(Ε)
Της Δόμνας Γκίνη Project
Manager.
Η διαχείριση κινδύνων εμφανίστηκε ως δομημένη διαδικασία
διοίκησης των έργων τη δεκαετία του ’90. Η διαχείριση κινδύνων έργων δεν
περιορίζεται στην ασφάλεια της εργασίας, αλλά εκτείνεται σε κινδύνους
προγραμματισμού (όπως οι καθυστερήσεις υπεργολάβων), νομικών προβλημάτων (όπως
η αδυναμία έκδοσης αδείας) και οτιδήποτε άλλο μπορεί να επηρεάσει τους στόχους
ενός έργου (κόστος, χρόνο και ποιότητα). Ο κίνδυνος ορίζεται ως «ένα αβέβαιο
γεγονός ή κατάσταση που, σε περίπτωση που προκύψει, έχει θετική ή αρνητική
συνέπεια σε κάποιο στόχο του έργου».
Ο κίνδυνος λοιπόν είναι ένα γεγονός για το
οποίο, εξ ορισμού, δεν μπορούμε να αποφανθούμε για το αν θα συμβεί ή όχι. Το
δεύτερο ιδιαίτερα σημαντικό στοιχείο του ορισμού είναι ότι ο κίνδυνος
παρουσιάζεται να έχει «θετική ή αρνητική» συνέπεια.
Το κατά πόσο μπορούμε να θεωρούμε έναν κίνδυνο θετικό ή όχι
προβλημάτισε για αρκετό καιρό την επιστημονική κοινότητα, τώρα όμως όλα τα
διεθνή πρότυπα για τη διαχείριση κινδύνων έργων συμφωνούν ότι ο κίνδυνος μπορεί
να έχει θετική ή αρνητική συνέπεια. Η διαχείριση κινδύνων είναι η διαδικασία
μέσω της οποίας επιτυγχάνεται ο εντοπισμός, η ανάλυση, η αντιμετώπιση και η
παρακολούθηση των κινδύνων που αφορούν ένα συγκεκριμένο έργο.
Ο εντοπισμός των κινδύνων αφορά στον εντοπισμό όλων των
κινδύνων που είναι πιθανό να επηρεάσουν τους στόχους ενός έργου και ταυτόχρονα
στην καταγραφή τους. Η καταγραφή των χαρακτηριστικών κάθε κινδύνου γίνεται
ξεχωριστά για τον κάθε ένα, συνήθως, σε ειδικές φόρμες που ονομάζονται φύλλα
κινδύνων (risk sheet).
Η ανάλυση των κινδύνων χρησιμοποιείται, αφενός για να
καθορισθεί το μέγεθος της συνέπειας του κινδύνου στους στόχους του έργου και η
πιθανότητα εμφάνισης του κινδύνου και αφετέρου για να ταξινομηθούν οι κίνδυνοι
με βάση τη συνολική τους βαρύτητα. Κατόπιν, καθορίζονται ενέργειες
αντιμετώπισης με βάση συγκεκριμένες στρατηγικές όπως οι: αποφυγή, μεταφορά,
ελάφρυνση και αποδοχή. Οι όποιες αποφάσεις καταχωρούνται στο φύλλο του κάθε
κινδύνου. Οι επιλεγμένες ενέργειες πρέπει να είναι ανάλογες με την έκθεση του
κινδύνου, και να επιλύουν το πρόβλημα με οικονομικά αποδεκτό τρόπο.
Εν κατακλείδι η διαχείριση κινδύνου αποτελεί για τις
επιχειρήσεις ¨ανάσα¨ προκειμένου να μπορεί να προλαμβάνει με επιτυχία τον
κίνδυνο χωρίς υλικές και οικονομικές ζημιές. Το management λοιπόν με τις
στρατηγικές τους βοηθάει για να ¨ξεγλιστρήσουν¨ κυριολεκτικά από τον επερχόμενο
κίνδυνο. Εδώ ο ρόλος του manager είναι καθοριστικός και πλέον απαραίτητος.
