλικία των πέντε ετών, οι επιστήμονες τονίζουν ότι υπάρχει και ένας σημαντικός αριθμός παιδιών των οποίων η λεκτική καθυστέρηση μπορεί να τα συνοδεύσει μέχρι και το σχολείο, δημιουργώντας προβλήματα στην ανάγνωση αλλά και στη γενικότερη διαδικασία της μάθησης.
Η λίστα της… επιτυχίας
Οι ερευνητές ζήτησαν από μια ομάδα γονιών να σημειώσουν σε μια λίστα τις λέξεις που έλεγαν τα παιδιά τους μέχρι την ηλικία των δύο ετών. Συγκεκριμένα, μέσα από μια λίστα 310 λέξεων οι γονείς έπρεπε να σημειώσουν τις λέξεις εκείνες που έλεγε το παιδί τους ακόμα και αν δεν τις πρόφερε κανονικά ή τις χρησιμοποιούσε με διαφορετικό νόημα. Στη συνέχεια, οι ειδικοί παρακολούθησαν την πρόοδο των παιδιών αυτών για ένα διάστημα 15 ετών. Από αυτά, τα 26 παιδιά άργησαν να μιλήσουν, ενώ 23 είχαν ένα μέσο λεξιλόγιο για την ηλικία τους.
Βάσει των ευρημάτων, τα παιδιά ηλικίας δύο ετών έλεγαν, κατά μέσο όρο, περί τις 70-225 διαφορετικές λέξεις. Αντίθετα, τα παιδιά που εμφάνιζαν καθυστέρηση στο λόγο τους πρόφεραν μόλις 50 λέξεις ή λιγότερες. Ανάμεσα στις πρώτες λέξεις που χρησιμοποιούσαν τα παιδιά ήταν οι λέξεις «γάτα», «σκύλος», «αυτοκίνητο», «παπούτσι» και «όχι».
Κατά τη διάρκεια της 15ετούς παρακολούθησης των μικρών συμμετεχόντων, οι ερευνητές τους υπέβαλαν συχνά σε τεστ λεξιλογίου, γραμματικής, λεκτικής μνήμης και ανάγνωσης, προκειμένου να διαπιστώνουν την πρόοδό τους. Ανακάλυψαν λοιπόν, ότι μεγαλώνοντας τα περισσότερα παιδιά κατάφεραν να φτάσουν το μέσο γλωσσικό επίπεδο των συνομηλίκων τους, σημειώνοντας όμως καθυστέρηση σε κάθε στάδιο ανάπτυξής τους.
«Τα παιδιά ανέκτησαν το χαμένο έδαφος του λόγου με διαφορετικούς ρυθμούς» εξηγεί η ψυχολόγος και επικεφαλής της μελέτης δρ Λέσλι Ρεσκόρλα.  «Μέχρι την ηλικία των τεσσάρων ετών, τα περισσότερα από αυτά βρίσκονταν σε ένα μέσο επίπεδο και μέχρι την ηλικία των έξι ετών σημείωναν μια μέση σχολική επίδοση. Τα όχι και τόσο καλά νέα όμως, αφορούν τις ηλικίες μετά τα 17 έτη, όπου τα παιδιά που μικρά είχαν εμφανίσει καθυστέρηση στον λόγο τους είχαν πολύ χαμηλότερες επιδόσεις στις μετρήσεις μας συγκριτικά με συνομηλίκους τους» προσθέτει.
Καθοριστική η στάση των γονιών
Από την πλευρά της η καθηγήτρια Ναν Μπέρνσταιν Ράτνερ, ειδικός σε θέματα ακοής και λόγου από το Πανεπιστήμιο του Μέριλαντ, έσπευσε να σχολιάσει ότι τα εν λόγω τεστ σε παιδιά ηλικίας δύο ετών θα μπορούσαν να προσδιορίσουν ποια από αυτά αποτύγχαναν να «ξεσηκώσουν» λέξεις λόγω προβλημάτων ακοής, αυτισμού ή νοητικών προβλημάτων.
«Πάνω από το 20% των παιδιών μπορούν να αντιμετωπισθούν ως παιδιά με καθυστέρηση λόγου, όμως περίπου το 80% είναι παιδιά που απλά ωριμάζουν πιο αργά με αποτέλεσμα να φτάνουν τελικά τους συνομηλίκους τους» λέει η ίδια. «Κάποια από αυτά τα παιδιά θα έχουν καλή εξέλιξη χωρίς βοήθεια, ωστόσο το πρόβλημα είναι ότι δεν γνωρίζουμε ποια θα είναι. Εάν δεν έχουμε μια κρυστάλλινη σφαίρα, τότε είναι προτιμότερο να τα εντοπίσουμε στην ηλικία των δύο ετών και να τα παρακολουθούμε από τόσο νωρίς, αντί να περιμένουμε για να δούμε τι θα γίνει» τονίζει η Ράτνερ.
«Τα παιδιά που εμφανίζουν προβλήματα στον λόγο και στην ανάγνωση δεν θα επιτύχουν στην κοινωνία. Η λίστα λέξεων είναι απλή και δεν απαιτεί εξειδίκευση ή ειδικά μηχανήματα. Το μόνο που χρειάζεται είναι ένα μολύβι και ένας γονιός με θέληση» καταλήγει.
Η επικεφαλής της μελέτης, δρ Ρεσκόρλα πάλι επιμένει: «Αυτό που χρειάζονται πραγματικά τα παιδιά είναι κάποιον να τους μιλάει προκειμένου να τους προσφέρει το γλωσσικό ερέθισμα. Μαθαίνουν και από την τηλεόραση κάποια πράγματα, όμως σίγουρα χρειάζονται έναν... σύμμαχο στον ''αγώνα'' της γλώσσας»
Πηγή:  tovima.gr

Πόσες λέξεις πρέπει να λέει ένα δίχρονο παιδί;

Τα δίχρονα παιδιά που δεν «ξεστομίζουν» περισσότερες από 50 λέξεις ενδεχομένως να εμφανίσουν προβλήματα στον λόγο, αναφέρουν αμερικανοί επιστήμονες. Σύμφωνα με τους ειδικούς, απλά τεστ λεξιλογίου μπορούν να υποδείξουν ποια από αυτά τα παιδάκια θα εμφανίσουν προβλήματα κατά την εκμάθηση της γλώσσας στο σχολείο, ώστε να υποβληθούν εγκαίρως στην κατάλληλη θεραπεία.
Όπως περιέγραψαν οι ειδικοί του Κολεγίου Μπράιν Μορ, στο πλαίσιο του ετήσιου συνεδρίου της Αμερικανικής Ένωσης για την Πρόοδο της Επιστήμης (AAAS), τα τεστ που ανέπτυξαν μπορούν να εντοπίσουν εγκαίρως τα παιδιά με προβλήματα λόγου προκειμένου να υπάρξει η απαιτούμενη παρέμβαση.
Παρά το γεγονός ότι τα περισσότερα παιδιά που εμφανίζουν καθυστέρηση στην ομιλία ανακτούν το «χαμένο έδαφος» μέχρι την ηλικία των πέντε ετών, οι επιστήμονες τονίζουν ότι υπάρχει και ένας σημαντικός αριθμός παιδιών των οποίων η λεκτική καθυστέρηση μπορεί να τα συνοδεύσει μέχρι και το σχολείο, δημιουργώντας προβλήματα στην ανάγνωση αλλά και στη γενικότερη διαδικασία της μάθησης.
Η λίστα της… επιτυχίας
Οι ερευνητές ζήτησαν από μια ομάδα γονιών να σημειώσουν σε μια λίστα τις λέξεις που έλεγαν τα παιδιά τους μέχρι την ηλικία των δύο ετών. Συγκεκριμένα, μέσα από μια λίστα 310 λέξεων οι γονείς έπρεπε να σημειώσουν τις λέξεις εκείνες που έλεγε το παιδί τους ακόμα και αν δεν τις πρόφερε κανονικά ή τις χρησιμοποιούσε με διαφορετικό νόημα. Στη συνέχεια, οι ειδικοί παρακολούθησαν την πρόοδο των παιδιών αυτών για ένα διάστημα 15 ετών. Από αυτά, τα 26 παιδιά άργησαν να μιλήσουν, ενώ 23 είχαν ένα μέσο λεξιλόγιο για την ηλικία τους.
Βάσει των ευρημάτων, τα παιδιά ηλικίας δύο ετών έλεγαν, κατά μέσο όρο, περί τις 70-225 διαφορετικές λέξεις. Αντίθετα, τα παιδιά που εμφάνιζαν καθυστέρηση στο λόγο τους πρόφεραν μόλις 50 λέξεις ή λιγότερες. Ανάμεσα στις πρώτες λέξεις που χρησιμοποιούσαν τα παιδιά ήταν οι λέξεις «γάτα», «σκύλος», «αυτοκίνητο», «παπούτσι» και «όχι».
Κατά τη διάρκεια της 15ετούς παρακολούθησης των μικρών συμμετεχόντων, οι ερευνητές τους υπέβαλαν συχνά σε τεστ λεξιλογίου, γραμματικής, λεκτικής μνήμης και ανάγνωσης, προκειμένου να διαπιστώνουν την πρόοδό τους. Ανακάλυψαν λοιπόν, ότι μεγαλώνοντας τα περισσότερα παιδιά κατάφεραν να φτάσουν το μέσο γλωσσικό επίπεδο των συνομηλίκων τους, σημειώνοντας όμως καθυστέρηση σε κάθε στάδιο ανάπτυξής τους.
«Τα παιδιά ανέκτησαν το χαμένο έδαφος του λόγου με διαφορετικούς ρυθμούς» εξηγεί η ψυχολόγος και επικεφαλής της μελέτης δρ Λέσλι Ρεσκόρλα.  «Μέχρι την ηλικία των τεσσάρων ετών, τα περισσότερα από αυτά βρίσκονταν σε ένα μέσο επίπεδο και μέχρι την ηλικία των έξι ετών σημείωναν μια μέση σχολική επίδοση. Τα όχι και τόσο καλά νέα όμως, αφορούν τις ηλικίες μετά τα 17 έτη, όπου τα παιδιά που μικρά είχαν εμφανίσει καθυστέρηση στον λόγο τους είχαν πολύ χαμηλότερες επιδόσεις στις μετρήσεις μας συγκριτικά με συνομηλίκους τους» προσθέτει.
Καθοριστική η στάση των γονιών
Από την πλευρά της η καθηγήτρια Ναν Μπέρνσταιν Ράτνερ, ειδικός σε θέματα ακοής και λόγου από το Πανεπιστήμιο του Μέριλαντ, έσπευσε να σχολιάσει ότι τα εν λόγω τεστ σε παιδιά ηλικίας δύο ετών θα μπορούσαν να προσδιορίσουν ποια από αυτά αποτύγχαναν να «ξεσηκώσουν» λέξεις λόγω προβλημάτων ακοής, αυτισμού ή νοητικών προβλημάτων.
«Πάνω από το 20% των παιδιών μπορούν να αντιμετωπισθούν ως παιδιά με καθυστέρηση λόγου, όμως περίπου το 80% είναι παιδιά που απλά ωριμάζουν πιο αργά με αποτέλεσμα να φτάνουν τελικά τους συνομηλίκους τους» λέει η ίδια. «Κάποια από αυτά τα παιδιά θα έχουν καλή εξέλιξη χωρίς βοήθεια, ωστόσο το πρόβλημα είναι ότι δεν γνωρίζουμε ποια θα είναι. Εάν δεν έχουμε μια κρυστάλλινη σφαίρα, τότε είναι προτιμότερο να τα εντοπίσουμε στην ηλικία των δύο ετών και να τα παρακολουθούμε από τόσο νωρίς, αντί να περιμένουμε για να δούμε τι θα γίνει» τονίζει η Ράτνερ.
«Τα παιδιά που εμφανίζουν προβλήματα στον λόγο και στην ανάγνωση δεν θα επιτύχουν στην κοινωνία. Η λίστα λέξεων είναι απλή και δεν απαιτεί εξειδίκευση ή ειδικά μηχανήματα. Το μόνο που χρειάζεται είναι ένα μολύβι και ένας γονιός με θέληση» καταλήγει.
Η επικεφαλής της μελέτης, δρ Ρεσκόρλα πάλι επιμένει: «Αυτό που χρειάζονται πραγματικά τα παιδιά είναι κάποιον να τους μιλάει προκειμένου να τους προσφέρει το γλωσσικό ερέθισμα. Μαθαίνουν και από την τηλεόραση κάποια πράγματα, όμως σίγουρα χρειάζονται έναν... σύμμαχο στον ''αγώνα'' της γλώσσας»
Πηγή:  tovima.gr

