Για
μια ζωγραφική του χτισμένου Σώματος.
Δυο ζωγράφοι επιχειρούν να «χτίσουν» το σώμα της
ζωγραφικής και τις απεικονίσεις που αυτή περιλαμβάνει. Ο Π.Ασημακόπουλος
ζωγραφίζει εκ του φυσικού ανθρώπινα σώματα χαρακτηριζόμενος από έναν ακαδημαϊκό
χλευασμό και υιοθετώντας ιδιοτροπίες στις οποίες οι ζωγράφοι συχνά αρέσκονται
ενώ η μεθοδικότητά του αναδύεται ως λύση στα ζητήματα χώρου και μορφής του
ανθρώπου. Ο έτερος εκπρόσωπος της παραπάνω τάσης είναι ο Α.Μεργές, ένας
ζωγράφος των πολυμεσικών εντυπώσεων. Χρησιμοποιεί το διαδίκτυο ως μια δεξαμενή
από την οποία ανασύρει κελύφη εικόνων με σκοπό να τα ανασυστήσει εικαστικά και
ζωγραφικά, πράγμα που συμβαίνει με τρόπο ανέστιο, με διαφάνειες του χρώματος. Ο
Α.Μεργές δεν επιδιορθώνει τις εικόνες που βρίσκει. Τις αραιώνει και χαμηλώνει
τις αντιθέσεις τους ώστε ο θεατής να μπορεί να γκρεμίσει και να ανακατασκευάσει
επιμέρους στοιχεία της εικόνας.
