Ο ήλιος ανέτειλε και πάλι μέσα από τα υπέροχα μάτια σου
και συνάντησα στην αγκαλιά σου το πιο γλυκό ξημέρωμα.
Ο τρόπος που γύριζες το πρωί στο κρεβάτι μού θύμισαν
τον ουρανό που αλλάζει τα χρώματα του
την αυγή και μαγεύει όποιον κάθεται
και παρακολουθεί αυτό το υπέροχο θέαμα.
Πως θα μπορούσα να ξεκινήσω καλά την μέρα μου
αν δεν αντίκριζα αυτό το παραμυθένιο χαμόγελο που με
τρελαίνει.
Το δικό σου χαμόγελο που στην όψη του αναγνωρίζω τις χαρές
όλης της Γης!
Όσα πρωινά κι αν έρθουν
κανένα δεν μοιάζει με αυτά που μοιράζομαι μαζί σου
γιατί είναι τα μόνα που νιώθω στα αλήθεια πως ξυπνώ …
η ζωή μου φαίνεται τόσο ωραία όταν ξυπνάω δίπλα σου …
νομίζω πως το πρωινό μου είσαι εσύ!