Ποιοι είναι οι λόγοι που αρχίζει ένας έφηβος να πίνει; Από ποια ηλικία αρχίζουν οι έφηβοι να πρωτοπίνουν;
Η ψυχολόγος Αλεξάνδρα Καππάτου σε συμβουλεύει πως να αντιμετωπίσεις την κατάσταση αν δεις το παιδί σου να πίνει ή αν το μάθεις από κάποιον άλλο...
Την τελευταία δεκαετία αυξάνεται ολοένα η κατανάλωση αλκοόλ από 15χρονους. Το 30% των εφήβων στην Ελλάδα  δηλώνει ότι πίνει κάποιο ποτό μία ή δύο φορές την εβδομάδα. Σύμφωνα με έρευνα του Πανεπιστημιακού Ινστιτούτου Ψυχικής Υγιεινής, οι έφηβοι πρωτοπίνουν μπίρα ή κρασί στα 12-13 και στα 14-15 «περνούν»  στα   πιο «σκληρά  ποτά», όπως το τζιν, η βότκα, η τεκίλα, το ουίσκι κ.λπ. Σημαντικό ρόλο σε αυτή την πρώιμη κακή συνήθεια παίζει και η  παρουσία αλκοολούχων αναψυκτικών.
Το ανησυχητικό είναι ότι το 15% των εφήβων παραδέχεται ότι έχει μεθύσει πάνω  από τρεις φορές μέσα σε ένα χρόνο. Και είναι ανησυχητικό επειδή το μεθυσμένο παιδί κινδυνεύει περισσότερο από τον μεθυσμένο ενήλικα. Γίνεται επίσης περισσότερο επικίνδυνο για τους άλλους.
Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων  οι έφηβοι πίνουν με συνομιλήκους τους σε πάρτι, νυχτερινές εξόδους, σε ιντερνέτ-καφέ κλπ. Σπάνια καταναλώνει μόνος του αλκοόλ ο έφηβος, τουλάχιστον στην αρχή
Για ποιους λόγους πίνουν οι έφηβοι;
Στην εφηβεία το παιδί θέλει να δοκιμάσει πολλά πράγματα. Στόχος του είναι συνήθως να μιμηθεί την παρέα του και να  νιώσει «μεγάλος» ή «μεγάλη». Ωστόσο,  μπορεί το κίνητρό  του να είναι απλά  η δοκιμή αυτή καθαυτή – θέλει να πειραματισθεί. Επίσης, όπως χαρακτηριστικά λένε οι ίδιοι σε έρευνες, με το αλκοόλ νιώθουν κεφάτοι, χαλαροί και τους φτιάχνει η διάθεση.
Τις περισσότερες φορές τα παιδιά κάνουν το «πείραμά» τους και σταματούν. Δεν μπλέκουν δηλαδή με το ποτό. Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις στις οποίες το παιδί αρχίζει να πίνει ανεξέλεγκτα. Αυτό είναι πιο σύνηθες στα παιδιά που έχουν ήδη κάποια κατάθλιψη ή που είναι πολύ αγχώδη και στρεσαρισμένα. Το αλκοόλ τα «βοηθά» να χαλαρώσουν και να δουν την ζωή πιο ευχάριστα.
Τι σας προτείνω να κάνετε:
- Αν έχετε αντιληφθεί ότι το παιδί σας πίνει, πρέπει κατ’ αρχάς να αξιολογήσετε τη συχνότητα και τις συνθήκες κάτω από τις οποίες πίνει.
- Συζητείστε μαζί του, ρωτήστε το τι το ωθεί να πίνει, τι προβλήματα μπορεί να έχει ή ποιες δυσκολίες περνά.
- Ρωτήστε το τι στάση έχει η παρέα του στο θέμα του αλκοόλ και μήπως νιώθει ένοχο αν πει «όχι» στους φίλους του. Σε περίπτωση που το παιδί έχει αρχίσει να διασκεδάζει πίνοντας, δεν πρέπει να λειτουργήσετε «αστυνομικά» και να απαγορεύσετε τις εξόδους. Αυτό κατά πάσα πιθανότητα δεν θα λύσει το πρόβλημα.
- Μπορείτε να αυξήσετε  την επίβλεψή σας με διακριτικότητα και να προσπαθήσετε να μειώσετε τις «ευκαιρίες» για τέτοιες συμπεριφορές.
- Βοηθήστε το παιδί  να μετριάσει το άγχος που αισθάνεται για διάφορους λόγους και καθοδηγήστε το σε πιο θετικούς τρόπους χαλάρωσης, όπως ο αθλητισμός, η καλή συντροφιά, η θετική ψυχαγωγία κ.λπ.
- Αν παρά τις προσπάθειές σας το παιδί συνεχίζει να πίνει ή να δείχνει προβληματική συμπεριφορά, θα πρέπει να αναζητήσετε τη βοήθεια ειδικού.
- Στην οικογένεια είναι προτιμότερο να μη γίνεται χρήση αλκοόλ εκτός από εξαιρετικές περιπτώσεις.
Πηγή: TLife.gr


Οι λόγοι που ένας έφηβος αρχίζει να πίνει

Ποιοι είναι οι λόγοι που αρχίζει ένας έφηβος να πίνει; Από ποια ηλικία αρχίζουν οι έφηβοι να πρωτοπίνουν;
Η ψυχολόγος Αλεξάνδρα Καππάτου σε συμβουλεύει πως να αντιμετωπίσεις την κατάσταση αν δεις το παιδί σου να πίνει ή αν το μάθεις από κάποιον άλλο...
Την τελευταία δεκαετία αυξάνεται ολοένα η κατανάλωση αλκοόλ από 15χρονους. Το 30% των εφήβων στην Ελλάδα  δηλώνει ότι πίνει κάποιο ποτό μία ή δύο φορές την εβδομάδα. Σύμφωνα με έρευνα του Πανεπιστημιακού Ινστιτούτου Ψυχικής Υγιεινής, οι έφηβοι πρωτοπίνουν μπίρα ή κρασί στα 12-13 και στα 14-15 «περνούν»  στα   πιο «σκληρά  ποτά», όπως το τζιν, η βότκα, η τεκίλα, το ουίσκι κ.λπ. Σημαντικό ρόλο σε αυτή την πρώιμη κακή συνήθεια παίζει και η  παρουσία αλκοολούχων αναψυκτικών.
Το ανησυχητικό είναι ότι το 15% των εφήβων παραδέχεται ότι έχει μεθύσει πάνω  από τρεις φορές μέσα σε ένα χρόνο. Και είναι ανησυχητικό επειδή το μεθυσμένο παιδί κινδυνεύει περισσότερο από τον μεθυσμένο ενήλικα. Γίνεται επίσης περισσότερο επικίνδυνο για τους άλλους.
Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων  οι έφηβοι πίνουν με συνομιλήκους τους σε πάρτι, νυχτερινές εξόδους, σε ιντερνέτ-καφέ κλπ. Σπάνια καταναλώνει μόνος του αλκοόλ ο έφηβος, τουλάχιστον στην αρχή
Για ποιους λόγους πίνουν οι έφηβοι;
Στην εφηβεία το παιδί θέλει να δοκιμάσει πολλά πράγματα. Στόχος του είναι συνήθως να μιμηθεί την παρέα του και να  νιώσει «μεγάλος» ή «μεγάλη». Ωστόσο,  μπορεί το κίνητρό  του να είναι απλά  η δοκιμή αυτή καθαυτή – θέλει να πειραματισθεί. Επίσης, όπως χαρακτηριστικά λένε οι ίδιοι σε έρευνες, με το αλκοόλ νιώθουν κεφάτοι, χαλαροί και τους φτιάχνει η διάθεση.
Τις περισσότερες φορές τα παιδιά κάνουν το «πείραμά» τους και σταματούν. Δεν μπλέκουν δηλαδή με το ποτό. Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις στις οποίες το παιδί αρχίζει να πίνει ανεξέλεγκτα. Αυτό είναι πιο σύνηθες στα παιδιά που έχουν ήδη κάποια κατάθλιψη ή που είναι πολύ αγχώδη και στρεσαρισμένα. Το αλκοόλ τα «βοηθά» να χαλαρώσουν και να δουν την ζωή πιο ευχάριστα.
Τι σας προτείνω να κάνετε:
- Αν έχετε αντιληφθεί ότι το παιδί σας πίνει, πρέπει κατ’ αρχάς να αξιολογήσετε τη συχνότητα και τις συνθήκες κάτω από τις οποίες πίνει.
- Συζητείστε μαζί του, ρωτήστε το τι το ωθεί να πίνει, τι προβλήματα μπορεί να έχει ή ποιες δυσκολίες περνά.
- Ρωτήστε το τι στάση έχει η παρέα του στο θέμα του αλκοόλ και μήπως νιώθει ένοχο αν πει «όχι» στους φίλους του. Σε περίπτωση που το παιδί έχει αρχίσει να διασκεδάζει πίνοντας, δεν πρέπει να λειτουργήσετε «αστυνομικά» και να απαγορεύσετε τις εξόδους. Αυτό κατά πάσα πιθανότητα δεν θα λύσει το πρόβλημα.
- Μπορείτε να αυξήσετε  την επίβλεψή σας με διακριτικότητα και να προσπαθήσετε να μειώσετε τις «ευκαιρίες» για τέτοιες συμπεριφορές.
- Βοηθήστε το παιδί  να μετριάσει το άγχος που αισθάνεται για διάφορους λόγους και καθοδηγήστε το σε πιο θετικούς τρόπους χαλάρωσης, όπως ο αθλητισμός, η καλή συντροφιά, η θετική ψυχαγωγία κ.λπ.
- Αν παρά τις προσπάθειές σας το παιδί συνεχίζει να πίνει ή να δείχνει προβληματική συμπεριφορά, θα πρέπει να αναζητήσετε τη βοήθεια ειδικού.
- Στην οικογένεια είναι προτιμότερο να μη γίνεται χρήση αλκοόλ εκτός από εξαιρετικές περιπτώσεις.
Πηγή: TLife.gr


Από πολύ νωρίς, όπως αποδεικνύουν τα στοιχεία πρόσφατης μελέτης, αρχίζουν τα Ελληνόπουλα τη σεξουαλική τους ζωή.
Μάλιστα, ελλείψει ενημέρωσης, οι ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες αυξάνονται με αποτέλεσμα κορίτσια κάτω των 18 ετών να προχωρούν σε 40.000 αμβλώσεις ετησίως, ενώ ένα 23% από αυτές είναι θετικό και σε σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα.
Σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποίησε η Μονάδα Εφηβικής Υγείας του νοσοκομείου Παίδων «Αγλαΐα Κυριακού», το 20% έχει ήδη ξεκινήσει τις ολοκληρωμένες επαφές με τον σύντροφό του μέχρι τα 16 και μάλιστα μηδαμινό είναι το ποσοστό που προφυλάσσεται τόσο από τα σεξουαλικά νοσήματα όσο και από τις ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες
Επίσης, τουλάχιστον ένα 40% των εφήβων παραδέχεται πως είχε κάποια ερωτική εμπειρία εκτός της ολοκληρωμένης, ενώ 20 στα 100 Ελληνόπουλα δηλώνουν πως είχαν ξεκινήσει τη σεξουαλική τους ζωή μέχρι τα 16 τους χρόνια.
Το εντυπωσιακό όμως στοιχείο, που αναφέρεται στην εφημερίδα «Αδέσμευτος Τύπος», είναι ότι ένα ποσοστό της τάξεως του 5,7 % ξεκίνησε τη σεξουαλική του ζωή μόλις στην ηλικία των 12, με την αναλογία να είναι ένα κορίτσι προς τρία αγόρια!
«Οι έφηβοι θα ήθελαν να έχουν επαρκέστερη ενημέρωση σε ό,τι αφορά το σεξ. Εκτιμάμε ότι θα ήταν καλό να υπάρξει μάθημα σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης στα σχολεία», αναφέρει η Άρτεμις Τσίτσικα, επιστημονική υπεύθυνη της Μονάδας Εφηβικής Υγείας του «Αγλαΐα Κυριακού».
Πηγή: Zougla.gr

Δραματικά τα στοιχεία για την εφηβική εγκυμοσύνη

Από πολύ νωρίς, όπως αποδεικνύουν τα στοιχεία πρόσφατης μελέτης, αρχίζουν τα Ελληνόπουλα τη σεξουαλική τους ζωή.
Μάλιστα, ελλείψει ενημέρωσης, οι ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες αυξάνονται με αποτέλεσμα κορίτσια κάτω των 18 ετών να προχωρούν σε 40.000 αμβλώσεις ετησίως, ενώ ένα 23% από αυτές είναι θετικό και σε σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα.
Σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποίησε η Μονάδα Εφηβικής Υγείας του νοσοκομείου Παίδων «Αγλαΐα Κυριακού», το 20% έχει ήδη ξεκινήσει τις ολοκληρωμένες επαφές με τον σύντροφό του μέχρι τα 16 και μάλιστα μηδαμινό είναι το ποσοστό που προφυλάσσεται τόσο από τα σεξουαλικά νοσήματα όσο και από τις ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες
Επίσης, τουλάχιστον ένα 40% των εφήβων παραδέχεται πως είχε κάποια ερωτική εμπειρία εκτός της ολοκληρωμένης, ενώ 20 στα 100 Ελληνόπουλα δηλώνουν πως είχαν ξεκινήσει τη σεξουαλική τους ζωή μέχρι τα 16 τους χρόνια.
Το εντυπωσιακό όμως στοιχείο, που αναφέρεται στην εφημερίδα «Αδέσμευτος Τύπος», είναι ότι ένα ποσοστό της τάξεως του 5,7 % ξεκίνησε τη σεξουαλική του ζωή μόλις στην ηλικία των 12, με την αναλογία να είναι ένα κορίτσι προς τρία αγόρια!
«Οι έφηβοι θα ήθελαν να έχουν επαρκέστερη ενημέρωση σε ό,τι αφορά το σεξ. Εκτιμάμε ότι θα ήταν καλό να υπάρξει μάθημα σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης στα σχολεία», αναφέρει η Άρτεμις Τσίτσικα, επιστημονική υπεύθυνη της Μονάδας Εφηβικής Υγείας του «Αγλαΐα Κυριακού».
Πηγή: Zougla.gr

Ειρήνη Καλαϊτζίδου, Σύμβουλος Στρες, επιστημονική συνεργάτιδα του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Αθηνών.
Μια νέα έρευνα σε 2000 Αμερικάνους αποκάλυψε ότι το 37%  των γυναικών δεν έχουν κανένα ενδοιασμό να ψάξουν το κινητό του συντρόφου τους! Ένα στα τρία άτομα δεν αισθάνεται καμία ενοχή με αυτή τη πράξη! Ψάχνουμε μόνο τα κινητά ή και τα ηλεκτρονικά μηνύματα; Ψάχνουν μονάχα οι γυναίκες ή και οι άνδρες;
Η συγκεκριμένη δημοσκόπηση έδειξε επίσης ότι και το 29% των ανδρών αισθάνεται το ίδιο άνετα στο να «κατασκοπεύσει» το κινητό της συντρόφου του! Υπάρχει και αιτιολόγηση στην συγκεκριμένη πράξη και των δύο φύλων : Η υποψία κακής συμπεριφοράς.
Η «υποκλοπή» όμως δεν σταματάει στα κινητά τηλέφωνα αλλά συνεχίζει στα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου ή το προφίλ σε σελίδες κοινωνικής δικτύωσης. Στις μέρες μας με το διαδίκτυο, την κοινωνική δικτύωση και την άμεση σύνδεση σε αυτά μέσω των «έξυπνων» κινητών η τάση για να απιστήσει το άτομο γίνεται ευκολότερη!
Σύμφωνα με τους ειδικούς το διαδίκτυο καθιστά επίσης ευκολότερο στους ανθρώπους να συναντηθούν και να προχωρήσουν σε σεξουαλικές σχέσεις γρηγορότερα από ό, τι παλαιότερα!
Ενώ οι γυναίκες φαίνεται να είναι πιο δίκαιες στη σχέση είναι και πιο καχύποπτες και πιστεύουν ότι η παρακολούθηση είναι ο μόνος τρόπος για να σιγουρευτούν για τον σύντροφό τους!
Η μελέτη διαπίστωσε επίσης ότι οι νεότεροι άνθρωποι είναι πιο καχύποπτοι με το 36% των ατόμων ηλικίας 18- 34 θεωρούν την «κατασκοπεία του κινητού» ως κάτι φυσιολογικό ενώ στις ηλικίες 55 και άνω το αντίστοιχο ποσοστό ήταν μόλις 26%.
Ωστόσο με το να ψάχνουμε τα ηλεκτρονικά μηνύματα ή το κινητό του συντρόφου μας μπορεί στη συνέχεια να αναδυθούν βαθύτερα ζητήματα εμπιστοσύνης στη σχέση μας.
Είναι αρκετά τα άτομα που υποψιάζονται ότι ο/η σύντροφός τους φλερτάρει μέσω του διαδικτύου… Ίσως θα μπορούσαμε να υποστηρίξουμε ότι λειτουργεί βοηθητικά σε κάποιον που θέλει να απιστήσει…. Θα ήταν όμως άδικο να κατηγορήσουμε την τεχνολογία για την απιστία!

Ψάχνουν και οι άνδρες τα κινητά των γυναικών;

Ειρήνη Καλαϊτζίδου, Σύμβουλος Στρες, επιστημονική συνεργάτιδα του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Αθηνών.
Μια νέα έρευνα σε 2000 Αμερικάνους αποκάλυψε ότι το 37%  των γυναικών δεν έχουν κανένα ενδοιασμό να ψάξουν το κινητό του συντρόφου τους! Ένα στα τρία άτομα δεν αισθάνεται καμία ενοχή με αυτή τη πράξη! Ψάχνουμε μόνο τα κινητά ή και τα ηλεκτρονικά μηνύματα; Ψάχνουν μονάχα οι γυναίκες ή και οι άνδρες;
Η συγκεκριμένη δημοσκόπηση έδειξε επίσης ότι και το 29% των ανδρών αισθάνεται το ίδιο άνετα στο να «κατασκοπεύσει» το κινητό της συντρόφου του! Υπάρχει και αιτιολόγηση στην συγκεκριμένη πράξη και των δύο φύλων : Η υποψία κακής συμπεριφοράς.
Η «υποκλοπή» όμως δεν σταματάει στα κινητά τηλέφωνα αλλά συνεχίζει στα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου ή το προφίλ σε σελίδες κοινωνικής δικτύωσης. Στις μέρες μας με το διαδίκτυο, την κοινωνική δικτύωση και την άμεση σύνδεση σε αυτά μέσω των «έξυπνων» κινητών η τάση για να απιστήσει το άτομο γίνεται ευκολότερη!
Σύμφωνα με τους ειδικούς το διαδίκτυο καθιστά επίσης ευκολότερο στους ανθρώπους να συναντηθούν και να προχωρήσουν σε σεξουαλικές σχέσεις γρηγορότερα από ό, τι παλαιότερα!
Ενώ οι γυναίκες φαίνεται να είναι πιο δίκαιες στη σχέση είναι και πιο καχύποπτες και πιστεύουν ότι η παρακολούθηση είναι ο μόνος τρόπος για να σιγουρευτούν για τον σύντροφό τους!
Η μελέτη διαπίστωσε επίσης ότι οι νεότεροι άνθρωποι είναι πιο καχύποπτοι με το 36% των ατόμων ηλικίας 18- 34 θεωρούν την «κατασκοπεία του κινητού» ως κάτι φυσιολογικό ενώ στις ηλικίες 55 και άνω το αντίστοιχο ποσοστό ήταν μόλις 26%.
Ωστόσο με το να ψάχνουμε τα ηλεκτρονικά μηνύματα ή το κινητό του συντρόφου μας μπορεί στη συνέχεια να αναδυθούν βαθύτερα ζητήματα εμπιστοσύνης στη σχέση μας.
Είναι αρκετά τα άτομα που υποψιάζονται ότι ο/η σύντροφός τους φλερτάρει μέσω του διαδικτύου… Ίσως θα μπορούσαμε να υποστηρίξουμε ότι λειτουργεί βοηθητικά σε κάποιον που θέλει να απιστήσει…. Θα ήταν όμως άδικο να κατηγορήσουμε την τεχνολογία για την απιστία!

Δευτέρα 25 Ιουνίου 2018

-Είναι γενικά αποδεκτό ότι οι δημοσκοπήσεις αποτελούν αναγκαίο παράγοντα της λειτουργίας στα κοινωνικοοικονομικά και πολιτικά δρώμενα μιας χώρας.
Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει τον ρόλο - τους σκοπούς - τους στόχους -  και την δημιουργική δύναμη της έρευνας, όταν διασφαλίζεται η θετική λειτουργία της.
-Έχοντας υπόψη πως η έρευνα εξυπηρετεί το κοινωνικό σύνολο αλλά και το ατομικό, το Κέντρο Κοινωνικών Πολιτικών Οικονομικών Ερευνών αντιλαμβάνεται πως η επιτυχία μιας δημοσκόπησης είναι συνάρτηση πολλών παραγόντων, που παίζουν ένα κοινό ρόλο με ευρύτερες επιδιώξεις.
-Σε κάθε περίοδο διαφοροποιούνται τα αίτια και οι σκοποί που αποτελούν την βάση και τα θεμέλια, για την ανάπτυξη της κοινωνικοοικονομικής και πολιτικής γραμμής μιας εταιρίας  - υπηρεσίας ή πολιτικού προσώπου.
-Βασικός σκοπός της έρευνας είναι να διερευνήσει επιστημονικά και να αναλύσει αντικειμενικά το θέμα, τις συνθήκες και τις προϋποθέσεις για την ενημέρωση – επιτυχία.
-Η εφαρμοσμένη επιστημονική έρευνα είναι γνωστό ότι μπορεί να δώσει απαντήσεις, σε ερωτήματα που συσχετίζονται με την ορθή πορεία στα κοινωνικοοικονομικά και πολιτικά δρώμενα μιας χώρας.
-Λαμβάνοντας σοβαρά τις γραπτές απαντήσεις που δίνουν οι ερωτηθέντες , γίνεται μια ανάλυση σε βάθος όλου του όγκου των δεδομένων. 
-Το κοινωνικό περιβάλλον μεταβάλλεται ραγδαία, παγκοσμιοποίηση , κοινωνία της πληροφορίας, νέες αξίες και προτεραιότητες των κοινωνικών φαινόμενων και συνθηκών, κάνουν της μετρήσεις των τάσεων περισσότερο αναγκαίες  από κάθε άλλη εποχή.
          -Το ΚΕ.Κ.Π.Ο.Ε είναι σε θέση και μπορεί να δώσει τα εξής:
1.Πολιτικές δημοσκοπήσεις, όπως δημοτικότητα και υπεροχή πολιτικού προσώπου ή θεσμού.
2.Κοινωνικές δημοσκοπήσεις, όπως  ποιοτική εμβάθυνση  σκέψεων – απόψεων εκφράσεων και αντιδράσεων του κοινού.
3.Οικονομικές δημοσκοπήσεις, όπως δομή και χαρακτηριστικά εταιρικής εικόνας. Ικανοποίηση πελατών  παρακολούθηση ελέγχου  σε επίπεδο τιμών – υπηρεσιών και συμπεριφοράς προσωπικού.
4.Δημοσκοπήσεις Δημόσιων Υπηρεσιών ένστολων και μη, όπως η γνώμη και άποψη του πολίτη για το λειτουργικό θεσμικό ρόλο τους.

Η διεύθυνση                        
Σπύρος Α. Ηλιάδης
Δημοσιογράφος – Εκδότης
Mail: iliadisspiros@hotmail.com


Κέντρο Κοινωνικών Πολιτικών Οικονομικών Ερευνών (ΚΕ.Κ.Π.Ο.Ε)

-Είναι γενικά αποδεκτό ότι οι δημοσκοπήσεις αποτελούν αναγκαίο παράγοντα της λειτουργίας στα κοινωνικοοικονομικά και πολιτικά δρώμενα μιας χώρας.
Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει τον ρόλο - τους σκοπούς - τους στόχους -  και την δημιουργική δύναμη της έρευνας, όταν διασφαλίζεται η θετική λειτουργία της.
-Έχοντας υπόψη πως η έρευνα εξυπηρετεί το κοινωνικό σύνολο αλλά και το ατομικό, το Κέντρο Κοινωνικών Πολιτικών Οικονομικών Ερευνών αντιλαμβάνεται πως η επιτυχία μιας δημοσκόπησης είναι συνάρτηση πολλών παραγόντων, που παίζουν ένα κοινό ρόλο με ευρύτερες επιδιώξεις.
-Σε κάθε περίοδο διαφοροποιούνται τα αίτια και οι σκοποί που αποτελούν την βάση και τα θεμέλια, για την ανάπτυξη της κοινωνικοοικονομικής και πολιτικής γραμμής μιας εταιρίας  - υπηρεσίας ή πολιτικού προσώπου.
-Βασικός σκοπός της έρευνας είναι να διερευνήσει επιστημονικά και να αναλύσει αντικειμενικά το θέμα, τις συνθήκες και τις προϋποθέσεις για την ενημέρωση – επιτυχία.
-Η εφαρμοσμένη επιστημονική έρευνα είναι γνωστό ότι μπορεί να δώσει απαντήσεις, σε ερωτήματα που συσχετίζονται με την ορθή πορεία στα κοινωνικοοικονομικά και πολιτικά δρώμενα μιας χώρας.
-Λαμβάνοντας σοβαρά τις γραπτές απαντήσεις που δίνουν οι ερωτηθέντες , γίνεται μια ανάλυση σε βάθος όλου του όγκου των δεδομένων. 
-Το κοινωνικό περιβάλλον μεταβάλλεται ραγδαία, παγκοσμιοποίηση , κοινωνία της πληροφορίας, νέες αξίες και προτεραιότητες των κοινωνικών φαινόμενων και συνθηκών, κάνουν της μετρήσεις των τάσεων περισσότερο αναγκαίες  από κάθε άλλη εποχή.
          -Το ΚΕ.Κ.Π.Ο.Ε είναι σε θέση και μπορεί να δώσει τα εξής:
1.Πολιτικές δημοσκοπήσεις, όπως δημοτικότητα και υπεροχή πολιτικού προσώπου ή θεσμού.
2.Κοινωνικές δημοσκοπήσεις, όπως  ποιοτική εμβάθυνση  σκέψεων – απόψεων εκφράσεων και αντιδράσεων του κοινού.
3.Οικονομικές δημοσκοπήσεις, όπως δομή και χαρακτηριστικά εταιρικής εικόνας. Ικανοποίηση πελατών  παρακολούθηση ελέγχου  σε επίπεδο τιμών – υπηρεσιών και συμπεριφοράς προσωπικού.
4.Δημοσκοπήσεις Δημόσιων Υπηρεσιών ένστολων και μη, όπως η γνώμη και άποψη του πολίτη για το λειτουργικό θεσμικό ρόλο τους.

Η διεύθυνση                        
Σπύρος Α. Ηλιάδης
Δημοσιογράφος – Εκδότης
Mail: iliadisspiros@hotmail.com


Κυριακή 24 Ιουνίου 2018

Θα έχετε παρατηρήσει ότι τα περισσότερα μωρά κλαίνε, όταν τους παίρνει αγκαλιά κάποιος… ανεπιθύμητος. Αν νομίζετε ότι είναι τυχαίο γελιέστε!
Τα μωρά αντιλαμβάνονται από μόλις 9 μηνών τους «εχθρούς» τους. Σύμφωνα με νέα έρευνα του πανεπιστημίου του Columbia, τα μωρά κατατάσσουν σε αυτή την κατηγορία όσους είναι διαφορετικοί.
Στο συμπέρασμα αυτό κατέληξαν μετά από ένα «περίεργο» πείραμα: Αφού τους έδωσαν συγκεκριμένες τροφές, τους παρουσίασαν κάποια κουκλάκια, που άλλα έτρωγαν το ίδιο και κάποια διαφορετικό φαγητό. Τα μωράκια έδειχναν σαφή προτίμηση στα πρώτα.

Τα μωρά ξεχωρίζουν τους εχθρούς!

Θα έχετε παρατηρήσει ότι τα περισσότερα μωρά κλαίνε, όταν τους παίρνει αγκαλιά κάποιος… ανεπιθύμητος. Αν νομίζετε ότι είναι τυχαίο γελιέστε!
Τα μωρά αντιλαμβάνονται από μόλις 9 μηνών τους «εχθρούς» τους. Σύμφωνα με νέα έρευνα του πανεπιστημίου του Columbia, τα μωρά κατατάσσουν σε αυτή την κατηγορία όσους είναι διαφορετικοί.
Στο συμπέρασμα αυτό κατέληξαν μετά από ένα «περίεργο» πείραμα: Αφού τους έδωσαν συγκεκριμένες τροφές, τους παρουσίασαν κάποια κουκλάκια, που άλλα έτρωγαν το ίδιο και κάποια διαφορετικό φαγητό. Τα μωράκια έδειχναν σαφή προτίμηση στα πρώτα.

Σάββατο 23 Ιουνίου 2018

Θα έχετε παρατηρήσει ότι τα περισσότερα μωρά κλαίνε, όταν τους παίρνει αγκαλιά κάποιος… ανεπιθύμητος. Αν νομίζετε ότι είναι τυχαίο γελιέστε!
Τα μωρά αντιλαμβάνονται από μόλις 9 μηνών τους «εχθρούς» τους. Σύμφωνα με νέα έρευνα του πανεπιστημίου του Columbia, τα μωρά κατατάσσουν σε αυτή την κατηγορία όσους είναι διαφορετικοί.
Στο συμπέρασμα αυτό κατέληξαν μετά από ένα «περίεργο» πείραμα: Αφού τους έδωσαν συγκεκριμένες τροφές, τους παρουσίασαν κάποια κουκλάκια, που άλλα έτρωγαν το ίδιο και κάποια διαφορετικό φαγητό. Τα μωράκια έδειχναν σαφή προτίμηση στα πρώτα.


Τα μωρά ξεχωρίζουν τους εχθρούς!

Θα έχετε παρατηρήσει ότι τα περισσότερα μωρά κλαίνε, όταν τους παίρνει αγκαλιά κάποιος… ανεπιθύμητος. Αν νομίζετε ότι είναι τυχαίο γελιέστε!
Τα μωρά αντιλαμβάνονται από μόλις 9 μηνών τους «εχθρούς» τους. Σύμφωνα με νέα έρευνα του πανεπιστημίου του Columbia, τα μωρά κατατάσσουν σε αυτή την κατηγορία όσους είναι διαφορετικοί.
Στο συμπέρασμα αυτό κατέληξαν μετά από ένα «περίεργο» πείραμα: Αφού τους έδωσαν συγκεκριμένες τροφές, τους παρουσίασαν κάποια κουκλάκια, που άλλα έτρωγαν το ίδιο και κάποια διαφορετικό φαγητό. Τα μωράκια έδειχναν σαφή προτίμηση στα πρώτα.


Επιστήμονες βρήκαν ότι είναι πράγματι δυνατό κάποιος να πεθάνει από βαρεμάρα, καθώς έρευνα έδειξε ότι αυτοί που ζουν βαρετή ζωή έχουν διπλάσιες πιθανότητες να πεθάνουν νέοι.
Οι άνθρωποι που παραπονούνται για «υψηλά επίπεδα» πλήξης στη ζωή τους έχουν διπλάσιο κίνδυνο να πεθάνουν από καρδιοπάθεια ή εγκεφαλικό επεισόδιο, από ό,τι αυτοί που βρίσκουν τη ζωή τους διασκεδαστική, σύμφωνα με ερευνητές του University College London.
Από περισσότερους από 7.000 δημοσίους υπαλλήλους που παρακολουθήθηκαν επί 25 έτη, αυτοί που δήλωσαν ότι βαριούνται είχαν σχεδόν 40% περισσότερες πιθανότητες να πεθάνουν έως το τέλος της μελέτης από αυτούς που δεν είχαν αίσθημα πλήξης.
Οι άνθρωποι που βαριούνται έχουν περισσότερες πιθανότητες να προσφύγουν σε ανθυγιεινές συνήθειες, όπως το αλκοόλ και το κάπνισμα, γεγονός που μπορεί να μειώσει το προσδόκιμο επιβίωσής τους, δηλώνουν οι επιστήμονες.
Ειδικοί από το Τμήμα Επιδημιολογίας και Δημόσιας Υγείας του University College London μελέτησαν τις απαντήσεις 7.524 δημοσίων υπαλλήλων, ηλικίας 35 έως 55 ετών, οι οποίοι ερωτήθηκαν σχετικά με τα επίπεδα πλήξης τους στα μέσα της δεκαετίας του 1980. Στη συνέχεια οι ερευνητές εξέτασαν πόσοι από αυτούς είχαν πεθάνει έως τον προηγούμενο Απρίλιο.
Η αρχική έρευνα έδειξε ότι ένας στους δέκα δημοσίους υπαλλήλους είχε αίσθημα πλήξης τον προηγούμενο μήνα - οι γυναίκες είχαν διπλάσιες πιθανότητες να βαριούνται από ό,τι οι άνδρες. Οι νεότεροι υπάλληλοι και αυτοί με πιο ταπεινά καθήκοντα είχαν επίσης μεγαλύτερη τάση να βαριούνται.
Ο Martin Shipley, ένας από τους συγγραφείς της μελέτης που δημοσιεύεται στο International Journal of Epidemiology, δήλωσε: «Τα ευρήματα για την καρδιοπάθεια δείχνουν ότι υπάρχουν αρκετά στοιχεία που τη συνδέουν με την πλήξη».
«Είναι σημαντικό οι άνθρωποι που έχουν ανιαρή δουλειά να βρίσκουν ενδιαφέροντα εκτός εργασίας για να μη βαριούνται, αντί να στρέφονται στο ποτό ή το κάπνισμα» πρόσθεσε ο κ. Shipley.
Ο ψυχολόγος Graham Price δηλώνει ότι οι άνθρωποι που βαριούνται θα πρέπει να ανεβάζουν τη διάθεσή τους ενδιαφερόμενοι περισσότερο για τις ανάγκες των άλλων.
«Αντί να σκέφτονται μόνο το 'εγώ', θα πρέπει να σκέφτονται τι μπορούν να κάνουν για την οικογένειά τους, τους φίλους τους, τους συναδέλφους τους, ακόμη και το αφεντικό τους» συνιστά ο κ. Price.
Πηγή:Telegraph

Μπορεί να... πεθάνει από βαρεμάρα;

Επιστήμονες βρήκαν ότι είναι πράγματι δυνατό κάποιος να πεθάνει από βαρεμάρα, καθώς έρευνα έδειξε ότι αυτοί που ζουν βαρετή ζωή έχουν διπλάσιες πιθανότητες να πεθάνουν νέοι.
Οι άνθρωποι που παραπονούνται για «υψηλά επίπεδα» πλήξης στη ζωή τους έχουν διπλάσιο κίνδυνο να πεθάνουν από καρδιοπάθεια ή εγκεφαλικό επεισόδιο, από ό,τι αυτοί που βρίσκουν τη ζωή τους διασκεδαστική, σύμφωνα με ερευνητές του University College London.
Από περισσότερους από 7.000 δημοσίους υπαλλήλους που παρακολουθήθηκαν επί 25 έτη, αυτοί που δήλωσαν ότι βαριούνται είχαν σχεδόν 40% περισσότερες πιθανότητες να πεθάνουν έως το τέλος της μελέτης από αυτούς που δεν είχαν αίσθημα πλήξης.
Οι άνθρωποι που βαριούνται έχουν περισσότερες πιθανότητες να προσφύγουν σε ανθυγιεινές συνήθειες, όπως το αλκοόλ και το κάπνισμα, γεγονός που μπορεί να μειώσει το προσδόκιμο επιβίωσής τους, δηλώνουν οι επιστήμονες.
Ειδικοί από το Τμήμα Επιδημιολογίας και Δημόσιας Υγείας του University College London μελέτησαν τις απαντήσεις 7.524 δημοσίων υπαλλήλων, ηλικίας 35 έως 55 ετών, οι οποίοι ερωτήθηκαν σχετικά με τα επίπεδα πλήξης τους στα μέσα της δεκαετίας του 1980. Στη συνέχεια οι ερευνητές εξέτασαν πόσοι από αυτούς είχαν πεθάνει έως τον προηγούμενο Απρίλιο.
Η αρχική έρευνα έδειξε ότι ένας στους δέκα δημοσίους υπαλλήλους είχε αίσθημα πλήξης τον προηγούμενο μήνα - οι γυναίκες είχαν διπλάσιες πιθανότητες να βαριούνται από ό,τι οι άνδρες. Οι νεότεροι υπάλληλοι και αυτοί με πιο ταπεινά καθήκοντα είχαν επίσης μεγαλύτερη τάση να βαριούνται.
Ο Martin Shipley, ένας από τους συγγραφείς της μελέτης που δημοσιεύεται στο International Journal of Epidemiology, δήλωσε: «Τα ευρήματα για την καρδιοπάθεια δείχνουν ότι υπάρχουν αρκετά στοιχεία που τη συνδέουν με την πλήξη».
«Είναι σημαντικό οι άνθρωποι που έχουν ανιαρή δουλειά να βρίσκουν ενδιαφέροντα εκτός εργασίας για να μη βαριούνται, αντί να στρέφονται στο ποτό ή το κάπνισμα» πρόσθεσε ο κ. Shipley.
Ο ψυχολόγος Graham Price δηλώνει ότι οι άνθρωποι που βαριούνται θα πρέπει να ανεβάζουν τη διάθεσή τους ενδιαφερόμενοι περισσότερο για τις ανάγκες των άλλων.
«Αντί να σκέφτονται μόνο το 'εγώ', θα πρέπει να σκέφτονται τι μπορούν να κάνουν για την οικογένειά τους, τους φίλους τους, τους συναδέλφους τους, ακόμη και το αφεντικό τους» συνιστά ο κ. Price.
Πηγή:Telegraph

Γυναίκα χωρίς μακιγιάζ γίνεται; Δε γίνεται. Η αλήθεια είναι ότι σπάνια θα ανοίξει κανείς γυναικεία τσάντα της οποίας η ιδιοκτήτρια είναι άνω των 15 και να μη βρεις τουλάχιστον το βασικό, το κραγιόν ή το lip gloss. «Άβαφες» ούτε στο περίπτερο συμβούλευαν οι «παλιότερες» μητέρες τις κόρες τους και έτσι το make up είναι για τις γυναίκες αυτό που λέμε «έξις δευτέρα φύσις» Κι όμως ίσως θα πρέπει να το ξανασκεφτούν οι κυρίες όλου του κόσμου, γιατί όπως αποδείχθηκε από έρευνα της αμερικανικής εταιρείας βιοχημείας και μοριακής βιολογίας το γυναικείο μακιγιάζ και τα καλλυντικά παίζουν σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη της επιθετικότητας του καρκίνου του μαστού.
Ο λόγος είναι τα καλλυντικά περιέχουν κάδμιο ένα υποπροϊόν της εξόρυξης και της διύλισης του ψευδαργύρου, του χαλκού και του μολύβδου. Οι γυναίκες λοιπόν που μακιγιάρονται συστηματικά και επί σειρά πολλών ετών, εκθέτουν τον εαυτό τους σε αυτό το βαρύ μέταλλο που προκαλεί καρκίνο. Το μέταλλο αυτό προκαλεί μεγάλη αναστάτωση στις ορμόνες αφού μιμείται τα οιστρογόνα τα οποία ελέγχουν των ανάπτυξη υγιών μαστικών αδένων. στοιχεία
Η καθηγήτρια βιοχημείας Maggie καθηγήτρια βιοχημείας του πανεπιστημίου Dominican στην Καλιφόρνια διευκρινίζει ότι το κάδμιο δεν προκαλεί καρκίνο αλλά τον κάνει πιο αποτελεσματικό. Σύμφωνα με τα στατιστικά το 80% των θανάτων από καρκίνο του μαστού έχει επέλθει από μετάσταση που έκανε ο καρκίνος σε άλλα μέρη του σώματος.
Προσοχή λοιπόν γιατί σε αυτές τις περιπτώσεις η γνωστή ρήση μπρος στα κάλλη τι είναι ο πόνος ακούγεται τουλάχιστον αστεία!

Έχει και η ομορφιά τα... όρια της!

Γυναίκα χωρίς μακιγιάζ γίνεται; Δε γίνεται. Η αλήθεια είναι ότι σπάνια θα ανοίξει κανείς γυναικεία τσάντα της οποίας η ιδιοκτήτρια είναι άνω των 15 και να μη βρεις τουλάχιστον το βασικό, το κραγιόν ή το lip gloss. «Άβαφες» ούτε στο περίπτερο συμβούλευαν οι «παλιότερες» μητέρες τις κόρες τους και έτσι το make up είναι για τις γυναίκες αυτό που λέμε «έξις δευτέρα φύσις» Κι όμως ίσως θα πρέπει να το ξανασκεφτούν οι κυρίες όλου του κόσμου, γιατί όπως αποδείχθηκε από έρευνα της αμερικανικής εταιρείας βιοχημείας και μοριακής βιολογίας το γυναικείο μακιγιάζ και τα καλλυντικά παίζουν σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη της επιθετικότητας του καρκίνου του μαστού.
Ο λόγος είναι τα καλλυντικά περιέχουν κάδμιο ένα υποπροϊόν της εξόρυξης και της διύλισης του ψευδαργύρου, του χαλκού και του μολύβδου. Οι γυναίκες λοιπόν που μακιγιάρονται συστηματικά και επί σειρά πολλών ετών, εκθέτουν τον εαυτό τους σε αυτό το βαρύ μέταλλο που προκαλεί καρκίνο. Το μέταλλο αυτό προκαλεί μεγάλη αναστάτωση στις ορμόνες αφού μιμείται τα οιστρογόνα τα οποία ελέγχουν των ανάπτυξη υγιών μαστικών αδένων. στοιχεία
Η καθηγήτρια βιοχημείας Maggie καθηγήτρια βιοχημείας του πανεπιστημίου Dominican στην Καλιφόρνια διευκρινίζει ότι το κάδμιο δεν προκαλεί καρκίνο αλλά τον κάνει πιο αποτελεσματικό. Σύμφωνα με τα στατιστικά το 80% των θανάτων από καρκίνο του μαστού έχει επέλθει από μετάσταση που έκανε ο καρκίνος σε άλλα μέρη του σώματος.
Προσοχή λοιπόν γιατί σε αυτές τις περιπτώσεις η γνωστή ρήση μπρος στα κάλλη τι είναι ο πόνος ακούγεται τουλάχιστον αστεία!

Παρασκευή 22 Ιουνίου 2018

Άρης Σιφονιός.
Λανθασμένες διαγνώσεις από παθολόγους που επισκέπτονται ασθενείς στο σπίτι για ήπια συμπτώματα, οδηγούν πολλές φορές τους ασθενείς στο νοσοκομείο και εξελίσσονται σε πολύ βαρύτερα περιστατικά.
Εξετάζοντας στοιχεία από δύο νοσοκομεία ο Hardeep Singh, Επικεφαλής στο Τμήμα Πολιτική της Υγείας και Ποιότητας Προγραμμάτων, του  Medical Center στο Houston εντόπισε 190 περιπτώσεις ασθενών που επιδεινώθηκε η υγεία τους μετά από την επίσκεψη παθολόγου στο σπίτι. Από τους ασθενείς που χρειάσθηκε να νοσηλευθούν στους 68  είχε γίνει λανθασμένη διάγνωση για ασθένειες  οι οποίες θεωρούνται συνήθεις, όπως πνευμονία,  οξεία νεφρική ανεπάρκεια, καρκίνος ουρολοίμωξη πυελονεφρίτιδα.
Σύμφωνα με τα συμπεράσματα της έρευνας, οι ασθενείς αρχικά δεν είχαν συμπτώματα που οδηγούσαν άμεσα στην διάγνωση της ασθένειας τους, ή τουλάχιστον δεν τα περιέγραφαν στους παθολόγους. Εξάλλου βήχας, στομαχόπονος, δύσπνοια είναι συχνές ενοχλήσεις και αποτελούν συμπτώματα για πολλές και διαφορετικές ασθένειες.
Σχεδόν στο 80% των λανθασμένων διαγνώσεων οι γιατροί δεν παρακολούθησαν περαιτέρω τον ασθενή και ερμήνευσαν εσφαλμένα τα αποτελέσματα των κλινικών ερευνών. Πολλές φορές τα λάθη σχετίζονται με την ανεπαρκή περιγραφή των συμπτωμάτων του ασθενή, ή με ελλιπή εκ μέρους του παθολόγου κατανόηση της νόσου.
Το ένα τρίτο των ασθενών που πριν νοσηλευθούν είχαν εξετασθεί από γιατρό στο σπίτι περιέγραφαν κατά την εξέταση συμπτώματα που δεν είχαν να κάνουν με την πραγματική ασθένεια τους και οι γιατροί κάνοντας το λάθος να δώσουν περισσότερη βαρύτητα στις εκτιμήσεις των ασθενών τους, οδηγούνταν στη διάγνωση διαφορετικής ασθένειας από αυτή που έπασχε.
Σύμφωνα πάντως με τον David Newman-Toker Johns του Hopkins University School of Medicine οι λανθασμένες εκτιμήσεις οφείλονται περισσότερο, στο ότι η πολυπλοκότητα της ιατρικής διάγνωσης αποτελεί ένα από τα δυσκολότερα καθήκοντα για το ανθρώπινο μυαλό παρά σε λάθη και γκάφες των γιατρών.

Λανθασμένες διαγνώσεις από παθολόγους

Άρης Σιφονιός.
Λανθασμένες διαγνώσεις από παθολόγους που επισκέπτονται ασθενείς στο σπίτι για ήπια συμπτώματα, οδηγούν πολλές φορές τους ασθενείς στο νοσοκομείο και εξελίσσονται σε πολύ βαρύτερα περιστατικά.
Εξετάζοντας στοιχεία από δύο νοσοκομεία ο Hardeep Singh, Επικεφαλής στο Τμήμα Πολιτική της Υγείας και Ποιότητας Προγραμμάτων, του  Medical Center στο Houston εντόπισε 190 περιπτώσεις ασθενών που επιδεινώθηκε η υγεία τους μετά από την επίσκεψη παθολόγου στο σπίτι. Από τους ασθενείς που χρειάσθηκε να νοσηλευθούν στους 68  είχε γίνει λανθασμένη διάγνωση για ασθένειες  οι οποίες θεωρούνται συνήθεις, όπως πνευμονία,  οξεία νεφρική ανεπάρκεια, καρκίνος ουρολοίμωξη πυελονεφρίτιδα.
Σύμφωνα με τα συμπεράσματα της έρευνας, οι ασθενείς αρχικά δεν είχαν συμπτώματα που οδηγούσαν άμεσα στην διάγνωση της ασθένειας τους, ή τουλάχιστον δεν τα περιέγραφαν στους παθολόγους. Εξάλλου βήχας, στομαχόπονος, δύσπνοια είναι συχνές ενοχλήσεις και αποτελούν συμπτώματα για πολλές και διαφορετικές ασθένειες.
Σχεδόν στο 80% των λανθασμένων διαγνώσεων οι γιατροί δεν παρακολούθησαν περαιτέρω τον ασθενή και ερμήνευσαν εσφαλμένα τα αποτελέσματα των κλινικών ερευνών. Πολλές φορές τα λάθη σχετίζονται με την ανεπαρκή περιγραφή των συμπτωμάτων του ασθενή, ή με ελλιπή εκ μέρους του παθολόγου κατανόηση της νόσου.
Το ένα τρίτο των ασθενών που πριν νοσηλευθούν είχαν εξετασθεί από γιατρό στο σπίτι περιέγραφαν κατά την εξέταση συμπτώματα που δεν είχαν να κάνουν με την πραγματική ασθένεια τους και οι γιατροί κάνοντας το λάθος να δώσουν περισσότερη βαρύτητα στις εκτιμήσεις των ασθενών τους, οδηγούνταν στη διάγνωση διαφορετικής ασθένειας από αυτή που έπασχε.
Σύμφωνα πάντως με τον David Newman-Toker Johns του Hopkins University School of Medicine οι λανθασμένες εκτιμήσεις οφείλονται περισσότερο, στο ότι η πολυπλοκότητα της ιατρικής διάγνωσης αποτελεί ένα από τα δυσκολότερα καθήκοντα για το ανθρώπινο μυαλό παρά σε λάθη και γκάφες των γιατρών.

Πέμπτη 21 Ιουνίου 2018

Οι ηλικιωμένοι άνθρωποι που δεν έχουν πολλές ανησυχίες και στρες είναι ενδεχομένως καλύτερα προστατευμένοι απέναντι στην εξέλιξη της νόσου Αλτσχάιμερ σε σχέση με τους συνομηλίκους τους που υφίστανται ψυχολογική πίεση.
Ενώ το στρες από μόνο του δεν θεωρείται ικανό να προκαλέσει Αλτσχάιμερ, μπορεί να επιταχύνει το είδος του εκφυλισμού των εγκεφαλικών κυττάρων που οδηγεί στα συμπτώματα της άνοιας, σύμφωνα με αργεντίνους ερευνητές που συμμετείχαν σε πρόσφατο συνέδριο της Ευρωπαϊκής Νευρολογικής Εταιρίας στην Πράγα.
Οι ερευνητές ανακοίνωσαν ότι αυτός είναι αρκετός λόγος για να δοθεί περισσότερη προσοχή στην ψυχική υγεία των ηλικιωμένων.
Στο συμπέρασμα αυτό κατέληξαν αφού εξέτασαν 107 ασθενείς με ήπια συμπτώματα της νόσου και ηλικία, κατά μέσον όρο, τα 72 χρόνια. Υπήρχε ένα κενό 2,5 ετών κατά μέσον όρο από την εμφάνιση των πρώτων συμπτωμάτων μέχρι την διάγνωση.
Υγιείς άνθρωποι στην ίδια περίπου ηλικία, με το ίδιο φύλο και επίπεδο μόρφωσης αποτέλεσαν την ομάδα ελέγχου.
Τόσο οι συμμετέχοντες όσο και οι συγγενείς τους και όσοι τους φρόντιζαν κλήθηκαν να απαντήσουν στο αν συνέβη κάτι αξιομνημόνευτο κατά τα τρία χρόνια πριν από την διάγνωση.
Απ΄ό,τι προέκυψε το 73% των ασθενών με Αλτσχάιμερ βρίσκονταν κάτω από έντονο ψυχολογικό στρες, συχνά εξαιτίας του θανάτου ενός συντρόφου ή παιδιού ή τους είχε συμβεί ένα περιστατικό βίας όπως ένα τροχαίο ή μια επίθεση, όχι τόσο με σωματικές επιπτώσεις όσο με ψυχολογικές.
Μόνο το 24% εκείνων που εντάχθηκαν στην ομάδα ελέγχου είχαν βιώσει παρόμοια περιστατικά.
Το Αλτσχάιμερ θεωρείται ότι είναι η πιο κοινή μορφή άνοιας στον κόσμο και οι παράγοντες κινδύνου είναι η ηλικία, η υπέρταση, ο διαβήτης, η σωματική και πνευματική νωθρότητα.
Σύμφωνα με την ομάδα των αργεντίνων επιστημόνων, ο αντίκτυπος περιβαλλοντικών παραγόντων, όπως το στρες, στην εμφάνιση του Αλτσχάιμερ, χρήζει περαιτέρω διερεύνησης.


Ευάλωτοι στο Αλτσχάιμερ λόγω... στρες

Οι ηλικιωμένοι άνθρωποι που δεν έχουν πολλές ανησυχίες και στρες είναι ενδεχομένως καλύτερα προστατευμένοι απέναντι στην εξέλιξη της νόσου Αλτσχάιμερ σε σχέση με τους συνομηλίκους τους που υφίστανται ψυχολογική πίεση.
Ενώ το στρες από μόνο του δεν θεωρείται ικανό να προκαλέσει Αλτσχάιμερ, μπορεί να επιταχύνει το είδος του εκφυλισμού των εγκεφαλικών κυττάρων που οδηγεί στα συμπτώματα της άνοιας, σύμφωνα με αργεντίνους ερευνητές που συμμετείχαν σε πρόσφατο συνέδριο της Ευρωπαϊκής Νευρολογικής Εταιρίας στην Πράγα.
Οι ερευνητές ανακοίνωσαν ότι αυτός είναι αρκετός λόγος για να δοθεί περισσότερη προσοχή στην ψυχική υγεία των ηλικιωμένων.
Στο συμπέρασμα αυτό κατέληξαν αφού εξέτασαν 107 ασθενείς με ήπια συμπτώματα της νόσου και ηλικία, κατά μέσον όρο, τα 72 χρόνια. Υπήρχε ένα κενό 2,5 ετών κατά μέσον όρο από την εμφάνιση των πρώτων συμπτωμάτων μέχρι την διάγνωση.
Υγιείς άνθρωποι στην ίδια περίπου ηλικία, με το ίδιο φύλο και επίπεδο μόρφωσης αποτέλεσαν την ομάδα ελέγχου.
Τόσο οι συμμετέχοντες όσο και οι συγγενείς τους και όσοι τους φρόντιζαν κλήθηκαν να απαντήσουν στο αν συνέβη κάτι αξιομνημόνευτο κατά τα τρία χρόνια πριν από την διάγνωση.
Απ΄ό,τι προέκυψε το 73% των ασθενών με Αλτσχάιμερ βρίσκονταν κάτω από έντονο ψυχολογικό στρες, συχνά εξαιτίας του θανάτου ενός συντρόφου ή παιδιού ή τους είχε συμβεί ένα περιστατικό βίας όπως ένα τροχαίο ή μια επίθεση, όχι τόσο με σωματικές επιπτώσεις όσο με ψυχολογικές.
Μόνο το 24% εκείνων που εντάχθηκαν στην ομάδα ελέγχου είχαν βιώσει παρόμοια περιστατικά.
Το Αλτσχάιμερ θεωρείται ότι είναι η πιο κοινή μορφή άνοιας στον κόσμο και οι παράγοντες κινδύνου είναι η ηλικία, η υπέρταση, ο διαβήτης, η σωματική και πνευματική νωθρότητα.
Σύμφωνα με την ομάδα των αργεντίνων επιστημόνων, ο αντίκτυπος περιβαλλοντικών παραγόντων, όπως το στρες, στην εμφάνιση του Αλτσχάιμερ, χρήζει περαιτέρω διερεύνησης.


Αμερικανοί ερευνητές εντόπισαν επτά γενετικούς δείκτες οι οποίοι σχετίζονται με το μέγεθος του στήθους των γυναικών.
Αν και είναι γνωστό πως το μέγεθος του στήθους είναι εν μέρει κληρονομούμενο χαρακηριστικό, η νέα έρευνα είναι η πρώτη που εντοπίζει συγκεκριμένους γενετικούς παράγοντες οι οποίοι σχετίζονται με τις διαφορές σε αυτό.
Επιπλέον, δύο από τους δείκτες που εντόπισαν έχουν σχετισθεί σε προγενέστερες μελέτες με τον κίνδυνο εκδηλώσεως καρκίνου του μαστού.
Αυτό υποδηλώνει ότι το μέγεθος του στήθους και ο καρκίνος του μαστού διαθέτουν ορισμένους κοινούς, βιολογικούς μηχανισμούς, κατά τον δρα Νίκολας Έρικσον, από την εταιρεία γενετικών τεστ 23andMe που πραγματοποίησε την έρευνα.
«Η ύπαρξη αυτών των κοινών μηχανισμών δεν παρέχει αρκετές αποδείξεις ότι το μέγεθος του στήθους και ο καρκίνος σε αυτό συσχετίζονται», διευκρίνισε. «Αυτό που κάνει είναι ότι προσθέτει ένα ακόμα κομμάτι στο παζλ του ρόλου που παίζει η δομή του στήθους στον κίνδυνο εκδήλωσης καρκίνου του μαστού».
Η έρευνα του δρος Έρικσον και των συνεργατών του επικεντρώθηκε στην ανάλυση 16.175 δειγμάτων από γυναίκες ευρωπαϊκής καταγωγής.
Οι εθελόντριες συμπλήρωσαν επίσης ερωτηματολόγια για το μέγεθος των στηθόδεσμών τους.
Αν και η πυκνότητα των μαστών αποτελεί έναν τεκμηριωμένο παράγοντα κινδύνου για καρκίνο του μαστού (όσο πιο πυκνός ο μαστικός ιστός, τόσο μεγαλύτερος ο κίνδυνος), είναι λιγότερο ξεκάθαρη η πιθανή συσχέτιση του μεγέθους του στήθους με τον καρκίνο.
Υπάρχουν κάποιες μελέτες που έχουν δείξει ότι το μεγάλος στήθος αυξάνει τον κίνδυνο καρκίνου στις αδύνατες γυναίκες, αλλά τα ευρήματά τους δεν θεωρούνται οριστικά.
Η έρευνα δημοσιεύθηκε στο τεύχος  της επιθεώρησης «BMC Medical Genetics».


Γονίδια καθορίζουν το μέγεθος του στήθους

Αμερικανοί ερευνητές εντόπισαν επτά γενετικούς δείκτες οι οποίοι σχετίζονται με το μέγεθος του στήθους των γυναικών.
Αν και είναι γνωστό πως το μέγεθος του στήθους είναι εν μέρει κληρονομούμενο χαρακηριστικό, η νέα έρευνα είναι η πρώτη που εντοπίζει συγκεκριμένους γενετικούς παράγοντες οι οποίοι σχετίζονται με τις διαφορές σε αυτό.
Επιπλέον, δύο από τους δείκτες που εντόπισαν έχουν σχετισθεί σε προγενέστερες μελέτες με τον κίνδυνο εκδηλώσεως καρκίνου του μαστού.
Αυτό υποδηλώνει ότι το μέγεθος του στήθους και ο καρκίνος του μαστού διαθέτουν ορισμένους κοινούς, βιολογικούς μηχανισμούς, κατά τον δρα Νίκολας Έρικσον, από την εταιρεία γενετικών τεστ 23andMe που πραγματοποίησε την έρευνα.
«Η ύπαρξη αυτών των κοινών μηχανισμών δεν παρέχει αρκετές αποδείξεις ότι το μέγεθος του στήθους και ο καρκίνος σε αυτό συσχετίζονται», διευκρίνισε. «Αυτό που κάνει είναι ότι προσθέτει ένα ακόμα κομμάτι στο παζλ του ρόλου που παίζει η δομή του στήθους στον κίνδυνο εκδήλωσης καρκίνου του μαστού».
Η έρευνα του δρος Έρικσον και των συνεργατών του επικεντρώθηκε στην ανάλυση 16.175 δειγμάτων από γυναίκες ευρωπαϊκής καταγωγής.
Οι εθελόντριες συμπλήρωσαν επίσης ερωτηματολόγια για το μέγεθος των στηθόδεσμών τους.
Αν και η πυκνότητα των μαστών αποτελεί έναν τεκμηριωμένο παράγοντα κινδύνου για καρκίνο του μαστού (όσο πιο πυκνός ο μαστικός ιστός, τόσο μεγαλύτερος ο κίνδυνος), είναι λιγότερο ξεκάθαρη η πιθανή συσχέτιση του μεγέθους του στήθους με τον καρκίνο.
Υπάρχουν κάποιες μελέτες που έχουν δείξει ότι το μεγάλος στήθος αυξάνει τον κίνδυνο καρκίνου στις αδύνατες γυναίκες, αλλά τα ευρήματά τους δεν θεωρούνται οριστικά.
Η έρευνα δημοσιεύθηκε στο τεύχος  της επιθεώρησης «BMC Medical Genetics».



Επειδή η ηλικία παίζει ρόλο, μάθαμε και αυτό! Οι γυναίκες είναι σεξουαλικά περισσότερο ενεργές και απολαμβάνουν το σεξ, από τα 31 μέχρι τα 45 τους! Αυτό τουλάχιστον υποστηρίζουν επιστήμονες από το πανεπιστημιακό κέντρο Χακενσακ του Νιου Τζέρσι στις ΗΠΑ, ύστερα από έρευνα που έκαναν σε περισσότερες από 500 γυναίκες.
Οι επιστήμονες διαπίστωσαν επίσης ότι οι γυναίκες μέσης αλλά και μεγαλύτερης ηλικίας, δεν έχουν ταμπού, είναι δραστήριες σεξουαλικά, λειτουργούν πολύ με τη φαντασία τους ενώ γνωρίζουν το κορμί τους και τι τους ικανοποιεί και τι όχι. Οι καλύτερες δε επιδόσεις τους είναι ανάμεσα στα 14 χρόνια από 31 μέχρι 45.
Επιπλέον, η απόλαυση που νιώθει στο σεξ η ομάδα των γυναικών 31-45, αγγίζει το 87%.
Το ποσοστό απόλαυσης στην προηγούμενη ηλικιακή ομάδα 18 – 30 φτάνει το 80% (δηλαδή 2 στις 10 δεν ικανοποιούνται), ενώ αίσθηση για την σεξουαλική δραστηριότητα και την απόλαυση που νιώθουν, προκαλεί η ηλικιακή ομάδα 46 – 54. Το ποσοστό εκεί αγγίζει το 75%

Η "καλύτερη" ηλικία της γυναίκας για το σεξ


Επειδή η ηλικία παίζει ρόλο, μάθαμε και αυτό! Οι γυναίκες είναι σεξουαλικά περισσότερο ενεργές και απολαμβάνουν το σεξ, από τα 31 μέχρι τα 45 τους! Αυτό τουλάχιστον υποστηρίζουν επιστήμονες από το πανεπιστημιακό κέντρο Χακενσακ του Νιου Τζέρσι στις ΗΠΑ, ύστερα από έρευνα που έκαναν σε περισσότερες από 500 γυναίκες.
Οι επιστήμονες διαπίστωσαν επίσης ότι οι γυναίκες μέσης αλλά και μεγαλύτερης ηλικίας, δεν έχουν ταμπού, είναι δραστήριες σεξουαλικά, λειτουργούν πολύ με τη φαντασία τους ενώ γνωρίζουν το κορμί τους και τι τους ικανοποιεί και τι όχι. Οι καλύτερες δε επιδόσεις τους είναι ανάμεσα στα 14 χρόνια από 31 μέχρι 45.
Επιπλέον, η απόλαυση που νιώθει στο σεξ η ομάδα των γυναικών 31-45, αγγίζει το 87%.
Το ποσοστό απόλαυσης στην προηγούμενη ηλικιακή ομάδα 18 – 30 φτάνει το 80% (δηλαδή 2 στις 10 δεν ικανοποιούνται), ενώ αίσθηση για την σεξουαλική δραστηριότητα και την απόλαυση που νιώθουν, προκαλεί η ηλικιακή ομάδα 46 – 54. Το ποσοστό εκεί αγγίζει το 75%

Τετάρτη 20 Ιουνίου 2018

Επιστήμονες από το πανεπιστήμιο Loyola, στην Καλιφόρνια, ανακάλυψαν ότι περισσότερες πιθανότητες να αδυνατίσει ή έστω να παχύνει με πολύ αργό ρυθμό έχει κάποιος όταν οι φίλοι του είναι πιο αδύνατοι από τον ίδιο. Όταν, όμως, οι φίλοι του είναι πιο γεμάτοι, έχει περισσότερες πιθανότητες να... παχύνει.
Γι’ αυτό και οι ερευνητές, με επικεφαλής τον δρα Ντέιβιντ Σόχαμ, επίκουρο καθηγητή Προληπτικής Ιατρικής και Επιδημιολογίας στο Loyola, εκτιμούν ότι η παχυσαρκία ιδίως στους νέους ανθρώπους, δεν θα πρέπει να αντιμετωπίζεται εξατομικευμένα, καθώς θεωρείται κατά κάποιο τρόπο «μεταδοτική».
Οι ερευνητές ανέλυσαν στοιχεία από δύο μεγάλες μελέτες στις οποίες είχαν συμμετάσχει μαθητές λυκείου, από ένα αγροτικό και ένα αστικό λύκειο των ΗΠΑ, συνολικά 1.775 μαθητές.
Οι μαθητές είχαν απαντήσει σε ειδικά ερωτηματολόγια για τον τρόπο ζωής τους την σχολική περίοδο 1994-1995 και εν συνεχεία ένα χρόνο αργότερα. Επιπλέον, το σωματικό βάρος τους είχε καθοριστεί με βάση τον δείκτη μάζας σώματος.
Οι ερευνητές ανακάλυψαν πως ο κύκλος των φίλων κάθε μαθητή επηρέαζε σημαντικά τις πιθανότητές του να καταφέρει να αδυνατίσει.
Στην πραγματικότητα, όσοι μαθητές ήταν λίγο υπέρβαροι και είχαν αδύνατους φίλους, είχαν 40% πιθανότητες να αδυνατίσουν στο μέλλον. Όσοι όμως είχαν πολύ υπέρβαρους ή/και παχύσαρκους φίλους είχαν μόλις 15% πιθανότητες να αδυνατίσουν.
Αν και η συλλογή των στοιχείων έγινε σε μια εποχή που τα κρούσματα παχυσαρκίας ήταν σαφώς λιγότερα και ο κοινωνικός ιστός πολύ πιο «δεμένος», τα νέα ευρήματα επιβεβαιώνουν αυτά των προγενέστερων μελετών.
«Είναι σαφές ότι για να μπορέσουμε να αναχαιτίσουμε την παχυσαρκία, πρέπει πλέον να λαμβάνουμε υπ’ όψιν και τον κοινωνικό ιστό κάθε ατόμου», είπε ο δρ Σόχαμ.
Η νέα μελέτη δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «PLoS One». 


Εσείς μπορεί να θέλετε να αδυνατίσετε, οι φίλοι σας όμως τί λένε γι΄αυτό;

Επιστήμονες από το πανεπιστήμιο Loyola, στην Καλιφόρνια, ανακάλυψαν ότι περισσότερες πιθανότητες να αδυνατίσει ή έστω να παχύνει με πολύ αργό ρυθμό έχει κάποιος όταν οι φίλοι του είναι πιο αδύνατοι από τον ίδιο. Όταν, όμως, οι φίλοι του είναι πιο γεμάτοι, έχει περισσότερες πιθανότητες να... παχύνει.
Γι’ αυτό και οι ερευνητές, με επικεφαλής τον δρα Ντέιβιντ Σόχαμ, επίκουρο καθηγητή Προληπτικής Ιατρικής και Επιδημιολογίας στο Loyola, εκτιμούν ότι η παχυσαρκία ιδίως στους νέους ανθρώπους, δεν θα πρέπει να αντιμετωπίζεται εξατομικευμένα, καθώς θεωρείται κατά κάποιο τρόπο «μεταδοτική».
Οι ερευνητές ανέλυσαν στοιχεία από δύο μεγάλες μελέτες στις οποίες είχαν συμμετάσχει μαθητές λυκείου, από ένα αγροτικό και ένα αστικό λύκειο των ΗΠΑ, συνολικά 1.775 μαθητές.
Οι μαθητές είχαν απαντήσει σε ειδικά ερωτηματολόγια για τον τρόπο ζωής τους την σχολική περίοδο 1994-1995 και εν συνεχεία ένα χρόνο αργότερα. Επιπλέον, το σωματικό βάρος τους είχε καθοριστεί με βάση τον δείκτη μάζας σώματος.
Οι ερευνητές ανακάλυψαν πως ο κύκλος των φίλων κάθε μαθητή επηρέαζε σημαντικά τις πιθανότητές του να καταφέρει να αδυνατίσει.
Στην πραγματικότητα, όσοι μαθητές ήταν λίγο υπέρβαροι και είχαν αδύνατους φίλους, είχαν 40% πιθανότητες να αδυνατίσουν στο μέλλον. Όσοι όμως είχαν πολύ υπέρβαρους ή/και παχύσαρκους φίλους είχαν μόλις 15% πιθανότητες να αδυνατίσουν.
Αν και η συλλογή των στοιχείων έγινε σε μια εποχή που τα κρούσματα παχυσαρκίας ήταν σαφώς λιγότερα και ο κοινωνικός ιστός πολύ πιο «δεμένος», τα νέα ευρήματα επιβεβαιώνουν αυτά των προγενέστερων μελετών.
«Είναι σαφές ότι για να μπορέσουμε να αναχαιτίσουμε την παχυσαρκία, πρέπει πλέον να λαμβάνουμε υπ’ όψιν και τον κοινωνικό ιστό κάθε ατόμου», είπε ο δρ Σόχαμ.
Η νέα μελέτη δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «PLoS One». 


Δευτέρα 18 Ιουνίου 2018

-Είναι γενικά αποδεκτό ότι οι δημοσκοπήσεις αποτελούν αναγκαίο παράγοντα της λειτουργίας στα κοινωνικοοικονομικά και πολιτικά δρώμενα μιας χώρας.
Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει τον ρόλο - τους σκοπούς - τους στόχους -  και την δημιουργική δύναμη της έρευνας, όταν διασφαλίζεται η θετική λειτουργία της.
-Έχοντας υπόψη πως η έρευνα εξυπηρετεί το κοινωνικό σύνολο αλλά και το ατομικό, το Κέντρο Κοινωνικών Πολιτικών Οικονομικών Ερευνών αντιλαμβάνεται πως η επιτυχία μιας δημοσκόπησης είναι συνάρτηση πολλών παραγόντων, που παίζουν ένα κοινό ρόλο με ευρύτερες επιδιώξεις.
-Σε κάθε περίοδο διαφοροποιούνται τα αίτια και οι σκοποί που αποτελούν την βάση και τα θεμέλια, για την ανάπτυξη της κοινωνικοοικονομικής και πολιτικής γραμμής μιας εταιρίας  - υπηρεσίας ή πολιτικού προσώπου.
-Βασικός σκοπός της έρευνας είναι να διερευνήσει επιστημονικά και να αναλύσει αντικειμενικά το θέμα, τις συνθήκες και τις προϋποθέσεις για την ενημέρωση – επιτυχία.
-Η εφαρμοσμένη επιστημονική έρευνα είναι γνωστό ότι μπορεί να δώσει απαντήσεις, σε ερωτήματα που συσχετίζονται με την ορθή πορεία στα κοινωνικοοικονομικά και πολιτικά δρώμενα μιας χώρας.
-Λαμβάνοντας σοβαρά τις γραπτές απαντήσεις που δίνουν οι ερωτηθέντες , γίνεται μια ανάλυση σε βάθος όλου του όγκου των δεδομένων. 
-Το κοινωνικό περιβάλλον μεταβάλλεται ραγδαία, παγκοσμιοποίηση , κοινωνία της πληροφορίας, νέες αξίες και προτεραιότητες των κοινωνικών φαινόμενων και συνθηκών, κάνουν της μετρήσεις των τάσεων περισσότερο αναγκαίες  από κάθε άλλη εποχή.
-Το ΚΕ.Κ.Π.Ο.Ε είναι σε θέση και μπορεί να δώσει τα εξής:
1.Πολιτικές δημοσκοπήσεις, όπως δημοτικότητα και υπεροχή πολιτικού προσώπου ή θεσμού.
2.Κοινωνικές δημοσκοπήσεις, όπως  ποιοτική εμβάθυνση  σκέψεων – απόψεων εκφράσεων και αντιδράσεων του κοινού.
3.Οικονομικές δημοσκοπήσεις, όπως δομή και χαρακτηριστικά εταιρικής εικόνας. Ικανοποίηση πελατών  παρακολούθηση ελέγχου  σε επίπεδο τιμών – υπηρεσιών και συμπεριφοράς προσωπικού.
4.Δημοσκοπήσεις Δημόσιων Υπηρεσιών ένστολων και μη, όπως η γνώμη και άποψη του πολίτη για το λειτουργικό θεσμικό ρόλο τους.

Η διεύθυνση                
Σπύρος Α. Ηλιάδης
Δημοσιογράφος – Εκδότης
Mail: iliadisspiros@hotmail.com

Κέντρο Κοινωνικών Πολιτικών Οικονομικών Ερευνών (ΚΕ.Κ.Π.Ο.Ε)

-Είναι γενικά αποδεκτό ότι οι δημοσκοπήσεις αποτελούν αναγκαίο παράγοντα της λειτουργίας στα κοινωνικοοικονομικά και πολιτικά δρώμενα μιας χώρας.
Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει τον ρόλο - τους σκοπούς - τους στόχους -  και την δημιουργική δύναμη της έρευνας, όταν διασφαλίζεται η θετική λειτουργία της.
-Έχοντας υπόψη πως η έρευνα εξυπηρετεί το κοινωνικό σύνολο αλλά και το ατομικό, το Κέντρο Κοινωνικών Πολιτικών Οικονομικών Ερευνών αντιλαμβάνεται πως η επιτυχία μιας δημοσκόπησης είναι συνάρτηση πολλών παραγόντων, που παίζουν ένα κοινό ρόλο με ευρύτερες επιδιώξεις.
-Σε κάθε περίοδο διαφοροποιούνται τα αίτια και οι σκοποί που αποτελούν την βάση και τα θεμέλια, για την ανάπτυξη της κοινωνικοοικονομικής και πολιτικής γραμμής μιας εταιρίας  - υπηρεσίας ή πολιτικού προσώπου.
-Βασικός σκοπός της έρευνας είναι να διερευνήσει επιστημονικά και να αναλύσει αντικειμενικά το θέμα, τις συνθήκες και τις προϋποθέσεις για την ενημέρωση – επιτυχία.
-Η εφαρμοσμένη επιστημονική έρευνα είναι γνωστό ότι μπορεί να δώσει απαντήσεις, σε ερωτήματα που συσχετίζονται με την ορθή πορεία στα κοινωνικοοικονομικά και πολιτικά δρώμενα μιας χώρας.
-Λαμβάνοντας σοβαρά τις γραπτές απαντήσεις που δίνουν οι ερωτηθέντες , γίνεται μια ανάλυση σε βάθος όλου του όγκου των δεδομένων. 
-Το κοινωνικό περιβάλλον μεταβάλλεται ραγδαία, παγκοσμιοποίηση , κοινωνία της πληροφορίας, νέες αξίες και προτεραιότητες των κοινωνικών φαινόμενων και συνθηκών, κάνουν της μετρήσεις των τάσεων περισσότερο αναγκαίες  από κάθε άλλη εποχή.
-Το ΚΕ.Κ.Π.Ο.Ε είναι σε θέση και μπορεί να δώσει τα εξής:
1.Πολιτικές δημοσκοπήσεις, όπως δημοτικότητα και υπεροχή πολιτικού προσώπου ή θεσμού.
2.Κοινωνικές δημοσκοπήσεις, όπως  ποιοτική εμβάθυνση  σκέψεων – απόψεων εκφράσεων και αντιδράσεων του κοινού.
3.Οικονομικές δημοσκοπήσεις, όπως δομή και χαρακτηριστικά εταιρικής εικόνας. Ικανοποίηση πελατών  παρακολούθηση ελέγχου  σε επίπεδο τιμών – υπηρεσιών και συμπεριφοράς προσωπικού.
4.Δημοσκοπήσεις Δημόσιων Υπηρεσιών ένστολων και μη, όπως η γνώμη και άποψη του πολίτη για το λειτουργικό θεσμικό ρόλο τους.

Η διεύθυνση                
Σπύρος Α. Ηλιάδης
Δημοσιογράφος – Εκδότης
Mail: iliadisspiros@hotmail.com

Κυριακή 17 Ιουνίου 2018

Το αντισυλληπτικό χάπι, μειώνει στο αίμα των γυναικών την ελεύθερη τεστοστερόνη. Η τεστοστερόνη ανήκει στα ανδρογόνα και στις γυναίκες διαμορφώνει τη σεξουαλική συμπεριφορά. Στις γυναίκες η τεστοστερόνη παράγεται από τις ωοθήκες και τα επινεφρίδια. Όταν οι γυναίκες λαμβάνουν αντισυλληπτικό χάπι, η παραγωγή ανδρογόνων από τις ωοθήκες, μειώνεται. Αντίθετα, αυξάνεται η σύνθεση από το συκώτι μιας άλλης πρωτεΐνης που ονομάζεται SHBG (sex hormone binding globulin). Πρόκειται για πρωτεΐνη που δεσμεύει την τεστοστερόνη. Το αποτέλεσμα των δύο αυτών βιολογικών επιδράσεων των αντισυλληπτικών χαπιών, είναι μειωμένη ελεύθερη τεστοστερόνη στο αίμα των γυναικών.

Η μείωση της ελεύθερης τεστοστερόνης στο αίμα των γυναικών, οδηγεί σε μειωμένη ερωτική ορμή.
Ακόμη και 1 χρόνο μετά τη διακοπή της λήψης του χαπιού, η τεστοστερόνη στο αίμα των γυναικών παραμένει μειωμένη.
Το γεγονός αυτό σημαίνει μείωση της ερωτικής επιθυμίας, της δυνατότητας διέγερσης και λίπανσης του κόλπου ακόμη και μετά από τη διακοπή του χαπιού για 1 χρόνο.

Τα σημαντικά αυτά νέα ευρήματα, προέκυψαν από έρευνα σε 124 προεμμηνοπαυσικές γυναίκες με μέσο όρο ηλικίας 32 ετών. Όλες οι γυναίκες είχαν προβλήματα της σεξουαλικής τους υγείας. Στις γυναίκες αυτές υπήρχαν εκείνες που δεν είχαν ποτέ πάρει αντισυλληπτικά χάπια, αυτές που λάμβαναν τα χάπια για περισσότερο από 6 μήνες και σταμάτησαν και τέλος οι γυναίκες που το λάμβαναν για περισσότερο από 6 μήνες αλλά συνέχιζαν να το παίρνουν. Οι ερευνητές έκαναν αναλύσεις αίματος στις γυναίκες των ομάδων αυτών για να μετρήσουν τις σεξουαλικές ορμόνες. Διαπίστωσαν ότι στις γυναίκες που λάμβαναν αντισυλληπτικά χάπια όπως επίσης και σε αυτές που βρίσκονταν στα τελευταία στάδια της εγκυμοσύνης, τα επίπεδα της πρωτεΐνης SHBG ήταν ψηλά. Στις γυναίκες που συνέχιζαν να παίρνουν το χάπι, τα επίπεδα της SHBG, που όπως έχουμε δει μειώνει την ερωτική ορμή λόγω δέσμευσης της τεστοστερόνης, ήταν 4 φορές ψηλότερα από ότι στις γυναίκες που δεν είχαν ποτέ πάρει αντισυλληπτικό χάπι. Ακόμη και σε γυναίκες που σταματούσαν τη λήψη του χαπιού, τα επίπεδα της SHBG, παρέμεναν ψηλότερα (περίπου διπλάσια στους 11 μήνες από τη διακοπή) σε σύγκριση με αυτές που δεν είχαν ποτέ πάρει το χάπι. Είναι γεγονός ότι έστω και λίγο αυξημένα να είναι τα επίπεδα της SHBG, η σεξουαλική ορμή των γυναικών, μειώνεται. Το πρόβλημα είναι ότι δεν έχουμε στοιχεία για το τι συμβαίνει μετά την πάροδο 1 έτους από τη διακοπή του αντισυλληπτικού χαπιού.
Δεν είναι γνωστό εάν η μείωση της ερωτικής διάθεσης των γυναικών που έπαιρναν το χάπι, θα είναι επηρεασμένη μόνιμα ή όχι και εάν ναι, για πόσο χρονικό διάστημα θα υπάρχει μείωση. Το αντισυλληπτικό χάπι, είναι η πλέον δημοφιλής αντισυλληπτική μέθοδος. Η χρήση του είναι εύκολη και η αποτελεσματικότητα του εξαιρετική. Υπάρχει για περισσότερο από 40 χρόνια και σήμερα πέραν των 100 εκατομμυρίων γυναικών παγκόσμια το χρησιμοποιούν. Είναι βέβαιο ότι τα σεξουαλικά προβλήματα των γυναικών που σχετίζονται με το χάπι χρειάζονται περισσότερη διερεύνηση. Έρευνες μέχρι σήμερα, έδειξαν ορισμένες αρνητικές επιδράσεις των αντισυλληπτικών χαπιών στη σεξουαλική ζωή των γυναικών όπως μείωση της σεξουαλικής ορμής και διέγερσης, καταστολή των γυναικείων ερωτικών πρωτοβουλιών, μειωμένη συχνότητα συνουσίας και μείωση της απόλαυσης του σεξ. Παράλληλα με τις αρνητικές επιδράσεις του χαπιού στη σεξουαλική λειτουργία των γυναικών λόγω μείωσης της ελεύθερης τεστοστερόνης, είναι αναγκαίο να γίνει περισσότερη διερεύνηση των επιπτώσεων στο μεταβολισμό και στην πνευματική υγεία. Πιστεύουμε ότι είναι πολύ σημαντικό οι γιατροί που χορηγούν σε γυναίκες αντισυλληπτικά χάπια, να τις ενημερώνουν πλήρως για τις πιθανές παρενέργειες τους στον τομέα της σεξουαλικής υγείας, όπως η μείωση της ερωτικής επιθυμίας και διέγερσης, η μείωση της λίπανσης του κόλπου και η αύξηση του πόνου κατά τη συνουσία. Επίσης εάν γυναίκες παρουσιάζονται στο γιατρό τους με αυτού του είδους τα προβλήματα, είναι εξαιρετικά σημαντικό, να είναι σε θέση ο γιατρός να καταλαβαίνει εάν πρόκειται για διαταραχές που οφείλονται σε ψυχολογικούς λόγους ή εάν πρόκειται για παρενέργειες των αντισυλληπτικών χαπιών.

Οι γυναίκες που παίρνουν αντισυλληπτικό χάπι, έχουν αυξημένες πιθανότητες να έχουν μειωμένη σεξουαλική επιθυμία

Το αντισυλληπτικό χάπι, μειώνει στο αίμα των γυναικών την ελεύθερη τεστοστερόνη. Η τεστοστερόνη ανήκει στα ανδρογόνα και στις γυναίκες διαμορφώνει τη σεξουαλική συμπεριφορά. Στις γυναίκες η τεστοστερόνη παράγεται από τις ωοθήκες και τα επινεφρίδια. Όταν οι γυναίκες λαμβάνουν αντισυλληπτικό χάπι, η παραγωγή ανδρογόνων από τις ωοθήκες, μειώνεται. Αντίθετα, αυξάνεται η σύνθεση από το συκώτι μιας άλλης πρωτεΐνης που ονομάζεται SHBG (sex hormone binding globulin). Πρόκειται για πρωτεΐνη που δεσμεύει την τεστοστερόνη. Το αποτέλεσμα των δύο αυτών βιολογικών επιδράσεων των αντισυλληπτικών χαπιών, είναι μειωμένη ελεύθερη τεστοστερόνη στο αίμα των γυναικών.

Η μείωση της ελεύθερης τεστοστερόνης στο αίμα των γυναικών, οδηγεί σε μειωμένη ερωτική ορμή.
Ακόμη και 1 χρόνο μετά τη διακοπή της λήψης του χαπιού, η τεστοστερόνη στο αίμα των γυναικών παραμένει μειωμένη.
Το γεγονός αυτό σημαίνει μείωση της ερωτικής επιθυμίας, της δυνατότητας διέγερσης και λίπανσης του κόλπου ακόμη και μετά από τη διακοπή του χαπιού για 1 χρόνο.

Τα σημαντικά αυτά νέα ευρήματα, προέκυψαν από έρευνα σε 124 προεμμηνοπαυσικές γυναίκες με μέσο όρο ηλικίας 32 ετών. Όλες οι γυναίκες είχαν προβλήματα της σεξουαλικής τους υγείας. Στις γυναίκες αυτές υπήρχαν εκείνες που δεν είχαν ποτέ πάρει αντισυλληπτικά χάπια, αυτές που λάμβαναν τα χάπια για περισσότερο από 6 μήνες και σταμάτησαν και τέλος οι γυναίκες που το λάμβαναν για περισσότερο από 6 μήνες αλλά συνέχιζαν να το παίρνουν. Οι ερευνητές έκαναν αναλύσεις αίματος στις γυναίκες των ομάδων αυτών για να μετρήσουν τις σεξουαλικές ορμόνες. Διαπίστωσαν ότι στις γυναίκες που λάμβαναν αντισυλληπτικά χάπια όπως επίσης και σε αυτές που βρίσκονταν στα τελευταία στάδια της εγκυμοσύνης, τα επίπεδα της πρωτεΐνης SHBG ήταν ψηλά. Στις γυναίκες που συνέχιζαν να παίρνουν το χάπι, τα επίπεδα της SHBG, που όπως έχουμε δει μειώνει την ερωτική ορμή λόγω δέσμευσης της τεστοστερόνης, ήταν 4 φορές ψηλότερα από ότι στις γυναίκες που δεν είχαν ποτέ πάρει αντισυλληπτικό χάπι. Ακόμη και σε γυναίκες που σταματούσαν τη λήψη του χαπιού, τα επίπεδα της SHBG, παρέμεναν ψηλότερα (περίπου διπλάσια στους 11 μήνες από τη διακοπή) σε σύγκριση με αυτές που δεν είχαν ποτέ πάρει το χάπι. Είναι γεγονός ότι έστω και λίγο αυξημένα να είναι τα επίπεδα της SHBG, η σεξουαλική ορμή των γυναικών, μειώνεται. Το πρόβλημα είναι ότι δεν έχουμε στοιχεία για το τι συμβαίνει μετά την πάροδο 1 έτους από τη διακοπή του αντισυλληπτικού χαπιού.
Δεν είναι γνωστό εάν η μείωση της ερωτικής διάθεσης των γυναικών που έπαιρναν το χάπι, θα είναι επηρεασμένη μόνιμα ή όχι και εάν ναι, για πόσο χρονικό διάστημα θα υπάρχει μείωση. Το αντισυλληπτικό χάπι, είναι η πλέον δημοφιλής αντισυλληπτική μέθοδος. Η χρήση του είναι εύκολη και η αποτελεσματικότητα του εξαιρετική. Υπάρχει για περισσότερο από 40 χρόνια και σήμερα πέραν των 100 εκατομμυρίων γυναικών παγκόσμια το χρησιμοποιούν. Είναι βέβαιο ότι τα σεξουαλικά προβλήματα των γυναικών που σχετίζονται με το χάπι χρειάζονται περισσότερη διερεύνηση. Έρευνες μέχρι σήμερα, έδειξαν ορισμένες αρνητικές επιδράσεις των αντισυλληπτικών χαπιών στη σεξουαλική ζωή των γυναικών όπως μείωση της σεξουαλικής ορμής και διέγερσης, καταστολή των γυναικείων ερωτικών πρωτοβουλιών, μειωμένη συχνότητα συνουσίας και μείωση της απόλαυσης του σεξ. Παράλληλα με τις αρνητικές επιδράσεις του χαπιού στη σεξουαλική λειτουργία των γυναικών λόγω μείωσης της ελεύθερης τεστοστερόνης, είναι αναγκαίο να γίνει περισσότερη διερεύνηση των επιπτώσεων στο μεταβολισμό και στην πνευματική υγεία. Πιστεύουμε ότι είναι πολύ σημαντικό οι γιατροί που χορηγούν σε γυναίκες αντισυλληπτικά χάπια, να τις ενημερώνουν πλήρως για τις πιθανές παρενέργειες τους στον τομέα της σεξουαλικής υγείας, όπως η μείωση της ερωτικής επιθυμίας και διέγερσης, η μείωση της λίπανσης του κόλπου και η αύξηση του πόνου κατά τη συνουσία. Επίσης εάν γυναίκες παρουσιάζονται στο γιατρό τους με αυτού του είδους τα προβλήματα, είναι εξαιρετικά σημαντικό, να είναι σε θέση ο γιατρός να καταλαβαίνει εάν πρόκειται για διαταραχές που οφείλονται σε ψυχολογικούς λόγους ή εάν πρόκειται για παρενέργειες των αντισυλληπτικών χαπιών.

Οι κάτοικοι των τροπικών γεννούν περισσότερα κορίτσια συγκριτικά με αυτούς που μένουν σε άλλα σημεία του πλανήτη.
Όπως αναφέρει η Αμερικανίδα ερευνήτρια Dr Kristen Navara στο Biology Letters, αυτό μπορεί να οφείλεται στο υψηλότερες θερμοκρασίες ή στις μεγαλύτερες μέρες. Υποστηρίζει ότι το κλίμα μπορεί να διαφοροποιεί τη συχνότητα των αποβολών και την ποιότητα του σπέρματος. Είναι πιθανόν, όμως, να εξηγείται από κάποιο εξελικτικό πλεονέκτημα στην ύπαρξη περισσότερων γυναικών κοντά στον ισημερινό.
Οι ειδικοί γνωρίζουν ήδη ότι η αναλογία γέννησης αγοριών και κοριτσιών ποικίλλει σε διάφορες περιοχές του πλανήτη. Η διαφοροποίηση ερμηνεύεται εν μέρει από τις κοινωνικές δομές – π.χ., στην Κίνα προτιμώνται τα αγόρια, με αποτέλεσμα να υπάρχει μεγάλο ποσοστό αμβλώσεων όταν το αγέννητο μωρό είναι κορίτσι.
Ωστόσο, σημαντικό ρόλο παίζουν και οι φυσικές διεργασίες. Η έρευνα υποδεικνύει ότι το θηλυκό έμβρυο είναι λιγότερο ευπαθές απ’ ό,τι το αρσενικό, ενώ είναι πιο ευαίσθητο στις περιβαλλοντικές επιδράσεις κατά τη διάρκεια της κύησης. Σε περιπτώσεις εξαιρετικής πίεσης από το περιβάλλον, συμπεριλαμβανομένων των συνθηκών πολέμου, η συχνότητα γέννησης κοριτσιών υπερβαίνει αυτή των αγοριών.
Οι ειδικοί υποψιάζονται ότι το γεωγραφικό πλάτος μπορεί να παίζει ρόλο. Προηγούμενες μελέτες είχαν δείξει ότι οι πιθανότητες αυξάνονται υπέρ των αγοριών όσο κατευθύνεται κανείς προς τον Νότο – τουλάχιστον στην ευρωπαϊκή ήπειρο. Ωστόσο είναι δύσκολη η εξαγωγή συμπερασμάτων όταν διερευνώνται απομονωμένες περιοχές, εξαιτίας της μεγάλης ευρύτητας των διακυμάνσεων στον πολιτισμό, την κοινωνία και την οικονομία.
Η Dr Navara από το Πανεπιστήμιο της Γεωργίας μελέτησε την αναλογία των δύο φύλων σε 202 χώρες κατά τη διάρκεια μίας δεκαετίας και λαμβάνοντας υπ’ όψιν κοινωνικοοικονομικές διαφορές μεταξύ των εθνών και των ηπείρων.
Κατά μέσο όρο παγκοσμίως, γεννιούνται λίγο περισσότερα αγόρια απ’ ό,τι κορίτσια, με 106 άντρες να αντιστοιχούν σε 100 γυναίκες (ποσοστό γέννησης 51,5%). «Η μόνη χώρα στον κόσμο που γεννά περισσότερα θηλυκά απ’ ό,τι αρσενικά είναι η Κεντρική Αφρικανική Δημοκρατία», διαπιστώνει η καθηγήτρια.
Στην έρευνά της, η Dr Navara βρήκε ότι τα κράτη γύρω από τον ισημερινό γεννούν σημαντικά μικρότερο ποσοστό αγοριών ετησίως σε σύγκριση με τις χώρες που βρίσκονται σε εύκρατα και υποαρκτικά γεωγραφικά πλάτη: 51,1% και 51,3% αντιστοίχως. Αυτό το μοτίβο μένει σταθερό παρά «την τεράστια ηπειρωτική ποικιλία στον τρόπο ζωής και την κοινωνικοοικονομική κατάσταση».
Σύμφωνα με τον Dr Bill James από το University College του Λονδίνου, ειδικό στη μελέτη των δύο φύλων, αν και οι διαφορές που εντοπίστηκαν είναι στατιστικά σημαντικές, δεν παίζουν τόσο σημαντικό ρόλο όσο άλλοι παράγοντες που έχουν σχετιστεί με τα ποσοστά γέννησης ανά φύλο.
«Γενικά, όταν οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν δύσκολες καταστάσεις, έχουν την τάση να γεννούν περισσότερα κορίτσια απ’ ό,τι αγόρια, αν και υπάρχουν εξαιρέσεις. Για παράδειγμα, οι γυναίκες που φέρουν τον ιό της ηπατίτιδας Β, έχουν περισσότερες πιθανότητες να κυοφορήσουν αγόρι. Το ίδιο ισχύει και για τις γυναίκες που παθαίνουν προεκλαμψία κατά την εγκυμοσύνη».
Υποστηρίζει ότι υπάρχουν εξελικτικές εξηγήσεις για τη διαφοροποίηση στην αναλογία των δύο φύλων. «Η θεωρία είναι ότι στα θηλαστικά, τα αρσενικά έχουν μεγαλύτερη διακύμανση στην αναπαραγωγική τους επιτυχία. Κάποια έχουν πολλούς απογόνους και κάποια άλλα κανέναν, ενώ τα περισσότερα θηλυκά έχουν τουλάχιστον έναν απόγονο. Επομένως, συμφέρει τις αναπαραγωγικά υγιείς γυναίκες στις καλές εποχές να έχουν αγόρια γιατί μπορούν να τους αποφέρουν περισσότερα εγγόνια. Αλλά όταν οι καιροί είναι δύσκολοι και είναι λιγότερο αναπαραγωγικά υγιείς, είναι καλύτερο να γεννούν κορίτσια επειδή με αυτόν τον τρόπο θα έχουν τουλάχιστον ένα εγγόνι».

Περισσότερες γυναίκες γεννιούνται στα θερμά κλίματα

Οι κάτοικοι των τροπικών γεννούν περισσότερα κορίτσια συγκριτικά με αυτούς που μένουν σε άλλα σημεία του πλανήτη.
Όπως αναφέρει η Αμερικανίδα ερευνήτρια Dr Kristen Navara στο Biology Letters, αυτό μπορεί να οφείλεται στο υψηλότερες θερμοκρασίες ή στις μεγαλύτερες μέρες. Υποστηρίζει ότι το κλίμα μπορεί να διαφοροποιεί τη συχνότητα των αποβολών και την ποιότητα του σπέρματος. Είναι πιθανόν, όμως, να εξηγείται από κάποιο εξελικτικό πλεονέκτημα στην ύπαρξη περισσότερων γυναικών κοντά στον ισημερινό.
Οι ειδικοί γνωρίζουν ήδη ότι η αναλογία γέννησης αγοριών και κοριτσιών ποικίλλει σε διάφορες περιοχές του πλανήτη. Η διαφοροποίηση ερμηνεύεται εν μέρει από τις κοινωνικές δομές – π.χ., στην Κίνα προτιμώνται τα αγόρια, με αποτέλεσμα να υπάρχει μεγάλο ποσοστό αμβλώσεων όταν το αγέννητο μωρό είναι κορίτσι.
Ωστόσο, σημαντικό ρόλο παίζουν και οι φυσικές διεργασίες. Η έρευνα υποδεικνύει ότι το θηλυκό έμβρυο είναι λιγότερο ευπαθές απ’ ό,τι το αρσενικό, ενώ είναι πιο ευαίσθητο στις περιβαλλοντικές επιδράσεις κατά τη διάρκεια της κύησης. Σε περιπτώσεις εξαιρετικής πίεσης από το περιβάλλον, συμπεριλαμβανομένων των συνθηκών πολέμου, η συχνότητα γέννησης κοριτσιών υπερβαίνει αυτή των αγοριών.
Οι ειδικοί υποψιάζονται ότι το γεωγραφικό πλάτος μπορεί να παίζει ρόλο. Προηγούμενες μελέτες είχαν δείξει ότι οι πιθανότητες αυξάνονται υπέρ των αγοριών όσο κατευθύνεται κανείς προς τον Νότο – τουλάχιστον στην ευρωπαϊκή ήπειρο. Ωστόσο είναι δύσκολη η εξαγωγή συμπερασμάτων όταν διερευνώνται απομονωμένες περιοχές, εξαιτίας της μεγάλης ευρύτητας των διακυμάνσεων στον πολιτισμό, την κοινωνία και την οικονομία.
Η Dr Navara από το Πανεπιστήμιο της Γεωργίας μελέτησε την αναλογία των δύο φύλων σε 202 χώρες κατά τη διάρκεια μίας δεκαετίας και λαμβάνοντας υπ’ όψιν κοινωνικοοικονομικές διαφορές μεταξύ των εθνών και των ηπείρων.
Κατά μέσο όρο παγκοσμίως, γεννιούνται λίγο περισσότερα αγόρια απ’ ό,τι κορίτσια, με 106 άντρες να αντιστοιχούν σε 100 γυναίκες (ποσοστό γέννησης 51,5%). «Η μόνη χώρα στον κόσμο που γεννά περισσότερα θηλυκά απ’ ό,τι αρσενικά είναι η Κεντρική Αφρικανική Δημοκρατία», διαπιστώνει η καθηγήτρια.
Στην έρευνά της, η Dr Navara βρήκε ότι τα κράτη γύρω από τον ισημερινό γεννούν σημαντικά μικρότερο ποσοστό αγοριών ετησίως σε σύγκριση με τις χώρες που βρίσκονται σε εύκρατα και υποαρκτικά γεωγραφικά πλάτη: 51,1% και 51,3% αντιστοίχως. Αυτό το μοτίβο μένει σταθερό παρά «την τεράστια ηπειρωτική ποικιλία στον τρόπο ζωής και την κοινωνικοοικονομική κατάσταση».
Σύμφωνα με τον Dr Bill James από το University College του Λονδίνου, ειδικό στη μελέτη των δύο φύλων, αν και οι διαφορές που εντοπίστηκαν είναι στατιστικά σημαντικές, δεν παίζουν τόσο σημαντικό ρόλο όσο άλλοι παράγοντες που έχουν σχετιστεί με τα ποσοστά γέννησης ανά φύλο.
«Γενικά, όταν οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν δύσκολες καταστάσεις, έχουν την τάση να γεννούν περισσότερα κορίτσια απ’ ό,τι αγόρια, αν και υπάρχουν εξαιρέσεις. Για παράδειγμα, οι γυναίκες που φέρουν τον ιό της ηπατίτιδας Β, έχουν περισσότερες πιθανότητες να κυοφορήσουν αγόρι. Το ίδιο ισχύει και για τις γυναίκες που παθαίνουν προεκλαμψία κατά την εγκυμοσύνη».
Υποστηρίζει ότι υπάρχουν εξελικτικές εξηγήσεις για τη διαφοροποίηση στην αναλογία των δύο φύλων. «Η θεωρία είναι ότι στα θηλαστικά, τα αρσενικά έχουν μεγαλύτερη διακύμανση στην αναπαραγωγική τους επιτυχία. Κάποια έχουν πολλούς απογόνους και κάποια άλλα κανέναν, ενώ τα περισσότερα θηλυκά έχουν τουλάχιστον έναν απόγονο. Επομένως, συμφέρει τις αναπαραγωγικά υγιείς γυναίκες στις καλές εποχές να έχουν αγόρια γιατί μπορούν να τους αποφέρουν περισσότερα εγγόνια. Αλλά όταν οι καιροί είναι δύσκολοι και είναι λιγότερο αναπαραγωγικά υγιείς, είναι καλύτερο να γεννούν κορίτσια επειδή με αυτόν τον τρόπο θα έχουν τουλάχιστον ένα εγγόνι».